Ἡ Νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων

Πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ ἐπιφοιτήσαντος τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς ἐπὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν καὶ ἐνισχύσαντος Αὐτοὺς νὰ μεταλαμπαδεύσουν τὸ θεῖο  ῶς καὶ Πῦρ τοῦ Εὐαγγελίου εἰς πάντα τὰ ἔθνη, μέχρι τῶν περάτων τῆς γῆς, τηρεῖται ἀρχαιόθεν ἱερὰ Νηστεία.
Ἡ ἀρχαιοτάτη Παράδοσις τῆς Νηστείας αὐτῆς ἀναφέρεται στὰς «Διαταγὰς τῶν Ἀποστόλων», τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας, τὰ Τυπικά, ὑπὸ τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου καὶ ἄλλων Πατέρων καὶ Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ Ἅγιος Λέων ὁ Μέγας, Πάπας Ρώμης († 461), μᾶς προσφέρει τὰς
ἑξῆς νουθεσίας περὶ τῆς Νηστείας αὐτῆς (PL τ. 54, στλ. 416AB, Ὁμιλία LXXVII):

«Ἡ σημερινὴ Ἑορτὴ [τῆς Πεντηκοστῆς], ἀγαπητοί, καθηγιασμένη ἀπὸ τὴν κάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀκολουθεῖται, καθὼς γνωρίζομε, ἀπὸ μία σεμνὴ νηστεία, ἡ ὁποία ἐπειδὴ συνιστᾶ ἕνα σωτήριο θεσμὸ γιὰ τὴν θεραπεία ψυχῆς καὶ σώματος, πρέπει νὰ ἐφαρμοσθῆ μὲ ἀκριβῆ τήρησι... Ἔτσι, μετὰ τὶς ἡμέρες τῆς ἱερᾶς εὐφροσύνης, οἱ ὁποῖες ἦσαν ἀφιερωμένες στὴν Ἀνάστασι τοῦ Κυρίου ἐκ νεκρῶν καὶ τὴν Ἀνάληψί Του στοὺς Οὐρανούς, καὶ μετὰ τὴν ὑποδοχὴ τῆς δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔχει θεσπισθῆ μία νηστεία, ὡς ὠφέλιμος καὶ ἀναγκαία πρακτική. Ὥστε, ἂν ἐνδεχομένως ἀπὸ ἀμέλεια ἢ ἀταξία ἀκόμη καὶ μέσα στὴν χαρὰ τῆς Ἑορτῆς, συνέβη κάποια ἀδικαιολόγητος ἀσυδοσία, νὰ δύναται νὰ διορθωθῆ μὲ τὸ ἰατρικὸν τῆς αὐστηρᾶς ἐγκρατείας, τὸ ὁποῖο θὰ πρέπει μὲ κάθε σχολαστικότητα νὰ τηρηθῆ, ὥστε Ἐκεῖνο ποὺ ἐπιδαψιλεύθηκε τὴν ἡμέρα αὐτὴ στὴν Ἐκκλησία, νὰ κατοικήση μέσα μας. Διότι, ἔχοντες γίνει Ναοὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ περιελουσμένοι μὲ ἀκόμη μεγαλυτέρα παροχὴ τῆς Θείας Χάριτος, δὲν θὰ πρέπει νὰ κυριευώμεθα ἀπὸ σαρκικὲς ἐπιθυμίες, οὔτε νὰ αἰχμαλωτιζώμεθα ἀπὸ τὰ πάθη, ὥστε ἡ ἐγκατοίκησις τῆς Θείας δυνάμεως νὰ μὴ κηλιδωθῆ ἀπὸ κανένα μολυσμόν».

 

ΠΗΓΗ: http://www.hsir.org/pdfs/2015/01/01/20150101aHt2015.pdf