Ως γνωστόν με τον όρο αντισημιτισμός δηλώνεται μια συγκεκριμένη αντίληψη, προκατάληψη ή και μίσος απέναντι στους Εβραίους.
Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν είμαστε αντισημίτες. Όχι μόνο διότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός (από την ανθρώπινη φύση Του, έχοντας δηλαδή Μητέρα την Θεοτόκο Μαρία), οι Απόστολοι και χιλιάδες άλλοι Άγιοι υπήρξαν εβραϊκής καταγωγής, αλλά και επειδή η Πίστη μας, δίχως να απορρίπτει την έμφυτη, σε κάθε άνθρωπο, φιλοπατρία, καταργεί τις φυλετικές διακρίσεις και διδάσκει με στεντόρεια φωνή ότι στην Εκκλησία "οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην... πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ" (Γαλ. γ΄ 28).
Ακόμη και όταν οι Πατέρες της Εκκλησίας έγραφαν τα "Κατά Ιουδαίων" έργα τους, αυτά σε καμία περίπτωση δεν είχαν ρατσιστικό ή αντισημιτικό χαρακτήρα (όπως άλλωστε και τα "Κατά Ελλήνων" ή "Κατά Λατίνων" δεν είχαν ανθελληνικό ή αντιλατινικό χαρακτήρα), αλλά η πολεμική τους στρεφόταν αποκλειστικά κατά των αντιχριστιανικών επιχειρημάτων (στα πλαίσια της αντιρρητικής γραμματείας της εποχής) και ποτέ κατά των ανθρώπων!
Ακόμη και όταν οι Πατέρες της Εκκλησίας έγραφαν τα "Κατά Ιουδαίων" έργα τους, αυτά σε καμία περίπτωση δεν είχαν ρατσιστικό ή αντισημιτικό χαρακτήρα (όπως άλλωστε και τα "Κατά Ελλήνων" ή "Κατά Λατίνων" δεν είχαν ανθελληνικό ή αντιλατινικό χαρακτήρα), αλλά η πολεμική τους στρεφόταν αποκλειστικά κατά των αντιχριστιανικών επιχειρημάτων (στα πλαίσια της αντιρρητικής γραμματείας της εποχής) και ποτέ κατά των ανθρώπων!
Και όμως εμείς κατηγορούμαστε ως "μεσαιωνιστές" και "σκοταδιστές" από τους κουλτουριάρηδες της λεγόμενης "αριστεράς" και της "προόδου".
Για να δούμε όμως τι έγραφε για τους Εβραίους μια από τις διασημότερες εκπροσώπους των ψευτοπροοδευτικών αυτών, η πολυδιαφημισμένη Λιλή Ζωγράφου, την οποία το σύστημα έχει προσπαθήσει να επιβάλλει ως "μεγάλη λογοτέχνιδα".
Στο παντελώς αντιεπιστημονικό έργο της (σκεφτείτε πως η πρώτη έκδοση δεν είχε καν βιβλιογραφική τεκμηρίωση των απόψεών της), "Αντιγνώση - Τα δεκανίκια του Καπιταλισμού" (που δυστυχώς κυκλοφορεί ακόμη και μάλιστα σε ...18η έκδοση: https://docplayer.gr/56675587-Lili-zografoy-antignosi-ta-dekanikia-toy-kapitalismoy.html), το οποίο βασίζεται σε κομπλεξικούς ψευδεπιστήμονες (τύπου Λουνατσάρσκι και Γιάννη Γεωργίου) και το οποίο γέμει παρερμηνειών, ακόμη και πλαστογραφιών, προσπαθώντας να αποδείξει το πόσο φρικτό πράγμα είναι ο ... Χριστιανισμός, επιρρίπτει την ευθύνη στους "κακούς Εβραίους".
Στην αρχή του βιβλίου διαβάζουμε πως ο αντισημιτισμός είναι φυσικό αποτέλεσμα της συμπεριφοράς των ίδιων των Εβραίων: "...ο ιουδαϊσμός με τα τόσο διαφορετικά έθιμά του, τον πεισματάρικο απομονωτισμό του, αλλά και τις τεράστιες ικανότητες του εβραϊκού λαού στο εμπόριο και τη συγκέντρωση πλούτου. Είναι φυσικό, λοιπόν, να προκαλούν τον φθόνο της μάζας" (σελ. 31).
Άλλωστε "ο Τάκιτος γράφει σχετικά: "...οι συνήθειες των Εβραίων είναι παράλογες και βρωμερές"" (αυτόθι)...
Παρακάτω η αλήστου μνήμης συγγραφέας, μας "διαφωτίζει" για ποιο λόγο οι Αθηναίοι στάθηκαν δύσπιστοι στο κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου (παραβλέπει φυσικά ότι επιφανείς Αθηναίοι, όπως οι Άγιοι Ιερόθεος ο Φιλόσοφος και Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, τον ακολούθησαν):
"Ο χλευασμός που διέκοψε τον Παύλο, κατά την πρώτη του ομιλία στην Αθήνα, μόλις αναφέρθηκε στην ανάσταση των νεκρών, δεν έμεινε και ο μόνος. Οι Αθηναίοι σνόμπαραν, όπως θα λέγαμε, την ιδέα του νέου θεού και τις θεωρίες της ταπεινοφροσύνης. Και σνόμπαραν στην κυριολεξία, σαν αυθεντικοί αριστοκράτες του πνεύματος, σε σύγκριση με τη σκοτεινή και πιο μίζερη φυλή της Μεσογείου που θεωρούσαν τους Εβραίους. Η ραφινάτη παιδεία αυτών των παρακμιακών που ελέγχανε όμως τη μόρφωση της κατακτήτριας αυτοκρατορίας, μόνο περιφρόνηση μπορούσε να νιώσει για τις χριστιανικές θεωρίες που μύριζαν την κακομοιριά των αμόρφωτων Εβραίων" (σελ. 77).
Για την κουλτουριάρα την Λιλή "η κουλτούρα του εβραϊσμού: πενιχρή και στενά περιορισμένη στη – φτωχή - θρησκευτική του φιλολογία, τη στραγγισμένη από κάθε φαντασία" (σελ. 84)! Βλέπουμε λοιπόν πως ο αντισημιτισμός/αντιχριστιανισμός της την τυφλώνει σε τέτοιο σημείο ώστε να θεωρεί ως "φτωχή και στραγγισμένη από κάθε φαντασία" την φιλολογία του Ιουδαϊσμού, η οποία περιλαμβάνει τα δεκάδες θεόπνευστα και υπέροχα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Διότι δεν πιστεύω ότι δεν είχε διαβάσει έστω και κάτι από τους ανυπέρβλητους Ψαλμούς του Προφητάνακτος Δαβίδ ή από το πανέμορφο Άσμα Ασμάτων του Σολομώντα!
Και επιμένει: "Οι καημένοι οι Εβραίοι! Άλλος τόσο αντιποιητικός λαός δε γεννήθηκε στον πλανήτη μας. Σκεφτείτε τον μαγευτικό κόσμο των Ινδιάνων και τη μοναδική ποίηση των απολίτιστων Μαύρων της Αφρικής. Κατακαημένη ανθρωπότητα, πόσο οδυνηρά πλήρωσε το μονοθεϊσμό τους" (σελ. 127).
Παρακάτω προχωρά ακόμη παραπέρα γενικεύοντας και παριστάνοντας όλους αδιακρίτως τους Εβραίους του Ισραήλ ως εγκληματίες:
"Το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ ονόμασε το σχέδιο διαπαιδαγώγησης της νεολαίας και τους ίδιους τους νεολαίους «Σάμπρε», από το όνομα των κάκτων με τ' αγκαθερά φύλλα. Δημιουργήθηκε δηλαδή ένα τελείως νέον ον, Εβραίος, απαλλαγμένος από κάθε πλέγμα ιστορικού ή θρησκευτικού συνδρόμου. Αυτοί είναι οι σημερινοί Εβραίοι-πολεμιστές και αδίσταχτοι σφαγείς άμαχων πληθυσμών" (σελ. 154).
Παραθέτω και άλλα λίγα αποσπάσματα ενδεικτικά (όλο το βιβλίο διαπνέεται από ρατσιστικά στερεότυπα για τους Εβραίους "με την κυρτωμένη ράχη" (σελ. 176), που θυμίζουν την ρητορεία και τις αντισημιτικές αφίσες των Ναζί), χωρίς άλλα σχόλια, τα οποία άλλωστε περιττεύουν:
"Ποιά είναι τα σοβαρά θεολογικά προβλήματα που προκάλεσαν τις περισσότερες από τις περίφημες Οικουμενικές Συνόδους: Η αμείλικτη δίωξη και η κατάργηση όλων των πολιτιστικών επιτευγμάτων της τότε πολιτισμένης ανθρωπότητας και η επιστροφή στη βαρβαρότητα, την αγραμματοσύνη και την απλυσιά του εβραϊκού λαού. Έτσι ο Εβραίος δε θά 'χε πια κανένα πρότυπο πολιτισμού να ζηλέψει και να μιμηθεί. Τελικά, στις οικουμενικές συνόδους χαλκεύθηκαν η θρησκειοποιήθηκαν οι κοινωνικοί θεσμοί και νόμοι που βασανίζουν ένα μέρος της ανθρωπότητας ως σήμερα. Ο παράξενος και απάνθρωπος τρόπος ζωής των Εβραίων προκαλούσε την περιφρόνηση και την αντιπάθεια του ελληνορωμαϊκού κόσμου, που δεν εκδηλωνόταν ανοικτά, γιατί τους προστάτευαν οι ρωμαϊκοί νόμοι" (σελ. 193).
"Μάταια πιστέψανε οι μανιακοί Εβραίοι πως θα θάβανε τον ελληνικό πολιτισμό και την ποίηση της ειδωλολατρίας του στον τάφο που βρήκαν κενό από τον Ιησού οι ευαγγελιστές" (σελ. 221).
"Οι ορθολογιστές αρχίζουν και ψάχνουν άλλοτε από πείσμα και άλλοτε με την πρόθεση να εξευτελίσουν την εβραϊκή αμορφωσιά, το καθετί που αφορά τη ζωή, τη δράση και το θάνατο του Ιησού" (σελ. 223).
"«Ο αποκλεισμός της Γνώσης διά Νόμου». Αυτό ήταν το δώρο των Εβραίων στους άρχοντες του κόσμου και μ' αυτό εξασφάλισαν την υποστήριξη τους. Γιατί δεν πρέπει να λησμονούμε ότι αρχικά, εκτός από τις εξαθλιωμένες και τελείως αγράμματες μάζες, το χριστιανισμό αγκάλιασε με ενθουσιασμό και μερίδα της ανώτατης τάξης στη Ρώμη. Και, αν τούτος ο συλλογισμός είναι λαθεμένος, ας ψάξουμε να βρούμε με ποιά λογική, ένας κόσμος που είχε ανεβεί τόσο ψηλά υιοθέτησε το βάρβαρο Πιστεύω των πλέον καθυστερημένων του πολιτισμού, των Εβραίων" (σελ. 290).
"Τα αποτελέσματα της κατάργησης της επιστημονικής γνώσης, που καταδίκασε και την ιατρική στην παρανομία, στάθηκαν θεαματικότατα. Από τα μέσα του 14ου αιώνα που ξεσπά η «μαύρη πανούκλα» (1348) ως τον 18ο, ακολουθούν απανωτές θανατηφόρες επιδημίες στην Ευρώπη που θερίζουν τους πληθυσμούς. Φυσικά, η Δυτική Εκκλησία ούτε ν' ακούσει πως οι επιδημίες είναι αποτέλεσμα της παραδοσιακής εβραϊκής απλυσιάς (και οι Αιγύπτιοι «ακάθαρτους» τους αποκαλούσαν), που είχε θεσπιστεί σαν θρησκευτικός κανόνας του χριστιανισμού από αντίδραση στη διαφθορά της ελληνικής αγωγής (Γυμναστήρια - Βαλανεία - Αθλητισμός)" (σελ. 294-295).
"Αν κάτι θέλησαν οι Εβραίοι να αφανίσουν από το πρόσωπο της Γης ήταν ο ανθρωπισμός. Κάτω από το «αγαπάτε αλλήλους» καμουφλαρίστηκε η πιο αδυσώπητη εγκληματικότητα. Απόδειξη πως τώρα και δεκαοχτώ αιώνες η Ιστορία γράφεται μόνο με αίμα" (σελ. 302).
"Μυστήριο δεν υπάρχει. Μίλησα στην αρχή για «μακρόπνοο εβραϊκό σχέδιο» που στόχευε στην εξόντωση της ελληνικής παιδείας από το πρόσωπο της γης" (σελ. 329).
"Ο αμείλιχτος Ιαχβέ αποκτούσε τελικά το πραγματικό του πρόσωπο: Ήταν η κοσμική απειλή, ο Ες-Ες, ο Εσατζής, ο Αμερικανός πεζοναύτης. ...Μόνον οι Εβραίοι πλουτοκράτες χρησιμοποίησαν την ιδέα του θεού για μαντρόσκυλο του θησαυροφυλακίου τους" (σελ. 360).
Παρακάτω προχωρά ακόμη παραπέρα γενικεύοντας και παριστάνοντας όλους αδιακρίτως τους Εβραίους του Ισραήλ ως εγκληματίες:
"Το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ ονόμασε το σχέδιο διαπαιδαγώγησης της νεολαίας και τους ίδιους τους νεολαίους «Σάμπρε», από το όνομα των κάκτων με τ' αγκαθερά φύλλα. Δημιουργήθηκε δηλαδή ένα τελείως νέον ον, Εβραίος, απαλλαγμένος από κάθε πλέγμα ιστορικού ή θρησκευτικού συνδρόμου. Αυτοί είναι οι σημερινοί Εβραίοι-πολεμιστές και αδίσταχτοι σφαγείς άμαχων πληθυσμών" (σελ. 154).
Παραθέτω και άλλα λίγα αποσπάσματα ενδεικτικά (όλο το βιβλίο διαπνέεται από ρατσιστικά στερεότυπα για τους Εβραίους "με την κυρτωμένη ράχη" (σελ. 176), που θυμίζουν την ρητορεία και τις αντισημιτικές αφίσες των Ναζί), χωρίς άλλα σχόλια, τα οποία άλλωστε περιττεύουν:
"Ποιά είναι τα σοβαρά θεολογικά προβλήματα που προκάλεσαν τις περισσότερες από τις περίφημες Οικουμενικές Συνόδους: Η αμείλικτη δίωξη και η κατάργηση όλων των πολιτιστικών επιτευγμάτων της τότε πολιτισμένης ανθρωπότητας και η επιστροφή στη βαρβαρότητα, την αγραμματοσύνη και την απλυσιά του εβραϊκού λαού. Έτσι ο Εβραίος δε θά 'χε πια κανένα πρότυπο πολιτισμού να ζηλέψει και να μιμηθεί. Τελικά, στις οικουμενικές συνόδους χαλκεύθηκαν η θρησκειοποιήθηκαν οι κοινωνικοί θεσμοί και νόμοι που βασανίζουν ένα μέρος της ανθρωπότητας ως σήμερα. Ο παράξενος και απάνθρωπος τρόπος ζωής των Εβραίων προκαλούσε την περιφρόνηση και την αντιπάθεια του ελληνορωμαϊκού κόσμου, που δεν εκδηλωνόταν ανοικτά, γιατί τους προστάτευαν οι ρωμαϊκοί νόμοι" (σελ. 193).
"Μάταια πιστέψανε οι μανιακοί Εβραίοι πως θα θάβανε τον ελληνικό πολιτισμό και την ποίηση της ειδωλολατρίας του στον τάφο που βρήκαν κενό από τον Ιησού οι ευαγγελιστές" (σελ. 221).
"Οι ορθολογιστές αρχίζουν και ψάχνουν άλλοτε από πείσμα και άλλοτε με την πρόθεση να εξευτελίσουν την εβραϊκή αμορφωσιά, το καθετί που αφορά τη ζωή, τη δράση και το θάνατο του Ιησού" (σελ. 223).
"«Ο αποκλεισμός της Γνώσης διά Νόμου». Αυτό ήταν το δώρο των Εβραίων στους άρχοντες του κόσμου και μ' αυτό εξασφάλισαν την υποστήριξη τους. Γιατί δεν πρέπει να λησμονούμε ότι αρχικά, εκτός από τις εξαθλιωμένες και τελείως αγράμματες μάζες, το χριστιανισμό αγκάλιασε με ενθουσιασμό και μερίδα της ανώτατης τάξης στη Ρώμη. Και, αν τούτος ο συλλογισμός είναι λαθεμένος, ας ψάξουμε να βρούμε με ποιά λογική, ένας κόσμος που είχε ανεβεί τόσο ψηλά υιοθέτησε το βάρβαρο Πιστεύω των πλέον καθυστερημένων του πολιτισμού, των Εβραίων" (σελ. 290).
"Τα αποτελέσματα της κατάργησης της επιστημονικής γνώσης, που καταδίκασε και την ιατρική στην παρανομία, στάθηκαν θεαματικότατα. Από τα μέσα του 14ου αιώνα που ξεσπά η «μαύρη πανούκλα» (1348) ως τον 18ο, ακολουθούν απανωτές θανατηφόρες επιδημίες στην Ευρώπη που θερίζουν τους πληθυσμούς. Φυσικά, η Δυτική Εκκλησία ούτε ν' ακούσει πως οι επιδημίες είναι αποτέλεσμα της παραδοσιακής εβραϊκής απλυσιάς (και οι Αιγύπτιοι «ακάθαρτους» τους αποκαλούσαν), που είχε θεσπιστεί σαν θρησκευτικός κανόνας του χριστιανισμού από αντίδραση στη διαφθορά της ελληνικής αγωγής (Γυμναστήρια - Βαλανεία - Αθλητισμός)" (σελ. 294-295).
"Αν κάτι θέλησαν οι Εβραίοι να αφανίσουν από το πρόσωπο της Γης ήταν ο ανθρωπισμός. Κάτω από το «αγαπάτε αλλήλους» καμουφλαρίστηκε η πιο αδυσώπητη εγκληματικότητα. Απόδειξη πως τώρα και δεκαοχτώ αιώνες η Ιστορία γράφεται μόνο με αίμα" (σελ. 302).
"Μυστήριο δεν υπάρχει. Μίλησα στην αρχή για «μακρόπνοο εβραϊκό σχέδιο» που στόχευε στην εξόντωση της ελληνικής παιδείας από το πρόσωπο της γης" (σελ. 329).
"Ο αμείλιχτος Ιαχβέ αποκτούσε τελικά το πραγματικό του πρόσωπο: Ήταν η κοσμική απειλή, ο Ες-Ες, ο Εσατζής, ο Αμερικανός πεζοναύτης. ...Μόνον οι Εβραίοι πλουτοκράτες χρησιμοποίησαν την ιδέα του θεού για μαντρόσκυλο του θησαυροφυλακίου τους" (σελ. 360).
Και αναρωτιέται κανείς: Σε τί διαφέρει η "Αντιγνώση" από το "Mein Kampf";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου