ΠΕΡΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΛΩΜΑΤΟΣ

(μικρὰ ἀποσπάσματα ἀπὸ διάφορα σχετικὰ κείμενα)

Μεταφέρουμε από εδώ τα κάτωθι, ως επίκαιρα... πάλι.

Ἐξ ἀνοικτῆς ἐπιστολῆς (1986 – ἐπὶ ἡγουμενίας τοῦ μακαριστοῦ Εὐθυμίου ἱερομονάχου) τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου

   Ἂν οἱ κίνδυνοι τῆς θεσμοθετήσεως τοῦ ἠλεκτρονικοῦ «φακελλώματος» - ἐγκαίρως ἐπισημασμέναι ὑπὸ τοῦ λαοῦ τῶν χωρῶν Γαλλίας, Γερμανίας καὶ Σουηδίας, αἱ ὁποῖαι τελικῶς ἠρνήθησαν τὴν κωδικοποίησιν τῆς προσωπικότητός των διὰ τῶν νέων ταυτοτήτων - συνοψίζονται εἰς τὴν ἀπειλὴν ἑνὸς μελλοντικοῦ Δικτάτορος ἔχοντος ἀπεριόριστον δυνατότητα, ἐξουσίαν καὶ ἔλεγχον, πηγάζουσαν ἐκ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ «φακελλώματος» τῶν ὑπηκόων του, διερωτᾶται πᾶς ἐχέφρων πόσον σοβαρῶς πρέπει ἡμεῖς νὰ ἀνησυχῶμεν, βάσει τῶν διεθνῶν ἀβυσσαλέων σχεδίων τῶν Σιωνιστῶν, ὅτι διὰ τῶν ἠλεκτρονικῶν διασυνδέσεων τῶν ἠλεκτρονικῶν ἀρχείων ὅλων τῶν χωρῶν, προετοιμάζεται ἡ ἐνθρόνισις τοῦ Παγκοσμίου Δικτάτορος Ἀντιχρίστου, μὲ ὅλα τὰ ὀδυνηρὰ ἐπακόλουθα, συμφώνως πρὸς τάς Θείας Γραφάς, διὰ τὴν ἀνθρωπότητα. Ὁπότε ὀφείλομεν νὰ ἀντιστρατευθῶμεν ἀνυποχωρήτως καὶ σθεναρῶς εἰς τὴν ἐπιβολὴν τοῦ ἠλεκτρονικοῦ «φακελλώματος», διότι προοιονίζει τὴν ὁλοκληρωτικὴν ἐπικράτησιν καὶ δραστηριοποίησιν τοῦ θηρίου τῆς Ἀποκαλύψεως.

 

             

Ἱ. Μοναὶ Ἁγίων Μετεώρων

 

ΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙ

 

   […]   Ὁ καταναλωτισμός, οἱ τεχνικὲς εὐκολίες, ἡ αὐτάρκεια ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ πρόοδο καὶ εὐημερία εἶναι τὰ κύρια χαρακτηριστικὰ τῆς συγχρόνου κοινωνίας. Ὁ σημερινὸς ἄνθρωπος καλεῖται νὰ ἐπιλέξῃ τὸν τρόπο τῆς χρήσεως καὶ τῆς οἰκειοποιήσεώς τους. Ἡ ἐπιλογή του αὐτὴ εἶναι ποὺ τελικῶς θὰ κρίνῃ τὴν διαφύλαξι τῆς γνησιότητός του ἢ τὴν δέσμευσί του στὶς ἀλλοτριωτικὲς μεθόδους τῶν καιρῶν μας. [...]

      Στὰ πλαίσια αὐτά, ἡ Συνθήκη τοῦ Σένγκεν ὁρίζει τοὺς κανόνες λειτουργίας τῆς Ἡνωμένης Εὐρώπης χωρὶς σύνορα καὶ ἐπιβάλλει μὲ ὁλοκληρωτικὸ καὶ ἀπόλυτο τρόπο μία πανίσχυρο οἰκονομικὴ αὐτοκρατορία μὲ ὀλέθριες ἐπιπτώσεις. [...]

  Ἡ ἔννοια τοῦ προσώπου καταργεῖται καὶ ἀντικαθίσταται ἀπὸ τὸν ἀτομικισμὸ καὶ τὴν ὁμαδοποίησι. [...]

   Ἡ ἐφαρμογὴ δὲ τοῦ ἀναλόγου ἠλεκτρονικοῦ συστήματος πληροφοριῶν, καταργεῖ τὸ πρόσωπο μὲ τὴν ἐπιβαλλομένη ἀριθμοποίησί του. Ὁ ἀνθρώπινος παράγοντας ἐκμηδενίζεται, καθὼς τὸ σύστημα ἀναγνωρίζει μόνο ἀριθμοὺς καὶ στοιχεῖα. Παύουμε, δηλαδή, νὰ εἴμαστε προσωπικότητες μὲ ἐλευθέρα βούλησι καὶ δράσι καὶ γινόμαστε ἀντικείμενα πληροφοριῶν καὶ ἐκτελεστικὰ ὄργανα ἐντολῶν καὶ ἀπαγορεύσεων.

   Μὲ ὅλα αὐτὰ γίνεται φανερό, πόσο ξένη καὶ ἀντίθετος εἶναι ἡ Συνθήκη μὲ τὸ ὀρθόδοξο πνεῦμα καὶ διδασκαλία. Ἡ Ὀρθοδοξία ἀναγνωρίζει στὸν ἄνθρωπο τὴν ἀξία καὶ τὴν ὑπεροχὴν τοῦ προσώπου, ἐνῶ ἡ Συνθήκη τὸν ὑποβιβάζει καὶ τὸν ἀριθμοποιεῖ. Στὸ ὀρθόδοξο βίωμα τὸ θεόσδοτο ἀγαθὸ τῆς ἐλευθερίας καθιστᾷ τὸν ἄνθρωπο κυρίαρχο τῶν ἀποφάσεων καὶ τῶν ἐνεργειῶν του, ἐνῶ τὸ ἠλεκτρονικὸ σύστημα τὸν παρακολουθεῖ, τὸν ἐνοχοποιεῖ καὶ τὸν ἐξαναγκάζει σὲ προκαθορισμένες ἀντιλήψεις καὶ συμπεριφορές.

 

Σημεῖα τῶν καιρῶν

   Στὶς ἡμέρες μας, περισσότερο ἴσως ἀπὸ κάθε ἄλλη ἐποχή, ἐπαληθεύονται τὰ σημεῖα τῆς Ἀποκαλύψεως, ποὺ χαρακτηρίζουν τὰ ἔσχατα τῆς Ἱστορίας. [...]

   Τὸ κείμενο τῆς Ἀποκαλύψεως, μιλῶντας γιὰ τὰ ἔσχατα τῆς ἱστορίας, περιγράφει τὴν ἔλευσι καὶ τὴν δράσι τῶν δύο «θηρίων», δηλ. τοῦ Ψευδοπροφήτου καὶ τοῦ Ἀντιχρίστου. Καὶ τὰ δύο θὰ εἶναι ὑπαρκτὰ πρόσωπα μὲ συγκεκριμένο ῥόλο μέσα στὴν ἱστορία. [...]

   Οἱ «ἀντίθετες δυνάμεις» ἔργο τους ἔχουν, μὲ τὴν ἐκκοσμίκευσι καὶ τὴν ὑποδούλωσι τῶν πιστῶν στὴν εὐδαιμονία τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν τεχνικῶν ἀνέσεων, νὰ τοὺς ὁδηγήσουν μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του, ἐξαρτημένους ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ τὸ δαιμονικὸ πνεῦμα τοῦ Ἀντιχρίστου. [...]

  Ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ εἶναὶ σαφής. Τὸ ἴδιον σαφῆ εἶναι καὶ τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν. Οἱ σύγχρονοι πιστοὶ ἔχουμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε μία συγκεκριμένη πρόκλησι καὶ ἀπειλή: τὴν ἀναγραφὴ στὴν ἴδια τὴν ταυτότητα μας, τοῦ ἀριθμοῦ 666, τοῦ δυσωνύμου ἀριθμοῦ τοῦ Ἀντιχρίστου· στὸ σημεῖο αὐτό, δὲν ὑπάρχει χῶρος γιὰ ὑπεκφυγὲς καὶ ἀναδιπλώσεις. Ἢ εἴμαστε μὲ τὸν Χριστὸ ἢ μὲ τὸν Ἀντίχριστο. Καὶ ἡ ἐπιλογή μας αὐτὴ δὲν ἀρκεῖ νὰ εἶναι «ἐσωτερική», ἀλλὰ θὰ πρέπει νὰ εἶναι ἀπόλυτος καὶ ξεκάθαρη.

  Στὰ θέματα τῆς πίστεως, καὶ μάλιστα σὲ αὐτά ποὺ σχετίζονται ἄμεσα μὲ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, δὲν ὑπάρχουν «μέσες λύσεις». Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, μιλῶντας για τοὺς «χλιαρούς», ἀναφέρει: «μέλλω σὲ ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου».

   Ἡ λήψι τῆς ταυτοτήτας μὲ τὸν ἀριθμὸ 666 σημαίνει πολιτογράφησί μας στὸ στρατόπεδο τοῦ Σατανᾶ. Καὶ ἡ προσχώρησι στὸν Σατανᾶ εἶναι ἔνας δρόμος χωρὶς ἐπιστροφή. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ θὰ πρέπῃ νὰ εἶναι κατηγορηματικὴ ἡ ἄρνησί μας νὰ παραλάβουμε τὶς νέες ταυτότητες, ὅποιες συνέπειες καὶ ἂν θὰ πρέπῃ νὰ ὑποστοῦμε.

   Ἡ ἄρνησί μας γιὰ ὑποταγὴ στὸ κεντρικὸ οἰκονομικὸ σύστημα ἐξουσίας ποὺ δημιουργεῖται θὰ ἔχει ὡς συνέπεια τὸν οἰκονομικό μας ἀποκλεισμό, σύμφωνα μὲ τὰ λεγόμενα τῆς ἰδίας τῆς Ἀποκαλύψεως.

   Στὶς θλίψεις καὶ στὶς δοκιμασίες, ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν τὴν ἄρνησι προσχωρήσεως στὸ στρατόπεδο τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ Κύριος θὰ μᾶς παρηγορήσῃ μὲ τὴν πλουσία Χάρι καὶ Εὐλογία Του. Ὅπως καὶ σὲ ὅλους τοὺς μάρτυρες καὶ ὁμολογητές, ἡ διαρκὴς παρουσίᾳ τοῦ Θεοῦ θὰ στηρίζῃ τοὺς κόπους καὶ τοὺς ἀγῶνες τῶν πιστῶν Του χαρίζοντάς τους τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν προσδοκία τῆς αἰωνίας βασιλείας Του. [...]

   -Ἡ δυνατότητα συλλογῆς καὶ ἐπεξεργασίας πληροφοριῶν, σὲ πανευρωπαικὴ κλίμακα, αὐτὸ τὸ γιγαντιαῖο δηλαδὴ ἠλεκτρονικὸ φακέλλωμα, ἐκμηδενίζει τὸν ἀνθρώπινο παράγοντα, ὑποβιβάζοντας τὸν πολίτη σὲ ἁπλὸ ἀντικείμενο πληροφοριῶν, ἕρμαιο στὶς ἐκτιμήσεις καὶ τὶς θελήσεις αὐτῶν ποὺ θὰ τὶς συλλέγουν.

  - Ἡ σύνδεσι τῆς Συνθήκης μὲ τὴν ἔκδοσι τῶν νέων ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων ἐπιτείνει ἀκόμη πιὸ ἔντονα τὸν κίνδυνο ἑνὸς κεντρικοῦ καθολικοῦ ἐλέγχου καὶ κυριαρχίας. Ὁ κάθε πολίτης θὰ φέρῃ τὰ ἀποδεικτικὰ τῶν πεποιθήσεων τῶν ἐνεργειῶν του, καθὼς στὴν νέα ταυτότητα θὰ εἶναι καταγεγραμμένες οἱ πληροφορίες ποὺ τὸ ἀναφέρουν. [...]

   Θὰ θέλαμε νὰ καταστήσουμε σαφές, πὼς ἂν ἡ κυβέρνησι, παρὰ τὶς ἔντονες ἀντιδράσεις τοῦ λαοῦ, προχωρῇ στὴν ἐφαρμογὴ τῶν ἀποφάσεών της, θὰ μᾶς βρῇ ἀντιθέτους, ὡς ἀντιρρησίες συνειδήσεως.

   Ἀρνούμαστε κατηγορηματικῶς τὴν παραλαβὴ τῶν νέων ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων, εἴτε αὐτὲς περιέχουν τὸν ἀριθμὸ 666, εἴτε ὁποιονδήποτε ἄλλον, ποὺ θὰ ἐξυπηρετῇ τὰ ἴδια ἀνελεύθερα σχέδια τῆς Συνθήκης Σένγκεν.

   Ἡ χρήσι τοῦ ἀριθμοῦ 666 στὶς νέες ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες ἀποτελεῖ τὸ τελευταῖο βῆμα πρὶν τὸ χάραγμα στὸ χέρι ἢ τὸ μέτωπο. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ παραλαβή τους ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς σημαῖνει ἄρνησι τοῦ Χριστοῦ. Πολιτογράφησι στὴν παρατάξι τοῦ Σατανᾶ καὶ πνευματικὸ θάνατο.

   Ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν χρήσι ὁποιουδήποτε ἄλλου ἀριθμοῦ πέραν τοῦ 666 (π.χ. 444, 858) ἀρνούμαστε τὴν παραλαβή τους, γιατὶ αὐτὲς καθ’ αὐτὲς οἱ νέες ταυτότητες μᾶς εἰσάγουν σὲ ἕνα καθεστὼς ἀνελεύθερο, ἀπάνθρωπο, αὐταρχικό, ἀντιδημοκρατικὸ καὶ ὁλοκληρωτικό. Μᾶς δεσμεύουν σὲ ἕνα πανίσχυρο οἰκονομικὸ σύστημα ἐξουσίας καὶ ἐλέγχου καὶ μᾶς ὁδηγοῦν πολιτικὰ καὶ πνευματικὰ αἰχμαλώτους στὰ δεσμὰ μιᾶς ἠλεκτρονικῆς δικτατορίας. Ἀλλοτριώνουν τὸ ἐθνικό, πολιτισμικὸ καὶ πολιτικὸ μας οἰκοδόμημα, μὲ τὴν εἰσαγωγὴ ἀρχῶν καὶ ἰδεῶν ξένων πρὸς τὴν μακραίωνη παράδοσί μας, διαβρώνοντας τὴν ἑλληνορθόδοξη ὑπόστασί μας καὶ ἀλλοιώνοντας τὴν ἐκκλησιαστική μας συνείδησι.

 

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου, Ἁγίου Ὄρους.

 

   Καὶ μόνη ἡ χρησιμοποίησις τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτητῶν εἶναι πολὺ ἐπικίνδυνη γιὰ τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, λόγῳ τῶν τρομακτικῶν δυνατοτήτων τῆς Πληροφορικής. Καὶ στὴν περίπτωσι ἀκόμη ποὺ δὲν θὰ ὑπάρχῃ τὸ 666 στὶς ταυτότητες, ἡ παραλαβή τους σημαίνει τὴν προσχώρησί μας σὲ ἕνα παγκόσμιο ὁλοκληρωτικὸ σύστημα, τὸ ὁποῖο δὲν ἀντιμετωπίζει τὸν ἄνθρωπο ὡς Εἰκόνα Θεοῦ, ἀλλὰ ὡς «ὑποκείμενο» τῶν δεδομένων (Νόμος 2472/1997), ποὺ σύντομα μπορεῖ νὰ καταστῇ ἀντικείμενο στὰ χέρια τῆς οἰκονομικης ὀλιγαρχίας ἢ καὶ αὐτοῦ κατόπιν τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἡ χρησιμοποίησίς τους, ὅμως, θὰ εἶναι ἀποτρόπαια, ἐὰν συσχετισθῇ κατά τινα τρόπο καὶ μὲ τὸν ἀριθμὸ 666. Κανεῖς Χριστιανός, ποὺ ἀναγνωρίζει καὶ σέβεται τὴν μαρτυρία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ στὴν Ἀποκάλυψι, δὲν μπορεῖ νὰ παραλάβῃ ταυτότητα ποὺ νὰ ἔχῃ τὸν συμβολισμὸ τοῦ Ἀντιχρίστου. […] Παρ’ ὅτι ἔχει δημοσίως λεχθῇ (τὸ 1997) ὅτι στὶς νέες ταυτότητες δὲν θὰ χρησιμοποιηθῇ ὁ γραμμικὸς κώδικας τοῦ τύπου ΕΑΝ-13 καὶ UPC-Α (ὅπου ἔχει ἀποδειχθῇ ἐκ τῆς αὐτῆς Μονῆς ὅτι ἐμπεριέχεται τὸ 666), ἐν τούτοις τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ θεωρηθῇ βέβαιο.

 

Ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Κελλίου Αγίου Νικολάου, «Μπουραζέρη», Αγίου Όρους

 

   Πρὸ 12ετίας, τὸ 1997, ὅταν τὸ Ἑλληνικὸ Κοινοβούλιο ἐκύρωσε τὴν Συνθήκην Σένγκεν, πολλοὶ ἀντέδρασαν* κατὰ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελλώματος καὶ κατὰ τῆς χρήσεως τοῦ ἀριθμοῦ 666 στὶς νέες ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες. [...] Ὅμως, τί μεσολάβησε καὶ σήμερα ἐπικρατεῖ αὐτῇ ἡ ἔνοχη σιωπή;

[…] Ἀλλὰ τὸ πιὸ ἀνησυχητικὸ εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι ὑπάρχει ἡ δυνατότης στὸ ἐγγὺς μέλλον (συμβαίνει ἤδη· βλέπε ντοκυμανταὶρ Discovery Channel «Ἡ ἐποχὴ τῶν Ῥομπότ», 2003, ὅπου παρουσιάζει ἕνα παράλυτον ἄνθρωπον μὲ ἐμφυτευμένο μικροτσὶπ στὸν ἐγκέφαλο νὰ κινῇ διὰ τῆς δυνάμεως τῆς σκέψεώς του τὸν δείκτη τοῦ «ποντικιοῦ» στὴν ὀθόνη ἑνὸς ἠλεκτρονικοῦ ὑπολογιστοῦ. Παρουσιάζει, ἐπίσης, ἕνα ἀρουραῖο μὲ ἐμφυτευμένο μικροτσὶπ νὰ τηλεκατευθύνεται σὰν νὰ ἦτο τηλεκατευθυνόμενο παιγνίδι) νὰ ἐμφυτεύωνται μικροτσὶπς (μὲ ἡ χωρὶς τὸ 666) στὸ ἀνθρώπινο σῶμα. [...] Τὸ μικροτσίπ, αὐτὸ τὸ σχεδὸν ἀόρατο ἐμφυτευόμενο ἠλεκτρονικὸ κύκλωμα, θὰ δύναται νὰ λαμβάνῃ μηνύματα καὶ νὰ τὰ στέλνῃ στὸν ἐγκέφαλό μας, ἀλλοιώνοντας τὴν σκέψι καὶ τὴν λογική μας, τὸ συναίσθημα καὶ τὴν βούλησί μας. Καμμία σκέψι δὲν θὰ μείνῃ κρυφὴ καὶ τὸ ἰδιωτικὸ ἀπόῤῥητο θὰ καταργῆται τελείως. [...] Θὰ δέχωνται οἱ ἄνθρωποι μηνύματα ποὺ θὰ τὰ θεωροῦν δικά τους, θὰ πιστεύουν ὅτι αὐτὰ εἶναι καρπὸς δικῆς τους νοητικῆς ἐπεξεργασίας, θὰ νομίζουν ὅτι τὰ σκέφθηκαν οἱ ἴδιοι καὶ ἔτσι θὰ ἐνεργοῦν … συνειδητὰ (δήθεν) βάσει ἐντολῶν ἀγνώστων. Κυριολεκτικὰ δὲν θὰ γνωρίζουν τὸν ἐαυτόν τους! Καὶ ὅλα αὐτά, γιατὶ ἀβίαστα καὶ ἐλεύθερα ἐμπιστεύθηκαν τὴν τεχνολογία, υἱοθέτησαν τὰ ἐπιτεύγματά της καὶ ὑποδουλώθηκαν στὶς εὐκολίες της.

   Ποία σημασία ἔχει τὸ ἂν δὲν ὑπάρχῃ τὸ 666 κρυπτογραφημένο στὰ ἠλεκτρονικὰ αὐτὰ συστήματα; Ἄλλωστε, ἐλάχιστοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ μποροῦν νὰ τὸ ἐλέγξουν καὶ νὰ τὸ διαπιστώσουν.

   Συνεπῶς, ἡ χρῆσι ὅλων αὐτῶν τῶν συστημάτων (μὲ ἢ χωρὶς τὸ 666) εἶναι μία προετοιμασία πρὶν ἀπὸ τὴν τελικὴ φάσι τοῦ σφραγίσματος τοῦ Ἀντιχρίστου.

 […] Καὶ τὰ νέα βιομετρικὰ διαβατήρια καὶ οἱ ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες καὶ τὰ ἐμφυτευόμενα μικροτσὶπς μὲ ὅλα τὰ ἀπαίσια καὶ φοβερὰ ἐπακόλουθά τους, ἂν καὶ μᾶς ἐξυπηρετοῦν, δὲν ἔχουν καμμία θέσι στὴν ζωή μας. Ἐπειδὴ ἀκριβῶς ζητοῦν τὴν ψυχὴ μας, τὸν νοῦ μας, τὴν σκέψι μας, τὴν ἐπιθυμία μας. Ἀπαιτοῦν τὴν ἴδια τὴν ψυχή μας, γιὰ τὴν ὁποία «Χριστὸς ἀπέθανε» (Ρωμ. 14, 15). Ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἰδιαιτέρως ἐπίκαιρος· «Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται (ἢ θὰ προσκολληθῇ στὸν ἕνα) καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. Οὐδεὶς δύναται Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνὰ (Ματθ. 6, 24).

[…] Ἐλάχιστοι εἶναι αὐτοί ποὺ διαβλέπουν τὸν μέγιστο κίνδυνο, τόσο τῆς ἀριθμοποιήσεως καὶ μαζοποιήσεως τῶν ἀνθρώπων, ὄσο καὶ τῆς ἀπειλῆς τῆς αἰωνίας ἀπωλείας τους ἐν ὅψει τοῦ χαράγματος τῆς Ἀποκαλύψεως. Καὶ πάλιν, ὅμως, ἐμπρὸς στὶς οἰκογενειακὲς ἀνάγκες τῆς καθημερινῆς ζωῆς, τὰ οἰκονομικὰ χρέη, τὰ ποικίλα σχόλια τῶν διαφόρων καλοθελητῶν, οἱ περισσότεροι τελικὰ ὑποχωροῦν καὶ παίρνουν τὸ νέο διαβατήριο ἢ ἐντὸς ὀλίγου καὶ τὴν ἠλεκτρονικὴ ταυτότητα μὲ τὸ μικροτσίπ, ὑποκύπτοντας στὴν «ἔννομη  βία», ἀλλὰ δηλώνοντας ἀπερίφραστα ὅτι «δὲν θὰ δεχθοῦν νὰ κάνουν τὸ ἐπόμενο βῆμα»· δηλαδὴ δὲν θὰ δεχθοῦν τὴν ἐμφύτευσι τοῦ μικροτσίπ, τὸ χάραγμα.

   Ὤ! Πῶς αὐτὰ τὰ βήματα ἀπομακρύνουν σιγά-σιγὰ τὴν πανσθενουργὸ  Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπὸ τὴν ζωήν μας! [...]

Ἡ «Νέα Τάξι» δὲν προβάλλεται, δὲν προτείνεται, ἀλλὰ ἐπιβάλλεται. Δὲν ζητεῖ τὴν ἀνοχή μας, ἀλλὰ τὴν ἀποδοχή μας.  [...] Ζητεῖ νὰ ἀγαπήσωμε τὸν Μεγάλο Ἀδελφό, ποὺ ὅλα τὰ βλέπει καὶ τὰ πάντα ἐλέγχει· τὴν ἔκφρασι, τὴν σκέψι, καί… ὄχι μόνο. Μέσα σ΄ αὐτὰ τὰ πλαίσια γίνεται κατανοητὴ ἡ «ἐξυπηρέτησι» τῶν νέων βιομετρικῶν διαβατηρίων καὶ τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων μὲ τὸ «ἀθῶο» μικροτσίπ. Ἐπιτέλους· οἱ ἄνθρωποι θὰ γίνουν ἄβουλα νούμερα. Κάθε τι ἄλλο παρὰ ἄνθρωποι… 

 

* Ἀναφέρουμε ἐνδεικτικῶς κάποιους ἀπὸ τοὺς ἀντιδράσαντες κατὰ τῆς Συνθήκης Σένγκεν καὶ τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων: Ἱεραὶ Σύνοδοι Πατρίου (καὶ ἅπαντες οἱ Παλαιοημερολογῖται) καὶ Νέου Ἡμερολογίου Ἑλλάδος (μὲ προσωπικὲς, μάλιστα, ἐγκυκλίους καὶ δηλώσεις οἱ νεοημερολογῖται Μητροπολῖται: Φλωρίνης, Γουμενίσσης, Κορινθίας, Δημητριάδος, Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας, Βεροίας, Κομοτηνῆς, Δρυϊνουπόλεως καὶ Κονίτσης, Μετεώρων, Ξάνθης, Φθιώτιδος καὶ ἄλλοι), Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, Ἱερὰ Ἐπιστασία Ἁγίου Ὄρους, Ἁγιορεῖται Καθηγούμενοι, Ἱ. Μ. Ἐσφιγμένου, Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου, Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου καὶ ἄλλοι, Ἱ. Μοναὶ Ἁγίων Μετεώρων, Ἱ. Μοναὶ Δωδεκανήσου, π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, π. Γεώργιος Μεταλληνός, π. Σαράντης Σαράντος, Γεώργιος Μαν-τζαρίδης (καθηγητὴς Α.Π.Θ.), ὁ Ἱ.Σ.Κ.Ε., ἡ ὀργάνωσις «Σωτήρ», ὁ Σύνδεσμος θεολόγων Κρήτης, 150 καθηγηταὶ τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου, «Ἑνωση Ἀστυνομικῶν Ὑπαλλήλων Μαγνησίας», διάφοροι σύλλογοι πατρίου καὶ νέου ἑορτολογίου, βουλευταὶ καὶ ἄλλοι (βλέπε: «Ἡ ἀλήθεια γιὰ τὶς ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες καὶ τὴν Συνθήκη Σένγκεν», Θεσσαλονίκη 1997, καὶ περιοδικὸν «Ὀρθόδοξη Μαρτυρία» πατρὸς Ν. Μουλατσιώτου, 1997)  

 

 Ἐρωτήματα

   Α. Πρὸ δεκαετίας περίπου αἱ Ἱεραὶ Σύνοδοι Πατρίου καὶ Νέου Ἑορτολογίου, τὸ Ἅγιον Ὄρος, διάφοροι ἐκκλησιαστικοὶ καὶ ἄλλοι  φορεῖς καὶ φυσικὰ πρόσωπα, ἠρνοῦντο - «ἔναντι πάσης θυσίας», ὡς σημειοῦται εἰς σχετικὴν ἐγκύκλιον - τὴν παραλαβὴν ταυτοτήτων «ἐφ’ ὅσον θὰ φέρουν: 1) ἠλεκτρομαγνητικὴν ταινίαν μυστικοῦ, ἢ ἀγνώστου περιεχομένου, τὸ ὁποῖον χαρακτηρίζεται πανθομολογουμένως ἠλεκτρονικὸν φακέλωμα τοῦ πολίτου, [ἔτι χειρότερον, θὰ φέρῃ τσίπ, ὅπως τὸ διαβατήριον]  2) τὰ ὕποπτα μυστικὰ σύμβολα κ.λ.π., 3) τὴν μὴ ἀναγραφὴν τοῦ θρησκεύματος». Εἰς τὰ ἤδη ἐκδιδόμενα διαβατήρια καὶ τάς προωθουμένας ἠλεκτρονικὰς ταυτότητας ἢ «κάρτας τοῦ Πολίτου», δὲν ἰσχύει τουλάχιστον ἕνα ἀπὸ τὰ ὡς ἄνω;

   Β. Ποῖοι κυβερνοῦν; Ἐὰν ὄντως πιστεύωμε ὅτι μᾶς κυβερνοῦν ἀμέσως ἢ ἐμμέσως σιωνισταί, μασσώνοι καὶ λοιποὶ ἀντίχριστοι καὶ ἄθεοι (πλὴν ὀλίγων ἐξαιρέσεων), διατὶ δεικνύομε ἀδιαφορίαν, ὅταν αὐτοὶ προωθοῦν τὸν ἔλεγχο καὶ τῆς παραμικρᾶς λεπτομερείας τῆς ζῳῆς μας, ὅταν οἰκοδομοῦν συγκεκαλυμμένην δικτατορίαν, ἕνεκα δῆθεν τῆς τρομοκρατικῆς ἀπειλῆς, τὴν ὁποίαν οἱ ἴδιοι ἐδημιούργησαν πρὸς ἐπίτευξιν τῶν σκοπῶν των;

   Γ. Ἐὰν αἱ Σύνοδοι ἀλλάξουν θέσιν καὶ ἀπόφασιν ἐπὶ τοῦ ζητήματος, δὲν θὰ καταστοῦν ἀσυνεπεῖς, δὲν θὰ ἀναιροῦν ἑαυτάς; Δὲν θὰ κλονισθῇ ἡ ἐμπιστοσύνη τῶν πιστῶν πρὸς αὐτὰς; Πότε ἐλάλησεν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα; Ἢ ἦτο μία ἀπόφασις (ἡ μὴ παραλαβὴ ταυτοτήτων), ἡ ὁποία δὲν ἐλήφθη διὰ προσευχῆς καὶ πόνου;

   Δ. Εἰς τοὺς πιστοὺς ἐπιστήμονας ὑπάρχει διχογνωμία εἰς τὸ ἐὰν καὶ κατὰ πόσον ὑπάρχουν πνευματικῆς φύσεως προβλήματα (ὕπαρξις εἰς τὰ τσιπς τοῦ 666, κίνδυνοι ἠλεκτρονικοῦ φακελλώματος). Ἐὰν εἰς τὸ θέμα τῶν  διαβατηρίων ἢ τοῦ Α.Μ.Κ.Α. ἢ τῶν Καρτῶν τοῦ Πολίτου ἐρωτήθησαν μόνον κάποιοι, οἱ ὁποῖοι ἔχουν τὴν μίαν ἄποψιν, καὶ δὲν ἐρωτήθησαν ἄλλοι μὲ διαφορετικὴν ἄποψιν, αὐτὸ μοιάζει νὰ εἶναι ἄδικον. Ἐὰν δοῦμε τὸ θέμα περισσότερον ἐκκλησιολογικῶς: εἰς τὰ ζητήματα εἰς τὰ ὁποῖα ὑποκρύπτεται μείζων, ἐνδεχομένως, ψυχικὸς κίνδυνος, εἶναι, ἆρα γε, ὀρθὸν ἡ ὅποια Ἱεραρχία νὰ ἀπευθύνεται εἰς ἐπιστήμονας (οἱ ὁποῖοι, ἐνδεχομένως, ὡς ἄνθρωποι, ἔχουν κοσμικὸν φρόνημα ἢ ἁπλῶς σφάλλουν λόγῳ ἐπιστημονικῆς ἀδυναμίας) καὶ ὄχι εἰς τὸν ἀψευδῆ Κύριον, διὰ προσευχῆς καὶ νηστείας; Ἡ ἐπιστημονικὴ γνῶσις λαμβάνεται ὑπ’ ὄψιν ἐπικουρικῶς, ὄχι πρωτευόντως. Εἰδάλλως πίπτομεν εἰς ἐκκοσμικευμένας ἐνεργείας, παραμερίζοντες, ὀλίγον κατ’ ὀλίγον, τὴν καταφυγήν μας εἰς τὸν Χριστὸν καὶ τὴν Παναγίαν μας. Δὲν ἀναγνωρίζομεν πλέον τὴν γενικευμένην ἀποστασίαν; Δὲν θὰ ἦτο ὀρθότερον νὰ ὑπάρχῃ μέριμνα ἀπὸ τὰς Συνόδους νὰ τελῶνται πανελληνίως καὶ παγκοσμίως εἰς τάς ἐνορίας ἀγρυπνίαι, παρακλήσεις, ἔκτακται νηστεῖαι, εἰ δυνατόν, ὥστε νὰ δείξωμε ἐμπράκτως τὴν μετάνοιαν μας, μήπως καὶ μακροθυμήσῃ ὁ Θεός;

   Ε. Ποῦ εἶναι τὰ ἰδικά μας σχέδια ἔναντι τῆς τρομερᾶς λαίλαπος τῆς Νέας Ἐποχῆς, τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων; Διὰ τί ἀφεθήκαμε ὅλοι μας εἰς τὴν ἐκκοσμίκευσιν, χωρὶς νὰ ἔχωμε κᾂν θέλησιν νὰ ἀντισταθῶμεν εἰς τὰ ἀντίχριστα σχέδια ἀποχριστιανισμοῦ καὶ ἀφελληνισμοῦ, τὰ ὁποῖα προωθοῦνται ἀπροσκόπτως, ἀκόμη καὶ μέσῳ τῆς παιδείας; Διὰ τί ἐγκατελείψαμεν ἀκόμη καὶ τὴν προσευχήν, ἀλλὰ καὶ τὴν προσοχήν; Δὲν θὰ μπορούσαμε, παραδείγματος χάριν, νὰ ἰδρύσωμε ἰδικά μας σχολεῖα;

   Καλὸν εἶναι νὰ ζητῆται διὰ ἐγκυκλίων π.χ. ἡ οἰκονομικὴ ἐνίσχυσις ἐκ τοῦ ποιμνίου διὰ ἀνέγερσιν ναῶν, ἀλλὰ μήπως εἶναι καλύτερον νὰ ζητῆται καὶ νὰ ἐπιδιώκεται στὶς ὑπάρχουσες ἐκκλησίες ἡ ἀνάπτυξι ἁγιοπατερικῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν καὶ ἡ ἀντίστασίς των εἰς τὴν ἐκκοσμίκευσιν καὶ τὴν Νέαν Ἐποχήν; Οἱ Ἐπίσκοποί μας, καὶ δευτερευόντως οἱ ἱερεῖς, ἔχουν τὴν ἐξ ὕψους δύναμιν καὶ τὸ ἱερὸν καθῆκον νὰ μᾶς κατευθύνουν εἰς ὁδόν σῳτηρίας. Ὅλοι μας, ὅμως, ὡς Ἐκκλησία, ὡς μέλη Χριστοῦ, πρέπει νὰ θελήσωμε «τὸ αὐτό» καὶ νὰ ἀγωνισθῶμεν ἐν ὁμονοίᾳ.

   Εἰς τὸ Γεροντικὸν ἠρωτήθη κᾄποιος Γέρων διὰ τί εἰς τὴν ἐποχήν των δὲν ὑπῆρχον τὰ μεγάλα πνευματικὰ χαρίσματα τῶν παλαιῶν πατέρων. Ὁ δὲ Γέρων ἀπεκρίθη ὅτι παλαιότερον οἱ ἄνθρωποι εἶχον ἀγάπην μεταξύ των καὶ ὁ ἔνας προσεπάθει νὰ ὠφελήσῃ καὶ νὰ «ἀνεβάσῃ» πνευματικῶς τὸν πλησίον. Τώρα συμβαίνει τὸ ἀντίθετον, κατέληξεν ὁ Γέρων. Ἐμεῖς οἱ ὀγδοΐται τὶ νὰ εἴπωμεν; Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ Σου Κύριε, δόξα Σοι!