Κλήρωση για πακέτο βιβλίων Αγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου (και προσφορά σε επιλεγμένα πακέτα βιβλίων)

Στη μνήμη του Αγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδου (+1955), και για τα 70 χρόνια από την απελευθέρωσή του από την τρίτη (!) εξορία του, το ιστολόγιο "ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ" θα διενεργήσει κλήρωση την Κυριακή του Τυφλού (16/29 Μαΐου), μετά την οποία θα προσφέρει σε δύο νικητές τα παρακάτω βιβλία (σε έντυπη μορφή και στην αυθεντική πρώτη έκδοσή τους!) του μακαριστού πατρός: 

ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΦΗΜΕΡΙΑΚΟΝ ΚΛΗΡΟΝ & ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ (1935)

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΩΣ ΚΡΙΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (1935)

ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ (1948)

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ Γ.Ο.Χ. ΚΑΤΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ (1950)

ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΩΘΕΝ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (1951)

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ (1954)

Για μονή συμμετοχή σας αφήστε εδώ ένα σχόλιο με την ένδειξη "Ενδιαφέρομαι" και ένα ονοματεπώνυμο (μόνο τα αρχικά σας ή πλήρες). 

Παρακάτω προσφέρονται σε προνομιακή συμβολική τιμή πακέτα βιβλίων τα οποία συνέγραψαν γνωστά πρόσωπα του πατρίου ημερολογίου. Αγοράζοντας ένα πακέτο των 5€ συμμετέχετε εις διπλούν στην κλήρωση· με ένα πακέτο των 10€ εις τριπλούν, με ένα πακέτο των 15€ εις τετραπλούν και με το πακέτο των 20€ εις πενταπλούν. Τα έσοδα θα διατεθούν για ειδικό φιλανθρωπικό σκοπό.

ΠΑΚΕΤΑ ΤΩΝ 5€

Α. 

ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΑ ΔΥΟ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ (ΦΩΤΟΑΝΤΙΓΡΑΦΙΚΉ ΕΚΤΥΠΩΣΗ):

1. ΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ «ΕΛΕΓΧΟΥ» ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (1937)

2. ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ – ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ – ΑΠΟΛΟΓΙΑΙ ΕΝ ΣΧΕΣΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΙΟΥΛΙΑΝΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ (1941)

Β.

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Γ.Ο.Χ. ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΣΙΤΣΙΜΠΑΚΟΥ:

1. ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΟΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑ - ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΠΕΡΙ ΓΛΩΣΣΗΣ (1984)

2. ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΑΣΗΣ (1988)

3. Η ΣΚΛΗΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΣ ΤΩΝ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ (1992)

Γ.

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Γ.Ο.Χ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΓΕΡΟΝΤΙΟΥ ΜΑΡΙΟΛΗ:

1. ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ (1977)

2. ΙΕΡΑ ΣΥΝΑΞΙΣ (1983)

3. ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (1984)

Δ.

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ:

1. Ο ΑΘΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ - ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ (2002)

2. ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ (2008)

3. ΑΝΔΡΕΣ ΛΑΛΟΥΝΤΕΣ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (2016)

  ΠΑΚΕΤΑ ΤΩΝ 10€

Α. 

ΕΠΤΑ ΤΕΥΧΗ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ "ΦΩΝΗ ΕΞ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ" ΤΩΝ ΖΗΛΩΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ:

1. ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΥ - ΘΑΥΜΑ ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ - ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΦΛΑΜΙΑΤΟΥ - ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΙΣ ΒΟΚΟΤΟΠΟΥΛΟΥ (1970)

2. ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΠΙΣΤΟΛΙΜΑΙΑΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ (1972)

3. ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗΝ ΕΚΘΕΣΙΝ π. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ (1974)

4. ΔΙΑ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΣΙΝΑΙΟΥ (1978)

5. ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΟΥ π. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗ "ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΕΛΕΓΧΟΣ" (1981)

6. ΚΑΤΑ ΛΑΤΙΝΩΝ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΕΩΣ (1984)

7. ΟΣΑΚΙΣ ΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΠΑΡΕΚΤΡΕΠΩΝΤΑΙ, ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΕΧΕΤΩΣΑΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ (2002)

(ΔΟΘΗΚΕ)

Β. 

ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΜΠΑΤΙΣΤΑΤΟΥ:

1. ΝΟΣΤΑΛΓΗΜΑΤΑ (1968)

2. ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΛΑΪΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ (1991)

3. ΜΝΗΜΗ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΜΠΑΤΙΣΤΑΤΟΥ (1994)

(ΔΟΘΗΚΕ)

Γ.

ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΔΕΛΗΜΠΑΣΗ:

1. Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (1975)

2. REBUTTAL OF AN ANTICANONICAL "VERDICT" (1993)

3. Η ΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΙΣΜΟΥ (1994)

Δ.

ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΥ:

1. Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (1990)

2. ΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΙ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΑΠΟ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΕΠΟΨΕΩΣ (1997)

(ΔΟΘΗΚΕ)

ΠΑΚΕΤΑ ΤΩΝ 15€

Α. 

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Γ.Ο.Χ. ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΛΛΙΟΠΙΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ:

1. ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ (ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΩΤΟΙ ΤΟΜΟΙ ΤΩΝ 1976-1977 ΔΕΡΜΑΤΟΔΕΤΟΙ)

2. ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΜΑΝΔΡΑΣ (1987)

3. ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (1991)

4. Η ΕΝΩΣΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΕΣ (1991)

5. ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΕΣ (1991)

6. ΤΟ ΜΩΡΟΝ ΑΛΑΣ (1992)

7. ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΞΑΣΤΕΡΑ (1995)

Β.

ΣΥΛΛΟΓΗ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΩΝ:

1. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ, ΔΙΣΤΟΜΟΣ ΡΟΜΦΑΙΑ (ΑΚΡΙΒΗΣ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΤΟΥ 1934)

2. ΔΙΟΠΤΡΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ ΥΠΟ π. ΘΕΩΝΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΥ ΤΟ 1985)

3. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΕΙΑΤΟΥ, ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΝ ΣΧΙΣΜΑ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΨΕΩΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟΝ (2008)

4. ΠΑΥΛΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ, ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΣ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

(ΔΟΘΗΚΕ)

ΠΑΚΕΤΟ ΤΩΝ 20€

ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΕΥΡΕΤΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ:

1. ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΚΟΤΤΕΑ ΜΟΝΑΧΟΥ, ΜΑΧΑΙΡΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (1929)

2. ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ (1934)

Υ.Γ. Για τους ενδιαφερόμενους από το εξωτερικό, καλό θα είναι να έχουν έναν άνθρωπο στην Ελλάδα για να τα παραλάβει.

Ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου εἰς τὴν Γενοκτονίαν τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου, 18/5/2022

Ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου

Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου 

εἰς τὴν Γενοκτονίαν τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου 

18/5/2022

Παναγία Σουμελᾶ, Ἀσπρόπυργος

   Ἀγαπητοὶ ἀπόγονοι ἡρώων, σοφῶν, Ἁγίων καὶ Μαρτύρων, ἀπόγονοι ἑκατοντάδων χιλιάδων ἀνθρώπων ποὺ βασανίσθηκαν καὶ σφαγιάσθηκαν ὄχι γιὰ κάτι ποὺ ἔκαναν, ἀλλὰ γιὰ τὴν ἑλληνορθόδοξη ταυτότητά τους,

   Χριστὸς Ἀνέστη!

   Τὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ πλημμυρίζει διαχρονικὰ μὲ τὴν ὄντως Ζωή, τὴν Χαρὰ καὶ τὴν Ἐλπίδα τὶς ψυχὲς ὅσων πίστεψαν σὲ Ἐκεῖνον. Ἀπεναντίας, ὅσοι προσπάθησαν νὰ ἀφαιρέσουν αὐτά ἀπὸ τὴν ζωὴ τῶν συνειδητῶν Χριστιανῶν, ἀπλὰ ἀπέτυχαν. Ἔτσι ἀπέτυχαν καὶ οἱ Νεότουρκοι. Μὲ τὸ σύνθημά τους «Ἡ Τουρκία στοὺς Τούρκους» ἐπιδόθηκαν, στὶς ἀρχὲς τοῦ 20ου αἰώνα, στὴν μαζικὴ ἐξόντωση τῶν χριστιανικῶν πληθυσμῶν τῆς Ἀνατολῆς. Πίστεψαν ὅτι ἀφαίρεσαν τὴν Ζωή, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἄνοιξαν τὸν δρόμο στοὺς γενοκτονηθέντες προγόνους μας γιὰ τὴν ἀληθινή, αἰώνια καὶ εἰρηνικὴ Ζωή. Πίστεψαν ὄτι ἔσβησαν τὴν Χαρά, ἀλλὰ οἱ ἀδικοχαμένοι Ρωμηοί αἰσθάνονται σήμερα στὸν Οὐρανὸ τὴν Χαρὰ τοῦ Θεοῦ. Πίστεψαν ὅτι ἐξαφάνισαν τὴν Ἐλπίδα, ἀλλὰ ἡ Ἐλπίδα βρίσκεται σήμερα ἐδώ, ζωντανὴ στὰ πρόσωπα ὅλων μας. 

   Ἡ 19η Μαΐου ἔχει θεσπισθεῖ ὡς ἡμέρα μνήμης τῆς Γενοκτονίας τοῦ μαρτυρικοῦ Πόντου. Ὁ Πόντος εἶναι τὸ στολίδι τῆς «καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς», τὸ ἑλληνικὸ βιβλίο μὲ τὴν τριῶν χιλιάδων ἐτῶν ἱστορία, ὁ τόπος ποὺ προσέφερε στὴν ἀνθρωπότητα πολλοὺς ἀπὸ τοὺς μεγάλους φωστῆρες τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἀστέρας ποὺ, ἀκόμη καὶ δέσμιος στὸ ζοφερὸ σκοτάδι τῶν αἰώνων τῆς ὀθωμανικῆς βαρβαρότητας, ἐξακολουθοῦσε νὰ διαχέει -κατὰ τὸ μέτρο τοῦ δυνατοῦ- τὶς ἀκτίνες του. Ἐπειδή, λοιπόν, ἦταν ἀσύμφορο ὄχι τόσο γιὰ τοὺς ἐχθρούς, ὅσο γιὰ τοὺς δυτικούς δήθεν «φίλους» μας νὰ ἐξαπλωθοῦν οἱ ἀκτίνες αὐτὲς καὶ νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὸ Φῶς τῆς Μητέρας Ἑλλάδας, ὁ Πόντος ἔμελλε νὰ ὑποστεῖ τὸ φρικτότερο τῶν ἐγκλημάτων κατὰ τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, τὴν Γενοκτονία. Ὁ ὄρος αὐτὸς δηλώνει τὴν μεθοδευμένη καὶ μαζικὴ ἐξόντωση ἑνὸς ὁλόκληρου ἔθνους ἤ φυλετικῆς ὀμάδας μὲ βίαια μέσα, ἤτοι, δολοφονίες, ἐκτοπισμούς, ἀποτροπὴ γεννήσεων, ἤ πρόκληση ψυχικῶν καὶ σωματικῶν τραυμάτων.

   Τὸ ποντιακὸ μαρτύριο εἶναι ἀναγνωρισμένο ἀπὸ πολλὰ καὶ μεγάλα κράτη τοῦ κόσμου ὡς Γενοκτονία. Ἀκόμη καὶ σοβαροὶ Τούρκοι ἱστορικοὶ μὲ ἀντικειμενικὴ κρίση καὶ κίνδυνο τῆς ζωῆς τους, ἀναφερόμενοι στὶς δράσεις τῶν Νεοτούρκων κατὰ τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ τοῦ Πόντου, ὁμολογοῦν ξεκάθαρη Γενοκτονία.  Καλὸ θὰ ἦταν οἱ διαχρονικοὶ Ἐφιάλτες, οἱ τοποθετημένοι ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ λαὸ σὲ ὑψηλά ἀξιώματα, οἱ ὁποῖοι ἐν ὀνόματι ἑνὸς δῆθεν προοδευτισμοῦ ἔχουν βαλθεῖ νὰ ἰσοπεδώσουν -«μὲ τὸ ἀζημίωτο» βεβαίως- κάθε ἱερὸ καὶ ὅσιο τῆς Ὀρθόδοξης Πατρίδας μας, νὰ παραδειγματίζονταν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους αὐτούς. Δυστυχῶς, αὐτὸ δὲν συμβαίνει, μὲ ἀποτέλεσμα, ὡς ἄλλοι γενίτσαροι νὰ κάνουν λόγο γιὰ ἀπλὴ μετακίνηση πληθυσμῶν. Εἶναι οἱ ἴδιοι ποὺ ἀναφερόμενοι στὴν Καταστροφὴ τῆς Σμύρνης, μιλοῦν γιὰ συνωστισμὸ στὴν προκυμαία… οὐδὲν σχόλιο. Ἀνιστόρητοι, δυστυχῶς, δὲν εἶναι.

   Δικαιολογημένα θὰ ἀναρωτηθεῖ κανείς: «γιατὶ μιλοῦμε περὶ ἀναγνώρισης τῆς Γενοκτονίας, ἑνὸς ἐγκλήματος ποὺ μάλλον δύσκολα θὰ μποροῦσε νὰ μείνει κρυφό;». Ὁ λόγος εἶναι ὁ ἑξῆς∙ τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου προηγήθηκε ἡ Γενοκτονία τῶν Ἀρμενίων, ἡ ὁποία συνέβη φανερά, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δεχθεῖ τὴν παγκόσμια κατακραυγή. Προκειμένου νὰ γλιτώσουν μία δεύτερη κατακραυγὴ οἱ γείτονες μας, σχεδίασαν τὴν Ποντιακὴ Γενοκτονία ἐν τῷ κρυπτῷ. Μὲ τὴν δικαιολογία ὅτι οἱ Ἕλληνες ἀποτελούσαν δῆθεν ἐθνικὸ κίνδυνο, καὶ προφασιζόμενοι ἄμυνα, ἐπιδόθηκαν σὲ ἀνελέητα μέσα ἐξόντωσης τους.

   Ἕνα ἐξ αὐτῶν, πολὺ ἀγαπητὸ στοὺς Τούρκους, ἦταν τὰ Τάγματα Ἐργασίας, ἤ, πιὸ σωστά, τάγματα θανάτου. Ἄνδρες ἀπὸ 15 ἔως 48 ἐτῶν συλλαμβάνονταν καὶ ἀναγκάζονταν νὰ ἐργάζονται τουλάχιστον 12 ὥρες τὴν ἡμέρα σὲ δημόσια ἔργα. «Ὁ καθένας ἐκεὶ ἦταν ὑπηρέτης, δοῦλος». Οἱ περισσότεροι πέθαναν ἀπὸ τὴν κακοπάθεια, τὴν πείνα, τὴν δίψα, ἤ τὸν ξυλοδαρμό. Μόνο ἐλάχιστοι κατάφεραν νὰ ἐπιστρέψουν ζωντανοί. Μᾶς εἶναι άδύνατο νὰ ἀναλογισθοῦμε τὸ μέγεθος στὸ ὁποῖο ἐξαθλιώθηκε ἐκεὶ ἡ ἀνθρώπινη ζωὴ. 

   Δεύτερο καὶ πολὺ βασικὸ μέσο ἐξόντωσης ἦταν ὁ λευκὸς θάνατος. Ἔπαιρναν τοὺς Ποντίους, ὅσους δὲν εἶχαν φύγει στὰ Τάγματα Ἐργασίας, καὶ τοὺς ἀνάγκαζαν σὲ μἰα πορεία ἀτελεύτητη, δίχως προορισμό. Οἱ βροχὲς καὶ τὰ χιόνια δὲν στέκονταν ἐμπόδιο. Γυναίκες γεννούσαν τὰ μωρά τους στὸν δρόμο, τὰ ἄφηναν παραδίπλα καὶ συνέχιζαν τὸ περπάτημα. Ἄλλες ἔπεσαν θύματα βιασμοῦ. Οἱ πρόγονοι ἐκείνων ποὺ σήμερα προβάλλονται ἀπὸ τὰ σίριαλ, τότε ἔκοβαν τὶς κοιλιὲς τῶν ἐγκύων καὶ πετούσαν τὰ βρέφη στὰ βράχια. Ἀληθῶς ἔχει χαρακτηρισθεῖ ἡ πορεία αὐτὴ ὡς «Ἄουσβιτς ἐν ροῇ». Ἀληθῶς ἔχει εἰπωθεῖ ὅτι οἱ Πόντιοι δὲν ἔχουν κάποιο συγκεκριμένο μέρος νὰ ἐπισκεφθοῦν τοὺς νεκρούς τους, διότι ὅλη ἡ γὴ τῆς Ἀνατολῆς εἶναι ποτισμένη μὲ τὸ αἴμα καὶ θρεμμένη μὲ τὰ λείψανα τῶν προγόνων τους. 

   Μποροῦμε νὰ μιλάμε γιὰ ὥρες περὶ τῶν βασανιστηρίων ποὺ ὑπέστησαν οἱ Τραντέλλενες τοῦ Πόντου. Ἀσφαλῶς, ὡς Χριστιανοί, ἔχουμε καθῆκον νὰ συγχωράμε, ὄχι, ὅμως καὶ νὰ ξεχνᾶμε. Ὅλα τὰ παραπάνω γράφτηκαν ὄχι γιὰ τὴν ἀναμόχλευση τοῦ μίσους, ἀλλὰ γιὰ νὰ κρατηθεῖ ζωντανὴ ἡ ἱστορικὴ μνήμη. Εἶναι ἀναμφισβήτητο ὅτι λαὸς ὁ ὁποῖος ξεχνᾶ τὴν ἱστορία του, εἶναι καταδικασμένος νὰ πέσει στὰ ἴδια λάθη καὶ νὰ ἀφανιστεῖ. Καὶ ἀπ’ ὅ,τι βλέπω, μέσα σὲ ἕναν μόλις αἰώνα ἤδη οἱ πολλοὶ ἔχουν ξεχάσει. 

   Ἀγαπητοί, μπορεῖ ὁ μονοκέφαλος τραπεζούντιος ἀετὸς νὰ μὴν πετᾶ πιὰ πάνω ἀπὸ τὸν Πόντο, ἀλλὰ σίγουρα δὲν ἔχει πεθάνει. Μπορεῖ ἡ βαρβαρότητα νὰ εἶχε ὡς ἀποτελέσμα τὸ Μέγα Μοναστήρι τῆς Παναγίας Σουμελᾶ νὰ παύσει νὰ λειτουργεῖ, ἀλλὰ ἕνα μέρος ἀπὸ τὸ Φῶς τοῦ πνευματικοῦ ἐκείνου Φάρου καθρεφτίζεται σήμερα ἀπὸ τὸν ἱερὸ αὐτὸ χῶρο τῆς Σουμελᾶ τοῦ Ἀσπροπύργου, προσφέροντας καταφύγιο καὶ στήριξη στὶς ψυχὲς τῶν Ποντίων -καὶ ὄχι μόνο- τῆς περιοχῆς μας. 

   Θὰ μποροῦσα νὰ κλείσω λέγοντας ὅτι ἡ ἐλπίδα μας τῶρα εἶναι ἡ νέα γενιά, καὶ ἀσφαλῶς εἶναι. Ἀλλὰ τὴν εὐθύνη γιὰ τὸ μέλλον τὴν κρατάμε στὰ χέρια μας ὅλοι, ἀπὸ τὸν μεγαλύτερο ἔως τὸν μικρότερο. 

   Σᾶς προτρέπω λοιπόν: Ἀγκαλιάστε τὶς παραδόσεις Πίστεως καὶ Πατρίδος! Ἐπιστρέψατε στὶς ρίζες! Μόνο μὲ Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα στὴν καρδιά θὰ προσφέρουμε δικαίωση στὴν μνήμη τῶν μαρτύρων προγόνων μας! Πορευθεῖτε ἑνωμένοι στὸ ἑξῆς, ὅπως ἑνωμένοι ἀντιμετώπισαν χαρὲς καὶ λύπες οἱ παπποῦδες καὶ οἱ γιαγιάδες μας. Ἡ ἱστορία, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα, μὰ προπάντων ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ἑλλάδα μᾶς ἀνήκουν καὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ τὰ κλέψει ἄν ἑμεῖς δὲν τὰ παραδώσουμε. Καὶ δὲν θὰ τὰ παραδώσουμε! 

   Ὁ Ἀναστὰς Κύριος μας νὰ ἀναπαύσει τὶς ψυχὲς τῶν προγόνων μας καὶ νὰ ἀναστήσει τὴν ταλαιπωρημένη πατρίδα μας, ἀμήν!

ΠΗΓΗ: https://imab.gr/index.php/latest-news/2410-milia-to-sevasmiotatou-mitropolitou-ttik-s-ka-voiotias-k-xrysostomou-e-s-t-n-genoktonian-t-n-llinon-to-pontou-18-5-2022

Ομιλία αειμνήστου Παναγιώτη Ηλιόπουλου

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ (π. Βασιλείου Σακκά) - THE CALENDAR QUESTION (fr. Basile Sakkas)

 

ΕΚΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ

 

Στις 12 Απριλίου 2022 εκοιμήθη εν Κυρίω ο μακαριστός θεολόγος Νικόλαος Σαββόπουλος (https://blogs.sch.gr/savvop-nik/) με τον οποίο είχαμε συνεργασία και πολύ καλή σχέση.

Ο Νικόλαος Σαββόπουλος υπήρξε ένας τίμιος, αγνός και άδολος αγωνιστής στον πόλεμο της Ορθοδοξίας κατά του Οικουμενισμού και ευχόμαστε ο Κύριος να αναπαύσει την ψυχή του.

Εις μνημόσυνό του παραθέτουμε ένα αυτοβιογραφικό σημείωμα του, με την συμπλήρωση ότι ο αείμνηστος είχε διατελέσει επίσης επί σειρά ετών καθηγητής στο Εκκλησιαστικό Λύκειο Λουτρακίου, μέχρι και την συνταξιοδότησή του το 2009.

Χριστός Ανέστη, αγαπητέ μας αδελφέ Νικόλαε Σαββόπουλε!

ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ (Μέρος 4ο)

 Αγίου Μητροπολίτου Φιλαρέτου της Ρωσικής Διασποράς

4. Ο αποκαλυφθείς Νόμος

Η ανεπάρκεια ενός εσωτερικού νόμου. Η σημασία για εμάς
του Μωσαϊκού και του Ευαγγελικού Νόμου.

Το καθήκον της επίγειας ζωής του ανθρώπου είναι να προετοιμαστεί για την αιώνια σωτηρία και ευδαιμονία. Για να γίνει αυτό, ο άνθρωπος πρέπει να ζει ως άγιος και άμεμπτος, με άλλα λόγια, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.

Πώς μπορεί κάποιος να γνωρίζει αυτό το θέλημα του Θεού; Φυσικά -πρώτα απ’ όλα- στην συνείδησή του· γι’ αυτό και λέγεται φωνή του Θεού στην ανθρώπινη ψυχή. Και αν η πτώση στην αμαρτία δεν αμαύρωνε την ψυχή του ανθρώπου, τότε θα μπορούσε αδιάκοπα και σταθερά να κατευθύνει την πορεία της ζωής του σύμφωνα με τις οδηγίες της συνείδησής του, στις οποίες εκφράζεται ο εσωτερικός ηθικός νόμος. Αλλά όλοι γνωρίζουν πως ένας αμαρτωλός άνθρωπος όχι μόνον έχει βλάψει το μυαλό, την καρδιά και τη θέλησή του, αλλά και η συνείδησή του έχει θολώσει και η κρίση και η φωνή της έχουν χάσει την άνευ όρων διαύγεια και δύναμή τους. Δεν είναι περίεργο λοιπόν ότι κάποιοι άνθρωποι, όπως έχουμε ήδη πει, αποκαλούνται ασυνείδητοι.

Έτσι, η συνείδηση -η εσωτερική της φωνή- αποδείχθηκε ανεπαρκής για να ζήσει και να ενεργήσει ο άνθρωπος σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Υπήρχε ανάγκη για έναν εξωτερικό οδηγό, για έναν εξωτερικό θεϊκά αποκαλυφθέντα νόμο. Ένας τέτοιος νόμος δόθηκε από τον Θεό στους ανθρώπους σε δύο μορφές: πρώτα, μια προπαρασκευαστική -ο Μωσαϊκός Νόμος της Παλαιάς Διαθήκης- και έπειτα ο πλήρης και τέλειος Ευαγγελικός Νόμος της Καινής Διαθήκης.

Στον Μωσαϊκό Νόμο πρέπει να διακρίνουμε δύο πλευρές: 1) την θρησκευτική και ηθική και 2) την θρησκευτική και τελετουργική, στενά συνδεδεμένη με την ιστορία και τον τρόπο ζωής του εβραϊκού λαού. Φυσικά, η δεύτερη πλευρά για εμάς, τους Χριστιανούς, ανήκει στο παρελθόν -οι εθνικοί τελετουργικοί κανόνες και νόμοι έχουν εκλείψει. Αλλά οι θρησκευτικοί και ηθικοί νόμοι του Μωυσή έχουν διατηρήσει όλη τους την δύναμη στον Χριστιανισμό. Επομένως και οι Δέκα Εντολές του Μωσαϊκού Νόμου είναι υποχρεωτικές για τους Χριστιανούς και ο Χριστιανισμός δεν τις έχει ακυρώσει. Αντίθετα, ο Χριστιανισμός δίδαξε τους ανθρώπους να κατανοούν αυτές τις εντολές όχι τυπικά-κυριολεκτικά, με τη σειρά της τυφλής δουλικής υπακοής και της εξωτερικής εκπλήρωσής τους, αλλά αποκάλυψε το βαθύ νόημά τους και δίδαξε την τέλεια και πλήρη κατανόηση και εκπλήρωση. Αλλά φυσικά, για εμάς τους Χριστιανούς, ο Μωσαϊκός Νόμος έχει σημασία μόνον επειδή οι κύριες εντολές του (ο Δεκάλογος, οι εντολές για την αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον) γίνονται αποδεκτές και αποκαλύπτονται από τον Χριστιανισμό. Δεν καθοδηγούμαστε στη ζωή μας από αυτόν τον προπαρασκευαστικό και προσωρινό Μωσαϊκό Νόμο, αλλά από τον τέλειο και αιώνιο Νόμο του Χριστού. Λέει ο Μέγας Βασίλειος: «Αν αυτός που ανάβει ένα λυχνάρι κάτω από τον ήλιο είναι γελοίος, τότε αυτός που παραμένει στη σκιά του Νόμου (της Παλαιάς Διαθήκης) ενώ υπάρχει το κήρυγμα του Ευαγγελίου είναι πολύ πιο γελοίος…»[1]. Η κύρια διαφορά μεταξύ του νόμου της Καινής Διαθήκης και του νόμου της Παλαιάς Διαθήκης είναι ότι ο νόμος της Παλαιάς Διαθήκης εξέταζε την εξωτερική εμφάνιση των πράξεων του ανθρώπου, ενώ ο νόμος της Καινής Διαθήκης εξετάζει την καρδιά του ανθρώπου, τα εσωτερικά του κίνητρα. Στον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, ο άνθρωπος υπάκουε στον Θεό, όπως ο σκλάβος τον αφέντη του, ενώ στην Καινή Διαθήκη, ο άνθρωπος προσπαθεί να υπακούσει τον Θεό, όπως ο γιος υπακούει τον αγαπημένο του πατέρα…

Επί του παρόντος, πολλοί εξετάζουν τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης εσφαλμένα: δεν βλέπουν τίποτα καλό σε αυτόν, αλλά αναζητούν μόνο χαρακτηριστικά αγένειας και σκληρότητας. Αυτή είναι λάθος άποψη. Είναι απαραίτητο να θυμόμαστε τον χαμηλό βαθμό πνευματικής ανάπτυξης στον οποίο βρίσκονταν οι άνθρωποι τότε – πριν από χιλιάδες χρόνια. Και στις συνθήκες των τότε, πραγματικά αγενών και σκληρών ηθών, εκείνοι οι κανόνες και οι διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου, που τώρα μας φαίνονται σκληροί (για παράδειγμα, «οφθαλμός αντί οφθαλμού» κ.λπ.), στην πραγματικότητα δεν ήταν τόσο σκληροί. Φυσικά, δεν κατέστρεφαν την ανθρώπινη σκληρότητα και μνησικακία (μόνο το Ευαγγέλιο θα μπορούσε να το κάνει αυτό), αλλά την συγκρατούσαν και της έθεταν σταθερά και αυστηρά όρια… Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εκείνες οι εντολές για την αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον, τις οποίες ο Κύριος επεσήμανε ως τις πιο σημαντικές, ελήφθησαν από αυτόν ακριβώς τον Μωσαϊκό Νόμο (Μάρκ. ιβ΄ 29-31)[2]. Σχετικά με αυτόν τον νόμο, ο Άγιος Απόστολος Παύλος είπε: «ὥστε ὁ μὲν νόμος ἅγιος, καὶ ἡ ἐντολὴ ἁγία καὶ δικαία καὶ ἀγαθή»[3].

(συνεχίζεται)

---

[1] «Εἰ δὲ γελοῖος, ἡλίου λάμποντος, ὁ λύχνον ἑαυτῷ παραφαίνων, πολλῷ γελοιότερος ὁ, Εὐαγγελίου κηρυσσομένου, τῇ σκιᾷ τῇ νομικῇ παραμένων» (PG 30, 245).

[2] «Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίθη αὐτῷ ὅτι πρώτη πάντων ἐντολή· ἄκουε, Ἰσραήλ, Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν Κύριος εἷς ἐστι· καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου. Αὕτη πρώτη ἐντολή. Καὶ δευτέρα ὁμοία, αὕτη· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. Μείζων τούτων ἄλλη ἐντολὴ οὔκ ἐστι».

[3] Ρωμ. ζ΄ 12.

ΠΗΓΗ: https://imlp.gr/2022/05/09/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%bf%cf%88%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%b7%ce%b8%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%83-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%83-%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%bf%cf%82-4%ce%bf/

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΟΜΟΦΡΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΔΙΧΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΟΦΡΟΣΥΝΗ