Σήμερα (23 Δεκεμβρίου με το Ιουλιανό ημερολόγιο, 5 Ιανουαρίου με το Γρηγοριανό) τιμούμε τη μνήμη ενός μεγάλου Ομολογητού της διωκόμενης Ρωσικής Εκκλησίας, που δεν υποτάχθηκε στο άθεο τότε Κομμουνιστικό Κράτος.
Ο κατά κόσμον Παύλος Κρατίροφ γεννήθηκε το 1871. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν το 1896. Εργάστηκε ως Δάσκαλος και Καθηγητής της Ελληνικής Γλωσσας. Το 1914 χήρεψε. Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1921, ενώ το 1922 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Σταρομπέλσκ, Βικάριος της Επισκοπής Χαρκόβου.
Λίγο αργότερα παύθηκε από το Σοβιετικό Κράτος επειδή αρνήθηκε να συνεργαστεί με τη λεγόμενη "Ζώσα Εκκλησία", μια σχισματοαιρετική φατρία που είχε αναγνωρίσει η ΕΣΣΔ ως "επίσημη Εκκλησία" του Κράτους.
Το 1927 συγκρούστηκε με τον αναπληρωτή τοποτηρητή του Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτη Σέργιο Στραγκορόντσκι, ο οποίος υπέταξε την Εκκλησία της Ρωσίας στο Σοβιετικό Κράτος.
Συνέταξε μερικά από τα καλύτερα ομολογιακά κείμενα που γράφτηκαν στον τομέα της Ορθόδοξης Εκκλησιολογίας, τα οποία συν Θεώ, θα εκδώσουμε προσεχώς.
Το 1931 συνελήφθη, ανακρίθηκε επανειλημμένως και τέλος καταδικάστηκε, ως μέλος της "αντεπαναστατικής οργάνωσης "Αληθινή Ορθόδοξη Εκκλησία"", σε δεκαετή φυλάκιση.
Εκοιμήθη στο Χάρκοβο στο Νοσοκομείο των φυλακών στις 23 Δεκεμβρίου / 5 Ιανουαρίου 1932.
Η αγιοκατάταξή του έγινε από την Εκκλησία της Ρωσικής Διασποράς το 1981 και από την κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας το 2014.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου