Στη μνήμη του επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτου

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Τον μητροπολιτικό θρόνο της Φλώρινας ελάμπρυναν κατά τον Κ΄ αιώνα δύο μεγάλες προσωπικότητες. Ο ομολογητής Χρυσόστομος Καβουρίδης, ο γενναίος και αγιότατος αυτός αγωνιστής της Πατρώας Ορθοδόξου Πίστεως και ο πυρφόρος ρήτορας Αυγουστίνος Καντιώτης, που προσέφερε τα μάλα στον κατά της γενικής ανηθικότητος και κοινωνικής σήψεως αγώνα.

Και αν μεν ο μητροπολίτης Αυγουστίνος, για λόγους που εκείνος εγνώριζε (και προφανώς επηρεασμένος από τις επιφάνειες σοφιστείες περί δυνητικής εφαρμογής του ΙΕ΄ κανόνος της ΑΒ΄ Συνόδου) δεν απέκοψε τελικά, την κοινωνία με τους οικουμενιστές - λυκοποιμένες  που λυμαίνονται την καθ’ ημάς Ανατολή (μελανό σημείο δυστυχώς στον βίο του), τα πνευματικά του παιδιά οφείλουν στη μνήμη του και εις μνημόσυνο του Γέροντός των να κάνουν το μεγάλο βήμα, να αποτειχιστούν από τους αιρετικούς, βήμα που πολλά πνευματικοπαίδια του μητροπολίτου Αυγουστίνου είχαν κάνει στο παρελθόν ορμώμενα από τα φλογερά κηρύγματά του για την Ορθοδοξία, αλλά και από παρότρυνση του αειμνήστου.

 

Ο ΑΓΩΝ ΤΟΥ

Ο αγώνας του μακαριστού μητροπολίτου Αυγουστίνου υπήρξε κυρίως αγώνας κατά της ηθικής διαφθοράς και της υποκρισίας. Φωτιά οι λόγοι του και οπλισμένοι με απαράμιλλη παρρησία, δίχως να νοιάζεται για αρχές και εξουσίες μπροστά στο δίκαιο. Τα βαζε με τους κομμουνιστές για την αθεΐα τους, με τους «εθνικόφρονες» στρατιωτικούς, που βλασφημούσαν τα θεία, με τους ανήθικους, που διέλυαν τα σπιτικά τους με την πορνεία και τις κραιπάλες, με τους μασόνους πολιτικούς, με τους ανάξιους επισκόπους, με τους διεφθαρμένους «καλλιτέχνες», με χουντικούς και δημοκράτες, με αιρετικούς, με μασόνους, με όλους όσους προσέβαλαν την πίστη μας.

 

Αγωνίστηκε για την κάθαρση του κλήρου, για την αποκάλυψη της μασονίας, ενώ υπήρξε υπέρμαχος του χωρισμού εκκλησίας-κράτους.

   

Πυρ το κήρυγμά του και οι δεκάδες ομιλίες του το αποδεικνύουν (κατεβάστε από εδώ μία από τις καλύτερες ομιλίες του). Πολλά και ωφέλιμα ήταν και τα βιβλία του. Υπήρξε πραγματικός ιεροκήρυκας με χάρισμα να συγκινεί τα πλήθη. Πολλά στοιχεία για τη ζωή και το έργο του θα βρείτε εδώ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/

 

 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

Οι, πρωτοφανείς σε τέτοια κλίμακα, οικουμενιστικές ενέργειες του Αθηναγόρα – που προκαλούσαν τέτοιο δέος, ώστε αρχικά με δυσκολία να γίνεται πιστευτό πως ορθόδοξος πατριάρχης  έφτασε σε τέτοια κατάπτωση (βλέπε άρθρο «ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΘΗ!» από «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» Ιανουάριος 1960) – και γενικότερα η Οικουμενική κίνηση, όπως είναι γνωστότερη η αίρεση του Οικουμενισμού, δημιούργησαν ισχυρό ρεύμα αντίδρασης και στους κόλπους της νεοημερολογιτικής Εκκλησίας.

Προς τιμήν του αργότερα διέκοψε το μνημόσυνο του Αθηναγόρα, δυστυχώς όμως και ενώ ο επόμενος πατριάρχης Δημήτριος ήταν σαφέστατος στο ότι θα ακολουθήσει τη γραμμή του προκατόχου του, δεν διέκοψε και μαζί του την κοινωνία, αλλά πολλές φορές τον ήλεγξε δριμέως (βλέπε «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» Απρίλιος 1985). Ομοίως και τον Αυστραλίας Στυλιανό και άλλους οικουμενιστές.

Αλλά και επί Βαρθολομαίου σκεπτόταν την διακοπή μνημοσύνου τη δεκαετία του ‘90. Είναι γνωστό ότι το 2000 ο αείμνηστος Αυγουστίνος παραιτήθηκε από την ποιμαντορία της Μητροπόλεώς του λόγω γήρατος. Είναι σίγουρο όμως πως αν ήταν εν ενεργεία το 2007, με τα έκτροπα της Ραβέννας, θα είχε κόψει το μνημόσυνο και του Βαρθολομαίου.

 

 

 

Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ

Ο μητροπολίτης Αυγουστίνος αγαπούσε την Ορθοδοξία. Τον πονούσε η διαίρεση του ελληνικού λαού σε νεοημερολογίτες και «παλαιοημερολογίτες», αλλά και η διαίρεση των «παλαιοημερολογιτών» την οποία δεν έβλεπε ως εγκατάλειψη της Θείας Χάριτος, ως ισχυρίζονται με χαιρεκακία πολλοί «φωτισμένοι», αλλά ως αποτέλεσμα ξένου προς την Ορθοδοξία δάκτυλου όπως πραγματικά ήταν. Μάλιστα ως Αρχιμανδρίτης είχε αποφασίσει να γυρίσει στο πάτριο εορτολόγιο, αλλά τον μετέπεισε ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος με την διαλεκτική του δεινότητα.[1] Προσπάθησε επίσης να συμφιλιώσει και τον αποσχισθέντα Βρεσθένης Ματθαίο με τον πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο, αλλά χωρίς επιτυχία, λόγω της φανατισμένης στάσης του περιβάλλοντος του Ματθαίου[2].

Καυτηρίασε με την πένα του τις διώξεις των Ορθοδόξων του Πατρίου Εορτολογίου

και γι’ αυτό έχαιρε εκτίμησης από αυτούς.

 

Ο Αυγουστίνος Καντιώτης εκτιμούσε πάρα πολύ και τον πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο Καβουρίδη, του οποίου το πορτρέτο διακοσμούσε το μητροπολιτικό του γραφείο μέχρι και της παραιτήσεώς του (2000), και με τον οποίο διατηρούσε και αλληλογραφία. Παραθέτω ενδεικτικά και μία επιστολή από τον πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο:

 

Πάντοτε παρακολουθούσε τον αγώνα των Ορθοδόξων του Πατρίου εορτολογίου, των οποίων κρυφή ελπίδα ήταν η επιστροφή του μητροπολίτου Αυγουστίνου στο παλαιό ημερολόγιο.  Ο γέροντας του άλλωστε π. Φιλόθεος Ζερβάκος τον είχε παροτρύνει σε επιστολή του να μεριμνήσει για την επαναφορά του στην επίσημη Εκκλησία (ολόκληρη η επιστολή θα αναρτηθεί σύντομα).

Κλείνω την αναφορά αυτή με δύο κείμενα του. Το πρώτο είναι επιστολή στον "Ορθόδοξο Παρατηρητή" του μετέπειτα επισκόπου Γ.Ο.Χ. Καλλιοπίου, όπου χαρακτηρίζει την μερίδα των παλαιοημερολογιτών ως "προμαχώνα της Ορθοδόξου πίστεως" και το δεύτερο μερικές σημαντικές παρατηρήσεις στην "Χριστιανική Σπίθα" (Ιανουάριος 1987):

 

Αξίζει να σημειωθεί πως όταν ο Γέροντας Χρυσόστομος Σπετσών αποτειχίστηκε από την επίσημη Εκκλησία λόγω Οικουμενισμού (δείτε και εδώ), ο μητροπολίτης Αυγουστίνος με τον οποίο γνωριζόντουσαν από τον κοινό τους Γέροντα π. Φιλόθεο Ζερβάκο, τον πήρε τηλέφωνο και τον επιβράβευσε συστήνοντάς του να παραμείνει στην Ομολογία του, γιατί, όπως χαρακτηριστικά του είπε: "εμείς οι επίσκοποι είμαστε δεμένοι"...

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Οι πολιτικές του απόψεις  ήταν η εφαρμογή του Ευαγγελίου στην πράξη. Δικαιοσύνη, κοινοκτημοσύνη, φιλανθρωπία. Λεφτά δεν περνούσαν από τα χέρια του και το κοινωνικό έργο του υπήρξε τεράστιο. Πατριώτης με την πραγματική σημασία της λέξης (πατρίδα=λαός). «Είμαι κομμουνιστής εν Χριστώ» είχε δηλώσει!

 

Εντύπωση προκαλούν και οι δύο παρακάτω δηλώσεις, οι οποίες αποδείχθηκαν προφητικές.

 

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Είθισται στα αφιερώματα να παρουσιάζονται αγιογραφίες. Χωρίς να αμνηστεύουμε τον αείμνηστο μητροπολίτη Αυγουστίνο για την μη αποτείχισή του, το Ακαινοτόμητο Πλήρωμα της Εκκλησίας, οι Ορθόδοξοι του Πατρίου Εορτολογίου, τιμούμε τον άνδρα αυτόν και ευχόμαστε ολόψυχα στην Υπεραγία Θεοτόκο, που τον αξίωσε να κοιμηθεί στη μνήμη της, με το πάτριο εορτολόγιο, να πρεσβεύει στον Υιό και Θεό μας, να παραβλέψει τα αμαρτήματά του, που ως άνθρωπος είχε και αυτός. Καλούμε δε τα πνευματικά παιδιά του μητροπολίτου Αυγουστίνου, να κόψουν την κοινωνία με τους αιρετικούς οικουμενιστές ως το καλύτερο μνημόσυνο για την ψυχή του Αυγουστίνου Καντιώτου. Αμήν

---

[1] Μαρτυρία κ. Σακαρέλλου

[2] «Η αγωνία στον κήπο της Γεσθημανή», Στ. Καραμήτσου