†.Είναι μου φαίνεται πάρα πολύ διαφωτιστική αυτή η περικοπή :«Οὐκ ἔσται τοῖς ἱερεῦσι τοῖς Λευίταις, ὅλῃ φυλῇ Λευί, μερὶς οὐδὲ κλῆρος μετὰ Ἰσραήλ· καρπώματα Κυρίου ὁ κλῆρος αὐτῶν, φάγονται αὐτά./κλῆρος δὲ οὐκ ἔσται αὐτοῖς ἐν τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν· Κύριος αὐτὸς κλῆρος αὐτοῦ, καθότι εἶπεν αὐτῷ.» (Δευτ. 18,1-2) "Δεν θα υπάρξη και δεν θα δοθή στους ιερείς εκ της φυλής Λευϊ και εις ολόκληρον την φυλήν Λευϊ μερίδιον ούτε κληρονομία μεταξύ του ισραηλιτικού λαού. Πρόσοδος και κληρονομία αυτών και μέσα διατροφής των θα είναι αι προς Κυριον θυσίαι και προσφοραί των Ισραηλιτών. Δεν θα έχουν αυτοί κληροναμίαν γης μεταξύ των αδελφών των Ισραηλιτών· κληρονομία των θα είναι, ο ίδιος ο Θεός, όπως και είπεν εις αυτούς." Παρότι είναι τόσο παλιά βλέπετε, ότι, η ζωή είναι ένας τροχός και γυρίζει - γυρίζει - γυρίζει..
Τότε έλεγε ο Θεός ότι δεν θα είχανε μέρος γής, στην εποχή μας κινείται η Πολιτεία, να αποχωριστεί από την Εκκλησία - ένα πολύ επίκαιρο θέμα αυτό - και ακόμη να αφαιρεθεί και η περιουσία της Εκκλησίας. Βέβαια, πολλά πράγματα λέγονται και τονίζονται γύρω από το θέμα της περιουσίας της Εκκλησίας, και του χωρισμού της Εκκλησίας από την Πολιτεία· δέν θα ήθελα να μείνω στο θέμα του χωρισμού της Πολιτείας απο την Εκκλησία, ίσως κάποτε άλλοτε μας δοθεί μία ευκαιρία για αυτό, ίσως, αλλά μόνο στο θέμα της αφαιρέσεως της περιουσίας.
Όταν λέμε ότι γιατί να μην έχει αξιοποιηθεί αυτή η περιουσία.. θα μπορούσε να γίνουν πολλά ιδρύματα και άλλα.. και άλλα.. και άλλα πολλά. Ή ακόμη, γιατί να μισθοδοτείται ο κλήρος, ή γιατί να έχουμε ανάγκη από την Πολιτεία;
Σημειώσατε δε το εξής, ότι δύο πράγματα υπάρχουν ταυτοχρόνως, χωρίς βέβαια να ξέρουμε τι θα γίνει παρακάτω αλλά τουλάχιστον έτσι προβλέπονται να γίνουν. Ότι, εάν χωριστεί η Εκκλησία από την Πολιτεία, τότε οι ιερείς παύουν αυτομάτως να είναι ως δημόσιοι υπάλληλοι που είναι αυτήν τη στιγμή, και ως δημόσιοι υπάλληλοι έγιναν, δεν είναι παρά ελάχιστα χρόνια είναι 10 χρόνια περίπου, περίπου 10 χρόνια κάτι εκεί, με ίσα δικαιώματα, περίπου ίσα δικαιώματα όχι ακριβώς, περίπου ξαναλέω ίσα δικαιώματα, με τους δημοσίους υπαλλήλους· τουλάχιστον κινούνται ως δημόσιοι υπάλληλοι. Όταν όμως γίνει ο χωρισμός της Εκκλησίας από την Πολιτεία, τότε αυτομάτως οι κληρικοί δεν θα είναι πλέον δημόσιοι υπάλληλοι. Δηλαδή δεν θα έχουν την μισθοδοσία τους από την πολιτεία. Την ίδια ώρα, γίνεται και η αφαίρεση της περιουσίας από την Εκκλησία, που υποτίθεται ότι η Εκκλησία με τα ίδιά της μέσα, θα μπορούσε να μισθοδοτεί τον κλήρο, ενώ τώρα τις αφαιρείται, και η περιουσία, και τι θα κάνει;
Όπως θα ξέρετε αυτή τη στιγμή, υπάρχει μια κρίση σε πάρα πράγματα, είναι και αυτό μία κρίση, δέν αφοράει τους κληρικούς μόνο αγαπητοί μου, αφοράει και το λαό, αφοράει όλους το θέμα αυτό. Όχι μόνο για τους υπάρχοντας κληρικούς, αλλά και δια τους μέλλοντας κληρικούς. Διότι εσείς σαν γονείς που είσαστε, και θα θέλατε εσείς ή τα παιδιά σας, να αφιερωθούν στην διακονία του Θεού, και θα ξέρατε ότι υπάρχει αυτή η κατάσταση, δέν ξέρω αν θα αποφασίζατε εσείς και τα παιδιά σας να γίνουν κληρικοί, όταν θα ξέρατε ότι θα υπάρχει αυτή, η εντός εισαγωγικών «ανασφάλεια», και η απουσία μισθοδοσίας και ούτω καθεξής. Τί θα 'χαμε να απαντήσουμε σε αυτά; Εμείς δεν έχουμε τίποτα να απαντήσουμε, παρά ο λόγος του Θεού μου φαίνεται απαντάει στο θέμα. Είναι πολύ σαφές, μόνο θέλει λίγο πίστη, και λίγο, καθαρό μάτι για να το δει κανείς.
Είμαι σίγουρος, ότι αυτή η ομιλία μου αν ακουστεί λίγο πιο πέρα και την ακούσουν κληρικοί, θα καγχάσουν και θα την απορρίψουν Α-ΣΥ-ΖΗ-ΤΗ-ΤΊ! Αλλά δεν με πειράζει, εγώ θα πω εκείνο το οποίο, μπορώ να βλέπω, πάντοτε με οδηγό, τον λόγο του Θεού! Είναι το εξής : Ποτέ η Εκκλησία δεν είχε επιδαψιλεύσεις και επιχορηγήσεις και περιποιήσεις και χαϊδέματα από την Πολιτεία, ποτέ! Αντιθέτως μάλιστα, πάρα πολλές φορές είχε τον διωγμό της Πολιτείας, τρανό παράδειγμα οι τρεις πρώτοι αιώνες της Εκκλησίας. Τί θα λέγαμε• η Εκκλησία λιμοκτονούσε; Οι ιερείς λιμοκτονούσαν τότε στη ζωή της Εκκλησίας των τριών πρώτων αιώνων, επειδή δεν υπήρχαν επιχορηγήσεις της Πολιτείας; Αφού ήταν εκτός νόμου η Εκκλησία, πώς λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε, ότι η Εκκλησία ιδρύθηκε επί της Γης περιμένοντας τα ΔΕ-ΚΑ-ΝΊ-ΚΙΑ της πολιτείας για προστασίες και για επιχορηγήσεις οικονομικές; Είναι γελοίο! Είναι γελοίο να το λέει κανένας! Και μάλιστα κάνει μεγάλη εντύπωση, πολύ μεγάλη εντύπωση το γεγονός, ότι σε ένα λαό που άρχιζε να οργανώνεται, και τα θεμέλια της οργανώσεώς του, του Ισραήλ, ετέθησαν εις την έρημο. Το ότι ο Θεός λέγει δια τους Λευίτας ότι δεν θα έχουν περιουσία, κλήρος αυτών, θα είναι ο Θεός. Τί θα πιστεύατε αγαπητοί μου, θα πιστεύατε ότι, όταν δεν θα υπήρχαν πόροι να ζήσουν οι κληρικοί, ο λαός δεν θα φρόντιζε για την Εκκλησία του; Θα το πιστεύατε αυτό; Εγώ πιστεύω ότι ο λαός πάντοτε θα φροντίζει για την Εκκλησία του, με έναν όρο όμως, ότι τον ιερέα της ενορίας του, θα τον ήθελε σωστό! Κι αν γνωρίζει ότι ο ιερέας της ενορίας του είναι σωστός άνθρωπος, σωστός ιερέας, είναι ευσεβής άνθρωπος, έχει φόβο Θεού, τί θα πιστεύατε, αυτός ο άνθρωπος θα πεθάνει από την πείνα; Αδιανόητο!
Εγώ θα πίστευα από μιαν άποψη, ότι αυτό το μετρό είναι σωτήριο, είναι σωτήριο, διότι θα έπαυαν να εγίνοντο κληρικοί εκείνοι οι οποίοι θα ήθελαν να ζουν εκ της Ιεροσύνης, διότι θα εγνώριζαν ότι, δέν θα είχαν εκείνα που θα είχαν όταν θα ήσαν σαν δημόσιοι υπάλληλοι, ή ακόμη ότι δεν θα περνούσε πια η μπογιά τους, επειδή το κριτήριο του λαού στα θέματα της ευσεβείας είναι αρκετά αυστηρό. Δέν θα συνετήρει συνεπώς έναν ιερέα εκ των ιδίων πόρων του ο λαός, που θα εγνώριζε ότι αυτός ο ιερεύς κάνει σκάνδαλα, έχει σκάνδαλα. Ουδέποτε θα τον συνετήρει, αυτό πιστεύω. Και από μιαν άποψη, εάν ο Θεός το επιτρέψει αυτό, το βλέπω - όσο κι αν μοιάζει παράξενο αυτό που λέγω - σωτήριον. Σωτήριον το βλέπω.
Αλλά και κάτι ακόμα, γενικά για την Εκκλησία, που λέμε ότι θα έκανε ιδρύματα και δεν ξέρω τί αλλά εάν είχε την περιουσία.. Θα μπορούσαμε πολύ απλά να πούμε, εάν την είχε γιατί δεν το έκανε μέχρι τώρα; Γιατί δεν το έκανε μέχρι τώρα; Θα τα κάνει τώρα;
Άν λάβετε δε υπόψιν ότι, εδώ υπάρχει ένας πειρασμός, και εγώ πιστεύω ότι ο Θεός προστατεύει την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία, επειδή Ορθοδοξεί.
Η Δυτική εκκλησία, αγαπητοί μου τα κτήματά της τα μετέβαλε σε φοβερές επενδύσεις, ακόμα εκείνες που ποτέ δεν θα ήσαν ευλογημένες από τον Θεό, ποτέ. Όταν επί παραδείγματι μπορεί να διατηρεί η Ρωμαϊκή εκκλησία, κέντρα διασκεδάσεως! Να διατηρεί εργοστάσια πολεμοφοδίων. Να 'ναι μέτοχος εργοστασίων πολεμοφοδίων. Να χρηματοδοτεί βρώμικες δουλειές, και βρώμικες υποθέσεις, θά 'τανε δυνατόν ποτέ να είναι αυτά τα πράγματα ευλογημένα; Ο Θεός λοιπόν θέλοντας να προστατεύσει την Εκκλησία του - και Εκκλησία του είναι η ορθόδοξος Εκκλησία - επιτρέπει να αφαιρεθεί η περιουσία της, διότι τα τελευταία χρόνια υπήρξε μεγάλος πειρασμός γύρω από το θέμα αυτό, της αξιοποιήσεως της περιουσίας, διότι πράγματι απεδείχθη, εκινήθη να γίνει έτσι, πριν από κάποια 10-15 χρόνια. Εκινήθη να γίνουν επενδύσεις, σε τουριστικά κέντρα και λοιπά.. Να κάνει η Εκκλησία τουριστικά κέντρα. Έρχεται λοιπόν ο Θεός, - μας λυπάται, μας αγαπάει - να την πάρει αυτήν την περιουσία, γιατί τώρα είναι άχρηστη! Σε τι άχρηστη; Απλούστατα, - αν θέλετε δεχθείτε το εγώ σας λέγω την αλήθεια - η Εκκλησία μεγαλουργεί, όταν είναι έν πορεία, και όχι έν στάση! Όταν έχει περιουσία είναι έν στάση, όταν δεν έχει περιουσία είναι έν πορεία.
Καί όταν λέμε η Εκκλησία είναι εμπερίστατος γιατί δεν έχει περιουσία, ώ, χαράς ευαγγέλια, τότε έχουμε την αληθινή Εκκλησία! Τότε αναδεικνύει μάρτυρες! Τότε αναδεικνύει σπουδαίους Αγίους! Τότε μεγαλουργεί! Τότε λάμπει! Τότε φαίνεται εις τον κόσμο, τότε γίνεται οδηγός του κόσμου! Τότε αποδεικνύεται, ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο αιώνιος Θεός! Τώρα που τον έχουν καταχωνιασμένο τον Χριστό; Σήμερα, που έχουμε χρεοκοπήσει τόσο πολύ, τί λένε για τον Χριστό οι Άθεοι και οι αδιάφοροι; Τί λένε; Πόσα σέρνουν εναντίον του Χριστού; Πού τον έχουν κατεβάσει τον Χριστό; Γιά να ξανανέβει ο Χριστός ψηλά, θα πρέπει η Εκκλησία να δώσει την μαρτυρία της, και θα τη δώσει.. εν πορεία!
Αγαπητοί μου, έτσι νομίζω τα πράγματα ότι είναι, γι' αυτό δέν πρέπει να θορυβούμεθα, δεν πρέπει να θορυβούμεθα. Εάν κανείς έχει παιδιά, πολλά παιδιά, είναι πολύτεκνος, μή φοβηθεί, "οὐ μή σε ἀνῶ οὐδ᾿ οὐ μή σε ἐγκαταλίπω·" λέει ο Θεός. Δέν θα σε αφήσω, ούτε θα σε εγκαταλείψω! Σας το λέγω αλήθεια αυτό, αν το θέλετε, χωρίς να θέλω να σας πω πιο πολλές λεπτομέρειες, αυτό το χωρίον, και δεν ξέρω ποιό άλλο χωρίον της Αγίας Γραφής ή των Πατέρων, με βοήθησε, και ξεκίνησα στη ζωή μου και εγώ. Εκείνο το "οὐ μή σε ἀνῶ οὐδ᾿ οὐ μή σε ἐγκαταλίπω·"είναι στην Καινή Διαθήκη (Εβρ. 13,5) αλλά είναι από την Παλαιά, «ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε, μὴ φοβοῦ μηδὲ δειλιάσης μηδὲ πτοηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι Κύριος ὁ Θεός σου ὁ προπορευόμενος μεθ᾿ ὑμῶν ἐν ὑμῖν, οὔτε μή σε ἀνῇ, οὔτε μή σε ἐγκαταλίπῃ.» (Δευτ. 31,6) «οὐκ ἀντιστήσεται ἄνθρωπος κατενώπιον ὑμῶν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου, καὶ ὥσπερ ἤμην μετὰ Μωυσῆ, οὕτως ἔσομαι καὶ μετὰ σοῦ καὶ οὐκ ἐγκαταλείψω σε, οὐδ᾿ ὑπερόψομαί σε.» (ΙτΝ. 1,5) άν ξέρατε πόσο με βοήθησε. Θα πεί, δέν θα σε αφήσω, ούτε θα σε εγκαταλείψω! Κι άν ο Θεός επιτρέπει κάποτε να πεινάσουμε, ή να διψάσουμε, ή να κρυώσουμε, τότε, το κάνει πάλι η αγάπη του αυτό. Μου 'χει συμβεί εμένα αυτό, κάποιες φορές μου' χει συμβεί.
Λέει στους Εβραίους: Σε άφησα λιγάκι να διψάσεις και γόγγυσες. Ακούστε, σε άφησα λιγάκι να διψάσεις και γόγγυσες. Άν μας αφήσει λοιπόν λιγάκι να πεινάσουμε, ή να διψάσουμε, ή να δεινοπαθείσούμε τι κι αν;! Τα παιδιά μας; Θα τα φροντίσει ο Θεός. Εκείνος το έδωσε, δικά του είναι, δικά του είναι. Ενθυμίστε την περίπτωση της Άγαρ με το παιδί της τον Ισμαήλ, πού δίψασε και αρχίζει να κλαίει - αφήνει ο Θεός να κλάψει το παιδί - και η μάνα κλαίει και πάει λίγο πιο πέρα, για να μην δει τον θάνατο του παιδιού της από την δίψα, και τότε εμφανίζεται Άγγελος και της λέγει - ίσως είναι ο μεγάλης Βουλής Άγγελος ξέρετε, ίσως είναι ο Ιησούς Χριστός - και της λέγει : Τί κλαις; Άκουσε τα κλάματα του παιδιού, ο Θεός. Γιατί άκουσε τα κλάματα του παιδιού; Διότι ήταν σπέρμα του Αβραάμ, και ο Θεός αγαπούσε τον Αβραάμ. Και της λέγει : Πήγαινε λίγο πιο πέρα, εκεί θα βρεις μία πηγή.
Εμείς είμεθα το κατά πνεύμα σπέρμα του Αβραάμ, και θα μας αφήσει ο Θεός; Θα μας αφήσει ο Θεός; Άν επιτρέψει να πεινάσουμε λίγο ή να διψάσουμε, δεν θα μας αφήσει. Δεν ξέρω αν μιλώ σωστά, πάντως μιλώ με την γλώσσα της Πίστεως, και με την γλώσσα της Αγίας Γραφής!
Μή μου πει κανένας ότι, παππούλη μου εσύ είσαι άγαμος, δεν έχεις παιδιά και δεν σε νοιάζει. Όχι αγαπητοί μου, δεν το λέγω με αυτό το πνεύμα, μιλώ εξ ονόματος όλων, διότι εδώ δεν κρίνεται το πράγμα, αν έχουμε ή δεν έχουμε άλλα μέλη οικογενείας μας, το θέμα είναι πώς μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα. Διότι, θα μιλήσω και έτσι, υπάρχουν πολύτεκνοι ιερείς, που έχουνε πολύ πίστη εις τον Θεόν, και βλέπουν τα πράγματα όπως σας μιλώ τώρα. Και υπάρχουν άγαμοι κληρικοί, πλεονέκτες, πλουτούντες, που θα τους έπιανε ταραχή αν άκουγαν αυτούς τους λόγους. Δέν είναι λοιπόν το θέμα, αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν ανάγκες, αλλά κατά πόσο το αντιλαμβανόμεθα και τούτο εξαρτάται από την πνευματικότητά μας.
Προσωπικά σας λέγω, και ιδιωτικά το 'χω εκφράσει σε διαφόρους από εσάς, και είναι μάρτυρες εις ανύποπτο χρόνο, αρκετά πιο μπροστά, πολύς καιρός, το' χω εκφράσει: "Δέν θα μας πείραζε!" Άς τα πάρει όλα η Πολιτεία δεν θα μας πείραζε! Για να μην πω και εκείνο το σκανδαλιστικό "Χαράς Ευαγγέλια"! Να βγεί η Εκκλησία στον δρόμο. Με ποιαν έννοια; Έν πορεία, έν πορεία! θα μεγαλουργήσει. Είναι μεγάλο πράγμα αυτό.
Ας βγούμε πια αγαπητοί μου από αυτή την κατάσταση. Παίρνει κανείς εφημερίδες και βλέπει ότι, αν κάποτε τολμήσουμε να βγάλουμε μία εγκύκλιο, μία διαμαρτυρία, ένα κάτι, ορμούν όλες οι εφημερίδες και λέγουν : Δέ βλέπετε τα χάλια σας. Δέ βλέπετε εκείνα.. - να μην πω τώρα και ονομαστικά πράγματα - εκείνα.. και εκείνα.. και εκείνα... Κλείστε το. Βουλώστε το στόμα σας. Είναι ωραία αυτή η κατάσταση; Δεν είναι θέμα υπερηφανείας, αλλά είναι θέμα Χριστιανικής αξιοπρεπείας, να μπορεί κανείς να σηκώνει το κεφάλι του, αξιοπρεπώς και να λέγει : Όχι κύριοι! Δέν μπορείτε να μας τα πείτε αυτά. Ή, αν μας τα λέτε, είσαστε συκοφάντες! Αλλά τώρα μπορούμε να πούμε τους κατηγορούντας ημάς, ως συκοφάντες; Δέν μπορούμε! Γιατί; Γιατί λένε αλήθεια! Μπορεί να μην είναι όλα αλήθεια, αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει πολλά από αυτά είναι η αλήθεια. Και δεν μπορούμε να μιλήσουμε..
Γιατί λοιπόν κατήντησε η Εκκλησία μας, καρπαζοεισπράκτορας και της τελευταίας πρόστυχης εφημερίδος; Γιατί; Γιατί ακριβώς, έφτασε να μην είναι κλήρος της ο Θεός, αλλά κλήρος της να είναι ο λαός. Τα χωράφια, τα χρήματα, τα αξιώματα.. Κατάντημα!!! Γι' αυτό λοιπόν, ας δώσει ο Θεός γρήγορα να αφαιρεθούν, γιατί ο Θεός θα το επιτρέψει αυτό, να αφαιρεθούν όλα, για να ξαναβρεί η Εκκλησία τη λάμψη της και την δόξα της!
Απόσπασμα από την 29η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Δευτερονόμιο ».
ΠΗΓΗ: https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_672.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου