"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

Ὀλίγα τινὰ περὶ ἐκκοσμικεύσεως (μέρος ε΄ - τελευταῖον)

(ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΕΔΩ

   Ἔλεγε καὶ ὁ Γέρων Σωφρόνιος: «Ἕνας μοναχὸς ποὺ ἀσχολεῖται μὲ τὴν κουλτούρα δείχνει ὅτι δὲν βιώνει τὴν μετάνοια». Τί νὰ ποῦμε τώρα, ποὺ κληρικοὶ (καὶ λαϊκοὶ ἐννοεῖται) βλέπουν κοσμικὲς ταινίες, ἀκοῦν κοσμικὰ τραγούδια, παίζουν ἠλεκτρονικὰ παιγνίδια καὶ ἄλλα παρόμοια; Τὸ πρόβλημα, βεβαίως, δὲν ἐντοπίζεται τόσο στὸ ὅτι τὰ κάνουμε (ὁ κάθε ἄνθρωπος ἔχει νὰ ἀγωνισθῇ μὲ τὰ πάθη του – καὶ πρέπει αὐτὰ νὰ τὰ ξεπεράσουμε γιὰ νὰ προχωρήσουμε στὴν πνευματικὴ ζωή) ὅσο στὸ ὅτι αὐτὰ θεωροῦνται ἀπὸ τοὺς ἐκκοσμικευθέντες αὐτοὺς κληρικούς (καὶ λαϊκούς) ὡς φυσιολογικά, ἀθῶα, ἀκίνδυνα, μὴ ἐφάμαρτα.
   Ἐκήρυττε καὶ ὁ μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: «Ὑπάρχει μιὰ τρομερὰ προφητεία, ποὺ τὴν εἶπε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, καὶ στὶς μέρες μας ἐκπληρώνεται. Τὸν ρώτησαν· Ποιὰ εἶνε τὰ σημάδια ὅτι ἔρχεται ἡ καταστροφὴ τοῦ κόσμου;
   Καὶ ἀπήντησε· Ἦταν ἐποχὴ ποὺ οἱ κληρικοὶ ζοῦσαν σὰν ἄγγελοι· δὲν ἀγαποῦσαν τὰ λεφτά, δὲν ἀγαποῦσαν τὴ δόξα, δὲν εἶχαν πάθη, στέκονταν ψηλὰ μέσα στὴν κοινωνία· καὶ τότε οἱ λαϊκοὶ ζοῦσαν σὰν ἄνθρωποι. Θὰ ἔρθουν ὅμως, λέει, χρόνια κατηραμένα, ποὺ θὰ πέσῃ καὶ θὰ ἐξευτελισθῇ ὁ κλῆρος. Καὶ τότε, ὅταν οἱ παπᾶδες θὰ ζοῦν σὰν τοὺς λαϊκούς, οἱ λαϊκοὶ θὰ ζοῦν σὰν τὰ κτήνη· καὶ τότε θὰ ἔρθῃ τὸ τέλος τοῦ κόσμου.
   Τί ἐννοεῖ ὅταν λέει, ὅτι οἱ παπᾶδες θὰ ζοῦν σὰν τοὺς λαϊκούς; Δηλαδή· πάει στὸ καφενεῖο ὁ λαϊκός, θὰ πάῃ καὶ ὁ κληρικός. Πάει στὸν κινηματογράφο ὁ λαϊκός, θὰ πάῃ καὶ ὁ κληρικός. Κουρεύει τὰ μαλλιά του ὁ λαϊκός, θὰ τὰ κουρέψῃ καὶ ὁ κληρικός. Παίζει φουτ – μπὼλ ὁ λαϊκός, θὰ παίξῃ καὶ αὐτός. Παίζει χαρτιὰ ὁ λαϊκός, θὰ παίξῃ καὶ αὐτός. Καὶ στὸ χορὸ ἀκόμα πᾶνε. Βγάζουν τὸ ῥάσο καὶ τὸ καλυμμαύχι τους καὶ χορεύουν. Αὐτοὶ εἶνε οἱ μοντέρνοι παπᾶδες, ποὺ θέλουν νὰ πνεύσῃ ἕνα νέο ῥεῦμα στὴν Ἐκκλησία. Ἀλλ᾿ ὁ ὀρθόδοξος κόσμος τοὺς ἔχει σιχαθῆ.
   Ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς λέει· Ὅταν οἱ παπᾶδες θὰ ζοῦν σὰν τοὺς λαϊκούς, τότε οἱ λαϊκοὶ θὰ γίνουν σὰν τὰ κτήνη, καὶ τότε θὰ ἔρθῃ τὸ τέλος τοῦ κόσμου. Καὶ τώρα ἀκοῦς πλέον τοὺς λαϊκοὺς νὰ λένε· Ἔ, κι ὁ παπᾶς τὸ κάνει αὐτό… Ὁ παπᾶς πάει στὸ θέατρο, ὁ παπᾶς πάει στὸν κινηματογράφο, ὁ παπᾶς πάει στὸ γήπεδο, ὁ παπᾶς πάει ἐδῶ, ὁ παπᾶς πάει ἐκεῖ. Ἡ παπαδιά του φοράει μίνι, τὰ κορίτσια του γυρίζουν δεξιὰ κι ἀριστερά, τὰ ἀγόρια του ἔχουν γίνει τεντυμπόηδες. Τί διαφέρει, σοῦ λέει, ὁ παπᾶς ἀπὸ τὸ λαϊκό; Ἐπάγγελμα καὶ μαγαζὶ εἶνε ἡ ἐκκλησία… Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ λαὸς ἔχει ἀποκτηνωθῆ.
   Λέγοντας βέβαια αὐτὰ γιὰ τὸν κλῆρο δὲν παίρνουμε σβάρνα ὅλους τοὺς κληρικούς. Ξέρουμε πολὺ καλά, ὅτι ὑπάρχουν καὶ κληρικοὶ ποὺ εἶνε καλοὶ γεωργοὶ καὶ τηροῦν τὴν ἀξιοπρέπειά τους. Μπορεῖ οἱ περισσότεροι νὰ ἔχουν ξεφύγει, ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ ἕνα μικρὸ ποσοστὸ εὐλαβῶν ἱερέων».
   Ἂς προσέξουμε, λοιπόν, ὀρθόδοξοι ἀδελφοί (τοῦ Πατρίου, νεοαποτειχισμένοι, καὶ εὐλαβεῖς ἀντιοικουμενιστὲς ποὺ ἀκόμη κοινωνεῖτε μὲ τοὺς οἰκουμενιστὲς) νὰ μὴ ἀφεθοῦμε στὴν δίνη τῆς ἐκκοσμικεύσεως μέσῳ διαφόρων καταστάσεων (ἀμελείας, ἀγνοίας τοῦ θείου Νόμου, πλημμελοῦς ποιμαντικῆς φροντίδος καὶ ἐφαμάρτων «οἰκονομιῶν», ὑπόπτων κρατικῶν νόμων κ.λ.π.), διότι δὲν ἀρκεῖ μόνον ὁ ἀντιοικουμενιστικὸς ἀγώνας. Ὁ κίνδυνος δὲ νὰ ἀφεθοῦμε στὴν ἐκκοσμίκευσι προκειμένου, καὶ μόνον, νὰ διατηρήσουμε τὰ κεκτημένα (εἴτε τοὺς «πιστοὺς», ποὺ μᾶς συντηροῦν, εἴτε τοὺς ναοὺς – κτίρια, ἐγκαταστάσεις κ.λ.π, ποὺ δῆθεν αὐξάνουν τὸ κύρος μας) φαίνεται ὅτι εἶναι ὁρατός. Ὑπὸ διωγμὸν εὑρισκόμεθα· πότε θὰ τὸ κατανοήσουμε;
   Ἂς κλείσουμε μὲ δυὸ ὡραῖες κουβέντες ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Φώτιο Κόντογλου (ἀπὸ τὰ «Μυστικὰ Ἄνθη» του, στὰ μέσα τοῦ 20ου αἰῶνος):
   «…Σήμερα οἰ ἄνθρωποι εἶναι τέτοιοι, ποὺ μήτε τὸ κήρυγμα τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ δὲν θάκανε τίποτα.
   Λοιπόν, ἂς τὸ πάρουμε ἀπόφαση. Τὸ κακὸ δὲν περιορίζεται πιὰ μὲ τίποτα, μὲ κανένα τρόπο, μὲ καμμιὰ δύναμη. Ὅσοι μιλοῦνε καὶ γράφουνε γιὰ νὰ φέρουνε στὸν ἴσιο δρόμο τοὺς πολλοὺς ποὺ ξεστρατίσανε, ἂς ξέρουμε πὼς δέρνουνε τὸν ἀγέρα, εἶναι «ἀέρα δέροντες», ποὺ ἔλεγε καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Καὶ ἅγιος νὰ εἶναι αὐτός, ποὺ συμβουλεύει, πάλι δὲν θάβρει αὐτιὰ γιὰ ν' ἀκούσουνε τὴ φωνή του, ὄχι ἄνθρωποι σὰν ἐμᾶς, ποὺ ἔχουμε οἱ ἴδιοι ἀνάγκη ἀπὸ δασκάλεμα.
   Ναί, ὁ κόσμος δὲν ἀλλάζει πορεία. Ἂς μὴν περιμένουμε πιὰ τίποτα καλύτερο, θὰ πηγαίνουμε ὁλοένα στὰ χειρότερα. Ἀνήφορος πιὰ δὲν ὑπάρχει. Μοναχὰ κατήφορος. Ὅσοι ἔχουνε μέσα τους τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ, αὐτοὶ οἱ λίγοι θ' ἀπομείνουνε, «τὸ μικρὸν ποίμνιον» ποὺ εἶπε ὁ Χριστός…».
Ν. Β.

Τέλος καὶ τῷ Θεῷ δόξα!

6 σχόλια:

  1. Ὀρθότατες οἱ ἐπισημάνσεις τοῦ ἄρθρου. Ὁ καθένας μας ἄς πράξῃ τό κατά δύναμιν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευλογημένο! Λίαν αντικειμενικό, διαφωτιστικό και αφυπνιστικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σήμερα ζούμε την εποχή της τελείας διαστρέβλωσης της ηθικής του Χριστιανισμού, τής οποίας παράδοσης των αξιών και ιδανικών το Σύνταγμα τα στηρίζει με το άρθρο 3, αφού αναγνωρίζει επικρατούσα την Αγία Εκκλησία, που ερμηνευτικά σημαίνει ότι όλοι οι νόμοι και οι εξουσίες εκ τού κοινοβουλίου ψηφησθέντες στην κρατική δημόσια διοίκηση, θά πρέπει να εμπνεονται από τα Χρηστά ήθη της Αγίας Εκκλησίας.

    Σήμερα ζουμε την gay parade εποχή, αυτή τη δαιμονική επέλαση στην Ελλάδα που έχει καθυποτάξει την κρατική εξουσία προβάλλοντας τήν αρρώστια τού δαίμονα, ως ανθρώπινο δικαίωμα.


    Ζούμε την νομοθετική ρύθμιση του δικαιώματος της αλλαγής φύλου, στην ηλικία των 15 ετών. Άλλη διαστρέβλωση της αλήθειας του Ευαγγελίου και της καταπάτησης του Συντάγματος. Ως " δικαίωμα" προβάλλεται και αυτός ο καρκίνος, που απειλεί και το άβατο του Αγίου Όρους.
    Και βέβαιοι πριν από χρόνια, η έκτρωση- φόνος από ποινική και ηθική ευθύνη, μεταλλάχθηκε σε δικαίωμα με το γνωστό αποτέλεσμα των 250.000 φόνων ετησίως. Η συνέπεια αυτού, ήταν οι γενοκτονίες η μία πίσω απο την αλλη, και η θανατηφόρα άμβλυνση της συνείδησης.
    Ως αποτελεσμα, σήμερα και αύριο η Ελλάδα θα είναι γεμάτη γέρους και γριές. Η επομένη γενιά στην Πατρίδα μας θα είναι πακιστανόπουλα και άλλες φυλές Μουσουλμανικού δικαίου.
    Με την ψήφιση του νομοσχεδίου η αυριανή νεολαία τα Ελληνόπουλα, θα είναι μπερδεμένα παιδιά, εντελώς αποπροσανατολισμένα, που θα μπαινοβγαίνουν από το ένα φύλο στο άλλο με τα ρεύματα τις ενδυμασίες και συμπεριφορές, λόγω και της δηλητηριώδης αυτής υποστήριξης από τα σχολεία, καί θα πέφτουν ως απροστάτευτα θύματα, στα χέρια των μουσουλμανικών στοιχείων, και θα τους φτύνουν, θα τους δέρνουν, θα τους ξεφτυλίζουν.
    .
    .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ζούμε την αντίχριστη διαπεδαγώγιση της νεολαίας στο μάθημα των θρησκευτικών. Η τελεία διαστρέβλωση πού αποκτάει όψη θανατηφόρου δηλητηρίου στις ψυχές των παιδιών, μην έχοντας το δικαίωμα μόνιμης απαλλαγής, του οποίου δίνεται μόνο στους αντιχρίστους ως νόμιμη διέξοδος, με μία απλή υπεύθυνη δήλωση ότι δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι.
    Το φρικτότερο επ αυτού, θεωρήθηκε ως νόμιμος τρόπος απαλλαγής και από Έλληνες Χριστιανούς Ορθοδόξούς, εξετάζοντας την υπεύθυνη δήλωση απαλλαγής, από την οπτική γωνία της πνευματικής διάκρισης.


    Ζούμε την εποχή της ίδρυσης των αντιχρίστων νομικών προσώπων της Εκκλησίας των ΓΟΧ Ελλάδος, με μία αιρετική ξεχωριστή παράγραφο στην ομολογία Πίστεως, περί "ευπείθειας της Ιεράς Συνόδου". Ερμηνεύεται ως τύπος πρωτείου και αλάθητου, όπως αποδείχτηκε και τελευταία, στίς ενστάσεις Ορθοδόξων, σχετικά με το ανουσιούργημα της υπαγωγής των μελών των θρησκευτικών κοινοτήτων στο τμήμα των ετεροδόξων του Υπουργείου Παιδείας. Ως ψεύτες και αδαείς χαρακτήρισε ο Αρχιγραμματέας των θρησκευτικών νομικών προσώπων ΓΟΧ Ελλάδος, τους αντιδρώντες με βάσιμες αιτιάσεις, στην ίδρυση των ΘΝΠ.

    Ζούμε την αντίχριστη κυβέρνηση, που απαλά απαλά θέλει να καταργήσει όλα τα Χρηστά ήθη και έθιμα της Ελλάδας. Με το προσωπείο των δημοκρατών ασελγούν συστηματικά σε ότι χρηστό και όρθιο αντιστέκεται ακόμη στον οδοστρωτήρα της νέας εποχής.

    Ζούμε την εποχή της πιστοποίησης χαλάλ, του μουφτή τα ειδωλόθυτα στο τραπέζι των Χριστιανών να έχει γίνει είδη νόμος του Κράτους, με την πρόφαση της υποστήριξης της θρησκευτικής ελευθερίας, και τού δικαιώματος των προσφύγων στις τελετουργίες της διστροφής τους. Ποιός διαμαρτύρεται επ αυτού;
    .
    .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εκκοσμικευμένη και η νεοημερολογιτική εκκλησία λόγω του ότι έγιναν υπάλληλοι του Κράτους. Για πολλά χρόνια ο μισθός έγινε γερή δαγκάνα που κρατάει τους Νεοημερολογίτες ενωμένους, και βέβαια δίνοντάς τους και ισχυρά κίνητρα εργασίας για την ένδυση του ράσου.
    Έτσι ο Οικουμενισμός χωρίς να βρίσκει αντιστάσεις, εύκολα ισοπέδωσε τις χλιαρές τοποθετήσεις έστω και εάν τα ψηφίσματα του Κολυμπαρίου ονομάστηκαν παναιρετικά άνευ προηγουμένου, και οι εγκύκλιοι περί μικτών γάμων άρχισαν να δημοσιεύονται από τις Μητροπόλεις. Το χειρότερο, είναι ότι δημιούργησε αντιοικουμενιστές μέσα στο σώμα του Οικουμενισμού, εν πλήρη κοινωνία με τον Οικουμενισμό, που έχουν την εντύπωση ότι κάνουν και ομολογιακό αγώνα. Οι δέ περισσότερο εξ αυτών ενεργητικοί, δημοσιεύουν και λίστες Μητροπολιτών που δεν υπέγραψαν τα ψηφίσματα, δίνοντας χαρακτηρισμούς ομολογιακούς. Το φρικτότερο, πώς διακηρύττουν ότι η Σύνοδος στο Κολυμπάρι δεν πέρασε ποτέ ως Ορθόδοξη, στις συνειδήσεις των Ορθοδόξων. Με άλλα λόγια φωνάζουν, συνεχίστε να κοιμάστε, όλα βαίνουν καλώς, και ας έρχονται οι εγκύκλιοι η μία πίσω από την άλλη με τα ψηφίσματα στο Κολυμπάρι.


    Το Άγιο Όρος έπεσε, όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα.
    Εάλω η Ελλάδα, η Βουλή των Ελλήνων, καί το gay parade που πρίν μερικούς μήνες περνούσε έξω από την πλατεία Συντάγματος και ξεφτύλιζε το μνημείο τού Αγνώστου Στρατιώτη,
    είχε μπεί από πολύ καιρό πρίν, μέσα στό κοινοβούλιο.

    Πολύ δυστυχώς γιά την Αγιασμένη Ελλάδα και την Ρωμιοσύνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ἀγαπητέ μου Μαρῖνε, δυστυχῶς εἶναι ἀλήθεια ὅλα ὅσα ἔγραψες στά παραπάνω σχόλιά σου, κατά τό ἀποστολικόν:

      "Καθὼς γέγραπται ὅτι οὐκ ἔστι δίκαιος οὐδὲ εἷς, οὐκ ἔστιν ὁ συνιῶν, οὐκ ἔστιν ὁ ἐκζητῶν τὸν Θεὸν· πάντες ἐξέκλιναν, ἃμα ἠχρειώθησαν· οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστὸτητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνὸς. τάφος ἀνεωγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν, ταῖς γλώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν, ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν· ᾧν τὸ στὸμα ἀρᾶς καὶ πικρίας γέμει· ὀξεῖς οἱ πὸδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα, σύντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν, καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν. οὐκ ἔστι φὸβος Θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν" (Ρωμ. 3:10-18).

      Διαγραφή