Βαρυσήμαντη συνέντευξη του μακαριστού π. Βσέβολοντ

Σχόλιο Διαχειριστού "Κρυφού Σχολειού": Δημοσιεύτηκε σήμερα στην "Κατάνυξη" μία πολύ σημαντική συνέντευξη στο ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο "Νοβοροσίν", που παραχώρησε ο αείμνηστος Πρωθιερέας π. Βσέβολοντ Τσάπλιν, τον οποίο είχα γνωρίσει διαδικτυακά ελάχιστους μήνες πριν κοιμηθεί αιφνιδίως (ίσως και να δολοφονήθηκε...) σε ηλικία 51 ετών (εδώ).  Μέρος της συνέντευξης (που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2019) είχε δημοσιευθεί στο παρελθόν στην ελληνική γλώσσα, αλλά δυστυχώς σε κακή μετάφραση. Οι υπογραμμίσεις ημέτερες. Ο Θεός να τον αναπαύσει.

( ΠΗΓΗ: https://katanixi.gr/2020/03/01/%ce%b7-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b1%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%ce%b2%cf%8c%ce%bc%ce%b2%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%cf%81%cf%89%ce%b8/
ΠΗΓΗ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: https://novorosinform.org/795332 )

Πρωθιερέας Βσέβολοντ Τσάπλιν: Η Ρωσική Εκκλησία πρέπει να καταδικάσει τους σχισματικούς και να σχηματίσει μια νέα οικογένεια Τοπικών Εκκλησιών

Μετά τον επικεφαλής της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Πατριάρχης Θεόδωρος Β' της Αλεξάνδρειας αποφάσισε να αναγνωρίσει την ουκρανική ψεύτικη εκκλησία "Ο.Ε.Ο." ("Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας"). Αργότερα έγινε γνωστό ότι η Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας θα λάβει τις απαραίτητες αποφάσεις για τις σχέσεις με την Εκκλησία της Αλεξάνδρειας. Η κατάσταση γύρω από την αναγνώριση των ουκρανικών σχισματικών από την ηγεσία του Π.Α. (Πατριαρχείου Αλεξανδρείας) σχολιάστηκε από τον πρωθιερέα Βσέβολοντ Τσάπλιν, προϊστάμενο του ιερού ναού Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου στην πύλη Νικίτσκι στη Μόσχα και μέλος του Δημοτικού Επιμελητηρίου της Ένωσης Ρωσίας και Λευκορωσίας.

Νοβοροσίν: Ο Πατριάρχης Θεόδωρος Β΄ αναγνώρισε τους Ουκρανούς σχισματικούς, παρά το γεγονός ότι μόλις πριν από ένα χρόνο αποδεχόταν και αναγνώριζε τον Μητροπολίτη Κιέβου Ονούφριο και την κανονική Ουκρανική Εκκλησία. Πώς μπορεί να εξηγηθεί μια τέτοια πράξη και που μπορεί να οδηγήσει αυτό;

π. Βσέβολοντ Τσάπλιν: Αυτό ήταν αναμενόμενο, διότι οι Εκκλησίες που βρίσκονται υπό την ηγεσία των Ελλήνων δέχονται σαφώς έντονες πιέσεις από τις παγκόσμιες ελίτ και τις πολιτικές τους μαριονέτες. Το γεγονός ότι αυτοί οι επίσημοι ιεράρχες των ελληνικών Εκκλησιών θα υπέκυπταν σε αυτήν την πίεση ήταν προφανές για μένα από την αρχή - εδώ και πολύ καιρό αποτελούν έναν κλάδο του δυτικού αθεϊστικού συστήματος εξουσίας.

Ήδη εδώ και πολλές δεκαετίες, έπρεπε να εγκαταλείψουμε την ιδέα οποιουδήποτε συμβιβασμού με αυτούς τους Έλληνες Καινοτόμους (σ.τ.μ. обновленцами=καινοτόμοι, ανακαινιστές, νεωτεριστές) ιεράρχες. Τις τελευταίες δεκαετίες, ήταν πάντα ένα όργανο των ιστορικών μας εχθρών και ακριβώς έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται σήμερα. Το να πιστέψουμε οποιαδήποτε λέξη από αυτά τα άτομα είναι είτε αφέλεια είτε προδοσία. Πολλές φορές έπρεπε να διαπραγματευτώ με τους Φαναριώτες και να επικοινωνώ στις πλατφόρμες των διεθνών χριστιανικών οργανισμών. Έτσι, πολύ γρήγορα, συνειδητοποίησα ότι είναι απολύτως αδύνατο να δώσουμε πίστη στον λόγο τους ή ακόμη και στην υπογραφή τους! Η πιθανότητα ψεύδους και αναίρεσης των λόγων είναι εκατό τοις εκατό. Η ατιμία κυριαρχεί.

Ο ίδιος ο πατριάρχης Βαρθολομαίος πολλές φορές καταδίκασε τα σχίσματα στην Ουκρανία, μίλησε για την υποστήριξη της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά όλα αυτά τα λόγια ήταν άνευ αξίας. Είμαι πεπεισμένος ότι τώρα πρέπει να εγκαταλείψουμε κάθε ελπίδα πως οι εκκλησίες, οι οποίες έχουν επικεφαλής Έλληνες ιεράρχες, μπορούν γενικά να είναι ειλικρινείς με τους λόγους που έχουν πει και με τον Κανονικό Δίκαιο, το οποίο εκφράζει την αμετάβλητη θέληση του Θεού. Δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για αξιοπρεπή συμπεριφορά του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, της Εκκλησίας της Κύπρου ή της Αλβανικής Εκκλησίας, η οποία για κάποιο λόγο εξακολουθεί να έχει επικεφαλής Έλληνα.

Με τους Έλληνες Καινοτόμους έπρεπε εδώ και πολύ καιρό να χωριστούμε. Αυτό που κάνουν τώρα είναι το αποτέλεσμα μιας πνευματικής βλάβης που ξεκίνησε πριν από μια χιλιετία λόγω της μαζικής κοινωνίας του Σώματος και του Αίματος του Χριστού από ανθρώπους με αμετανόητες προφανείς θανάσιμες αμαρτίες, λόγω του Οικουμενισμού, λόγω της άρνησης να θεωρηθεί η Ορθοδοξία ως η μόνη αλήθεια έξω από την οποία δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει σωτηρία. Επίσης λόγω της μεταβολής του ημερολογίου, η οποία ήταν μια προσπάθεια να διασπαστεί το ενιαίο του χρόνου και επέφερε απομάκρυνση από τις εορτές που υπάρχουν και στην ουράνια Εκκλησία. Αυτή η πνευματική βλάβη δεν είναι τυχαία. Πράγματι, τώρα για το σύστημα των ελληνικών ιεραρχιών, το κύριο πράγμα δεν είναι ο Χριστός, ούτε η αλήθεια Του, αλλά τα χρήματα, η προσωπική άνεση, ο φόβος της ανατροπής, που προκαλείται από το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς έχουν φακέλους με τόνους ενοχοποιητικών αποδείξεων και απλώς υποτάσσονται σε αντιχριστιανικές αθεϊστικές δυνάμεις.

Ν.: Ποιες ενέργειες, κατά τη γνώμη σας, μπορεί να αναλάβει η Ρωσική εκκλησία;

π. Β.Τ.: Πρώτα απ᾿ όλα, να εγκαταλείψουμε όλες τις αφελείς ή παραπλανητικές ελπίδες ότι οι Έλληνες θα αλλάξουν γνώμη, θα βελτιωθούν και ούτω καθεξής. Ο στόχος του Φαναρίου, που προφανώς τίθεται ενώπιόν του από τους διεθνείς θεομάχους, είναι η αναδιαμόρφωση της Ορθοδοξίας, η αλλαγή της πίστης, η μετατροπή των τοπικών Εκκλησιών σε εξάρτημα της νέας παγκόσμιας τάξης με τους «γάμους» του ιδίου φύλου, η άρνηση αναγνώρισης της μόνης αλήθειας, ο ηθικός σχετικισμός, η λατρεία της ανεκτικότητας και ο ατομισμός. Ακολουθώντας τους προτεστάντες και τους αποκαλούμενους «Καθολικούς», θέλουν να εμπλέξουν την Ορθόδοξη Εκκλησία σε αυτό το πνευματικό βάλτο μέσω μηχανισμών παρόμοιων με την σύνοδο της Κρήτης. Και εκείνους που δεν δέχονται την ένταξη σε αυτό το άθεο μαντρί θα προσπαθήσουν να τους διασπάσουν και να τους αποδυναμώσουν όπως τώρα κάνουν με τη Ρωσική Εκκλησία.

Είναι απαραίτητο να καταγγείλουμε αυτή την τάση και να σχηματίσουμε μια νέα οικογένεια Τοπικών Εκκλησιών, να αναγνωρίσουμε τους παραδοσιακούς κύκλους στον ελληνικό κόσμο ως την πραγματική Εκκλησία, οι οποίοι αντιτάσσονται στην πρώην ελληνική ιεραρχία που έχει μετατραπεί σε σχίσμα. Να τοποθετηθούν νέοι Πατριάρχες στην Κωνσταντινούπολη και την Αλεξάνδρεια και νέος Αρχιεπίσκοπος στην Αθήνα. Παρεμπιπτόντως, στην καθέδρα της Κωνσταντινούπολης μπορεί να μην είναι πλέον Πατριάρχης, αλλά Αρχιεπίσκοπος (σ.τ.μ. επί τέσσερις σχεδόν αιώνες η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως ήταν Επισκοπή μέχρι που τελικώς έγινε Πατριαρχείο, επειδή ήταν η πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας). Αυτό αρκεί για μια πόλη που από καιρό έπαψε να αποτελεί το κέντρο της ορθόδοξης αυτοκρατορίας. Αλλά αυτός ο Αρχιεπίσκοπος πρέπει να είναι ο επικεφαλής της Εκκλησίας αντί του σημερινού πεπτωκότος Βαρθολομαίου, που από καιρό δεν είναι πατριάρχης, αλλά αιρετικός σκύλος (псом-еретиком).

Ν.: Δηλαδή, μπορούμε να πούμε ότι η παγκόσμια κατάσταση στα παρασκήνια ωθεί την ίδια τη Ρωσική Εκκλησία να ηγηθεί της Ορθοδοξίας;

π. Β.Τ.: Οι «σοφοί αυτού του κόσμου» πιστεύουν ότι θα μας νικήσουν μέσω της διαίρεσης, μέσω του διαχωρισμού των κανονικών μας εδαφών, μέσω της εσωτερικής φιλελεύθερης αναταραχής. Αλλά πλέον δεν χρειάζεται να εξακολουθήσουμε την παθητικότητα ενός ψεύτικου σεβασμού για τους Έλληνες Καινοτόμους, αλλά να δράσουμε ενεργητικά και απλώς να αναδημιουργήσουμε τις αληθινές Εκκλησίες εκεί όπου οι σημερινοί ιεράρχες έχουν πέσει σε αιρέσεις και σχίσματα. Στη συνέχεια να συγκληθεί μία Σύνοδος, η οποία θα καταδικάσει τις ενέργειες των πρώην ιεραρχών και την ίδια την τάση που υπηρετούν: την τάση να μετατρέπεται ο χριστιανισμός στο ακριβώς αντίθετο - δτην αιτιολόγηση της αμαρτίας και τον συμβιβασμό με αυτήν. Είναι επίσης απαραίτητο να καταδικαστεί η παγκόσμια αθεϊστική κοινότητα, η οποία επιδιώκει, κάτω από το πρόσχημα της ψευδούς ελευθερίας, να δημιουργήσει ένα αντιχριστιανικό κοινωνικό σύστημα και να καταστρέψει τον ίδιο τον χριστιανικό πολιτισμό.