Προβληματισμοὶ ἐπὶ τῶν νέων ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων

Ἀναπάντητα ἐρωτήματα σὲ μία ἡμερίδα

Πρὸ ὀλίγου καιροῦ ἐπραγματοποιήθη σὲ μία μεγαλούπολι τῆς πατρίδος μας μία ἡμερίδα περὶ τῶν νέων ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων, οἱ ὁποῖες πρόκειται, κατὰ τὸν ἤδη ψηφισθέντα νόμο τοῦ Σύριζα, νὰ ἐκδοθοῦν ἐντὸς τοῦ 2019 (κατὰ δὲ τὴν ἐξαγγελία τῆς Ν.Δ., ὡς κυβερνῶντος κόμματος πλέον, πρόκειται νὰ ἐκδοθῇ «κάρτα πολίτου», ἴσως ἐντὸς τοῦ 2020, ἐὰν ἐπιτρέψῃ ὁ Μακρόθυμος Θεός μας) Δὲν παραθέτουμε στοιχεῖα περὶ τῆς ἡμερίδος, διότι δὲν θέλουμε ἐπ’ οὐδενὶ νὰ δημιουργηθῇ ἡ ἐντύπωσι ὅτι θίγουμε κάποιους προσωπικῶς).

Ἡ ἡμερίδα εἶχε ἐκλεκτοὺς καὶ ἀγαπητοὺς ὁμιλητές, εἰδήμονες ἐπὶ τοῦ θέματος. Ἦταν μία ὡραία ἡμερίδα, ἀπὸ αὐτὲς ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ πραγματοποιοῦνται παντοῦ καὶ συχνάκις.

Περὶ τὸ τέλος τῆς ἡμερίδος ἐδόθησαν στὸν ἀγαπητὸ ἀγωνιστὴ συντονιστὴ καὶ συνδιοργανωτὴ τῆς ἡμερίδος δύο γραπτὰ ἐρωτήματα ἀπὸ τὸν ὑποφαινόμενο. Χρόνος ὑπῆρχε ἀρκετὸς ὥστε νὰ ἀπαντηθοῦν, ἀλλὰ τελικῶς οὔτε κἂν ἐδιαβάσθησαν. Τὰ παραθέτουμε στὴν ἀγάπη σας πρὸς προβληματισμό:

α΄. «Συμφωνοῦμε ὅτι δὲν πρέπει νὰ παραλάβουμε τέτοιες ταυτότητες. Ἐὰν ὅμως διὰ τῶν ἀγώνων μας δὲν κατορθώσουμε τίποτε (ἕνεκα ἴσως τῆς ὀλιγοπιστίας μας) εἴμεθα ἕτοιμοι νὰ ὑποστοῦμε τὶς συνέπειες τοῦ κοινωνικοῦ ἀποκλεισμοῦ; Ποιὲς εἶναι οἱ ἐναλλακτικές μας; Ὑπάρχει προετοιμασία, τοὐλάχιστον πνευματική, γιὰ τὴν ἑπομένη ἡμέρα ἀπὸ τὴν ἄρνησι παραλαβῆς τῶν ταυτοτήτων;» (σὲ κάποιες ὁμιλίες δίδεται ἡ ἐντύπωσι ὅτι ναὶ μὲν θὰ ἀντιδράσουμε ὥστε νὰ μὴ ἐκδοθοῦν οἱ ταυτότητες, ἀλλὰ ὅταν ἐκδοθοῦν θὰ τὶς παραλάβουμε. Μὰ ὅταν ἐκδοθοῦν θὰ ἐκλείψουν οἱ λόγοι μὴ παραλαβῆς των; Πρῶτος ἐγὼ ὁμολογῶ τὴν δειλία μου…).

β΄. «Ὅπως γνωρίζουμε καὶ μᾶς ἐπαρουσιάσατε σὲ ἀδιαμφισβήτητα βίντεο, ἤδη πραγματοποιοῦνται ἐμφυτεύσεις τσὶπς σὲ ἀνθρώπους σὲ παγκόσμιο κλίμακα. Μπορεῖ κάποιος νὰ ἀποφανθῇ ἁγιοπνευματικῶς ἐὰν αὐτὸ τὸ τσιπάρισμα εἶναι τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου; Ἐὰν πράγματι εἶναι, δὲν θὰ ἔπρεπε ὅλοι μας νὰ ἀνησυχοῦμε ἰδιαιτέρως μὲ τὴν «καλὴ ἀνησυχία» (δηλαδὴ μετανοοῦντες καὶ ταπεινούμενοι), βλέποντες ὅτι ξεκίνησε παγκοσμίως ἡ διαδικασία τῆς σφραγίσεως τῶν ἀνθρώπων; [Εάν, ἀπὸ τὴν ἄλλη, κάποιοι ἀποφαίνονται αὐθεντικῶς ὅτι δὲν εἶναι τὸ χάραγμα, τότε σὲ τί κωλυόμεθα νὰ ἐμφυτεύσουμε καὶ ἐμεῖς ἕνα τσὶπ στὸ σῶμα μας, ἀφοῦ δὲν πρόκειται περὶ ἀρνήσεως πίστεως (ἂς μὴ λησμονοῦμε ὅτι κάποιοι χριστιανοὶ δὲν ἐνδιαφέρονται ἐὰν παρακολουθῆται στενῶς καὶ διαρκῶς ἡ ζωή τους, εἴτε ἀπὸ κάμερες εἴτε ἀπὸ κάρτες καὶ ἐμφυτεύσιμα τσίπς); Ἕνας ἀκόμη προβληματισμός: μήπως ὑπάρχει ἡ ἐντύπωσι ἀπὸ κάποιους ὅτι μᾶς κυβερνοῦν Ἄγγελοι ἢ Ἅγιοι, καὶ ἑπομένως ὅλα (ἀκόμη καὶ ἡ παρακολούθησι τῶν πάντων) εἶναι ἀθῶα καὶ πρὸς ὄφελος ὅλων μας;]

Χαρακτηριστικὸ τῆς συγχύσεως ποὺ ἐπικρατεῖ μεταξὺ τῶν χριστιανῶν εἶναι καὶ τὸ ἑξῆς περιστατικό, ποὺ συνέβη ἀκριβῶς μετὰ τὴν λήξι τῆς ἐν λόγῳ ἡμερίδος.

Ἐπλησίασα τὸν ἀγαπητὸ συντονιστὴ καὶ τοῦ ἐζήτησα εὐγενῶς νὰ μοῦ ἐπιστρέψῃ τὰ χαρτάκια μὲ τὰ ἐρωτήματά μου, δεικνύοντας του μιὰ κάποια δυσφορία ἐκ μέρους μου, ἐπειδὴ δὲν τὰ ἐδιάβασε ἐκφώνως. Ἀφοῦ δικαιολογήθηκε ταπεινῶς, τὸν ἐρώτησα εὐθέως ἐὰν πιστεύῃ αὐτὸς ὅτι τὸ τσιπάρισμα ποὺ ἤδη συμβαίνει εἶναι τὸ χάραγμα. Μοῦ ἀπαντᾷ: «Ναί, εἶναι». «Δηλαδή, πιστεύεις ὅτι ξεκίνησε παγκοσμίως ἡ διαδικασία τῆς σφραγίσεως τῶν ἀνθρώπων;», τὸν ἐρώτησα. «Ναί, τὸ πιστεύω», ἀπαντᾷ μὲ βεβαιότητα. Δίπλα μου ἐστέκοντο οἱ δύο ἀπὸ τοὺς τρεῖς ὁμιλητὲς τῆς ἡμερίδος, ὁπότε γυρνώντας πρὸς τὸν ἕνα τὸν ἐρωτῶ: «Πιστεύεις ὅτι τὸ τσιπάρισμα ποὺ ἤδη συμβαίνει καὶ μᾶς τὸ παρουσίασες σὲ βίντεο, εἶναι τὸ χάραγμα;». «Ὄχι», ἤταν ἡ ἄμεση ἀπάντησί του. Γυρίζω καὶ στὸν ἄλλον ὁμιλητὴ καὶ τοῦ ἐπαναλαμβάνω τὸ ἐρώτημα. «Δὲν ξέρω», ἀπεκρίθη συλλογισμένος…

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ Θεός μας, ἡ Παναγία μας καὶ πάντες οἱ ἅγιοί μας, νὰ γίνουν ἵλεως καὶ ἀφοῦ βάλουμε ἀρχὴ νὰ ζοῦμε ἐν προσευχῇ καὶ προσοχῇ (ἤτοι νήψι) νὰ φωτιζόμαστε νὰ ἐνεργοῦμε κατὰ Θεὸν σὲ αὐτὲς τὶς πονηρότατες, καὶ μᾶλλον ἔσχατες, ἡμέρες ποὺ ζοῦμε. Ἂς (ἐξ)ἐγερθοῦν (πάλι) καὶ οἱ κατὰ τὸ πρόσφατο παρελθὸν μεγάλως ἀντιδράσαντες κατὰ τῆς προετοιμαζομένης παγκοσμίου δικτατορίας (ἕνα μέσο γιὰ τὴν ἐπίτευξι της εἶναι σαφῶς καὶ ἡ ἐπιβολὴ ἠλεκτρονικῶν καρτῶν καὶ ταυτοτήτων) Ἱεράρχες μας, ἱερεῖς, μοναχοὶ καὶ λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι μᾶς ὑπέδειξαν τὸν δρόμο τῆς ἀντιστάσεως καὶ ἐπηρέασαν ἄμεσα τὴν πορεία τῆς ζωῆς μας κατὰ τὶς τελευταῖες δεκαετίες. Καλή μας μετάνοια!

Ἀ. Θ. Ἀ.