Mωυσής μοναχός: Απολογητική ομολογία για την δίωξή μου

Στις 26 Οκτωβρίου 2016 αποφασίσθηκε από τον Ηγούμενο και το 4μελές συμβούλιο, εντός διαστήματος ενός μηνός να εγκαταλείψω την Μονή του Προφήτου Ηλιού Πρεβέζης, αναζητώντας άλλο μοναστικό κατάλυμα.

Μετά από 16 χρόνια παραμονής και επιμελούς διακονίας στη Μονή που εκάρην μοναχός, εκδιώχθηκα υπογεγραμμένα από τον Ηγούμενο και τα 4 μέλη του Ηγουμενοσυμβουλίου.

Η αιτιολογία της εκδιώξεως μου  με το υπογεγραμμένο έγγραφο που μου απέδωσαν είναι: α) Αθέτηση της μοναχικής υπακοής β) Συκοφαντία κατά του Ηγουμένου και όλης της αδελφότητας και γ) ότι εξωθώ τους πιστούς σε σχίσμα εντός της Εκκλησίας.

Οι μακροχρόνιες συζητήσεις και διενέξεις με τονΗγούμενο και τελευταία με κάποιους αδελφούς της Μονής, που συνολικά διήρκησαν πλέον των 4χρόνων δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα ως αναφορά την κοινή πορεία και ομαλή συγκαταβίωση. Παρά ταύτα αποφάσισα να μην εγκαταλείψω το μοναστήρι που εκάρην μοναχός παρά μόνο υπογεγραμμένα διωγμένος.

Οι λόγοι ήταν πολλοί. Ένας απ΄αυτούς ήταν, ότι εάν έφευγα από μόνος μου, εύκολα θα σκεπάζανε την λάθος πλεύση τους με το να πούνε στον κόσμο «να ο Μωυσής αθέτησε την υπακοή του και έφυγε», άραγε πλανεμένος όπως συχνά με χαρακτήρισαν. Τελικά διέδωσαν ψευδώς ότι έφυγα, ενώ έχουν υπογράψει να φύγω.Hπαρουσία μου στο μοναστήρι έθετε σε κίνδυνο την αποκάλυψη της οικουμενιστικής γραμμής τους η οποία τεχνηέντως κρατείτε κρυφή. Και φυσικά δεν αποδέχονται ότι είναι οικουμενιστές, αλλά τα έργα τους βεβαιώνουν την αλήθεια που έζησα. 

Έπρεπε να κλείσει το στόμα μου γιατί κινδύνευε να αποκαλυφθεί η ρηχή πνευματικότητα τους και οι αιρετικές τους διδασκαλίες. Αποφάσισαν να με απελάσουν με προφάσεις που τυχαίνει!! να είναι ίδιες  με αυτές που επισυνάπτουν και στους αδερφούς μου Αγιορείτες Μοναχούς που εκδιώκουν και αυτούς.

Η λεπτότητα της συνειδήσεως μου ύστερα από την γνώση των όσων βίωσα και άκουγα τα τελευταία χρόνια δεν μου επέτρεπε να σωπαίνω στην παραμικρή παρέκκλιση από τα της πίστεως μας. Της Πίστεως μας έτσι όπως αυτή μας αποκαλύφθηκε μέσα στην Κ. Διαθήκη από τον Κύριο μας και τους Αποστόλους του, αλλά και τις αποφάσεις των Ι. Κ. κανόνων της Εκκλησίας μας.

Είναι αβάστακτα λυπηρό, να ακούς από αυτούς τους οικουμενιστές Αρχιερείς και ηγουμένους να απαιτούν με αυταρχικό και επιτακτικό τρόπο την υπακοή στους ίδιους και όχι στο νόμο και στο θέλημα του Θεού.Εκκλησία κατά τα δικά τους πιστεύω είναι μια νεοεποχήτικη διδασκαλία, θεωρητικής Θεολογίας η οποία χωρίς την συμπόρευση με την έμπρακτη μετάνοια και επίπονη προσευχή κατάντησε Θεομαχία.

Ζητούν να κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία υπονοώντας τον αιρεσιάρχη,Πατριάρχη, Βαρθολομαίο, και όχιτονΧριστό. Αλλά και κάθε Αρχιερέα, ή Ηγούμενο που πρεσβεύει τις ίδιες αιρετικές καινοτομίες,όπως ότι οι παπικοί είναι Εκκλησία, και πολλά άλλα.

Κατά τους Αγίους Πατέρες μας και Ομολογητέςκαι κατά τους στυλοβάτες του μοναχισμού (όπως Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης και ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος), όταν οι πνευματικοί μας πατέρες και οι κεφαλές της εκάστοτε κρατούσας Εκκλησίας παρεκκλίνουν από τη Ορθή Πίστη και από το Ευαγγέλιο δεν οφείλουμε να τους κάνουμε υπακοή.

Για τους Οικουμενιστές, η Ομολογία της Πίστεως και η ειλικρινής διάθεση να ομολογούμε την αλήθεια, ονομάζεται συκοφαντία. 

Όσο αναφορά για το σχίσμα που μας κατηγορούν ότι δημιουργούμαι εντός της Εκκλησίας έχω να τους απαντήσω ότι, πρώτα πρέπει να αφοριστούν αυτοί σύμφωνα με τους κανόνες που παραβαίνουν,ως συ προσευχόμενοι με αιρετικούς. Ποτέ Ορθόδοξοι μοναχοί δεν επέφεραν σχίσμα στην Εκκλησία, αλλά Πατριάρχες, Αρχιερείς και Ιερωμένοι. Σχίσματα και διαιρέσεις δημιουργούν μόνο οι αιρετικοί όπως είναι οι σημερινοί οικουμενιστές.

Παπικός Ιερέας συπροσευχήθηκε στο καθολικό της Μονής του Προφήτη Ηλία, μαζί μας, καθήμενος παρά του ηγουμένου, (παίρνοντας μάλιστα και αντίδωρο) όπως και στην τράπεζα της μονής, γεγονός που απαγορεύεται από τους Ιερούς Κανόνες και σύμφωνα με τους οποίους είναι υπό καθαίρεση και αφορισμό όσοι συμπροσεύχονται με αιρετικούς (ΜΕ΄Αποστολικός και ΙΒ΄εν Λαοδικεία).

Ο Ηγούμενος και οι περισσότεροι Ιερείς αδερφοί μου θεωρούν ότι οι παπικοί έχουν Αποστολική διαδοχή, δηλαδή Ιεροσύνη, πράγμα το οποίο δεν υφίσταται από το 1054 και μετά που καταδικάστηκαν ως αιρετικοί και αφορίστηκαν.

Η σιωπή κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά είναι το τρίτο είδος αθεΐας. Γι΄αυτό προτίμησα την Ομολογία και τις συνέπειες αυτής που υφίσταμαι, παρά την συμπόρευση με τους αδερφούς μου, την ανθρωπαρέσκεια και την ανάπαυσή του κελιού μου. 

Έχει ειπωθεί παλαιότερα σ΄αυτή τη Μονή ότι ο πάπας είναι αδερφός μας, όπως και έπεσε στην αντίληψή μου , γραπτός λόγος του πάπα που δόθηκε από έναν αδερφό σε άλλο. 

Το 1996 όταν ήταν σε επικαιρότητα το θέμα, του αν πρέπει να αναγράφεται στην ταυτότητα το θρήσκευμά μας, η γραμμή του μοναστηριού ήταν να μην αναγράφεται, ψηφίζοντάς το  μάλιστα 22 από τους 24 μοναχούς.

Η Ελληνική και Βυζαντινή σημαία δεν κυματίζουν στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, όπως σε όλα τα άλλα μοναστήρια της πατρίδας πλην των ημερών που εορτάζει. Κατά τα λεγόμενά τους, πατρίδα μας είναι ο ουρανός. Μα φυσικά!! αφού η νέα τάξη πραγμάτων δεν θέλει να έχουμε πατρίδα.

Αμφισβητούν, και πολεμούν,τις προφητείες του Αγίου Κοσμά και του Αγίου Παισίου (αλλά και όλων των Αγίων μας) με το πρόσχημα τάχα ότι δεν τις είπαν οι Άγιοι, ή με το ορθολογιστικό πνεύμα που τους διακατέχει ότι είναι αδύνατον να συμβούν αυτά που προφητεύτηκαν, ενώ είναι μάλιστα διασταυρωμένα από πολλούς Αγίους διαχρονικά τα ίδια γεγονότα, πράγμα που κατοχυρώνει την εγκυρότητά τους. Καταργούν την Αγιογραφικά μαρτυρούμενη ωφέλεια της προφητείας, αντικαθιστώντας την με φράσεις, όπως: μελλοντολαγνεία και νοσηρή ασχολία.

Και αφαίρεση ή προσθήκη ή ηθελημένη παρερμηνεία χωρίων της Γραφής είναι «αίρεσις».

Ο ηγούμενος της Μονής τον Σταυρό πάνω στο σώμα του, τον κάνει με τα 4 δάκτυλα όπως οι παπικοί.

Θεωρούν αστήρικτη και αυθαίρετη την γνώμη μου ότι είναι οικουμενιστές. Όμως δεν είναι γνώμη, αλλά μία σωρεία γεγονότων που έζησα και μερικά απ΄αυτά δημοσιοποιώ. Ο Κύριος μας λέει στο Ευαγγέλιο: «θα τους καταλάβετε από τα έργα τους». Ο λύκος και εάν βάλει προβιά, θα ουρλιάζει ως λύκος πάλι και δεν θα ομοιάζει με πρόβατο. Αυτοί μιλούν για Θεό, χωρίς αγάπη Θεού. Τα λόγια τους δεν μας αγγίζουν. Ο Θεός δεν γράφεται σε βιβλία και δεν χαρίζεται στους δρόμους. Γράφεται στην ψυχή ως χάρις. 

Εκκλησία κατά την δική τους Εκκλησιολογία είναι ο νυν Πατριάρχης και όχι ο Χριστός και μέλη του σώματος Αυτού, όλοι εμείς που τον πιστεύουμε σωστά και προσευχόμαστε από κοινού.Και φυσικά έχουμε το δικαίωμα να εκφέρουμε γνώμη ως ισότιμα μέλη της Εκκλησίας και να ελέγχουμε προϊσταμένους, Ιερωμένους και Πατριάρχες, όταν αυτοί παρεκτρέπονται από την ορθότητα της διδασκαλίας του Ευαγγελίου και των Ι. κανόνων. Γιατί στα της πίστεως, δεν μπορούμε να δεχτούμε την παραμικρή παρέκκλιση γιατί ανήκει στον καθένα ξεχωριστά, μα και σε όλους. 

Όταν όμως ο Πατριάρχης αλλά και κάθε Επίσκοπος ή ηγούμενος κηρύττει αίρεση, όχι μόνο δεν κάνουμε υπακοή αλλά επιβάλλεται η ανυπακοή σύμφωνα με τα λεγόμενα των Αγίων μας, αλλά και την έμπρακτη ομολογία των Αγίων μας Ομολογητών (φυλακίσεις, εξορίες, μαρτύρια κ.τ.λ.). Την διαφύλαξη της Πίστης μας την χρωστάμε στους ανυπάκουους Ομολογητές μας, γι΄αυτό και τους τιμάμε.

Απόδειξη ότι ο Πατριάρχης είναι αιρεσιάρχης με όσα ανορθόδοξα έχει πει, όπως ότι: 

1.      «όλες οι θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας»

2.      Ότι «το κοράνιο (και οι γραφές των άλλων θρησκειών) είναι ίσο με την Αγία Γραφή και ιερό όπως αυτή» και ότι οι μουσουλμάνοι μπορούν να πάνε στο παράδεισο χωρίς να πιστεύουν στο Χριστό

3.      Ότι οι Ι. Κανόνες είναι «τείχη του αίσχους».

4.      Ότι «οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασίν (το σχίσμα) προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και βρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού»!!

5.      Ότι «είναι ευλογημένη η συναγωγή των Εβραίων, που αποκήρυξε ο υπ΄αυτών σταυρωθείς Κύριος».

Αυτά τα λίγα από τα πάρα πολλά που έχει πει, τα οποία τον κάνουν έκπτωτο στα μάτια του Θεού και αιρεσιάρχη στα μάτια τα δικά μας.

Υπάρχουν και άλλα πολλά που συνέβησαν στην Μονή του Προφήτη Ηλία τα τελευταία χρόνια τα οποία δεν είναι επί του παρόντος. Αυτά ως μια πρώτη ενημέρωση για την πολυχρόνια μεθοδευμένη προδοσία που επικρατεί στους κόλπους της Εκκλησίας των Δεσποτάδων, των Οικουμενιστών, και των αδιάφορων. Η οποία προδοσία έχει περάσει και μέσα στους χώρους των κάποτε προμαχώνων της πίστεως και της πατρίδας, δηλαδή των μοναστηριών.

Η αγάπη για είναι όντως αγάπη, οφείλει να βρίσκεται εντός της αληθείας, εκτός αληθείας δεν είναι δυνατόν να υπάρξει πραγματική αγάπη. Γι΄αυτό και βάση και στερέωμα της Ορθοδοξίας είναι η Ορθή πίστη, δηλαδή η αληθινή γνώση του Θεού. Ο έλεγχος και η διαφάνεια είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την υγιή πνευματική πορεία των Ορθοδόξων χριστιανών.

Γι΄αυτό και μόνο αποκαλύπτω, όσα αποκαλύπτω και όχι για να διχάσω όπως με κατηγορούν οι αδερφοί μου μοναχοί του Προφήτη Ηλία Πρεβέζης.

Mωυσής μοναχός

ΠΗΓΗ