Σεβαστοί Πατέρες και αδελφοί που αγωνίζεστε τον καλό αγώνα για την απαλλαγή Της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας από την αιχμαλωσία της Παναίρεσης των εσχάτων τον Οικουμενισμό, τον φιλοοικουμενισμό και την Πανθρησκεία προσέξτε , διότι στις ημέρες αυτές έρχεται πλέον η ώρα της μεγαλύτερης επέμβασης Του Κυρίου μας στο Εκκλησιαστικό πρόβλημα του φιλοοικουμενισμού, που ταλανίζει δεκαετίες Την Εκκλησια. Γίνεται το Σάββατο στις 15/12/2018 στο Κίεβο η εκλογή προκαθημένου για την νέα Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας που θα αναγνωρισθεί εκ μέρους του Φαναρίου. Το γεγονός αυτό είναι βέβαιο, ότι θα οδηγήσει άμεσα την Ρωσία με τις συμμάχους τοπικές Εκκλησίες που θα την ακολουθήσουν από τη μία πλευρά και το Φανάρι με τις περισσότερες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες που θα το ακολουθήσουν από την άλλη πλευρά, σε αμοιβαία, όχι απλώς Ακοινωνησία, αλλά Σχισματική η μία πλευρά για την άλλη θεώρηση. Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο ο Πρόεδρος της Ρωσίας Πούτιν με την σύμφωνη γνώμη ειδικού συμβουλίου που παρακολουθεί τα Εκκλησιαστικά γεγονότα στην Ουκρανία, έχει δώσει εντολή στον Πατριάρχη Κύριλλο και την ηγεσία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας για επίθεση πλήρη στο Φανάρι για τα όσα πράττει στην Ουκρανία και του έχει μάλιστα ήδη υποδείξει του Ρώσου Πατριάρχη να εκμεταλλευτεί μελλοντικά στη διένεξη με το Φανάρι όχι μόνο τα Κανονικά προβλήματα του Ουκρανικού Εκκλησιαστικού ζητήματος, αλλά και τα Δογματικά παραπατήματα του Φαναρίου. Η ηγεσία της Ρωσικής Εκκλησίας απλά θα υπακούσει στον Πούτιν, καθώς οι Αρχιερείς της Ρωσικής Εκκλησίας αφενός μεν πιστεύουν, ότι έχουν με το μέρος τους το δίκαιο που απορρέει από τους Κανόνες Της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αφετέρου δε διότι στην Εκκλησιαστική της πρακτική η ηγεσία της Ρωσικής Εκκλησίας ακολουθεί την Σεργιανιστική παράδοση, που θέλει η Εκκλησιαστική ηγεσία να υπακούει στα κελεύσματα της εκάστοτε Κρατικής εξουσίας. Επίσης σε άλλο άρθρο προ ημερών διάβασα στο διαδύκτιο, ότι ο Πάπας της Ρώμης ενώ παριστάνει τον ουδέτερο για την Εκκλησιαστική διαμάχη στην Ουκρανία μεταξύ Μόσχας και Φαναρίου, στην πραγματικότητα υποστηρίζει το Φανάρι και επιδιώκει την Εκκλησιαστική απομόνωση της Ρωσίας, γιατί η Ρωσική Εκκλησία παρά τη διπλωματική στην ουσία συμμετοχή της στα Οικουμενιστικά δρώμενα, δεν θέλει να αναγνωρίσει στον Πάπα της Ρώμης καμμιάς μορφής Πρωτείο για λόγους δικών της απαιτήσεων η φρονημάτων και ούτε επιθυμεί κοινό ποτήριο με τη Ρώμη. Εάν η Εκκλησία της Ρωσίας απομονωθεί, η Ρώμη τουλάχιστον θα μπορέσει ευκολότερα να ενωθεί Εκκλησιαστικά με το Φανάρι και όσους το ακολουθούν οπότε να πραγματώσει το σχέδιό της για κοινό ποτήριο με τις περισσότερες τουλάχιστον Ορθόδοξες τοπικές Εκκλησίες που θα ακολουθούν το Φανάρι και επιρρεάζονται κυρίως από τις Δυτικές δυνάμεις που υπηρετούν την Νέα Τάξη Πραγμάτων. Οπότε μη μας φανεί καθόλου παράξενο, ότι ο Κύριός μας μπροστά σε αυτά τα καταλυτικά για Την Εκκλησία Του σχέδια, θα χωρίσει γρήγορα την ήρα από το στάρι και εμείς οι αληθινοί Ορθόδοξοι θα βρούμε μία Εκκλησιαστικά ασφαλέστερη λύση από Δογματικής και Κανονικής απόψεως. Εάν η Ρωσία υπερασπίσει, έστω και εξ ανάγκης, την αληθινή Ορθοδοξία στο μέλλον, τότε όποιος αρνηθεί να ενωθεί με αυτή την πλευρά, που θα είναι και Δογματικά με την πλήρη έννοια η επί της γης Μία Αγία Καθολική και Αποστολικη Εκκλησία, αυτομάτως και Ορθόδοξα να πιστεύει, εάν αρνηθεί να προσέλθει σε ένωση με Την Εκκλησία, που θα ακολουθεί τα Ορθόδοξα Δόγματα και Παραδόσεις, θα γίνεται Σχισματικός έναντι Της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Τα φαινόμενα που βιώνουμε στον χώρο των Παλαιοημερολογιτών με πολλές παρατάξεις και Συνόδους, και στον χώρο των Αποτειχισμένων προερχόμενων από το Νεο ημερολόγιο με ομάδες Ορθοδόξων με αντιπαλότητα μεταξύ τους, μόνο κατά οικονομία μπορεί να γίνουν δεκτά ή έστω ανεκτά από τους γνωρίζοντες, έστω και λίγο Θεολογία και Κανονικό δίκαιο, γιατί όλες αυτές οι ομάδες μικρότερες ή μεγαλύτερες δικαιούνται Κανονικά να αντιστέκονται στην Παναίρεση, διότι μέχρι σήμερα καμμία από τις αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, με αναγνωρισμένα Κανονικά δικαιώματα, είτε από Οικουμενικές, είτε από Πανορθόδοξες, είτε και από την Σύνοδο του Φαναρίου, όταν εκεί επικρατούσε η καθαρή Ορθοδοξία, καμμία τέτοια Εκκλησία μέχρι σήμερα, δεν ανέλαβε το βάρος ενός αληθινού αγώνα για την Πίστη μας, καταδικάζοντας την Παναίρεση των εσχάτων τον Οικουμενισμό και φιλοοικουμενισμό και τα φαινόμενα της Πανθρησκείας, ούτε κατεδίκασε τουλάχιστον τους εξ Ορθοδόξων ηγέτες αυτών των Δογματικών εκτροπών σε προσωπικό επίπεδο. Εάν υπάρξει έστω και μία Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνωρισμένη στο παρελθόν ως Αυτοκέφαλη με ένα από τους προαναφερθέντες τρόπους ανακήρυξης του Αυτοκεφάλου της, που θα υπερασπίσει την Ορθόδοξη Πίστη και Εκκλησία, τότε είμαστε όλοι υποχρεωμένοι, είτε προερχόμενοι από το Νέο, είτε από το Πάτριο να συγκοινωνήσουμε μαζί της, διότι θα είναι πλέον αληθινοί Ορθόδοξοι οι κληρικοί και τα μέλη αυτής της Εκκλησίας και μάλιστα με πλήρη Κανονικότητα. Τότε και με εμάς τους Ορθοδόξους που αντιστεκόμαστε τόσα χρόνια, με ότι μέσα έχουμε για Την Αγάπη Του Κυρίου μας, στην προσπάθεια κατάλυσης Αυτής Της Εκκλησίας Του από τους αρχηγούς των Αποστατών της αληθινής Πίστεως Αιρετικών, τότε αυτό το Εκκλησιαστικό Σώμα των αληθινών Ορθοδόξων δεν θα είναι απλά στα λόγια ή στις διακηρύξεις , αλλά στην πραγματικότητα και στην ουσία η συνέχεια Της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας επί της Γης, ενωμένοι άρρηκτα με Την Εκκλησία των Οικουμενικών και Πανορθοδόξων Συνόδων, την Εκκλησία Των Πατέρων και Των Αγίων την μόνη αληθινή Εκκλησία Του Χριστού μας, την αληθινά Μία Εκκλησία, Την Περιστερά.)
Πολυμενόπουλος Διονύσιος, τέως Λυκειάρχης, Στέλιου Μαυρομμάτη 5, Πάτρα 26442
ο ελάχιστος των Δούλων Του Χριστού μας
Απλά πράγματα και χωρίς ψιμύθια:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Όλες οι εννέα Νεότερες Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες ήταν Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Για κάθε μία από αυτές και όποιες άλλες ζητήσουν ο,τιδήποτε από τη Μητέρα Εκκλησία είναι διμερές το θέμα και ουδόλως αφορά στους υπόλοιπους. Δεν τίθεται ουδόλως θέμα Πανορθοδόξου συναντιλήψεως, για να κινηθούν διαδικασίες Γενικής Συνόδου. Τα άλλα Παλαίφατα Πατριαρχεία να κοιτάξουν τα του οίκου τους.
2. Η αυτοκεφαλία είναι μία μαϊμού κατάσταση (καθ᾽ υπέρβαση των Οικουμενικών Συνόδων) και όπως θεραπεύεται, γίνεται κατ᾽ οικονομίαν. Ο ευρισκόμενος στο κατ᾽ οικονομίαν, πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση μετανοίας και όχι να θέλει να αποκλείσει το διπλανό του να γευτεί κι αυτός κάτι από τη χάρη.
3. Κακώς δέχθηκε το Οικουμενικό Πατριαρχείο να κοινωνήσει τη φροντίδα του με συνεταίρους πνευματικά και αθλητικά ανώριμους, όπως οι Νεότερες Τοπικές του Εκκλησίες.
4. Ποτέ στη συνοδική πράξη δεν ετέθη θέμα ομοφωνίας και μάλιστα εκ των προτέρων. Αυτά είναι πράγματα συνδικαλιστικής αντίληψης εκτροφείων και όχι συνοδικής λειτουργίας. Άντε, κι οι παπάδες, ιδίως οι άγαμοι, που γίνονται κι επίσκοποι, καιρός είναι να μαθαίνουν Θεολογία, αντί κοινωνιολογίες, ηθικές, ψυχολογίες, φιλοσοφίες, παιδαγωγικές και ό,τι άλλη αηδία για το λειτούργημά τους. Υπάρχουν οι λαϊκοί να συνδράμουν επ᾽ αυτών.
5. Όποιος δεν έχει ιστορία, ή δεν δέχεται την ιστορία, γιατί ζηλοῖ τον αδελφό του, φτιάχνει ψευτοευσέβειες και απλυτίλες, για να ξεγελάσει τους αφελείς.
6. Η Εκκλησία της Γεωργίας πρέπει να πάρει τη δέουσα σειρά στα Δίπτυχα, «κρατώντας τα αρχαία έθη» των Οικουμενικών Συνόδων, μετά την Αρχιεπισκοπή Κύπρου ως έκτη στη σειρά, γιατί είναι αυτοκέφαλη εκκλησία από τον πέμπτο αιώνα.
Δέσπω Λιάλιου
Ομότιμη Καθηγήτρια Α.Π.Θ
Αξιότιμη κ. Καθηγήτρια, σας ευχαριστώ για το σχόλιό σας, αλλά επιτρέψτε μου να διαφωνήσω.
ΔιαγραφήΚαθόλου διμερές δεν είναι ένα τέτοιο θέμα, αντιθέτως απαιτείται Πανορθόδοξος συμφωνία. Και αυτό δεν το λέω εγώ ή ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, αλλά ο ίδιος ο Άγιος Μελέτιος Πηγάς, Πατριάρχης Αλεξανδρείας, ο οποίος ήλεγξε τον τότε Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμία τον Β΄, για την μονομερή του απόφαση να ανυψώσει τη Μόσχα σε Πατριαρχείο το 1589. Ακόμη δε και όταν ο Ιερεμίας συνεκάλεσε Ενδημούσα Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη το 1590, ούτε τις αποφάσεις αυτές δέχθηκε ο Άγιος Μελέτιος, διότι τις θεώρησε αντιεκκλησιαστικές. Το ζήτημα έλυσε λοιπόν εγκύρως μόνον η Πανορθόδοξος Σύνοδος του 1593, όπως θα διαπιστώσετε και από την μελέτη των Πρακτικών της (βλ. Τόμο Αγάπης Δοσιθέου). Στις δε επιστολές του Αγίου Μελετίου του Πηγά, υπάρχει η εκκλησιαστική επιχειρηματολογία για το θέμα των εξουσιών του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, επιχειρηματολογία που συνάδει και με τη γνώμη και άλλων Αγίων, όπως του Αγίου Νικοδήμου εδώ ( https://krufo-sxoleio.blogspot.com/2018/11/blog-post_3.html ).
Επιπροσθέτως δεν πρέπει να λησμονούμε ότι σήμερα δεν υφίσταται μόνο ζήτημα Δικαιοδοσιών, αλλά και ζήτημα Πίστεως που είναι αλληλένδετα με το πρώτο, όπως είναι ο εξ Ορθοδόξων Οικουμενισμός, ο οποίος θεμελιώνεται πάνω σε ένα, παπικού τύπου, Πρωτείο του Κωνσταντινουπόλεως.
Με εκτίμηση,
Νικόλαος Μάννης,
εκπαιδευτικός
Αξιοτιμη Κυρια Καθηγητρια σε εμενα ειναι φανερο οτι υποστηριζετε με τα επιχειρηματα που προβαλετε πληρως τον Οικουμενικο Πατριαρχη. Περα απο την θεωρητικη πλευρα του θεματος εδω και πολλα χρονια εχει διαμορφωθει μεταξυ των Ορθοδοξων Εκκλησιων ενα συνολο Εκκλησιαστικων και Πανορθοδοξων σχεσεων με την ουσιαστικη στη Πραξη συμφωνια και του Οικουμενικου Πατριαρχειου.Η οποιαδηποτε ανατροπη σημερα αυτου του υπαρχοντος καθεστωτος υπερ του Φαναριου θα ηταν καταστροφικη για την Ορθοδοξη Εκκλησια μας καθως το Φαναρι δεν ακολουθει την Αιρεση του Φιλοοικουμενισμου απλως σαν Εκκλησιαστικη διπλωματια αλλα σαν φρονημα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωρίζω,αν αντιληφθήκατε κ' Πολυμενόπουλε, ότι το ιστολόγιο Π.Π. ανησυχεί μήπως και επαληθευθεί η θέση σας, η οποία προσωπικά με εκφράζει πλήρως και ομολογώ ότι κάπως έτσι περιμένω να έρθουν τσ πράγματα, διότι διαφορετικά δεν πρόκειται να δοθεί συνοδική λύση με καταδίκη του Οικουμενισμού. Το πρόβλημα του συγκεκριμένου κύκλου είναι μη τυχόν και στραφεί το πραγματικά ορθόδοξο ποίμνιο στο πάτριο. Δεν τους απασχολεί, αν θα βρούμε ως Ορθόδοξοι την Παράδοσή μας αλλά αν τον βρούμε όπως θέλουν αυτοί!Από την άλλη η κ'Λιάλιου ενοχλήθηκε για την στοχευμένη διαπίστωσή σας, διότι ο κύκλος των Οικουμενιστών τρέμει αυτή την εξέλιξη. Τί νόμιζαν ότι θα τους ακολουθούσε το ποίμνιο στην αίρεση; Τόσο θράσος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠατέρα Παίσιε, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, όσον αφορά τον Παναγιώτη Σημάτη και το ιστολόγιο του Π.Π. είδα την επίθεση απαξίωσης που έκανε στο παραπάνω άρθρο μου με σχόλιό του, του έστειλα στις 5:06 μ.μ το παρακάτω σχόλιο ως απάντηση που δεν δημοσίευσε: (Επειδή προφανώς αναφέρεσθε στο άρθρο, που δημοσίευσα χθες στο ιστολόγιο ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ κάνετε λίγη υπομονή και θα δείτε στο επόμενο χρονικό διάστημα πως τα πράγματα θα εξελιχθούν. Και επειδή ίσως δεν το γνωρίζετε ο Αγιος Ιωάννης της Κωνστάνδης, ο Άγιος Ιωάννης Μαξιμοβιτς,ο Πατέρας Σεραφείμ Ρόουζ, που θεωρείται γενικά από τους Ορθοδόξους Οσιακή Μορφή, αλλά και Άγιοι Γέροντες και Γερόντισες που υπέφεραν ή και Μαρτύρησαν στη Ρωσία, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια της σκληρής Κομουνιστικής σκλαβιάς, έχουν προειπεί, ότι στην Αγία Ρωσική Γη, που οι Νεομάρτυρες επί κομουνισμού ξεπέρασαν αριθμητικά τους Μάρτυρες επί ειδωλολατρίας, κάποια εποχή θα γίνει Αναλαμπή της Ορθοδοξίας. Είναι σίγουρο, ότι δεν εννοούσαν μία φιλοοικουμενιστική Αναλαμπή, γιατί αυτή δεν είναι πραγματική Αναλαμπή. Η Ρωσική Εκκλησία, που από ότι φαίνεται από τα εμπόδια που βάζει τελικά στο να προχωρήσει η Ένωση του Πάπα με τους Ορθοδόξους, γιατί εάν δεν τα έβαζε η ένωση αυτή και το κοινό ποτήριο ίσως θα είχε ήδη πραγματοποιηθεί, μας υποψιάζει, ότι η συμμετοχή της στην Οικουμενική Κίνηση είναι περισσότερο διπλωματική και λιγότερο πραγματική. Η Ρωσική Εκκλησία μετά την Ουκρανική Αυτοκεφαλία και όσα θα επακολουθήσουν ερχόμενη σε πλήρη αντιπαράθεση με το Φανάρι, πολύ πιθανόν να αναγκαστεί να το πολεμήσει εκμεταλευόμενη όχι μόνο τις Κανονικές του υπερβάσεις, αλλά και τα δογματικά του παραπατήματα και να εξελιχθεί σε Εκκλησία αληθινά Ορθόδοξη. Τότε και μόνο τότε ισχύουν τα όσα έγγραψα στο άρθρο μου για τους αληθινούς Ορθοδόξους που πολεμούν την Πανθρησκεία, ότι πρέπει να πράξουν. Εάν τολμάτε δημοσιεύσατε το παρόν σχόλιό μου, καθώς και το χθεσινό μου άρθρο και αφήστε επιτέλους τους Ορθοδόξους κύριε Σημάτη, εκείνοι να κρίνουν τί είναι παράλογο και τί πολύ πιθανόν), αλλά που να τολμησει να το δημοσιευσει το ιστολόγιό του δυστυχώς πλέον δεν ενημερώνει, αλλά προπαγανδίζει μόνο αυτά που θέλει, όσο για τους άλλους φίμωση. Για αυτούς κάθε άλλη άποψη εκτός από την δική τους δήθεν ανώτερη Θεολογία είναι απορριπτέα και με τέτοια μυαλά πασχίζουν να σώσουν την Ορθοδοξία μόνοι τους, μιά ομάδα ολίγων Ανθρώπων. Επίσης εκείνο που αναφέρατε ότι στο βάθος οι της Π.Π φοβούνται μήπως επαληθευθούν τα όσα αναφέρονται στο άρθρο αυτό και έτσι οι Αληθινοί Ορθόδοξοι συνολικά ακολουθήσουν το Πάτριο Εορτολόγιο είναι πράγματι και δική μου εντύπωση από τα γραφόμενα του Π. Σημάτη. Αληθινά αυτή η ομάδα των τελικά αυτόκλητων σωτήρων της Ορθοδοξης Εκκλησίας μας δεν γνωρίζω τί πολεμούν περισσότερο την Αίρεση του Οικουμενισμού η την Εκκλησιαστική Παράδοση του Πατρίου Εορτολογίου;
ΑπάντησηΔιαγραφή