ὑπό
Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου
Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Scranton
Α΄. Ἡ Γνῶσις τῆς Ἀποκαλυφθείσης
Ἀληθείας
«Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδός
καί ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή.»
Ἰωάν. ιδ΄, 6
Ἡ αὐθεντική γνῶσις εἶναι μία καί ἀπεκαλύφθη
εἰς ἡμᾶς διά τοῦ Ἰδίου τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ καί αὕτη ἐστίν ἡ Προαιώνιος Ἀλήθεια. Τό Παλαιόν Ἰσραήλ ἐγνώριζε τήν Ἀλήθειαν,
ἀλλ’ ἡ διεφθαρμένη ἡγεσία του ἀπέρριψεν ὄχι μόνον τήν Ἀλήθειαν, ἀλλά καί τόν
φορέα τῆς Ἀληθείας καί μάλιστα Τόν κατεδίκασεν εἰς σταυρικόν θάνατον. Ὁ Ἑλληνισμός,
θεία Προνοίᾳ, ἐπλησίασε τήν ἀλήθειαν διά τῶν ἠθικῶν φιλοσόφων του καί μέ τήν
προετοιμασίαν ταύτην, ὁ λαός οὗτος κατέστη τό Νέον Ἰσραήλ, τό ἡγιασμένον γένος
τῶν Ἑλληνορθοδόξων, τό ὁποῖον ἀπεδέχθη, υἱοθέτησεν, ἠσπάσθη καί διῃώνισε τήν Ἀποκαλυφθεῖσαν
Ἀλήθειαν.
Ἡ Αἰώνιος αὕτη Ἀλήθεια εἶναι τό
θεμέλιον καί ἡ ἐλπίς εἰς τήν ζωήν τοῦ λαοῦ μας καί ἀσφαλῶς, τοῦ Ἔθνους μας ἡ
προστασία. Οὐδεμία πρόσκαιρος εὐδαιμονία, φιλοσοφία, ἐπιστήμη, οἰκονομική ἀνάπτυξις,
συμμαχία μέ τούς ἰσχυρούς τῆς γῆς θά ἠμπορέσῃ νά μᾶς ἀντικαταστήσῃ τήν
Παραδοσιακήν μας Ἀλήθειαν καί νά μᾶς παρασύρῃ εἰς τήν παραποίησιν ταύτης ἤ νά μᾶς
ἐπιβάλλῃ τά ἰδικά της ψεύδη, τήν πλάνην εἰς τήν ὁποίαν ζῆ σήμερον ἡ πεπλανημένη
ἀνθρωπότης. Ἡ πλειονοψηφία τοῦ λαοῦ μας, παρ’ ὅλον ὅτι ἡ ἡγεσία του, πνευματική
καί πολιτική, ἀπεστάτησεν, ὅπως αὕτη τοῦ Παλαιοῦ Ἰσραήλ, παραμένει πιστός εἰς
τήν Ἀλήθειαν καί ἀπορρίπτει τά ψεύδη καί ἅπαντας τούς ἀκολούθους τοῦ ψεύδους.
Ἡ Ἀλήθεια ἔγινεν ἀποδεκτή οὐχί ἀπό
τόν περιούσιον λαόν τοῦ Παλαιοῦ Ἰσραήλ καί διά τοῦτο ἀπώλεσε τήν θείαν υἱοθεσίαν,
ἀλλά ἀπό τούς Ἕλληνας, τούς ἐθνικούς. Ἡ Ἀλήθεια
αὕτη ἔλαμψεν ὡς φῶς εἰς τόν λαόν μας καί τόν ὡδήγησεν εἰς τήν ἀληθινήν
θεογνωσίαν τοῦ ἀναμενομένου «ἀγνώστου Θεοῦ», τήν Ἁγίαν Τριάδα. Ἐσχάτως, ὅμως,
τά τελευταῖα ἑκατόν ἔτη, εἷς μέγας ἀριθμός τοῦ Νέου Περιουσίου λαοῦ τοῦ Θεοῦ μέ
τήν ἐσφαλμένην καθοδήγησιν τῶν ψευδο-πνευματικῶν του ἡγετῶν πορεύεται καί πάλιν
ἐν σκοτίᾳ.
Β΄. Ἡ Ἐπιβολή τοῦ Κατασκευασθέντος
Ψεύδους
«Ἐξεχύθη ἐξουδένωσις
ἐπ’ ἄρχοντας αὐτῶν,
καί ἐπλάνησεν αὐτούς
ἐν ἀβάτῳ καί οὐχ ὁδῷ.»
Ψαλμός ρς΄(106), 40
Οἱ πνευματικοί ἡγέται τοῦ Ἑλληνισμοῦ
ἀπεδέχθησαν τό ψεῦδος καί ἀποστατήσαντες ἀπό τήν Ἀλήθειαν κατέστησαν
σχισματικοί καί πρότυπον πρός ἀποφυγήν, ἀπό ὅλα τά πνευματικά παιδιά τῆς μητρός
Ἑλλάδος, τούς Ὀρθοδόξους λαούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς. Ἡ πλάνη αὕτη, τήν ὁποίαν υἱοθέτησαν
καί προσπαθοῦν ἐπί ἑκατόν ἔτη νά πείσουν τόν ἑαυτόν των, ὅτι ἦτο ὀρθή ἡ ἐπιλογή
των, τούς ὡδήγησεν καί εἰς ἄλλα σφάλματα, λόγῳ ἀπωλείας τῆς θείας Χάριτος˙ τούς
κατέστησεν αἱρετικούς. Ὁ θεοσεβής λαός μας δέν φέρει καμμίαν εὐθύνην διά τάς
ἐπιλογάς ταύτας τῶν ἡγετῶν του, ἀλλ’ ἔχει χάσει καί οὗτος τήν εἰρήνην, τήν
ἐλπίδα καί τούς δεσμούς μέ τούς ἐν Χριστῷ Ὀρθοδόξους ἀδελφούς του τῶν ἄλλων
ὁμοδόξων κρατῶν.
Οἱ
πολιτικοί ἡγέται τῆς χώρας συνῂνεσαν εἰς τήν πλάνην τῶν πνευματικῶν τοιούτων
(εἰς πολλάς περιπτώσεις τήν ἐπέβαλλον διά τῆς Χωροφυλακῆς) καί ἀπό Ἕλληνες
κατέστησαν ἀνθέλληνες, ἄθεοι καί ἀρκετοί ἀντίχριστοι. Συνεμάχησαν μέ τούς
ἐχθρούς τῆς Ἑλλάδος καί τούς πολεμίους τῆς Ὀρθοδοξίας. Τούς ἔπεισαν αἱ
σκοτειναί δυνάμεις, αἱ καθοδηγοῦσαι τούς συμμάχους των, νά καταστρέψουν τόν Ἑλληνικόν
πολιτισμόν, γλῶσσαν, ἤθη καί ἔθιμα, οἰκονομίαν, τήν δήμευσιν τῶν περιουσιῶν λόγῳ
ἀδυναμίας πληρωμῆς τῶν κεφαλικῶν φόρων ἀκινήτου περιουσίας, τήν παιδείαν καί
πλεῖστα ἄλλα˙ νά παραδώσουν τήν Μακεδονίαν μας εἰς τούς Σκοπιανούς καί νά καταστήσουν τήν χώραν δεσμίαν εἰς τούς
διεφθαρμένους διεθνεῖς ὀργανισμούς καί τάς ἑνώσεις ἐπιβολῆς τῆς
παγκοσμιοποιήσεως, ὡς ἡ δούλη τῶν Illuminati Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις. Τό
δέ χεῖρον πάντων ἦτο, ἀντί τῆς κατασκευῆς τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, ἡ κατασκευή
Μουσουλμανικοῦ τεμένους εἰς τό κέντρον τῆς Ἀρχαίας πόλεως τῶν Ἀθηνῶν. Συνεπῶς,
κατέστησαν οἱ ἀνθέλληνες οὗτοι ψευδο-πολιτικοί προδόται τῆς πατρίδος μας καί ἔχουν
τό θράσος νά ἐφανίζωνται ὡς σωτῆρες τῆς χώρας, τήν ὁποίαν ἔχουν καταστήσει
δούλην ἐν ἐλευθερίᾳ.
Ἐπίσης, κατήργησαν οἱ
ψευδο-πολιτικοί οὗτοι τήν Κυριακήν ἀργίαν, τόν ἐκκλησιασμόν καί τήν διδασκαλίαν
τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τά σχολεῖά μας.[1] Κατ’
αὐτήν τήν ἡμέραν, κύριοι ἐπαΐοντες πολιτικοί, ἔγινεν ἡ ἀγγελία τοῦ ἀρχαγγέλου
Γαβριήλ πρός τήν Παρθένον Μαρίαν (ὁ Εὐαγγελισμός). Κατ’ αὐτήν τήν ἡμέραν ἔλαβε
χώραν ἡ Γέννησις τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας ἀπό τήν Παρθένον (τά Χριστούγεννα).
Κατ’ αὐτήν τήν ἡμέραν ἀνέστη ἐκ νεκρῶν ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριος ἡμῶν
Ἰησοῦς Χριστός (τό Πάσχα). Κατ’ αὐτήν τήν ἡμέραν τοῦ Κυρίου, τήν Κυριακήν,
μέλει νά λάβῃ χώραν ἡ κοινή Ἀνάστασις καί ἡ Δευτέρα Αὐτοῦ ἔλευσις (ἡ Δευτέρα
Παρουσία). Ἡ πρώτη αὕτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος εἶναι συνεπῶς, ἔνδοξος, τιμία καί ἁγία.
Περαιτέρω, ὡδήγησαν οὗτοι τόν λαόν
μας ἀπό τήν ἀλήθειαν, τήν πίστιν, τήν παιδείαν του καί τήν ἀγάπην διά τήν
πατρίδα του εἰς τό ψεῦδος, τήν πλάνην, τήν ἀδιαφορίαν, ἀκόμη καί εἰς τό μῖσος
διά πᾶν Παραδοσιακόν καί Ἑλληνορθόδοξον. Μᾶς κατέστησαν ἀπό Περιούσιον Λαόν εἰς
λαόν ἀπολωλότα. Τί μέγιστον κακόν καί τοῦτον! Ὁ σοφός Ἑλληνισμός, τό παγκόσμιον
παράδειγμα πρός μίμησιν,[2] νά
περιπέσῃ εἰς τήν ἄγνοιαν καί τήν ἐξαπάτησιν τῆς Δύσεως.[3] Κατέστημεν οἱ ἔσχατοι τοῦ πλανήτου μετά τήν ἔνταξίν
μας εἰς τήν δούλην τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, τήν Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν καί ἐσχάτως,
κατέστρεψαν οὗτοι καί τήν ὁμοιγένειάν μας[4] ὡς
μοναδικοῦ λαοῦ, μέ τήν ἐπιβολήν τῶν ἑκατομμυρίων Μουσουλμάνων λαθρομεταναστῶν (τόν
καλῶς σχεδιαζόμενον λαθροεποικισμόν τῆς Ἑλλάδος). Αἱ δουλοπρεπεῖς κυβερνήσεις τῆς
Ἑλλάδος καί ἡ ἐπίσημος Ἐκκλησία της ἐμπλέκονται εἰς ἐπικινδύνους γεωπολιτικάς
διαμάχας, τάς ὁποίας ἐπιβάλλει ἡ Ἀμερική καί ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις, ἀγνοοῦντες τήν
Ἱστοριάν μας, τήν οὐδετερότητά μας καί τήν μόνην ἀποδεκτήν θέσιν μας, ἡ ὁποία εἶναι
ὅτι εἴμεθα μόνον μέ τήν Ἀλήθειαν, τόν μοναδικόν Τριαδικόν Θεόν. Μέ τήν ἐπιπολαιότητά
μας κατέστημεν συνεργοί εἰς τήν πλάνην τῶν πεπλανημένων καί συμμέτοχοι εἰς τάς
παρανομίας των καί τά σχέδια τῆς ἀντιχρίστου Νέας Ἐποχῆς.
Γ΄. Ἐπίλογος
«Αὕτη δέ ἐστίν ἡ κρίσις, ὅτι τό
φῶς ἐλήλυθεν εἰς τόν κόσμον,
καί ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τό σκότος ἤ τό φῶς˙
ἦν γάρ πονηρά αὐτῶν τά ἔργα.» Ἰωάν. γ΄, 19.
Οἱ ἄφρονες Ἑβραῖοι ἐτιμωρήθησαν διά τήν μή ἀποδοχήν τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ
Θεοῦ. Μήπως ἔχει φθάσει καί ἡ ἰδική μας σειρά, λόγῳ τῆς ἀποστασίας μας, τοῦ οἰκουμενισμοῦ
μας καί τῆς θλιβεράς μας ἀναγνωρίσεως τῆς ψευδο-ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ὥστε
νά ἀποριφθῶμεν ἀπό πάσας τάς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας καί Πατριαρχεῖα ὡς σχισματικοί
καί αἱρετικοί καί νά αὐτοκαταστραφῶμεν καί νά κινδυνεύωμεν νά ὑποταχθῶμεν ἀπό
τούς βαρβάρους τῆς Ἀνατολῆς, τούς φίλους τῆς Δύσεως, λόγῳ ἀπωλείας τῆς θείας
Χάριτος;[5] Ἀπό
τό Σάββατον, 19 Ὀκτωβρίου 2019, ἡ κατάστασις εἶναι πάρα πολύ δύσκολος διά τήν ἐπίσημον
Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος. Οἱ πιστοί, ὅμως, Παραδοσιακοί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἀντημείφθησαν
καθ’ ὅλους τούς αἰῶνας καί τό αὐτό θά συμβῇ καί σήμερον. Θά πρέπει ἅπαντες νά
παραμείνωμεν μακράν τῶν σχισματικῶν καί αἱρετικῶν˙ βεβαίως καί θά ὑπομείνωμεν τούς νέους διωγμούς, τάς
ἐπιβουλάς τῆς ἀθέου πολιτείας, τήν προδοσίαν παντός ἱεροῦ καί ὁσίου ὑπό τῶν
ἀνθελλήνων πολιτικῶν μας καί τήν ἄθεον κοσμικότητα, τήν ὁποίαν ἔχουν ἐπιβάλει
εἰς τήν θεοσεβῆ πατρίδα μας. Μᾶς ἔκαναν, χωρίς τήν συναίνεσίν μας «Εὐρωπαίους»! Θά πρέπει νά ἀπορρίψωμεν τάς
ἀποστασίας τῆς ἐπισήμου Ἐκκλησίας μας καί νά ἀποκηρύξωμεν τήν παναίρεσιν τοῦ
οἰκουμενισμοῦ τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Δυστυχῶς,
σήμερον, λόγῳ τῆς ὑπεροψίας τῶν ψευδο-πνευματικῶν, ἔχομεν καταστῆ ἀποπομπαῖοι
ἀπό ὅλους τούς Ὀρθοδόξους λαούς, τά πνευματικά μας τέκνα καί ὁ περίγελως τῆς
αἱρετικῆς καί φιλοτούρκου Εὐρώπης. Αὕτη εἶναι πραγματική ἐθνική κατάπτωσις καί
ἀπύθμενος ἐκκλησιαστική καί πολιτική κρίσις, τήν ὁποίαν ἐπέβαλλον οἱ
κατευθυνόμενοι «ἡγέται» μας εἰς τήν Ἑλλάδα καί εἰς τόν ἁπανταχοῦ Ἑλληνισμόν.
Ἡμεῖς ἐδιδάξαμεν τήν Ὀρθοδοξίαν καί τά πνευματικά μας τέκνα τήν διεφύλαξαν
ἀμόλυντον. Ἡμεῖς, ὅμως, τήν παρεχαράξαμε καί ἐσχάτως κατέστημεν Προτεστάνται
καί διά τοῦτο ὑπέστημεν τοῦ ἀποκλεισμοῦ καί ἐπίκειται ἡ ἀκοινωνησία καί τῆς
Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὡς συνέβη πρώτιστα μέ τό Πατριαρχεῖον
Κωνσταντινουπόλεως, ὑπό ὅλων τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων. Οἱ ψευδο-ἡγέται μας ἐπέλεξαν
τήν ἀποστασίαν, τήν προδοσίαν καί τήν πτῶσίν των. Ἡμεῖς, παρά ταῦτα, ὁ ἁπλός
θεόφρων Ἑλληνορθόδοξος λαός, δέν τούς ἀκολουθοῦμεν καί ἐπιλέγομεν τήν
Παραδοσιακήν Ὀρθοδοξίαν καί τήν Μεγάλην Ἱστορικήν Ἑλλάδα.
[1] «Ἄγγλος ἢ Γερμανὸς ἢ Γάλλος δύναται να εἶναι κοσμοπολίτης ἢ ἀναρχικὸς ἢ ἄθεος ἢ ὅτιδηποτε. Ἔκαμε τὸ πατριωτικὸν χρέος του, ἔκτισε μεγάλην πατρίδα. Τώρα εἶναι ἐλεύθερος νά ἐπαγγέλλεται, χάριν πολυτελείας, τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴν ἀπαισιοδοξίαν. Ἀλλὰ Γραικύλος τῆς σήμερον, ὅστις θέλει νά κάμῃ δημοσία τὸν ἄθεον ἢ τὸν κοσμοπολίτην, ὁμοιάζει μὲ νᾶνον ἀνορθούμενον ἐπ’ ἄκρων ὀνύχων καὶ τανυόμενον νά φθάσῃ εἰς ὕψος καὶ φανῇ καὶ αὐτὸς γίγας. Τὸ ἑλληνικὸν ἔθνος, τὸ δοῦλον, ἀλλ’ οὐδὲν ἧττον καὶ τὸ ἐλεύθερον, ἔχει καὶ θὰ ἔχῃ διὰ παντὸς ἀνάγκην τῆς θρησκείας του.» ’Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.
[2] “Totum Graecorum est.” («Ὅλα εἶναι
Ἑλληνικά, Ὅλα προέρχονται ἀπό τούς Ἕλληνες.»). [Marcus Tullius Cicero, (Κικέρων); 106 B.C.-43 B.C.]. “Greece
was the cradle of liberty in which the earliest republics were rocked. We are
the pupils of the great men, in all the principles of science, of morals, and
of good government.” («Ἡ
Ἑλλάς ὑπῆρξε τό ἀληθινό λύκνο τῆς ἐλευθερίας στό ὁποῖο σφυριλατήθηκαν οἱ πρῶτες πολιτεῖες. Ἐμεῖς εἴμαστε οἱ μαθητές αὐτῶν τῶν μεγάλων ἀνδρῶν, σέ ὅλες τίς ἀρχές τῆς ἐπιστήμης, τῆς ἠθικῆς καί τῆς καλῆς διακυβέρνησης.»). [Johann Christoph
Friedrich von Schiller (Γερμανός
φιλόσοφος καί ἱστορικός); 1759-1805].
[3] Εἶναι δυνατόν πραγματικοί ἡγέται νά ἐξαπατῶνται; Ὁ
Χρυσόστομος Παπαδόπουλος μᾶς εἶπεν ὅτι ἐξηπατήθη ἀπό τόν Μελέτιον Μεταξάκην. Ὁ Ἱερώνυμος θά μᾶς εἴπῃ ὅτι ἐξηπατήθη ἀπό τόν Βαρθολομαῖον. (Sic). Εἶπεν ἤδη ὁ Ἱερώνυμος:
«Θὰ τὸ σκεφθῶ μὲ ἔχουν μπλέξει». Τελικῶς, «ἐσκέφθη» καί συλελειτούργησε μέ τούς
σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας καί τόν Βαρθολομαῖον εἰς τήν Θεσσαλονίκην τήν 19ην
Ὀκτωβρίου 2019.
[4] Τό ὁμοεθνές, ὅμαιμον, ὁμογενές, ὁμόθρησκον, ὁμόδοξον, ὁμόγλωσσον καί τό ὁμότροπον τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
[5] Ἡ
Ρωσική Ἐκκλησία ἀπήντησεν
ὡς
ἑξῆς εἰς τήν
Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος:
«Διακόπτουμε τό Μνημόσυνο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν σέ περίπτωση πού μνημονεύσει ἀρχηγό σχισματικῶν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου