Από το περιοδικό "Ανάπλασις" (5-2-1915):
Προς τον αξιώτατον πατέρα, Χρυσόστομον Παπαδόπουλο
Αρχιμανδρίτην, διευθυντήν της ιεράς Ριζαρείου Σχολής Αθήνων
Αξιότιμε Πάτερ,
Έδοξέ μοι καλόν ν’ αρχίσω τούτο το γράμμα προς υμάς μετά των
λέξεων του Αγίου Κλήμεντος του πρώτου, εν τη πρώτη του επιστολή προς Κορινθίους·
«Προσπέσωμεν τω Δεσπότη και κλαύσωμεν ικετεύοντες αυτόν, όπως ίλεως γενόμενος
επικαταλλαγή ημίν και επί την σεμνήν της φιλαδελφείας ημών αγνήν αγωγήν
αποκαταστήση ημάς». Όλα γαρ τα φοβερά δυστυχήματα α εν τω παρόντι καιρώ η
πεπολιτισμένη Ευρώπη υποφέρει, εν τη λήθη των θείων του Σωτήρος ημών εντολών
την εαυτών ρίζαν τε και αιτίαν
ευρίσκουσιν. Ανάγκη λοιπόν όλαι αι Εκκλησία εν τη οικουμένη το του Ιησού
Χριστού βασίλειον αυξάνουσαι, και τον Ιησούν Χριστόν ως τον ενσαρκωθέντα Θεόν
και τον μονογενή Υιόν του Πατρός προσκυνούσαι, να συνεργάζωνται και τας παλαιάς
των εαυτών διχονοιών αποβάλλουσαι, την ειρήνην τε και την ομόνοιαν εν τω του
Ιησού Χριστού ποιμνίω πάλιν εγείρειν πειρώσιν.
Ταύτην την επιθυμίαν της των Εκκλησιών ενώσεως ανελουμένη η
Επισκοπική Αμερικανική Εκκλησίας, η μετά της μεγίστης σεμνότητος αγαπώσα τας
αγίας και αποστολικάς της Ανατολής Εκκλησίας, εν τη πλήρει των εαυτής μέλων
συνελεύσει, τυχούση εν τω μηνί του Οκτωβρίου 1910, απεφάσισε να προσκαλέση όλας
τας χριστιανικάς Εκκλησίας εις οικουμενικήν τινα συνομιλίαν, όπως εν τω
πνεύματι της του Ιησού Χριστού φιλαδελφείας τα αιτιάματα της των Εκκλησιών
διαχωρίσεως ακριβώς εξετάζωσί τε και αναιρώσιν. Ως γαρ γράφει ο άγιος Κλήμης,
«αγάπη σχίσμα ουκ έχει, αγάπη ου στασιάζει, αγάπη πάντα ποεί εν ομονοία». Ταύτα
σκοπούντες, προσκαλούμεν και υμάς, αξιότιμε Πάτερ, να την ημετέραν συνεργασίαν
ημίν ευχαρίσητε. Εγνώκαμεν γαρ την δεινοτάτην υμών επιστήμην, ιδίως όσον αφορά
την εκκλησιαστικήν της Ανατολής ιστορίαν, και εγνώκαμεν δη και υμάς ως
θερμότατον φίλον της αδελφικής των Εκκλησιών ενώσεως υπό της θείου του Ιησού
Χριστού εξουσίας. Στέλλομεν λοιπόν προς υμάς τα αγγλικά βιβλιάρια τα εκδοθέντα
υπό της συνελεύσεως της Επισκοπικής Αμερικανικής Εκκλησίας, και ελπίζομεν ότι
εκ της διαγνώσεως αυτών τα φρονήματά τε και τους σκοπούς ημών πληρέστατα
καταλάβητε. Καρπεράν επίσης τρέφομεν ελπίδα ότι διά τινών σημειώσεων εν τοις
περιοδικοίς, ων περίφημος υπάρχετε συνεργάτης, το μέγα παραλαμβανόμενον της
ημετέρας Εκκλησίας γνωστόν ποιήσητε. Τοιουτοτρόπως τα της φιλίας αισθήματα, τα
οποία την τε Επισκοπικήν Αμερικανικήν Εκκλησίαν και τας Ορθοδόξους της Ανατολής
Εκκλησίας ευνοία συνάπτουσιν, αναμφιβόλως ισχυρότερα γενήσονται, και ευκαίρως
αρίστους θ’ αποφέρωσι καρπούς. Μετά των ενθερμοτάτων εκφράσεων της ημετέρας
ευγνωμοσύνης τε και φιλίας.
Γραμματεύς
Robert H. Gardiner
Για το τί εστί Robert H. Gardiner διαβάστε εδώ: http://www.bibliovault.org/BV.book.epl?ISBN=9780826216038 Αφιερωμένο στους, ευτυχώς ελάχιστους, αφελείς που πιστεύουν ακόμη πως η αλλαγή του ημερολογίου έγινε από τον Παπαδόπουλο για επιστημονικούς ή κοινωνικούς λόγους. Ο άνθρωπος ήταν μέγας οικουμενιστής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου