Η Ορθόδοξος Ενορία του Προφήτου Ηλιού Βερδικούσσης Γ.Ο.Χ. (1ο ΜΕΡΟΣ)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ "ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ": Το συγκινητικό αυτό ιστορικό της ενορίας του χωριού μου, το συνέγραψε ο παπα-Θανάσης, ο ιερέας που από τα χέρια του έλαβα το Άγιο Βάπτισμα. Το παραθέτω για κοινή ωφέλεια και μνημόσυνο του προπάππου μου Θωμά Δαούλα που μαρτύρησε για την Πίστη από τους κομμουνιστές. Στο εικονοστάσι της φωτογραφίας (κάτω αριστερά σε σχήμα εκκλησίας με τέσσερις τρούλους) που βρίσκεται σήμερα στην αυλόπορτα του ναού (τότε δεν είχαμε ναό), μαζευόντουσαν ο παππούς και οι άλλοι Ορθόδοξοι του Πατρίου Εορτολογίου και προσευχόντουσαν. Ο Θεός να τους αναπαύσει!

Η Ορθόδοξος Ενορία του Προφήτου Ηλιού Βερδικούσσης (Γ.Ο.Χ.)
Ιστορικόν υπό π. Αθανασίου Τσιότρα πρεσβυτέρου - Λάρισα 2009

Πρόλογος

«Ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν», είπεν ό Κύριος. Αυτά τα λόγια του Ευαγγελίου, πού επαληθεύθηκαν πολλές φορές μέσα στην Ιστορία, επαληθεύθηκαν και στην εποχή μας. Μία επαλήθευσις αυτών έγινε, μετά την διασάλευσι της εορτολογικής τάξεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία έγινε το 1924, υπό των Επισκόπων της Εκκλησίας της Ελλάδος, που δεν είχαν φόβο Θεού. Οι ορθόδοξοι χριστιανοί, πού θέλησαν να παραμείνουν πιστοί στην εορτολογική τάξι, που καθιέρωσαν οι Άγιοι Πατέρες φωτισθέντες υπό του Αγίου Πνεύματος, διώχθηκαν και διώκονται ακόμη. Γι’ αυτό το ζήτημα, αξιώθηκαν να υποστούν διωγμούς και όσοι κάτοικοι του χωριού Βερδικούσσης Ελάσσονος, είπαν σθεναρά το όχι στην εορτολογική καινοτομία του 1924, και δεν ήσαν αυτοί ολίγοι.

Πολλές φορές η Εκκλησία τους σφραγίσθηκε υπό της Αστυνομίας, οι ιερείς τους σύρθηκαν στα
δικαστήρια και εξωρίσθηκαν, και οι απλοϊκοί άνθρωποι του ευλογημένου αυτού χωριού πέρασαν
μέρες φόβου, κυνηγητού και αγωνίας, δια να μην φραγκέψουν.

Όταν κατά το 1981 κοιτούσα διάφορα οικογενειακά χαρτιά, έπεσε στην αντίληψί μου και ένα παράξενο χαρτί. Το έριξα μια ματιά και μη μπορώντας να καταλάβω τί ήταν, ερωτώ την Μάννα μου, τί χαρτί είναι ετούτο εδώ; Να σου πω εγώ, μου λέει, τί γράφει; «Μίσθωσις υπηρέτριας» απαντώ), και διαβάζοντας τις πρώτες σειρές, πετάγεται έκθαμβη λέγοντας, «το χαρτί του γάμου»! Θα δη ο αναγνώστης διαβάζοντας τούτο το βιβλίο, μεταξύ των άλλων και τί ήταν αυτό «το χαρτί του γάμου» και θα μπη σε πολλές σκέψεις και προβληματισμούς.

Τα παρακάτω ιστορικά γεγονότα εκ του διωγμού, και ό,τι άφορα την Ορθόδοξη Ενορία του Προφήτου Ηλιού Βερδικούσσης, των χλευαστικώς καλουμένων «Παλαιοημερολογιτών», σχεδόν όλα, τα κατέγραψε, όπως διασώθηκαν στην μνήμη του, προ καιρού, ο επί τεσσαράκοντα και πλέον έτη εφημέριος της Ενορίας αυτής, π. Αθανάσιος Τσιότρας. Ήταν μεγάλη του επιθυμία, και παλαιά συγχρόνως, να δη το ιστορικόν της Ενορίας μας γραμμένον, για να μαθαίνουν και οι νεώτεροι και να ωφελούνται.

Εμείς τα επιμεληθήκαμε το κατά δύναμιν και τα προσφέρομεν στους πιστούς, δοξάζοντες τον Θεόν και ευχαριστούντες τον μεγάλο προστάτη μας άγιο, τον ένδοξο Προφήτη Ηλία, τον Πρόδρομο της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Ιερομόναχος Μελέτιος

Η αλλαγή του εορτολογίου

Η αλλαγή του Εκκλησιαστικού εορτολογίου, στην Εκκλησία της Ελλάδος, που έγινε κατά το έτος 1924, υπό του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, έγινε με τέτοια μεθοδικότητα που ο πολύς λαός, ίσως και λόγω της αδιαφορίας, δεν αντελήφθη τον κίνδυνον και τον ύπουλο σκοπό της αλλαγής, για την απανταχού Ορθόδοξο Εκκλησία.

Αντελήφθησαν όμως αυτόν τον κίνδυνον, εκτός ορισμένων επισκόπων που διαμαρτυρήθηκαν έστω και χλιαρά, ολόκληρον σχεδόν το Άγιον Όρος καθώς και πολλοί πιστοί, ένα εκατομμύριο περίπου καθ' όλην την επικράτεια, οι όποιοι εξεφώνισαν το ιστορικό πλέον, «μας Φράγκεψαν»!

Και ό χρόνος απέδειξε ότι είχαν απόλυτον δίκαιον, εφ' όσον σήμερα βλέπουμε ότι οι αρχηγοί των Ορθοδόξων Εκκλησιών. θεωρούν τον Πάπα, που είναι ο αρχηγός των Φράγκων, χριστιανό και άγιο! Αλλά εις πείσμα αυτών η Ορθόδοξος Εκκλησία τον θεωρεί και θα τον θεωρεί πάντα ως Αντίχριστον.

Η αλλαγή αυτή προκάλεσε σύγχυση και διχασμό στον ορθόδοξο Ελληνικό λαό. Μετά από αυτό το πρώτο βήμα της Πατριαρχικής Εγκυκλίου του 1920, υλοποιήθηκαν σχεδόν και τα υπόλοιπα βήματα αυτής, ώστε σήμερα η ύπουλος αίρεσις του Οικουμενισμού, που είναι η μεγαλύτερη μέσα στην ιστορία της Εκκλησίας, να θριαμβεύη πανηγυρικά.

Η Οικουμενιστική ένωση την οποίαν μας την παρουσιάζουν ως αθώα και ωφέλιμη, είναι ένα από τα σοβαρότερα και πιο επικίνδυνα σχέδια για την κατάργησι της Ορθοδοξίας. Εύχεται βέβαια και η Εκκλησία «υπέρ της των πάντων ενώσεως», αλλά επιθυμεί την αληθινή ένωση, που θα γίνη διά της επιστροφής, εν μετάνοια, πάντων των αιρετικών, Παπικών, Προτεσταντών, Μονοφυσιτών κλπ. εις την Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, που δεν είναι άλλη από την Ορθόδοξο Εκκλησία.

Οι άγιοι Πατέρες έγιναν θυσία για να φυλάξουν τα Ορθόδοξα δόγματα και τις Παραδόσεις, και απεκόπησαν από τους αιρετικούς για να κρατήσουν ακεραίαν την Ορθοδοξία. Αλήθεια τί θα έκανε σήμερα μία Ιεραρχία με Ορθόδοξον φρόνημα, όταν θα άκουγε χείλη ιεραρχών να λένε ότι οι Πατέρες υπήρξαν άτυχη θύματα του διαβόλου⁽¹⁾ και τόσα άλλα βλάσφημα; Ασφαλώς και θα τους καθαιρούσε!

Μιλήσαμε για εορτολόγιο και όχι για ημερολόγιο που μιλούν οι καινοτόμοι ποιμένες, κάνοντας μετάθεση τού θέματος για παραπλάνηση. Η αλλαγή του ημερολογίου απλώς, χωρίς να θιγή το Ορθόδοξο εορτολόγιο, καμμία σύγχυση δεν θα επέφερε.

Η στάση των Βερδικουσσιωτών απέναντι στην αλλαγή

Στην αρχή οι απλοϊκοί χωριανοί, αν και αντελήφθησαν ότι κάτι δεν πάει καλά, εν τούτοις ακολούθησαν στην καινοτομία τού εορτολογίου. Εξαιρέσεις ελάχιστες, όπως ο Δημήτρης ο Θάνος και ο Τσακνάκης Γεώργιος. Ο τελευταίος ήταν κάτοχος και ενός ιερού Πηδαλίου της Εκκλησίας! Έχοντας δε βαθειά συναίσθησι των αμαρτιών μας, έλεγε, «μην το ανοίγετε αυτό, είμαστε όλοι για την κόλασι!».

Ιδιαιτέραν ανυσηχίαν είχαν για την αλλαγή και οι δύο ευλαβέστατοι δημοδιδάσκαλοι, ο Χρήστος Βλάνδος και ο Ιωάννης Σούμας, οι οποιοι έλεγον συνεχώς, δεν είμαστε καλά, μας χάλασαν την Ορθοδοξία!

Ό πρώτος εξ αυτών δε, δεν δίδασκε μόνο στο Σχολείο τους μαθητάς, αλλά και τους κατοίκους όλου του χωριού. Κάθε Κυριακή μετά την Εκκλησία, αυτοί συγκεντρώνονταν στην πλατεία του χωριού, και τους έκανε κήρυγμα επάνω στο Ευαγγέλιο της Κυριακής, συνιστώντας σ' αυτούς να το κάνουν πράξη. Με το καφενείο δεν τα είχε καλά. Κάποτε δε, παρέβηκε αυτήν την τακτικήν του και εισήλθε στο καφενείο. Τότε βλέποντας εκεί ένα μικρό παιδί μπροστά του, το παρατήρησε με τόνο θλιβερό, «και εσύ στο καφενείο από τώρα;»,  έσκυψε το κεφάλι και εξαφανίσθηκε!

Η επίσκεψις του Διακο-Γεράσιμου

Αυτά συνέβαιναν μέχρι το 1929, οπότε επισκέφθηκε το χωριό, ένας μοναχός Αγιορείτης, ο ιεροδιάκονος Γεράσιμος⁽²⁾ , γέννημα θρέμμα της Βερδικούσσης, ο όποιος μετά έγινε ιερέας και Πνευματικός. Άνθρωπος ευλαβέστατος, ενάρετος, που άφησε καλή φήμη στο Άγιον Όρος. Ασκήτευε τότε, στην ιερά Σκήτη των Κατουνακίων, και είχε πνευματικό τον άλλο ενάρετο Αγιορείτη, τον γνωστότατο Καλλίνικο τον Ησυχαστή, τον Κατουνακιώτη.

Αυτός συζήτησε με τους χωριανούς το θέμα του Εορτολογίου και τους εξήγησε, για το τι έγινε στην Εκκλησία. Αυτό ήταν. Οι διψασμένες ψυχές βρήκαν γάργαρο αγιορείτικο νερό και ξεδίψασαν. Αμέσως 40 περίπου οικογένειες επέστρεψαν στο Ορθόδοξο εορτολόγιο, διακόπτωντας την πνευματική κοινωνία με τον ιερέα τους που ακολούθησε το νέο ημερολόγιο, χωρίς όμως να πάψουν να αγαπούν και αυτόν και τούς λοιπούς συγχωριανούς τους. Ανάμεσα σ' αυτούς ήταν και οί δύο δημοδιδάσκαλοι.

Πήγαν στον μέχρι τώρα ιερέα τους, του έβαλαν μετάνοια και του είπαν: Η αλλαγή του εορτολογίου δεν μας αναπαύει, παρ' όλη την αγάπη μας προς σε, εμείς για λόγους συνειδήσεως δεν θα έκκλησιαζώμεθα πλέον μαζί σου, κόβουμε την πνευματική επικοινωνία με τούς νεοημερολογίτες, θα συνεχίσουμε την πορεία που χάραξε η Ορθόδοξος Εκκλησία μας.

Ιερέας τού χωριού ήταν ο ευλαβέστατος π. Ιωάννης Παπαϊωάννου. Τέτοιον ιερέα δεν συναντήσαμε μέχρι σήμερα στο χωριό. Διεκρίνετο για την καλωσύνη του και την ταπείνωσι. Θυμάμαι, μικρά παιδιά τότε, τον συναντούσαμε στο δρόμο και πριν προλάβουμε εμείς να του πούμε καλημέρα, μας χαιρετούσε πρώτος κάνωντας και υπόκλιση.

Λυπήθηκε ο παπα-Γιάννης, διότι επρόκειτο για ανθρώπους που ήσαν υπόδειγμα ευλάβειας στην Ενορία του και μερικοί μάλιστα ήταν και μέλη τηςεκκλησιαστικής επιτροπής.

Αυτές οι οικογένειες, εκτελούσαν έκτοτε χωριστά τα πνευματικά τους καθήκοντα, στα σπίτια ή στα εξωκκλήσια, με ιερείς που ακολουθούσαν το Ορθόδοξο εορτολόγιο και που ερχόταν από αλλού η κατέβαιναν μέχρι τον Τύρναβο, προκειμένου να τελέσουν κάποιο μυστήριο.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΗΜΕΤΕΡΕΣ

(1) Δείτε τις φοβερές αυτές δηλώσεις του Βαρθολομαίου στο περιοδικό "Επίσκεψις" (τ. 563, 1998).

(2) Μεγάλη και αδικημένη μορφή ο παπα-Γεράσιμος, υπήρξε ο γέροντας του π. Μαξίμου του Αγιοβασιλειάτου. Διαβάστε και εδώ ένα περιστατικό που μεταφέρει στο βιβλίο του "Ιερές αναμνήσεις" ο αείμνηστος Επίσκοπος Αστορίας Πέτρος Αστυφίδης.