ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΝΤΑΧΘΗΚΕ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΜΕΣΩ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΥ, ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ.

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

(ΠΡΟΒΛΗΜΑ – ΛΥΣΗ –  ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ)

 

"Ἡ στρεβλὴ μάθησις χαλεπωτέρα ἐστὶ τῆς ἀμαθείας,

ὡς διαστρέφουσα τὴν καρδίαν καὶ ἐμποιοῦσα πάθη ἀτίθασσα

 καὶ ἀγρίας επιθυμίας ὠθούσας κατᾶ κρημνοῦ καὶ οἴκους,

 καὶ πόλεις, καὶ κράτη ὁλόκληρα" (Κωνσταντῖνος Σοῦτσος)

 

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Το Κείμενο αυτό δεν απευθύνεται τόσο σε όσους Χριστιανούς γονείς είδαν τα παιδιά τους, για τα οποία τόσο μόχθησαν να τους φυτεύσουν τον σπόρο της ευσεβείας, να διαστρέφονται από το σημερινό Σχολείο, όσο σε εκείνους που φοβούνται να μην συμβεί αυτό και στα δικά τους παιδιά. ΓΙΑΤΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΟΣ!

Πολλοί χριστιανοί δάσκαλοι και γονείς έχουμε κάνει την αναμφισβήτητη ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ πως στο σημερινό κρατικό Σχολείο τα μυαλά ΟΛΩΝ των παιδιών διαστρέφονται, όχι μόνο λόγω του Συστήματος Διδασκαλίας, ούτε απαραίτητα από τα Διδακτικά Εγχειρίδια και το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών, ούτε πάντα από τους Διδάσκοντες (μεταξύ των οποίων υπάρχουν και ευσυνείδητοι λειτουργοί), αλλά κυρίως από την συναναστροφή με τα ήδη διεστραμμένα δυστυχώς παιδιά των μη συνειδητών Χριστιανών γονέων, που είτε από αδιαφορία, είτε από άγνοια, είτε από πεποίθηση, δεν φρόντισαν για την πνευματική τροφή των παιδιών τους, στο πρώτο και κύριο Σχολειό που λέγεται Οικογένεια.

Είναι μαθηματικά σίγουρο, όσο σοκαριστικό κι αν ακούγεται πως κάθε παιδί που φοιτεί σήμερα στο σημερινό Σχολείο, θα έχει μάθει, και μόλις μέχρι την αποφοίτησή του από το Δημοτικό, όχι μόνο ένα ευρύ φάσμα ύβρεων και βωμολοχιών, αλλά και ένα μεγάλο πακέτο γνώσεων, που περιλαμβάνει θέματα κυρίως απτόμενα του πανσεξουαλισμού, μίας εκ των μεγαλυτέρων ασθενειών του συγχρόνου δυτικού “πολιτισμού”. Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται με αδιάψευστα στοιχεία.

Σύμφωνα μάλιστα και με τους σύγχρονους ειδικούς παιδαγωγούς, στο σχολείο μόνο το 10% που μένει στην μνήμη των παιδιών προέρχεται από αυτά που διαβάζουν στα βιβλία, ενώ το 90% περιλαμβάνει αυτά που λένε και κάνουν τα ίδια τα παιδιά. Και αυτά που λένε και κάνουν τα ίδια τα παιδιά είναι αυτά που λένε και κάνουν «όλοι» (αυτά που λένε και κάνουν οι γονείς τους, αυτά που λένε και κάνουν στην τηλεόραση, αυτά που λένε και κάνουν στο διαδίκτυο).

Επιπροσθέτως και μετά το νέο "αντιρατσιστικό" νομοσχέδιο άρχισε στα σχολεία και η επιμόρφωση περί θεμάτων "ομοφοβίας και τρανσοφοβίας" (ο Άγιος Κοσμάς είχε προφητεύσει ότι θα βγουν πράγματα από τα σχολεία που ούτε τα φανταζόμασταν) και ο Θεός μόνο ξέρει που θα σταματήσει αυτός ο κατήφορος.

Οι επιδράσεις που έχουν αυτές οι γνώσεις στον ψυχισμό των παιδιών είναι τρομακτικές και η βλάβη που υφίσταται η ψυχούλα του κάθε παιδιού καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την μετέπειτα πορεία και τις πτώσεις της ζωής τους.

Έχουμε χρέος λοιπόν, πρώτα ως Χριστιανοί γονείς και έπειτα ως Χριστιανοί διδάσκαλοι να αναζητήσουμε λύσεις για την θεραπεία του νοσηρού αυτού φαινομένου, συμπαραστεκόμενοι στο έργο των λίγων πλέον Ποιμένων που νοιάζονται πραγματικά για τα παιδιά.

Δυστυχώς, πάνω από έναν αιώνα, η Παιδεία έχει περιέλθει στα χέρια του Κράτους, και όσο το τελευταίο απομακρυνόταν ολοένα και περισσότερο από τις ορθόδοξες αρχές, άρχιζε παράλληλα να διαμορφώνει ανάλογα και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, ενώ η Εκκλησία (ως διοίκηση, δηλαδή οι Επίσκοποι) δεν μπόρεσε ακόμη να σταματήσει τον κατήφορο αυτό, και να δώσει λύσεις.

Ο Άγιος Νεκτάριος γράφει τα εξής σημαντικά: «Καθῆκον ἐπιβαλλόμενον τῷ πνευματικῷ ποιμένι ἐστὶ τὸ προνοεῖν καὶ περὶ τῆς κανονικῆς πνευματικῆς ἀναπτύξεως τοῦ ἑαυτοῦ ποιμνίου, ὅπως μὴ διαστρεβλωθῇ ἡ διάνοια αὐτοῦ διὰ ψευδοῦς καὶ ἐπιπλάστου μορφώσεως καὶ καχεκτικῆς ἀναπτύξεως. Ἡ τακτικὴ ἀνάπτυξις, ἐνίσχυσις καὶ προαγωγὴ τῶν πνευματικῶν δυνάμεων τῆς Χριστιανικῆς νεολαίας ἐστίν ἡ πρώτη ἀσφάλεια περὶ τῆς ἀληθοῦς πνευματικῆς καὶ ἠθικῆς μορφώσεως αὐτῆς. Πρὸς ἐπίτευξιν τοῦ ἐπιζητουμένου σκοποῦ ὀφείλει ὁ ἐπίσκοπος νὰ φροντίζῃ περί τε τοῦ τρόπου τῆς διδασκαλίας ἐν τοῖς δημοσίοις σχολείοις καὶ περὶ τῶν διδακτικῶν βιβλίων, ὅπως μὴ ἀπὸ τούτων ἄρχηται ἡ διαστρέβλωσις τοῦ πνεύματος, γίνωνται δὲ τὰ σχολεῖα καὶ οἱ διδάσκαλοι οἱ πρῶτοι αἴτιοι τοῦ κακοῦ μεταστρέφοντες τὸν προορισμὸν τῆς σχολῆς καὶ ἀνατρέποντες τοὺς ὅρους. Ὁ ἐπίσκοπος ὀφείλει νὰ φροντίζῃ νὰ διδάσκηται ἐν τοῖς σχολείοις ἡ χριστιανικὴ ἠθικὴ καὶ αἱ χριστιανικαὶ ἀρεταί, ὅπως ἀσκηθῶσιν ἐν αὐταῖς οἱ παῖδες ἀπὸ τρυφερᾶς ἡλικίας… διότι τὸ πνεῦμα καὶ ἡ καρδία ἐν τῷ σταδίῳ τῆς ἀναπτύξεως δέονται ποδηγετήσεως, ἵνα μὴ ἀποπλανηθῶσι ἐξ ἀπειρίας τὸ μὲν πνεῦμα ὑπὸ τῆς φαντασίας, ἡ δὲ καρδία ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας».

Και η Μεγάλη Πανορθόδοξος Σύνοδος του 1593 είχε ορίσει με τον έβδομο κανόνα της τα εξής: «Ὥρισεν ἡ ἁγία Σύνοδος ἕκαστον ἐπίσκοπον ἐν τῇ ἑαυτοῦ παροικίᾳ φροντίδα καὶ δαπάνη τὴν δυναμένην ποιεῖν, ὥστε τὰ θεῖα καὶ ἱερὰ γράμματα δύνασθαι διδάσκεσθαι· βοηθεῖν δὲ κατὰ δύναμιν τοῖς ἐθέλουσι διδάσκειν καὶ τοῖς μαθεῖν προαιρουμένοις, ἐὰν τῶν ἐπιτηδείων χρείαν ἔχωσιν».

Ας αναρωτηθούμε κατά πόσον στο σημερινό κρατικό σχολείο διδάσκεται η χριστιανική ηθική και οι χριστιανικές αρετές και ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας. Και επειδή η Εκκλησία τα τελευταία 100 χρόνια διέρχεται κρίση εξαιτίας της αιρέσεως του Οικουμενισμού, ας μην τα περιμένουμε όλα από τους Επισκόπους και ας δράσουμε και εμείς οι απλοί Χριστιανοί, ελπίζοντας έστω στην συμπαράστασή τους, αφού και η Ορθόδοξη Παιδεία, εκτός των άλλων, αποτελεί και μεγάλο όπλο κατά των ετεροδιδασκαλιών και υπέρ της Ορθοδοξίας.

 

ΜΙΑ ΛΥΣΗ

Μια λύση για την θεραπεία του παραπάνω ουσιώδους προβλήματος είναι η ίδρυση σχολείων με ορθόδοξες χριστιανικές αρχές και μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα (μιας και υπάρχουν και άλλα χριστιανικά σχολεία, τα οποία όμως απευθύνονται μόνο σε εύπορες οικογένειες).

Τέτοια σχολεία, τα οποία ήταν υπό την εποπτεία της Εκκλησίας, είναι αυτά που κράτησαν το Γένος μας όρθιο, ακόμη και σε δύσκολους καιρούς, και μόρφωσαν πνευματικά και ηθικά χιλιάδες παιδιά.

Παλαιότερα ένας άλλος μεγάλος Άγιος, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Μελέτιος Πηγάς, έκανε τιτάνιο αγώνα για την ίδρυση σχολείων και τυπογραφείων ακριβώς για αυτόν τον λόγο: για την ενίσχυση των Ορθοδόξων έναντι της παπικής και της προτεσταντικής προπαγάνδας. Έγραφε προς τον ευσεβή Τσάρο της Ρωσίας Θεόδωρο: «ἵδρυσον διδασκαλεῖον καὶ ὥρισον διδάσκαλον τῶν ἐλληνικῶν γραμμάτων ἵνα οἱ παῖδες ἐκ πολλῶν θείων βιβλίων διδάσκωνται ἐν πάσῃ τοῦ Θεοῦ σοφίᾳ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν»· και πάλι σε άλλη του επιστολή προς τον ίδιο «κατάστησον παρὰ σοί, βασιλεῦ, φροντιστήριον μαθημάτων ἐλληνικῶν, ζώπυρον τῆς σοφίας τῆς ἱερᾶς, ὅτι παρ’ ἡμῖν ἐκ βάθρων κινδυνεύει ἀφανισθῆναι ἡ τῆς σοφίας πηγή». Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνη την περίοδο οι  χιλιάδες ορθοδόξων της Πολωνο-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας που προσχώρησαν στην Ουνία, είχαν ήδη προετοιμαστεί για αυτό από τα σχολεία που φοιτούσαν, τα οποία είχαν ιδρύσει Ιησουίτες. Ο Άγιος Μελέτιος μετά την προδοσία αυτή προέτρεψε τους εναπομείναντες λιγοστούς και διωκόμενους Ορθοδόξους να ιδρύσουν προς άμυνα «φροντιστήρια πανσπερμίαν τῇ Ἐκκλησίᾳ φυλάττοντα» και έστειλε αμέσως τον Έξαρχό του Κύριλλο Λούκαρη, τον μετέπειτα Ιερομάρτυρα, ο οποίος και υλοποίησε την επιθυμία του Πατριάρχου με την συνδρομή των ορθοδόξων ευγενών· στην δε χριστιανική αδελφότητα της Λεοντοπόλεως (σημερινή Λβιβ της Ουκρανίας) ο Άγιος Μελέτιος έγραφε χαρακτηριστικά «συστήσατε σπουδαστήριον σπέρμα εὐσεβείας καρποὺς ἀποδῶσον πανευκλεεῖς εἰς σύστασιν τῆς ὀρθοδοξίας». Και όλα αυτά σε μια εποχή σκλαβιάς και με τεράστια έλλειψη δασκάλων.

Οι συγκινητικοί αγώνες του Μελετίου του Πηγά για την Παιδεία (την οποία έβλεπε ως μέσο για την διάδοση της Ορθοδοξίας) που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να παρουσιαστούν σε μία παράγραφο, συγκινούν σε τέτοιο σημείο ώστε ευχής έργον θα ήταν το  πρώτο σχολείο, αν είναι θέλημα Θεού να ευοδώσει μια τέτοια προσπάθεια, να έφερε το όνομά του.

Μπορεί ένα τέτοιο εγχείρημα να φαντάζει ακατόρθωτο, ειδικά μια εποχή «οικονομικής κρίσης» και μνημονίων. Εμείς οι Χριστιανοί όμως γνωρίζουμε πως «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν». Αν είναι θέλημα Θεού το έργο αυτό μπορεί να γίνει, αν όχι, τότε θα βρεθούν εμπόδια που δεν θα μπορέσουν να ξεπεραστούν.

Αυτό που πρέπει να γίνει αρχικά είναι η ίδρυση ενός συλλόγου για τον οποίο απαιτούνται τουλάχιστον είκοσι (20) πρόσωπα, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν ήδη βρεθεί.

Το επόμενο βήμα είναι η εύρεση οικοπέδου και η εύρεση χρημάτων για την ανοικοδόμηση του πρώτου σχολείου (δημοτικού) και τα έξοδα του, για τα οποία ελπίζουμε σε εισφορές των μελών και δωρεές (εκεί θα δείξει και ο Θεός το θέλημά Του). Το θετικό είναι πως δεν απαιτείται ανέγερση κτιριακού σχολικού συγκροτήματος, για το οποίο θα χρειαζόταν όντως ένα τεράστιο ποσό, αφού η αρμόδια υπηρεσία σχολικών κτιρίων εγκρίνει την διδασκαλία και σε αίθουσες προκάτ (βαρέως τύπου όμως).

Η ανεύρεση εκπαιδευτικών είναι το επόμενο ζήτημα. Δεν είναι όμως τόσο δύσκολο να βρεθούν δέκα ιδεολόγοι χριστιανοί εκπαιδευτικοί ορθοδόξων αρχών, να θυσιάσουν την «ασφάλεια» του δημοσίου για να διδάξουν στο σχολείο.

Οι μαθητές θα επιλέγονται διά συνεντεύξεως (γονέων και παιδιών) από όσες οικογένειες επιθυμούν να στείλουν τα παιδιά σε ένα σχολείο που δεν θα γκρεμίζει όσα με κόπο κτίζονται στο σπίτι και στην εκκλησία.

Η δε φοίτηση θα είναι δωρεάν, ή με πολύ χαμηλά δίδακτρα.

Σκοπός του σχολείου θα είναι κυρίως να προετοιμάσει τους αποφοίτους να γίνουν δάσκαλοι: είτε ψυχών (κληρικοί), είτε μυαλών και σωμάτων (εκπαιδευτικοί).

Αν το εγχείρημα επιτύχει και δημιουργηθούν και άλλα σχολεία στην ελληνική περιφέρεια, με τον χρόνο, χιλιάδες παιδιά θα ωφεληθούν, εκατοντάδες εκπαιδευτικοί θα διεισδύσουν στην εκπαίδευση και θα λάβει χώρα μια πραγματική επανάσταση ψυχών που θα στοχεύει στην ανόρθωση της Ορθοδοξίας σε κάθε επίπεδο.

 

ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ

Ανακεφαλαιώνοντας, για να υλοποιηθούν οι παραπάνω προτάσεις απαιτείται:

Α) να βρεθούνε τουλάχιστον 20 ευσυνείδητα πρόσωπα για την σύσταση σωματείου,

Β) να βρεθεί ευεργέτης που θα δωρίσει οικόπεδο στον σύλλογο,

Γ) να βρεθούν χρηματοδότες και εθελοντές για να χτιστεί το σχολείο,

Δ) να βρεθούν χορηγοί για τα πάγια λειτουργικά έξοδα του σχολείου, καθώς και για τις ανάγκες διδασκόντων και διδασκομένων,

Ε) να βρεθούν εκπαιδευτικοί να διδάξουν στο σχολείο.

 

Αρχίζοντας από το πρώτο προσκαλούνται όσοι επιθυμούν να δηλώσουν συμμετοχή για την σύσταση συλλόγου. Οι ενδιαφερόμενοι θα ενημερωθούν άμεσα, ώστε να δρομολογηθεί  η πρώτη μας συνάντηση, να κατατεθούν προτάσεις και να συζητηθούν οι λεπτομέρειες της ιδρύσεως του συλλόγου.

 

Με αγάπη Χριστού και εκτίμηση

Νικόλαος Μάννης, δάσκαλος

Αθήνα Ιούλιος 2015