"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Απάντηση του κ. Α. Τσακίρογλου και Ανταπάντηση Ν. Μάννη


Ο κ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ κ. ΡΙΖΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ. ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ:

Ἀπάντηση κ. Τσακίρογλου

Ἀξιότιμε κ. Μάννη,
Παρακολουθῶ ἐδῶ καὶ κάποιες ἑβδομάδες μὲ ἐνδιαφέρον τὸν διάλογο σας μὲ τὸν κ. Ρίζο ἐπὶ τοῦ βιβλίου τοῦ δευτέρου. Εἶχα τὴν ἀφελῆ ἐντύπωση, ὅτι ἑκατέρωθεν κάτι θὰ μποροῦσε νὰ βγεῖ ἀπὸ αὐτόν, ὅτι θὰ μπορούσαμε μαζὶ νὰ πολεμήσουμε τὴν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ μετὰ ἐν ὁμονοία νὰ λύσουμε μὲ ὀρθόδοξο τρόπο ἐπιτέλους καὶ τὸ θέμα τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἡμερολογίου, ἀλλὰ οἱ ἀπαντήσεις σας, ἰδίως καὶ κυρίως ἡ τελευταία σας ἀπάντηση μοῦ ἔκοψε τὰ φτερά προσγειώνοντάς με στὴν σκληρὴ πραγματικότητα. Ἀμέσως μόλις τελείωσα τὴν ἀνάγνωσή της, ἀποφάσισα νὰ συντάξω μία καὶ μοναδικὴ σύντομη ἀπάντηση ὡς διαμαρτυρία καὶ στὴν δική μου ἀνακήρυξη ἀπὸ μέρους σας ὡς «ἀναθεματισμένο» στὰ ὅσα λέτε στὰ σχόλια τοῦ τρίτου μέρους τοῦ βιβλίου τοῦ κ. Ρίζου χωρὶς καμία διάθεση συνέχισης τοῦ διαλόγου μαζί σας.
Γενικὰ πρέπει νὰ τονίσω, ὅτι ὑποτιμᾶτε τὸ μήνυμα τοῦ κ. Ρίζου μὲ βάση τὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν στάση τῶν Πατέρων Της, ὅτι δηλ. μπορεῖ νὰ ὑπῆρχαν ἡμερολογιακὲς διαφορές, πρᾶγμα ποὺ παραδέχεσθε καὶ ἐσεῖς, δὲν ὑπῆρχε ὅμως σχίσμα οὔτε προϋποθέσεις στὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων αὐτῶν τῶν αἰώνων, τοῦ εἶδους ἢ γιορτάζεις μαζί μου ἢ δὲν συμπορεύομαι ἐναντίον τοῦ Νεστορίου κλπ. γιατὶ σὲ θεωρῶ ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ….ἢ δυνάμει…..
Εἰδικότερα λέτε στὸ σχόλιο σας, ὁ ὅρος «οἰκουμενισμὸς» δὲν ἦταν γνωστὸς πρὶν τὸ 1924. Αὐτὸ κ. Μάννη δὲν ἰσχύει. Ὁ ὅρος «οἰκουμενισμὸς» πρωτοεμφανίστηκε τὸν 19ο αἰ., καὶ εἰδικώτερα προτεσταντικοί κύκλοι τὸν χρησιμοποιοῦσαν ἀπὸ τὸ 1855, ἀσφαλῶς ὄχι μὲ τὴν ανεπτυγμένη σημασία καὶ τὴν φόρτιση κακοδοξιῶν ποὺ ἔχει σήμερα. Μετὰ τὸν παρέλαβε ἡ World Alliance of YMCAs καὶ τελικὰ τὸν καθιέρωσε τὸ «οἰκουμενικὸ συνέδριο παγκοσμίας ἱεραποστολῆς» στὴν Νέα ’Υόρκη τὸ 1900 καὶ μετὰ ἀπὸ λίγα χρόνια στὸ Ἐδιμβοῦργο στὴν Σκωτία. Αὐτὸ κίνησε μεγάλους Ρώσους Ἁγίους τῆς ἐποχῆς ἐκείνης νὰ διακρίνουν σὲ ποία τρομακτικὴ κατεύθυνση ὁδηγούμαστε καὶ νὰ προφητεύσουν τὰ δεινὰ τῆς ἐποχῆς μας. Ἔπειτα προωθήθηκε καὶ ἀπὸ τὴν νεοϊδρυθείσα κοινωνία τῶν Ἐθνῶν ἀπὸ τὸ 1919 καὶ τὸν χρησιμοποίησε καὶ ὁ Χρυσόστομος Σμύρνης σὲ ὁμιλίες του. Ἀπὸ τὰ λόγια σας φαίνεται, ὅτι οἱ «Παλαιοημερολογίτες» τίποτα ἀπ’ ὅλα αὐτὰ δὲν ἀντελήφθηκαν, πρᾶγμα παράξενο, διότι ὅπως λέτε, ἡ ἀλλαγὴ ἔγινε γιὰ κάποιους σκοπούς! Μὰ κανεὶς δὲν φρόντισε νὰ ἐρευνήσει γιὰ ποιούς σκοποὺς;
Ἀφοῦ παραδέχεσθε ὅτι τὸ διάγγελμα τοῦ 1920 ἦταν πράγματι καταστροφικὸ καὶ δογματικοῦ χαρακτῆρα παρόλο πού, ὅπως λέτε, δὲν ἦταν γνωστό, τότε δὲν μπορεῖτε νὰ ἐπιχειρηματολογεῖτε λέγοντας ὅτι τὸ ἡμερολόγιο ἧταν ἡ πρώτη ἐπίσημη πράξη τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Διότι πιὸ ἐπίσημη πράξη ἀπὸ πατριαρχικὸ διάγγελμα καὶ ἀναγνώριση αἱρέσεων ὡς ἐκκλησίες δὲν ὑπάρχει. Μετὰ λέτε, ὅτι οἱ πιστοὶ δὲν τὸ γνώριζαν λόγω τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς. Μὰ τὸ 1920 κ. Μάννη ἦταν τὸ ἔτος τῶν ἐνδόξων νικῶν στὸ Μικρασιατικὸ Μέτωπο καὶ τῆς ἐθνικῆς εὐφορίας. Ἀντιθέτως τὸ 1924 ἦταν τὸ ἔτος τῆς τελειωτικῆς ἦττας καὶ δυστυχίας. Ἄρα λοιπὸν λέτε, ὅτι οἱ πιστοὶ στὰ χρόνια τῶν νικῶν δὲν γνώριζαν λόγω τῆς ὑποτιθέμενης καταστροφῆς, ἐνῶ στὰ χρόνια τῆς πραγματικῆς καταστροφῆς γνώριζαν;;;;; Καὶ πῶς γράφετε «ἐδῶ καλὰ καλὰ οτε οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ταγοὶ δὲν τὴν γνώριζαν, οτε γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῶν Ἀγγλικανῶν (γεγονὸς ποὺ δὲν διατυμπανίστηκε λλωστε)». Ἐσεῖς ποὺ τὸ ξέρετε; Ἐὰν γνώριζαν ἢ δὲν γνώριζαν δὲν εἶναι σίγουρο, διότι πηγὲς σίγουρες δὲν ὑπάρχουν. Καὶ ἐσεῖς ἀντὶ νὰ εἶστε ἐπιφυλακτικὸς στὴν κρίση σας καὶ στὴν ἐπίθεσή σας στὸν κ. Ρίζο, μιᾶς καὶ ἐσεῖς, ὅπως αὐτός, ἀναγνωρίζετε, ὅτι πρὶν τὸ 1924 συνέβη πραγματικὰ ἀναγνώριση αἱρετικῶν ὡς ἐκκλησία, ἐμφανίζεστε στὴν κρίση σας ὡς ἀπόλυτα σίγουρος. Εἶναι δυνατὸν νὰ ἐτοιμαστεῖ μία κίνηση, ὅπως τοῦ ἡμερολογίου, χωρὶς τὴν προετοιμασία καὶ τὴν συμπόρευση ἢ διαβούλευση ἐτῶν μεταξὺ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν; Γιὰ τόσο ἀφελεῖς ἔχετε τοὺς οἰκουμενιστές καὶ τὸν ὁδηγό τους τὸν διάβολο; Μὲ ποιὲς πηγὲς στηρίζετε τέτοια συμπεράσματα; Ἐκτὸς καὶ ἂν ὅ,τι λέτε εἶναι ἀδιαφιλονίκητο καὶ ἔγκυρο, ἐπειδὴ τὸ λέτε ἐσεῖς ἀκόμα καὶ χωρὶς πηγές.
Ὅσον ἀφορᾶ τὴν διαπίστωση τοῦ κ. Ρίζου, ὅτι στὰ κείμενα μέχρι το 1950 δὲν ὑπάρχει ὁ ὅρος «οἰκουμενισμός», τὰ κείμενα ποὺ παραθέτετε δὲν μιλοῦν γιὰ οἰκουμενισμὸ ἀλλὰ γιὰ πρόθεση ὑποταγῆς στὸν Πάπα, ἕνα θέμα δηλ. μὲ ἱστορία ὀκτακοσίων ἐτῶν, δικαιώνοντας τὸν κ. Ρίζο καὶ ὄχι ἀναιρώντας τον! Ἐκτὸς αὐτοῦ δὲν χρησιμοποιεῖτε σχεδὸν καμία ἄλλη πηγὴ ἐκτὸς ἀπὸ συγγραφεῖς «τοῦ παλαιοῦ», μᾶλλον γιὰ νὰ μὴν μολύνετε τὴν γραφίδα σας μὲ προδότες τύπου «νέο ἡμερολόγιο». Ἀλλὰ κ. Μάννη, καὶ ὁ μακαριστὸς καὶ ἀπὸ ὅλους ἀναγνωρισμένος γέροντας Φιλόθεος Ζερβᾶκος ἔγραψε, ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἐσεῖς σωστὰ ἀναφέρετε καὶ τὰ ἑξῆς:
«Γνήσιος Ορθόδοξος Χριστιανός είναι εκείνος ό Χριστιανός πού έχει θερμή πίστη στόν αληθινό Θεό, αγάπη ολόψυχο καί από τήν καρδιά του στόν Θεό καί στόν συνάνθρωπό του, καί αληθινή πραότητα καί ταπείνωση. Όταν απέστειλε ό Χριστός τούς μαθητές του στόν κόσμο, τούς είπε: "πορευθέντες είς τόν κόσμον άπαντα, κηρύξατε τό Ευαγγέλιον πάση τή κτίσει" Κηρύξατε, τό Ευαγγέλιο, τούς είπε. Δέν τούς είπε, κηρύξατε τό Παλαιό Ημερολόγιον! ¨Ο πιστεύσας καί βαπτισθείς, σωθήσεται". Ο πιστεύσας καί βαπτισθείς είς τό όνομα τού Πατρός, καί τού Υιού, καί τού Αγίου Πνεύματος, όχι ό βαπτισθείς είς τό Παλαιό Ημερολόγιο, σωθήσεται !!! Ο δέ Ιωάννης ό Ευαγγελιστής σημειώνει: "ο Θεός αγάπη εστίν καί ό μένων εν τή αγάπη, εν τώ Θεώ μένει, καί ό Θεός έν αυτώ". Δέν είπε, ότι το Παλαιό Ημερολόγιο είναι Θεός, καί ότι ό μένων έν τώ Παλαιώ ημερολογίω, εν τώ Θεώ μένει..." Οι Παλαιοημερολογίτες, όχι ευτυχώς όλοι, αλλά δυστυχώς αρκετοί, φανατικοί καί ζηλωτές, παραδέχονται ότι, χωρίς τό Παλαιό δέν σωζόμαστε!!! Το Νέο Ημερολόγιο είναι κακό, γιατί παρανόμως το έβαλε ό τότε Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης. Όμως, ναί μέν καταργεί κατά περιόδους την νηστεία των Αγίων Αποστόλων, δέν κατάργησε όμως ούτε τήν πίστη, ούτε τα δόγματα, ούτε τίς εορτές τών Αγίων έστω καί άν αφαίρεσε τίς 13 ημέρες διαφοράς. Είναι ακόμη κακό, γιατί προξένησε τόν μεγάλο αυτό, αδελφικό διχασμό... Από την άλλη πλευρά τώρα, οι Παλαιοημερολογίτες γιά νά φυλάξουν τό παλαιό, υπέπεσαν σέ πολλές καί χειρότερες πλάνες τών Νεοημερολογιτών. Κατάργησαν πρίν από όλα τήν μεγάλη εντολή τής αγάπης. Διαιρέθηκαν καί οί ίδιοι σέ πολλά κόμματα φθάνοντας στό σημείο νά ξαναβαπτίζονται, υβρίζοντας ακόμη καί τήν Αγία κοινωνία τού Χριστού ότι δέν είναι πραγματική, γιατί τό Νέο, λένε, είναι αιρετικό καί δέν έχουν οί κληρικοί του Ιερωσύνη !!! Γιά όλα αυτά λοιπόν, αρμόζει νά ακολουθήσετε " τό μή χείρον, βέλτιστον...", καί από τά δύο κακά, τό λιγώτερο...» (περιοδικό "Όσιος Φιλόθεος Πάρου" , τεύχος 13, " Ορθ. Κυψέλη" , Θεσ/κη, 2005).
Δὲν ἀδικεῖται ἐσεῖς τὸν ὅσιο Γέροντα παραθέτοντας ἐπιλεκτικὰ καὶ συμφεροντολογικὰ τὰ λόγια του; Δὲν ἀποτελεῖ ἐπιλεκτικὴ ὁμολογία;
Ἐπιπλέον παραθέτετε: «τότε εὐκολώτερον θὰ δύνανται οἱ μεταρρυθμισταὶ οὗτοι νὰ κάμωσι καὶ μίαν ἀβαρίαν πρὸς τὸ μέρος τὸ δογματικὸν, διὰ τὴν ἕνωσιν τῶν Ἐκκλησιῶν" (πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος, Τὸ ἐκκλησιαστικόν ἡμερολόγιον ὡς κριτήριον τῆς Ὀρθοδοξίας, Ι.Μ. Ἁγ. Διονυσίου Ὀλύμπου [σ.σ. ἐκεῖ ἦταν ἐξορία ὁ ἀείμνηστος], 1-14/7/1935). Ἄρα κ. Μάννη, τὸ ἡμερολόγιο κατὰ τὰ λόγια τοῦ πρ. Φλωρίνης, δὲν εἶναι δογματικὸ θέμα. Τότε πρὸς τί ὁ πόλεμος πρὸς τὸν κ. Ρίζο;
Λέτε «Ακόμη και θέμα Πίστεως να μην υπήρχε, η Αποτείχιση δικαιολογείται ακόμη και για μη δογματικούς λόγους (παράβαση Ιερών Κανόνων, καταστρατήγηση Παραδόσεων κλπ.). Νὰ τὸ
Δεχθοῦμε αὐτό. Ὅμως ἐσεῖς δὲν κάνατε ἀποτείχιση, ἀλλὰ δική σας ἐκκλησία μὲ δικούς σας ἐπισκόπους. Δὲν κάνατε διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ αἱρετικοῦ ἀλλὰ ἀρχὴ μνημοσύνου ἄλλου ἐπισκόπου ποὺ δὲν ἐπιτρέπεται ἀπὸ τοὺς Ἱ. Κανόνες.
Καὶ τώρα ὁ κύριος λόγος τῆς ἀπάντησής μου:
Λέτε «Βεβαίως, εσείς οι σημερινοί Νεοημερολογίτες, κ. Ρίζο, δεν είστε "ενεργεία" αναθεματισμένοι, αλλά "δυνάμει", βρίσκεστε δηλαδή υπό το ανάθεμα, το οποίο, κατά τους Αγίους, ενεργείται σε κάθε εποχή από Σύνοδο ζώντων επισκόπων». Ἂν εἴμαστε ἀναθεματισμένοι κ. Μάννη, πρὸς τί ὁ διάλογος; Ἄραγε μὲ «ἀναθεματισμένους» θέλετε νὰ συμπολεμήσετε τὴν αἴρεση; Ἄρα εἶναι «δυνάμει ἀναθεματισμένοι» καὶ ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μετὰ τὸ1924, ποὺ ὅλοι οἱ ἄλλοι Ὀρθόδοξοι ἀναγνωρίζουν ἐκτὸς ἀπὸ ἐσᾶς; Καὶ μετὰ μιλᾶμε γιὰ τὴν σημασία τοῦ ἑορτολογίου; Για σᾶς εἴμαστε καὶ ἐμεῖς οἰκουμενιστές. Καὶ τότε γιατὶ ἐπιζητεῖτε τὴν συμμαχία μὲ Οἰκουμενιστές; Γιὰ νὰ πολεμήσετε τούς …ἄλλους Οἰκουμενιστές; Ἄρα εἰς μάτην ὁ ἀγῶνας ποὺ κάνουμε. Ἄρα εἰς μάτην τὰ δάκρυα ποὺ χύνουμε καὶ οἱ διωγμοὶ ποὺ βιώνουμε. Ἄρα εἰς μάτην τὰ κείμενα ποὺ γράφουμε. Ἄρα εἰς μάτην οἱ εἰλικρινεῖς εὐχὲς καὶ ἔπαινοι ποὺ μᾶς ἔχετε κατὰ καιροὺς δώσει! (Ἢ μήπως δὲν ἦταν εἰλικρινεῖς, ἀλλὰ ἔκρυβαν τὴν ΜΙΑ σκοπιμότητα;).Ὁπότε κ. Μάννη, κρατεῖστε ἐσεῖς τὸν θρόνο τοῦ ἀλαθήτου ποὺ κατέχετε καὶ ἀφῆστε ἐμᾶς τοὺς «ἀναθεματισμένους» νὰ πολεμήσουμε μόνοι μας τὴν αἵρεση.
Τελικὰ ποιός εἶναι ἐπηρεασμένος ἀπὸ τὸν Παπισμό; Οἱ «νεοημερολογίτες ποὺ παραδέχονται ὅτι ἀντικανονικῶς ἔγινε ἡ ἀλλαγή, ἀλλὰ δὲν εἶναι αἰτία χωρισμοῦ· ποὺ λένε κρατεῖστε τὸ ἠμερολόγιο χωρὶς κρίση καὶ καταδίκη, ἀλλὰ ἂς εἴμαστε ἐνωμένοι καὶ βλέπουν τὰ λάθη τους (σᾶς παραπέμπω σὲ ὁμιλία τοῦ π. Ἐπιφανίου τοῦ Kαψαλιώτου ποὺ ὁμολογεῖ ἐν ταπεινώσει ἐκπροσωπώντας ὅλους μας, πρῶτον ἐμένα, ὅτι ΟΛΟΙ εὐθυνόμαστε ἐδῶ καὶ 120 χρόνια γιὰ τὴν ἐπικράτηση τῆς αἱρέσεως) ἢ ἐσεῖς ποὺ δὲν παραδέχεστε ἀπολύτως τίποτα καὶ ἀναθεματίζετε τὰ πάντα καὶ πάντες ὅσους δὲν σᾶς ἀκολουθοῦν προσβάλλοντας ἀνθρώπους ποὺ ἔζησαν καὶ πέθαναν ὁσιακά καὶ μετὰ τὸ 1924 καὶ παρὰ «τὸ νέο ἡμερολόγιο»; Ἐγὼ σὰν ἀπόγονος Μικρασιατῶν «ἀναθεματισμένων νεοημερολογιτῶν» μπορῶ νὰ σᾶς διηγηθῶ πολλὰ τέτοια παραδείγματα.
Δὲν ἔχετε αὐτὸ τὸ δικαίωμα κ. Μάννη.
Μείνετε λοιπὸν ἐσεῖς στὴν αὐταρέσκειά σας καὶ ἀφῆστε τοὺς «ἀναθεματισμένους» νὰ κάνουν τὸ καθῆκον τους ἀπέναντι στὸν Θεό. Προσέχτε ὅμως γιατὶ ἡ ἀπόλυτη ἡμερολογιακὴ σιγουριὰ δὲν ἐπιφέρει καὶ τὴν ἀπόλυτη ἄφεση εὐθυνῶν ἀπέναντι στὴν καθιέρωση τῆς χειρότερης αἵρεσης στὴν ἱστορία οὔτε ἀποτελεῖ πιθανὸ σύνδεσμο ὁμόνοιας, τὴν ὁποία δυστυχῶς, ὅπως φαίνεται, ἐπιφανειακὰ μόνο ἐπιδιώκετε.
Ἐπαναλαμβάνω, ὅτι ἐγὼ προσωπικὰ δὲν θὰ σᾶς ξαναενοχλήσω μὲ τὴν γραφή μου. Δὲν θὰ συνεχίσω ἕναν ἀτέρμονο διάλογο. Γι’ αὐτὸ ἀπαντῆστε μου ὅσο θέλετε, ὑβρίστε με, κάντε, ὅπως θέλετε. Ἐμένα μπορεῖτε νὰ μὲ πεῖτε ἀναθεματισμένο. Τοὺς γονεῖς μου ὅμως καὶ τοὺς παππούδες μου, ποὺ κράτησαν ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία, παρότι πρόσφυγες, μέχρι τὶς μέρες μου καθώς καὶ τοὺς ἄξιους ἱερεῖς ποὺ πολέμησαν γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ σφαγιάστηκαν ἀνὰ τὸν κόσμο καὶ π.χ. στὸν ἐμφύλιο ἢ λοιδωρήθηκαν ἐπειδὴ δὲν ἐκκοσμικεύτηκαν καὶ δὲν «φράγκεψαν», δὲν ἔχετε τὸ δικαίωμα νὰ τοὺς ἀναθεματίζετε.
Δὲν ἔχετε αὐτὸ τὸ δικαίωμα κ. Μάννη!

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου


Ἀνταπάντηση Ν. Μάννη

Αγαπητέ κ. Τσακίρογλου, 
Διάβασα με προσοχή την απάντησή σας. Επιτρέψτε μου ορισμένα σχόλια σε αυτήν. 
1. Καταρχάς, πρέπει να σας υπενθυμίσω, πως ο διάλογός μας με τον κ. Ρίζο, διαρκεί μόλις πέντε ημέρες, όχι "κάποιες εβδομάδες". Αυτό το λέω, διότι διακρίνω, από τα γραφόμενά σας, μια ταραχή, που θολώνει την κρίση σας, όπως θα αποδειχθεί και από άλλα σημεία. Παρακαλώ λοιπόν, εν πρώτοις, να διαβάζετε με πολύ προσοχή τα γραφόμενά μου, διότι σε πολλά σημεία τα έχετε παρεξηγήσει.
2. Σχετικά με την "αφελή εντύπωση" περί συνεργασίας των Αντιοικουμενιστών, σας διαβεβαιώνω πως όντως θα ήταν αφελές να πιστεύατε πως μπορεί να υπάρξει μια συνεργασία η οποία θα γινόταν όχι με βάση την αγάπη για την Αλήθεια της  Ορθοδοξίας, αλλά το κοινό "μίσος" για την Παναίρεση του Οικουμενισμού. Αν εντρυφήσετε στην Εκκλησιαστική Ιστορία θα δείτε ότι παρόμοιες συνεργασίες δεν υπήρξαν ποτέ. Πως ήταν, φερειπείν, δυνατόν, οι Ορθόδοξοι προ της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου να συνεργάζονταν με τους Απολλιναριστές ή τους Σαββελιανούς (μόνο και μόνο επειδή είχαν κοινό εχθρό τον Αρειανισμό), από την στιγμή μάλιστα που οι τελευταίοι επέμεναν στις πλάνες τους; Δεν αρκεί λοιπόν κάποιος να πολεμά τον Οικουμενισμό, για να υπάρχει "συνεργασία". Πόσο μάλλον όταν με την λέξη "συνεργασία" εσείς εννοείτε να προδώσουμε τους Πατέρες μας και να συνταχθούμε με τα τερτίπια του Μεταξάκη, του Παπαδόπουλου και των άλλων Οικουμενιστών που έσχισαν την Εκκλησία και δίωξαν τους Ορθοδόξους.
3. Γράφετε πως υποτιμώ το μήνυμα του αξιότιμου κ. Ρίζου, αλλά δεν καταθέτετε επιχειρήματα ώστε να αποδείξετε ότι κακώς το υποτιμώ. Διότι νομίζω ότι αποδείχθηκε ότι το μήνυμα αυτό του κ. Ρίζου (το ότι και άλλοτε υπήρχε εορτολογική ασυμφωνία) δεν δικαιολογεί το να μην υπάρχει σήμερα εορτολογική συμφωνία, και μάλιστα μεταξύ όσων θέλουν να λέγονται και να είναι πραγματικά Ορθόδοξοι, υπάκουα τέκνα της Εκκλησίας του Χριστού. Πόσο μάλλον όταν εδώ δεν πρόκειται μόνο για εορτολογική συμφωνία μεταξύ των αληθινών Ορθοδόξων, αλλά και για εορτολογική ασυμφωνία με τους αιρετικούς της Δύσεως, με τους οποίους θέλουν να μας ενώσουν οι Οικουμενιστές. Είναι κρίμα, κ. Τσακίρογλου, εσείς που βρίσκεστε στην Γερμανία να μην το καταλαβαίνετε αυτό. Ο μακαριστός π. Σεραφείμ Ρόουζ, που ζούσε και αυτός σε μια δυτική κοινωνία, εν μέσω αιρετικών, είχε γράψει πως "ἡ διατήρησις τοῦ παραδοσιακοῦ ἐκκλησιαστικοῦ Ἡμερολογίου καθίσταται ταχέως ἕν ἀπό τά διακριτικά στοιχεῖα πού διαχωρίζουν τόν γνήσιον ἀπό τόν μή γνήσιον Ὀρθόδοξον" (π. Σεραφείμ Ρόουζ, Περί τῆς σημασίας τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἡμερολογίου). Αν σας αναπαύει να εορτάζετε τις εορτές με τους Αυγουστίνους και τους Φραγκουλάκηδες και τους άλλους φραγκεμένους "ορθοδόξους" και όχι με τον π. Νικόλαο Δημαρά, τον π. Χριστόδουλο και τους άλλους Γνησίους Ορθοδόξους που λειτουργούν στην Γερμανία (τους οποίους ως Υπερσύνοδος εσείς καταδικάσατε ως "σχισματικούς"), τότε είστε άξιος της μοίρας σας και μη ψάχνετε αλλού την ευθύνη.
4. Μου λέτε πως η θέση μου πως "δεν υπήρχε τότε ακόμη ως όρος ο "Οικουμενισμός"", τον οποίο αναζητούσε ο κ. Ρίζος στα κείμενα των Παλαιοημερολογιτών, είναι λάθος, γιατί τον χρησιμοποιούσαν ήδη οι Προτεστάντες από τον 19ο αιώνα. Μα τί πονηριές είναι αυτές, κ. Τσακίρογλου; Εγώ γράφω πως στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπήρχε αυτός ο όρος και σεις μου μιλάτε για τους Προτεστάντες! Και ενώ έγραψα (αποδεικνύοντάς το με χαρακτηριστικά αποσπάσματα) πως παρόλο που δεν υπήρχε ο όρος "Οικουμενισμός", οι Παλαιοημερολογίτες όλα αυτά τα ενωτικά σχέδια (την ουσία του δηλαδή) τα αντιλήφθηκαν (βλέποντας μπροστά από την εποχή τους) εσείς έρχεστε τώρα και συμπεραίνεται αυθαίρετα ακριβώς τα αντίθετα: "Ἀπὸ τὰ λόγια σας φαίνεται, ὅτι οἱ «Παλαιοημερολογίτες» τίποτα ἀπ’ ὅλα αὐτὰ δὲν ἀντελήφθηκαν, πρᾶγμα παράξενο, διότι ὅπως λέτε, ἡ ἀλλαγὴ ἔγινε γιὰ κάποιους σκοπούς!". Έχω άδικο λοιπόν να πιστεύω ότι είστε τόσο ταραγμένος, που δεν κατανοείτε ούτε τί διαβάζετε; Οι διάλογοι θέλουν ψυχραιμία, κ. Τσακίρογλου, και - το κυριότερο - ΔΙΨΑ για την Αλήθεια και όχι για την Αυτοδικαίωση!
5. Και αμέσως πιο κάτω πάλι δεν κατανοείτε - ξαναλέω φοβάμαι πολύ πως κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε - τί διαβάζετε. Εγώ γράφω "για την αναγνώριση των Αγγλικανών (γεγονός που δεν διατυμπανίστηκε άλλωστε), η οποία έγινε σε μια εποχή που το ενδιαφέρον του κόσμου ήταν στραμμένο στην μεγάλη τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής" και σεις μου γράφετε ότι τάχα εγώ έφερα ως δικαιολογία την Μικρασιατική Καταστροφή για την, άγνωστη στην εποχή της, Εγκύκλιο του 1920! Με διαστρεβλώσεις και ψέμματα θα πείσετε τους οπαδούς σας κ. Τσακίρογλου; Ας τολμήσει η "Π.Π." να δημοσιεύσει και τα κείμενά μου (ή έστω να παραπέμψει σε αυτά), ώστε οι αμερόληπτοι αναγνώστες σας να διαπιστώσουν μόνοι τους την Αλήθεια και το Δίκαιο!
6. Γράφετε παρακάτω, εμφανώς ταραγμένος πάλι: "δὲν χρησιμοποιεῖτε σχεδὸν καμία ἄλλη πηγὴ ἐκτὸς ἀπὸ συγγραφεῖς «τοῦ παλαιοῦ», μᾶλλον γιὰ νὰ μὴν μολύνετε τὴν γραφίδα σας μὲ προδότες τύπου «νέο ἡμερολόγιο»". Καταρχήν, μπράβο σας που αποκαλείτε "συγγραφείς του παλαιού ημερολογίου" τους κοιμηθέντας προ της Ημερολογιακής Καινοτομίας του 1924, Ιερεμία τον Τρανό (+1595), Άγιο Μελέτιο Πηγά (+1601), Σεβαστό Κυμινήτη (+1702), Δοσίθεο Ιεροσολύμων (+1707), Αθηνών Μελέτιο Μήτρο (+1714), Αθανάσιο Κομνηνό - Υψηλάντη (τέλη ΙΗ΄ αιώνος), Άγιο Νικόδημο (+1809), Ερμάννο Λούντζη (+1868), Κυριάκο Λαμπρύλλο (+1882), γιατί όντως όλοι αυτοί ανήκουν στην Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου. Στις απαντήσεις μου όμως, προς τον κ. Ρίζο (όπως μπορεί να δει κάθε νηφάλιος αναγνώστης), έχω χρησιμοποιήσει μέχρι στιγμής, εκτός των ανωτέρω συγγραφέων - και των μετά το 1924 Παλαιοημερολογιτών -, και τους εξής Νεοημερολογίτες, ως πηγές: Φιλάρετο Βαφείδη (+1933), Γεώργιο Αρβανιτάκη (+1946), Γερμανό Στρηνόπουλο (+1951), π. Ανδρέα Μπορκόφσκι, Ιωάννη Εμμ. Μεϊμάρη. Επομένως, και πάλι σας συστήνω να ξαναδιαβάσετε τα κείμενά μου με προσοχή, και κυρίως με ψυχραιμία, πριν εκφέρετε τέτοιες κρίσεις, που αδικούν την Αλήθεια, αλλά και εσάς προσωπικά.
7. Περί του Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου σας επιστρέφω ολόκληρη την φράση σας: "Δὲν ἀδικεῖται ἐσεῖς τὸν ὅσιο Γέροντα παραθέτοντας ἐπιλεκτικὰ καὶ συμφεροντολογικὰ τὰ λόγια του; Δὲν ἀποτελεῖ ἐπιλεκτικὴ ὁμολογία;". Όποιος έχει διαβάσει το σύνολο του έργου του κατανοεί ακριβώς την διδασκαλία του μακαριστού Γέροντος για το νέο παπικό ημερολόγιο, καθώς και την διάκριση που κάνει μεταξύ του Παλαιού Ημερολογίου και των ακραίων θέσεων μερικών Παλαιοημερολογιτών.
8. Πιο κάτω βάζετε ένα απόσπασμα του Αγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου στο οποίο φαίνεται πως δεν θεωρεί το ημερολόγιο δογματικό θέμα και μου γράφετε: "Ἄρα κ. Μάννη, τὸ ἡμερολόγιο κατὰ τὰ λόγια τοῦ πρ. Φλωρίνης, δὲν εἶναι δογματικὸ θέμα. Τότε πρὸς τί ὁ πόλεμος πρὸς τὸν κ. Ρίζο;". Και πάλιν και πολλάκις, κ. Τσακίρογλου, σας συστήνω να διαβάσετε με προσοχή τα κείμενά μου, αν και είμαι σίγουρος πλέον πως κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε, δυστυχώς. Σε αυτά ξεκάθαρα έγραψα πως δεν θεωρώ το ημερολόγιο δογματικό ζήτημα και πως η κύρια ένστασή μου προς τις απόψεις του κ. Ρίζου (και όχι "πόλεμος" προς το πρόσωπό του, σε αντίθεση με άλλους που μη έχοντας επιχειρήματα, επιτίθενται επί προσωπικού), βρίσκεται στην απαξίωση των ΜΗ δογματικών ζητημάτων (σαν να είμαστε τίποτα Προτεστάντες), όταν μάλιστα για τα συγκεκριμένα έχει αποδειχθεί πλέον ότι συνδέονται με τα θέματα της Πίστεως. Και ρωτάω ευθέως και εσάς, εφόσον ο κ. Ρίζος δεν μου έχει απαντήσει ακόμη: Θεωρείτε πως ό,τι δεν είναι δόγμα (π.χ. το πως κάνουμε τον σταυρό μας) επιτρέπεται να μεταβάλλεται και αν ναι, με ποιες προϋποθέσεις και ποιοι έχουν αυτό το δικαίωμα;
9. Πιο κάτω πάλι γράφετε: "ἐσεῖς δὲν κάνατε ἀποτείχιση, ἀλλὰ δική σας ἐκκλησία μὲ δικούς σας ἐπισκόπους. Δὲν κάνατε διακοπὴ μνημοσύνου τοῦ αἱρετικοῦ ἀλλὰ ἀρχὴ μνημοσύνου ἄλλου ἐπισκόπου ποὺ δὲν ἐπιτρέπεται ἀπὸ τοὺς Ἱ. Κανόνες". Εδώ ξεφεύγετε τεχνηέντως από το μέχρι στιγμής κύριο εξεταζόμενο θέμα μας, το οποίο είναι αν αν η εισαγωγή του νέου ημερολογίου και η εξ αυτής εορτολογική ασυμφωνία δεν είναι μεμπτά, και πάτε σε άλλες ατραπούς. Να έχετε υπομονή και θα βρείτε στη συνέχεια των απαντήσεών μου την λύση στις απορίες σας.
10. Και ερχόμαστε τώρα στην κορωνίδα των παρερμηνειών σας, οι οποίες, όπως φαίνεται, πηγάζουν από την άγνοιά σας στα θεολογικά θέματα, και κυρίως αυτά που αφορούν το Εκκλησιαστικό Δίκαιο. Έτσι παρόλο που ξαναβάζετε το κείμενό μου, δεν το κατανοείτε και το ερμηνεύετε λάθος. Τί έγραψα εγώ; "Βεβαίως εσείς οι σημερινοί Νεοημερολογίτες, κ. Ρίζο, δεν είστε "ενεργεία" αναθεματισμένοι, αλλά "δυνάμει", βρίσκεστε δηλαδή υπό το ανάθεμα, το οποίο, κατά τους Αγίους, ενεργείται σε κάθε εποχή από Σύνοδο ζώντων επισκόπων". Δηλαδή τί ισχυρίστηκα; Πως ΔΕΝ είστε καταδικασμένοι, αλλά υπόδικοι, δεν είστε αναθεματισμένοι, αλλά "υπό το ανάθεμα". Και δεν είστε αναθεματισμένοι ακόμη, διότι δεν έγινε Σύνοδος ζώντων επισκόπων να σας αναθεματίσει. Και ο λόγος που σας τόνισα ότι είστε "δυνάμει" (όχι "ενεργεία") αναθεματισμένοι, είναι για να συνέλθετε και να επιστρέψετε στην γραμμή των Πατέρων προτού βρεθείτε εκτός του Νυμφώνος! Αν δεν θέλετε να ακούσετε εμένα, ακούστε τουλάχιστον τον άγιο Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο: "Ἐὰν ἐξακολουθήσωμεν ἀκολουθοῦντες τὸ παπικὸν ἡμερολόγιον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀπαλλαγῶμεν τοῦ ἀναθέματος. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος καὶ οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς ἂς φροντίσουν νὰ ἐπαναφέρουν τὸ πατροπαράδοτον ἡμερολόγιον διὰ νὰ ἀπαλλάξουν ἑαυτοὺς καὶ τὰ ποίμνια αὐτῶν τῶν ἀναθεμάτων" (Το νέον παπικόν ημερολόγιον και οι καρποί αυτού, σελ. 33).
Αλλά εσείς, κ. Τσακίρογλου, την παραπάνω ξεκάθαρη θέση μου, την αντιστρέψατε (από την πολλή ταραχή σας πάλι;) και με κατηγορείτε ότι τάχα σας "αναθεμάτισα" όλους μαζί, και εσάς, και τους μετά το 1924 Αγίους, και τους παππούδες σας και τους προπαππούδες σας. Γνωρίζω πολύ καλά την πατερική διδασκαλία, για να τολμήσω να κάνω το έγκλημα να αναθεματίσω, εγώ ως απλός λαϊκός. Η εξουσία του "αναθέματος" δόθηκε, κατά τον Ιερό Χρυσόστομο, μόνο στο "κοινό των Αποστόλων" και των διαδόχων τους, δηλαδή την Σύνοδο των Ορθοδόξων Επισκόπων (P. G. 48, 948).
11. Όλα όσα γράφετε από κει και πέρα δεν έχουν νόημα να απαντηθούν, διότι είναι καρπός της εσφαλμένης ερμηνείας σας ότι τάχα σας "αναθεμάτισα" και μόνο σκοπό έχουν να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Το μόνο που έχω να σας πω είναι πως οι πρόγονοί μας το 1924 είπαν "μας φράγκεψαν" (διαπιστωτικά) και όχι "σας φράγκεψαν" (κατακριτικά). Οπότε αφήστε σας παρακαλώ τα συναισθηματικά πυροτεχνήματα περί των παππούδων σας. Δεν έχουμε τίποτα με τους απλούς νεοημερολογίτες, παππούδες ή νέους, του 1924 ή του 2017, που ζούσαν και ζούνε μέσα στην άγνοια. 
Ψυχραιμία λοιπόν και την επόμενη φορά - αν υπάρξει, μιας και μας προϊδεάσατε για την παραίτησή σας από κάθε διάλογο - προσοχή σε όσα διαβάζετε. Καλή φώτιση.  
Νικόλαος Μάννης

9 σχόλια:

  1. Τελικά, κύριε Μάννη, αξίζει τόν κόπο νά ασχολείται κανείς μέ "δυνάμει" αιρετικούς, όταν δέ είναι εις θέσι νά εννοήσουν τί, τέλος πάντων, σημαίνει αυτό τό "δυνάμει" αιρετικός ;

    Όταν κάποιος πάσχει κατά τό θεωρητικό μέρος τής πίστεως καί αδυνατεί νά τό καταλάβει, επειδή πρακτικά ακολουθεί ευπειθώς καί κατά τόν τύπο - φυσικά όχι όλα - τήν πολυδιαφημιζόμενη (όχι κακώς) "πατερική θεολογία", τότε, ποιά θεραπευτική αγωγή μπορεί νά αποδώσει τό "ιατρείο ψυχών" τής Εκκλησίας ; Κομμάτι δύσκολο μού φαίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  2. Να είσαι καλά αδελφέ Νικόλαε για το αγώνα που δίνεις υπέρ της Αλήθειας.

    Εύχομαι ο Κύριος να σε φωτίζει πάντοτε και να έχει εσένα και την οικογένειά σου υπό τη Σκέπη Του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πράγματι, ὁ κ. Τσακίρογλου ἔγραψε τό ὡς ἄνω κείμενον διατελῶν ἐν συγχύσει καί ταραχῇ. Λέγει πολλές ἀναλήθειες, ἀλλά, ἐπειδή τίς ἀπήντησε ὅλες ὁ Δάσκαλος, τόν ὁποῖον συγχαίρω καί πάλιν θερμῶς, θά περιορισθῶ σέ ἕνα μόνον σχόλιον. Γράφει ὁ κ. Τσακίρογλου: "οἱ «Παλαιοημερολογίτες» τίποτα ἀπ’ ὅλα αὐτὰ δὲν ἀντελήφθηκαν, πρᾶγμα παράξενο, διότι ὅπως λέτε, ἡ ἀλλαγὴ ἔγινε γιὰ κάποιους σκοπούς! Μὰ κανεὶς δὲν φρόντισε νὰ ἐρευνήσει γιὰ ποιούς σκοποὺς;"

    Καλά, μέ τό νά λέμε ὅτι (1) ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ 1920 δέν ἦτο τότε (τό 1924) γνωστή παρά μόνον στούς ἀρχιεπισκόπους, καί (2) ὁ ὅρος "Οἰκουμενισμός" δέν ἐχρησιμοποιεῖτο τότε στήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, σημαίνει ὅτι λέμε ὅτι δῆθεν οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ π.ἑ. δέν ἀντελήφθησαν ὅτι πίσω ἀπό τήν ἀλλαγήν τοῦ ἑορτολογίου ἐκρύπτετο ἡ "Ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν"; Αὐτή δέν εἶναι ἡ πεμπτουσία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κ. Τσακίρογλου, ἤ κάνετε πώς δέν καταλαβαίνετε; Καί πῶς δῆθεν λέμε ὅτι δέν ἐγνώριζαν, ἀφοῦ γράφουμε ὅτι ὁ ἁπλός κόσμος ἐκραύγαζε τό 1924: "ΜΑΣ ΦΡΑΓΚΕΨΑΝ!!!" Πῶς δέν ἐγνώριζαν ἀφοῦ τό ζήτημα ὑπῆρχε ἀπό τό 1582, ἀφοῦ ἔγιναν καί ἄλλες προσπάθειες γιά τήν ἀλλαγήν, ὅπως τό 1902 ἐπί πατριάρχου Ἰωακείμ τοῦ Γ', ὁ ὁποῖος ἤθελε νά ἑνώσῃ τίς "ἀναδενδράδες" τοῦ Χριστιανισμοῦ; Καί πῶς δέν ἐγνώριζαν τόν σκοπόν τῆς ἀλλαγῆς, ἀφοῦ τά βιβλία των Οἰκουμενιστῶν λέγουν εὐθαρσῶς ὅτι στόχος τῆς μεταρρυμίσεως ἦτο ἡ Ἕνωσις μέ τούς αἱρετικούς. Βλ. π.χ. τό βιβλίον τοῦ Ἀνθίμου, Μητροπολίτου Βιζύης, μέ τίτλον «ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ», τό ὁποῖον ἐδημοσιεύθη τό 1922, ἤτοι δύο ἔτη ΠΡΟ τῆς μεταρρυθμίσεως, καί τό ὁποῖον εἰς τήν σελ. 141 (ἀλλά καί σέ ἄλλα σημεῖα) λέγει τά ἑξῆς σημαντικά: «ὅτι διά τοῦ ζητήματος τοῦ Ἡμερολογίου, ἐπιτυγχανομένης τῆς ἑνοποιήσεως αὐτοῦ, θέλει ἀναμφισβητήτως ἐπιτελεσθῆ τό πρῶτον σπουδαῖον βῆμα πρός ἐπίτευξιν τῆς μελετωμένης καί ὑπό τῶν πραγμάτων ἐπιτακτικῶς ἐπιβαλλομένης Κοινωνίας τῶν Ἐκκλησιῶν». Ἴσως θά ἐρωτήσετε: "πόσοι εἶχαν διαβάσει τέτοια βιβλία μέχρι τό 1924;" Σύμφωνα μέ τήν ἐπικρατοῦσαν θεωρίαν διαμορφώσεως προσδοκιῶν, κ. Τσακίρογλου, ἀρκεῖ πολύ ὀλίγοι, οἱ εἰδήμονες, νά γνωρίζουν μίαν πληροφορίαν. Αὐτοί θά τήν διαδώσουν καί στούς ἁπλοϊκούς, ἐπ' ἀμοιβῇ βεβαίως, ἄν καί εἰς τήν προκειμένην περίπτωσιν ἡ ἀμοιβή πού ἀνεμένετο δέν ἦτο χρηματική καί δέν ἀνεμένετο ἀπό ἀνθρώπους, ἀλλ' ἀπό τόν Θεόν. Διό καί πολλοί Ἁγιορεῖται Πατέρες ἐξῆλθον τότε τοῦ Ἄθωνος καί ἐδίδασκον τόν λαόν, ἐλειτούργουν κ.λπ. Ἔχετε ἐκτεθῆ μέ τίς ἀντιφάσεις πού γράφετε, κ. Τσακίρογλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ἔχω νὰ παρατηρήσω ὅτι, στὴν δημοσίευση τοῦ ἄρθρου τοῦ κυρίου Τσακίρογλου ὑπὸ τοῦ ἰστολογίου "Πατερικὴ παράδοση", δὲ παραπέμπει σὲ καμία ἀπὸ τὶς ἀπαντήσεις τοῦ κ.Μάννη (εἰς τὰ ὁποῖα ὑποτίθεται ὅτι ἀπαντᾶ) πρὸς τὸν κ.Ρίζο, παρὰ μόνο στὰ ἄρθρα τοῦ δευτέρου. Μὰ γιατί; Μήπως, διότι δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ ἐνημερωθοῦν οἱ ἀναγνῶστες τῆς "Π.Π." τῶν ὀρθῶν ἀπαντήσεων τοῦ κ.Μάννη, παρὰ μόνο τῶν ἀστόχων θέσεων τοῦ κ.Ρίζου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πραγματικά μετά απο μερικές γραμμές σταμάτησα να διαβάζω, απορώντας απο την εντελώς εσφαλμένη κατανόηση του κ Τσακίρογλου για τα γραφόμενα σας κ. Μάννη.
    Θέλω να πιστεύω πραγματικά ότι λόγο έλλειψης ψυχραιμίας εσκοτίσθη ο νούς και τα έγραψε όλα αυτά, τόσο εσφαλμένα.
    Δυστυχώς απο όλο αυτόν το διάλογο που γίνετε συμπεραίνω, ένα μεγάλο χάσμα και εντελώς διαφορετικό τρόπο σκέψης μεταξύ Ν.Η/των και Π.Η/των.
    Πάντως όταν ζοριστούν λίγο αρχίζουν τα κλασικά, για τις παρατάξεις και επισκόπους για να ξεφύγουν από το θέμα. Μου θυμίζει συζήτηση με προτεστάντες που πετάγονται από το ένα θέμα στο άλλο, ιδικά εκεί που ανάφερε ότι ο Χριστός δεν ανέφερε για το Παλαιό Ημερολόγιο μέσα στο ευαγγέλιο (άν και μέσα στο ευαγγέλιο μιλάει να τηρούμε τις παραδόσεις).
    Κρίμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στο περισσότερο μέρος της εργασίας του ο κ. Ρίζος αναλώνεται στην ανάδειξη αρχαίων ημερολογιακών ασυμφωνιών για να μας πεί ότι κακώς οι παλαιοημερολογίτες αποτειχίστηκαν. Όμως όλα αυτά φανερώνουν τις αγωνιώδεις προσπάθειες των αγίων Πατέρων να πετύχουν την πολυπόθητη συμφωνία και τίποτα παραπάνω. Απορίας άξιο είναι πώς ο κ. Ρίζος και κάποιοι άλλοι δεν το βλέπουν αυτό! Αλλά ο κ. Μάννης τα διέλυσε σαν ιστό αράχνης, εκτός των άλλων, με μία και μόνο πρόταση ότι "το μήνυμα αυτό του κ. Ρίζου (το ότι και άλλοτε υπήρχε εορτολογική ασυμφωνία) δεν δικαιολογεί το να μην υπάρχει σήμερα εορτολογική συμφωνία".
    Δεν εξηγείται διαφορετικά αυτό που συμβαίνει με τους περισσότερους νεοαποτειχισθέντες. Είναι τόσο το μένος τους κατά των Παλαιοημερολογιτών που δεν μπορούν πια να το κρύψουν. Την καλή τους μαρτυρία κατά του οικουμενισμού, δυστυχώς την αμαυρώνουν πολεμούντες αδελφούς που αγωνίσθηκαν με εξορίες, προπηλακισμούς, απαγορεύσεις τελετουργιών, διωγμούς, ξυρισμούς Ιερέων στα υπόγεια της Αρχιεπισκοπής, μέχρι και φόνο έκαναν. Βεβαίως γίνανε και λάθη. Αλλά πρέπει να μάθουν οι φίλοι μας ότι τις ακρότητες και τους διχασμούς προώθησαν και επέβαλαν κυρίως εγκάθετοι των νεοημερολογιτών. Πρώτος εξ αυτών ο Ε. Τόμπρος ο οποίος έσερνε από την μύτη τον δυστυχή Ματθαίο Καρπαθάκη.
    Δεν σας επιτρέπεται, και αμαρτάνετε κύριοι. Τουλάχιστον λίγο σεβασμό στον πρ. Φλωρίνης κ. Χρυσόστομο που στα γεράματά του (83 ετών) οι άθλιοι καινοτόμοι Αρχιερείς τον εξόρισαν για τρίτη φορά στην απαράκλητη Ι. Μ. Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου Υψηλού στη Μυτιλήνη σε ένα σκοτεινό κελί με φρουρά αστυνομικών, σαν να ήταν κακούργος. Γιατί τον φοβούνταν τόσο πολύ, δέν σας κάνει εντύπωση; Και έρχεστε σήμερα να μας πείτε ότι δεν έπρεπε να κάνει σύνοδο ενισταμένων για την διαποίμανση οχτακοσίων παραρτημάτων;
    Έχετε όμως ένα δίκαιο. Όλες οι κατηγορίες σας υφηγούνται από τις αστοχίες και ακρότητες κάποιων που ευθύνονται για τους διχασμούς. Το να στοχεύετε σ' εκείνον που πολέμησε αυτές τις ακρότητες όμως, φανερώνει ότι δεν μελετήσατε σοβαρά τα συγγράμματά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η απάντηση του Δασκάλου ήταν άψογη, οπότε δεν χρειάζεται να σχολιάσει κανείς αυτά που έγραψε ο κ.Τσακίρογλου,ο οποίος έριξε μερικές αδέσποτες και αποχώρησε.Αν όντως αγαπούσε την αλήθεια θα έκανε διάλογο για χάρη της.Δυστυχώς,απ' ό,τι φαίνεται τον καίει ο αγώνας του Δάσκαλου.Μου θύμισε η συμπεριφορά του και τα λεγόμενά ένα κείμενο που δεν πρόλαβε να τελειώσει ο αείμνηστος π. Θεοδώρητος, επειδή κοιμήθηκε και στο οποίο έγραφε ότι όπωςως οι Εβραίοι όταν διαβάζουν τις Γραφές, φορώντας ένα κάλυμμα στην κεφαλή,δεν τις κατανοούν αφού δεν δέχονται τον Χριστό,που είναι το κλειδί για την κατανόησή τους, έτσι και οι νεοημερολογίτες "συντηρητικοί" ή " αντιουκουμενιστές" (όπως ο κ.Τσακίρογλου) δεν κατανοούν την ομολογία κατά του οικουμενισμού εάν πρώτα δεν κάνουν αποτείχιση και επιστροφή εκεί που ήταν η Εκκλησία πριν την αλλαγή του 1924.Η Εκκλησία όμως δεν έπαψε να υπάρχει μετά την αλλαγή, αλλά ένα κομμάτι της αποτειχίστηκε και παρέμεινε Ορθόδοξο,οι λεγόμενοι "Παλσιοημερολογίτες".Εκεί λοιπόν πρέπει να επιστρέψουν.Ομως δύσκολο πράγμα η ταπείνωση.Ο κ.Τσακίρογλου μαζί με την ομολογία που θα κάνει (αν και όταν) θέλει και τη δόξα της πρωτοπορίας.Που να παραδεχτεί ότι τόσα χρόνια που κατηγορεί τους παλαιοημερολογίτες απλά ήταν σε λάθος δρόμο.Ανακάλυψε τώρα την ομολογία (αν και όταν) αλλά τον ενοχλεί το γεγονός ότι κάποιοι το έκαναν καμία εκατοστή χρόνια πριν και υπέμειναν διωγμούς για αυτό.Αφού λοιπόν θέλει και την πίτα ολόκληρη (ομολογία) και το σκύλο χορτάρι (πρωτοπορία) ας απαξιώσει τους παλαιοημερολογίτες για να κοιμήσει τη συνείδησή του που τον ελέγχει... Πάροικος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οι 13 χαμένες ημέρες τού παπισμού

    Ερώτηση αφελούς

    Εάν, υποτεθείσθω, ο Φραγκίκος και οι προκάτοχοι υπερακόντιζαν τών δικών μας πατερικών ή μεταπατερικών "θεολόγων", σέ αναφορές πρός τούς εκκλησιαστικούς καί αγιογραφικούς συγγραφείς, ενώ παρέμενε αμετακίνητος στό φιλιόκβε, τί θά λέγαμε τότε; Ότι ο παπισμός είναι εκκλησία ;

    Ρητορικό τό ερώτημα, ωστόσο, τί απάντηση θά μάς έδιναν οι καινοτόμοι; Θά αδιαφορούσαν ή όχι γιά τίς χαμένες 13 ημέρες, που ανακάλυψαν οι αστρονόμοι καί οι αστροσκόποι τού πάπα, αν καί ο ήλιος ουδέποτε έπαψε νά ανατέλλει καί να δύει επί 13 ολόκληρα εικοσιτετράωρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το σημαντικότερο όφελος από όσα γράφτηκαν σε κείμενα ή σχόλια τις τελευταίες ημέρες για το ημερολογιακό ζήτημα ήταν , κατά την γνώμη μου, το γεγονός ότι οι Αποτειχισμένοι έλαβαν ξεκάθαρες απαντήσεις για όσα πρεσβεύουν και καταμαρτυρούν εναντίον των Ορθοδόξων του Πατρίου ( ΓΟΧ ) . Ήταν καιρός να γίνει αυτό το γεγονός, διότι η αδελφική ευγένειά μας και υπομονή θεωρήθηκε, πιθανόν, ως αδυναμία και εμείς ίσως ως εύκολος επικοινωνιακός στόχος. Τώρα πλέον έγινε φανερό ότι τα πράγματα δεν έχουν έτσι, όπως πιθανόν κάποιοι φαντάστηκαν, και η βασική μας δύναμη δεν είναι τόσο τα πρόσωπα που διαλέγονται και απαντούν, όσο η Χάρις Του Θεού και η Αλήθεια που αφορά τον Αγώνα μας. Οι Αποτειχισμένοι πλέον γνωρίζουν τον δρόμο για την Ενότητα Της Εκκλησίας και μπορούν, όποτε θελήσουν μελλοντικά, να μας συναντήσουν με αδελφική ειλικρίνεια. Βεβαίως το πιθανότερο είναι να συνεχίσουν μόνοι τους τον δρόμο που επέλεξαν χωρίς εμάς και ίσως ενάντια σε μας. Εμείς θα περιμένουμε, όπως περιμέναμε τόσες δεκαετίες την εμφάνιση νέων αληθινών αδελφών σε πνεύμα πραγματικής ισοτιμίας για το πνευματικό συμφέρον Της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Εάν, και όταν γίνει μελλοντικά αντιληπτό, ότι ο μονήρης δρόμος που ακολουθούν είναι αδιέξοδος, θα χαρούμε για ένα αληθινό διάλογο καταλλαγής και Ενότητος των αληθινών Ορθοδόξων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή