Οικονομικός εκτελεστής

Ιερομονάχου  Γρηγορίου  Ζιώγου 

( συλλογή στοιχείων από το  διαδίκτυο )

Εντοπίζεται μία χώρα πού διαθέτει πόρους, όπως πετρέλαιο και μετά κανονίζεται ένα τεράστιο δάνειο για την χώρα αυτή, από την παγκόσμια τράπεζα, η έναν από τους αδελφούς οργανισμούς π.χ. Δ.Ν.Τ. Αλλά τα χρήματα ποτέ δεν πάνε πραγματικά  σε αυτήν την χώρα. Αντ ’αυτού πάνε στις μεγάλες εταιρίες για να χτιστούν έργα υποδομής σε αυτήν την χώρα. Εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας, βιομηχανικά πάρκα, λιμάνια κ.λ.π. Δηλαδή πράγματα πού  ωφελούν  τους λίγους πλούσιους της χώρας και τις πολυεθνικές εταιρίες. Στην πραγματικότητα δεν βοηθούν την πλειοψηφία των ανθρώπων, εν τούτοις αυτοί οι άνθρωποι σε ολόκληρη την χώρα υπομένουν και κρατάνε  το τεράστιο χρέος. Ένα χρέος τόσο μεγάλο πού είναι αδύνατο να εξοφληθεί. Και αυτό είναι μέρος του σχεδίου. Δεν μπορούν να το ξεπληρώσουν και  τότε έρχονται οι οικονομικοί εκτελεστές. Μας οφείλεται πολλά λεφτά και δεν μπορείτε να πληρώσετε το χρέος σας. Πουλήστε  το πετρέλαιό σας  πολύ φθηνά στις δικές μας εταιρίες, επιτρέψτε μας  να χτίσουμε μία στρατιωτική βάση στην χώρα σας, στείλτε στρατεύματα να υποστηρίξουν τα δικά μας, ψηφίστε υπέρ μας στην σύνοδο των Ηνωμένων εθνών, ιδιωτικοποιείστε την επιχείρηση του ηλεκτρισμού σας και το σύστημα ύδρευσής σας  για να πωληθούν στις δικές μας πολυεθνικές εταιρίες. Οπότε χρεώνουν μια χώρα και το χρέος είναι τόσο μεγάλο ώστε δεν μπορούν να το αποπληρώσουν. Στην συνέχεια προσφέρονται να αναχρηματοδοτήσουν αυτό το χρέος και να πληρωθούν με περισσότερο τόκο. Έτσι απαιτώντας αυτό το αντάλλαγμα είναι υποχρεωμένοι να ξεπουλήσουν τους πόρους τους, συμπεριλαμβάνοντας πολλές από τις κοινωνικές τους υπηρεσίες, τα εκπαιδευτικά,  ποινικά  και ασφαλιστικά  τους συστήματα στις πολυεθνικές εταιρίες… Και ο  κόσμος ως είθισται,  εξακολουθεί  να πιστεύει στούς πολιτικούς Μεσσίες    « Και  στην Δημοκρατία »

 Ο John Perkins, συγγραφέας του βιβλίου «Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου» και διάσημος «οικονομικός εκτελεστής» ο ίδιος, περιγράφει αναλυτικά πώς η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες, έγιναν «σκλάβοι των επιχειρήσεων, του ΔΝΤ και των υπόλοιπων οργανισμών, που ουσιαστικά είναι εργαλεία των μεγάλων εταιρειών» και πώς «ο κόσμος της δεν έκανε λάθη, αλλά τώρα του ζητούν να πληρώσει για τα λάθη των ηγετών».
 (Αναδημοσίευση από το www.newmoney.gr)
 Ήταν ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή ότι η Ελλάδα έπεσε θύμα των “οικονομικών εκτελεστών”  λέει ο John Perkins,  στο  βιβλίο  “Confessions of an Economic Hit Man”.

Στο βιβλίο του, ο Perkins αποκαλύπτει πώς διεθνείς οργανισμοί, όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα ισχυρίζονταν δημοσίως ότι “έσωζαν” χώρες και οικονομίες από τα οικονομικά προβλήματά τους, την ώρα που στην πραγματικότητα, έπαιζαν ένα παιχνίδι με τις κυβερνήσεις τους: Τους υπόσχονταν εντυπωσιακή ανάπτυξη, ολοκαίνουργια έργα υποδομών και ένα μέλλον οικονομικής ευημερίας.

 

Με την προϋπόθεση, ωστόσο, ότι θα έπαιρναν τεράστια δάνεια από τους οργανισμούς αυτούς. Αντί να επιτύχουν την τεράστια οικονομική ανάπτυξη και επιτυχία, οι χώρες αυτές έπεφταν θύμα ενός ισοπεδωτικού και μη βιώσιμου χρέους.
 Και εκεί παρενέβαιναν οι “οικονομικοί εκτελεστές”. Φαινομενικά κανονικοί άνδρες, ταξίδευαν στις χώρες αυτές και επέβαλαν τις σκληρές πολιτικές λιτότητας που υπαγόρευε το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Άνθρωποι σαν τον Perkins ήταν εκπαιδευμένοι να “ξεζουμίζουν” κάθε σταγόνα πλούτου και πόρων από τις οικονομίες αυτές και συνεχίζουν να το κάνουν έως σήμερα.
 Στη συνέντευξή του, που δημοσιεύεται στο αμερικανικό siteTruthout, ο Perkins εξηγεί τι συνέβη με την Ελλάδα.

“Ουσιαστικά, η δική μου δουλειά ήταν να εντοπίζω τις χώρες που είχαν τους πόρους που ήθελαν οι επιχειρήσεις μας.  Είτε επρόκειτο για πετρέλαια, ή αγορά, ή συστήματα μεταφορών”, λέει. “Μόλις εντοπίζαμε τις χώρες αυτές, κανονίζαμε να τους δοθούν τεράστια δάνεια, αλλά τα χρήματα δεν πήγαιναν ποτέ στις χώρες. Αντ΄ αυτού, πήγαιναν στις δικές μας επιχειρήσεις, για να χτίσουν έργα υποδομών στις χώρες αυτές, όπως εργοστάσια παραγωγής ενέργειας και αυτοκινητοδρόμους, που ωφελούσαν λίγους πλούσιους αλλά και τις δικές μας επιχειρήσεις, αλλά όχι την πλειοψηφία του κόσμου (...),     οι οποίοι απέμεναν με το τεράστιο χρέος, όπως αυτό που έχει η Ελλάδα”.
 Σε αυτό το σημείο, παρεμβαίνει το ΔΝΤ -στην περίπτωση της Ελλάδας, η τρόικα- με τεράστιες απαιτήσεις για αυξήσεις φόρων, μειώσεις δαπανών, ιδιωτικοποιήσεις, λέει ο Perkins. Οι χώρες αυτές γίνονται σκλάβοι των επιχειρήσεων, του ΔΝΤ και των υπόλοιπων οργανισμών, που ουσιαστικά είναι εργαλεία των μεγάλων εταιρειών.

“Στην περίπτωση της Ελλάδας, η άμεση αντίδρασή μου ήταν: 'Χτυπούν την Ελλάδα'.                         Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό”, λέει ο Perkins. Στη χώρα συμβαίνει ό,τι συνέβη και                     στη Λατινική Αμερική ή την Ασία, και σε τόσα άλλα μέρη του κόσμου.
 “Σίγουρα, η Ελλάδα έκανε λάθη, οι ηγέτες σας έκαναν κάποια λάθη, αλλά ο κόσμος δεν έκανε λάθη, και τώρα του ζητούν να πληρώσει για τα λάθη των ηγετών”.
 Και συνεχίζει εξηγώντας ότι μέρος του παιχνιδιού είναι να πείσουν τους λαούς ότι έκαναν λάθος, ότι είναι κατώτεροι. “Η επιχειρηματο-κρατία είναι πολύ καλή σε αυτό, είτε πρόκειται για τον Πόλεμο του Βιετνάμ, όπου έπεισε τον κόσμο ότι οι Βιετναμέζοι ήταν κακοί, είτε πρόκειται, όπως σήμερα, για τους Μουσουλμάνους. Είναι η πολιτική του                  ‘'αυτοί  εναντίον μας”. Εμείς είμαστε  καλοί, είμαστε σωστοί, κάνουμε τα πάντα σωστά. Εσείς είστε λάθος. Και σε αυτή την περίπτωση, όλη αυτή η ενέργεια στρέφεται προς τον ελληνικό λαό, που του λένε: Είσαι τεμπέλης, δεν έκανες το σωστό, δεν ακολούθησες τις σωστές πολιτικές', ενώ στην πραγματικότητα, μεγάλο μέρος της ευθύνης εντοπίζεται στη χρηματοοικονομική κοινότητα που ενθάρρυνε την Ελλάδα να ακολουθήσει αυτό το δρόμο”.

Ο Perkins παραδέχεται πως τα προηγούμενα χρόνια δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν θέλουν μια ενωμένη Ευρώπη. Είναι ικανοποιημένες με το κοινό νόμισμα, αλλά δεν θέλουν ενιαίους κανόνες. Αντίθετα, εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι κάποιες χώρες της Ευρώπης έχουν πολύ πιο επιεικείς φορολογικούς νόμους, κάποιες έχουν πιο χαλαρούς περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς νόμους.

Ποια είναι η συμβουλή του Perkins προς τους Έλληνες; “Θα ενθάρρυνα τους Έλληνες να αντισταθούν: Μην πληρώσετε αυτά τα χρέη. Κάντε τα δικά σας δημοψηφίσματα.                           Αρνηθείτε να πληρώσετε και βγείτε στους δρόμους”.