Συμβολή στον διάλογο που διεξάγεται για τα Μυστήρια της Εκκλησίας του Χριστού - Διονυσίου Πολυμενόπουλου

Σχόλιο "Κρυφού Σχολειού": Τις τελευταίες ημέρες διεξάγεται ένας διαδικτυακός διάλογος σχετικά με το κύρος των Μυστηρίων. Οι θέσεις του ιστολογίου μας είναι γνωστές και δεν σκοπεύουμε να γράψουμε κάτι καινούριο για το θέμα. Από τα πρόσφατα άρθρα που έχουν δημοσιευθεί συμφωνούμε με τα κείμενα του Παναγιώτη Σημάτη (Σκέψεις για έγκυρα-άκυρα μυστήρια) και του π. Παϊσίου Παπαδόπουλου (ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΤΕΛΟΥΝ ΟΣΟΙ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΗΚΑΝ ΣΥΝΟΔΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΑ), οι θέσεις των οποίων ταυτίζονται με τις θέσεις μας, αφού άλλωστε αυτές έχουν εκφραστεί παλαιότερα από δικούς μας θεολόγους (Άγιο πρ. Φλωρίνης Χρυσότομο, π. Θεοδώρητο, Αριστοτέλη Δελήμπαση κ.α.). Για το θέμα όμως, δημοσιεύουμε ένα κείμενο που μας εστάλη από τον αδελφό μας και συνεργάτη κ. Διονύσιο Πολυμενόπουλο.

Το θέμα της εγκυρότητος ή μη των Μυστηρίων των επίσημων "Ορθοδόξων" Εκκλησιών από πολλά έτη έχει δυστυχώς διχάσει  τους  Ορθοδόξους του Πατρίου Εορτολογίου και επίσης δυστυχώς και τους εμφανισθέντες μετά την Ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου Αποτειχισμένους Κληρικούς, Μοναχούς και Λαϊκούς.  Η Αίρεση των εσχάτων είναι η  χειρότερη Αίρεση όλων των αιώνων, διότι προσπαθεί να καταλύσει όχι ένα ή περισσότερα Δόγματα, αλλά αυτή την υπόσταση και έννοια της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η Αίρεση αυτή, του Οικουμενισμού και φιλοοικουμενισμού, που θα παραμείνει μέχρι την εποχή του Αντιχρίστου, ώστε σύμφωνα με τα όσα έχουν προφητεύσει  Άγιοι της Εκκλησίας μας, τον Αντίχριστο θα προσκυνήσουν ακόμη και Εκκλησιαστικοί ηγέτες της εποχής εκείνης, που θα προβάλλονται ως ηγέτες της Χριστιανικής Εκκλησίας, ενώ θα είναι Αποστάτες και προδότες, αυτή η Αίρεση που στις επίσημες "Ορθόδοξες" τοπικές Εκκλησίες παρουσιάζεται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό ως Φιλοοικουμενισμός, είναι μία ύπουλη και παράλληλα καμουφλαρισμένη Αίρεση, που δεν διατυπώνει ευθέως το Προδοτικό στην Ορθόδοξη Πίστη Δόγμα της, αλλά με καμουφλαρισμένο τρόπο και με διγλωσσία εμφανίζεται ως προσπάθεια δήθεν Αγάπης και καταλλαγής προς τους Αιρετικούς. Αποτέλεσμα η δημιουργία σύγχυσης από τους λόγους, τις πράξεις και τα φρονήματα ή την Εκκλησιαστική διπλωματία των σημερινών ηγετών της Επίσημης "Ορθοδοξίας". Η Ευσπλαχνική Ανοχή Του Κυρίου μας, χάριν Του Λαού του, κυρίως, εκείνων των απλούστερων Κληρικών, Μοναχών και Λαϊκών, που καλοπροαίρετα ή από ανασφάλεια, λόγω της σύγχυσης, ακολουθούν τους ουσιαστικά πλανεμένους, ως προς την Ορθόδοξη αντιμετώπιση της Αιρέσεως, πνευματικούς τους Πατέρες, δεν πρέπει να μας παραξενεύει. Ορθοδοξία, πάντοτε, είναι αυτό που εκφράζει και πραγματώνει το Θέλημα Του Θεού μας, είτε αυτό είναι σύμφωνο με την ακρίβεια των ιερών Κανόνων, είτε αυτό είναι μία όχι ανθρώπινη, αλλά Θεοφιλής Οικονομία, που στις περιπτώσεις αυτές ουσιαστικά υπερισχύει αυτού του γράμματος ακόμη και των Ιερών Κανόνων. Το Θέλημα Του Θεού, σε κάθε περίπτωση, είναι ο ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΝΟΜΟΣ και ΚΑΝΟΝΑΣ και Μακάριοι, οι θέλοντες αληθινά να είναι Δούλοι Κυρίου, να έχουν ανοικτή την ψυχή τους και ταπεινό το φρόνημα, ώστε να πληροφορούνται από Τον ΝΟΜΟΘΕΤΗ Την Δίκαια σε κάθε περίπτωση ΒΟΥΛΗ ΤΟΥ και να υπακούουν ταπεινά σε Αυτή. Οι Επίσημες "Ορθόδοξες" Εκκλησίες ευρίσκονται ήδη σε ολισθηρό πνευματικό έδαφος για τον φιλοοικουμενισμό τους,  που εκφράζεται με πράξεις και λόγους ενεργητικά ή με Εκκλησιαστική ανοχή στην Αίρεση αυτή, αλλά μέχρι σήμερα τουλάχιστον, Ο Κύριός μας ενώ Αναπαύεται σε εκείνους που κρατούν ανόθευτα τα Ορθόδοξα Δόγματα και συγχρόνως έχουν Ορθόδοξη και Πνευματική ζωή, δεν έχει εγκαταλείψει τα Μυστήρια των Επίσημων "Ορθοδόξων" τοπικών Εκκλησιών, πιθανόν για τους παραπάνω λόγους που αναφέρθηκαν. Ως εκ τούτου θεωρώ ότι η θεώρηση εκ μέρους κάποιων Ορθοδόξων του Πατρίου, ότι τα Μυστήρια των επισήμων  "Oρθοδόξων" Εκκλησιών είναι άκυρα, άχαρα ή και ανυπόστατα ακόμη, είναι μία πεπλανημένη άποψη, που οφείλεται σε υπερβάλλοντα ζήλο.  Αντίθετα όσοι εκ των κληρικών, Μοναχών και Λαϊκών που ακολουθούν τις επίσημες Εκκλησίες, τολμούν να λέγουν Άκυρα, άχαρα ή και ανυπόστατα τα Μυστήρια που τελούν Ορθόδοξοι Κληρικοί του Πατρίου ή Ορθόδοξοι Κληρικοί Αποτειχισμένοι, λόγω της πραγματικά υπαρχούσης Αιρέσεως, βλασφημούν ευθέως στο Πνεύμα το Άγιο, διότι ενώ οι ίδιοι, ενεργητικά ή παθητικά, ακολουθούν και υποτάσσονται σε Κληρικούς, που αποδέχονται με τη σειρά τους, είτε λόγω φρονήματος, είτε λόγω ανοχής τον Φιλοοικουμενισμό, τολμούν να υβρίζουν τα απόλυτα καθαρά από Ορθοδόξου Δογματικής απόψεως Μυστήρια των αληθινών και  κατά ακρίβεια Ορθοδόξων. Η Ορθοδοξία Νίκησε Αδελφοί και Πατέρες και πάλι θα νικήσει το Σκότος των Αιρέσεων.

Πολυμενόπουλος Διονύσιος (Στέλιου Μαυρομμάτη 5, 26442, Πάτρα), τέως Λυκειάρχης και συγχρόνως πολύ αμαρτωλός, που δοξάζει τον Θεό για την Ευσπλαχνία που του δείχνει.