Μετέστη πρὸς Κύριον ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς κ. Γεώργιος Λιάπης τὴν Τρίτη 4/8 (ν. ἡμ). Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία του πραγματοποιήθηκε τὴν ἑπομένη ἡμέρα στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν Θεσσαλονίκης ἀπὸ τὸν Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Χριστιανουπόλεως κ. Γρηγόριο μὲ τοὺς ἱερεῖς τόσο τῆς κοινότητας τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ὅσο καὶ τῆς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.
Παρακάτω παρατίθεται ἕνα σύντομο βιογραφικὸ τοῦ κ. Γεωργίου Λιάπη.
Γεννήθηκε στην Στρατονίκη Χαλικιδικής το έτος 1940. Οι γονείς του ήταν ο Νικόλαος και η Μαργαρίτα Λιάπη. Δεν γνώρισε τον πατέρα του, διότι μετά τον πόλεμο του 1940, όταν εκείνος κατετάχθη στον ελληνικό στρατό, δεν επέστρεψε, και πιθανόν να σκοτώθηκε.
Η μητέρα του, πιστή γυναίκα, γνώριζε το κέντημα και την διόρθωση των ενδυμάτων, κυρίως γυναικείων, και έτσι απεφάσισε να εγκατασταθεί στην Θεσσαλονίκη. Ως χήρα θύματος πολέμου της παραχωρήθηκε ένας χώρος στα τότε στρατιωτικά τούνελ, και εκεί εγκαταστάθηκε με τον γιο της Γεώργιο.
Ο Γεώργιος ήταν μικρός τότε και δεν μπορούσε να εργαστεί για να βοηθήσει την μητέρα του.
Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο, πήγε κάποιες χρονιές στο Γυμνάσιο, και στην συνέχεια φοίτησε στην Τεχνική Σχολή Ευκλείδη Θεσσαλονίκης, όπου και έμαθε την τέχνη του μηχανικού αυτοκινήτων.
Μικρός μικρός βγήκε στην εργασία και ενώ το πρωΐ εργαζόταν, το βράδυ πήγαινε στην Τεχνική Σχολή, ενώ με τα χρήματα που έπαιρνε από την εργασία του βοηθούσε οικονομικά την μητέρα του.
Η μητέρα του στην Θεσσαλονίκη άρχισε να εκκλησιάζεται στον τότε Ιερό Ναό Αγίων Τριών Ιεραρχών (Κανάρη 19) και έτσι γύρισε με το Πάτριο Εορτολόγιο. Άλλωστε η κατοικία τους βρισκόταν κοντά στον Ναό αυτόν.
Στη συνέχεια, μετά τις σπουδές του, νεαρός πλέον, αναζήτησε καλύτερη εργασία και προσελήφθη στην αυτοκινητοβιομηχανία Mercedes, στο υποκατάστημα Θεσσαλονίκης, όπου και παρέμεινε αρκετά χρόνια.
Στην ηλικία 20-22 ετὠν προσελήφθη στην Ελληνική Εταιρεία Χάλυβος ΕΣΣΟ ΠΑΠΠΑΣ, και με την εργατικότητά του, υπομονή και επιμονή, αντίληψη και θέληση έγινε εργοδηγός στην εταιρεία αυτή, προϊστάμενος της παραγωγής και του ποιοτικού ελέγχου. Ταξίδεψε σε πολλές χώρες του εξωτερικού εκπροσωπώντας την εταιρεία σε εκθέσεις του είδους παραγωγής και προώθησης των προϊόντων της.
Διετέλεσε επί σειρά ετών Πρόεδρος (αλλά και Γραμματεύς) της Ε.Θ.Κ. Γ.Ο.Χ. Θεσσαλονίκης (Κανάρη 19) θυσιάζοντας μάλιστα από τον επαγγελματικό του χρόνο στην υπηρεσία της μαρτυρικής μας Εκκλησίας.
Έπαιξε πρωτεύοντα και καθοριστικό ρόλο στην ανέγερση του σημερινού Ιερού Ναού Αγίων Τριών Ιεραρχών, αλλά και άλλων Ναών των Παραρτημάτων της τότε Κοινότητος. Μάλιστα, λόγω της δραστηριότητάς του αυτής εδιώχθη από τις αστυνομικές αρχές με προσαγωγές και δικαστήρια.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 επέμεινε με το τότε διοικητικό συμβούλιο στο προς την Ιερά ημὠν Σύνοδον αίτημἀ του για τοποθέτηση ως Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης του νυν Ποιμενάρχου ημών κ.κ.Μαξίμου, αίτημα το οποίο και κατέστη αποδεκτό χαρίζοντας έτσι η Θεία Πρόνοια στην Θεσσαλονίκη μας έναν ακόμη άξιο ποιμένα της.
Επί προεδρίας του ανηγέρθη και το ευαγές ίδρυμα «ΟΙΚΟΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ - Ο ΚΑΛΟΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗΣ» στην Περαία Θεσσαλονίκης, το οποίο και φιλοξενεί πάνω από 30 ανήμπορους ηλικιωμένους.
Μετά από πολύμηνη περιπέτεια με την υγεία του άφησε τον μάταιο αυτόν κόσμο την παρελθούσα Τρίτη 22/7(4/8)/2015
Τολμούμε να πούμε για τον αδελφό Γεώργιο τους λόγους του Αποστόλου Παύλου: «τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής.» (β’ Τιμ. δ , 7-8).
Ευχόμεθα ο Θεός να αναπαύσει την ψυχήν του εν σκηναίς δικαίων.
Εστω και αργα καλο ταξειδι Γιωργο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρια Ζεμου