Ιστορικό του διαλόγου μεταξύ των αειμνήστων πατέρων Επιφανίου Θεοδωρόπουλου (+1989) και Θεοδωρήτου Μαύρου (+2007)

Επειδή κάποιοι κακοπροαίρετοι άνθρωποι συκοφαντούν τον μακαριστό π. Θεοδώρητο ότι εξέδωσε το βιβλίο του "Το Αντίδοτον" (1990) μετά την κοίμηση του π. Επιφανίου, για να μη μπορεί τάχα να λάβει απάντηση από αυτόν, δημοσιεύουμε σήμερα το ιστορικό του διαλόγου μεταξύ των δύο πατέρων, αφενός μεν για να φιμωθούν οι προσωπολάτρες συκοφάντες, αφετέρου για να λάβουν γνώση και οι νεότεροι. Εμείς τόσο ως Χριστολάτρες και όχι προσωπολάτρες, όσο και έχοντας γνώση ότι ακόμη και άγιος να είναι κάποιος είναι δυνατόν να σφάλλει σε κάποια θέματα μη όντας αλάθητος, ευχόμαστε ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές των δύο αυτών πατέρων, συγχωρώντας τα λάθη εκάστου, και εμάς να στερεώσει στην Καλή Ομολογία! 

α) Στις 19-6-1969 και λόγω της γιγάντωσης της αντιδράσεως κατά του Αθηναγόρα με διακοπή του μνημοσύνου του σε όλη την Ελλάδα, ο π. Επιφάνιος έντρομος για να μην ενισχυθεί ο Παλαιοημερολογιτισμός, συντάσσει την περίφημη επιστολή "Προς Νικόδημο" με τίτλο "Το μνημόσυνο του Πατριάρχου", την οποία δακτυλογραφεί σε αρκετά αντίγραφα (δημοσιεύτηκε αργότερα στο βιβλίο "Τα Δύο Άκρα", σελ. 57-80).

β) Στις 22-9-1969 ο π. Θεοδώρητος απαντά στην ως άνω επιστολή με την επίσης δακτυλογραφημένη επιστολή "Προς Νέστορα", στην οποία επιχειρεί μια πρώτη αναίρεση στις θέσεις του π. Επιφανίου (δημοσιεύθηκε αργότερα στο βιβλίο "Το Αντίδοτον", σελ. 12-78).

γ) Στις 23-11-1969 ο π. Επιφάνιος ανταπαντά στην επιστολή του π. Θεοδωρήτου με προσωπική επιστολή προς αυτόν με τίτλο "Ζηλωτικών ακροτήτων έλεγχος" (δημοσιεύθηκε αργότερα στο βιβλίο "Τα Δύο Άκρα", σελ. 97-121).

δ) Στις 4-12-1969 ο π. Θεοδώρητος συντάσσει την δεύτερη απαντητική επιστολή του με τίτλο "Απόκρισις Β΄ προς Αρχιμανδρίτην Επιφάνιον Θεοδωρόπουλον" (κυκλοφόρησε σε φωτοτυπημένα αντίγραφα με ένδειξη Άγιον Όρος, 1970 - βλ. εικόνα- και δημοσιεύθηκε αργότερα στο βιβλίο "Το Αντίδοτον", σελ. 79-140).

Στην δεύτερη αυτή απάντηση ο π. Επιφάνιος ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΠΟΤΕ παρά το γεγονός ότι έζησε μετά από αυτήν είκοσι χρόνια και ενώ ομολογούσε (σε επιστολή του προς πνευματικό του τέκνο) πως "οφείλω μίαν απάντησιν εις τον Θ. Μαύρον"...

ε) Στις 9-7-1979 (δηλαδή δέκα χρόνια μετά και όπως είπαμε χωρίς να απαντήσει στην Β΄ Απόκριση) ο π. Επιφάνιος συντάσσει κείμενο με τίτλο "Εκρήξεις Ακρίτου "Ζηλωτισμού"" η οποία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος", αρ. 367/20-7-1979 (συμπεριλήφθηκε αργότερα στο βιβλίο "Τα Δύο Άκρα", σελ. 166-168).

στ) Λίγες μέρες μετά ο π. Θεοδώρητος αναιρεί και αυτό το κείμενο με το κείμενό του "Προς Αρχιμανδρίτην με "κατ'  επίγνωσιν ζήλον"..." που δημοσίευσε στο περιοδικό του "Ο Αγιορείτης", αρ. 7/Ιούνιος-Αύγουστος 1979 (συμπεριλήφθηκε αργότερα στο βιβλίο "Το Αντίδοτον", σελ. 141-153). 

ζ) Στις 18-3-1980 ο π. Επιφάνιος ανταπαντά στην ως άνω επιστολή με νέο του κείμενο με τίτλο "Και πάλιν περί Ακρίτου "Ζηλωτισμού"", το οποίο δημοσιεύεται στην εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος", αρ. 403/4-4-1980 (συμπεριλήφθηκε αργότερα στο βιβλίο "Τα Δύο Άκρα", σελ. 169-173).

η) Λίγες μέρες μετά ο π. Θεοδώρητος αναιρεί και πάλι το νέο κείμενο με το κείμενό του "Προς Αρχιμανδρίτην με "κατ'  επίγνωσιν ζήλον"... Β΄" που δημοσίευσε στο περιοδικό του "Ο Αγιορείτης", αρ. 11/Μάρτιος-Απρίλιος 1980 (συμπεριλήφθηκε αργότερα στο βιβλίο "Το Αντίδοτον", σελ. 154-158). 

Στο δεύτερο αυτό κείμενο ο π. Επιφάνιος για δεύτερη φορά ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕ, παρά το γεγονός ότι έζησε μετά από αυτήν εννέα χρόνια, ενώ αξίζει να σημειωθεί, χάριν της Ιστορίας, ότι η εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος", είχε αρνηθεί (για άλλη μια φορά) να δημοσιεύσει τις απαντήσεις του π. Θεοδωρήτου για ευνόητους λόγους...

θ) Τον Δεκέμβριο του 1980 ο π. Επιφάνιος συντάσσει άρθρο με τίτλο "Αφελή "Ζηλωτικά" ερωτήματα" στην εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος", αρ. 437/26-10-1980 (συμπεριλήφθηκε αργότερα στο βιβλίο "Τα Δύο Άκρα", σελ. 205-213).

Ι) Λίγες μέρες μετά ο π. Θεοδώρητος αναιρεί και αυτό το κείμενο με το άρθρο του "Σήμερον τα άνω της κάτω συνεορτάζει..." που δημοσίευσε στο περιοδικό του "Ο Αγιορείτης", αρ. 1/Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1981 (συμπεριλήφθηκε αργότερα στο βιβλίο "Το Αντίδοτον", σελ. 159-167).

Στο τρίτο αυτό κείμενο ο π. Επιφάνιος για τρίτη φορά ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕ, παρά το γεγονός ότι έζησε μετά από αυτήν οκτώ χρόνια.

Το 1986 ο π. Επιφάνιος συγκέντρωσε τα δικά του κείμενα για το θέμα και μαζί με κάποια άλλα τα εξέδωσε στο βιβλίο "Τα δυο άκρα".

Το 1990 ο π. Θεοδώρητος συγκεντρώνει και αυτός τα δικά του κείμενα και εκδίδει "Το Αντίδοτον". Αυτό εκτός από τα παραπάνω κείμενά του περιλαμβάνει δύο ακόμη άρθρα αναδημοσιευμένα από το περιοδικό "Ο Αγιορείτης" των ετών 1979-1981 (σελ. 168-194), μία αναδημοσίευση μελέτης του 1976 με τίτλο "Κανονική θεώρησις του ημερολογιακού σχίσματος" (σελ. 195-209) και μία αναδημοσίευση μέρους του βιβλίου "Η Απολογία ενός Αγιορείτου" (1987) με τίτλο "Είναι αιρετικός ο Πατριάρχης Δημήτριος;" (σελ. 210-216).

Συμπερασματικώς, όπως αποδείξαμε, ΟΥΤΕ ΕΝΑ κείμενο από αυτά που περιέχονται στο βιβλίο "Το Αντίδοτον" του π. Θεοδωρήτου δεν συντάχθηκε μετά την κοίμηση του π. Επιφανίου! Δηλαδή το βιβλίο εκδόθηκε μεν μετά την κοίμηση του π. Επιφανίου, αλλά περιείχε κείμενα που είχαν γραφτεί ζώντος του π. Επιφανίου και τα οποία, όπως είδαμε, δεν αναιρέθηκαν!

Όποιος θέλει να μάλιστα να επιβεβαιώσει πού βρίσκεται το δίκαιο, του συστήνουμε να μελετήσει και τα δύο βιβλία (και "Τα Δύο Άκρα" - το οποίο μάλιστα έχει και μερικά πολύ ενδιαφέροντα και ορθά σημεία - και "Το Αντίδοτον") για να το ανακαλύψει μόνος του. 

Διότι η Αλήθεια, όσο και να θέλουν οι κακοπροαίρετοι, δεν κρύβεται!