Στα τέλη της δεκαετίας του '90, σε μια από τις συχνές τότε επισκέψεις μου, λόγω του αγιώτατου Γέροντος Ευθυμίου, στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου - την αληθινή Μονή Εσφιγμένου όχι την κατασκευασθείσα υπό του πατριάρχου, κατσουλιέρικη, η οποία δημιουργήθηκε για να πέρνει την χρηματοδότηση της Ε.Ε., που η γνήσια Μονή δεν δεχόταν, γιατί φοβόταν τους Δαναούς με τα δώρα τους - είχα την ευκαιρία να ξεναγηθώ στο θησαυροφυλάκιο της Μονής.
Μίτρες αυτοκρατόρων, περγαμηνές και πολύτιμοι πάπυροι, σπάνια χειρόγραφα και έργα τέχνης, ένας ολόκληρος πολιτιστικός κόσμος στη φυσική του θέση, δίπλα στους πραγματικούς φιλοσόφους της ζωής και όχι σε βιτρίνες - μουσεία του εμπορευματοποιημένου καπιταλιστικού κόσμου.
Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση ήταν η "Σκηνή του Ναπολέοντα". Όπως μας εξήγησε ο οσιότατος μοναχός Ιγνάτιος, ο υπεύθυνος του θησαυροφυλακίου, η Σκηνή αυτή, η οποία ουσιαστικά αποτελεί μέρος της Σκηνής του Ναπολέοντα, υπήρξε δώρο του εθνομάρτυρος Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄ στην Μονή, λόγω του ότι και ο ίδιος ο πατριάρχης υπήρξε Εσφιγμενίτης.
Πρόκειται για ένα εξαίρετο έργο τέχνης, ανυπολόγιστης αξίας.
Το σημαντικότερο όμως είναι το εξής: Επισκέφτηκαν την Ιερά Μονή εκπρόσωποι του γαλλικού κράτους και προσέφεραν υπέρογκο ποσό (αν θυμάμαι καλά γύρω στις 50.000 χρυσές λίρες) για να αγοράσουν τη Σκηνή. Και η απάντηση των νέων Σπαρτιατών και γνησίων Εσφιγμενιτών:
"Δεν την πουλάμε, σας την δίνουμε δωρεάν. Αρκεί να επιστρέψετε ό,τι ελληνικό υπάρχει στο Μουσείο του Λούβρου!".
Φυσικά οι Γάλλοι έφυγαν άπραγοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου