Οι Ιησουίτες του "αντιαιρετικού" γραφείου της Κηφισιάς

"Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα"

 

"Πρέπει να είμαστε πάντα πρόθυμοι να πιστέψουμε πως

αυτό που φαίνεται άσπρο είναι μαύρο,

αν έτσι αποφασίσει η εκκλησιαστική ιεραρχία"

 

Ιγνάντιο Λογιόλα, Ιδρυτής του Τάγματος των Ιησουϊτών

 

Όταν το 1924 άλλαξε με τη βία το εκκλησιαστικό ημερολόγιο, οι προπάτορές μας αποφάνθηκαν: "Μας φράγγεψαν!". Πόσο δίκαιο είχανε! Η καινοτομήσασα Ιεραρχία των νεοημερολογιτών δεν υιοθέτησε μόνο το ημερολόγιο από τη Δύση, αλλά και πολλές άλλες κακοδοξίες και συμπεριφορές. Μπορεί να μην αποδέχθηκε (φανερά τουλάχιστον) το Φιλιόκβε ή το Πρωτείο, αλλά είναι ποτισμένη μέχρι το κόκκαλο με την παπιστική συμπεριφορά. Τυφλή και άκριτη υπακοή στην Ιεραρχία, αμείλικτο πόλεμο σε κάθε αντιφρονούντα. Και μπορεί οι καιροί να μην της επέτρεψαν να χρησιμοποιήσει φλεγόμενους σωρούς από ξύλα για να ρίξει στην πυρά κάθε έναν που θα τολμήσει να παρακούσει τις αποφάσεις της, αλλά η Ιερά Εξέταση αναβίωσε τόσο στο άμεσο παρελθόν, με αποσχηματισμούς, ξυλοδαρμούς, εξορίες, φυλακίσεις και άλλες βιαιοπραγίες, όσο και στο παρόν, με συκοφαντίες, ψεύδη και αισχρές διαβολές. 

Μέσα στα πλαίσια μιας τέτοιας τακτικής κυκλοφόρησε πρόσφατα και ένα κατάπτυστο φυλλάδιο, που εξέδωσε το "Αντιαιρετικό"[1] Γραφείο της νεοημερολογιτικής Μητροπόλεως Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού[2] και το οποίο - στα πλαίσια της "αντιαιρετικής" αυτής Σταυροφορίας - μοιράστηκε στις ενορίες της εν λόγω Μητροπόλεως, με τίτλο "Οι αιρετικοί Παλαιοημερολογίτες".

π. Νικόλαος Γαβαλάς

(ο υπεύθυνος του "αντιαιρετικού" γραφείου - από εδώ)

Τα γραφόμενα στο φυλλάδιο αυτό (την προπαγάνδα του οποίου θα ζήλευε ακόμη και ο Γκαίμπελς), αποτελούν μνημείο ψεύδους, υποκρισίας και μακιαβελισμού. Προς ενίσχυση της προπαγάνδας τους, χρησιμοποίησαν και ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ αποσπάσματα από Αγίους και Γέροντες, όπως του π. Φιλοθέου Ζερβάκου.

Ας δούμε όμως αρχικά τα κυριότερα σημεία του φυλλαδίου αυτού και την αναίρεση αυτών:

1. Τοποθετεί το σχίσμα όχι το 1924, που έγινε πραγματικά εξαιτίας της αντικανονικής και μονομερούς αλλαγής του ημερολογίου από τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, αλλά το 1935 που απετειχίσθηκαν οι τρεις πρώτοι Επίσκοποι, οι οποίοι ηγήθηκαν των Παλαιοημερολογιτών. Μέμφεται αυτούς τους Ιεράρχες για το ότι (α) αντέδρασαν 11 χρόνια μετά την ημερολογιακή αλλαγή[3] και (β) κινήθηκαν από ιδιοτελείς σκοπούς.

Τα δύο όμως αυτά σημεία καταρρίπτονται αυθωρεί από την Εκκλησιαστική Ιστορία. Για το (α) είναι τοις πάσι γνωστό ότι ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος εξαπάτησε την Ιεραρχία τόσο αποκρύπτοντας τα επίσημα έγγραφα (όπως αναφέρει ο τίμιος εκκλησιαστικός ιστορικός του νέου ημερολογίου π. Θεόκλητος Στράγκας -βλέπε και εικόνα παρακάτω-), όσο και καθησυχάζοντας τους αντιδρώντες επισκόπους, ότι το ζήτημα θα λυθεί άμεσα μέσω αρμοδίας και εγκύρου Πανορθοδόξου Συνόδου.

Για το (β) και πάλιν η Εκκλησιαστική Ιστορία ομιλεί. Αν κάποιος κινήθηκε από ιδιοτελείς σκοπούς αυτός είναι μόνον ο Ζακύνθου, ο οποίος και επέστρεψε στην νεοημερολογιτική Ιεραρχία, υπό τον φόβο των διωγμών. Ο Δημητριάδος Γερμανός, άφησε μια πλούσια Μητρόπολη για να οδηγηθεί στην εξορία, ενώ ο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος (ίσως ο μεγαλύτερος Άγιος του Κ΄ αιώνος, μετά τον Άγιο Νεκτάριο) εξορίσθηκε δις (την δεύτερη υπερήλικας), λοιδορήθηκε και συκοφαντήθηκε, αλλά αντέστη μέχρι τέλους, ακόμη και όταν ο Αθηνών Σπυρίδων, αλλά και ο Πατριάρχης Αθηναγόρας (παλιός του διάκος στη Μητρόπολη Πελαγονίας) του έταξαν λαγούς και πετραχήλια, για να επιστρέψει στην Καινοτομία.

2. Προσπαθεί να αποδείξει ότι το Νέο Ημερολόγιο δεν είναι παπικό. Αυτά όμως τα αστεία επιχειρήματα, έχουν αναιρεθεί πολλάκις και υπό πολλών και θα είναι ματαιοπονία να παραθέσουμε ξανά τα ίδια επιχειρήματα ειδικά όταν απευθυνόμαστε σε "ώτα μη ακουόντων". Αρκεί μόνο η παρακάτω εικόνα εξωφύλλου ενός βιβλίου του π. Φιλοθέου Ζερβάκου (του οποίου χρησιμοποιούν επιλεκτικά κείμενα προς επίρρωση των διεστραμμένων απόψεών τους).

3. Ισχυρίζεται ότι "η διόρθωση του ημερολογίου μας έφερε πιο κοντά στην Ιερά Παράδοση", εξαιτίας της διαφοράς μεταξύ συμβατικής και πραγματικής εαρινής ισημερίας! Χρησιμοποιείται δηλαδή ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο Πάπας Γρηγόριος ο ΙΓ΄, για να δικαιολογήσει την αλλαγή του ημερολογίου το 1582 (κατά τα άλλα το νέο ημερολόγιο δεν είναι παπικό...).

4. Αμφισβητεί το θαύμα της εμφανίσεως του Τιμίου Σταυρού, το οποίο απέδειξε με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων και ο εκκλησιαστικός ιστορικός Καλλιόπιος Γιαννακουλόπουλος (Επίσκοπος Πενταπόλεως) και το αποδίδει σε ενέργεια του διαβόλου. Ας δούμε όμως τι απαντά ο νεοημερολογίτης επίσκοπος Μελέτιος Καλαμαράς: ""Σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ σημεῖον τοῦ Σταυροῦ. Καὶ ἐπειδὴ εἶναι σφραγίδα τοῦ Παντοδυνάμου, εἶναι καὶ αὐτὴ παντοδύναμη, φρίκη καὶ τρόμος τῶν δαιμόνων. Ὅπως λέγει ἡ ἀποκάλυψις (κεφ. 7,2 καὶ 9,4) ὅσοι ἔχουν τὴν σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀπρόσβλητοι ἀπὸ τὸν Διάβολον. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ μεταδίδεται μὲ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, ποὺ κάνει ὁ ἱερεὺς ἐπάνω στὸ ἁγιαζόμενο. Στὰ λειτουργικὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας, παντοῦ, εἰς ὅλα τους ἀνεξαιρέτως μπορεῖ νὰ εἰπῆ κανεὶς τὰ σημεῖα, ἡ εὐλογία τοῦ ἱερέως ὀνομάζεται «σφραγίς». Καὶ ὅπως ξέρομε ἡ εὐλογία τοῦ ἱερέως εἶναι πάντοτε ἕνας «σταυρός»".
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία περίπτωση ο διάβολος να εμφανισθεί ως Σταυρός, όπως αναφέρει το αθεολόγητο και βλάσφημο κείμενο του φυλλαδίου!


5. Προβάλλει τον διαμελισμό των Παλαιοημερολογιτών με τέτοιο τρόπο και χρησιμοποιώντας τέτοια στοιχεία που κάνει τους αδελφούς Γκριμ (συγγραφείς των έργων "Κοκκινοσκουφίτσα", "Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι" κ.α.) να ωχριούν ως παραμυθάδες. Αυθαιρέτως, ψευδώς και συκοφαντικώς αποφαίνονται πως οι Παλαιοημερολογίτες έχουν 18 Αρχιεπισκόπους (10 οι φλωρινικοί και 7 οι ματθαιϊκοί και 1 οι υποτιθέμενοι "ανεξάρτητοι")!!! Ακόμη και ο Πινόκιο του Κάρλο Λορεντσίνι δεν θα μπορούσε να σκαρφιστεί τέτοια ψέματα! Καλούμε τους συκοφάντες και ψεύτες συντάκτες του φυλλαδίου να παραθέσουνε τα στοιχεία τους, ειδάλλως να ανακαλέσουν δημοσίως (μοιράζοντας τα σχετικά φυλλάδια στις ενορίες τους) και να ζητήσουν συγχώρεση τουλάχιστον από τον πνευματικό τους.

6. Θεωρεί ότι οι Παλαιοημερολογίτες δεν έχουν ιερωσύνη και πως είναι αιρετικοί. Σε αυτό το σημείο το περιεχόμενο του φυλλαδίου αρχίζει και γίνεται ευτράπελο. Αυτοί που δέχονται ιεροσύνη σε παπικούς και προτεστάντες και αρνούνται να τους χαρακτηρίσουν αιρετικούς, επειδή τάχα δεν έχει συνέλθει Οικουμενική Σύνοδος να τους καταδικάσει, αποφαίνονται με ύφος χιλίων καρδιναλίων για την ιεροσύνη των Παλαιοημερολογιτών, χαρακτηρίζοντάς τους αιρετικούς! Χρησιμοποιούν δε επιλεκτικά (με αποτέλεσμα να διαστρεβλώνεται το αληθές νόημα των γραφομένων) κείμενο του π. Φιλοθέου Ζερβάκου, αποσιωπώντας ως ΓΝΗΣΙΟΙ Ιησουίτες ολόκληρο το κείμενο του αειμνήστου πατρός, ο οποίος μόνο τις ακρότητες τινών Παλαιοημερολογιτών στηλίτευσε, αλλά αντιθέτως την κατάκριτη καινοτομία του νέου ημερολογίου συνεχώς και μέχρι τέλους πολέμησε σθεναρώς!

7. Θέτει τις ενίοτε οικονομίες των Αγίων Πατέρων (και μάλιστα σε περίοδο που οι αιρετικοί χρησιμοποιούσαν την βία της κοσμικής εξουσίας κατά των αντιφρονούντων) ως πρότυπο ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ για τη σχέση των Ορθοδόξων με τους αιρετίζοντες προϊσταμένους τους. Τολμούν οι ταλαίπωροι συντάκτες του φυλλαδίου αυτού να συγκρίνουν την οσφυοκαμπτική στάση τους απέναντι στους αιρετικούς Οικουμενιστές προϊσταμένους τους, με την πρόσκαιρη στάση ορισμένων Αγίων Πατέρων χάριν των εν αγνοία κοινωνούντων με τους αιρετικούς απλοϊκών πιστών.

8. Κατακρίνει τις απόψεις ενίων Παλαιοημερολογιτών σχετικώς με την απόρριψη της αγιότητας των συγχρόνων Γερόντων π. Παισΐου και π. Πορφυρίου (των οποίων τις διδασκαλίες που είναι σύμφωνες με τις διδασκαλίες των Αγίων Πατέρων τις αποδεχόμαστε). Κακώς όμως αγανακτούν, όταν και οι ίδιοι απορρίπτουν την αγιότητα των Παλαιοημερολογιτών Γερόντων (π. Ιερωνύμου Αιγίνης. π. Ιωάννου Αμφιάλης κ. α.).
Προς τί όμως η βιασύνη αυτή για συμφέρουσες - για τους Οικουμενιστές - αγιοποιήσεις; Η Ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν βιαζόταν να ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ (και όχι να αγιοποιήσει) των, κοινής αποδοχής, κεκοιμημένων Ορθοδόξων.  Ας αφήσουμε το Θεό να αποκαλύψει τους Αγίους του, όπως έκανε με τον Άγιο Νεκτάριο. Ο Θεός θα ζητήσει λόγο  από εμάς για το αν τηρήσαμε ανόθευτη τη διδασκαλία του και όχι για το αν αποδεχτήκαμε ή όχι κάποιον ως άγιο. Ο Άγιος Κύριλλος δεν τίμησε ποτέ τον Άγιο Χρυσόστομο ως άγιο και όμως δικαιώθηκε και αγίασε εξαιτίας της πίστεώς του και του αντιαιρετικού του αγώνος.

Αυτά εν ολίγοις είναι τα κύρια σημεία του φυλλαδίου αυτού, κατά των Παλαιοημερολογιτών.

Εμείς πάντως έχουμε μία λύση, που προτείνουμε στο "αντιαιρετικό" γραφείο να αγωνιστεί για την υλοποίησή της και με την οποία θα εξαλειφθούν οι μισητοί τους Παλαιοημερολογίτες. Η λύση αυτή είναι να συνέλθει η Ιεραρχία της νεοημερολογιτικής Εκκλησίας της Ελλάδος και να αποφασίσει τα εξής:

α. Επιστροφή στο παλαιό εκκλησιαστικό ημερολόγιο,
β. Καταδίκη της αιρετικής Εγκυκλίου του 1920,
γ. Έξοδος από το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών,
δ. Καταδίκη του Οικουμενισμού ως παναιρέσεως και διακοπή κοινωνίας με τους Οικουμενιστές
ε.  Διεργασίες για σύγκληση αληθινής Πανορθοδόξου Συνόδου, η οποία θα μεριμνήσει για την υλοποίηση όλων των παραπάνω σε όλες τις Τοπικές Εκκλησίες.

Αμφιβάλλουμε όμως πολύ για το αν το κίνητρό τους είναι η αγάπη για την Αλήθεια της Ορθοδοξίας ή η, άνευ όρων, στερέωση της υπακοής στην κακοδοξία των προϊσταμένων τους.

Έτσι δικαιολογούνται και τα γραφόμενα στο φυλλάδιο αυτό, δικαιώνοντας έναν νεότερο Ρώσο συγγραφέα (τον Σέργιο Ντοβλάτοφ) που έγραψε πως "Το αντίθετο της αγάπης δεν είναι η απέχθεια, ούτε η αδιαφορία, αλλά το ψέμα".

 

 

[1] Το πόσο "αντιαιρετικό" είναι, φαίνεται από τον ανύπαρκτο αγώνα του κατά της μεγαλύτερης αιρέσεως, ήτοι του Οικουμενισμού.

[2] Προήλθε από τη διάσπαση της Μητροπόλεως Αττικής, μετά την καθαίρεση του δεύτερου μοιχεπιβάτη αυτής Παντελεήμονος Μπεζενίτη.

[3] Οι φαρισαίοι συντάκτες του φυλλαδίου (που αγνοούν την έννοια της Μετάνοιας) αν ζούσαν στην εποχή του Αποστόλου Παύλου θα τον κατηγορούσαν γιατί δεν έγινε μαθητής του Χριστού εξ αρχής, αλλά εκ των υστέρων, αφού μάλιστα συμμετείχε και στον λιθοβολισμό του Αγίου Στεφάνου...