Η απαρχή ενός ...διλήμματος

Αυτές τις ημέρες ένας καλός φίλος μού έστειλε να ακούσω κάποιον π. Ιωσήφ Κουτσουρή στο εξής βίντεο στο κανάλι "Απαρχή": 

https://www.youtube.com/watch?v=mwJ-bThwUm8

Σε αυτό το βίντεο ο π. Ιωσήφ ισχυρίζεται ότι ο Οικουμενισμός είναι μία κατά φαντασίαν αίρεση, την οποία "δημιούργησαν οι πολέμιοί του", οι οποίοι "δαιμονοποίησαν την Δύση, το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών και την Ένωση των Χριστιανών", κατηγορώντας αρχικά τον Πατριάρχη Αθηναγόρα εντελώς άδικα αφού "δεν έκανε καμία σκανδαλιστική κίνηση". Αυτοί οι πολέμιοι "πυροδότησαν την μπαρουταποθήκη του φονταμενταλισμού", "μπόλιασαν τις συνειδήσεις με ψεύτικους εχθρούς" και ψέματα του τύπου "ο Παπισμός μας επιβουλεύεται" και τελικά έγιναν "πιόνια, άξιοι συνεργάτες και μαθητές του διαβόλου, τον οποίο και ξεπέρασαν"!!!

Στην παρούσα ανάρτηση έχω συγκεντρώσει κάποια πρόσωπα, τα οποία, κατά τον π. Ιωσήφ Κουτσουρή, τυγχάνουν πλανεμένοι "μαθητές του διαβόλου" που πολέμησαν την ..."Εκκλησία" με τις, εντελώς αντίθετες από εκείνες του π. Ιωσήφ, δηλώσεις τους:

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρυσόστομος Χατζησταύρου (+1968):

"Ας σκεφθή ο Ορθόδοξος Ελληνικός λαός, πού οδηγείται διά της νέας ταύτης θεωρίας του Οικουμενισμού. Καλείται να εγκαταλείψη δόγματα και παραδόσεις θεοπνεύστους και αιωνοβίους και να αδιαφορήσει διά τας συνεπείας και τας επιπτώσεις εις θρησκευτικήν αδιαφορίαν... Τους δε συγχρόνους πονηρούς και γόητας της "Οικουμενικής κινήσεως", ιδού πώς περιγράφει εν Πνεύματι ο αυτός Απόστολος "Πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι" (Β' Τιμ. 3, 13)" (Ορθόδοξος Τύπος, αρ. 81/Νοέμβριος 1967).

Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς (+1979)

"Ο Οικουμενισμός είναι κοινόν όνομα δια τους ψευδοχριστιανισμούς, δια τας ψευδοεκκλησίας της Δυτικής Ευρώπης. Μέσα του εύρίσκεται ή καρδία, όλων των ευρωπαϊκών ουμανισμών, με επί κεφαλής τον Παπισμόν. Όλoι δε αυτοί οι ψευδοχριστιανισμοί, όλαι αι ψευδοεκκλησίαι, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία αίρεσις παραπλεύρως εις την άλλην αίρεσιν. Το κοινόν ευαγγελικόν όνομά των είναι η παναίρεσις" (Η Ορθόδοξος Εκκλησία και ο Οικουμενισμός, σελ. Έκδοσις Ι. Μ. Αρχαγγέλων Τσέλιε, Βάλιεβο -Σερβία, σελ. 224).

Όσιος Φιλόθεος Ζερβάκος (+1980)

"Η ταπεινή μου γνώμη, αναφορικώς με το ενωτικόν πνεύμα προς την παναίρεσιν του Οικουμενισμού το οποίον διακατέχει το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, είναι, ότι οφείλομεν ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί και μάλιστα ως μοναχοί να ακολουθήσωμεν όχι την γνώμην την ιδικήν μας, αλλά την γνώμην των Αγίων Πατέρων μας, Προφητών, Αποστόλων, Διδασκάλων και κηρύκων της αληθούς πίστεως ημών... Έργα άκαρπα του σκότους είναι αι αμαρτίαι παντός είδους και αι αιρέσεις, και η εσχάτη παναίρεσις του Οικουμενισμού την οποίαν μας προσφέρουν οι εργάται του σκότους, δόλιοι, με πονηρίαν και πανουργίαν δια να δηλητηριάσουν και θανατώσουν τας ψυχάς μας τας αθανάτους" (Προς Αγιορείτην Μοναχόν - Φεβ. 1977).

Μητροπολίτης Μηθύμνης Ιάκωβος Μαλλιαρός (+1984)

"...ερωτούν ημάς, πώς εξακολουθούμεν να μνημονεύωμεν του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχου. Τα ερωτήματα δε ταύτα υπεβλήθησαν ημίν, πολύ πριν άλλοι αδελφοί παύσουν ορθώς καθ' ημάς, το εν λόγω μνημόσυνον. Και ταύτα πάντα συμβαίνουν ένεκα της καταφώρου περιφρονήσεως -χάριν της πολυθρυλήτου ενότητος- των ιερών κανόνων διά της προβολής της νέας αιρέσεως του Οικουμενισμού... Γρηγορήσωμεν λοιπόν και αναλάβωμεν την μάχαιραν του Πνεύματος, ίνα αποκόψωμεν την κεφαλήν του επαπειλούντος την αγίαν Ορθοδοξίαν και την αθάνατον Ελλάδαν Οικουμενισμού" (Ορθόδοξος Τύπος, αρ. 120/20 Μαΐου 1970)

π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος (+1989)

"Υπό τον επάρατον Οικουμενισμόν δεν κρύπτεται απλώς μία αίρεσις. Κρύπτεται αυτή αύτη η άρνησις του αποκαλυπτικού χαρακτήρος της χριστιανικής Πίστεως. Κατά τούτο ο Οικουμενισμός είνε χείρων πάσης αιρέσεως. ...πάσαι αι άλλαι αιρέσεις, ωχριούσιν ενώπιον του τέρατος του Οικουμενισμού" (Τα δύο άκρα, σελ. 26-27)

Όσιος Πορφύριος (+1991)

"Μη φοβάστε, οι διαθέσεις του Πάπα ανέκαθεν ήταν να υποτάξει την Ορθόδοξη Εκκλησία και θα έλθει ημέρα που ο διάλογος θα ματαιωθεί· τίποτε δεν πρόκειται να γίνει· άλλωστε οι ουνίτες, αυτός ο δούρειος ίππος (σ.ημ. ενώ για τον π. Ιωσήφ Κουτσούρη "δούρειος ίππος" είναι οι Αντιοικουμενιστές, για τον Όσιο Πορφύριο "δούρειος ίππος" είναι οι Ουνίτες, δηλαδή οι Ενωτικοί σαν τον π. Ιωσήφ!), είναι φως φανάρι ότι τον ενδιαφέρει να αναγνωρίσουν οι Ορθόδοξοι κεφαλήν τον Πάπα και τίποτε περισσότερο" (Γέροντος Πορφυρίου, Ανθολόγιο Συμβουλών, Μήλεσι 2003, σελ. 229, 290)

Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης (+1994)

"...τα γραφόμενά μου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας βαθύς μου πόνος δια την γραμμήν και κοσμικήν αγάπην, δυστυχώς, του πατέρα μας κ. Αθηναγόρα. Όπως φαίνεται, αγάπησε μίαν άλλην γυναίκα μοντέρνα, που λέγεται Παπική Εκκλησία, διότι η Ορθόδοξος Μητέρα μας δεν του κάμνει καμμίαν εντύπωσι, επειδή είναι πολύ σεμνή ...Με μία τέτοια περίπου κοσμική αγάπη και ο Πα­τριάρχης μας φθάνει στη Ρώμη. Ενώ θα έπρεπε να δείξη αγάπη πρώτα σε μας τα παιδιά του και στη Μητέρα μας Εκκλησία, αυτός, δυστυχώς, έστειλε την αγάπη του πο­λύ μακριά. Το αποτέλεσμα ήταν να αναπαύση μεν όλα τα κοσμικά παιδιά, που αγαπούν τον κόσμον και έχουν την κοσμικήν αυτήν αγάπην, να κατασκανδαλίση όμως όλους εμάς, τα τέκνα της Ορθοδοξίας, μικρά και μεγά­λα, που έχουν φόβο Θεού. Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνω­ρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν, όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότη­τα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει" (ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗ­ΤΩΝ Γέροντας ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, τόμ. Α', έκδ. Γ', σελ. 508, έκδ. Νικολάου Ζουρνατζόγλου).

"Οικουμενισμός, και κοινή αγορά, ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους. Αυτά είναι σχέδια διαβόλων" (Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, τ. Β'- Πνευματική αφύπνιση, Ι. Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσ/νίκης 1999, σελ. 176)

"Μου έκανε εντύπωση αυτό που μου είπε ένας επίσκοπος από το Πατριαρχείο. Του είχα πεί: «Μα τι κατάσταση είναι αυτή; Από την μια ο Οικουμενισμός, από την άλλη ο Σιωνισμός, ο σατανισμός!...Σε λίγο θα προσκυνούμε τον διάβολο με τα δυό κέρατα αντί για τον δικέφαλο αετό»" (ό.π. σελ. 230)

"Ο διάβολος έχει τρία πλοκάμια. Για τους φτωχούς τον κουμμουνισμό, για τους πιστούς τον Οικουμενισμό και για τους πλουσίους την μασσωνία" (Μακαρίου Ιερομονάχου, Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι σοφίας και χάριτος,   Άγιον Όρος, σελ. 73).

Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης (+1998)

"...πῆγα στό κελλί μου καί προσευχήθηκα καί ρώτησα τόν Χριστό νά μέ πληροφορήσει τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός. Πῆρα τήν ἀπάντησή του, ἡ ὁποία εἶναι, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός ἔχει πνεῦμα πονηρίας καί κυριαρχεῖται ἀπό ἀκάθαρτα πνεύματα" (Μαρτυρία π. Ἐφραίμ Κατουνακιώτη στόν καθηγητή κ. Δημ. Τσελεγγίδη Περιοδικό Παρακαταθήκη Μάρτιος – Απρίλιος 2016)

Καθηγητής Ανδρέας Θεοδώρου (+2004)

«Ο Οικουμενισμός δεν είναι αίρεση και παναίρεση, όπως συνήθως χαρακτηρίζεται. Είναι κάτι πολύ χειρότερο της παναιρέσεως. Οι αιρέσεις ήταν φανεροί εχθροί της Εκκλησίας. Μπορούσε αυτή να παλέψει εναντίον τους και να τις κατατροπώσει. Ο Οικουμενισμός όμως αδιαφορεί για τα δόγματα και για τις δογματικές διαφορές των Εκκλησιών. Είναι υπέρβαση, αμνήστευση, παραθεώρηση, για να μην πούμε νομιμοποίηση και δικαίωση των αιρέσεων. Είναι ύπουλος εχθρός, και από εδώ ακριβώς προέρχεται ο θανάσιμος κίνδυνος» (από το φυλλάδιο Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΌΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2007)

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (+2006)

"Ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶνε μέγας-μέγας κίνδυνος. Ὁ τελευταῖος κίνδυνος. Δὲν ὑπάρχει πιὸ μεγάλος. Ὅπως σᾶς εἶπα, λέει ὁ π. Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ὅτι εἶνε ἡ παναίρεσις ὁ Οἰκουμενισμός. Πρέπει νὰ προσέξωμε πολύ. Μὴν πῆτε, «Καλὰ δὲν εἶνε;». Ξέρετε τί ἐπιχειρήματα θὰ χρησιμοποιηθοῦν; Τί «λογικὰ» (ἐντὸς εἰσαγωγικῶν) καὶ «ὡραῖα» ἐπιχειρήματα ὑπὲρ τῆς ἑνώσεως τῶν ἐκκλησιῶν; «Γιατί νὰ μὴν θέλωμε εἰρήνην;». «Γιατί νὰ μὴν εἴμεθα ἡνωμένοι;». «Γιατί, ποὺ ὅλα αὐτὰ εἶνε τόσο ὡραῖα;». «Ὁ Θεὸς δὲν θέλει νὰ εἴμεθα ἡνωμένοι;» Προσέξτε. Εἶνε (=ὑπάρχει) καὶ «εἰρήνη» τῶν ληστῶν, εἶνε (=ὑπάρχει) καὶ  «εἰρήνη» τῶν δαιμόνων. Δὲν εἶνε ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν εἶνε ἡ ἑνότητα τοῦ Θεοῦ" (Ομιλία στις 15-01-1990)

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης (+2008)

«Ο Οικουμενισμός, πραγματικά έτσι όπως έχει επικρατήσει να σηματοδοτείται ο όρος αυτός, βεβαίως είναι αίρεση, γιατί σημαίνει απάρνηση βασικών γνωρισμάτων της ορθοδόξου πίστεως, όπως είναι φερ’ ειπείν η αποδοχή της θεωρίας των κλάδων, ότι δηλαδή η κάθε Εκκλησία έχει ένα τμήμα αληθείας και πρέπει να ενωθούμε όλες οι εκκλησίες, να βάλουμε στο τραπέζι τα τμήματα της αληθείας για να απαρτισθεί το όλον. Εμείς πιστεύουμε ότι η Ορθοδοξία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Τέρμα, σ’ αυτό δεν γίνεται συζήτηση· και επομένως, οποιοσδήποτε πρεσβεύει τα αντίθετα μπορεί να λέγεται οικουμενιστής και επομένως να είναι αιρετικός» (Συνέντευξη στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας, 24-5-1998)

Μητροπολίτης πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης (+2010)

"Ἐὰν ἡ κυρία αἰτία γιὰ τὴν ὁποία συγκαλοῦνται οἱ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι εἶνε ἡ αἵρεσις, ὑπάρχει πράγματι λόγος σοβαρὸς γιὰ νὰ συγκληθῇ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Ἐκτὸς τῶν ἄλλων πλανῶν καὶ αἱρέσεων, ποὺ πρέπει νὰ καταδικασθοῦν, εἶνε καὶ ἡ αἵρεσις τῶν αἱρέσεων ποὺ λέγεται οἰκουμενισμός. Τὸ μίασμά του ἔχει προσβάλει οὐκ ὀλίγους, ἔφθασε μέχρι Ἁγίου Ὄρους" («Χριστιανικὴ Σπίθα», φ. 344/Ἰούλ.-Σεπτ. 1971)

Χάριν συντομίας παρέλειψα τις δηλώσεις περί Οικουμενισμού που κατέθεσαν εκατοντάδες ακόμη  Ιεράρχες, Μοναχοί, Καθηγητές Θεολογίας και λοιπά ..."πιόνια του διαβόλου" (κατά τον π. Ιωσήφ). 

Μετά από όλα αυτά κατανοώ ότι η επιλογή είναι πολύ δύσκολη... 

Ποιον να ακολουθήσουμε; 

Τους παραπάνω Αγίους, αρχιερείς και θεολόγους ή τον π. Ιωσήφ Κουτσουρή; 

Μεγάλο το δίλημμα, ε;

Νικόλαος Μάννης