Κυριακή 18 Μαΐου 2025
Δευτέρα 12 Μαΐου 2025
Για την παραχάραξη του τύπου του Βαπτίσματος
Πηγή φωτογραφίας:
Συχνά διαβάζουμε σε ακραία ζηλωτικά κείμενα ότι "στην εποχή μας οι νεοημερολογίτες/οικουμενιστές παραχάραξαν τον τύπο του Βαπτίσματος, καταργώντας τις πλήρεις καταδύσεις".
Στο παρόν δημοσίευμα θα αποδειχθεί ότι η γενικευμένη αθέτηση (δηλαδή από μεγάλο μέρος των κληρικών) των πλήρων καταδύσεων, δεν είναι καινοτόμημα και σημερινή εφεύρεση των "νεοημερολογιτών/οικουμενιστών", αλλά μαρτυρείται στην Ορθόδοξη Εκκλησία ακόμη και αιώνες πριν εμφανιστεί το νέο ημερολόγιο και ο Οικουμενισμός.
Ενταύθα θα παρατεθούν μαρτυρίες κατά φθίνουσα χρονολογική σειρά που αποδεικνύουν αυτή την θέση.
Σκοπός της ανάρτησης δεν είναι βεβαίως να δικαιολογηθούν όσοι κληρικοί δεν βαπτίζουν σωστά, χωρίς μάλιστα να υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος ή ανάγκη, αλλά να γραφτεί η αλήθεια, για να μη παρασύρονται οι Ορθόδοξοι από το ένα άκρο στο άλλο, και γλυτώνοντας την αίρεση του Οικουμενισμού να πέφτουν αναβαπτιζόμενοι στην εξίσου ψυχολέτειρα αίρεση του χωρίς επίγνωση Ακραίου Ζηλωτισμού.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1929
Ήδη εκατό χρόνια πριν ο Όσιος Φιλόθεος Ζερβάκος σε Υπόμνημά του προς τὴν Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος (25-11-1929) γράφει: "Τινὲς τῶν ἱερέων, καθὼς ἐπληροφορήθην, καὶ εἶδον καὶ ἰδίοις ὄμμασι, δὲν ἐπιτελοῦν τὸ ἅγιον Βάπτισμα, κατὰ τὴν ἱερὰν παράδοσιν εἰς τρεῖς καταδύσεις καὶ ἀναδύσεις, ἀλλ᾿ ἀρκοῦνται εἰς τὸ νὰ βυθίζωσι τὸ βρέφος ἔως τὴν κοιλίαν καὶ λαμβάνοντας ὕδωρ, διὰ τῆς μιᾶς χειρός, ραντίζωσι τὴν κεφαλὴν τοῦ βρέφους. Τὸ τοιοῦτον ἀναμφιβόλως οὔτε εἶναι, οὔτε πρέπει νὰ ὀνομάζεται ὀρθόδοξον Βάπτισμα. Εἴς τινας ἔκαμα παρατήρησιν καὶ μοὶ ἀπήντησαν, ὅτι οὕτω παρέλαβον καὶ ἐδιδάχθησαν ἀπὸ τοὺς προκατόχους των· εἴς τινα δὲ χωρία παρετήρησα, ὅτι αἱ κολυμβῆθραι εἶναι μικραὶ καὶ ἀκατάλληλοι διὰ βάπτισμα" (Φιλόθεος Γραφίδα 1, εκδ. Ι.Μ. Λογγοβάρδας, Πάρος, 2019, σελ. 478).
Βλέπουμε δηλαδή ότι και πριν εκατό χρόνια υπήρχε αυτός ο τρόπος Βαπτίσματος, τον οποίο μάλιστα παρέλαβαν από τους προγενέστερους. Ο Όσιος Φιλόθεος ορθώς αποφαίνεται ότι αυτό δεν πρέπει να ονομάζεται "ορθόδοξο Βάπτισμα", αλλά παρόλα αυτά δεν απορρίπτει το κύρος του αφού ούτε θεωρεί αβάπτιστους τους τοιουτοτρόπως βαπτισθέντες, ούτε συνιστά Αναβαπτισμό.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1888
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στο άρθρο του "Θεοφάνεια" του 1888 γράφει: "Ἐπειδὴ περὶ βαπτίσματος ὁ λόγος, καλὸν νομίζω ἐνταῦθα νὰ ὑποβάλω πρακτικάς τινας παρατηρήσεις, περὶ τοῦ τρόπου καθ᾿ ὃν τελεῖται παρ᾿ ἡμῖν τὸ Βάπτισμα. Οἱ παλαιοὶ πρακτικώτατοι καὶ μεμορφωμένοι ἱερεῖς, καίτοι ἀγράμματοι λεγόμενοι, ἤξευρον νὰ ἐκτελῶσι κανονικώτατα τὰς τρεῖς καταδύσεις καὶ ἀναδύσεις, κρατοῦντες τὸν βαπτιζόμενον ὄρθιον πρὸς ἀνατολὰς βλέποντα, ἐφαρμόζοντες τὴν δεξιὰν ἐπὶ τῆς μασχάλης τοῦ βρέφους ἁβρῶς ἅμα καὶ ἀσφαλῶς, φράττοντες δὲ διὰ τῆς ἀριστερᾶς τὸ στόμα αὐτοῦ. Ἐφρόντιζον περὶ τῆς θερμοκρασίας τοῦ ὕδατος, καὶ ἑκάστη κατάδυσις ἐγίνετο ἀκαριαία, τὸ δὲ διάλειμμα μεταξὺ τῶν καταδύσεων ἐγίνετο ἀρκετὸν ὥστε ν᾿ ἀναπνεύσῃ τὸ βρέφος. Τοιούτῳ τρόπῳ οὐδεὶς βαπτιζόμενος ἔπαθέ ποτέ τι ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ. Τὸ σημερινὸν ὅμως σμῆνος τῶν ἱερέων, τοὺς ὁποίους ἡ διεφθαρμένη πολιτικὴ ἐπιβάλλει πολλάκις ἀξέστους καὶ ἀκαλλιεργήτους εἰς τοὺς Σ[εβασμιωτάτους] Σ[υνοδικοὺς] ἱεράρχας νὰ τοὺς χειροτονῶσιν, ἀφοῦ κακῶς ἐκτελεῖ, ἢ μᾶλλον κακῶς παραλείπει, τοσούτους ἄλλους τύπους, ὀφείλει τοὐλάχιστον νὰ σεβασθῇ αὐτὸ τὸ θεμέλιον τῆς πίστεως ἡμῶν, τὸ ἅγιον Βάπτισμα. Γράφομεν ταῦτα, διότι ἔχομεν λόγους νὰ πιστεύωμεν, ὅτι πολλοὶ τῶν ἱερέων, χαριζόμενοι εἰς τὴν τυφλὴν καὶ μωρὰν πολλάκις φιλοστοργίαν ἀμαθῶν καὶ προληπτικῶν γονέων, οἵτινες νομίζουν ὅτι κάτι θὰ πάθῃ τὸ χαδευμένον νεογνόν των ἐν τῇ ἱερᾷ κολυμβήθρᾳ, ἐκτελοῦσι σχεδὸν ράντισμα, καὶ ὄχι βάπτισμα. Οἱ τῆς Δυτικῆς ἐκκλησίας εἶναι συγγνωστοί, διότι ἠγνόησαν τὴν ἔννοιαν τοῦ ἑλληνικοῦ ρήματος βαπτίζω, baptizo, ὅτι δηλ. σημαίνει βάπτω, βυθίζω, βουτῶ, οἱ Ἕλληνες ὅμως δὲν πρέπει ποτὲ νὰ τὴν ἀγνοήσωσιν. Εἶναι καιρὸς νὰ φυλαχθῇ ὁ ἱερὸς οὗτος τύπος, διότι ἂν ἐξακολουθήσῃ ἡ ἀμάθεια τοῦ κλήρου, καὶ πληθυνθῇ ἡ ἀθεΐα καὶ ἡ ἀσέβεια, μετὰ μίαν γενεάν, ὅτε θὰ εἴμεθα μισοβαφτισμένοι ὅλοι, θὰ δεήσῃ νὰ διαταχθῇ γενικὸς ἀναβαπτισμὸς ὅλων τῶν κατοίκων τοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου, ἀρρένων καὶ θηλέων" (https://www.papadiamantis.org/works/88-epiloipa/468-4-thrhskeytika).
Ομοίως και ο Παπαδιαμάντης, 35 χρόνια πριν την εισαγωγή του νέου ημερολογίου, παρατηρεί ότι ο τύπος του Βαπτίσματος έχει παραχαραχθεί, αλλά σε καμία περίπτωση δεν χαραχτηρίζει αβάπτιστους τους τοιουτοτρόπως βαπτισθέντες, εκφράζει μόνο την αγανάκτησή του με δικαίως υπερβολικό τρόπο.
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΟΥ 1869
Σε βιβλίο ανωνύμου Έλληνα παπικού διαβάζουμε: "Ἀνατολικός: Εἶνε μὲν άληθὲς ὅτι τινὲς τῶν ἡμετέρων ἱερέων, εἴτε ἐξ ἀνεπιτηδειότητος, εἴτε ἐξ ἀδιαφορίας, εἴτε καὶ ἐκ φόβου αὐτῶν τε καὶ τῶν γονέων, δὲν βυθίζουσι τὴν κεφαλὴν τῶν βρεφῶν, ἀλλ᾿ ἐπιχέουσιν ἐπ᾿ αὐτῆς ὕδωρ διὰ τῆς παλάμης" (Διάλογοι περί Βαπτίσματος μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού, Ερμούπολη, 1869, σελ. 193-194).
Σε βιβλίο του μοναχού Χριστοφόρου του Πελοποννησίου μαθαίνουμε και τα εξής αποκαλυπτικότατα: "Εὑρεθεὶς καὶ κατὰ τὸ 1869 ἔτος εἰς τὰς Σποράδας Νήσους ἀπηύθυνα ἐπιστολήν μου πρὸς τὸν τότε Ἀρχιερέα Ῥόδου Συνέσιον (εὐπαίδευτον καὶ τοῦτον ὄντα), δι᾿ ἧς ἐξέθετον διάφορα θρησκευτικὰ πλημμελήματα, ἅτινα ἔβλεπον ἐκ μέρους τῶν ἱερέων τελούμενα, καὶ ἰδίως περὶ τοῦ θείου βαπτίσματος, τὸ ὁποῖον δὲν ἐγίνετο ὡς ἡ ανατολικὴ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δογματίζει, τουτέστι διὰ τῶν τελείων καταδύσεων, ἀλλὰ μέχρι τῶν ὠμοπλατῶν, ὅπως ὡς ἀρμόδιος ἐπιφέρῃ διόρθωσιν. Εἰς ἀπάντησιν δὲ ἔλαβον τὴν ἑξῆς ἐπιστολήν του "...Ὅσον δ᾿ ἀφορᾷ τὸν τρόπον τῶν τοῦ βαπτίσματος καταδύσεων, ἐπειδὴ ἐπίκειται κίνδυνος πνιγμοῦ τοῦ ἐντὸς τοῦ ὕδατος καταδυομένου βρέφους διὰ τῆς κανονικῆς καταδύσεως, καὶ δύναται νὰ προκύψῃ χείρων τῆς πρώτης ἐσχάτη πλάνη, ὡς ἐκ τούτου ἀνάγκη πᾶσα νὰ βυθίζηται τὸ βρέφος μέχρι τῶν ὠμοπλατῶν καὶ ἐπομένως νὰ ἐπιχέηται ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ὕδωρ διὰ τῆς χειρὸς τοῦ ἱερέως, μὴ δυναμένου νὰ ποιήσῃ τὴν κανονικὴν κατάδυσιν ὡς ἐκ τοῦ μικροῦ χώρου τῆς κολυμβήθρας". Ῥόδος 24 Σεπτεμβρίου 1869, Συνέσιος" (Θεία Μάστιξ, Ερμούπολη, 1877, σελ. 59-60, υποσ. α΄).
Όλα αυτά δεκαετίες πριν τον Οικουμενισμό και το νέο ημερολόγιο...
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1859
Ο προτεστάντης Jonas King, Αμερικανός φιλέλληνας και φίλος του Ιωάννη Καποδίστρια, αναφερόμενος στους Ορθοδόξους γράφει: "Καὶ αὐτοὶ δ᾿ ἐκεῖνοι οἱ πρεσβεύοντας ὡς ὀρθὸν μόνον τὸ διὰ καταδύσεως βάπτισμα πολλάκις, τολμῶ δὲ εἰπεῖν γενικῶς, θέτουσι τὸ νήπιον ἐν τῇ κολυμβῆθρᾳ ἐντὸς τοῦ ὕδατος μέχρι τοῦ λαιμοῦ, καὶ ἔπειτα λαμβάνοντες διὰ τῆς δεξιᾶς χειρὸς ὕδωρ ἐπιχέουσι τρὶς κατὰ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ· καὶ τοῦτο θεωρεῖται παρ᾿ αὐτῶν ἔγκυρον καὶ τέλειον βάπτισμα, καὶ χιλιάδες, εἰμὴ καὶ μυριάδες χιλιάδων, εἶναι οὕτω πῶς βεβαπτισμένοι ἐν τῇ Ἀνατολικῇ Ἐκκλησίᾳ" (Ιωνά Κινγ, Ομιλίαι, Αθήνα, 1859, σελ. 38).
Ο King μάλιστα, ως κάτοικος Αθηνών επί 31 χρόνια, πιστοποιεί ότι ο τρόπος αυτός ήταν γενικευμένος και δεν αφορούσε σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1850
Ο ανώνυμος επιμελητής του βιβλίου "Ουρανού Κρίσις" (Αθήνα, 1850) του Αγίου Αθανασίου του Παρίου, στο οποίο περιλαμβάνεται και ο Βίος του Αγίου Κλήμεντος Αχριδών αποκαλύπτει σε υποσημείωσή του στη σελ. 94: "Ἆραγε οἱ σημερινοὶ ἱερεῖς ἐκείνων τῶν ἐλεεινῶν χριστιανῶν ἠξεύρουν νὰ τελειώσουν κανὲνα μυστήριον; ἠξεύρουν νὰ βαπτίσουν τάχα, νὰ στεφανώσουν, νὰ λειτουργήσουν ἀκινδύνως; ἠξεύρουν νὰ βαπτίσουν τέλος πάντων, καὶ νὰ μήν ἀφήνουν τὰ παιδία τῶν χριστιανῶν ἀβάπτιστα; φεῦ τῆς ἀθλιότητος· φεῦ τῆς θείας παραχωρήσεως· ἡμεῖς οἴδαμεν εἰς τὰς ἡμέρας μας τὴν υἱοπατρίαν τοῦ Σαβελλίου ἐν τῷ βαπτίσματι ἐνεργουμένην, ὄχι ἀπὸ ὀλίγους ἱερεῖς ἐδικούς μας, καὶ τὶ ἔχομεν νὰ πιστεύσωμεν διὰ ἐκείνους τοὺς ἀμαθεστάτους;".
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1829
Σύνοδος επί Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Αγαθαγγέλου αποφαίνεται ότι "τό δέ μέχρις τῆς ὀσφύος ἐμβυθίζειν, καί τῇ δεξιᾷ χειρί ἐπιρραντίζειν ἐπί τήν κεφαλήν τοῦ νηπίου τρίς ὕδωρ, πρῶτον ἐπιβοῶν τό «Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός», τρίς δεύτερον, καί τρίς τό τρίτον, καί ὅσα ἄλλα παρά τήν κανονικήν ταύτην ἔκθεσιν τῆς τοῦ ἱεροῦ τούτου μυστηρίου τελετῆς εἰς πρᾶξιν τυχόν χωροῦσι σκολιᾶ, καί κακόδοξα, καί οὐδόλως ἐξ ἀρχαίας ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως βεβαιωμένα, ἀπαράδεκτα διόλου ἐστί τῇ Ἀνατολικῇ ἡμῶν Ἐκκλησία, ὡς ἀντιβαίνοντα τοῖς ἀποστολικοῖς καί συνοδικοῖς κανόσι, καί αὐτῇ τῇ θείᾳ τοῦ Κυρίου ἐντολῇ ἀπάδοντα, ὡς ἀνωτέρω διείληπται· καί ὁ ἐπιχειρῶν δέ τῇ πράξει τῶν τοιούτων σκολιῶν καί τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀπαραδέκτων, καί μή διορθούμενος, ἔνοχός ἐστι τοῖς παρά τῶν ἱερῶν Ἀποστόλων ἐν τῇ παραβάσει τούτων ὡρισμένοις ἐπιτιμίοις, καί ἀποδοκιμαστέος" (Mansi 40, 142-143).
Η απόφαση αυτή αποδεικνύει ότι και διακόσια χρόνια πριν κάποιοι ιερείς βάπτιζαν έτσι. Και βεβαίως η Σύνοδος ορθά απειλεί με τιμωρία τους κληρικούς αυτούς, αλλά ουδόλως απορρίπτει το κύρος του Βαπτίσματος των τοιουτοτρόπως βαπτισθέντων!
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1807
Σε συνοδικό κείμενο επί του Ιερομάρτυρος Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου του Ε΄ διαβάζουμε: "ἐντελλόμεθα τοῖς ἐν Χριστῷ ἀγαπητοῖς ἀδελφοῖς ἀρχιερεῦσιν ἵνα προσέχοντες αὐτοῖς παραγγέλλωσιν ἐντόνως πᾶσι τοῖς ἱερεῦσι τοῖς ἐν ταῖς ἐπαρχίαις, αὐτῶν, ἐπί τῷ ἐκτελεῖν, κατά τήν ἐκκλησιαστικήν διατύπωσιν, ἐν ἱερᾷ κολυμβήθρᾳ χωρούσῃ ὕδωρ ἀρκετόν, ὥστε βαπτίζεσθαι τό βρέφος, καί ἀναγινώσκειν τάς ἱεράς εὐχάς, εἰς τρεῖς ἀναδύσεις καί εἰς τρεῖς καταδύσεις βαπτίζεσθαι τό βαπτιζόμενον" (Μανουήλ Γεδεών, Κανονικαί Διατάξεις, τόμος Β΄, Κωνταντινούπολη, 1889, σελ. 116).
Για να εντέλεται λοιπόν να βάζουν αρκετό νερό, προφανώς αυτό δεν τηρούταν, όπως συναποδεικνύουν και οι άλλες μαρτυρίες.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1803
Ο Πατριάρχης Καλλίνικος ο Ε΄ σε επιστολή του προς τον Σέρβο Μητροπολίτη Ουζίτζης το 1803 επισημαίνει τα σφάλματα των ιερέων της περιοχής στο Μυστήριο του Βαπτίσματος, οι οποίοι δεν μεταχειρίζονται κολυμβήθρες «ἀλλ’ ἐν πίνακι μόνον βάλλοντες ὕδωρ ἀναγινώσκουσιν ἐπ’ αὐτῷ τὰς εὐχὰς καὶ, κρατοῦντος τοῦ ἀναδόχου τὸ βρέφος, ἐπιχέουσιν ἐπ’ αὐτὸ τὸ ὕδωρ, καὶ φωνοῦντες το ”βαπτίζεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ” κλπ. τὸ ὁποῖον ἐπίχυσις λατινική εἶναι μᾶλλον, ἢ βάπτισμα» και συστήνει να «ἐπιτελῆται ἀπαραλλάκτως κατὰ τὴν ἐν τῷ Εὐχολογίῳ τῷ αὐτῷ κανονικὴν διατύπωσιν, βαπτιζομένων τῶν βρεφῶν μέσα εἰς ἱερὰν κολυμβήθραν» (Καλλινίκου Δελικάνη, Πατριαρχικών Εγγράφων, τόμος γ΄, Κωνσταντινούπολη 1905, σελ. 711).
Παρόλα αυτά ούτε αυτός δεν συνιστά Αναβαπτισμό.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1800
Ο Άγιος Νικόδημος έγραφε χαρακτηριστικά στο Πηδάλιον, που πρωτοεκδόθηκε το 1800: «Πρέπει καὶ ἡμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι νὰ προσέχωμεν καλῶς εἰς τὸ ἰδικόν μας (σ. Βάπτισμα), νὰ μὴ γίνεται μέσα εἰς λεκάνας καὶ σκαφίδια, μέσα εἰς τὰ ὁποῖα, μόλις ὀλίγον τι μέρος τῶν ποδῶν τῶν βαπτιζομένων παιδίων βουτᾶται. Καὶ ἀφίνω νὰ λέγω, πῶς καὶ πολλάκις περιτρέπονται καὶ τὰ σκαφίδια ἐκεῖνα, καὶ χύνεται τὸ ἁγίασμα. Οθεν ἂν ἐλέγχωμεν τοὺς Λατίνους, πῶς ἠθέτησαν τὸ Ἀποστολικόν Βάπτισμα, πρέπει ἐκ τοῦ ἐναντίου ἡμεῖς νὰ ἔχωμεν τὸ ἐδικόν μας ἀκίνδυνον καὶ ἀνεπίληπτον. Καὶ περὶ τούτου, καθὼς καὶ διὰ τὰ ἄλλα πάντα ἡ φροντὶς καὶ τὸ χρέος ἐπίκειται εἰς τοὺς ποιμένας τῶν ψυχῶν. Ἡμεῖς ὡς τόσον, κάμνομεν τοῦ σκοποῦ τὸ ἔργον, καὶ φωνάζομεν, δίδοντες τὴν εἴδησιν. Αὐτοὶ δὲ τὰ ἑαυτῶν σκοπείτωσαν, ὡς λόγον ἀποδώσοντες» (Πηδάλιον, Υποσημείωση στον Ν΄ Κανόνα των Αγίων Αποστόλων).
Και στην εποχή του Αγίου Νικοδήμου υπήρχε αυτός ο τρόπος Βαπτίσματος, τον οποίο ορθά κατακρίνει ο Άγιος, αλλά ούτε "αβάπτιστους" χαρακτηρίζει τους τοιουτοτρόπως βαπτισθέντες, ούτε φυσικά ζητεί τον Αναβαπτισμό τους.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1788
Ο Επίσκοπος Καμπανίας Θεόφιλος στο γνωστό έργο του γράφει: "οἱ Ἱερεῖς ἀναγκαιότατον χρέος ἔχουν, τὸν Βαπτιζόμενον, ἢ βρέφος εἶναι ὴ μέγας, ἢ μικρὸς νὰ τον βουτίζουν τρεῖς φοραῖς ὅλον μέσα εἰς τὸ ὔδωρ διὰ τί ἔχει ὡς εἴπομεν, κεκρυμμένον μυστήριον, καὶ τότε ὁ βαπτιζόμενος βαπτίζεται τελείως, καὶ ὁ Ἱερεὺς δὲν ἀμαρτάνει. Καὶ ἂς εἶναι ἡ Κολυμβήθρα ἀρκετή, ὁποῦ νὰ χωρῇ ὅλον τὸ βρέφος ὄρθιον. Ἀναγκαῖον εἰς τὰ τοιαῦτα εἶναι ἡ φροντὶς τῶν ἀρχιερέων, ὅτι οἱ Ἱερεῖς ἀμαθεῖς, καὶ ἀπὸ τοιαύτας ἁμαρτίας ἐξέπεσε τὸ γένος μας εἰς πολλὰς δυστυχίας, τὸ ὀρθόδοξον" (Ταμείον Ορθοδοξίας, Βενετία, 1788, σελ. 24),
Γράφοντας αυτά αποδεικνύει ότι και στην εποχή του πολλοί Ιερείς (διότι αν ήταν λίγοι, δεν θα το σημείωνε) δεν βάπτιζαν με πλήρεις καταδύσεις. Ποιος λοιπόν τελειοποίησε και αναπλήρωσε τα ελλείποντα στις βαπτίσεις τέτοιου είδους που έκαναν τότε οι αμαθείς Ιερείς εάν όχι το Πανάγιον Πνεύμα; Διότι εάν δεν συνέβαινε αυτό, τότε ο συγγραφέας θα συνιστούσε να γίνεται οπωσδήποτε Αναβαπτισμός των τοιουτοτρόπως βαπτιζομένων. Όμως, αν και οι βαπτίσεις αυτές δεν στερούνται κύρους, όπως παρατηρεί ο συγγραφέας επιφέρουν τιμωρία στο γένος μας.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1784
Ο περίφημος Διδάσκαλος του Γένους Νικηφόρος Θεοτόκης ως Αρχιεπίσκοπος Σλαβινίου και Χερσώνος εξαπέλυσε Εγκύκλιο κατά του Βαπτίσματος χωρίς τις πλήρεις καταδύσεις που είχε γενικευθεί τότε στην περιοχή, και στην οποία κατέληγε (μετάφραση ημέτερη εκ του ρωσικού πρωτοτύπου): "Προσπαθήστε να βεβαιωθείτε ότι σε κάθε εκκλησία υπάρχει ένα σκεύος φτιαγμένο από ασήμι ή χαλκό ή κάποιο άλλο αξιοπρεπές υλικό, το οποίο θα έχει το σχήμα καμπάνας ή θυμιατηρίου, στενότερο στο κάτω μέρος και πλατύτερο στην κορυφή, με βάθος όχι μικρότερο από ένα αρσίν (σ. ημ. το αρσίν είναι ρωσική και τουρκική μονάδα μήκους, που αντιστοιχεί γύρω στα 70 εκατοστά), και το πλάτος θα είναι ανάλογο με το βάθος, έτσι ώστε να είναι κατάλληλο για χρήση" (https://azbyka.ru/otechnik/Nikifor_Feotokis/protiv-oblivatelnogo-kreshhenija/ - στην εν λόγω ρωσική πηγή έχει τεθεί η εσφαλμένη χρονολογία 1754 αντί του ορθού 1784, μιας και το 1754 ο Θεοτόκης ούτε Αρχιεπίσκοπος ήταν, ούτε στη Ρωσία είχε πάει ακόμη, ενώ Αρχιεπίσκοπος Σλαβινίου και Χερσώνας είναι γνωστό πως εχρημάτισε κατά τα έτη 1779-1786).
Αν και ο Θεοτόκης συνιστά αυστηρά την υιοθέτηση του κανονικού Βαπτίσματος, δεν διατάζει Αναβαπτισμό.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ 1770
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στην Ζ΄ από τις Διδαχές του (εκφωνήθηκαν την δεκαετία του 1770) λέει: "Ἅγιοι ἱερεῖς, πρέπει νὰ ἔχετε κολυμβήθρας μεγάλας εἰς τὰς ἐκκλησίας, ἕως ὁποὺ νὰ χώνεται ὅλον τὸ παιδίον μέσα, νὰ κολυμβᾶ ὁποὺ νὰ μὴν μείνη ἴσα μὲ τοῦ ψύλλου τὸ μάτι ἄβρεχο, διατὶ καὶ ἐκεῖ προχωρεῖ ὁ διάβολος καὶ διὰ τοῦτο τὰ παιδιά σας σεληνιάζονται, δαιμονίζονται, ἔχουν φόβον, γίνονται κακορρίζικα, διατὶ δὲν εἶνε καλὰ βαπτισμένα" (http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/patrokosmas/didaxai.htm).
Επομένως ούτε στην εποχή του Αγίου Κοσμά γίνονταν πάντοτε οι πλήρεις καταδύσεις, αλλά ο Άγιος παρά το γεγονός ότι σωστά προέτρεπε τους ιερείς να τηρούν τον τύπο, δεν χαρακτηρίζει "αβάπτιστους" τους τοιουτοτρόπως βαπτισθέντες.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1763
Σύνοδος επί Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ιωαννικίου του Γ΄ παρατηρεί ότι διάφοροι ιερείς τα βρέφη "τὰ βαπτίζωσιν εἰς ὅ,τι ἀγγεῖον ἤθελε εὑρεθῆ... καὶ ἄλλοι μὲν τὰ βαπτίζουσιν εἰς τεντζερέν, ἄλλοι δὲ εἰς τὰ τυγόντα ἀγγεία" (Μανουήλ Γεδεών, Κανονικαί Διατάξεις, τόμος Β΄, Κωνταντινούπολη, 1889, σελ. 461).
Και παρά το γεγονός ότι οι Βαπτίσεις αυτές γίνονταν σε κατσαρόλες (εκ του τουρκικού tencere=τέντζερης, κατσαρόλα) και άλλα σκεύη, ούτε αμφισβητείται το κύρος του Μυστηρίου, ούτε διατάσσεται Αναβαπτισμός.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1647
Ο γνωστός εκδότης του Ευχολογίoυ Ιάκωβος Γκόαρ, ο οποίος έζησε χρόνια στην Ελλάδα συλλέγοντας χειρόγραφα και καταγράφοντας τα λειτουργικά έθιμα των Ελλήνων γράφει για το Ορθόδοξο Βάπτισμα (μετάφραση από τα λατινικά ημέτερη): "Η αρχαία μέθοδος ήταν η Βάπτιση με κατάδυση· ωστόσο τώρα οι Έλληνες χρησιμοποιούν πιο συχνά την επίχυση. Όσο ήταν δυνατόν να παρατηρηθεί, καθαρίζουν το παιδί, που κάθεται σε λεκάνη ή σκάφη βαθιά μέχρι τον αγκώνα (είναι το λεγόμενο σήμερα βαπτιστήριο ή κολυμβήθρα, σαν αυτήν που ήταν ο τυφλός και βγήκε βλέποντας), ρίχνοντας πάνω του τρεις φορές όχι μικρή ποσότητα ζεστού νερού (για να μην παγώσει και πονέσει πολύ το παιδικό σώμα από το κρύο). Ή, για να μην το καταπνίξει η ποσότητα του νερού και τυχόν πιει υπερβολικά, το τοποθετούν μπρούμυτα, κρατώντας το με το αριστερό χέρι στην κοιλιά, και ο ιερέας πλένει και καθαρίζει το κεφάλι και ολόκληρο το σώμα του με αγιασμένο νερό" (Iacobi Goar, Ευχολόγιον sive Rituale Graecorum, Παρίσι, 1647, σελ. 365, υποσ. 24).
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ 1401
Ο Ιωσήφ Βρυέννιος στο έργο του "Κεφάλαια Επτάκις Επτά" (που συνεγράφη μεταξύ των ετών 1401-1405) διαβάζουμε για τον τρόπο Βαπτίσματος που επικρατούσε στην εποχή του (600 χρόνια πριν!): "Ἐν τῷ τοῦ Βαπτίσματος Μυστηρίῳ ἔθος ἀλογία συντεθραμμένον ἐπικρατεῖ... Ὅτι εἰς τρεῖς μὲν ἔνιοι βαπτίζουσι καταδύσεις, ἐν πάσαις μέντοι καὶ τὰ τρία ὀνόματα. Καὶ ἐν μὲν ταῖς δυσὶ τοὺς πόδας μόνον, ἐν δὲ τῇ τρίτη, καὶ τὴν κεφαλήν, καὶ πρὸς δύσιν ὁρῶντα. Δέον ἐν μιᾷ ἑκάστῃ ἕν ὄνομα ἐπιφημίζειν τῆς μακαρίας Τριάδος, τὸ Ἀμὴν ἐπιλέγοντα· καὶ ἀπὸ κεφαλῆς ἅπαν τὸ σῶμα βαπτίζεσθαι, καὶ πρὸς Ἀνατολὰς τὸν βαπτιζόμενον βλέποντα τρισσῶς καταδύεσθαι ὄρθιον. Ὅτι τῶν Ἱερέων οἱ πλείους, σαθραῖς Σκάφαις, καὶ πάντῃ ἀνεπιμελήτοις πρὸς τὸ Βάπτισμα χρῶνται..." (Ιωσήφ Βρυεννίου, Παραλειπόμενα, Λειψία, 1784, σελ. 106).
Ουδέν σχόλιον.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΙΔ΄ ΑΙΩΝΑ
Ο Άγιος Κυπριανός Κιέβου υπήρξε μαθητής του Αγίου Φιλοθέου Κόκκινου και θαυμαστής του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, του οποίου τις αντιλατινικές θέσεις υιοθέτησε. Σε επιστολή του προς τον Ηγούμενο Αθανάσιο (μαθητή του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ) γράφει (μετάφραση ημέτερη): "Το άγιο Βάπτισμα πρέπει να τελείται έτσι: όχι με ράντισμα με νερό, όπως κάνουν οι Λατίνοι, αλλά με κατάδυση σε ποτάμι ή σε καθαρό σκεύος που έχει οριστεί για αυτό· και σε κάθε κατάδυση να λέγεται ένα από τα ονόματα της Αγίας και Ζωοποιού Τριάδος: “στο όνομα του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος”. Όποιος δεν το κάνει έτσι, δεν τελεί σωστά το Βάπτισμα." (https://azbyka.ru/otechnik/Amvrosij_Ornatskij/drevnerusskie-inocheskie-ustavy/3_2).
Ωστόσο στο "Ευχολόγιον" που μετέφρασε από τα ελληνικά στα σλαβωνικά υπάρχει μία εξαίρεση για τα βρέφη, όχι βεβαίως υιοθετώντας τον ραντισμό που είχε άλλωστε καταδικάσει, αλλά συστήνοντας τον γνωστό και σήμερα τρόπο που μαρτυρείται, όπως είδαμε και στα επόμενα χρόνια), αφού διαβάζουμε σε μια υποσημείωση (μετάφραση ημέτερη): "Αν πρόκειται για βρέφος που βαπτίζεται: τοποθετείται καθισμένο μέσα στην κολυμβήθρα μέχρι τον λαιμό και πλένεται κρατώντας το με το αριστερό χέρι. Με το δεξί παίρνουν ζεστό νερό και το χύνουν πάνω στο κεφάλι του. Διότι το βρέφος, όντας αδύναμο και ευπαθές, μπορεί να πνιγεί από την ποσότητα του νερού" (Χειρόγραφο Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ρωσίας Sol. 1085/1194, φ. 180).
(Η μεταγραφή του πρωτότυπου σλαβωνικού κειμένου από τον Διδάκτορα της Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης κ. Aleksandr Andreev)
Αυτή είναι και η αρχαιότερη μαρτυρία που βρήκα, αποδεικνύοντας ότι ο σύνηθες σήμερα τρόπος Βαπτίσματος στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αποτελεί εφεύρεμα των νεοημερολογιτών/οικουμενιστών, αλλά μαρτυρείται εδώ και επτά αιώνες τουλάχιστον, χωρίς κανείς από τους προγόνους μας να θεωρείται αβάπτιστος.
Νικόλαος Μάννης
Δευτέρα 28 Απριλίου 2025
Είναι οπωσδήποτε άκυρο το Βάπτισμα χωρίς τις τρεις πλήρεις καταδύσεις;
Βάπτισμα ανάγκης στην Ινδονησία υπό Γνησίων Ορθοδόξων
"ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται"
(Εβρ. ζ΄ 12)
Πολλοί εκ των λεγόμενων Γ.Ο.Χ. έχουν την αντίληψη πως όταν στο Βάπτισμα δεν έχουν γίνει οι τρεις πλήρεις καταδύσεις (είναι δηλαδή Βάπτισμα ανάγκης ή "Κλινικό" όπως λέγεται, με επίχυση ή ραντισμό) τότε αυτό είναι οπωσδήποτε άκυρο, επειδή, λένε, "βαπτίζω" σημαίνει "βυθίζω". Μεταθέτουν μάλιστα τις θέσεις του Αγίου Νικοδήμου και άλλων Πατέρων, που αναφέρονται στο Βάπτισμα των ήδη από αιώνων εκτός Εκκλησίας αιρετικών Λατίνων, εφαρμόζοντάς τες αυθαίρετα στο Βάπτισμα των υποδίκων Ορθοδόξων των επισήμων Εκκλησιών.
Διαβάζουμε ενδεικτικά από κείμενο της "Γνήσιας Μονής Εσφιγμένου" που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο: "αν δεν υπάρχουν τρείς καταδύσεις τότε ΔΕΝ υπάρχει Βάπτισμα και το μυστήριο γίνεται εκ νέου".
Με την άποψη αυτή συμφωνούν και οι συντάκτες της "Ομολογίας Πίστεως" των Ρουμάνων Γ.Ο.Χ.: "Το Άγιο Βάπτισμα μπορεί να γίνει μόνο με τριπλή κατάδυση, επικαλούμενη ένα Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας σε κάθε (πλήρη) κατάδυση. Οποιοσδήποτε άλλος τρόπος «βαπτίσματος» δεν είναι σωστός, και το «βάπτισμα» δεν ισχύει"(https://www.manastireaslatioara.ro/stiri/marturisire-de-credinta).
Αυτό βέβαια δεν είναι μόνο άποψη πολλών Γ.Ο.Χ. (ευτυχώς όχι όλων), αλλά και άλλων, όπως π.χ. των παλαιών Σχισματικών της Ρωσίας (καταδικασμένων μάλιστα από Πανορθόδοξη Σύνοδο) Ρασκόλνικων, γνωστών ως Παλαιόπιστων. Διαβάζουμε ενδεικτικά σε μία ιστοσελίδα τους: "Εάν κατά την τέλεση του μυστηρίου της Βάπτισης δεν επέλθει πλήρης τριπλή κατάδυση, τότε παραβιάζεται το ίδιο το νόημα αυτού του μυστηρίου και δεν θεωρείται ολοκληρωμένο, δηλ. το άτομο θεωρείται αβάπτιστο" (https://nashavera.com/publikacii/pochemu-pravilnoe-kreschenie---eto-polnoe-pogruzhenie/).
Αλλά και ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Γ.Ο.Χ. κ. Καλλίνικος που θεωρεί ότι είναι διάδοχος του Αγίου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου - ο οποίος όμως απέρριπτε τον Αναβαπτισμό ακόμη και Παπικών (Επιστολή προς π. Ακάκιο Παππά, 28-6-1946) - έχει τις ίδιες απόψεις, αφού συμφωνεί απολύτως (όπως, αυτήκοος ων, διαπίστωσα) με το κάτωθι απόσπασμα Εγκυκλίου του προκατόχου του: "Tό βάπτισμα τῶν νεοημερολογιτῶν θεωρεῖται ἄκυρον, διότι πέραν τοῦ οἰκουμενιστικοῦ μανδύου ποῦ περιεβλήθη ἡ Ἐκκλησία των, οὔτε ὁ τύπος τῶν τριῶν καταδύσεων ἐπί τό πλεῖστον τηρεῖται, ἀντικατασταθεὶς διά τῆς ἐπιχύσεως τοῦ ὕδατος τῆς κολυμβήθρας εἰς τόν βαπτιζόμενον" (https://iaathgoc.gr/index.php/94-aristera/ekklisiologika/811-enkyklios-2002).
Η απόρριψη του κύρους του Βαπτίσματος χωρίς τις τρεις πλήρεις καταδύσεις, μπορεί να οδηγήσει και σε τρομερά ευτράπελα, με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση του Επισκόπου της RTOC-Τύχωνος (μία από τις παρατάξεις που αποσχίστηκαν από την Ρωσική Εκκλησία της Διασποράς) Ερμογένη Ντούνικοφ. Ο Ερμογένης βαπτισμένος με επίχυση στο Πατριαρχείο Μόσχας το 1984 αποφάσισε το 2009 (και όντας ήδη επίσκοπος) να ...αυτοαναβαπτισθεί με τρεις πλήρεις καταδύσεις! Το γεγονός αυτό (αν και συγκαλύφθηκε επί τριετία από τις Συνόδους RTOC-Τύχωνος και ΓΟΧ-Χρυσοστόμου Κιούση) έγινε τελικά ευρέως γνωστό και οδήγησε στην δημόσια μετάνοια του αυτοαναβαπτισθέντος και την αποκήρυξη της τραγελαφικής πράξης του.
Σύσκεψη μελών της RTOC-Τύχωνος και των ΓΟΧ-Χρυσοστόμου το 2011 στην Οδησσό (πηγή φωτογραφίας). Πρώτος από αριστερά καθήμενος ο Επίσκοπος Ερμογένης. Τρίτος από δεξιά όρθιος ο γνωστός υπέρμαχος του Αναβαπτισμού π. Κάλλιστος Τζουλακίντζε (συνυπογράφει χαρακτηριστικό κείμενο εδώ).
***
Είναι αληθές, όπως αναφέρει και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ότι "δύο εἴδη κυβερνήσεως καί διορθώσεως φυλάττονται εἰς τήν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν. Τό ἕν εἶδος ὀνομάζεται Ἀκρίβεια, τό δέ ἄλλο ὀνομάζεται Οἰκονομία καί Συγκατάβασις, μέ τά ὁποῖα κυβερνοῦσι τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν οἱ τοῦ πνεύματος οἰκονόμοι, πότε μέν μέ τό ἕνα, πότε δέ μέ τό ἄλλο" (υποσημείωση στον 46ο Αποστολικό Κανόνα).
Είναι επίσης αληθές ότι το κατ' Ακρίβειαν (ως προς τον τρόπο) Βάπτισμα είναι εκείνο το οποίο γίνεται με τρεις πλήρεις καταδύσεις, ενώ το Βάπτισμα με άλλους τρόπους κατ' Οικονομίαν (π.χ. επίχυση, ράντισμα κλπ.), εν τη Εκκλησία, συνιστά Βάπτισμα ανάγκης, το οποίο όμως ουδόλως υστερεί σε κύρος, αφού το Άγιο Πνεύμα τα ελλείποντα αναπληρώνει.
Στην εποχή μας οι φορείς των δύο μεγάλων εκκλησιολογικών αιρέσεων, δηλαδή του εξ αριστερών Οικουμενισμού και του εκ δεξιών Ακραίου Ζηλωτισμού, αντιμάχονται και απορρίπτουν οι μεν την Ακρίβεια, οι δε την Οικονομία. Και οι μεν πρώτοι συνεχίζοντας να καταστρατηγούν, επί μονίμου βάσεως και άνευ ευλόγου αιτίας και ανάγκης, το κατ' Ακρίβειαν Βάπτισμα επισύρουν τα επιτίμια των Κανόνων για την Παρανομία τους, οι δε Ακραίοι Ζηλωτές απορρίπτοντας το κύρος του Βαπτίσματος ανάγκης (δηλαδή χωρίς τις τρεις πλήρεις καταδύσεις) και προβαίνοντας στο φρικτό έγκλημα του Αναβαπτισμού Ορθοδόξων (έστω και υποδίκων), αντιστρατεύονται την διδασκαλία και πράξη της Εκκλησίας (να σημειωθεί βεβαίως πως αναφερόμαστε στον μαζικό και συστηματικό Αναβαπτισμό και όχι στις πολύ ειδικές και σπάνιες περιπτώσεις εκείνες που απαιτείται όντως να γίνει το Μυστήριο της Βαπτίσεως ως μη γενόμενο - εκεί ουσιαστικά δεν υφίσταται "Αναβαπτισμός").
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΒΑΠΤΙΣΕΩΣ ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΛΗΡΕΙΣ ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ
1) Το Βάπτισμα του Ευγνώμονος Ληστού διά Ραντίσματος
Οι Άγιοι Πατέρες διδάσκουν ότι το νερό που εξήλθε από την δεξιά πλευρά του Κυρίου μας πάνω στο Σταυρό ράντισε τον Ευγνώμωνα Ληστή και έγινε έτσι το νερό του Βαπτίσματός του. Κατά τους Ακραίους Ζηλωτές όμως ένα τέτοιο Βάπτισμα δεν ισχύει, άρα ο Ληστής εισήλθε στον Παράδεισο ...αβάπτιστος.
Ας δούμε την διδασκαλία των Πατέρων:
α) Ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος γράφει: «Ο Ληστής έλαβε το ράντισμα της αφέσεως των αμαρτιών μέσω του μυστηρίου του ύδατος και του αίματος που ανέβλυσε από την πλευρά του Χριστού» (https://azbyka.ru/otechnik/Efrem_Sirin/tolkovanija-na-chetveroevangelie/20).
β) Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ακόμη πιο αναλυτικά: «Πηγάζει γὰρ αἷμα καὶ ὕδωρ ἐκ τῆς πλευρᾶς τοῦ Χριστοῦ, ἵνα καὶ τὸ καθ ἡμῶν χειρόγραφον τῆς ἁμαρτίας ἀπαλείψῃ, καὶ τῷ αἵματι αὐτοῦ καθαρισθῶμεν, καὶ τὸν παράδεισον ἀπολάβωμεν. Ὢ μυστηρίου μεγάλου! μετενόησεν ὁ λῃστὴς, χρεία ἦν ὕδατος, ἵνα βαπτισθῇ· ἐπὶ τοῦ σταυροῦ ἐκρέματο, οὐκ ἦν ἕτερος τόπος βαπτίσματος, οὐ πηγὴ, οὐ λίμνη, οὐκ ὄμβρος, οὐχ ὁ τὴν μυσταγωγίαν ἐκτελῶν· πάντες γὰρ διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων ἔφυγον οἱ μαθηταί· ἀλλ οὐκ ἠπόρησεν ὁ Ἰησοῦς ναμάτων, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ σταυροῦ κρεμάμενος δημιουργὸς ὑδάτων γέγονεν. Ἐπειδὴ γὰρ οὐχ οἷόν τε ἦν εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τὸν λῃστὴν δίχα βαπτίσματος, ἐχρῆν δὲ τὸν μετανοήσαντα μὴ ἀμοιρῆσαι τοῦ βαπτίσματος, ὕδωρ καὶ αἷμα προήκατο τῆς νυγείσης αὐτοῦ πλευρᾶς ὁ Σωτὴρ, ἵνα καὶ τὸν λῃστὴν ἐλευθερώσῃ τῶν ἐπηρτημένων κακῶν, καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ λύτρον ἀποδείξῃ γενόμενον τῶν εἰς αὐτὸν τὰς ἐλπίδας ἐχόντων» (137 P.G. 50, 822-823). Και αλλού: «Ἐπηγγείλατο μὲν τὴν σωτηρίαν ὁ Σωτήρ· καιρὸς δὲ οὐκ ἦν, οὐδὲ ἐνεδίδοτο τῷ λῃστῇ πιστεῦσαι καὶ φωτισθῆναι· ὁ Σωτὴρ γὰρ ἀπεφήνατο· Ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Οὐχ ηὕρισκεν εὐκαιρίαν ἢ παῤῥησίαν ὁ λῃστὴς, οὐκ εἶχε καιρὸν βαπτισθῆναι· ἐν τῷ σταυρῷ γὰρ ἐκρέματο. Εὑρίσκει τοιγαροῦν ὁ Σωτὴρ ἐν ἀπόροις πόρον. Ἐπειδὴ γὰρ ἐπίστευσε τῷ Σωτῆρι ὁ πεπαλαιωμένος ταῖς ἁμαρτίαις, καὶ ἔδει αὐτὸν καθαρισθῆναι, οἰκονομεῖ ὁ Χριστὸς μετὰ τὸ πάθος τὸν στρατιώτην νύξαι τῇ λόγχῃ τὴν πλευρὰν τοῦ Κυρίου, καὶ ἐκπηδᾷ αἷμα καὶ ὕδωρ· ἐκ γὰρ τῆς πλευρᾶς αὐτοῦ, φησὶν ὁ Εὐαγγελιστὴς, Ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ, ἐν ἀληθείᾳ τοῦ πεσόντος, εἰς τύπον τῶν μυστηρίων. Καὶ οὐκ ἐξῆλθε δὲ τὸ αἷμα καὶ τὸ ὕδωρ οὕτως ἁπλῶς ῥέον, ἀλλὰ ῥοίζῳ, ἵνα ῥαντίσῃ τὸ σῶμα τοῦ λῃστοῦ· τὸ γὰρ μετὰ ῥοίζου πεμπόμενον ῥαντίζει, τὸ δὲ ῥέον ἠρέμα ῥέει, καθὼς ἔρχεται. Ἀλλὰ μετὰ ῥοίζου ἐξῆλθεν τὸ αἷμα καὶ τὸ ὕδωρ ἐκ τῆς πλευρᾶς, ἵνα ῥαντίσας τὸν λῃστὴν βαπτίσῃ, ὡς καὶ ὁ Ἀπόστολος λέγει· Προσεληλύθαμεν Σιὼν ὄρει καὶ αἵματι ῥαντισμοῦ κρεῖττον λαλοῦντι παρὰ τὸν Ἄβελ» (P.G. 59, 552-553).
2) Αγίοι που βαπτίσθηκαν διά βροχής
Ο Άγιος Γοβδελαάς (29 Σεπτεμβρίου):
Ο Άγιος Φιλήμων (14 Δεκεμβρίου):
Οι Άγιοι Ύπατος και Θεόδουλος (18 Ιουνίου):
3) Βάπτισμα δι' Επιχύσεως (οι περιπτώσεις του Αγίου Λαυρεντίου και του Αγίου Ερμογένους)
Στο βίο του Αγίου Λαυρεντίου διαβάζουμε: "Ο Ιππόλυτος πήρε τον Άγιο Λαυρέντιο στο σπίτι του, όπου δίδαξε και βάφτισε τον δεσμοφύλακα και όλο το σπιτικό του, αποτελούμενο από δεκαεννέα άτομα. Αμέσως μετά, ο Ιππόλυτος διατάχθηκε να φέρει τον Αρχιδιάκονο [Λαυρέντιο] στον αυτοκράτορα Βαλεριανό. Βλέποντας ότι ο Άγιος δεν είχε συμφωνήσει να προσφέρει θυσία, διέταξε να τον βασανίσουν. Ωστόσο, ο Αρχιδιάκονος αρνήθηκε να θυσιάσει στα είδωλα. Καθώς ο Μάρτυς υπέμεινε αυτά τα μαρτύρια, ένας στρατιώτης ονόματι Ρωμανός φώναξε: "Λαυρέντιε, βλέπω έναν λαμπερό νέο να στέκεται δίπλα σου και να σκουπίζει τις πληγές σου. Παρακάλεσε τον Χριστό, που έστειλε τον Άγγελό Του σε σένα, να μην με εγκαταλείψεις". Τότε ο Βαλεριανός διέταξε τον Ιππόλυτο να επιστρέψει τον Άγιο στη φυλακή. Ο Ρωμανός έφερε μια στάμνα με νερό και ζήτησε από τον Μάρτυρα να τον βαφτίσει. Αμέσως μετά τη βάπτιση του στρατιώτη, τον έπιασαν άλλοι στρατιώτες και τον πήγαν στον Αυτοκράτορα. Πριν προλάβει κανείς να τον ρωτήσει, ο Ρωμανός φώναξε: «Είμαι Χριστιανός»" (https://www.oca.org/saints/lives/2022/08/10/102258-martyr-and-archdeacon-laurence-and-those-with-him-of-rome).
Βλέπουμε δηλαδή πως ενώ ο Άγιος βάπτιζε κανονικά όσο ήταν ελεύθερος, κατά την διάρκεια της φυλακίσεώς του εξ ανάγκης βάπτισε δι' επίχυση ("με την κανάτα", όπως θα έλεγαν ειρωνικά οι σημερινοί Αναβαπτιστές). Εφάρμοσε δηλαδή αυτό που όριζε η Διδαχή των Αποστόλων (κεφ. 7): "Περὶ δὲ τοῦ βαπτίσματος, οὕτω βαπτίσατε· ταῦτα πάντα προειπόντες, βαπτίσατε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν ὕδατι ζῶντι. Ἐὰν δὲ μὴ ἔχῃς ὕδωρ ζῶν, εἰς ἄλλο ὕδωρ βάπτισον· εἰ δ΄ οὐ δύνασαι ἐν ψυχρῷ, ἐν θερμῷ. Ἐὰν δὲ ἀμφότερα μὴ ἔχῃς, ἔκχεον εἰς τὴν κεφαλὴν τρὶς ὕδωρ εἰς ὄνομα Πατρὸς καὶ Υἱοῦ καὶ Ἁγίου Πνεύματος".
Κι αν κανείς αντιτάξει ότι όλες οι παραπάνω ήταν ειδικές περιπτώσεις επειδή δεν θα ήταν δυνατόν - λόγω του ότι βρίσκονταν στο μαρτύριο ή στη φυλακή - να τελεστεί Βάπτισμα με τρεις πλήρεις καταδύσεις, τότε αυτό ακριβώς λέμε και εμείς και αυτό ακριβώς αρκεί για να καταρρίψει το ψευδεπιχείρημα ότι "ΜΟΝΟ το Βάπτισμα με τρεις πλήρεις καταδύσεις είναι έγκυρο".
Αλλά ας έχουμε υπόψιν μας και την περίπτωση του Αγίου Ερμογένους του Επάρχου (10 Δεκεμβρίου). Αυτός και βαπτίστηκε (όχι την ώρα του μαρτυρίου ή στη φυλακή, αλλά ελευθέρως) με επίχυση ("κλίνας την κεφαλήν", όπως γράφουν οι Συναξαριστές), αλλά και χειροτονήθηκε εν συνέχεια Επίσκοπος! "Αβάπτιστος" κι αυτός ο Άγιος;
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΡΧΗΔΟΝΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΟΔΟΙ ΤΗΣ ΝΕΟΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΑΟΔΙΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΚΑΤΑΔΥΣΕΙΣ
Πολλοί Πατέρες έχουν αναφερθεί στο λεγόμενο Κλινικό Βάπτισμα, αλλά ο Άγιος Κυπριανός Καρχηδόνος (ένας μάλιστα από τους αγαπημένους Αγίους των Ακραίων Ζηλωτών) έχει αναλύσει το ζήτημα περισσότερο από όλους στην περίφημη Επιστολή προς Μάγνο, εκ της οποίας μεταφράζουμε το σχετικό απόσπασμα:
"Ρώτησες επίσης, αγαπημένε μου γιε, τι πιστεύω για εκείνους που λαμβάνουν τη χάρη του Θεού σε περιόδους ασθένειας και αδυναμίας, εάν πρέπει να θεωρούνται γνήσιοι Χριστιανοί, δεδομένου ότι δεν βαπτίζονται με πλήρη κατάδυση, αλλά ραντίζονται με το σωτήριο ύδωρ. Σε αυτό το ζήτημα, η ταπεινότητά μου και η σεμνότητά μου δεν επιτρέπουν να προκαταλάβω κανέναν, ώστε να εμποδίσω οποιονδήποτε να αισθάνεται και να πράττει ό,τι θεωρεί σωστό. Κατά τη φτωχή μου κατανόηση, πιστεύω ότι οι θείες δωρεές δεν μπορούν να μειωθούν ή να εξασθενήσουν με κανέναν τρόπο· ούτε μπορεί να υπάρξει κάποια έλλειψη όταν, με πλήρη και ακέραιη πίστη τόσο από τον δότη όσο και από τον αποδέκτη, λαμβάνεται ό,τι προέρχεται από τις θείες ευλογίες. Διότι στο μυστήριο της σωτηρίας, η μόλυνση των αμαρτιών δεν ξεπλένεται με τον ίδιο τρόπο που καθαρίζεται η βρωμιά του δέρματος και του σώματος με το φυσικό και συνηθισμένο πλύσιμο, ώστε να χρειάζεται άλατα ή άλλα μέσα καθαρισμού, καθώς και λουτρό ή σκάφη για την κάθαρση και τον εξαγνισμό του σώματος. Αντιθέτως, ο νους του πιστού καθαρίζεται με διαφορετικό τρόπο· ο εσωτερικός άνθρωπος εξαγνίζεται από την αξία της πίστης. Στα μυστήρια της σωτηρίας, όταν η ανάγκη επιβάλλει και η χάρη του Θεού χορηγείται, οι θείες ενέργειες παρέχουν πλήρως το όφελος στους πιστούς. Συνεπώς, κανείς δεν πρέπει να ταράζεται από το γεγονός ότι οι ασθενείς ραντίζονται ή χύνεται νερό πάνω τους όταν λαμβάνουν τη χάρη του Κυρίου, εφόσον η Αγία Γραφή μιλά δια του στόματος του προφήτη Ιεζεκιήλ, λέγοντας: «Καὶ ῥανῶ ἐφ᾿ ὑμᾶς καθαρὸν ὕδωρ, καὶ καθαρισθήσεσθε ἀπὸ πασῶν τῶν ἀκαθαρσιῶν ὑμῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν εἰδώλων ὑμῶν, καὶ καθαριῶ ὑμᾶς, καὶ δώσω ὑμῖν καρδίαν καινὴν καὶ πνεῦμα καινὸν δώσω ἐν ὑμῖν» (Ιεζ. 36:25-26). Επίσης, στους Αριθμούς αναφέρεται ότι ο άνθρωπος που θα είναι ακάθαρτος μέχρι το βράδυ θα καθαριστεί την τρίτη ημέρα και την έβδομη ημέρα θα είναι καθαρός· αλλά αν δεν καθαριστεί την τρίτη ημέρα, την έβδομη ημέρα δεν θα είναι καθαρός. Και εκείνη η ψυχή θα αποκοπεί από τον Ισραήλ, επειδή «ὕδωρ ῥαντισμοῦ οὐ περιεῤῥαντίσθη ἐπ᾿ αὐτόν» (Αριθμοί 19:13). Από όλα αυτά φαίνεται ότι και το ράντισμα του ύδατος είναι εξίσου αποτελεσματικό με το βάπτισμα της σωτηρίας· και ότι όταν αυτό γίνεται μέσα στην Εκκλησία, όπου η πίστη τόσο του δεχόμενου όσο και του παρέχοντος το μυστήριο είναι αληθινή, όλα εκπληρώνονται και ολοκληρώνονται με τη μεγαλοπρέπεια του Κυρίου και την αλήθεια της πίστης" (https://www.newadvent.org/fathers/050675.htm).
Σε αντίθεση όμως με όσα αποστομωτικά γράφει ο Άγιος Κυπριανός κάποιοι θεωρούν το κλινικό Βάπτισμα ως "ατελές" και προς επίρρωση της απόψεώς τους παραπέμπουν στον ΙΒ΄ Κανόνα της εν Νεοκαισαρεία Συνόδου λέγοντας ότι απαγορεύει την χειροτονία όσων έχουν βαπτισθεί χωρίς τις τρεις πλήρεις καταδύσεις. Μια απλή ανάγνωση όμως του εν λόγω Κανόνος, διαψεύδει την ερμηνεία τους: "Ἐὰν νοσῶν τις φωτισθῇ, εἰς πρεσβυτέριον ἄγεσθαι οὐ δύναται, οὐκ ἐκ προαιρέσεως γὰρ ἡ πίστις αὐτοῦ, ἀλλ’ ἐξ ἀνάγκης, εἰμὴ τάχα διὰ τὴν μετὰ ταῦτα αὐτοῦ σπουδὴν καὶ πίστιν καὶ διὰ σπάνιν ἀνθρώπων". Όπως βλέπουμε, δεν επιτρέπει την χειροτονία τους, όχι επειδή τάχα το Βάπτισμα είναι ατελές, αλλά επειδή, με το να αναβάλλουν τον χρόνο της Βαπτίσεώς τους όσο καιρό ήταν υγιείς, και να σπεύσουν να βαπτισθούν όταν αρρώστησαν, υπάρχει το ενδεχόμενο η πράξη τους αυτή να υποδηλώνει ότι η πίστη τους ήταν εξ ανάγκης και όχι εκ προαιρέσεως· για να εξασφαλίσει όμως και το αντίθετο ενδεχόμενο, επιτρέπει την χειροτονία τους υπό δύο προϋποθέσεις: εάν έχουν επιδείξει έπειτα σπουδή και αληθινή πίστη, και εάν υπάρχει έλλειψη ιερέων. Όπως βλέπουμε ουδόλως αμφισβητείται το κύρος του Βαπτίσματός τους.
Με αυτό άλλωστε συμφωνεί και η έτερη Σύνοδος που ασχολήθηκε με το θέμα - ομοίως με οικουμενικό κύρος περιβληθείσα -, η της Λαοδικείας, η οποία ξεκάθαρα στον ΜΖ΄ Κανόνα της αναφέρει: "Ὅτι δεῖ τοὺς ἐν νόσῳ παραλαμβάνοντας τὸ φώτισμα, καὶ εἶτα ἀναστάντας ἐκμανθάνειν τὴν πίστιν καὶ γινώσκειν, ὅτι θείας δωρεᾶς κατηξιώθησαν". Θείας δωρεάς λοιπόν καταξιώθηκαν όσοι έλαβαν το Βάπτισμα της ανάγκης, και όχι δήθεν ατελούς Βαπτίσματος...
ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ-ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1) Το Κανονικό και κατ' Ακρίβειαν (ως προς τον τρόπο) Βάπτισμα είναι εκείνο που τελείται με τρεις πλήρεις καταδύσεις, αυτός είναι ο θείος θεσμός, τα δε "πρὸς ἀνάγκην γινόμενα οὐδέποτε τοὺς θείους ἀκυροῦσι θεσμούς" (Κωνσταντίνου Οικονόμου, Τα σωζόμενα Α΄, σελ. 414).
2) Το κύρος του Βαπτίσματος χωρίς τις τρεις πλήρεις καταδύσεις για λόγους ανάγκης (δηλαδή είτε ελλείψεως επαρκούς ποσότητας νερού, είτε κινδύνου θανάτου του βαπτισθέντος, είτε αμάθειας ή αμέλειας των ιερέων, είτε φόβου των γονέων κλπ.) αναγνωρίζεται από την Εκκλησία, παρά το γεγονός ότι δεν συνιστάται. Ο μεγαλύτερος δογματικός θεολόγος της Ρωσικής Διασποράς π. Μιχαήλ Πομαζάνσκι (+1988) αναφέρει χαρακτηριστικά: "Η Εκκλησία το Βάπτισμα με επίχυση το αναγνωρίζει, αλλά δεν το επιδοκιμάζει, ως μη Κανονικό" (Ορθόδοξη Δογματική Θεολογία, Περί Βαπτίσματος).
3) Η Εκκλησία κατά τόπους σε μαζικές περιπτώσεις Βαπτίσματος με τέτοιο τρόπο "οὐκ ἐβίασε τὴν κατάργησιν, μετελθοῦσα ἐν τούτῳ οὐ τὴν ἀκρίβειαν, ἀλλὰ τὴν οἰκονομίαν καὶ συγκατάβασιν, ἵνα μὴ εἰς ἀπόγνωσιν, σχίσμα καὶ διχοστασίαν φέρῃ τοὺς ἐκεῖσε εὐσεβεῖς, ὅτι καὐτοί τε καὶ οἱ τούτων ἀποθανόντες πατέρες καὶ πρόγονοι εἰσὶ πάντες ἀβάπτιστοι, καίπερ αὐτὴ εἰδυῖα καὶ τὴν ἐπὶ τῆς τελετῆς τοῦ μυστηρίου, ὑπὸ τῆς δεξιᾶς τοῦ Ἱερέως, ἔνδον Κολυμβήθρας, ἔστω καὶ διὰ τριττῆς γενομένης ἐπιχύσεως, διατήρησιν τοῦ εἴδους τοῦ βαπτίσματος, ἤτοι τῶν ἐπικλήσεων" (Πατριάρχου Κωνσταντίου Α΄ από Σιναίου Βιογραφία [υπό Θεοδώρου Αριστοκλέους] και συγγραφαί, Κωνσταντινούπολη, 1866, σελ. 165).
4) Αλλά και η τυχόν άνευ ανάγκης αθέτηση του κανονικού τύπου του Βαπτίσματος έχει επίπτωση μόνο στον βαπτίσαντα κληρικό, και όχι στον βαπτιζόμενο (πόσο μάλλον όταν έχουν παρέλθει χρόνια πλέον από αυτό και ο βαπτισθείς είναι ήδη κοινωνός των θείων Μυστηρίων της Εκκλησίας), ώστε να επηρεάζεται το κύρος του Βαπτίσματος. Δεν είναι δυνατόν δηλαδή τα ανεύθυνα βαπτιζόμενα νήπια να στερηθούν των δωρεών του Αγίου Πνεύματος που παρέχει το άγιο Βάπτισμα, εξαιτίας της απουσίας των πλήρων καταδύσεων (λόγω π.χ. του φόβου των γονέων τους "μη πνιγεί" ή της αδιαφορίας του ιερέως για την ορθή τέλεση του τύπου), αφού "οἱ υἱοὶ οὐκ ἀποθανοῦνται ὑπὲρ πατέρων· ἕκαστος ἐν τῇ ἑαυτοῦ ἁμαρτίᾳ ἀποθανεῖται" (Δευτ. 24:16).
5) Πρέπει να γίνει κατανοητό το πόσο παγανιστικό και αντιχριστιανικό είναι το να πιστεύει κάποιος ότι το κύρος του Βαπτίσματος εξαρτάται από το ποσοστό του νερού που ήρθε σε επαφή με το σώμα... Αν ίσχυε ότι η μη επαφή μέρους του σώματος με το νερό καθιστά "αβάπτιστο" τον βαπτιζόμενο, τότε είμαστε όλοι "αβάπτιστοι", διότι το νερό της Βαπτίσεως δεν ήλθε σε επαφή με την καρδιά μας, τους πνεύμονές μας, το συκώτι μας και γενικώς όλο το εσωτερικό του σώματός μας (όργανα, μύες, κόκκαλα, φλέβες κλπ) πολύ μεγαλύτερο ποσοστικά σε σύγκριση με το εξωτερικό περίβλημά μας. Ιδού όμως πως απαντά στους Υδρολάτρες ο Άγιος Κύριλλος Λούκαρις: "Τὴν ψυχὴν καθαρίζει τὸ ἡμέτερον Βάπτισμα, εἰ γὰρ καὶ τὸ ὕδωρ ἄπτεται τοῦ σώματος, ἀλλὰ τὸ ἐνεργοῦν Πνεῦμα, τὸ διερχόμενον μέχρι μυελῶν καὶ ὀστέων, ἐκεῖνο εἶναι ὁποῦ καθαρίζει, χριστιανοί μου" (ΜΠΤ 427, φ. 65).
6) Πολλά πρόσωπα συμφώνησαν να δεχθούν δεύτερο Βάπτισμα για διάφορους λόγους. Κάποιοι επειδή το ζήτησαν θεωρώντας ότι η χριστιανική τους ζωή είναι ελαττωματική, όχι λόγω των αμαρτιών τους, αλλά λόγω του ότι "βαπτίστηκαν «λανθασμένα»". Κάποιοι άλλοι επειδή οι Αναβαπτιστές Πνευματικοί τους τούς έπεισαν ότι είναι "αβάπτιστοι", επειδή δεν είχαν τις τρεις πλήρεις καταδύσεις.
Έχω καταγράψει (και με την βοήθεια αξιόπιστων μαρτύρων) αρκετές περιπτώσεις τέτοιων προσώπων που αναβαπτίσθηκαν και έπειτα όχι μόνο δεν διορθώθηκε στο ελάχιστο η ζωή τους, αλλά και καταστράφηκε πλήρως με μεγάλες πτώσεις, και ειδικά στους εγγάμους με τεράστιο ποσοστό διαζυγίων, επιβεβαιώνοντας ότι το δεύτερο βάπτισμα δεν γεννά υιούς του Θεού, αλλά υιούς απωλείας, όπως επεσήμανε ο Γέρων Ιωάννης Μαλινόφκσι (+1849), πρώην Ρασκόλνικος που επανήλθε στην Εκκλησία, τονίζοντας μάλιστα ότι οι Σχισματικοί Παλαιόπιστοι με τον Αναβαπτισμό που κάνουν (παρά τις πλήρεις καταδύσεις) ουσιαστικά "δεν ξαναβαπτίζουν, αλλά ξεβαπτίζουν"! (https://azbyka.ru/otechnik/Ioann_Malinovskij/oblichenie-zabluzhdenija-raskolnikov-perekreshhivantsev-chastyu-i-drugih-sekt-s-pokazaniem-istinnogo-kreshhenija-sovershaemogo-v-pravoslavnoj-vostochnoj-tserkvi-i-o-nepovtorjaemosti-sego-tainstva/)
Βεβαίως - δόξα τω Θεώ - υπάρχει η Μετάνοια και μόνο δι' αυτής, μπορεί να επέλθει η λύτρωση και η θεραπεία. Έτσι ο Αναβαπτιστής κληρικός μπορεί να ελπίζει στο έλεος του Θεού, εάν παραιτηθεί από την Ιερωσύνη, ενώ ο Αναβαπτισμένος εάν έχει πλέον μετανιώσει για την πράξη του αυτή και έχει εξομολογηθεί σε Ορθόδοξο Πνευματικό.
Υπάρχει όμως ακόμη μία περίπτωση που κάποιοι, σε απέλπιδα κατάσταση ευρισκόμενοι, αναβαπτίσθηκαν επειδή τους υποσχέθηκαν ένα "θαύμα"... Έχω υπόψιν μου (και είναι σε πολλούς γνωστή) την περίπτωση της αειμνήστου εν Χριστώ αδελφής Α.Σ., πάσχουσας από καρκίνο, την οποία οι γνωστοί Αναβαπτιστές κληρικοί Α.Κ.Σ., π.Μ.Π., π.Ν.Δ., π.Π.Κ. έπεισαν να ξαναβαπτισθεί λέγοντάς της ότι θα θεραπευθεί από τον καρκίνο. Η Α. όντως επείσθη (και λίγοι δεν θα το έκαναν στην κατάστασή της), αλλά αντί να θεραπευθεί, λίγο μετά εκοιμήθη, αποδεικνύοντας ανίσχυρο και άμοιρο Θείας Χάριτος το Αναβάπτισμα των Ακραίων Ζηλωτών...
7) Προς αποφυγή παρεξηγήσεως δηλώνω για άλλη μια φορά πως υπάρχουν και εκείνες οι πολύ ειδικές και σπάνιες περιπτώσεις που υφίσταντο πραγματικοί λόγοι (όχι δηλαδή, μόνο και μόνο επειδή δεν υπήρχαν οι πλήρεις καταδύσεις), οι οποίοι όντως επέβαλαν την ορθή τέλεση του Βαπτίσματος, ουσιαστικά ως ουδέποτε γενόμενου πραγματικά. Εννοείται πως η καταδίκη του Αναβαπτισμού στην παρούσα δημοσίευση δεν αφορά σε τέτοιες περιπτώσεις, στις οποίες μάλιστα έχουμε εμφανή τα αγαθοποιά και θαυμαστά αποτελέσματα της Θείας Χάριτος πάνω στον βαπτιζόμενο.
Νικόλαος Μάννης
Κυριακή 27 Απριλίου 2025
Στη μνήμη του Νίκου Παλαιοκώστα
Χθες κηδεύτηκαν, μεταξύ άλλων, δύο άνθρωποι.
Ο πρώτος ήταν ο λεγόμενος "Πάπας των φτωχών" Φραγκίσκος.
Ο δεύτερος ήταν ο "Ρομπέν των φτωχών" Νίκος Παλαιοκώστας.
Στην κηδεία του πρώτου παρέστησαν άρχοντες και βασιλείς της γης και χιλιάδες όχλου. Έγινε μια μεγαλοπρεπέστατη τελετή με την δημοσιογραφική της κάλυψη από όλα τα μέσα της γης και ο εκλιπών παρουσιάστηκε σαν "άγιος"...
Στην κηδεία του δεύτερου δεν κατάφερε να παραστεί ούτε καν ο αδελφός του Βασίλης (μάλιστα οι αστυνομικοί - φανεροί και κρυφοί, ξεπερνούσαν τους συγγενείς - φρόντισαν για άλλη μια φορά - όπως και στην κηδεία της μητέρας τους - να ακροβολιστούν σε περίπτωση που εμφανιστεί για να τον συλλάβουν) ενώ ο εκλιπών έφυγε συνοδευόμενος από τον χαρακτηρισμό "διαβόητος κακοποιός"...
Με δυο λόγια, θεωρείται "άγιος" ένας άνθρωπος ο οποίος αποκεφάλισε τον Χριστό αρπάζοντας την θέση Του ως δήθεν "Κεφαλή της Εκκλησίας" και τάχα Αντιπρόσωπός Του, ο οποίος κατείχε πολιτική εξουσία ως αρχηγός Κράτους και ο οποίος είχε υπό τον έλεγχό του μια Τράπεζα με αμύθητη κινητή και ακίνητη περιουσία η οποία εμπλέκεται μεταξύ άλλων σε ξέπλυμα μαύρου χρήματος, σχέσεις με την μαφία και δολοφονίες.
Ο δεύτερος, θεωρείται "κακοποιός" παρά το γεγονός ότι το μόνο κακό που έκανε στην ζωή του ήταν να επιστρέφει στους φτωχούς ανθρώπους ένα μέρος από όσα τους είχαν κλέψει οι Τράπεζες, δηλαδή οι νόμιμοι κλέφτες και ηθικοί αυτουργοί του θανάτου χιλιάδων απελπισμένων χρεωστών.
Προσωπικά, συμφωνώντας με την αγία γερόντισσα Γαλακτία που έλεγε ότι "ο τελευταίος Ορθόδοξος Χριστιανός με το Βάπτισμα και το Άγιο Μύρο είναι ανώτερος από τον Πάπα", εύχομαι καλό Παράδεισο στον Νίκο Παλαιοκώστα και ο Θεός να συγχωρέσει την ψυχούλα του.
Αιωνία η μνήμη.
Δευτέρα 21 Απριλίου 2025
Ένα τεράστιο θαύμα του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου
(πηγή φωτογραφίας: https://www.megatv.com/tvshows/1864700/epeisodio-7-110/ )
Χριστός Ανέστη!
Ως γνωστόν ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης είχε ασκητέψει και στο Σινά επί διετία (1962-1964). Οι βιογράφοι του αναφέρουν ότι στο ασκητήριο των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης, στο οποίο ασκήτευε, "από μια σχισμή του βράχου έσταζε λίγο νεράκι σταγόνα-σταγόνα· μάζευε δύο με τρία λίτρα την ημέρα" (Αθανασίου Ρακοβαλή, Ο Άγιος Παΐσιος, το Ευαγγέλιο και ο Χριστός, Θεσσαλονίκη, 2019, σελ. 122). Το γεγονός αυτό αποτύπωσε και ο κινηματογραφικός φακός στη νέα σειρά για τον Άγιο (βλ. παραπάνω φωτογραφία).
Αυτό όμως που δεν είναι γνωστό (και για αυτό δεν καταγράφεται από τους βιογράφους του) είναι το εξής. Ο αξέχαστος πνευματικός μας πατέρας, ο Γέροντας των Σπετσών π. Χρυσόστομος Σπύρου, ο οποίος, κατόπιν ευλογίας από τον Γέροντά του Όσιο Φιλόθεο Ζερβάκο της Λογγοβάρδας, συνασκήτεψε για λίγο διάστημα μαζί με τον Άγιο Παΐσιο στο Σινά, είχε αποκαλύψει σε πνευματικό του τέκνο πως όταν ο Άγιος Παΐσιος έκανε κομποσχοίνι στη σπηλιά, λέγοντας την Ευχή, το νερό άρχιζε να ρέει περισσότερο! Σε αυτό το θαύμα ο ίδιος ήταν αυτόπτης μάρτυρας.
Όμως η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε άλλο θαύμα του Αγίου, σε ένα πραγματικά τεράστιο θαύμα που έγινε, και συνεχίζει να επιτελείται καθημερινά, στις ημέρες μας.
Πρόκειται για το θαύμα της προβολής της σειράς "Άγιος Παΐσιος, από τα Φάρασα στον Ουρανό". Και το τεράστιο θαύμα δεν έγκειται μόνο στο ότι η, μεγάλη δασκάλα της διαφθοράς και της ανηθικότητας, ελληνική Τηλεόραση, πρόβαλε επιτέλους κάτι ψυχωφελές και όμορφο, αλλά και στην επίδραση που είχε, έχει και θα έχει αυτή η σειρά στις ψυχές όσων την είδαν.
Δεν είναι διόλου τυχαία η μεγάλη της ακροαματικότητα... Ο Άγιος Αυγουστίνος είχε επισημάνει ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι φύσει χριστιανική και για αυτό η δίψα του κόσμου (πολλών μάλιστα άσχετων με την Εκκλησία) για τα νοήματα που περνάει η σειρά ήταν εμφανέστατη. Ακόμη θυμάμαι τον ενθουσιασμό που έδειξαν οι μαθητές μου στα τέλη του σχολικού έτους 2021-22 όταν στην τάξη, στο μάθημα των Θρησκευτικών, αντί για το βιβλίο κάναμε προβολή του Α΄ κύκλου της σειράς αυτής. Ήδη μετά από το πρώτο επεισόδιο, και κάθε ημέρα, τα παιδιά με ρωτούσαν "κύριε, πότε θα συνεχίσουμε τον Άγιο Παΐσιο;". Παιδιά ακατήχητα (τα περισσότερα), αλλά με τεράστια δίψα στην ψυχή τους. Είμαι σίγουρος ότι σε λίγα χρόνια θα φανούν οι καρποί αυτής της σποράς...
Θα πρέπει όμως να ειπωθεί και κάτι ακόμη, πιο ειδικό. Είναι θλιβερό κάποιοι από τους λεγόμενους Παλαιοημερολογίτες, στο θέμα του Αγίου Παϊσίου, να συντάσσονται με βλάσφημους ανθρώπους τύπου Τατσόπουλου... Μα καθόλου δεν τους συνέτισε η μεγάλη πλάνη παλαιότερων "ΓΟΧ" στο θέμα του Αγίου Νεκταρίου;
Η Ορθοδοξία δεν κηρύττει ως δόγμα το αλάθητο των Αγίων. Έστω ότι κάποιος Άγιος, αστόχησε σε μερικά θέματα. Αυτό ουδόλως μειώνει την αγιότητά του.
Ο Άγιος Παΐσιος είναι περίπτωση τεράστιου Αγίου και είθε να έχουμε την ευχή του! Συστήνω σε όλους τους φίλους και αναγνώστες μου να δουν (εάν δεν το έχουν κάνει ήδη) την τηλεοπτική σειρά και μετά αν θέλουν να σχολιάσουν.
Α΄ κύκλος
Επ. 1 https://www.megatv.com/tvshows/595231/epeisodio-1-68/
Επ. 2 https://www.megatv.com/tvshows/596128/epeisodio-2-64/
Επ. 3 https://www.megatv.com/tvshows/596132/epeisodio-3-66/
Επ. 4 https://www.megatv.com/tvshows/604565/epeisodio-4-66/
Επ. 5 https://www.megatv.com/tvshows/604569/epeisodio-5-63/
Επ. 6 https://www.megatv.com/tvshows/616214/epeisodio-6-65/
Επ. 7 https://www.megatv.com/tvshows/619881/epeisodio-7-65/
Επ. 8 https://www.megatv.com/tvshows/625494/epeisodio-8-65/
Επ. 9 https://www.megatv.com/tvshows/627037/epeisodio-9-65/
Β΄ κύκλος
Επ. 1 https://www.megatv.com/tvshows/1799678/epeisodio-1-109/
Επ. 2 https://www.megatv.com/tvshows/1810961/epeisodio-2-108/
Επ. 3 https://www.megatv.com/tvshows/1810973/epeisodio-3-112/
Επ. 4 https://www.megatv.com/tvshows/1810991/epeisodio-4-112/
Επ. 5 https://www.megatv.com/tvshows/1829312/epeisodio-5-108/
Επ. 6 https://www.megatv.com/tvshows/1811027/epeisodio-6-111/
Επ. 7 https://www.megatv.com/tvshows/1864700/epeisodio-7-110/
Επ. 8 https://www.megatv.com/tvshows/1864706/epeisodio-8-109/
Επ. 9 https://www.megatv.com/tvshows/1880873/epeisodio-9-109/
Επ. 10 https://www.megatv.com/tvshows/1893362/epeisodio-10-106/
Επ. 11 https://www.megatv.com/tvshows/1894268/epeisodio-11-105/
Επ. 12 https://www.megatv.com/tvshows/1894277/epeisodio-12-102/
Πέμπτη 3 Απριλίου 2025
Καλό ταξίδι, π. Αθανάσιε!
Οι μακαριστοί π. Αθανάσιος Τσιότρας και Γέροντας Χρυσόστομος Σπύρου στις Σπέτσες το 2011
Εκοιμήθη προχθές και κηδεύτηκε χθες ο πολιός εφημέριος της Βερδικούσας Λαρίσης π. Αθανάσιος Τσιότρας, εφημέριος επί εξηκονταετία.
Ο π. Αθανάσιος υπήρξε ο ιερέας που με βάπτισε και ο πρώτος μου πνευματικός, πριν τον Άγιο Γέροντα Χρυσόστομο των Σπετσών, με τον οποίο και ο ίδιος συνδεόταν με βαθειά πνευματική φιλία μέχρι τέλους, παρά τον πόλεμο που δέχθηκε από ορισμένους.
Υπήρξε εκκλησιολογικά συνεπής στην γραμμή του Αγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου μακριά από τις αιρέσεις τόσο του Οικουμενισμού, όσο και του Ακραίου Ζηλωτισμού.
Ο Θεός να τον αναπαύσει και να έχουμε την ευχή του!
Σάββατο 29 Μαρτίου 2025
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)