Ἀπό τήν Πνευματικήν Ἀποστασίαν εἰς τήν Ἐθνικήν Κρίσιν καί τέλος εἰς τήν Ὑποταγήν τῆς Χώρας

Ἀπό τήν Πνευματικήν Ἀποστασίαν εἰς τήν Ἐθνικήν Κρίσιν καί τέλος εἰς τήν Ὑποταγήν τῆς Χώρας

ὑπό

Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου

Καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Scranton

Φεβρουάριος 2017

Ὁ μακραίων θεοσεβής Ἑλληνισμός παρέμεινεν εἰς τήν παγκόσμιον Ἱστορίαν ὡς ὁ θεμελιωτής τοῦ ἀνθρωπίνου πολιτισμοῦ εἰς τόν πλανήτην καί δή τοῦ δυτικοῦ τοιούτου. Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες φιλόσοφοι, θείᾳ Προνοίᾳ, συνηγωνίζοντο μέ τήν ἠθικήν των φιλοσοφίαν τούς προφήτας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.[1] Ἀμφότεροι, Ἕλληνες φιλόσοφοι καί Ἑβραῖοι προφῆται ἀνέμενον τήν ἔλευσιν καί ἀποκάλυψιν τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ. Οἱ πρῶτοι Τόν ἀπεδέχθησαν καί ὡς Χριστιανοί πλέον κατέστησαν οἱ πνευματικοί πατέρες τῶν μετέπειτα ὑπολοίπων Ὀρθοδόξων λαῶν. Οἱ δεύτεροι ἠγνόησαν τούς προφήτας των, ἀπέρριψαν τόν Ἀληθινόν Θεόν καί κατέστησαν φανατικοί διῶκται τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων καί τῶν λοιπῶν πνευματικῶν τέκνων τῆς Ἑλλάδος. Ἡ αἰωνία πάλη μεταξύ ἀληθείας καί πλάνης!

            Ἡ ἄητος αὕτη διαμάχη, μεταξύ τῆς Ἀληθείας καί τοῦ ψεύδους συνεχίζεται ἐπί 1983 ἔτη. Ὁ Ἑλληνισμός καί ἡ Ὀρθοδοξία, θείᾳ βοηθείᾳ, ἀντεστάθησαν εἰς ὅλας τάς διώξεις καί ἔφθασαν εἰς μεγάλην πνευματικήν ἀκμήν (ἁγιότητα), ἀλλ’ οἱ ἡγέται των ἀπεστάτησαν ἐπανειλημμένως καί ἡ χώρα μέ τόν λαόν της διεσύρθη εἰς ὑποταγάς, διωγμούς, στερήσεις καί δουλείας. Ἡ αἰτία τῆς ὑποταγῆς τῆς χώρας ἦτο πάντοτε ἡ ἀπάρνησις, ὑπό τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς πολιτείας, τῆς Παραδοσιακῆς Πίστεώς μας, τήν ὁποίαν εἶχον, εἰς μέγαν βαθμόν, ἀκόμη καί οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας. Τό Ἔθνος ἐπλήρωσε πολύ ἀκριβά τήν ἀποστασίαν τῆς ἐπισήμου Ἐκκλησίας μας καί ἡ χειραφετημένη ὑπό τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων πολιτεία κατέληξεν εἰς τήν ἀθεῒαν,[2] καθ’ ὅτι δέν ὑπῆρχεν (δέν διέθετον), ἄνευ Θείας Χάριτος, πνευματικόν ὑπόβαθρον καί συνεπῶς, δέν ἠδυνήθησαν νά καταστοῦν στήριγμα καί προασπισταί διά τόν λαόν μας καί τήν παιδείαν του.[3]

            Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί ἀσφαλῶς καί τό Πατριαρχεῖον τῆς Κωνσταντινουπόλεως δέν ἠμποροῦν νά καταστοῦν οἰκουμενισταί, αἱρετικοί, ἀποστάται, συμπράττοντες μέ τήν πλάνην, ἀντιτασσόμενοι μέ πᾶν μέσον τήν Παραδοσιακήν ἡμῶν Πίστιν καί διώκοντες τούς πιστούς Χριστιανούς. Αὐτοί θά ἔπρεπε νά εἶχον ὅλοι καθαιρεθῆ καί ἡ πολιτεία καί ὁ λαός νά τούς εἶχε θέσει εἰς τό περιθώριον, ὡς συνέβη εἰς τό παρελθόν μέ τούς λοιπούς αἱρετικούς.[4] Καθ’ ὅτι, «εἰ τίς ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ’ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω.»[5] Σήμερον, οἱ ψευδο-πνευματικοί οὗτοι ἐκκλησιαστικοί ἡγέται κατέστησαν τούς Ὀρθοδόξους Ἕλληνας αἱρετικούς καί ἀποδιοπομπαίους ἀπό τά πνευματικά των τέκνα, τούς λοιπούς Ὀρθοδόξους λαούς.[6]

            Δυστυχῶς, οἱ πολιτικοί ἡγέται τῆς χώρας μας ἀπεδείχθησαν ἀνάξιοι συνεχισταί τῶν σοφῶν καί ἡρωϊκῶν προγόνων των, ὑποτελεῖς εἰς τάς ξένας σκοτεινάς δυνάμεις, ἄνευ τῆς παραμικρᾶς ἐμφύτου ἀρετῆς τοῦ γένους μας, ἐχθροί τῆς Ὀρθοδοξίας, ἄθεοι, Μασόνοι, διεφθαρμένοι, ἀνθέλληνες, ἀγνώμονες πρός τούς ψηφοφόρους τους, προδόται τῶν ἱερῶν καί ὁσίων τῆς μοναδικῆς των χώρας καί ὑποτελεῖς τῶν κατευθυνομένων ΜΜΕ (παραπληροφορήσεως). Ἀλλά, ἄνευ πίστεως, ἀνδρείας, ἀξιοπρεπείας, ἀρετῆς, ἱστορικῆς γνώσεως, παιδείας καί Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ, τί εἴδους πολιτικός ἡγέτης θά ἠμποροῦσε κάποιος νά γίνῃ; Οἱ πολιτικοί ἡγέται τῶν τελευταίων 40 ἐτῶν δέν εἶναι οὔτε κἄν Ἕλληνες, οὔτε  Ὀρθόδοξοι, ἀλλά καί οὔτε ἔχουν κανέν ἀπό τά στοιχειώδη προσόντα, ἀκόμη καί τοῦ πλέον ἀσημάντου ἡγέτου ἐπί τῆς γῆς, διά τοῦτο καί κατέστησαν δημιουργοί τῆς τρεχούσης Ἐθνικῆς κρίσεως καί ὑποταγῆς τῆς χώρας εἰς τήν αἱρετικήν δύσιν.

            Αὐτά, συνεπῶς, εἶναι τά ἀποτελάσματα τῆς ἀποστασίας, τῶν αἱρέσεων, τῆς ἀγνοίας, τῆς ἀνταρσίας καί τῆς ὑποτελείας, τά ὁποῖα βλέπομεν σήμερον. Οἱ πνευματικοί ἡγέται τῆς ἐπισήμου Ἐκκλησίας τῆς χώρας μας κατέστησαν αἱρετικοί. Ἑπομένως, ἐπιβάλλεται, κατά τούς Ἱερούς Κανόνας, ἡ ἀποτείχισις ἐξ αὐτῶν ἁπάντων τῶν Ἑλληνορθοδόξων. Ἅπαντες οἱ ἡγέται μας κατέστησαν ἀνάξιοι τοῦ Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ μας, προδόται τῆς χώρας μας καί τοῦ λαοῦ μας, ἀνίκανοι νά ὑπερασπισθοῦν πίστιν καί πατρίδα, δειλοί ἀκόλουθοι τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, τῆς πλάνης, τῆς ἀθεῒας, τῆς διαφθορᾶς, τῆς Νέας Ἐποχῆς, τῆς ἀπαξιώσεως πασῶν τῶν ἀρετῶν καί ἀξιῶν μας καί ἤδη παρέδωσαν τήν Ὀρθοδοξίαν καί τήν Ἑλλάδα βοράν εἰς τούς ἐχθρούς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τούς ὀπαδούς τοῦ ἀντιχρίστου.[7] Συνεπῶς, ἅπαντες ἀπορριπτέοι! Ἡμεῖς ὅμως γιγνώσκομεν τό Ἀποστολικόν, «Καί πάντες δέ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται˙[8] πονηροί δέ ἄνθρωποι καί γόητες προκόψουσιν ἐπί τό χεῖρον, πλανῶντες καί πλανώμενοι. Σύ δέ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καί ἐπιστώθης, εἰδώς παρά τίνος ἔμαθες.»[9]

            Τέλος, ἐάν ἡ Ἐκκλησία δέν ἐπιστρέψῃ εἰς τήν Παραδοσιακήν Ὀρθόδοξον Πίστιν τῶν πατέρων μας, τήν ὁποίαν ἔχομεν ἀπό τό ἔτος 51 μ.Χ., ὅταν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔφθασεν εἰς Ἀθήνας καί ἐξεπλάγη ἀπό τήν πίστιν τῶν Ἀθηναίων εἰς τόν «Ἄγνωστον Θεόν»˙ καί ἐάν ἡ Πολιτεία δέν παύσῃ τάς ὑποτελεῖς πληρωμάς μέ τό αἷμα τῶν πτωχῶν Ἑλλήνων πρός τούς σκοταδιστάς Εὐρωπαίους καί τούς τοιούτους τοῦ ΔΝΤ καί δέν φύγῃ ὄχι μόνον ἀπό τό εὐρώ, ἀλλά καί ἀπό αὐτήν ταύτην τήν δούλην (πρωτότυπον) τῆς ἀπανθρώπου παγκοσμιοποιήσεως, τήν Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν, ὥστε νά ἐπανακτήσῃ τήν Ἐθνικήν της κυριαρχίαν καί ἐλευθερίαν, δέν ὑπάρχει κανέν μέλλον διά τήν χώραν καί τόν λαόν της. Διά τῆς παρούσης ψευδο-διαχειρίσεως τῆς πνευματικῆς, οἰκονομικῆς, μεταναστευτικῆς, ἐξωτερικῆς καί κοινωνικῆς κρίσεως, οὔτε ἡ Ἑλλάς θά ἠμπορέσῃ νά διατηρήσῃ τήν ὕπαρξίν της, ἀλλά καί οὔτε ἡ Ἑλληνική Ὀρθοδοξία θά δυνηθῇ νά ἀντιταχθῇ εἰς τόν ἐχθρόν (ἀντίχριστον) τῶν ἀνθρώπων εἰς τούς ἐσχάτους καιρούς, τούς ὁποίους διάγομεν. Συνεπῶς, ἀπολλύμεθα ἐθνικῶς, ἐδαφικῶς (γεωγραφικῶς) καί πνευματικῶς. Ἡ ἀντίδρασίς μας πρός τήν παροῦσαν λαίλαπα θά πρέπει νά εἶναι ἄμεσος, ἀποτρεπτική καί ἀποτελεσματική, ἐκ τῶν κάτω (ἐκ τῆς βάσεως), ἀπό τόν Ἑλληνορθόδοξον λαόν μας. Εὐχόμεθα καί πιστεύοντες εὐελπιστῶμεν.

                  

---

[1] Ὅρα, Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου, «Ἑλληνισμός καί Ὀρθοδοξία: Ἡ διά τῆς Θείας Προνοίας προφητευθεῖσα ὑπό τούτου τῆς ἀποκαλυφθείσης ἐκ ταύτης Ἀληθείας», Christian Vivliografia, 15 Ἰουνίου 2016, σσ. 1-8. https://christianvivliografia.wordpress.com/2016/06/15/%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%e1%bd%b8%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%e1%bd%b8%cf%82-%e1%bd%80%cf%81%ce%b8%ce%bf%ce%b4%ce%bf%ce%be%ce%af%ce%b1-%e1%bc%80/

[2] Ὅρα, «Ὁ Νέος Ὑπουργός Παιδείας κ. Κώστας Γαβρόγλου», ’Ορθόδοξος Τύπος, 31 Ἰανουαρίου 2017. http://orthodoxostypos.gr/%ce%bf-%ce%bd%ce%ad%ce%bf%cf%82-%cf%85%cf%80%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b5%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%ba-%ce%ba%cf%8e%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b3%ce%b1%ce%b2%cf%81/

[3] Ὅρα,  Ἀρχ. Δανιἠλ Ἀεράκη, ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΚΦΥΛΩΝ [Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης], Χριστιανική Βιβλιογραφία , 31 Ἰανουαρίου 2017. https://christianvivliografia.wordpress.com/2017/01/31/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ac%ce%bd%ce%b4%ce%b1-%e1%bd%91%cf%80%ce%ad%cf%81-%cf%84%e1%bf%b6%ce%bd-%e1%bc%90%ce%ba%cf%86%cf%8d%ce%bb%cf%89%ce%bd/

[4] «Πόσο ἑωσφορικὸ ἐγωϊσμό, σὰν τοῦ πάπα, πρέπει νὰ ἔχει κανείς, ὥστε νὰ βάζει τὸν ἑαυτό του πάνω καὶ ἀπὸ Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ νὰ ζητεῖ τὴν κατάργηση Ἱερῶν Κανόνων, στὴ συνέχεια δὲ νὰ τοὺς καταπατεῖ ὁ ἴδιος συμπροσευχόμενος μὲ αἱρετικοὺς καὶ ἀλλοθρήσκους; Ποιά Ὀρθόδοξη Σύνοδος καὶ πότε θὰ συνέλθει ἐπὶ τέλους, γιὰ νὰ ἐφαρμόσει καὶ ἀνανεώσει ὅσα οἱ προηγούμενες Ἅγιες Σύνοδοι ἔχουν ἀποφασίσει; Ὄχι πάντως ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης, ἡ ὁποία συνεχίζει καὶ ἐφαρμόζει τὸ γκρέμισμα τῶν Ἱερῶν Κανόνων ποὺ σχεδίασαν ὁ Μελέτιος, ὁ Ἀθηναγόρας καὶ ὁ Βαρθολομαῖος.», π. Θεόδωρος Ζήσης, «Ἀπαντητική Ἐπιστολή στόν Θεσσαλονίκης», Κρυφό Σχολειό , 4 Φεβρουαρίου 2017. http://krufo-sxoleio.blogspot.com/2017/02/blog-post_4.html

[5] Γαλ. α΄ 6-9.

[6] Αὐτό τό ἀντιμετωπίζομεν καθημερινῶς εἰς τό ἐξωτερικόν ἀπό τούς λοιπούς Ὀρθοδόξους ἀδελφούς λαούς, τούς ὁποίους ἀπεγοητεύσαμεν μέ τήν αἱρετικήν μας συμπεριφοράν, τοῦ «πρασίνου Πατριάρχου», ὡς τόν ἀπεκάλεσεν εἰς ἐμέ, κατά τήν περίοδον τῶν Θεοφανίων, εἷς Ρῶσος Ὀρθόδοξος πατήρ.

[7] Εἷς ἀδελφός ἐταξίδευσε τό περασμένον Πάσχα εἰς τά Ἱεροσόλυμα καί μᾶς ἔλεγεν ὅτι τά ταξί ἔγραφον, «Ὁ Μεσσίας ἔρχεται». Ἐφέτος, τά Χριστούγεννα, τά λεωφορεῖα εἰς τό Λονδίνον εἶχον τήν ἐπιγραφήν, «Ὁ Ἀλάχ εἶναι μεγάλος». Καί ἡμεῖς, οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, καθεύδομεν. Καιρός νά ἀφυπνισθῶμεν πρίν εἶναι πολύ ἀργά διά τήν περιούσιον χώραν μας.

[8] Ὡς συμβαίνει μέ τήν Ἱεράν Μονήν Ἐσφιγμένου καί τούς ζηλωτάς πατέρας τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

[9] Β΄ Τιμ. γ΄ 12-14. (Κυριακή Τελώνου καί Φαρισαίου).