ΨΕΥΔΟΑΡΣΙΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΩΝ - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΔΕΛΗΜΠΑΣΗ (+2007)

Ἡ λεγομένη ἄρσις τῶν ἀναθεμάτων Βατικανοῦ καὶ Φαναρίου τοῦ 1965 δὲν εἶναι ἀληθινὴ ἄρσις ἀναθεμάτων, ἀλλὰ ψευδοάρσις!

Καὶ τοῦτο, ἐπειδὴ τὰ ἀναθέματα τοῦ Παπισμοῦ, ὡς ψευδοαναθέματα αἱρέσεως, εἶναι ἐκκλησιαστικῶς ἀνυπόστατα καὶ ἄνευ οὐδεμιᾶς συνεπείας. Τὰ δὲ ἀναθέματα τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς ἀληθινά, δὲν αἴρονται, ἀλλὰ ἰσχύουσιν αἰωνίως, ἐφ' ὅσον οἱ ἀναθεματισθέντες ἀπέθανον ἀμετανόητοι, ἢ ζώντες εἰσέτι (ἀκόμη) δὲν μετανοοῦσιν ἀξιολόγως.

Διὸ οἱ τολμῶντες νὰ ἄρωσι τὰ αἰώνια [1] αναθέματα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πίπτουσιν οὕτως εἰς τὴν ἀναθεματιζομένην δι' αὐτῶν αἵρεσιν καὶ συναναθεματίζονται μετὰ τῶν ἀναθεματισθέντων αἱρετικῶν παπικῶν. Διότι "εἴ τις χριστιανοκατηγορικῆς αἱρέσεως ὄντα τινὰ (ἤτοι αἱρετικὸν ὡς ὁ παπικός) ἢ ἐν αὐ­τῇ τὸν βίον ἀπορρήξαντα (ἀποθανόντα) διεκδικεῖ (ἐπιχειρεῖ νὰ δικαιώσῃ)" [2], ὡς ἐν προκειμένῳ, "ἀνάθεμα" [2], ἐντέλλεται ὁ θεῖος ἐκκλησιαστικὸς νόμος.

Προσέτι, αἱ ψευδοάρσεις τῶν ἀναθεμάτων δὲν ἐγένοντο ὑπὸ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἀλλὰ ὑπὸ αἱρετικῶν καὶ μάλιστα παναιρετικῶν οἰκουμενιστῶν. Τουτέστιν, ἔγιναν, οὐχὶ κατὰ Θεόν, ἀλλὰ κατ' ἄνθρωπον, ἀσεβῶς καὶ παρανόμως καὶ ματαίως. Διότι, "εἰ κατὰ ἄνθρωπον γίνεται ταῦτα, οὐδὲ γίνεται. Ἀλλὰ μίμησις μὲν ἐστι, τῆς ἀληθείας δὲ πάμπληθες ἀπολείπεται (ἀπέχει)" [3], λέγει ὁ θεοφάντωρ Μ. Βασίλειος.

Ἀνατεθεματισμένοι, λοιπόν, εἶναι οἱ αἱρετικοὶ παπικοὶ καὶ μάλιστα ὁ αἱρεσιάρχης των Πάπας, κἂν μαίνηται ἡ παγκόσμιος προπαγάνδα των!

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1]  Ἐγκυκλίου τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τοῦ 1848, Mansi 4, 411.

[2] Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, M. 13, 400.

[3] Μ. Βασιλείου,