"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Βαρυσήμαντος ανοικτή επιστολή συνεργάτου μας (περί εκτρώσεων και Παιδείας)



Χαίρετε·

   Ἀναγινώσκοντες τὰ εἰς τὸ «Κρυφὸ σχολειό», μᾶς ἐγεννήθη ἡ ἐπιθυμία νὰ μοιραστοῦμε μαζί σας καὶ μὲ τοὺς ἀναγνῶστές σας δύο σκέψεις-προτάσεις.

   Κατ’ ἀρχάς, νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι αὐτὲς τὶς σκέψεις-προτάσεις τὶς συζητήσαμε μὲ διαφόρους ἐν Χριστῷ ἀδελφοὺς ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ - κάποιοι ἐξ αὐτῶν ἤδη ἀνήσυχοι γιὰ τὰ θέματα αὐτά, ἐνῶ ἄλλοι ἀφοῦ «ἐπαναστατικοποιήθηκαν» μετὰ τὴν συζήτησι – συνεφωνήσαμε ὅτι θὰ ἔπρεπε νὰ κινηθοῦμε δραστικῶς, καὶ ὄχι ἁπλῶς νὰ ἐντοπίζουμε τὸ πρόβλημα καὶ νὰ φιλοσοφοῦμε γύρω ἀπὸ αὐτό.

   Τὸ πρῶτο θὲμα εἶναι σχετικὸ μὲ τὶς ἐκτρώσεις, συγκεκριμένως δὲ μὲ τὴν ἐπιλογὴ γυναικολόγου. Λόγιος ἁγιορείτης μοναχός μοῦ ἔγραψε πρὸ ἐτῶν ὅτι «Γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους ἐπιβάλλεται νὰ μὴ χρησιμοποιοῦν τοὺς ἐκτρωσάδες γιατρούς, μὲ ματωμένα χέρια καὶ μυαλά».

   Ὑπάρχουν, ἐνδεχομένως, αἱ ἐνστάσεις ὅτι οἱ γυναικολόγοι «κάνουν τὴν δουλειά τους καὶ ἐμεῖς τὴν δική μας», ὅτι «δὲν ἔχουμε δικαίωμα νὰ τοὺς κατακρίνωμε», ὅτι «δεικνύουμε ἔλλειψι ἀγάπης καὶ ἀποστροφὴ στὰ πρόσωπά τους ἀποφεύγοντάς τους» καὶ ἄλλα.

    Ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος ἔγραφε εἰς τοὺς Κορινθίους· «μὴ συναναμίγνυσθαι (νὰ μὴ συναναστρέφεσθε) ἐὰν τὶς ἀδελφὸς ὀνομαζόμενος ἦ πόρνος ἢ πλεονέκτης ἢ εἰδωλολάτρης ἢ λοίδορος ἢ μέθυσος ἢ ἅρπαξ, τῷ τοιούτῳ μηδὲ συνεσθίειν (μὲ τέτοιον οὔτε νὰ συντρώγετε)» (Α΄ Κορ. ε, 11). Κατ’ ἀρχάς, ὁ ἅγιος ἀπόστολος ἐδῶ ἀναφέρεται σὲ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι λέγουν ὅτι εἶναι χριστιανοί, ἀλλά, πλανεμένοι ὄντες, δὲν θεωροῦν μεμπτὸν νὰ εἶναι οἱ χριστιανοὶ πόρνοι, πλεονέκται, λοίδοροι, εἰδωλολάτραι, μέθυσοι, ἅρπαγες. Διὰ τί, ὅμως, κελεύει ὁ ἀπόστολος νὰ τοὺς ἀποφεύγωμε; Μήπως ζητῇ νὰ παύσωμε νὰ ἀγαπῶμε τοὺς ἁμαρτωλούς; Ἄπαγε!. Πῶς, ὅμως, θὰ ἀγωνισθῶμε νὰ ἐπανέλθουν ἀπὸ τὴν πλάνην τους, δεικνύωντας ἔτσι τὴν ἀγάπην μας; Ἂν συναναστρεφώμεθα μαζί τους, δεικνύωντας ἔτσι ὅτι δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει ἡ διαγωγή τους, τοὺς ὠφελοῦμε ἢ ἰσχυροποιοῦνται στὴν πλάνη τους; Ἐὰν, ὅμως, τοὺς ἀποφεύγουμε, ὡς κελεύει ὁ ἀπόστολος, προσευχόμενοι καὶ ἀλγοῦντες γιὰ τὴν πτῶσίν τους, ἐὰν αὐτοὶ δὲν εἶναι σκληροκάρδιοι καὶ πείσμονες, θὰ σταθοῦν καὶ θὰ διερωτηθοῦν: «Διὰ τί ὁ ἀδελφός μου μὲ ἀποφεύγει;». Σκεφθῆτε, λοιπόν, νὰ ἀπέφευγαν ὅλοι τοὺς ἰατροὺς ποὺ τελοῦν ἐκτρώσεις, προσευχόμενοι εἰλικρινῶς γιὰ αὐτούς! Τὸ πλέον πιθανὸν εἶναι ὅτι θὰ κανόνιζαν ἀλλοιῶς τὴν πορείαν τους… Ἐν πάσῃ περιπτώσει, πάντως, ἐμεῖς θὰ ἐκτελούσαμε τὸ, διὰ τοῦ ἀποστόλου ἐκπεφρασμένον, θέλημα τοῦ Θεοῦ.

   Ἐπίσης, οἱ ἅγιοι Πατέρες – ταὐτὸν εἰπεῖν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα - τῆς στ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου (κανὼν ια΄) προστάζουν ὅτι κανένας ἱερωμένος ἢ λαικός νὰ μὴ τρώγη τὰ ἰουδαϊκὰ ἄζυμα ποὺ τυχὸν πέμψουν πρὸς αὐτόν, ἀλλὰ οὔτε νὰ συμφιλιώνεται μὲ τοὺς Ἰουδαίους, ἢ ὅταν εὑρίσκεται ἀσθενής, νὰ μὴ προσκαλῇ αὐτοὺς γιὰ νὰ δεχθῇ τὴν ἰατρείαν τους (συμφώνως λέγει καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος νὰ μὴ πηγαίνει χριστιανὸς σὲ ἰατροὺς Ἑβραίους νὰ ἰατρεύηται), οὔτε νὰ συλλούεται μαζὶ μὲ αὐτοὺς εἰς τὰ δημόσια λουτρά. Εἶναι αὐτὴ ἡ ἀποφυγὴ συνανθρώπων κατάκρισις ἢ ἔλλειψις ἀγάπης; Τὸ ἀντίθετον μάλιστα. Εἶναι πόνος ψυχῆς διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ συνανθρώπου. Εἶναι ὑπεύθυνος στάσις, ποὺ διεγείρει εἰς τὸν πλανεμένον ἐρωτηματικὰ γιὰ τὸ ὀρθὸν τῆς πνευματικῆς του πορείας. Εἶναι ἔναυσμα μετανοίας. Εἶναι ὑπακοὴ εἰς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Εἶναι δεῖγμα προσεκτικῆς ζωῆς, ἐν ταπεινώσει καὶ ἀγάπη. Εἶναι, ἐν προκειμένῳ, ἀποφυγὴ τοῦ φρικτοῦ μιάσματος τῆς Θεοκτονίας ὑπὸ τῶν ἀμετανοήτων Ἑβραίων. Εἶναι ἀντίστασις στὴν νεοεποχίτικη πνευματικὴ ἰσοπέδωσι καὶ ἀμέλεια τῶν ἐσχάτων καιρῶν μας.   

 

   Προκύπτει, βεβαίως, ἕνα ζήτημα πρακτικῆς φύσεως. Πῶς θὰ ἐντοπίσουμε τοὺς γυναικολόγους ποὺ δὲν τελοῦν ἐκτρώσεις καὶ ἐξωσωματικὲς γονιμοποιήσεις. Σκεφθήκαμε ὅτι θὰ μποροῦσε νὰ δημιουργηθῆ μία διαδικτυακὴ σελίδα, στὴν ὁποία θὰ δύνανται νὰ ἐγγράφωνται οἱ ἐνσυνείδητοι ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ γυναικολόγοι, ποὺ δὲν τελοῦν ἐκτρώσεις καὶ ἐξωσωματικὲς γονιμοποιήσεις καὶ δὲν συνηθίζουν νὰ τελοῦν καισαρικές (τὰ ποσοστὰ ἐν Ἑλλάδι εἶναι τραγικῶς ἀδικαιολόγητα).

   Σκεπτόμαστε, ἐπίσης, μὲ ἕνα ὀρθόδοξο σύλλογο ἐδῶ στὴν Θεσσαλία νὰ ἀποστείλουμε προσωπικῶς ὀρθόδοξα κείμενα κατά τῶν ἐκτρώσεων καὶ τῆς ἐξωσωματικῆς γονιμοποιήσεως, , ἴσως μαζὶ μὲ κάποιο ἄλλο ψυχωφέλιμο ἀνάγνωσμα, στοὺς ἐν Θεσσαλίᾳ γυναικολόγους. Ἐὰν μέχρι νὰ ἀποσταλλοῦν ἔχει δημιουργηθῆ καὶ ἡ διαδικτυακὴ σελίδα, θὰ τοὺς τὴν γνωστοποιήσουμε, ὥστε, ἐὰν συμφωνοῦν καὶ θέλουν, νὰ ἐγγαφοῦν σὲ αὐτήν.

   Τὸ δεύτερο ζήτημα, σοβαρὸ καὶ αὐτὸ μὲ τραγικὲς πνευματικὲς ἐπιπτώσεις γιὰ τοὺς Νεοέλληνες, εἶναι ἡ Παιδεία ἐν Ἑλλάδι σήμερα. Δὲν θὰ ἐπεκτείνουμε τὶς σκέψεις μας ἐπ’ αὐτοῦ, διότι ἔχουν γραφῆ πολλὰ μαχητικὰ ἄρθρα καὶ βιβλία, στὰ ὁποῖα σκιαγραφεῖται ἀρκούντως ἡ ἀντίχριστος καὶ ἀνθελληνικὴ διάστασι τοῦ σημερινοῦ σχολείου. Ἐμεῖς θὰ προτείνουμε δυὸ λύσεις, δυσκατόρθωτες μέν, ἀλλὰ πιστεύοντες στὸν Ἕνα Παντοδύναμο Θεόν μας καὶ ἀποβάλλοντες, σὺν Θεῷ, τὴν ἡττοπάθεια καὶ τὴν ἀμέλεια- ἀδράνεια, εἶναι «τὰ πάντα δυνατά».

   α. δημιουργία ἰδωτικῶν σχολείων μὲ χαμηλὰ δίδακτρα (συνεπείᾳ τοῦ ἐπιδιωκωμένου χαμηλοῦ κόστους λειτουργίας). Αὐτὸ δύναται νὰ ἐπιτευχθῆ, λόγου χάριν, μὲ χρῆσι βιοκλιματικῶν κτιρίων, μὲ πολὺ ἐθελοντισμό, μὲ χορηγήσεις ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ εὐσεβεῖς χριστιανοὺς καὶ ἄλλα. Ὅσον ἀφορᾶ στὰ δημοτικὰ σχολεῖα, θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ λειτουργήσουν ὡς μονοθέσια (μὲ ἕνα δάσκαλο), ὁπότε τὸ κόστος λειτουργίας καὶ ἑπομένως τὰ ἐτήσια δίδακτρα θὰ εἶναι πολὺ χαμηλά. Ἐὰν δὲν ὑπάρχη ρητὴ ἀπαγόρευσι ἀπὸ τὸν νόμο γιὰ δημιουργία μονοθεσίου ἰδιωτικοῦ σχολείου, τότε προφανῶς εἶναι ἐπιτρεπτό. Ὅποιος γνωρίζει κάτι ἐπ’ αὐτοῦ, παρακαλοῦμε νὰ μᾶς τὸ γνωστοποιήσῃ.

   Πάντως, εἶναι κρῖμα καὶ πικρὸ νὰ ὑπάρχουν καλὰ ἰδιωτικὰ σχολεῖα μὲ χριστιανικὲς ἀρχές, ἀλλὰ νὰ ἀπευθύνωνται οὐσιαστικῶς σὲ εὐκατάστατες οἰκογένειες. Ὅταν χρειάζεται νὰ πληρώνης 300-450 εὐρὼ τὸν μῆνα γιὰ ἕνα παιδὶ δημοτικοῦ, ἐμεῖς οἱ φτωχότεροι αὐτομάτως ἀποκλειόμαστε καὶ ἀναγκαζόμαστε μὲ βαρεία καρδία νὰ στέλνουμε τὰ παιδιά μας στὰ ψυχοφθόρα δημόσια σχολεῖα.

   β. Συσπείρωσι καὶ ἀγὼν ὥστε νὰ ἐπιτευχθῆ καὶ ἐν Ἑλλάδι ἡ «κατ’ οἶκον ἐκπαίδευσι», ὅπως ἰσχύει σὲ πολλὰ κράτη τοῦ κόσμου. Ἔτσι, θὰ μπορούσαμε κάποιες οἰκογένειες μαζὶ νὰ μισθώνουμε ἕνα εὐσεβῆ δάσκαλο γιὰ νὰ διδάσκῃ τὰ παιδιά μας σὲ ἕνα σπίτι ἢ καὶ στὴν ἐνορία μας ἀκόμη, σὲ συνεργασία μὲ τὶς ἐκκλησιαστικὲς ἀρχές. Γιὰ νὰ ἐπιτευχθῆ κάτι τέτοιο ἀπαιτεῖται κινητοποίησι ἐκ μέρους μας. Δυνάμεθα, λόγου χάριν, νὰ ἀπευθυνθοῦμε σὲ Ἐπισκόπους, ἱερεῖς καὶ ἄλλους ἐκκλησιαστικοὺς ἄνδρες μὲ ἐπιρροὴ ὥστε νὰ ἀσκήσουν πιέσεις στὴν Πολιτεία ἢ νὰ ἀπευθυνθοῦμε σὲ γνωστούς μας ὑπουργοὺς καὶ βουλευτές, ὅπως συνηθίζουμε ὅταν ζητοῦμε «χάρες».

   Ὑπεράνω ὅλων, βεβαίως, ἀπαιτεῖται προσευχὴ καὶ ἐν Χριστῷ ζωὴ ἐν γένει. Ἂς μελετοῦμε, ἂς ἀνησυχοῦμε, ἂς προσευχώμαστε, ἂς κινητοποιηθοῦμε (ἐπιτέλους) καὶ «ἔχει ὁ Θεός μας».
 

6 σχόλια:

  1. Ποιος είναι ο συνεργάτης, αδελφέ;
    Δεν έχει όνομα; Εχει τεράστια σημασία το όνομα!
    Δεν είναι μόνο το τι λέει κάποιος αλλά κυριότατα και ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
    αυτός που το λέει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το όνομά του και το ποιος είναι το γνωρίζω εγώ (και άλλοι αδελφοί) και εγγυώμαι εγώ για αυτόν. Το δικό σας όνομα αδελφέ;

      Διαγραφή
  2. 1) Για τις εκτρώσεις
    Την ευθύνη φέρει η γυναίκα, η οποία με τη σύμφωνη - μπορεί και όχι - γνώμη του συζύγου της αναζητά και ευρίσκει τον κατάλληλο - μπορεί να μην είναι - γιατρό. Η γυναίκα κατασκευάζει τον φονιά του κυήματος. Άρα, εκείνη είναι το πρόβλημα.
    Γενικότερα, τώρα, για να αντιληφθούμε την έκταση και τη σοβαρότητα του θέματος, πρέπει να λάβουμε υπόψη και τούτο. Υπάρχουν μητέρες γεννημένες για να είναι μητέρες, και άλλες, που είναι εντελώς ακατάλληλες. Δεν το έχει η φύση τους, για να το πούμε απλά. Γίνονται κατ΄ ανάγκη ή κατά το συμβεβηκός. Το ίδιο ισχύει και για τους πατέρες

    Ασφαλώς, σημαντικός είναι εδώ ο ρόλος της Εκκλησίας, η οποία πρέπει να συνεργάζεται με την Πολιτεία, οπότε ερχόμαστε στο δεύτερο θέμα

    2) Για την Παιδεία
    Αφού η Πολιτεία εμφορείται από αντιεκλησιαστικό φρόνημα, είμαστε υποχρεωμένοι να στραφούμε στην ιδιωτική εκπαίδευση, περισσότερο, και λιγότερο στην κατ΄ οίκον παιδεία. Χρειάζεται όμως συνεργασία με το πλήρωμα της Εκκλησίας, ώστε οι δάσκαλοι να μην είναι της σχολής, μάλλον των Πανεπιστημίων, του Διαφωτισμού. Δύσκολο φυσικά αυτό, αλλά όχι ακατόρθωτο.

    Δύσκολο, διότι η μαθησιακή διάθεση (κατά το μαθητεύσατε πάντα τα έθνη) δεν είναι έμφυτη. Έξωθεν καλλιεργείται, ειδικά από το οικογενειακό περιβάλλον, αλλά και την περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα.

    Όχι ακατόρθωτο, διότι υπάρχει η Χάρις του αγίου Θεού. Το πνεύμα όπου θέλει πνεί και μη ξεχνάμε, ότι έπνευσε στον τόπο αυτό, αλλά και πέραν αυτού, με αποτέλεσμα την κατάρρευση των ειδώλων. Διότι, κατά τη γνώμη μου, τότε υπήρχε έντονη η μαθησιακή διάθεση στον άνθρωπο.

    Δυστυχώς την στρέβλωσε η κυρίαρχη πλέον αίρεση του "μα, αυτό κάνουν οι άλλοι" : Οι φωτισμένοι από τον δύοντα ήλιο ή από το φως ... της Σελήνης. Οπότε, γιατί να ξεχωρίζουμε ;

    Αν θέλετε ένα παράδειγμα, δεν έχετε από του να διαβάσετε το "Επίσημο ανακοινωθέν των Ορθοδόξων Πατριαρχών και Αρχιεπισκόπων για την Πανορθόδοξη Σύναξη στην Κωνσταντινούπολη από 06 ως και 09 Μαρτίου Κυριακή της Ορθοδοξίας του 2014", όπου αναφέρει :

    "8 Ζώμεν εντός ενός κόσμου, όπου η πολυπολιτισμικότης και ο πλουραλισμός συνιστούν αναπόφευκτον πραγματικότητα και συνεχώς μεταβαλλομένην. Έχομεν επίγνωσιν του γεγονότος ότι ουδέν θέμα της εποχής μας δύναται να θεωρηθή ή επιλυθή άνευ αναφοράς εις το παγκόσμιον, καθώς και ότι οιαδήτις πόλωσις μεταξύ τοπικού και παγκοσμίου καταλήγει εις αλλοίωσιν του ορθοδόξου φρονήματος".

    Με άλλα λόγια, το ορθόδοξο φρόνημα αλλοιώνεται, όταν δεν γίνεται αναφορά, σύγκριση ή σύμπτωση, με το παγκοσμίως ισχύον. Αν, δηλαδή, το παγκοσμίως ισχύον είναι να αλυσοδένεις με δάνεια τους φτωχούς, με στόχο να τους αναγκάσεις σε εξανδραποδισμό ή σε εκποίηση του τόπου τους, τούτο δεν σημαίνει "αλλοίωση του ορθόδοξου φρονήματος". Και να ήταν μόνο αυτό ;
    Περισσότερα δεν γράφω, παρά μόνο ότι θλίβομαι για όλους εκείνους που υπέγραψαν αυτό το άθλιο "Επίσημο Ανακοινωθέν".

    Λεπτομέρειες
    http://greekamericannewsagency.blogspot.gr/2014/03/06-09-2014.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαίρετε ὅλοι·
    ἀπαντῶ στὸ σχόλιο τοῦ άγαπητοτάτου ίατροῦ Κυπριανοῦ, δυναμικοῦ πρωτοπαλλήκαρου κατὰ τῶν μεταμοσχεύσεων ἐν Ἑλλάδι, γιὰ τὸ ποῖος φέρει τὴν εὐθύνη γιὰ μία ἔκτρωσι.
    Ὅποιος καὶ νὰ τὴν φέρῃ κυρίως, οἱ ἰατροὶ εἶναι σίγουρα συνυπεύθυνοι, καθ' ὅτι συνυποβάλλονται στὸ ἐπιτίμιο τοῦ φονέως. Κάντε τὸν κόπο νὰ δῆτε τὰ ἐπιτίμια τῶν φονέων (καὶ θυμηθῆτε ὅτι ἀναφέρονται σὲ ἕνα ἢ σὲ λίγους φόνους, καὶ ὄχι σὲ χιλιάδες ποὺ τελεῖ ὁ κάθε γυναικολόγος), γιὰ νὰ κατανοήσουμε πόσο θὰ ἔπρεπε νὰ κλαῖμε γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν φονέων καὶ γιὰ τὴν δική μας ἀδιαφορία.

    Παραθέτω τοὺς ἱεροὺς κανόνες ὅπου ἀποδεικνύουν τὸ συνυπεύθυνον τῶν ἰατρῶν (προσέξετε ὅτι πρόκειται περὶ οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ ἐνὸς ἐκ τῶν τριῶν φωστήρων τῆς Ἐκκλησίας μας, οὗ τὴν δατὺπωσι τοῦ κανόνος υἱοθέτησε καὶ ἡ οἰκουμενικὴ Σύνοδος).

    Κανὼν 91 τῆς στ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου

    Τὰς τὰ ἀμβλωθρίδια διδούσας φάρμακα, καὶ τάς δεχομένας τὰ ἐμβρυοκτόνα δηλητήρια τῷ τοῦ φονέως ἐπιτιμίῳ καθυποβάλλονται
    (Ἑρμηνεία Ἁγίου Νικοδήμου)
    … ὁ παρὼν κανὼν εἰς τὸ ἐπιτίμιον τῶν φονέων καταδικάζει τόσον τὰς γυναίκας (σ.σ. ἢ τοὺς ἄνδρας, βεβαίως· προφανῶς στὴν ἐποχὴ ἐκείνη κυρίως γυναῖκες παρείχαν τὰ ἐκτρωτικὰ βότανα ἢ ἄλλα κατασκευάσματα καὶ τεχνικές) ὅπου δίδουσι τὰ τοιαῦτα (σ.σ. φάρμακα ἢ ἐπιτελοῦν ἄμεσον ἔκτρωσιν), ὅσον καὶ τὰς γυναίκας, ὅπου ταῦτα λαμβάνουσι καὶ πίνουσιν, ἢ τρώγουσιν αὐτά.

    Ἁγίου καὶ μεγάλου Βασιλείου

    Κανὼν η΄
    […] Καὶ αἱ τοίνυν τὰ ἀμβλωθρίδια διδοῦσαι φάρμακα, φονεύτριαί εἰσι καὶ αὐταί, καὶ αἱ δεχόμεναι τὰ ἐμβρυοκτόνα δηλητήρια.
    (ἑρμηνεία Ἁγίου Νικοδήμου)
    … ἑκουσίως φονεύουν καὶ ἐκεῖνοι ὅπου δίδουν καὶ ἐκεῖνοι ὅπου δέχονται τὰ φαρμακερὰ βότανα διὰ νὰ θανατώσουν τὰ ἐν τῇ κοιλίᾳ των βρέφη (σ.σ. πόσο μᾶλλον φονεῖς εἶναι οἱ σημερινοὶ ἰατροί, οἱ ὁποῖοι ἐπιτελοῦν ἐκτρώσεις μὲ ἄμεσον τρόπον καὶ βέβαιον ἀποτέλεσμα)

    Ὅσον ἀφορᾷ στὴν ἐξωσωματικὴ γονιμοποίησι, γιὰ τὴν ὅποία ἀπαιτεῖται ἰδιαίτερο ἄρθρο, ἁπλῶς τῶρα παραθέτουμε τὸ σχόλιο τοῦ περιοδικοῦ τῆς ΠΕΦΙΠ.
    "...σὲ κάθε μία προσπάθεια (τεχνητῆς γονιμοποιήσεως στὸ ἐργαστήριο) «ἀπόλλυνται», ἤτοι ἀποβάλλονται ἢ ἐκτρώνονται 3 μὲ 4 ἢ καὶ περισσότερα ἔμβρυα. Ἔτσι ὁ συνολικὸς ἀριθμὸς τῶν «καταστρεφομένων» ἐμβρύων, προκειμένου νὰ ἐπιτευχθῇ ἡ γέννησι 1 τέκνου εἶναι 3 μὲ 4 ἐπὶ 6, δηλαδὴ 18 μὲ 24 ἔμβρυα!... Ἂς μὴ καυχῶνται, λοιπόν, οἱ εἰδικοὶ ἰατροί, καθὼς καὶ οἱ καταφεύγοντες στὴν ἐξωσωματικὴ γονιμοποίησι, ὅταν γιὰ ἕνα παιδὶ φονεύωνται 18 μὲ 24 ἐμψυχωμένα ἔμβρυα, ποὺ εἶναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ-«Εἰκόνες Θεοῦ» ἀθάνατες «ἐξ ἄκρας συλλήψεως» (σ.σ. ἀπὸ τὴν πρωταρχικὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεώς τους)".
    Καὶ κάτι τελευταῖο πρὸς ἐντονώτερο προβληματισμό καὶ συγχωρέστε με:
    Ἐὰν, ὑποτεθείσθω, αὔριο διὰ νόμου καταστῇ πάλιν παράνομος ἡ ἔκτρωσις, θὰ συνεχίσουμε νὰ πηγαίνουμε σὲ παρανομοῦντες πλέον «ἐκτρωσάδες» ἰατρούς; Μήπως, τελικῶς, τοποθετοῦμε τὸν νόμον τοῦ κράτους ὑπεράνω τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ;
    Καλὸν εἶναι, λοιπόν, νὰ σκεφθοῦμε καὶ νὰ ἀποφασίσουμε ἐὰν ὄντως πιστεύουμε ὅτι ἡ ἔκτρωσις (καὶ οἱ ἐξωσωματικὲς, βεβαίως) εἶναι φόνος; Τὸ πιστεύουμε; Ἐὰν ναὶ, θὰ ἔπρεπε, νομίζω, νὰ ἐνεργοῦμε διαφορετικά. Καὶ τοῦτο πρὸς ὄφελος τῶν ψυχῶν μας, πρὸς ὄφελος τῶν ψυχῶν τῶν ἰατρῶν, πρὸς ὄφελος τῶν πιστῶν καὶ ὁλοκλήρου τοῦ Γένους.
    Καλὴ συνέχεια Τεσσαρακοστῆς καὶ καλὴ Ἀνάστασι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ το σχολιαστή (12 Μαρτίου 2014 - 8:02 μ.μ.) για τη συμμετοχή του στον προβληματισμό. Πολύ σωστά θέτει το ζήτημα των εκτρώσεων και ορθα αναφέρει τους ιερούς Κανόνες, οι οποίοι απογορεύουν αυτές τις πράξεις.

    Ότι είναι συνυπεύθυνοι οι γιατροί ουδείς λόγος, αφού, άλλωστε, αποβαίνουν επίορκοι προς τον ιατρικό όρκο (του Ιπποκράτη) τον οποίο δίνουν. Είναι δηλαδή υπόλογοι και προς τον αρχαίο μας πρόγονο, αν υποθέσουμε ότι τα θρησκευτικά είναι γι΄ αυτούς ... ιουδαιοχριστιανικής προέλευσης. Αυτό τους έμαθαν να λενε και αψευδής μαρτυρία, η διάλεξη Λιαντίνη προς ιατρούς - θέμα ήταν ο θάνατος - προς ένστολους συναδέλφους της Σχολής Ευελπίδων. Πολλοί εξ αυτών έχουν "αντιλήψεις Λιαντίνη" και λυπάμαι ειλικρινά.

    Το πρόβλημα πάντως των εκτρώσεων αρχίζει από την γυναίκα και ας μην κάνουμε την απαράδεκτη γενίκευση του τύπου : Τι γίνεται με τα θύματα βιασμού ή με τις περιπτώσεις, όπου διατρέχει κίνδυνο η ζωή της κυοφορούσης. Στο σύνολο των εκτρώσεων τα περιστατικά αυτά μετρούν όσο τα δάκτυλα της χειρός.

    Αν οι γιατροί έφεραν άξια τον τίτλο τους, όφειλαν να διδάσκουν όλες εκείνες τις δυστυχισμένες ψυχές, που ζητούν διακοπή της κυήσεως. Αλλά δεν το κάνουν, διότι άθλια διδάγματα αποκτούν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Όσο η εν Χρστώ Ορθόδοξη θεολογική ανθρωπολογία μένει εκτός των ιατρικών Σχολών και των ενδιαφερόντων τους - κυριαρχούν και εδώ οι σιωνιστές με άλλο όνομα όμως - το κακό αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει. Άλλωστε, ουδεμία αντίδραση υπάρχει εκ μέρους της διοικούσας την Εκκλησία ιεραρχίας και των παραρτημάτων της. Γνωστά ποια είναι αυτά.

    Διώχνουμε τη θρησκεία των πατέρων μας και προτιμούμε τη θρησκεία των προγόνων. Αλλά και αυτούς τους ατιμάζουμε. Τον όρκο του Ιπποκράτη τον γράφουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας φονεύοντας έμβρυα και δολοφονώντας - εδώ έχουμε και δόλο - εγκεφαλικά νεκρούς ασθενείς. Τέτοιους γιατρούς βγάζει σήμερα η Επιστήμη του Big Bang, διάβαζε Bank, και του Δαρβίνου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Διάβασα τό ἄρθρο ἀπό τόν "Ὀ.Τ." καί συγχαίρω τόν συγγραφέα του. Τέτοιες πρωτοβουλίες εἶναι θεάρεστες. Καλή ἐπιτυχία καί μακάρι νά μπορέσω κάπως (τό κατά δύναμιν) νά συμβάλω κι ἐγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή