Οι εκκλησίες στο Βουνό της Βορείου Ηπείρου (μια βόλτα στην Ιστορία)

(ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ)

 

Φωτογραφία του 1909

 

Όταν για πρώτη φορά πέρναγα τα ελληνοαλβανικά σύνορα και από την Κακαβιά κατευθυνόμουν για την πόλη της Αυλώνας, ήμουν περίεργος για το τι θα δω.

Ολόκληρη η Βόρειος Ήπειρος έχει εμφανώς χαραγμένα τα σημάδια του Ρωμαίικου πάνω της.

Το χωριό Βουνό της επαρχίας Χιμάρας, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

 

Το Βουνό το 1940

 

Το αλβανόφωνο πλέον αυτό χωριό με το ελληνικό όνομα, που βρίσκεται στον δρόμο ανάμεσα από την Χιμάρα και την Αυλώνα, έχει δεκάδες εκκλησίες και εξωκλήσια. Η δε ομορφιά του είναι απαράμιλλη και σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές.

 

 

 Κάναμε στάση και έσπευσα αμέσως να φωτογραφήσω όσες περισσότερες εκκλησίες μπορούσα και να μάθω παράλληλα τα βασικότερα ιστορικά στοιχεία για αυτές.

Έμαθα πως η κεντρική εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (την οποία δεν πρόλαβα να φωτογραφήσω), που είχαν έθιμο οι χριστιανοί να κάνουν εκεί τους γάμους τους, είχε μετατραπεί σε κινηματογράφο επί Εμβέρ Χότζα, του αθέου και αμόρφωτου δικτάτορος της Αλβανίας.

Ο κεντρικότερος ναός σήμερα είναι ο ναός του Αγίου Σπυρίδωνος (ο μόνος που διασώθηκε κάπως, αν και έμαθα ότι έπαθε ζημιές πρόσφατα από μια νεροποντή).
Πλησίον αυτού εξ αριστερών βρίσκεται το κοιμητήριο.

 

Ο Άγιος Σπυρίδων (εξωτερική και εσωτερική άποψη)

Το νεκροταφείο αριστερά από τον Άγιο Σπυρίδωνα

 

Το σχολείο δεξιά από τον Άγιο Σπυρίδωνα

 

 

 Δεξιά του  βρίσκεται το σχολείο της εποχής και ένα παρεκκλήσιο (του Ταξιάρχη μου είπε μια ντόπια, αλλά ίσως είναι του Προδρόμου), το οποίο είχε μετατραπεί σε αποθήκη.

 

Το παρεκκλήσι (εξωτερική και εσωτερική άποψη)

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (τοιχογραφία στο παρεκκλήσι)

Προς τον κεντρικό δρόμο είχα συναντήσει και το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου, το οποίο κατά τις μαρτυρίες των χωρικών, ήταν ο ναός στον οποίο γινόντουσαν οι βαπτίσεις των χριστιανών. Επί Χότζα είχε γίνει στάβλος... 

Ο Άγιος Δημήτριος

 

Πιο δίπλα, σε ένα λοφάκι ανάμεσα από χαμόσπιτα, βρισκόταν το εκκλησάκι το Τιμίου Προδρόμου.

Ο Τίμιος Πρόδρομος

Σε άθλια κατάσταση ήταν και αυτό, αφού το χρησιμοποιούσαν για δεκαετίες ως πλυσταριό. Έσπρωξα την ξύλινη πόρτα και τράβηξα με πόνο ψυχής λίγες φωτογραφίες.

Το εσωτερικό του

Από τα λίγα που διασώθηκαν από την μανία των αντιχρίστων 

 

Η Άκρα Ταπείνωσις

Πιο κάτω, κατηφορίζοντας κανείς για τον Γιαλό (την παραλία του χωριού) συναντά στα δεξιά την Αγία Παρασκευή, η οποία είχε γίνει τυροκομείο επί Χότζα.

Αγία Παρασκευή (εξωτερική και εσωτερική άποψη) 

 

 

Φεύγοντας σκεφτόμουν πως τους Αλβανούς, τους ομόφυλους αδελφούς μας, δεν τους διέβρωσε τελικά τόσο το Ισλάμ 400 χρόνια, όσο ο αθεϊσμός στα 40 χρόνια που κυβέρνησε ο Εμβέρ Χότζα.