Γέρων Εὐθύμιος, καθηγούμενος Ἱερὰς Μονῆς Ἐσφιγμένου, ὁ Κύπριος (+1999)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ "ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ": Μέσα στη χορεία των μεγάλων ομολογητών του Κ΄ αιώνος δεν θα μπορούσαμε να μην συμπεριλάβουμε τον αγιώτατο Γέροντα Ευθύμιο (+1999) της Ι. Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους. Για τη μεγάλη αυτή μορφή, που αξιωθήκαμε να γνωρίσουμε και να ωφεληθούμε τα μάλα, παραθέτουμε ένα άρθρο του κ. Μάριου Πηλαβάκη, που δημοιεύθηκε προ εξαμήνου περίπου στην ιστοσελίδα του http://www.markoseugenikos.gr/

Εἰς τοὺς ἀποκαλυπτικοὺς καιρούς πού ζοῦμε, ὅπου ὁ διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος προσπαθεῖ, ὁ ταλαίπωρος, να διαλύσῃ τὴν Ἐκκλησία μας καὶ ὁ κόσμος μένει ἐμβρόντητος βλέποντας εἰς τάς ὀθόνας τῆς τηλεοράσεως τὸν ὑπερφίαλον Κύπριον ἡγούμενον νά ὁδηγῆται ἀπό πραιτωριανούς ὡς κοινὸς κακοῦργος εἰς τὸν Κορυδαλλόν, τολμῶμεν νά προβάλωμεν, ἐξαιτούμενοι τάς εὐχὰς του, ἕναν ἄλλον, διαφορετικὸν Κύπριον ἡγούμενον: ἁπλόν, ὀλιγογράμματον, μειλίχιον θερμώτατον παρακλήτορα τῆς Γεροντίσσης τοῦ Ἁγίου Ὅρους καὶ παρηγορητὴν ὅσων τὸν ἐπλησίαζαν, νεοημερολογητῶν καὶ παλαιοημερολογητῶν. Ἡ μεγάλη καρδία τοῦ γέροντος χωροῦσεν ὅλους ἀδιακρίτως.
Ἄλλωστε ἡ Παναγία Μητέρα τοῦ Θεοῦ μας τὸν εἶχεν ὑπὸ τὴν προστασίαν της παιδιόθεν. Καὶ ἀπὸ τὸν καιρό πού ἔχασε τὴν ἀγαπημένην μητέρα του εἰς ἡλικίαν ἕνδεκα ἐτῶν ἔλεγεν εἰς τὸν ἑαυτὸν του: «Τώρα δεν ἔχεις μητέρα ὅπως τὰ ἄλλα παιδάκια, ἀλλὰ ἔχεις μεγάλην Μητέρα εἰς τοὺς οὐρανούς, τὴν Παναγίαν! Προσευχήσου νά σὲ ἀξιώσῃ νά γίνης Μοναχὸς» (Ἀναμνήσεις Γέροντος Εὐθυμίου, ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου, 1975-1999, Ἔκδοσις Ι.Μ.Ἐσφιγμένου, Ἅγιον Ὅρος, 2001, σ. 8).
Ὁ μακαριστὸς γέροντας Παΐσιος, παλαιὸς Ἐσφιγμενίτης μοναχός, ἐκτιμοῦσε πολὺ τὸν γέροντα Εὐθύμιον, καὶ αὐτὸ φαίνεται ἀπὸ τὰ δύο περιστατικά πού θὰ ἀναφερθοῦν ἐν συνεχείᾳ.
Πρῶτον, τὴν δεκαετίαν τοῦ 1980, Ὀρθόδοξος Ἀμερικανὸς ἐπισκεπτόμενος τὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ συναντήσας τὸν π. Παΐσιον τὸν ἠρώτησεν τί γνώμην εἶχε διὰ τὸν π. Εὐθύμιον καὶ ὁ γέρων Παΐσιος τοῦ ἀπήντησεν ὅτι ἦτο ἕνας ἅγιος γέροντας.
Δεύτερον, τὴν δεκαετίαν τοῦ 1990 μαθηταὶ τῆς Ἀθωνιάδος ἐπεσκέφθησαν, ὡς ἐσυνήθιζαν, τὸν π. Παΐσιον εἰς τὸ κελλίον του καὶ μεταξὺ ἄλλων τοῦ εἶπαν ὅτι τοὺς ἀπηγορεύθη νά ἐπισκεφθοῦν τὴν Ι.Μ.Ἐσφιγμένου διότι ἦτο «σχισματική». Ὁ μακαριστὸς γέροντας τοὺς διέκοψεν λέγοντάς τους ὅτι κάποτε ὁ π. Εὐθύμιος εἶχε κατεβεῖ εἰς τὸ λιμανάκι κάνοντας κομβοσχοίνι καὶ ξαφνικὰ οἱ μοναχοὶ τὸν ἔχασαν. Ἐνεφανίσθη δὲ τὴν ἄλλην ἡμέραν καὶ ἔμαθαν ὅτι ἄγγελοι τὸν ἔπηραν εἰς τὸν Ἄθωνα καὶ ἐσυνάντησε τοὺς ἀοράτους ἀσκητάς. Καὶ ἐτελείωσεν ὁ γέρων Παΐσιος λέγοντάς τους ὅτι καὶ ὁ ἴδιος προσεπάθησεν μίαν φορὰν νά τοὺς συναντήση καὶ ὅταν εἶδεν ἕνα ἀπὸ αὐτοὺς καὶ προσεπάθησεν να τὸν πλησιάση προσποιούμενος ὅτι εἶχε χάσει τὸν δρόμον του, ἐκεῖνος ἐξηφανίσθη, λέγοντάς του: «Ἄστα αὐτὰ Παΐσιε» (προσωπικὴ μαρτυρία τοῦ θεολόγου Κ.Α.Γ. εἰς τὸν γράφοντα).
Ἀλλὰ καὶ ἡ ὁμολογία τοῦ στρατηγοῦ Ο.Γ., ἐνθέρμου ὑποστηρικτοῦ τοῦ Οἰκ. Πατριαρχείου, εἶναι θαυμαστή. Τοῦ εἶχα τηλεφωνήσει πρὶν ἕνα περίπου χρόνο διὰ νά διαμαρτυρηθῶ διὰ τὴν σκανδαλώδη ἀνοχή που ἔδειχνε τὸ Πατριαρχεῖον ἔναντι τοῦ ἥδη ἐν Κορυδαλλῶ προφυλακισθέντος Κυπρίου ἡγουμένου. Ἀφοῦ ὁ στρατηγὸς παρεδέχθη ὅτι τὸ Πατριαρχεῖον δέν μπορεῖ νά τὸν ἐλέγξῃ, ἐσυνέχισε λέγοντας ὅτι ἀπ’ὅλους τοὺς ἁγιορείτας ἡγουμένους πού ἐγνώρισε μόνον ὁ γέροντας Εὐθύμιος τῆς Ἐσφιγμένου ἦτο ὄντως ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ.
Τελειώνοντας τὸ λιτὸν αὐτὸ ἀφιέρωμα εἰς τὸν μακαριστὸν γέροντα συμπατριώτην καὶ κοντοχωριανόν μου, θὰ ἀναφέρω καὶ μίαν προσωπικήν μου ἐμπειρίαν. Τὸ 1990 φίλος δικηγόρος τῶν Ἀθηνῶν μοῦ ἐτηλεφώνησεν ἀνήσυχος παρακαλώντας μὲ να ἐπικοινωνήσω ἐπειγόντως μὲ τὴν Ι.Μ.Ἐσφιγμένου καὶ νά ἀναφέρω εἰς τὸν ἡγούμενον π. Εὐθύμιον ὅτι τὸ Ὑπουργεῖον τῶν Ἐξωτερικῶν ἐσχεδίασεν νά ἀπελάσῃ συντόμως ὅλους τοὺς Ἐσφιγμενίτας. Πράγματι ἐπεκοινώνησα ἀμέσως μὲ τὸν γέροντα ὁ ὁποῖος, ἀτάραχος, ἀφοῦ ἤκουσε αὐτά πού τοῦ εἶπα, μοῦ εἶπε ὅτι ἡ Παναγία μας προστατεύει. Ὄντως ἡ Παναγία προστατεύει τὴν κοσμικῶς ἀδύνατον καὶ «καταφρονημένην» μαρτυρικὴν Μονὴν Ἐσφιγμένου. Καὶ ὅσο καιρὸν ὀρθοτομεῖ, θὰ ἔχῃ αὐτὴν τὴν προστασίαν, οἱ δὲ ἅγιοι ἡγούμενοι τῆς Μονῆς, ὁ μέγας Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καὶ ὁ γέρων Εὐθύμιος θὰ εἴναι οἱ οὐράνιοι πρεσβευταὶ της!
Γέροντα Εὐθύμιε πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν!

Μ.Π 28 Δεκεμβρίου 2011 Τῶν ἁγίων Δισμυρίων τῶν ἐν Νικομηδεία καέντων μαρτύρων. Γλυκερίου μάρτυρος.

ΥΓ. Τὴν 19ην Νοεμβρίου 1951 ὁ γέροντας, νεαρὸς τότε μοναχός, ἀπηλάθη ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὅρος ὡς σκανδαλοποιός. Ἀναφέρει ὅτι ἐκείνη τὴν ὥρα διέκρινε εἰς τὸ λιμανάκι τῆς Σκήτης τῆς Ἁγίας Ἄννης τὸν μακαριστὸν Ὑμνογράφον π. Γεράσιμον καὶ ἔτρεξε κοντὰ του καὶ τοῦ εἶπε: «Πάτερ Γεράσιμε μὲ διώχνουν γιατὶ ἔγινα Μοναχός. Καὶ τὶ ἄλλο ἤθελαν νά γίνω ἀπὸ Μοναχός;» «Ἄφησε αὐτοὺς τοὺς ἀθλίους, τοῦ ἀπήντησεν, δέν ἠξεύρουν τί κάνουν» (Ἀναμνήσεις, ο.π. σ.39).

Μάριος Ι. Πηλαβάκης

("Ρόδον το Αμάραντον" - έργον του αειμνήστου Γέροντος Ευθυμίου)