ΛΙΣΤΑ ΑΛΛΑΓΩΝ Ή ΛΗΣΤΕΙΑ ΑΓΙΩΝ! ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Έλαβα από εκλεκτό αναγνώστη και συνεργάτη το παρακάτω μήνυμα:

"Το 2013 η νεοημερολογιτική γυναικεία Ιερά Μονή Αγίου Νεκταρίου Φωκίδος, Τρίκορφο Ευπάλιο, προέβη στην πέμπτη (5η) έκδοση του βίου του Αγίου, με βιβλίο μεγαλυτέρου σχήματος και 415 σελίδων, με τον τίτλο «ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ, Επίσκοπος Σαγγάης και Σαν Φρανσίσκο ο θαυματουργός».

Προκειμένης της εκδόσεως αυτής η ανωτέρω Ιερά Μονή ζήτησε τη σχετικά άδεια από την κατέχουσα το πρωτότυπο και τα πνευματικά δικαιώματα του έργου, Αδελφότητα του Αγίου Γερμανού της Αλάσκας η οποία, με επιστολή της στις 26 Ιουνίου 2004 προς την Γερόντισσα Μόνικα έδωσε την άδεια, με μία όμως παράκληση· στην καινούρια ελληνική έκδοση θα έπρεπε κάποια σημεία του έργου να αλλαχθούν και κάποια άλλα να παραλειφθούν εντελώς. Απέστειλε μάλιστα μιά σχετική «λίστα» με τις αλλαγές και τις παραλείψεις που ζητούσε να γίνουν.

Η έρευνά μας απέδειξε ότι η απαγόρευση δημοσιεύσεως αυτών των σημείων  αφορά στην μη αναγραφή πληροφοριών σχετικών με την στάση του Αγίου Ιωάννη ως προς την καινοτομία του νέου ημερολογίου και την υποστήριξη του στο παλαιό ημερολόγιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη νέα έκδοση δεν υπάρχουν οι διπλές ημεροχρονολογίες των γεγονότων, όπως συνηθίζουν οι παλαιοημερολογίτες να αναγράφουν, ενώ σε διάφορα σημεία έχει εξαφανιστεί μία λέξη ή μία πρόταση, ακόμη δε και ολόκληρο κεφάλαιο, όπως αυτό αναφέρεται στο με αριθμό 36 μεγάλο θαύμα του Αγίου Ιωάννη.

Προφανώς η αποσταλείσα «λίστα» από την Αδελφότητα του Αγίου Γερμανού της Αλάσκας, προς την Ιερά Μονή Αγίου Νεκταρίου Φωκίδος περιέχει αυτές τις διαγραφές".

Για να διαπιστώσω την φοβερή αυτήν καταγγελία προμηθεύτηκα τόσο την έκδοση αυτή της Μονής του Αγίου Νεκταρίου, όσο και την πρώτη αγγλική έκδοση του βιβλίου, η οποία έγινε το 1987 από την Αδελφότητα του Αγίου Γερμανού Αλάσκας. Τον βίο του Αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς συνέγραψαν ο π. Σεραφείμ Ρόουζ με τον Ηγούμενο της Αδελφότητας π. Γερμανό Ποντμοσένσκυ.

Το εξώφυλλο της αγγλικής και της ελληνικής εκδόσεως 

 

Μετά και από δική μου έρευνα κατέληξα πως όντως η διαφορά μεταξύ των δύο βιβλίων εστιάζεται στο ζήτημα στο Ημερολογίου!

Η Μονή βεβαίως του Αγίου Νεκταρίου δεν φέρει το μεγάλο μέρος της ευθύνης αυτής της αδικίας, μιας και οι έχοντες τα πνευματικά δικαιώματα σημερινοί υπεύθυνοι της Μονής του Αγίου Γερμανού δεν θα επέτρεπαν την έκδοση άνευ αυτών των αλλαγών, όπως φαίνεται και από την άδεια που χορήγησαν.

 

Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό δείγμα μιας τέτοιας αλλαγής.

Στην σελίδα 56 του πρωτοτύπου διαβάζουμε "He spoke against the desecration of the eves of Sundays and feast days by the organization of balls and other entertainment’s on them. He staunchly defended the Church (Julian) Calendar against new calendar innovators. He forbade his clergy to participate in “Pan Orthodox” services because of the dubious canonicity of some participants; and the activities of Orthodox “ecumenists” caused him to shake his head in disbelief".

Στην σελίδα 69 όμως της εν λόγω ελληνικής εκδόσεως διαβάζουμε: "Μιλούσε εναντίον της βεβήλωσης της παραμονής των εορτών και Κυριακών με την οργάνωση χορών και άλλων ειδών διασκέδασης. Απαγόρευσε στυς κληρικούς του να συμμετάσχουν σε πανορθόδοξες λειτουργίες, όταν είχε αμφιβολία για την κανονικότητα κάποιων απ΄οτους συμμετέχοντες. Οι δραστηριότητες των ορθοδόξων οικουμενιστών, τον έκαναν να κουνά το κεφάλι του με δυσπιστία". Παραλήφθηκε δηλαδή από τη μετάφραση ολόκληρη η φράση "Υπερασπιζόταν σθεναρά το εκκλησιαστικό (Ιουλιανό) ημερολόγιο απέναντι στους καινοτόμους του νέου ημερολογίου".

 

Ας δούμε τώρα την περίπτωση του μεγάλου - αποδεικτικού της ορθότητας του παλαιού ημερολογίου - θαύματος που εξαφανίστηκε από την εν λόγω έκδοση.

Βλέπουμε στην ελληνική έκδοση:

 

 

Αλλά στο αγγλικό πρωτότυπο:

 

 

Είναι τρομερό σε τι μεθόδους καταλήγουν οι άνθρωποι που δεν θέλουν την αλήθεια. Πάντοτε όμως η αλήθεια λάμπει!

 

Κλείνοντας παραθέτουμε το θαύμα σε μετάφραση:

 

"1. Αδάμ Ράσελ

Το πρώτο περιστατικό αφορά τον Αδάμ Ράσελ, τον γιο μου, ιρλανδικής, γαλλικής, αγγλικής και ρωσικής καταγωγής, και συνέβη στις 7 Ιανουαρίου 1970 - τα Χριστούγεννα των Ορθοδόξων. Ήμουν πρόσφατα βαπτισμένη Ορθόδοξη Χριστιανή, έγκυος στο πρώτο μου παιδί. Ήμουν είκοσι τριών ετών. Όπως πολλοί νεοφώτιστοι που δεν γνώρισαν τον Μητροπολίτη Ιωάννη, μετά την ανάγνωση του βίου του - τις θεραπείες που έκανε όσο ήταν ζωντανός, τα ορφανά που έσωσε, τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους που βοήθησε, τις ορθόδοξες κοινότητες που δημιούργησε εντελώς μόνος του μεταξύ των Γάλλων, Ολλανδών, Κινέζων, Ιρλανδών, Φιλιππινέζων, Ιαπώνων κ. α. - ανέπτυξα μια απέραντη αγάπη και αφοσίωση προς αυτόν. Έτσι, όταν προσευχόμουν στο Θεό, τη Μητέρα Του και τους Αγίους για καθοδήγηση, πάντα περιλάμβανα τον Άγιο Ιωάννη στις προσευχές μου.Μένοντας απέναντι από το πρεσβυτέριο του Αγίου Νικολάου στο Σιάτλ, στο οποίο ο Άγιος Ιωάννης είχε κοιμηθεί, ένιωθα τιμή που γνώριζα έναν «σύγχρονο άγιο» και προνόμιο που συμμετείχα στην Παννυχίδα για αυτόν κάθε Πέμπτη στο μικρό δωμάτιο όπου πέθανε. Με ευλάβεια ασπαζόμουν την καρέκλα στην οποία κοιμήθηκε, το καλλυμαύχιό του, τα επισκοπικά του άμφια και το κομποσκοίνι  του. Ένα από τα πνευματικά του παιδιά, ο Γεώργιος Καλβόφ, ήταν συνήθως εκεί, ψάλλοντας με τον ηλικιωμένο ιερέα π. Ανδρέα.

Ως προσήλυτη, πίστευα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά δεν καταλάβαινα τη σημασία του Παλαιού Ημερολογίου. Έτσι, ενώ ήμουν έγκυος, γνωρίζοντας ότι το παιδί μου θα γεννιόταν γύρω στα Χριστούγεννα, προσευχήθηκα στη Μητέρα του Θεού και στον Άγιο Ιωάννη το παιδί μου να γεννηθεί στα «Αληθινά Χριστούγεννα». Η 25η Δεκεμβρίου [νέο ημερολόγιο] ήρθε και έφυγε, και η 7η Ιανουαρίου [Χριστούγεννα με το παλαιό] πλησίαζε. Ήμουν συγκινημένη, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν αυτά που με περίμεναν!

Δεν μπορούσα πλέον να ανεβαίνω τις σκάλες του Πρεσβυτερίου, επειδή ήμουν στον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης μου, γι' αυτό προσευχόμουν ακόμα πιο θερμά στον Μητροπολίτη. Λίγες μέρες πριν την 7η Ιανουαρίου ξύπνησα από ένα περίεργο φαινόμενο (ο σύζυγός μου Μελχισεδέκ κοιμόταν δίπλα μου). Το δωμάτιό μου ήταν γεμάτο από ένα όμορφο, ασυνήθιστο, λευκό φως. Ένιωθα ότι ήμουν ξύπνια και όμως ένιωθα τόσο παράξενα, λες και ήμουν στον Παράδεισο. Μια μοναχή στα λευκά ήταν γονατιστή στο κρεβάτι μου, δίπλα στο κρεβατάκι του μωρού - δεν μπορούσα να δω το πρόσωπό της γιατί ήταν σκυμμένη. Και τότε τον είδα - τον Μητροπολίτη - με αστραφτερά λευκά άμφια, να στέκεται στην πόρτα μου. Ήξερα ότι ήταν αυτός, διότι τον σκεφτόμουν. Ήταν κοντός· το πρόσωπό του ήταν λαμπερό, αν και το έκρυβε το χώρισμα του διαδρόμου, και με το δεξί του χέρι με ευλόγησε. Αυτό το όραμα κράτησε μόνο μια στιγμή. Πιστεύω ότι η καλόγρια στα λευκά ήταν η Αγία Ελισάβετ Θεοδώροβνα γιατί την είχα και αυτήν στην σκέψη μου επίσης.

Στις 3 π. μ. της 7ης Ιανουαρίου 1970, άρχισαν οι πόνοι του τοκετού, και προς μεγάλη μου χαρά στις 4 μ. μ. γεννήθηκε ο γιος μας Αδάμ. Δόξασa τον Θεό, την Θεοτόκο και φυσικά τους Αγίους Ιωάννη και Ελισάβετ!

Θα προσπαθήσω να παραμείνω πιστή στο Παλαιό Ημερολόγιο, και για μένα δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία!".