"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗ!

(ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΑΚΚΑ)

«τῆς κατὰ τὴν πίστιν συμφωνίας ἐρρωμένης ἡμίν,
οὐδὲν ἕτερόν ἐστι τὸ ἐμποδίζον
πρὸς τὸ εἶναι ἠμᾶς ἓν σῶμα καὶ ἓν πνεῦμα» 
(Μ. Βασιλείου, ΡG. 32, 701).

Παραμένοντες πάντοτε στην υπηρεσία της εν Αληθεία ενότητας όλων των γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών με στεντόρεια φωνή είχαμε εγείρει και στο παρελθόν ζήτημα ενώσεως των διχασμένων αδελφών. Έτσι όταν ζήσαμε φέτος την Άνοιξη το θαύμα της ενότητας των δύο μεγάλων Δικαιοδοσιών σε μία Σύνοδο πλέον υπό τον Αρχιεπίσκοπο κ. Καλλίνικο, στηρίξαμε με όλες μας τις δυνάμεις την ενωμένη Σύνοδό μας, η οποία φρονούμε πως είναι σε θέση να ανατρέψει την τελματώδη κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει ο Ιερός μας Αγώνας τις τελευταίες δεκαετίες.
Στη Σύνοδό μας ανήκει η μεγάλη πλειοψηφία των Γ.Ο.Χ.. Ένα μικρό μέρος ανήκει σε Σύνοδο στην οποία προεξάρχει ως Αρχιεπίσκοπος ο Μακάριος Καββακίδης, ενώ ένα λίγο μεγαλύτερο από αυτό μέρος ανήκει στις Συνόδους των Ματθαιϊκών.
Θα μπορούσε να επιτευχθεί η πολυπόθητη ενότητα με τις παραπάνω Δικαιοδοσίες και υπό ποίες προϋποθέσεις;
Αρχίζοντας από την Σύνοδο Μακαρίου, πρέπει να πούμε πως υπάρχουν σε αυτήν μερικοί αξιόλογοι κληρικοί και λαϊκοί που γνωρίζουμε, αλλά δυστυχώς η νοοτροπία που έχουν τα υπεύθυνα πρόσωπα της Συνόδου αυτής είναι αντιενωτική.
Χαρακτηριστικά δείγματα της νοοτροπίας τους είναι τα εξής:
α) Η αντίδρασή τους στην Ένωση των Γ.Ο.Χ. την Άνοιξη του 2014.
Ενώ αποδείχθηκε πως με θυσιαστικό πνεύμα και εν Χριστώ αγάπη οι διαφορές ξεπερνιούνται και η ενότητα των γνησίων Ορθοδόξων επιτυγχάνεται εύκολα, αφού η Χάρις του Θεού "τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί", οι υπεύθυνοι της Συνόδου αυτής όχι μόνο γύρισαν την πλάτη στο θαύμα αυτό, αλλά αντέδρασαν τελείως παιδιάστικα χειροτονώντας όχι έναν, ούτε δύο, αλλά εννέα νέους επισκόπους, δηλαδή σχεδόν τους μισούς τους ιερομονάχους! 
β) Η τακτική τους να αποδέχονται στους κόλπους τους καθηρημένους ιερείς.
Και αν το να αποδέχονται καθηρημένους από άλλες Συνόδους των Γ.Ο.Χ. μπορεί να δικαιολογηθεί, αφού έχει ξανασυμβεί σε περιόδους που οι Ορθόδοξοι ήταν διοικητικώς χωρισμένοι (ο Μέγας Φώτιος αναφέρει [P.G. 104, 1229-1232] για την περίοδο που οι ορθόδοξοι ήταν χωρισμένοι σε δύο παρατάξεις την του Αγίου Φωτίου και την του Αγίου Ιγνατίου ότι "και ετέρους πλείστους καθαιρεθέντας επί εγκλήμασι παρά του αγιωτάτου Ιγνατίου ημείς εδεξάμεθα, και τους υφ' ημών καθαιρεθέντας ο εν αγίοις Ιγνάτιος εδέξατο"), πως μπορεί όμως να δικαιολογηθεί η αποδοχή καθηρημένων από το χώρο του νέου ημερολογίου, καθηρημένων όχι για "Παλαιοημερολογιτισμό" (δηλαδή για λόγους πίστεως), αλλά για ηθικά και άλλα κανονικά παραπτώματα;
Με τέτοια νοοτροπία δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ένωση επί ίσοις όροις με την Σύνοδο του Μακαρίου. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε πως τα υγιή στοιχεία που υπάρχουν σε αυτήν, να προσέλθουν για το καλό του Ιερού Αγώνος στην ενωμένη Σύνοδό μας, όπως έπραξε πριν λίγους μήνες και ο άξιος Επίσκοπος Φιλίππων κ. Αμβρόσιος, αποδεικνύοντας εμπράκτως τον πόθο του για την ενότητα των Γ.Ο.Χ..
Σχετικά με τις Συνόδους των Ματθαιϊκών έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
1. Το 1995 η μέχρι τότε ενιαία Σύνοδος των Ματθαιϊκών διασπάστηκε σε δύο Συνόδους. Μια ομάδα πέντε επισκόπων αποσχίστηκε από την Σύνοδο του Αρχιεπισκόπου Ανδρέα, την οποία κατηγόρησε τάχα για "εικονομαχία", ενώ όποιος μελετήσει τα στοιχεία της περιόδου εκείνης, εύκολα διαπιστώνει ότι η κατηγορία ήταν παντελώς άδικη, αφού μπορεί μεν να είχαν εκφρασθεί κάποιες επιφυλάξεις από μεμονωμένα πρόσωπα (σωστές ή λάθος δεν το εξετάζουμε) για το αν πρέπει να ζωγραφίζονται κάποιες παραστάσεις και ίσως κάποιες μεμονωμένες αντιδράσεις σχετικές με ορισμένες εικόνες, αλλά η επίσημη θέση της Συνόδου ήταν ξεκάθαρη και δεν άφηνε περιθώρια για να την κατηγορήσει κανείς για εικονομαχία.
 2. Παρόλα αυτά το σχίσμα έγινε και δημιουργήθηκε η λεγόμενη Σύνοδος των Πέντε (με πρόεδρο τον "Μεσσηνίας" Γρηγόριο). Το 2002 δημιουργήθηκε σχίσμα στην Σύνοδο αυτή με αφορμή διαμάχες που ξέσπασαν για εκκλησιολογικά και θεολογικά θέματα, τα οποία όταν προσπαθούν να ερμηνεύσουν παντελώς αδαή πρόσωπα αναμενόμενο είναι να δημιουργούνται έριδες και σκάνδαλα. Έτσι εκείνο το έτος οι δύο από τους πέντε επισκόπους που είχαν απομείνει (οι υπόλοιποι είχαν κοιμηθεί), "Μεσσηνίας" Γρηγόριος και "Θεσσαλονίκης" Χρυσόστομος Μητρόπουλος διαφώνησαν και χωρίστηκαν μεταξύ τους.
3. Ο "Μεσσηνίας" Γρηγόριος, όπως μάθαμε πρόσφατα, προχώρησε το 2002 σε χειροτονίες επισκόπων ΜΟΝΟΣ του! Στην Σύνοδό του, μετά την κοίμησή του, προεδρεύει ο "Θηβών" Χρυσόστομος Τζανής. Αν τα εκκλησιολογικά, τα εικονολογικά και τα θεολογικά ζητήματα πιστεύουμε ότι θα μπορούν αν όχι να λυθούν άμεσα, να παραπεμφθούν στην Μεγάλη Γενική Σύνοδο των Γνησίων Ορθοδόξων, η Αποστολική Διαδοχή της Συνόδου αυτής βρίσκεται στον αέρα, εξαιτίας των υφ' ενός χειροτονιών. Αυτή η πράξη μάλιστα ήταν ασυγκρίτως πιο κατακριτέα από του Ματθαίου Καρπαθάκη, διότι το 2002 υπήρχε πληθώρα γνησίων ορθοδόξων Επισκόπων. Οι επίσκοποι της Συνόδου αυτής επομένως είναι υπόδικοι στην Μεγάλη Σύνοδο και η τυχόν εισδοχή των κληρικών της στους κόλπους της ενωμένης Συνόδου των Γ.Ο.Χ. πρέπει να γίνει, κατ' άκραν οικονομία, με χειροθεσία.
4. Ο "Θεσσαλονίκης" Χρυσόστομος Μητρόπουλος έχει απομείνει μόνος του με λίγους πιστούς διάσπαρτους ανά την Ελλάδα. Ευχόμαστε ο Θεός να τον φωτίσει τουλάχιστον να μην προβεί σε χειροτονίες μόνος του, όπως έκανε ο ποτέ συνεπίσκοπός του.
5. Από την Σύνοδο του Αρχιεπισκόπου Ανδρέα, τον οποίο διαδέχτηκε ο Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος, αποσχίστηκε το 2005 ο Μεσογαίας Κήρυκος Κοντογιάννης και καθαιρέθηκε. Ο Κήρυκος δημιούργησε καινούρια Σύνοδο, παγκοσμίου εμβέλειας, την οποία ονόμασε "Πανορθόδοξη". Φυσικά και δεν πρέπει να τίθεται θέμα για ενότητα με τέτοιες παράνομες καταστάσεις.
Έχουμε την εντύπωση πως με τις αποσχίσεις του 1995 και 2005, έφυγαν από την Σύνοδο του τότε Αρχιεπισκόπου Ανδρέα, συν τοις άλλοις και τα πλέον ακραία και σκανδαλοποιά στοιχεία της, Σήμερα αυτής της Συνόδου, προεδρεύει ο Αρχιεπίσκοπος Στέφανος.  
 
 
Με την Σύνοδο αυτή επιβάλλεται ένα Διάλογος Ενότητας επί ίσοις όροις. Αν η Ενότητα αυτή επιτευχθεί θα μιλάμε για ένωση, των λεγόμενων "Παλαιοημερολογιτών" στην Ελλάδα, της τάξεως του 90%. Μια ένωση απαραίτητη για την πνευματική μας επιβίωση και σίγουρο αντίδοτο στην πανούκλα του Οικουμενισμού και πάσης της πομπής αυτού.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανός περιγράφει εδώ την ανεπίσημη συνάντησή του (με αφορμή το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του αγαπητού τοις πάσι π. Βασιλείου Σακκά) με τον Μητροπολίτη Κιτίου κ. Σεβαστιανό της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. της Κύπρου, ο οποίος ανήκει στην Σύνοδο του Αρχιεπισκόπου Στεφάνου.
Τα όσα αναφέρει ο Σεβασμιώτατος είναι ελπιδοφόρα.
Είναι ευχής έργον η δημιουργία Επιτροπών Διαλόγου των δύο Συνόδων και πιστεύουμε πως μια τέτοια προσπάθεια θα ευοδωθεί. Επειδή κάποιοι ίσως δυσανασχετήσουν (είτε από τη δική μας πλευρά για ένωση με "ματθαιϊκούς", είτε από την άλλη πλευρά για ένωση με "χλιαρούς"), αξίζει να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις:
α) Στο εκκλησιολογικό θέμα πιστεύουμε ότι η συμφωνία μπορεί να γίνει πάνω στο γνωστό Κοινό Εκκλησιολογικό Κείμενο, πάνω στο οποίο έγινε και η ένωση των δύο Συνόδων την Άνοιξη του 2014. Για την ένωση αυτή μάλιστα ο αείμνηστος π. Βασίλειος Σακκάς ευχήθηκε σε ηλεκτρονική επιστολή του, που μας κοινοποίησε, πως μπορεί να "γίνῃ ἡ ἀπαρχὴ καὶ ἀποτελέσῃ ἐγγύησιν καὶ δέλεαρ γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ καὶ ἐν ἀληθείᾳ ἕνωσιν καὶ μετὰ πάντων τῶν ὑπολοίπων". Περί δε της παλαιάς αντιπαράθεσης περί ακύρων-εγκύρων Μυστηρίων, που αποτέλεσε πρόφαση για τον χωρισμό του 1937, νομίζουμε ότι θα λυθεί πολύ εύκολα. Αξίζει όμως να δώσουμε τον λόγο πάλι στον κεκοιμημένο πλέον π. Βασίλειο Σακκά: "δεν είναι ούτε συμφέρον ούτε συνετό να ερίζουν οι Γ.Ο.Χ. μεταξύ τους και να ασχολούνται με τα μυστήρια ή μή των Νεοημερολογιτών.Λέγει και ο Απόστολος : "Τι γάρ μοι και τούς έξω κρίνειν; τοὺς δὲ ἔξω ο Θεός κρίνει! (Α' Κορ. ε' 12,13). Εμείς αφού τούς παραδώσαμε στο έλεος του Θεού, Εκείνος ξέρει αν θα μακροθυμήση απέναντί τους, πῶς θα μακροθυμήση και για πόσο θα μακροθυμήση. Εμείς δεν είμαστε διαχειριστές του Ελέους του Θεού. Εμείς έχουμε υποχρέωσιν ως θεωρούντες πάντα νεωτερισμόν ως υπαγόρευμα του διαβόλου, να μην παραβλάψουμε την "Παραδοθείσαν Πίστιν" ούτε κατά ένα ιώτα ή μίαν κεραίαν. Το πρωτεύον λοιπόν είναι να συνεχίσουμε την καλήν αρχήν πού ετέθη, να ενωθούμε γενικά όλοι οι Γ.Ο.Χ. υπό μίαν ορθόδοξον ομολογίαν, με την οποίαν θα είμεθα συνεπείς ακολουθούντες κοινήν γραμμήν, και στην συνέχεια να συγκαλέσωμεν Πανορθόδοξον Σύνοδον, η οποία είναι και το επίσημον στόμα της Εκκλησίας, και θα εκφέρη τας επισήμους διατυπώσεις περί των παρεκλινόντων και απομακρυνθέντων της πατρώας ευσεβείας. Μέχρι εκείνης όμως της στιγμής εμείς δεν δυναμέθα να έχωμεν ουδεμίαν κοινωνίαν μετ' αυτών εν τοις μυστηρίοις και τή προσευχή γενόμενοι ούτω "κοινωνοί αλλοτρίων αμαρτημάτων" ομολογούντες ότι απορρίπτομεν και αποπτύομεν τα καινοτομηθέντα των καλαντάρια, τον οικουμενισμόν τους και το νεόκοπον βάπτισμά ή μάλλον επίχυσίν τους. Από τα λίγα πού γνωρίζω νομίζω ότι έτσι έκαμαν και οι Πατέρες απέναντι των αιρετικών. Αυθωρεί και παραχρήμα διέκοπτον κοινωνίαν μετά των αιρετικών, ανέμενον δε την σύγκλησιν τού αρμοδίου οργάνου, δηλαδή της Οικουμενικής Συνόδου, όχι για να μάθουν και να αποφασίσουν αν η κακοδοξία ήτο αίρεσις, αλλά όπως δια τού επισήμου στόματος της Εκκλησίας γίνουν όλες οι επίσημες διασαφήσεις και διατυπώσεις περί του ορθού δόγματος και εκφρασθή η επίσημος καταδίκη των αιρετικών. Ιστέον δε ότι την Σύνοδον την αποτελούσαν μόνον Ορθόδοξοι".
β) Στο θέμα της Αποστολικής Διαδοχής νομίζουμε πως δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα αφού και οι δύο Σύνοδοι έλκουν την Αποστολική τους Διαδοχή από την Εκκλησία των Ρώσων της Διασποράς. Άλλωστε, οι πρωτεργάτες που πολέμησαν την πράξη της αναγνωρίσεως των χειροτονιών που έγινε το 1971 (Κοντογιάννης, Γκουτζίδης), έχουν αποσχιστεί από το 2005.
γ) Ακόμη και για το πρόσωπο του Ματθαίου Καρπαθάκη μπορεί να υπάρξει λύση, αφού η στάση της Συνόδου του Αρχιεπισκόπου Στεφάνου απέναντι στον Ματθαίο, είναι στάση σεβασμού (εκτιμώντας τα θετικά του στοιχεία) και τιμής μέσα στα επιτρεπτά όρια, χωρίς αυθαίρετη  αγιοποίηση και τυφλή προσωπολατρεία. Θα μπορούσε δηλαδή η ενωμένη Σύνοδος που θα προκύψει να γράψει στα δίπτυχά της και τον Ματθαίο και τους άλλους επισκόπους, όπως ακριβώς έκανε και η Σύνοδος του Πατριαρχείου Αντιοχείας το 413, όταν ο άγιος Πατριάρχης Αλέξανδρος έγραψε στα Δίπτυχα τον Παυλίνο και τον, υπό μόνου του Παυλίνου χειροτονηθέντος, Ευάγριο, για να επέλθει η ένωση με τους ορθοδόξους "Ευσταθιανούς".
δ) Τέλος, ακόμη και περί του ζητήματος ποιος θα προεξάρχει της Συνόδου, θα βρεθεί λύση. Ο Άγιος Μελέτιος Αντιοχείας παρακαλώντας τον σκληροκάρδιο Παυλίνο για ενότητα των Ορθοδόξων, οι οποίοι ήταν χωρισμένοι σε "Μελετιανούς" και "Ευσταθιανούς" του είχε πει: "Επειδή και εμοί των δε των προβάτων την επιμέλειαν ο των προβάτων ενεχείρισεν Κύριος, και συ των άλλων αναδέδεξαι την φροντίδα, κοινωνεί δε αλλήλοις της ευσεβείας τα θρέμματα, συνάψωμεν, ω φιλότης, τα ποίμνια, και την περί της ηγεμονίας καταλύσωμεν διαμάχην· κοινή δε τα πρόβατα νέμοντες, κοινήν αυτοίς προσενέγκωμεν θεραπείαν. Ει δε ο μέσος θώκος την έριν γεννά, εγώ και ταύτην εξελάσαι πειράσομαι. Εν γαρ τούτω το θείον προτεθεικώς Ευαγγέλιον, εκατέρωθεν ημάς καθήσθαι παρεγγύω· και ει μεν πρώτος εγώ δεξαίμην του βίου το πέρας, μόνος σχης, ω φίλος, την της ποίμνης ηγεμονίαν. Ει δε συ πρότερος τούτο πάθοις, εγώ πάλιν εις δύναμιν των προβάτων επιμελήσομαι" (ΠΗΓΗ).
 
ΟΙ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ "ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ" ΚΑΙ "ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ"

14 σχόλια:

  1. Συμφωνω απολυτως με τα λεχθεντα εδω περι ενωσεως και εκφραζω την ταπεινη γνωμη και επιθυμια να διαδοθει το περισπουδαστο αυτο κειμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναί εἰς τήν ἕνωσιν μέ συνετούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ὄχι ὅμως μέ τσαρλατάνους, οἱ ὁποῖοι, μέ τίς ἀπίθανες συμπεριφορές των, ζημιώνουν τόν ἱερόν μας ἀγῶνα, διότι γίνονται αἰτία κατασυκοφαντήσεώς του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ13 Σεπτεμβρίου 2014 στις 10:06 π.μ.

    Αγαπητοί Νικόλαε και Ιωάννη το άρθρο σας αυτό πράγματι είναι σημαντική συνεισφορά στις ημέρες μας για το θέμα της ενότητος των Ορθοδόξων και έρχεται σε κατάλληλη χρονική στιγμή λαμβανομένου υπόψη, ότι σε λίγες ημέρες θα συνέλθει η Σύνοδος της Ιεραρχίας μας, μόνης αρμόδιας να λάβει πρωτοβουλίες για την περαιτέρω διεύρυνση της ενότητος μας. Στο κείμενό σας θα επιθυμούσα κάποιες παρατηρήσεις με στόχο όχι να το μειώσω σε κάτι, αλλά να διορθωθούν κάποια σημεία, ώστε να διευκολυνθεί αυτή η ζητούμενη ενότητα, ώστε κάποια στιγμή στο μέλλον να γίνει αληθινά κατά το δυνατόν πλήρης. Παρατήρηση πρώτη οι χειροτονίες του Μεσσηνίας Γρηγορίου που γράφετε ότι έγιναν υπό ενός. Πράγματι ένας χειροτόνησε, αλλά η εκλογή των χειροτονημένων έγινε , αν ενθυμούμαι καλώς, από τρεις, οι οποίοι μετά την εκλογή απεβίωσαν πριν γίνει η χειροτονία των εκλεγέντων. Ο Μεσσηνίας Γρηγόριος εκτέλεσε την απόφαση της Συνόδου του, ενώ είχε παραμείνει μόνος του. Το πως θα δεχθεί η Σύνοδος μας σε ένωση τους διαδόχους τους Αρχιερείς, εάν το θελήσουν κάποια στιγμή, είναι θέμα δικό της και δεν είναι ορθό να προτείνουμε εμείς οπωσδήποτε χειροθεσία. Παρατήρηση δεύτερη, εμείς δεν δικαιούμεθα να κρίνουμε την διαίρεση των Ματθαιϊκών, στο ποίοι δηλαδή αποσχίσθηκαν από ποίους και μάλιστα να θεωρούμε σχισματικούς ανάμεσα στις δύο αυτές μερίδες εκείνους τους Αρχιερείς που την ημέρα της διαίρεσής τους ήταν η πλειοψηφία. Παρατήρηση τρίτη είναι απόλυτα ορθή η πρότασή σας το θέμα της διαφοράς των Αγίων Εικόνων που διαίρεσε τους Ματθαιϊκούς να παραπεμφθεί και αυτό στην μέλλουσα Πανορθόδοξο των Γνησίων Ορθοδόξων. Εάν αυτό γίνει δεκτό ποιος ο λόγος να παραμείνουν εκτός της ενότητος και οι δύο μερίδες εκ των Ματθαιϊκών, εκτός εάν μία μερίδα η ίδια δεν το επιθυμεί. Παρατήρηση τέταρτη η άποψη ότι όλοι οι Αρχιερείς του Πατρίου έχουν Αρχιερατική καταγωγή από τους Ρώσους της διασποράς δεν είναι απόλυτα ορθή. Οι μεν Ματθαιϊκοί έχουν την Αρχιερατική διαδοχή από τον Αρχιεπίσκοπο Ματθαίο, καθώς από τους Ρώσους δεν έλαβαν χειροτονία, αλλά χειροθεσία εν είδει συγχωρητικής ευχής. Ο δε Αρχιεπίσκοπος Ματθαίος είχε διαδοχή από τον Μακαριστό Γερμανό και τους τρεις πρώτους Αρχιερείς του Αγώνα. Αλλά και οι δικοί μας Αρχιερείς δεν έχουν όλοι διαδοχή από τον Μακαριστό Ακάκιο και τους Ρώσους της διασποράς, καθώς αρκετοί έχουν την διαδοχή μέσω του Μακαριστού Κορινθίας Καλλίστου( χειροτονίες 1979), που έλαβε χειροτονία από τον Ματθαίο. Ο Κάλλιστος έλαβε από τους Ρώσους της διασποράς χειροθεσία όχι χειροτονία σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις της εποχής εκείνης ( 1971). Παρατήρηση πέμπτη, ορθά προτείνετε να αρχίσει διάλογος με την Σύνοδο του Αρχιεπισκόπου Στεφάνου, καθώς είναι ωριμότερες οι συνθήκες, αλλά στο βάθος της ψυχής μας πρέπει να επιδιώκουμε την ολοκλήρωση της ενώσεως και δεν είναι ορθό να χαρακτηρίζουμε δυσμενώς άμεσα ή έμμεσα τους υπολοίπους, εάν επιθυμούμε κάποια στιγμή να τους ελκύσουμε σε αυτή την ενότητα. Όσον αφορά το θέμα του Αρχιεπισκόπου Ματθαίου που επίσης θίγετε στο κείμενό σας αυτό θα λυθεί όταν γίνει η ένωση με έστω μία μερίδα των Ματθαιϊκών, για το θέμα δε της Αγιότητος ή μη προσώπων του Ιερού Αγώνος, όταν ωριμάσουν οι χρονικές συνθήκες και αυτό θα λυθεί Συνοδικά από τους Ενωμένους Ορθοδόξους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αἰσθάνομαι τήν ὑποχρέωση νά ἐκφράσω τήν ἱκανοποίησή μου γιά τό σχόλιο τοῦ ἀγνώστου σέ μένα κ. Πολυμενόπουλου Διονυσίου. Καίτοι δέν ταυτίζομαι μέ τίς θέσεις του στίς λεπτομέρειές τους, ἐντούτοις ὀρθῶς θίγει καί ὅπως φαίνεται μετά λόγου γνώσεως τά ζητήματα στά ὁποῖα ἀναφέρεται. Εἶχα ἤδη γράψει τό δικό μου σχόλιο ὅταν εἶδα τήν ἀνάρτηση καί τῶν δύο ταυτοχρόνως. Χαίρομαι δέ ἰδιαιτέρως διότι ὑπάρχουν τέτοιες λογικές καί συνετές φωνές καί προσεγγίσεις. Τελικῶς ἐκεῖνο πού μᾶς λείπει ἀποδεικνύεται ὅτι εἶναι ὁ καλοπροαίρετος καί εἰλικρινής διάλογος. Συγχαρητήρια κατά τά ἄλλα καί στόν ἀγαπητό κ. Μάννη γιά τίς, ἐκτός ἐξαιρέσεων, καλές καί τίμιες πρωτοβουλίες καί τά ἐνδιαφέροντα κείμενά του. Μέ ἀγάπη Χριστοῦ τῆς μόνης ἐλπίδος μας

      Διαγραφή
    2. Εκλεκτέ αδελφέ εν Χριστώ, Διονύσιε, Σε ευχαριστώ για τις πολύ σημαντικότατες παρατηρήσεις Σου.
      Το κείμενό μας δεν διεκδικεί κανενός είδους αλάθητου. Είναι απλά σκέψεις Ορθοδόξων που πονούν και νοιάζονται για την Εκκλησία του Χριστού, όσο για τίποτε άλλο, διότι μόνο Αυτή είναι η Κιβωτός της Σωτηρίας.
      Σίγουρα τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο τον έχει η Σύνοδος των Επισκόπων, αλλά ως λογικά πρόβατα, οφείλουμε απλά να εκφράζουμε τις ανησυχίες μας, χωρίς να τις επιβάλλουμε, αφού, όπως εύστοχα παρατηρεί ο κ. Κάτσουρας "ἐκεῖνο πού μᾶς λείπει ἀποδεικνύεται ὅτι εἶναι ὁ καλοπροαίρετος καί εἰλικρινής διάλογος". Ένας τέτοιος διάλογος (στον οποίο όλοι θα πρέπει να διαχειριστούμε τα συναισθήματά μας) πιστεύουμε πως θα δημιουργήσει το κατάλληλο ευνοϊκό κλίμα ώστε να έχουμε καλά αποτελέσματα.
      Με αγάπη Χριστού

      Διαγραφή
    3. Χαῖρε ἐν Κυρίω, ἀγαπητὲ ἀδελφὲ Διονύσιε!

      Βεβαίως καὶ δεχόμαστε κάθε παρατήρηση ὥστε νὰ διορθωθεῖ ἡ νὰ συμπληρωθεῖ ὁτιδήποτε παραλείψαμε ἡ δὲν ἐννοήθηκε ὀρθά. Σὲ ἕνα κείμενο (γραπτὸ λόγο), δυστυχῶς δὲν μπορεῖς νὰ ἐκφρασθεῖς ἀπόλυτα, ὅπως συμβαίνει μὲ τὸν προφορικὸ λόγο. Ὁπότε κάποια ἴσως
      ἐννοηθοῦν διαφορετικὰ ἂπ΄ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα. Αὐτὸ εἶναι τὸ μειονέκτημα τοῦ γραπτοῦ λόγου.

      Ὅσα παρέθεσες εἶναι πολὺ σημαντικὰ καὶ χρειάζονται ἕναν εἰλικρινῆ καὶ καλοπροαίρετο διάλογο ἒφ΄ ὅλης της ὕλης!

      Περὶ τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς νὰ σημειώσω ὅτι τὸ κείμενο ἀναφέρει ξεκάθαρα διὰ ''πράξη ἀναγνωρίσεως τῶν χειροτονιῶν'' (χειροθεσία) τὴν ὁποία πρῶτος ἐπολέμησε ὁ (Κοντογιάννης- Γκουτζίδης). Τὸ διατὶ τὴν ἐπολέμησαν ἴσως νὰ τὸ ἀναλύσω σὲ σχετικὴ ἀνάρτηση εἰς τὸ μέλλον.

      Εὐχεσθαι διὰ τὴν ἕνωση τῶν Ὀρθοδόξων του Πάτριου ἑορτολογίου εἰς τὸν Δεσπότη Χριστὸ, διὰ νὰ εὐδοκήσει νὰ δοῦμε τοῦτο τὸ θαῦμα εἰς τὶς δύσκολες ἡμέρες ποὺ διανύουμε.

      Διαγραφή
  4. Ἤμουν καί θά παραμείνω πάντοτε θιασώτης τῆς ἑνότητος ὅλων τῶν ὀρθοδόξων. Βεβαίως, ἐν τῆ ὀρθοδόξῳ Ἀληθεία! Θεωρῶ ὅτι οἱ ἐξελίξεις εὐνοοῦν μία τέτοια προσπάθεια διότι ἡ ἀποστασία ἔχει ἀποκαλυφθεῖ πλήρως και πλέον δέν ὑπάρχουν περιθώρια γιά διαφορετικές ἐκκλησιολογικές προσεγγίσεις. Ὠστόσο θά πρέπει ἕνα τόσο σοβαρό θέμα νά ἀντιμετωπίζεται μέ προσευχή καί μέ ἀκόμη περισσότερη προσοχή! Ἡ πολυδιάσπαση τῶν παλαιοημερολογιτῶν εἶναι σκάνδαλο γιά τό ὁποῖο ὅλοι εἴμεθα συνυπεύθυνοι, ἄν καί ὄχι ἀπαραιτήτως ὅλοι συνένοχοι. Δυστυχῶς τό σχολιαζόμενο ἐνδιαφέρον κείμενο ἔχει ἤδη "σκιασθεῖ" ἀπό τήν ἐντελῶς ἀψυχολόγητη ἐνέργεια δημοσιεύσεως πρό ἡμερῶν στὀν ἴδιο ἰστοχῶρο τοῦ προσβλητικοῦ γιά τό πρόσωπου τοῦ μακαριστοῦ Ἱεράρχου Ματθαίου (+1950) κειμένου. Ἐπιπλέον καί ἐκ προοιμίου θά πρέπει νά διορθωθεῖ ἡ κακῶς καίτοι συνεχῶς διατυπούμενη θέση ὅτι οἱ λεγόμενοι "Ματθαιϊκοί" ἕλκουν τή χειροτονία των ἀπό τήν Σύνοδο τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς. Τή χειροτονία των ἐξ ἀντικειμένου τήν ἕλκουν ἐκ τοῦ μακαριστοῦ καί ἀγωνιστοῦ Ἱεράρχου Ματθαίου καί συγκεκριμένως ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948. Καί κατ' ἐπέκτασιν ἐκ τῶν τριῶν ἐπιστρεψάντων ἐν ἔτει 1935, ἐκ τῆς Καινοτομίας στήν πατρώα εὐσέβεια καί ἀκαινοτόμητο πορεία τῆς Ἐκκλησίας, ὁμολογητῶν Ἀρχιερέων. Τά ἐκκλησιαστικά διορθώνονται κατά Θεόν μόνο μέ σεβασμό στήν ἀλήθεια, εἰλικρίνεια ἡ ὁποία ἐπιβάλλει παραδοχή λαθῶν καί ἀγάπη ἡ ὁποία ἐπιτρέπει τήν παραθεώρηση ὅσων μποροῦν νά παραθεωρηθοῦν καί ὅπου προκύπτει μεῖζον καλό καί δέν ἀναιρεῖται ἡ ἀλήθεια. Ναί, πιστεύω ἀκραδάντως ὅτι εἶναι ἐφικτή καί ἡ ἑνότητα καί ἡ ἕνωση (διαφορετικά πράγματα) ἀρκεῖ νά γίνει κατά Θεόν καί νά ἀποσκοπεῖ στήν κατίσχυσι τῆς Ὀρθοδοξίας καί τήν σωτηρία τῶν πιστῶν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ κ. Κάτσουρα, επιτρέψτε μου μερικές παρατηρήσεις:
    1. Γράφετε: "οἱ ἐξελίξεις εὐνοοῦν μία τέτοια προσπάθεια διότι ἡ ἀποστασία ἔχει ἀποκαλυφθεῖ πλήρως και πλέον δεν ὑπάρχουν περιθώρια γιά διαφορετικές ἐκκλησιολογικές προσεγγίσεις". Επειδή καταλαβαίνω πολύ καλά το αληθινό νόημα αυτών των γραμμών, σας πληροφορώ πως ούτε το 1937 υπήρχαν περιθώρια για διαφορετικές εκκλησιολογικές προσεγγίσεις. Το Δίκαιο της Εκκλησίας δεν μεταβάλλεται. Κάθε έγκλημα (είτε πρόκειται για κανονικό παράπτωμα, είτε για σχίσμα, είτε για αίρεση), πρέπει να δικαστεί για να εφαρμοστεί η ποινή. Νόμο του Λιντς δεν έχει θεσπίσει η Ορθόδοξος Εκκλησία. Επομένως είναι απαραίτητη η Μεγάλη Σύνοδος των (γνησίων) Ορθοδόξων για να εκδικάσει τις υποθέσεις, αλλά ακόμη και για να λύσει και την διαφορά στις εκκλησιολογικές προσεγγίσεις, που αποτέλεσαν την πρόφαση για τον διχασμό των γνησίων Ορθοδόξων. Ακριβώς σε αυτό το σημείο (στην σύγκληση Γενικής Συνόδου Ενότητας) θα πρέπει να στοχεύει η ένωσή μας και όχι σε κάτι άλλο. Γύρω από αυτόν τον άξονα περιστρέφεται και το Κοινό Εκκλησιολογικό Κείμενο, αυτή ήταν και η θεώρηση του κοινά αποδεκτού π. Βασιλείου Σακκά.
    2. Γράφετε: "Ἡ πολυδιάσπαση τῶν παλαιοημερολογιτῶν εἶναι σκάνδαλο γιά τό ὁποῖο ὅλοι εἴμεθα συνυπεύθυνοι, ἄν καί ὄχι ἀπαραιτήτως ὅλοι συνένοχοι". Όταν τα παιδιά μας μεγαλώνοντας, αγαπητέ κ. Κάτσουρα, εγκαταλείψουν την Εκκλησία, όπως χιλιάδες παιδιά Παλαιοημερολογιτών ως τώρα, επειδή αηδίασαν να βλέπουν ναούς δίπλα δίπλα και γραφεία το ένα πάνω από το άλλο, διαφορετικών Συνόδων, και τους ανθρώπους να μην μιλιούνται και να κατηγορούν ο ένας τον άλλον, τότε ας προσπαθήσουμε να τους πείσουμε ότι δεν είμαστε συνένοχοι...
    3. Παρατηρείτε πως "τό σχολιαζόμενο ἐνδιαφέρον κείμενο ἔχει ἤδη "σκιασθεῖ" ἀπό τήν ἐντελῶς ἀψυχολόγητη ἐνέργεια δημοσιεύσεως πρό ἡμερῶν στὀν ἴδιο ἰστοχῶρο τοῦ προσβλητικοῦ γιά τό πρόσωπου τοῦ μακαριστοῦ Ἱεράρχου Ματθαίου (+1950) κειμένου". Αγαπητέ κ. Κάτσουρα παραβλέποντας την έλλειψη ευαισθησίας εκ μέρους Σας για τα εκατοντάδες, παλαιά και νεώτερα, λιβελλογραφήματα κατά των "προδοτών", "σχισματοαιρετικών", "χλιαρών" και "παρδαλών" "Φλωριναίων", του "ουνίτου" πρώην Φλωρίνης, του "σιμωνιακού" Ακακίου και λοιπών, ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΝΑΚΗΡΥΞΑΜΕ ΑΓΙΟΥΣ, Σας παρακαλώ να αποδείξετε ότι τα αναφερόμενα στο κείμενο για τον Ματθαίο είναι ψευδή. Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι το κείμενο δεν θα είχε λόγο ύπαρξης αν δεν υπήρχε αγιοποίηση του Ματθαίου από κάποια από τις Συνόδους των "Ματθαιϊκών". Επομένως το κείμενο μας εκείνο δεν πρέπει να απασχολεί την Υμετέρα Δικαιοδοσία, της οποίας η στάση προς τον Ματθαίο, όπως παρατηρήσαμε στο παρόν κείμενο "είναι στάση σεβασμού (εκτιμώντας τα θετικά του στοιχεία) και τιμής μέσα στα επιτρεπτά όρια, χωρίς αυθαίρετη αγιοποίηση και τυφλή προσωπολατρεία".
    4. Αναφέροντας ότι οι λεγόμενοι "Ματθαιϊκοί" έλκουν την χειροτονία τους από τους Ρώσους της Διασποράς, ουδόλως δεν σημαίνει ότι θεωρούμε ανυπόστατες και ανύπαρκτες τις χειροτονίες του Ματθαίου το 1948. Αυτές όμως οι χειροτονίες, κατά ομολογία και των "Ματθαιϊκών", έχρηζαν θεραπείας. Σε αυτήν την θεραπεία, δηλαδή στην πράξη των Ρώσων το 1971, αναφερόμαστε όταν λέμε για κοινή καταγωγή των χειροτονιών των δύο Πλευρών. Ελπίζω ότι συμφωνείτε μετά από αυτή την διευκρίνιση, έτσι δεν είναι;
    Με αγάπη Χριστού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ἀγαπητέ Δάσκαλε, εἰλικρινῶς χαίρομαι ὅταν συν-ὁμιλῶ μέ ἔξυπνους καί σοβαρούς ἀνθρώπους σάν κι ἐσᾶς. Εὔχομαι κάποτε νά γνωρισθοῦμε καί προσωπικῶς. Δέν γνωρίζω κἄν ποῦ ἀνήκετε ἐκκλ/κο-δικαιοδοσιακά. Ὄχι ὅτι αὐτό ἔχει ἰδιαίτερη σημασία στήν ἐπικοινωνία μας. Ὀρθῶς κατενοήσατε τή νύξη πού ἔκανα περί ἐκκλησιολογίας. Οἱ θεολογικές σπουδές μου δέν ἐπιτρέπουν νά ἀρνοῦμαι τόν καθοριστικό ρόλο τῆς Συνοδικῆς κρίσεως γιά θέματα Πίστεως καί κανονικά. Ὡστόσο χρήζει συζητήσεως τό ζήτημα ὅταν ἐπιφυλασσόμεθα νά τοποθετηθοῦμε καί νά κινούμεθα ἀναλόγως ἐπί τῶν θεμάτων Πίστεως (αἱρέσεως, σχισμάτων κ.ο.κ.) ἐπικαλούμενοι τήν Συνοδική τοποθέτηση μιᾶς μελλοντικῆς Συνόδου, τήν ὁποία ὅλοι ἐπιθυμοῦμε ἀλλά μπορεῖ νά μήν ἀξιωθοῦμε νά τήν δοῦμε ὅσο ζοῦμε. Οἱ Σύνοδοι διαπιστώνουν καταστάσεις καί ἀποφαίνονται, δέν τίς διαμορφώνουν. Ἀλλοίμονο ἐάν οἱ πιστοί περίμεναν τίς ἀντίστοιχες Οἰκουμενικές Συνόδους γιά νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τίς αἱρέσεις καί τούς αἱρετικούς! Οἱ Σύνοδοι κατά κανόνα ἀφοροῦν στούς συγχρόνους καί τούς μεταγενεστέρους πιστούς, ἄν καί κάποιες φορές ἀφοροῦν σέ προγενεστέρους μή κατακριθέντας αἱρετικούς. Περί τοῦ σχολίου μου γιά τό σκάνδαλο τῆς πολυδιασπάσεως τῶν παλαιοημερολογιτῶν διέκρινα τήν εὐθύνη ἀπό τήν ἐνοχή ὄχι ὑπονοώντας δικαίωση τινῶν καί κατάκρισιν ἑτέρων, ἀλλά διακρίνοντας μεταξύ τῶν προκαλεσάντων διασπάσεις καί τῶν κληρονομησάντων διασπάσεις καί μή ἀγωνιζομένων νά τίς θεραπεύσουν. Περί τοῦ δημοσιεύματος γιά τό πρόσωπο τοῦ μ. Ἱεράρχου Ματθαίου θεωρῶ ὄτι δέν ἐστρέφετο κατά τῆς ἁγιοποιήσεώς του ἀλλά κατά τῆς προσωπικότητός του. Προσωπικῶς οὐδέποτε υἱοθετήσαμε τήν τακτική τῶν λιβέλλων καί τῶν ὑβριστικῶν χαρακτηρισμῶν προσώπων καί δή τεθνεώτων. Ἄλλωστε κατ' ἐμέ ὕβρεις π.χ. κατά τοῦ πρώην Φλωρίνης εἶναι ὕβρεις κατά τῶν ὁμολογητῶν Ἱεραρχῶν τοῦ 1935 πού μετέδωσαν τήν Ἀποστολική Διαδοχή στή χειμαζόμενη ποίμνη τῶν διωκομένων εὐσεβῶν. Ἀλλοῦ στέκομαι βασανιστικά προβληματισμένος ἔναντι τῆς μορφῆς καί προσφορᾶς τοῦ σεβαστοῦ αὐτοῦ προσώπου. Καί ἐννοῶ τήν ἄρνησή του νά ἀφήσει διαδόχους. Τέλος, γιά τό πολυσυζητημένο θέμα τῶν ἐπισκοπικῶν Χειροτονιῶν τοῦ 1948 μιᾶς καί τό θίγετε σᾶς λέω καί τά ἑξῆς: Ἡ ἐκκλησιαστικῶς ὀρθή τοποθέτηση ἡμῶν περί τῆς "θεραπείας" πού ἔχρηζαν αὐτές (τό ὑφ' ἑνός δηλ.) ἐκφράζεται ἄριστα σέ Συνοδική Ἐγκύκλιο τοῦ 1957 τήν ὁποία συνυπογράφουν καί οἱ 4 τότε (τό 1948) χειροτονηθέντες ἐπίσκοποι ὡς μέλη τῆς Ἱ. Συνόδου ἀποδεχόμενοι σχετική "ὑποδικία" ἐνώπιον κανονικῆς ὀρθοδόξου Συνόδου ὀψέποτε συγκληθησομένης. Τοῦτο ὅμως ἀπέχει ἐκ τῆς ἄνευ κανονικοῦ ἐρείσματος πράξεως χειροθεσίας ἐπί ὀρθοδόξων ἐπισκόπων. Ἐπί τῆς κεφαλῆς ὀρθοδόξου ἐπισκόπου δέν γίνεται χειροθεσία κατά τήν κανονική τάξη, ΠΟΤΕ! Ἡ ὑφ' ἑνός χειροτονία σύμφωνα μέ τήν κανονική θεωρία ἀλλά καί τήν ἐκκλ/κή πρακτική ἤ ἀναγνωρίζεται ἀναλόγως τῶν συνθηκῶν καί αἰτιολογιῶν χωρίς καμμία ἐπιπλέον ἱεροπραξία, ἤ δέν ἀναγνωρίζεται καί τιμωροῦνται ὁ τε χειροτονήσας καί ὁ χειροτονηθείς, ὁ ὁποῖος δέν ἀπολαμβάνει τόν ἐπισκοπικό βαθμό. Δυστυχῶς στήν Ἀμερική ὑπῆρξε παρασκήνιο διότι διασυνδέθηκε ἡ κρίση τῶν Χειροτονιῶν τοῦ 1948 μέ τήν ἄνευ προϋποθέσεων ἕνωση τῶν παρατάξεων ἐν Ἑλλάδι. Ἐν κατακλεῖδι, θεωρῶ ὄτι μέ παρα πολύ προσοχή καί μέ ἀγάπη καί εἰλικρίνεια ἀλλά πάντοτε καί μέ σεβασμό στήν ἀλήθεια, ἡ Ἐκκλησία δύναται ὅλα νά τά τακτοποιήσει χάριν τοῦ μείζονος καλοῦ καί τῆς σωτηρίας ψυχῶν ὑπέρ ὧν Χριστός ἀπέθανεν. Μέ ἐκτίμηση καί ἀγάπη. ἐλάχιστος ἐν ὀρθοδόξοις Δ.Ι.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ κ. Κάτσουρα, ευχαριστώ και πάλιν και πολλάκις για τα σχόλιά Σας, με τα οποία τιμάτε τον χώρο αυτό και ανεβάζετε το επίπεδό του.
    Πιστεύω ακράδαντα πως σε μερικά θέματα που φαινομενικά διαφωνούμε, γιατί υπερτονίζουμε άλλη πτυχή ο καθένας, ουσιαστικά συμφωνούμε.
    Με το "δυνάμει και ενεργεία" που ανέλυσε ο αείμνηστος πρ. Φλωρίνης δεν προβάλλεται η θέση ότι απαιτείται Συνοδική Κρίση για να απομακρυνθούν οι πιστοί από τους παραβάτες και τις παραβάσεις (καινοτομίες, αιρέσεις κλπ). Οι Ορθόδοξοι πρέπει να προβαίνουν σε Διακοπή Κοινωνίας με τους αιρετικούς άμεσα και χωρίς να περιμένουν Σύνοδο! Το πρόβλημα έγκειται σε ένα πολύ συγκεκριμένο ζήτημα: στον τρόπο αποδοχής των παραβατών από τους Ορθοδόξους, όταν δεν έχει έλθει αυτή η Συνοδική Κρίση. Όταν η Ορθόδοξη Εκκλησία έκανε Οικονομία επί 700 χρόνια και δεχόταν τους Παπικούς με Χρίσμα (μέχρι που αποφάσισε διά Συνόδου την εισδοχή διά Βαπτίσματος), φανταστείτε τι εντύπωση δημιούργησαν οι, μόλις μετά από 10 έτη εκ της ημερολογιακής καινοτομίας, αναβαπτίσεις παιδιών των νεοημερολογιτών από ορισμένους ιερείς των Γ.Ο.Χ. Αυτές τις τακτικές στηλίτευσε ο πρώην Φλωρίνης και με αφορμή αυτές εξήγησε το "δυνάμει και ενεργεία" (όρο στον οποίο είχαν αναφερθεί και οι λόγιοι Κολλυβάδες Άγιος Νικόδημος και Νεοφύτος Καυσοκαλυβίτης) των Ιερών Κανόνων, που αφορούν τις ποινές και τις επιπτώσεις που έχουν αυτές στην πράξη. Κατηγορήθηκε έτσι ως δήθεν αρνητής της Ομολογίας του (ο μέχρι τέλους ακοινώνητος με τους Καινοτόμους), με αποτέλεσμα το σχίσμα του 1937, το οποίο εμποδίζει εμάς τους δύο σήμερα να βρεθούμε αύριο στον ίδιο ναό και να συνψάλλουμε και να κοινωνήσουμε τον Κύριό μας από το ίδιο Ποτήριο. Στον προβληματισμό Σας γιατί δεν άφησε διαδόχους ο πρώην Φλωρίνης θα αναφερθώ σε μελλοντικό, λίαν διαφωτιστικό άρθρο, το οποίο θα χαρώ να σχολιάσετε.
    Αν αυτό που γράφετε ότι "Ἐπί τῆς κεφαλῆς ὀρθοδόξου ἐπισκόπου δέν γίνεται χειροθεσία κατά τήν κανονική τάξη, ΠΟΤΕ" ισχύει (δεν το έχω ερευνήσει επισταμένως), τότε πολύ φοβάμαι πως το 1971 έγινε εξ υπαρχής χειροτονία, όπως έχουν ισχυρισθεί αρκετοί. Επομένως, έχω δίκαιο να ισχυρίζομαι ότι έλκουμε αμφότεροι την Διαδοχή από τους Ρώσους. Αν όμως δεν αποδέχεστε αυτήν την Πράξη, τότε ίσως οι υφ' ενός χειροτονίες του 1948, πρέπει (και σύμφωνα με την Συνοδική Εγκύκλιο του 1957) να τεθούν ενώπιον της Μεγάλης Συνόδου των γνησίων Ορθοδόξων, μόνης αρμοδίας για να τις κρίνει.
    Κλείνοντας θα αντιγράψω τα δικά Σας λόγια τα οποία προσυπογράφω:
    Μέ πάρα πολύ προσοχή καί μέ ἀγάπη καί εἰλικρίνεια ἀλλά πάντοτε καί μέ σεβασμό στήν ἀλήθεια, ἡ Ἐκκλησία δύναται ὅλα νά τά τακτοποιήσει χάριν τοῦ μείζονος καλοῦ καί τῆς σωτηρίας ψυχῶν ὑπέρ ὧν Χριστός ἀπέθανεν.
    Θερμές ευχαριστίες
    Ν.Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επίσης παρέλειψα να απαντήσω και για τα εξής:
      1. "Εὔχομαι κάποτε νά γνωρισθοῦμε καί προσωπικῶς. Δέν γνωρίζω κἄν ποῦ ἀνήκετε ἐκκλ/κο-δικαιοδοσιακά. Ὄχι ὅτι αὐτό ἔχει ἰδιαίτερη σημασία στήν ἐπικοινωνία μας".
      Κι εγώ το εύχομαι και το επιθυμώ. Ανήκω στην Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. την οποία ποιμαίνει η Σύνοδος με Αρχιεπίσκοπο τον κ. Καλλίνικο.
      2. "Περί τοῦ δημοσιεύματος γιά τό πρόσωπο τοῦ μ. Ἱεράρχου Ματθαίου θεωρῶ ὄτι δέν ἐστρέφετο κατά τῆς ἁγιοποιήσεώς του ἀλλά κατά τῆς προσωπικότητός του".
      Ασχέτως αν κάποιος μπορεί να το εκλάβει τοιουτοτρόπως (αν και δεν έχω λάβει ακόμη απάντηση για το αν τα αναφερόμενα είναι ψέματα ή όχι), επαναλαμβάνω ότι δεν θα είχε λόγο ύπαρξης, αν δεν υπήρχε Αγιοποίηση: http://www.churchgoc.org/gegonota/mathew2011.html
      Με εκτίμηση και ευχές για το νέο εκκλησιαστικό έτος!
      Ν.Μ.

      Διαγραφή
  8. Ἕνας ἐκλεκτός καί καθόλα ἀξιόπιστος ἱερεύς τοῦ Πατρίου μοῦ εἶπε ὅτι, ὅταν ἦτο παιδί, ἄκουσε μέ τά ἴδια του τ' αὐτιά τόν μακαριστό πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο Καββουρίδη, λίγα χρόνια πρίν τήν κοίμησίν του, νά λέγῃ σ' ἕνα συμπατριώτην του τά ἑξῆς: "Εὐχαριστῶ τόν Θεόν πού μέ ἀξίωσε νά ποιμάνω ἕνα ἀγωνιζόμενο διά τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν ποίμνιο, ἀλλά Τόν παρακαλῶ νά μέ συγχωρήσῃ διά τάς χειροτονίας πού ἔκαμα." Δυστυχῶς, οἱ Ματθαιϊκοί δέν ἔχουν ἀκόμη ἀντιληφθῆ τήν πίκραν τήν ὁποίαν ἐπότισαν εἰς τόν ἅγιον αὐτόν ἄνθρωπον (καί βεβαίως καί εἰς τόν Χριστόν!) καί διά τοῦτο ὄχι μόνον δέν ἔχουν ἀκόμη μετανοήσει, ἀλλά συνεχίζουν νά τόν κατηγοροῦν πού δέν ἄφησε διαδόχους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ μου κ. Χατζηνικολάου, πιστεύω πως ο αξιότιμος κ. Κάτσουρας δεν τον κατηγορεί, αλλά εκφράζει έναν σοβαρότατο προβληματισμό για το γεγονός αυτό, προβληματισμό που έχουν εκφράσει και πολλοί ημέτεροι. Σίγουρα όμως μετά από το άρθρο που ετοιμάζω ευελπιστώ πως ο προβληματισμός αυτός θα σταματήσει να υπάρχει, διότι τα στοιχεία που θα παραθέσω ρίχνουν αρκετό φως στην υπόθεση.
      Καλή αυριανή με το καλό το νέο εκκλησιαστικό έτος!

      Διαγραφή
  9. Επιτρεψετε,και σε μενα τον νεοημερολογιτη να συγχαρω και τον ''δασκαλο'' για τις αναρτησεις του και το επιπεδο του! ειθε η ενωση των Ορθοδοξων επι τη βασει της κοινης ομολογιας να ειναι εγγυς! αμην

    ΑπάντησηΔιαγραφή