υπό Νικολάου Μάννη,
εκπαιδευτικού
Ο Οικουμενισμός ως αίρεση, όπως
και αλλού έχουμε ξαναγράψει, έχει την ιδιαιτερότητα να αποτελεί αίρεση που έχει
εκφραστεί τόσο από πρόσωπα εντός της Εκκλησίας (ο λεγόμενος "εξ ορθοδόξων
Οικουμενισμός"), όσο και από ομάδες εκτός Εκκλησίας (Προτεσταντικός και
Παπικός Οικουμενισμός, αντίστοιχα).
Εμείς μιλώντας για Οικουμενισμό,
αναφερόμαστε αποκλειστικά στον "εξ ορθοδόξων Οικουμενισμό", και αυτό
για τους εξής λόγους:
α) διότι πάντοτε ο αντιαιρετικός
αγώνας της Εκκλησίας αφορούσε αιρέσεις που εμφανίζονταν στους κόλπους Της και
απειλούσαν την ενότητά Της και την αλήθεια της Πίστεως[1],
β) διότι και οι ίδιοι θιασώτες
του "εξ ορθοδόξων Οικουμενισμού" αναγνωρίζουν (θεωρητικώς
τουλάχιστον) ως αίρεση τον Προτεσταντικό και Παπικό Οικουμενισμό και
γ) διότι, σε αντίθεση με τον
Προτεσταντικό και τον Παπικό[2], ο "εξ Ορθοδόξων" Οικουμενισμός είναι
η πιο ύπουλη αίρεση όλων των εποχών.
Γιατί όμως είναι η πιο ύπουλη
αίρεση όλων των εποχών;
Διότι σε αντίθεση με τις
υπόλοιπες αιρέσεις που είχαν εμφανιστεί στο παρελθόν στους κόλπους της
Εκκλησίας (π.χ. Αρειανισμός, Νεστοριανισμός, Μονοφυσιτισμός κλπ.), δεν χτυπά
φανερά και ξεκάθαρα κανένα Δόγμα. Δεν διδάσκει ευθέως πως ο Χριστός δεν είναι
ομοούσιος με τον Θεό Πατέρα. Δεν ισχυρίζεται παρρησία ότι η Παναγία μας είναι
Χριστοτόκος. Δεν λέει με θάρρος πως την ανθρώπινη φύση του Χριστού την
απορρόφησε η θεϊκή. Δεν πολεμά και δεν καταστρέφει τις εικόνες. Δεν διδάσκει
την άχρονη εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος από τον Πατέρα, ούτε θεωρεί κτιστές
τις ενέργειες του Θεού. Στα λόγια λοιπόν ο "εξ Ορθοδόξων"
Οικουμενισμός είναι "Ορθοδοξία". Αλλά μια "μασκαρεμένη
Ορθοδοξία".
Μια "μασκαρεμένη Ορθοδοξία" που συμμετέχει ενεργά στο λεγόμενο "Οικουμενικό
Κίνημα", το οποίο αποτελεί συνεργασία των τριών μορφών του Οικουμενισμού,
οι οποίες έναν και μόνο σκοπό εξυπηρετούν: την με κάθε τρόπο και κάθε κόστος
"ένωση σε μια Νέα Εκκλησία"[3], υποσκάπτοντας τοιουτοτρόπως τα
θεμέλια της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας! Βέβαια οι θιασώτες του "εξ ορθοδόξων
Οικουμενισμού" ισχυρίζονται ότι με το "Οικουμενικό Κίνημα" απλά
δίνεται η "Ορθόδοξη Μαρτυρία" και πως τάχα διδάσκουν στους ετεροδόξους
την Ορθοδοξία... Αυτό όμως το έχουν διαψεύσει πανηγυρικά τα ανύπαρκτα
αποτελέσματά τους στις δεκαετίες που πέρασαν.
Να πούμε όμως και το εξής: Η
συνειδητοποίηση ότι ο "εξ ορθοδόξων Οικουμενισμός" είναι η πιο ύπουλη
αίρεση όλων των εποχών, πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε πιο συγκαταβατικά για
τους απλοϊκούς αδελφούς μας που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην κοινωνία με τους
φορείς της "μασκαρεμένης Ορθοδοξίας". Να προσπαθήσουμε με περισσότερη
αγάπη και προσευχή να τους προσεγγίσουμε, να σταματήσουμε να τους κατακρίνουμε,
που δεν έχουν καταφέρει να συνειδητοποιήσουν, αυτό που και εμείς μόνο χάριτι
Θεού καταφέραμε, να τους διαφωτίσουμε πρώτα με τα έργα μας, και μετά με τα
επιχειρήματά μας, να κατανοήσουμε, τέλος, ότι είναι θύματα και όχι θύτες.
Είθε ο Θεός να φωτίσει τις ψυχές
όλων μας και η Ορθοδοξία να νικήσει σύντομα για άλλη μια φορά το σκότος της
αιρέσεως!
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Ποτέ στην Εκκλησιαστική
ιστορία δεν θα συναντήσουμε να λειτουργούν "Αντιαιρετικά Γραφεία", τα
οποία να ασχολούνται με εξωεκκλησιαστικές αιρέσεις. Δυστυχώς στην εποχή μας τα
λεγόμενα "Αντιαιρετικά Γραφεία" (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων)
ασχολούνται με τις νεοεποχίτικες σέκτες και τις άλλες εξωεκκλησιαστικές ομάδες,
αλλά όχι με τον νούμερο ένα κίνδυνο, δηλαδή τον Οικουμενισμό.
[2] Τόσο ο ένας, όσο και ο άλλος
είναι ξεκάθαροι. Ο μεν πρώτος με βάση τον δογματικό μινιμαλισμό ζητά μια ένωση,
άνευ όρων, όλων των "πιστευόντων εις Χριστόν", ο δε δεύτερος δεν ζητά
για την ενότητα τίποτε άλλο παρά την, υπό πάντων, αναγνώριση του Πάπα ως
"Κεφαλής της Εκκλησίας".
[3] Βλ. Η Ψευδοσύνοδος της
Κρήτης: Προς Νέα Εκκλησία (https://drive.google.com/file/d/1ZH5f07QG3gCvfBY8Bbc7jGvaXR2BZUia/view).
Αγαπητέ Δάσκαλε το θέμα που παρουσίασες είναι κατά την γνώμη μου εξαιρετικά σημαντικό στις ημέρες μας και γενικώς και ειδικώς για εμάς που θέλουμε να λεγόμαστε Γνήσιοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Πράγματι ο Οικουμενισμός όσον αφορά την Ορθοδοξία, παρουσιάσθηκε και εξακολουθεί να παρουσιάζεται ως μία ΚΑΜΟΥΦΛΑΡΙΣΜΕΝΗ ΑΙΡΕΣΗ, η φοβερότερη Αίρεση όλων των εποχών, η Αίρεση των Εσχάτων. Από έξω παρουσιάζεται δήθεν Ορθοδοξία και Ζωή και από μέσα κατάργηση της Ορθοδοξίας και πνευματικός Θάνατος. Τα όσα επισημαίνεις στο άρθρο σου είναι, κατά την γνώμη μου, ορθά και εμείς οι επωνομαζόμενοι Γνήσιοι, σαν πρώτα από όλα γνήσιοι Δούλοι Του Χριστού και υπάκουοι στο Θέλημά Του και στο παράδειγμά Του, οφείλουμε την Αγάπη και την κατανόηση στους αδελφούς μας, που δεν έχουν επαρκώς αντιληφθεί το τί πράγματι συμβαίνει και την Οικονομία μας σαν Εκκλησία και την Πνευματική μας αγκαλιά σε εκείνους που ζητούν Τον Κύριό μας, έστω και αν κάποιοι από αυτούς τους αδελφούς μας, από άγνοια ή λανθασμένο ζήλο μας κατηγόρησαν στο παρελθόν ή μας κατηγορούν ή και υβρίζουν ακόμη και στις ημέρες μας. Και όπως το καλό φαγητό χρειάζεται το αλάτι για να νοστημίσει έτσι και οι πράξεις των Χριστιανών χρειάζονται την Ευσπλαχνία και την Αγάπη Του Θεού για να γίνουν Θεάρεστες και ευλογημένες. Όποιος την Ευσπλαχνία Του Θεού δεν εγνωρισε και δεν την αισθάνθηκε στην καρδιά του, μην πλανάται, ακόμη Χριστιανός δεν έχει γίνει στην ουσία, ακόμη και αν αυτοαποκαλείται Γνήσιος, ακόμη και αν κάνει θυσίες για τα Δόγματα και τις Παραδόσεις Της Εκκλησίας. Αδελφοί του Πατρίου όλων των μερίδων και ιδιαίτερα της Μεγάλης Μερίδος, που επειδή είναι η μεγαλύτερη έχει και την μεγαλύτερη πνευματική Ευθύνη, ο Κύριός μας, ιδιαίτερα μετά την "Σύνοδο" της Κρήτης, έθεσε ένα κόσκινο για όλους μας, που λεγόμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι και στο Νεό και στο Πάτριο και παντού, έχουν περάσει δύο χρόνια κοσκινίσματος και μέχρι τώρα τις πνευματικές εξετάσεις, στο τί πρέπει ο καθένας μας να πράξει, ανάλογα με τις γνώσεις και την πνευματική θέση που ευρίσκετο, τις εξετάσεις δεν τις πέρασε με ικανοποιητικό βαθμό ίσως κανένας μας, γι αυτό και η αντίσταση στην Παναίρεση, την Καμουφλαρισμένη όπως προείπαμε, δεν έχει επιτύχει παρά ελάχιστους καρπούς. Ας πράξουμε ο καθένας από εμάς το Ένθεο καθήκον μας, σύμφωνα με το Θέλημα Εκείνου και τότε πράγματι Δάσκαλε η Ορθοδοξία που νίκησε στο παρελθόν και πάλι θα νικήσει το Σκότος των Αιρέσεων. ( Πολυμενόπουλος Διονύσιος )
ΑπάντησηΔιαγραφήΔάσκαλε έχεις την άποψη πώς ο Άγιος Θεός δεν φωτίζει τις ψυχές στην αλήθεια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Αλήθεια, δάσκαλε, είναι Ηλίου φαεινότερη, και ο άνθρωπος που θα ενδιαφερθεί στό ελάχιστο, αμέσως ο Θεός θα του δείξει όλη την αλήθεια. Πόσο χρόνο ήθελε η Αγία Μαρία η Αιγυπτία να γνωρίσει τον λόγο που δεν της επιτράπηκε να μπεί στο Ναό, πόσο χρόνο ήθελε ο ληστής να γνωρίσει Τον Δεσπότη Χριστό;
Ο Άγιος Λογγίνος ο εκατόνταρχος πόσο χρόνο θέλησε να γνωρίσει την αλήθεια;
Πόσο χρόνο θέλησε ο λαός να καταλάβει την δαιμονική αλλαγή της φράγγικης επέλασης το 1924;
Όλοι γνωρίζουμε την αλήθεια όταν υπάρξει αληθινό ενδιαφέρον, και δεν θέλουμε να την δούμε όταν υπάρχει υποκριτικό ενδιαφέρον.
Όλοι έχουμε φτιάξει τους δρόμους μας, έχουμε καταλήξει πλέον, και όλα αυτά τα χρόνια η δαιμονική αλυσίδα του νεοημερολογιτικού οικουμενισμού έδεσε πολύ σφιχτά τα μέλη της και πολύ δύσκολα ξεφεύγουν όλης αυτής της εμπλοκής καί της συνήθειας.
Και ναί πρόκειται για εγωιστική συνήθεια και χτυπά περισσότερο όταν φτάνουν οι εορτές του δωδεκαημέρου. Τότε δοκιμάζεται σκληρά η ορθόδοξη οικογένεια που έχει και παιδιά όταν όλες οι δυτικές χρωματιστές σειρήνες προβάλλουν πανταχόθεν τα Χριστούγεννα του Πάπα.
Όλοι γνωρίζουμε την αλήθεια σε αυτά τα σταυροδρόμια, και η έννοια της κόλασης έχει την έννοια της γνωριμίας με την αλήθεια και την εκούσια άρνηση αυτής.
Μήπως όλοι δεν έχουμε πληροφορηθεί πλέον, γιά όσους ενδιαφέρονται, γιά την αλήθεια των ΘΝΠ, βλέπεις να γίνεται λόγος για εγκατάλειψη του δαιμονικού εγχειρήματος; Ουδείς αναλαμβάνει δράση εναντίων, απεναντίας έχουν όλα αγκιστρωθεί στην δρομολόγηση του νιρβάνα, πρός την κατάληξη αυτής της λήθης των ΘΝΠ.
Ο Οικουμενισμός είναι η κραυγαλαιότερη παναίρεση όλων των εποχών, τέτοιο μεγάλο θηρίο ποτέ άλλοτε δέν εμφανίστηκε και δεν διαφημίστηκε λόγω και της τεχνολογίας, από κτίσεως κόσμου. Παραμένει θηριώδες διότι οι ταγοί του, έχουν αλυσοδεθεί σε άλλα αφεντικά, και ό κόσμος ο πνευματικός έχει πορωθεί καί από τις πολεμικές που έλαβαν βολή οι πατέρες τής ανομίας, ένα αιώνα τώρα κατά των γνησίων Ορθοδόξων.
Πόρωση και πύρωση στήν πλάνη, τρανταχτές εξουσίες έχει θεμελιώσει απάνω τους ο διάβολος, θέλει πολύ μεγάλη αυταπάρνηση, βαθύ ρήγμα στο "εγώ", καθώς το σιτηρέσιο από εποχής Αγίου Μάρκου στην Σύνοδο Φερράρας Φλωρεντίας, σφιχτοδένει πολύ γερά
μέχρι και σήμερα με διαφορετική μορφή βέβαια, καί έχει δέσει μέ γόρδιους δεσμούς, όλα τα μέλη του, όλων τών φύσεων τού Οικουμενισμού, έτσι ώστε ο χρυσός να καυχάται κατά του Χριστού.
Δάσκαλε ο Θεός φωτίζει, το αυτεξούσιο όμως δεν το παραβιάζει καί δέν μάς σπρώχνει μέ το ζόρι στην Μία Αλήθεια, και η Αγία Εκκλησία πάντοτε δοξάζεται και λαμπρύνεται , όταν έστω και μία ψυχή από τα άδυτα τής αιρέσεως λύνεται από τα δεσμά του διαβόλου Χάριτι Ιησού Χριστού, και εισέρχεται με μετάνοια, επίγνωση, και ταπείνωση, στην Αγία Εκκλησία.
Αμήν να αξιωθούμε να φύγουμε Χριστιανοί από αυτή τη ζωή, η μεγαλύτερη αρετή πού μπορεί να ασκήσει ο Χριστιανός στις μέρες τούτες της αποστασίας.
Έχω την βαθιά πεποίθηση πώς όσοι φεύγουν ορθόδοξοι από αυτή τη ζωή, θα σώζονται.
Με τα εκατομμύρια τις πλάνες που σαρκώνεται ο πειρασμός θέλει πολύ μεγάλο βούλιαγμα του "εγώ", για να ξεπερνούνται όλες οι παγίδες του διαβόλου, κατά την προκοπή του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου.