Ο μοναχικός του δρόμος ξεκίνησε όταν με φοβερή γενναιότητα, ως νέος Άτλας της Εκκλησίας, αποφάσισε να επωμισθεί το βάρος της ποιμαντορίας των Ελλήνων Ορθοδόξων που δεν αποδέχθηκαν την ημερολογιακή καινοτομία του 1924, γνωστών ως "Παλαιοημερολογιτών", οι οποίοι είχαν αρχίσει να εκτρέπονται σε ακρότητες και κινδύνευαν να εκφυλιστούν σε κατακριτέο Σχίσμα, το οποίο τελικά δεν αποφεύχθηκε για ένα μέρος αυτών (Ματθαιϊκοί κ.ά.).
Σε αυτόν τον δρόμο πολεμήθηκε λυσσαλέα όχι μόνο από τους Καινοτόμους (που τον εξόρισαν δύο φορές), αλλά και από τους ίδιους τους αυτοαποκαλούμενους "Γνησίους Ορθοδόξους", οι οποίοι τον συκοφάντησαν ως "προδότη", "ουνίτη" και "αιρετικό", επειδή δεν ήθελε να αρπάξει την κρίση της Οικουμενικής (Πανορθοδόξου) Συνόδου και να διακηρύξει ως "εκτός Εκκλησίας" τους υποδίκους Καινοτόμους και - πολύ περισσότερο - τους, καλή τη πίστει, ακολούθους τους.
Και σήμερα ο δρόμος που έδειξε ο Άγιος πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος παραμένει μοναχικός, διότι από τους διαδόχους του ελάχιστοι υιοθέτησαν τις θέσεις του· οι περισσότεροι συντάχθηκαν με τους συκοφάντες του.
Όταν πριν λίγες δεκαετίες ο μακαριστός Μητροπολίτης Ωρωπού και Φυλής Κυπριανός συνέταξε (με την πολύτιμη βοήθεια του Αριστοτέλους Δελήμπαση, ενός από τους μεγαλύτερους θεολόγους του 20ου αιώνα κατά τον αείμνηστο Γέροντά μας π. Χρυσόστομο Σπύρου των Σπετσών) το περίφημο δογματικό μνημείο "Εκκλησιολογικαί Θέσεις" (1984), το οποίο αποτελεί την παραδοθείσα διδασκαλία του Αγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου, κανείς από τους πολεμίους του δεν κατάφερε ποτέ να αναιρέσει το κείμενο αυτό. Κατέφυγαν απλά στα συνηθισμένα τους όπλα: την διαστρέβλωση, την συκοφαντία και την ..."καθαίρεση" (υπό την ενορχήστρωση της γνωστής ανακριτικής/δικαστικής/καθαιρετικής δυάδας Καλλιοπίου-Καλλινίκου).
Σήμερα, παρατηρείται το τραγελαφικό φαινόμενο άνθρωποι να τιμούν ως Άγιο τον πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο, αλλά να ομιλούν περί "αιρέσεως του Κυπριανισμού". Και όμως, όπως ορθά είχαν παρατηρήσει κάποιοι Σέρβοι Ματθαιϊκοί "ο Κυπριανός Κουτσούμπας, ο οποίος (δικαίως) ισχυρίζεται ότι είναι ο μόνος αυθεντικός διάδοχος του Χρυσόστομου Φλωρίνης, υιοθέτησε και επεξεργάστηκε μόνο τη διδασκαλία που διατύπωσε και κήρυξε πρώτος ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος" (https://gnisios.narod.ru/florina.html). Οι Ματθαιϊκοί αυτοί βεβαίως διαστρέφουν την διδασκαλία του αναφέροντας ψευδώς ότι κήρυττε πως "η νεοημερολογητική Εκκλησία είναι η Μητέρα Εκκλησία", διδασκαλία που δεν αποδεχόταν ούτε ο Άγιος πρ. Φλωρίνης, ούτε ο Μητροπολίτης Κυπριανός, οι οποίοι ως Μητέρα Εκκλησία θεωρούσαν την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος ως ΕΝΝΟΙΑ και ΘΕΣΜΟ και όχι την καινοτομήσασα Διοικούσα Ιεραρχία της.
Κάθε σημερινός Αρχιερέας για να θεωρείται γνήσιος διάδοχος του Αγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου οφείλει να διακατέχεται από την ίδια με εκείνον θεώρηση: επικέντρωση στον κύριο σκοπό του Ιερού Αγώνος που δεν είναι άλλος από την σύγκληση μιας Οικουμενικής ή Πανορθοδόξου Συνόδου (μόνης αρμοδίας να επιλύσει νόμιμα και τελεσίδικα τα εκκλησιαστικά ζητήματα) ή, όπως αλλιώς έχει διατυπωθεί, την "ἀφύπνισι τῆς συνοδικῆς συνειδήσεως τῆς ᾿Εκκλησίας, ὥστε νὰ ἀντιμετωπίση τὴν καινοτομία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ νὰ ἐπανενωθῆ ἡ διηρημένη ᾿Εκκλησία ἐν τῇ ᾿Ορθοδοξίᾳ τῆς Πίστεως" (https://www.imoph.org/Theology_el/3a3007Themata.pdf).
Σε όσους κουνήσουν ειρωνικά το κεφάλι τους σε μια τέτοια διαπίστωση (με το γνωστό ερώτημα "και ποιοι θα συγκαλέσουν την Σύνοδο αυτήν;"), να τους υπενθυμίσουμε ότι ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής εκοιμήθη το έτος 662 μονώτατος (και ενώ όλες οι Τοπικές Εκκλησίες είχαν πέσει στην αίρεση) και μόλις το 680 συνεκλήθη η ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία τον δικαίωσε, καταδικάζοντας την αίρεση και τους φορείς της. Και ποιοι την συγκάλεσαν την Σύνοδο αυτήν; Οι διάδοχοι των αιρετικών εκείνων που καταδίκασαν τον Άγιο Μάξιμο... Οπότε "τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις, δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν"!
Συνοψίζοντας, διαπιστώνεται ότι η πρέπουσα τιμή προς τον Άγιο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο δεν αποδίδεται στα ετήσια αρχιερατικά πανηγύρια, αλλά στις ενέργειες που οφείλονται να γίνουν στη βάση της δικής του αγωνίας, επιθυμίας και προσδοκίας. Τουτέστιν μόνο τα μέλη της Εκκλησίας - και κυρίως τα εξέχοντα (Αρχιερείς, Αρχιμανδρίτες κ.ά.) - που αγωνίζονται για την σύγκληση Πανορθοδόξου Συνόδου τιμούν πραγματικά και ουσιαστικά τον Άγιο (ακόμη και νεοημερολογίτες να είναι), παρά εκείνοι που φαινομενικά μεν τον "τιμούν", αλλά στην πράξη στέκονται με την μερίδα των εχθρών του.
Διηρημένη Εκκλησία; Δηλαδή ο Χρυσόστομος πίστευε σε μία κομματιασμένη Εκκλησία.Αυτό είναι μία από τις αιρέσεις που διδάσκουν οι Οικουμενιστές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όμως δύναται, σε κάποιες περιστάσεις και για κάποιους λόγους, μια Τοπική Εκκλησία να διαιρεθεί σε δύο ή παραπάνω μερίδες, οι οποίες να θεωρούνται ακόμη εντός της Μίας Καθολικής Εκκλησίας, χωρίς αυτό να σημαίνει σε καμία περίπτωση αποδοχή της οικουμενιστικής «θεωρίας των κλάδων». Όταν, για παράδειγμα, ο Μέγας Βασίλειος έγραφε πως η Εκκλησία «καὶ ὑπὸ τῶν τὰ αὐτὰ φρονεῖν ἀλλήλοις λεγόντων ΔΙΑΣΠΑΤΑΙ» ή όταν ο Μέγας Φώτιος μίλαγε για Εκκλησία «κατατεμνομένη καὶ μεριζομένη» και αναφέρονταν στις Τοπικές Εκκλησίες Αντιοχείας και Κωνσταντινουπόλεως της εποχής τους αντίστοιχα, θα μπορούσε άραγε κανείς να τους κατηγορήσει ως οπαδούς της οικουμενιστικής εκκλησιολογίας περί «διηρημένης Εκκλησίας»; Θα μπορούσε να κατηγορήσει για Οικουμενισμό τους Πατέρες της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου οι οποίοι χρησιμοποιούν τις εξής φράσεις αναφερόμενοι στην διαίρεση της Εκκλησίας λόγω του ζητήματος των Εικόνων: «πρὸς ἕνωσιν τῆς ᾿Εκκλησίας καὶ ὁμόνοιαν», «πρὸς ἕνωσιν τῆς ῾Αγίας τοῦ Θεοῦ Καθολικῆς ᾿Εκκλησίας», «ἵνα τὴν τῶν ᾿Εκκλησιῶν διάστασιν ἀποσεισάμενοι, τὰ διεζευγμένα πρὸς ἕνωσιν ἐφελκύσωμεν», «ἵνα τῶν διεστώτων τὴν διαφωνίαν εἰς συμφωνίαν μεταγάγωμεν καὶ τὸ μεσότοιχον ἀρθῇ τῆς ἔχθρας» (Πρακτικά συνόδων Μήλα, τ. Β´, σελ. 758β, 760β, 880α, 881β);
ΔιαγραφήΓια αυτό πρέπει κάποιοι να είναι πολύ προσεκτικοί σε όσα λένε, ειδικά εναντίον Αγίων.
Εν Χριστώ αδελφέ Νικόλαε, αν μου επιτρέπεις, να ενημερώσω ή/και να θυμίσω σε όποιους διαβάζουν... και τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο που όντας Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως καθαιρέθηκε και εξορίστηκε αδίκως φυσικά και την θέση του πήρε ο Αρσάκιος κατ' εντολή του Αυτοκρατορικού ζεύγους και με την σύμφωνη γνώμη των εκ του κλήρου αντιπάλων του Ιερού Χρυσοστόμου.
ΔιαγραφήΗ στάση του λαού ήταν να μην έχει εκκλησιαστική κοινωνία με τον Αρσάκιο και τον διάδοχο αυτού Αττικό, παρότι ο Ιερός Χρυσόστομος τους συμβούλευε να να υποχωρήσουν χάριν της ειρήνευσης στην Εκκλησία.
Ούτε ο Ιερός Χρυσόστομος και όλος σχεδόν ο λαός που παρέμενε πιστός στον Ιεράρχη του ήταν "εκτός Εκκλησίας" ούτε ο Αρσάκιος και ο Αττικός παρά την αντικανονικότητα με την οποία κατείχαν το Αρχιεπισκοπικό αξίωμα.
Και αν κάποιος πει ότι εδώ δεν τίθεται θέμα κήρυξης αιρέσεως, ξαναλέμε πως για τις αιρέσεις, αυτούς που τις κηρύττουν και για όσους τους ακολουθούν, η Εκκλησία αποφασίζει διαχρονικά ΜΟΝΟ ΜΕ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ Ή ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ και ΌΧΙ με αυθαίρετες αποφάσεις ενός εκάστου.
Ευχαριστώ για τον χώρο, καλό απόγευμα.
Έτσι είναι,Αριστοτέλη,όπως τα γράφεις.Ο Άγιος Χρυσόστομος έκανε λάθος που ονόμαζε τον Αρσάκιο "μοιχεπιβάτη". Επίσης , έκανε λάθος που ονόμαζε τον Αρσάκιο "λήρον"(φλύαρο) και λύκο με φορεσιά Πράγματι, ήταν εντός Εκκλησίας αυτοί που έσφαζαν τους Μοναχούς που αποτειχίστηκαν από τον "Άγιο" Αρσάκιο.Και οι Μάρτυρες(οι οποίοι βρίσκονται δίπλα στους Αποστόλους,όπως μας λέει ο Χρυσόστομος Άγιος) "Ιωαννίτες" ήταν στην Εκκλησία, αλλά και οι διώκτες τους ήταν ένα σώμα με αυτούς(αλλά και ένα πνεύμα).
ΔιαγραφήΕλπίζω να συμφωνεί μαζί σου και ο ιστολόγος(να τους θεωρεί και τους δύο εντός Εκκλησίας,και τους Μάρτυρες και τους δολοφόνους των).
Ναι και οι δύο ήταν εντός Εκκλησίας. Δεν τους "θεωρεί ο ιστολόγος", αλλά η Ορθόδοξη Εκκλησία που τιμά τον Άγιο Αρσάκιο στις 11 Οκτωβρίου. Δεν είναι όλα άσπρο μαύρο όπως σας έχει μάθει ο Τρικαμηνάς...
ΔιαγραφήΕν Χριστώ αδελφέ Νικόλαε καλημέρα. Καταλαβαίνω -και έχεις δίκιο- τον λόγο για τον οποίο γράφεις ότι ο Άγιος Χρυσόστομος ο Νέος Ομολογητής δεν δικαιώθηκε. Αυτό αναφέρεται στην συντριπτική πλειοψηφία των των Ορθοδόξων της Στρατευομένης Εκκλησίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγοι, ελάχιστοι, βαδίζουν την Βασιλική οδό και την Αγιοπατερική αντιμετώπιση κάθε καινοτομίας και αίρεσης.
Όμως ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός δικαίωσε τον Άγιο δίδοντάς του το στεφάνι της αιώνιας ζωής και προς γνωστοποίηση αυτής Του της απόφασης, δώρισε στον Άγιο την αφθαρσία του Αγίου του Λειψάνων.
Οπότε έδειξε σε όλους εμάς ότι ο αγώνας και ο βίος του Αγίου ήταν παράδειγμα για όλους τους Ορθοδόξους.
Και ασφαλώς, επειδή μιλήσαμε για την Βασιλική οδό: η Αγιότητα σε αυτούς, που ο Κύριος αποφάσισε, απο την μερίδα των Αποτειχισμένων και λοιδορούμενων ακολουθούντων το Πάτριο Εορτολόγιο, ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙ την Αγιότητα των Πατέρων που δεν έκαναν το βήμα της Αποτείχισης.
Συμφωνώ σε όλα μαζί σου, απλά μία διόρθωση: το λείψανό του δεν είναι άφθαρτο (άλλωστε απειροελάχιστων Αγίων τα λείψανα έμειναν άφθαρτα, χωρίς ουδόλως αυτό να μειώνει την αξία των υπολοίπων χιλιάδων Αγίων).
Διαγραφή