ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ

ΔΥΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ-ΚΟΛΑΦΟΣ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΥΛΙΔΗ (1825-1888)

ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ (σ. Κ.Σ. οι υπογραμμίσεις δικές μου):

«…όλως αντίκειται (σ. Κ.Σ. η μισθοδοσία) α) εις την Αγίαν Γραφήν (Παλαιάν και Νέαν), β) εις τους Εκκλησιαστικούς κανόνας και τας διατάξεις των μακαρίων Πατέρων, γ) εις την ιερότητα του χαρακτήρος των ποιμένων και την πνευματικήν ανεξαρτησίαν της Εκκλησίας, και δ) εις τα πολιτικώς κεκυρωμένα προνόμια τε και δικαιώματα του Ιερού ημών κλήρου».

«Η επιχορήγησις των Αρχιερέων η υπό των κανονισμών οριζομένη εδράζεται επί της αρχαίας Εκκλησίας και επί των Αποστολικών «εκουσίων» ήτοι προσφορών των Χριστιανών, αίτινες, καθό τοιαύται, καθό δηλονότι εκ της προαιρέσεως των πιστών προϊούσα και δι’ ελευθέρας συμφωνίας ποιμένων τε και ποιμαινομένων κανονισθείσαι, εκ διαμέτρου αντίκεινται προς την έννοιαν του φόρου και της μισθοδοσίας· ότι ο μεν φόρος συνεπάγει την ανάγκην και την βίαν, η δε μισθοδοσία την ηθικήν έκπτωσιν και διαστροφήν του Αρχιερατικού χαρακτήρος».

«…εκλαϊκεύουσα (σ. Κ.Σ. η μισθοδοσία), ούτως ειπείν, τον Ιερόν ημών Κλήρον, μετατρέπουσα την φύσιν και τον χαρακτήρα της παρά των Χριστιανών διδομένης αυτοπροαιρέτου επιχορηγήσεως, της προς περίθαλψιν των πνευματικών αυτών πατέρων, επί τη βάσει του αρχαίου περί διατροφής εκκλησιαστικού συστήματος, υπό της Εθνικής Συνελεύσεως, Κλήρου τε, φημί, και λαού, κεκανονισμένης ως δέδεικται, μετατρέπουσα, λέγω, τον χαρακτήρα της επιχορηγήσεως πράγματι εις καθαράν μισθοδοσίαν αυτήν μεθιστώσα και εις τάξιν πολιτικών υπαλλήλων τους Ιερούς της Εκκλησίας Ποιμένας κατάγουσα».

«Εκκλησία εστί πνευματική κοινωνία θείαν έχουσα σύστασιν και θεσμοθεσίαν και σκοπόν όλως ουράνιον· εντεύθεν δε διακρίνεται της κοσμικής πολιτείας (ήτις εστί σύστημα ανθρώπινο), ανεξαρτήτως απ’ αυτής κυβερνωμένη και μόνω Θεώ πειθαρχείν οφείλουσα· δια τούτο εν ταις θεοπνεύστοις Γραφαίς ονομάζεται «απολιόρκητος, αδούλωτος, ατυράννητος, πόλις Θεού ζώντος εκ του Ουρανού καταβαίνουσα» …τούτων ουν ούτως εχόντων ερωτώ, πως συμβιβάζεται ο πνευματικός χαρακτήρ της Εκκλησίας προς την έννοιαν του φόρου και την παρά της κοσμικής εξουσίας άμεσον μισθοδοσίαν των πνευματικών λειτουργών; Ποία ελπίς ποιμένων ελευθέρως εν τοις θρησκευτικοίς ενεργούντων και μετά παρρησίας διαγγελλόντων τα θεία προστάγματα, όταν ο κλήρος μισθοδοτήται; ΤΟΤΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΕΦΙΜΩΘΗ, ΚΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΚΕΚΟΛΛΗΤΑΙ ΞΗΡΑ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΤΟΣ ΕΝ ΤΩ ΛΑΡΥΓΓΙ ΑΥΤΩΝ».

«ο μισθός όλως ασυμβίβαστος εστί τη ιερά κλήση του γνησίου ποιμένος· διότι ταπεινοί και εκφαυλίζει το υπερφυές και υψηλόν της Αρχιερωσύνης αξίωμα, διότι εξευτελίζει τον πνευματικόν χαρακτήρα του ποιμένος απέναντι των ιδίων προβάτων, διότι αποβέννυσι το προς αυτόν οφειλόμενον σέβας αρχόντων και αρχομένων, διότι καταστρέφει την εν τοις των χριστιανών συμφέρουσιν ελευθέραν αυτού ενέργειαν, διότι αποδείκνυσιν αυτόν ανεπιτήδειον περί την μετά παρρησίας ελλόγου εξάσκησιν των ποιμαντορικών αυτού καθηκόντων, διότι, τέλος πάντων, ΚΑΘΙΣΤΑ ΑΥΤΟΝ ΔΕΣΜΙΟΝ, ΔΟΥΛΟΝ ΚΑΙ ΥΠΟΧΕΙΡΙΟΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ».

«…το αποστολοπαράδοτον της διατροφής του ιερού Κλήρου σύστημα, ήτοι «ΕΚΟΥΣΙΟΝ» εκ διαμέτρου αντίκειται προς το ήδη διενεργούμενον, όπερ βάσιν έχει την πολιτικήν ανάγκην και την υλικήν βίαν».

«Γενικόν αξίωμα υπάρχει βεβαιούμενον υπό της πείρας ότι ο μισθωτός δεν δύναται να ήναι ανεξάρτητος».

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΔΥΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΛΗΡΟΥ» ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ "ΑΝΕΜΗ" ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΕΔΩ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ":