ΣΕΛΙΔΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
"οἱ πάλαι Αρχιερείς,
δὲν ἐγίνοντο αυτόκλητοι,
ἀλλὰ, ἢ Θεόκλητοι,
ἢ Δημόκλητοι"
(Ἱερὸς Νικόδημος)
Βρισκόμαστε στα 1579 στην Αγία Πόλη των Ιεροσολύμων. Ο Πατριάρχης της πόλης Γερμανός υπό το βάρος των ετών της ηλικίας του ετοιμάζεται να παραιτηθεί του θρόνου και για τον σκοπό αυτόν συγκαλεί στο κελί του Κληρικολαϊκή Σύναξη, στην οποία συμμετέχουν οι προύχοντες των Ορθοδόξων της πόλης και όλοι οι Κληρικοί του, και τους ανακοινώνει τα εξής: "Παιδιά μου, ο Θεός να σας ευλογήσει. Δεν μπορώ να καθίσω άλλο στον πατριαρχικό θρόνο, γέρος άνθρωπος ων, και χωρίς να έχω δύναμη να το υπομένω αυτό, εκλέξτε όμως έναν στην θέση μου και βάλτε τον στον θρόνο". Όλοι δέχθηκαν αυτόν τον λόγο, ο δε Πατριάρχης Γερμανός πρότεινε, κατά την μακραίωνη τάξη του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ως διάδοχό του, τον ευλαβέστατο παπά-Σωφρόνιο.
Βρίσκονταν τότε στα Ιεροσόλυμα ο Πατριάρχης Αλεξάνδρειας Σίλβεστρος, ο Αρχιεπίσκοπος Σινά Ευγένιος και άλλοι Ιεράρχες, οι οποίοι συμφώνησαν, κατά την επιθυμία του παραιτηθέντος Πατριάρχου Γερμανού, να προχειρίσουν νέο Πατριάρχη.
Συγκεντρώθηκαν λοιπόν στον ναό άπαντες Κλήρος και Λαός, και έγραψαν σε τρία φύλλα τρία ονόματα και τα έβαλαν στην Αγία Τράπεζα. Οι Άγιοι Αρχιερείς συλλειτούργησαν και συμπροσευχομένων πάντων των Χριστιανών παρακάλεσαν τον Θεό να αναδείξει τον άξιο διάδοχο του θρόνου.
Μετά την Θεία Λειτουργία έβαλαν ένα παιδάκι στο Άγιο Βήμα για να διαλέξει ένα φύλλο. Το παιδάκι το έφερε και διάβασαν το όνομα του Σωφρονίου. Και όλοι, ο Πατριάρχης Αλεξάνδρειας και ο λαός της Ιερουσαλήμ χάρηκαν διότι αυτόν ήθελαν, που ήθελε και ο Πατριάρχης Γερμανός.
Ο νέος Πατριάρχης πατριάρχευσε 29 έτη και προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες, στην Ορθοδοξία, τόσο σε τοπικό επίπεδο, αφού κατάφερε να αποσπάσει πολλά ιερά προσκυνήματα από τους άρπαγες Λατίνους, όσο και με την συμμετοχή του στην Αγία και Μεγάλη Πανορθόδοξο Σύνοδο του 1593 που καταδίκασε το Γρηγοριανό Ημερολόγιο κι έλαβε και άλλες σημαντικές αποφάσεις.
Ν. Μ.
ΠΗΓΕΣ
Δοσιθέου Ιεροσολύμων, Ιστορία περί των εν Ιεροσολύμοις πατριαρχευσάντων.
Χρυστόμου Παπαδοπούλου Η εκκλησία Ιεροσολύμων κατά τους τέσσαρας τελευταίους αιώνας.
Προσωπικά προτιμώ αυτό τον ευλογημένο τρόπο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολιπών τον βίον ο Αρχιερεύς των Ιεροσολύμων Ζαχαρίας (609-632), συνηθροίσθη όλον το πλήθος εις την Εκκλησίαν και κλείσαντες τάς πύλας του Ναού και σφραγίσαντες επιμελώς, ανέμενον έξωθεν, ίνα ίδωσι ποίον Αρχιερέα και Ποιμένα θέλει τους εξαποστείλει ο Θεός, διότι τοιαύτην καλήν συνήθειαν είχον οι άνθρωποι εκείνοι. Οπόταν δηλαδή ήθελον να εκλέξουν νέον Αρχιερέα, έκλειον καλώς τας θύρας του Ναού και όστις ήθελε δυνηθή να ανοίξη αυτάς διά προσευχής, εκείνον ευθύς ως άξιον εχειροτονούσαν. Τότε λοιπόν, ως υπό θείας Χάριτος οδηγηθείς ο ιερός Μόδεστος, έφθασεν εις τάς πύλας του Ναού και ευθύς διά της προσευχής του αι θύραι ηνοίχθησαν και ο θείος Μόδεστος Αρχιερεύς του Θεού αποκατεστάθη, διά την απλότητα, την καθαρότητα και την αγάπην την οποίαν είχεν εις τον Θεόν. Χειροτονηθείς δε Αρχιερεύς ο Άγιος και αγωνιζόμενος καθ΄ εκάστην έτι περισσότερον, του εδόθη τοιαύτη Χάρις εκ Θεού και τοιαύτη πλουσιωτάτη δύναμις, ώστε εκτός από τα άλλα θαύματα και τας ιατρείας, τας οποίας έκαμεν εις τους ανθρώπους, εθεράπευε και τα ζώα.
Εν Χριστώ,
Κωνσταντίνος Αργυρακόπουλος
Μόντρεαλ-Καναδά
Ωραιότατο!
ΔιαγραφήΕυχαριστίες
Γνωρίζω με βεβαιότητα ότι ο Σεβασμιώτατος Μάξιμος πρότεινε για διάδοχό του στη Θεσσαλονίκη το θεοφιλέστατο Κλήμη και στη Μαγνησία τον αγιορείτη ιερομόναχο Χρυσόστομο. Όπως γνωρίζω με βεβαιότητα ότι στη Σύνοδό μας υποψήφιοι για Επίσκοποι είναι όλοι οι ιερομόναχοι. Γνωρίζω, επίσης, με βεβαιότητα ότι πολλοί αδελφοί ανα την Ελλάδα παραπονούνται που δεν έχουν μόνιμο ή δραστήριο Επίσκοπο να ασχοληθεί επισταμένα και με ταπείνωση-αγάπη με τα διάφορα προβλήματα τους. Γνωρίζω, τέλος, με βεβαιότητα ότι πολλοί λαϊκοί που πονούν για την Εκκλησία επιθυμούν να συμμετέχουν ενεργά στην εκλογή του Επικόπου τους, όχι γιατί δεν εμπιστεύονται τους Επισκόπους μας, αλλά επειδή το Σώμα του Χριστού, η Εκκλησία, είναι κλήρος και λαός.
ΑπάντησηΔιαγραφή