"Πολλοί από μας χρησιμοποιούν τις λέξεις "μάρτυρας" και "ομολογητής" πολύ ελεύθερα. Όμως για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, οι λέξεις αυτές έχουν πολύ συγκεκριμένη σημασία: αναφέρονται σε εκείνους που υποφέρουν και πεθαίνουν συνειδητά για τον Χριστό και την Αληθινή Εκκλησία Του - όχι για την "ανθρωπότητα" ή για τον "Χριστιανισμό" γενικώς, ούτε καν για την "Ορθοδοξία", αν δεν είναι Αληθινή Ορθοδοξία".
Καθὼς λένε οἱ Πατέρες, ὅτι, δὲ μποροῦμε νὰ ὀνομάζουμε ἐλεήμονας αὐτοὺς ποὺ κάποιες φορὲς δώσαν ἐλεημοσύνην, ἔτσι δὲ μποροῦμε νὰ ὀνομάζουμε ὁμολογητᾶς, αὐτοὺς ποὺ κάποτε ὁμολόγησαν τὴν ἀλήθειαν τῆς πίστεώς μας ἢ τὸν Κύριον.
ΑπάντησηΔιαγραφήἘπίσης φρονῶ, ὅτι, ἐὰν κάποιος ὁμολογεῖ φερ' εἰπεὶν τὴν ἀλήθεια, σφάλλει δὲ σέ ἄλλες κύριες ἐντολὲς τῆς πίστεώς μας, δὲ κρίνεται δίκαιος ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ.
Ὁ ἱερεὺς Πατρίκιος εἰς τὸν βίον τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου, ἐξέπεσε τῆς ἀληθοῦς πίστεως ἐξαιτίας τῆς ἀδιαλλαξίας καὶ κακίας του, ἂν καὶ ὁμολόγησε μὲ μαρτύρια τὴν πίστη του στὸν Κύριον.
Συνεπῶς, θέλεις νὰ κριθεῖς μάρτυς καὶ ὁμολογητής, τήρησε καὶ μαρτύρησε πάντοτε, δοθείσης τῆς εὐκαιρίας, ἐκτελῶν ἀνεξαιρέτως πασὰς τᾶς ἐντολᾶς κατὰ δύναμιν.
Ἐπειδὴ συχνὰ παρατηρῶ σὲ διάφορα ἱστολόγια κατηγορίες ὁρισμένων, ἐνίοτε, γεμάτες ἐμπάθεια χωρὶς ἴχνος στοιχειώδους ταπεινώσεως, ἀγάπης καὶ συμπαθείας, προβάλλοντας ἐμμέσως τοὺς ἑαυτοὺς των, ὡς τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου μας τηρητάς ἀκριβεῖς(;) καὶ ὁμολογητάς, θὰ ἤθελα νὰ καταθέσω σὰν παράδειγμα πρὸς ὅλους μας (μηδὲ ἐμοῦ ἐξερουμένου), τοῦ αὐριανοῦ ἑορταζομένου ὁσίου Θεοδώρου τοῦ ἠγιασμένου κάποιας ἀρετᾶς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέει στόν βίο του:
«-῞Οταν ὁ ὅσιος Παχώμιος (ὁ γέροντάς του) τὸν μεμφόταν ἀδίκως γιὰ νὰ τὸν δοκιμάζει, ὁ Θεόδωρος δὲν προσπαθοῦσε νὰ δικαιολογηθεῖ, ἀλλὰ ἔρριχνε τὸ σφάλμα στὸν ἑαυτό του καὶ ἔλεγε: «Πρέπει νὰ κλαίω μέχρι ὁ Κύριος νὰ διορθώσει τὴν καρδιά μου καὶ γίνω ἄξιος νὰ ὑπακούω στὶς ἐντολές Του»...
-ὅταν διόρθωνε ἕναν ἀδελφό, ὑποβαλλόταν στὸ ἴδιο ἐπιτίμιο, φοβούμενος μήπως καταδικαστεῖ ἀπὸ τὸν Θεό, διότι δὲν ἔκανε ὁ ἴδιος αὐτὸ ποὺ ἐντελλόταν στοὺς ἄλλους...
-νουθετοῦσε τοὺς ἀμελεῖς μὲ ὑπομονή, προσευχόμενος μὲ θέρμη γιὰ τὴν διόρθωσή τους...
-θλιβόταν βλέποντας τοὺς μοναχοὺς νὰ ἐγκαταλείπουν τὴν αὐστηρότητα καὶ ἁπλότητα τοῦ βίου ποὺ εἶχε θεσπίσει ὁ ὅσιος Παχώμιος. Πενθοῦσε σκληραγωγώντας τὸν ἑαυτό του προκειμένου νὰ ἔλθουν αὐτοὶ εἰς μετάνοιαν καὶ ἐπισκεπτόταν, δίχως νὰ τὸ γνωρίζει κανείς, τὸν τάφο τοῦ ὁσίου Παχωμίου, καὶ προσευχόταν ἐκεῖ νύκτες ὁλόκληρες...»
Θά ἤθελα, νὰ ἐξετάσουμε ὅλοι μας τοὺς ἑαυτούς μας. Τὴν μέριμνα, τὴν ἀκρίβεια τῶν ἐντολῶν καὶ τοὺς κανόνες ποὺ χρησιμοποιοῦμε γιὰ νὰ κρίνουμε τοὺς ἄλλους, ἔχουμε τὰ ἀντίστοιχα καὶ γιὰ τῶν προσωπικῶν μας ὑποχρεώσεων σὰν χριστιανοὶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ; Πῶς κρίνουμε τοὺς ἄλλους ἀσθενὴς ὄντες; Μήπως φαρισαΐζουμε; Μήπως ἡ ἄγνοια τῶν τυχῶν κρυφῶν μας σφαλμάτων γίνεται αἰτία νὰ εἴμαστε αὐστηροὶ ἢ τὸ χειρότερο ὑποκριτές;
Στὸ βιβλίο τῶν ἐρωταποκρίσεων τοῦ Ἁγίου Βαρσανουφίου, μαθαίνουμε, ὅτι, ὅταν ἕνας μοναχὸς ρώτησε ἂν τοῦ ἐπιτρέπεται νὰ γνωστοποιεῖ τὶς ἁμαρτίες ἑνὸς ἀδελφοῦ (μὲ σκοπὸ νὰ διορθωθεῖ) χωρὶς νὰ ὁμολογεῖ καὶ τὴν ἑαυτοῦ ἐμπάθεια πρὸς αὐτόν, ὥστε νὰ θεραπευθοῦν καὶ οἱ δυό, τοῦ ἀρνήθηκε ὁ Ἅγιος λέγοντάς του, ὅτι, δὲ ἐπιτρέπεται γιὰ ἕνα καλὸ (δηλ. τὴν διόρθωση τοῦ ἀδερφοῦ) νὰ τὸ κάνουμε κακῶς (ἀποκρύβοντας τὸ πάθος μας πρὸς αὐτόν). Ἐπιτρέπεται μόνον ὅταν ὁμολογοῦμε καὶ τὸ δικό μας πάθος...
Τέλος φρονῶ, ὅτι, τὸ «γνώθι σαυτὸν» τῶν Ἁγίων Πατέρων, θὰ εἶναι ἡ σωτήριος μέθοδος ὅλων μας.
Εὐχαριστῶ, καὶ ζητῶ συγνώμη ποὺ ἔφυγα λίγο ἀπὸ τὸ θέμα τοῦ ἄρθρου.
Όποιος αγωνίζεται με ειλικρινής διάθεση τον καλό αγώνα της Πίστεως και είναι μέλος της Αγίας Εκκλησίας Του Χριστού, είναι Άγιος κατά Χάρην καί άπειρη Δωρεά Ιησού Χριστού, και όχι κατά την αμαρτωλή αξίαν μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέει λοιπόν ο Π. Σεραφείμ, "οι λέξεις αυτές έχουν πολύ συγκεκριμένη σημασία: αναφέρονται σε εκείνους που υποφέρουν και πεθαίνουν συνειδητά για τον Χριστό και την Αληθινή Εκκλησία Του".
Ε αυτός ο όποιος Άγιος, είτε στο βουνό είτε στην πόλη, είτε όπου βρεθεί, επιτρέπεται εξ άνωθεν για να δοκιμαστεί, να ξεσηκώνεται εναντίων του από τον διάβολο μέγας πόλεμος σε πολλά ζητήματα, της υγείας, της εργασίας, των χρημάτων, των οικιακών αυτού, καί φουρτούνες μεγάλες εγείρονται, βουνά τα κύματα που τον καταπλακώνουν ανελέητα και φτάνει ο άνθρωπος στο σημείο, να ζητάει βοήθεια από την Παναγία, καί για να πάρει ανάσα ακόμη, και ξανά βοήθεια για να σηκωθεί και να περπατήσει.
Έτσι αποκτιέται το Άγιο Πνεύμα, και επιτρέπει ο Θεός να πέφτουμε και να σηκωνόμαστε, να βουλιάζουμε και να επιπλέουμε από τούς πειρασμούς αυτής της ζωής και συνεχώς, μέχρι να φύγουν οι ψυχές από αυτή τη Ζωή.
Και σημειώνω, είναι ή δέν είναι η ζωή του Αγίου ένα μαρτύριο καθημερινό με τα θηρία του κόσμου;
Ναι έτσι το αποδίδω, ένα μαρτύριο συνεχές, ολοζώντανο, καθημερινό γίνεται αυτή η ζωή, τού αμαρτωλού Αγίου, εφόσον πεθαίνει και αναστένεται κάθε ημέρα, και εκεί απάνω σε αυτό το ικρύωμα, όπως και ο βήχας δεν κρύβεται έτσι και η ομολογία δεν αποσιωπείται.
Βάζει ο διάβολος τις ουρές του για να μας πνίξει σε βουβές αρνήσεις Πίστεως, όμως δίνει ο Θεός βοήθεια και αναλόγως της προαίρεσης του δύναται πάλι άπειρη Δωρεά Θεού, καί για την ενδυνάμωση άλλων ψυχών, δύναται νά βροντήξει και να καθηλώσει το Σύμπαν η υπέρ Του Χριστού Ομολογία, όπως πολλές φορές συνέβαινε και από παιδάκια μικρά που ομολόγησαν παρρησία σε τρανούς κοσμικούς άρχοντες, Τόν Αληθινό Θεό.
Ποιά η αξία λοιπόν να αυτοαγορευτεί κάποιος, " μάρτυρας", ή "Ομολογητής", όταν γνωρίζει πώς το επόμενο λεπτό, πάλι θα βογγάει από τα μυστικά μαστίγια του διαβόλου πού θα γεύεται στο κορμί του, από τους οικείους του καί από τους αδελφούς του, μέ πολέμους δυνατούς και απρόσμενους, καθώς επίσης καί το "όπου ευρώ σε και κρινώ σε"!
Για όποιον έχει συναίσθηση του θεάτρου των πνευματικών αγώνων και είναι καταπληγωμένος από τα θηρία πού τρώνε σάρκες, όχι μάρτυρας όχι Ομολογητής δεν καυχιέται, αλλά λουφάζει καί Δοξάζει Τον Θεόν που ακόμα αξιώνεται και παλεύει, γιατί έχει γνώριμη συναίσθηση πως ο διάβολος, δεν αστειεύεται και μπήγει τα νύχια του συνεχώς. Όμως εκεί πού ο Άγιος αγωνίζεται ματωμένος, έρχεται καί η αλάνθαστη συνείδηση τού κόσμου τού λοιπού σώματος της Αγίας Εκκλησίας Του Χριστού, καί του αποδίδει δικαιοσύνη αναλόγως των αγώνων του και της ομολογίας του, καί ας είναι ακόμη εν Ζωή..
.