"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2018

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΟΥ ΧΟΖΕΒΙΤΟΥ (+1986)


Ιερά και Σεβασμία Μονή Αγίου Γεωργίου του Χοζεβίτου παρά την βαθυτάτην Έρημον του Ιορδάνου τη 2/02/61

Ευλαβέστατε εν Χριστώ αδελφέ Χατζή-Αθανάσιε, έλαβα το γράμμα σας ως και τις 20 δρχ. για μνημόσυνον σας ευχαριστούμε παρά πολύ, δεν φαντάζεσθε την χαρά μας όταν διαβάσαμε την επιστολήν σας και είδαμε ότι εορτάσατε με το παλαιόν ημερολόγιον. Αυτό είναι το ορθόν, το τέλειον και το άγιον, όπου οι Άγιοι Πατέρες εθέσπισαν με την χάριν του Αγίου Πνεύματος και βγάλανε αφορισμούς όποιος θα θελήσει να διαταράξει τα νομοθετηθέντα της Εκκλησίας του Χριστού. 
Σήμερον οι άνθρωποι, λαϊκοί και κληρικοί για να μην πιστεύουνε Θεόν αναποδογύρισαν τα πάντα, αυτά δεν καταστρέφονται γιατί έχουνε θεμελιωτήν τον Χριστόν. Χριστός δε πάντων η αλήθεια… Μόνον τη συμπράξει του σατανά διότι και αυτοί είναι σατανάδες, επιφέρουνε τον σάλον και την διχόνοιαν εις τους πιστούς ευσεβείς. 
Αλλά και μετά ταύτα πάνε κατά κράτος με τον διάβολον και αιωνίως αναθεματίζονται και τα ονόματα αυτών με το μνημόσυνον Ιούδα του προδότου. Και η πίστις του Χριστού λάμπη και θα δοξάζεται από τους γνησίους πιστούς του και χωρίς αμφιβολία οι πραγματικοί αυτοί πιστοί θα λάβουνε τον στέφανον της νίκης και θα γίνουν κληρονόμοι της Ουρανίου Βασιλείας.
Αδελφοί κρατήτε τας παραδόσεις των Πατέρων και της Εκκλησίας και μη φοβείσθε πόνον και θλίψιν και διωγμόν, διότι ας πάρωμε παράδειγμα από αυτόν τον ίδιον τον Χριστόν για την αλήθεια και την δικαιοσύνην, καταδιώχθη, υβρίσθη, εμαστιγώθη και τελευταία υπέστη τον μαρτυρικόν θάνατον επί του Σταυρού για την αγάπη των πιστών. Βεβαίως εμείς δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε αυτό το φοβερό μαρτύριο που υπέστη ο Κύριος διότι ως άνθρωποι είμεθα αδύνατοι, αλλά όχι και σε μικρούς πειρασμούς να δειλιάζουμε, να μην φοβούμεθα διότι όταν μαχώμεθα για την αγάπη του Θεού, ο Θεός μας ενδυναμώνει, μας δίδει νουν, σοφία και γλώσσα και παρρησία δια να ελέγξωμε σοφούς, απίστους και τυράννους. 
Πρέπει να προσέχουμε καλά και μετά φόβου, όπως ο Κύριος μας παράδωσε την πίστην μας αμόλυντον και εμείς έτσι πρέπει να την παραδώσουμε καθαρά, για να μην βρεθούμε ένοχοι θανάτου εν ημέρα κρίσεως και να μην προφασιζόμεθα ότι φταίει ο ένας και ο άλλος, ο κάθε χριστιανός είναι οίκος Θεού και όταν θέλει προσέχει καλά και μένει ο οίκος του Θεού καθαρός και δεν περιμένει από τον γείτονά του, μάλιστα όταν ξέρει ότι ο γείτονάς του είναι ακάθαρτος και βρωμερός. Ο Θεός να σας φυλάττη από κάθε κακό, να σας δίδει πίστιν ακράδαντον, υγείαν και παν αγαθόν Αμήν. 
Ευχώμεθα από τα βάθη της ερήμου δια το συμφέρον της ψυχής σας. Αμήν. Χαιρετισμούς στην κυρίαν σας και εις τον πιστόν λευίτην σας Ιερέαν.

Ευχέτης προς Κύριον 
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Χοζεβά και Ερημιτών Πατέρων Αρχιμανδρίτης Αμφιλόχιος Πνευματικός

(Την επιστολή αυτή ανήρτησε στο facebook ο Πανοσιολογιώτατος Γέροντας Ευθύμιος Μπαρδάκας, εκ των παλαιοτέρων κληρικών της Εκκλησίας μας με πολλές ιστορικές γνώσεις [ζώσα πηγή της Εκκλησιαστικής μας Ιστορίας!]. Ο αναφερόμενος παραλήπτης, Χατζή-Αθανάσιος, εκ Δομοκού Φθιώτιδος, υπήρξε ενορίτης του π. Ευθυμίου).


Παρακάτω και μία σπάνια ομιλία του Γέροντος Αμφιλοχίου (για τον Άγιο Ιωάννη τον Χοζεβίτη) ως καλεσμένου του διαπρεπούς ιεροκήρυκος αειμνήστου Δημητρίου Παναγοπούλου:


1 σχόλιο:

  1. Ὁ ἔπαινος τοῦ γέροντος Ἀμφιλοχίου, διὰ τὸ παλαιὸ ἐν Ἑλλάδι, εἶναι ὄντως πρὸς τιμήν του, ἂν καὶ κοινωνικὸς (ὅπως ὑποθέτω κληρικὸς ὧν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων) μὲ τοὺς νεοημερολογίτες.

    Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ κάνω μία σύγκριση.

    Ὁ πρώην Φλωρίνης κατὰ τὶς περιοδεῖες του στὸ ἐξωτερικὸ διὰ τὸ ἡμερολογιακὸ (ἂν ἐνθυμοῦμαι καλῶς, ἀλλιῶς διορθῶστε με) πῆγε καὶ στὸν Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας Φώτιο, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀντίθετος στὴν ἀλλαγὴ καθὼς ἤλεγξε τὸν καινοτόμο Χρυσόστομο... Μποροῦσε κάλλιστα ὁ πρώην Φλωρίνης νὰ μείνει ἐκεῖ ἐπαναπαυόμενος στὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο τῆς τοπικῆς ἐκκλησίας (τότε) καὶ τὴν ἀντίθεσή της στὴν ἀλλαγή, γλυτώνοντας συγχρόνως τὶς περιπέτειές του, τὸν διωγμό, τοὺς ψευδαδέλφους, τὶς πικρίες, τὶς ἐξορίες καὶ γενικῶς τὶς θλίψεις ἀπὸ τὴν ἐπιστασία τῶν παλαιοημερολογιτῶν ἐν Ἑλλάδι. Ἀλλὰ προτίμησε τὸ δεύτερο καὶ δύσκολο, παρὰ (ἔτσι τὸ ἐξηγῶ προσωπικά) νὰ καταφρονήσει τὴν συνείδησή του ὡς τηρητὴς μέν τοῦ παλαιοῦ, κοινωνικὸς δὲ τῶν νεοημερολογιτῶν...
    Εὐχαριστῶ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή