"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

2η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΣ ΤΟΝ Π. ΕΥΘΥΜΙΟ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ "ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ"

5 σχόλια:

  1. Δεν θα συμφωνήσω μόνο σε αυτό που αφορά τη Πασχάλιο ότι πρέπει να εορτάζεται μεταξύ 22 Μαρτίου και 25 Απριλίου. Έχει απαντήσει προ ετών ο πατήρ Ιωήλ Γιαννακόπουλος σε αυτό το επιχείρημα μόνο τα 4 άλλα είναι υποχρεωτικά:

    Κατά την εαρινή ισημερία.
    Την πρώτη Πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία.
    Μετά το Νομικό (Εβραϊκό) Πάσχα.
    Την πρώτη Κυριακή μετά άπ' αυτά.

    Όχι η 22α και 25η αυτές είναι προαιρετικές.

    Δεν θα συμφωνήσω και σχετικά με ότι η Σύνοδος δεν ήταν Ορθόδοξη.
    Ορθόδοξη ήταν απλά στο θέμα του ημερολογίου δυστυχώς δεν έδειξε την απαραίτητη μέριμνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ἀγαπητὲ Παναγιώτη σὲ χαιρετῶ. Στὸ κείμενο ποὺ παρέθεσα (σελίδα 14), δὲν ἀναφέρει ὅτι ''ΠΡΕΠΕΙ'', ἀλλὰ ''ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ ΤΗΣ ΕΑΡΙΝΗΣ ΙΣΗΜΕΡΙΑΣ''! βάζει κόμμα καὶ μᾶς λέγει τὸ πότε τὴν ἐποχὴ ἐκείνη κυμαινόταν ἡ ἐαρινὴ ἰσημερία.

    Τὸ ἡμερολόγιο ἀστρονομικὰ μπορεῖ, γιὰ λόγους ἐπιστημονικῆς ἀκρίβειας νὰ τὸ διορθώνει ὁποιοσδήποτε, εἶναι ἐπιστημονικὸ θέμα.
    Μπορεῖ, λοιπόν, ὁ ὁποιοσδήποτε νὰ τὸ διορθώνει καὶ νὰ ἐπαναφέρει τὴν ἰσημερία τοῦ στὴν ἀκρίβειά του, ἐκεῖ ποὺ βρίσκονταν π.χ. τὸ 46 π.Χ.
    Τὸ «ἡμερολόγιο» ὅμως, ὅταν σχετίζεται μὲ τὴν Ἐκκλησία εἶναι «ἡμερολογιακὸ» ζήτημα. Στὴν περίπτωση αὐτὴ δὲν μπορεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία νὰ διορθώνεται, χωρὶς τὶς δικές της προϋποθέσεις! Ἡ Ἐκκλησία, τόσο στὴν Ἃ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ὅσο καὶ ἀργότερα, δὲν τὸ διόρθωσε, ὡς πρὸς τὸ λάθος τοῦ, δηλ. τὶς μέρες ποὺ ἔχανε κάθε 128 χρόνια. Γι’ αὐτὸ ἡ Ἃ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος δέχθηκε τὴν ἰσημερία τῆς 21ης Μαρτίου, ποὺ ἦταν τὸ 325 μ.Χ., ἀντὶ τῆς ὀρθῆς, τῆς 23ης (ἤ, ἴσως καὶ τῆς 24ης ) Μαρτίου, ποὺ ἦταν τὸ 46 π.Χ., ὅταν θεσπίστηκε ἀπὸ τὸν Ἰούλιο Καίσαρα.

    O βασιληᾶς τῶν Ρωμαίων Ἀνδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος τὸ 1324 μ.Χ.
    ἀπέρριψε τὴν πρόταση τοῦ λατινόφρονα Νικηφόρου Γρηγορὰ γιὰ διόρθωσή του ἡμερολογίου μὲ τὴ προσθήκη 8 ἡμερῶν, ὅση ἦταν τότε ἡ διαφορά. O λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο ἀρνήθηκε ὁ Ἀνδρόνικος Παλαιολόγος τὴ διόρθωση αὐτή, ἦταν νὰ μὴ σχισθεῖ ἡ Ἐκκλησία.233 Κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο, ἀκόμα κι’ ἂν σφάλλει ἡ Ἐκκλησία στὴν ἡμερολογιακὴ ἀκρίβεια, εἶναι προτιμότερό το σφάλμα αὐτό, ἀπὸ τὸ σχίσμα. Τὸ ἴδιο, καὶ ὁ Πατριάρχης Ἱερεμίας Β΄ ὁ Τρανός το 1583 μ.Χ. Ἀκόμα, καὶ αὐτὸς ὁ μασόνος Ἰωακεὶμ ὁ Γ΄, ποὺ ἄνοιξε τὴν κερκόπορτα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὸ 1904 ἀρνήθηκε τὴ διόρθωση τοῦ Παληοῦ ἡμερολογίου κατὰ τὶς 13 μέρες, ποὺ στὸ διάστημα αὐτὸ εἶχε χάσει.
    Εἶναι φανερὸ λοιπόν, ὅτι στὴν Ὀρθοδοξία δὲν μπορεῖ ὁ καθένας, ἔστω καὶ
    Ἀρχιεπίσκοπος, ἢ Πατριάρχης, κατὰ τὸ δοκοῦν, νὰ προβαίνει σὲ διορθώσεις, ἐπιδιορθώσεις, ἢ παραμορφώσεις, τῶν ὅσων παρέλαβε καὶ ἀποδέχθηκε ἡ Ἐκκλησία. Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγάλο σφάλμα τοῦ Χρυσόστομου Παπαδόπουλου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ἐπίσης διὰ τὸ ἂν ἦταν ''Ὀρθόδοξη'' ἡ Συνοδός, εἴχαμε γράψει ὅτι (ἕκτος ἀπὸ τὴν μασονικὴ ἰδιότητα τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπουλου),



    Υπάρχουν αναγκαίοι όροι δια να είναι μια Σύνοδος Ορθόδοξη. Απαριθμούμε τους εξής :

    α) Δεν δύνανται να μετάσχουν της Συνόδου οι περί την πίστιν ασεβούντες. Τούτο τονίζει ο Μ. Αθανάσιος, γράφων το εξής <>
    (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 31, 260).

    β) Δεν δύνανται να συγκαθήσουν έν Συνόδω οι διατελούντες υπό κατηγορίαν <> (ΟΔ΄ Κανών των Αποστόλων) και δή επί κακοδοξία (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 31, 260).

    γ) Δεν επιτρέπεται έν Συνόδω να αποσιωπάται διαφωνία τις επί ζητήματος πίστεως. <> (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 31, 260).
    Πάσα διαφωνία επί ζητήματος πίστεως δέον όπως μή παραγκωνίζεται, διά παραθεωρήσεως, ή παρασιωπήσεως των δογματικών διαφορών, ή διά συμβιβασμού έπ΄ αυτών, αλλά επιβάλλεται να αντιμετωπίζηται σοβαρώς, βάσει της Παραδόσεως της Ορθοδοξίας.

    δ) Διό έν Συνόδω <> (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 31, 260). Είναι αναγκαίον, όπως πρώτον εξετασθούν και τακτοποιηθούν ορθοδόξως τα προκύψαντα έν τή Εκκλησία ζητήματα πίστεως, και κατόπιν να αντιμετωπισθή πάν άλλο πράγμα.

    ε) Έν τή Συνόδω ο ορθόδοξος λόγος πρέπει να είναι παντελώς ελεύθερος. Ούτε έν ονόματι του χρόνου να περιορίζεται, ούτε παρά του προεδρεύοντος να καταστέλληται, ουδέ διά του προγράμματος να περιστέλληται, μηδέ υπό πολιτικής εξουσίας να δεσμεύηται. Μάλιστα έν Συνόδω <> ( Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 33, 172). Οι μετέχοντες ταύτης οφείλουν να ενδιαφέρωνται πρωτίστως διά την ορθόδοξον διερεύνησιν και τακτοποίησιν εκάστου θέματος, ακολουθούντες το <> ( Πραξ. ιε΄ 7) της Αποστολικής Συνόδου. Χάριν τούτου, ο ορθόδοξος λόγος δέον να λαλήται έν πάση ανέσει, τηρουμένης της αποστολικής τάξεως, <> (1 Κορ. ιδ΄, 29-30). Εάν η πολιτική αρχή δεν διακατέχηται υπό διαφέροντος ορθοδόξου πίστεως, τότε <> (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 31, 260).

    στ) Οι μετέχοντες της Συνόδου δέον να έχουν την ειλικρινή διάθεσιν, ίνα συζητήσουν και αποφασίσουν ουχί ίδια, ή αλλότρια, αλλά έν τή θεία Χάριτι τα δόξαντα <> (Πραξ. ιε΄ 28) και ούτοις.

    ζ) Οθεν επιβάλλεται, όπως αί αποφάσεις της Συνόδου μή είναι προαποφασισμέναι εκτός Συνόδου. Ενταύθα το προαποφασίζειν αποτελεί ουσιαστική κατάλυσιν της Συνόδου και αναιδή εμπαιγμόν του συνοδικού θεσμού της Ορθοδοξίας, αλλά και Αυτής της Εκκλησίας. Προσέτι, και Αυτού του Πνεύματος του Αγίου εμπαιγμόν, όστις είναι αληθώς αμάρτημα βλασφημίας κατά του Αγίου Πνεύματος. Άς έχουν υπ΄ όψιν των οι τούτο πράττοντες, ότι <> (Γαλ. στ΄ 7). Συνερχομένοι είς Σύνοδον, οφείλουν να προσέρχωνται ώς οι της Αποστολικής Συνόδου, περί των οποίων εγράφη <> (Πραξ. ιε΄ 6).

    η) Αί συζητήσεις της συνόδου δέον όπως διεξάγωνται μόνον βάσει της Παραδόσεως της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας.

    θ) Αί αποφάσεις της Συνόδου είναι αναγκαίον να έπωνται και να συμφωνούν πρός τάς προγενεστέρας Ορθοδόξους Συνόδους, τους Αποστόλους και τους Πατέρας της Ορθοδοξίας. Οι Πατέρες της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου ανεφώνησαν έν αυτή σχετικώς <>
    (Πρακτικά Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, Mansi, 6, 972).

    ι) Η Σύνοδος πρέπει να έχη συγκληθή κανονικώς. Δηλαδή να κρατή και έν προκειμένω <>, ώς λέγει ο Μ. Αθανάσιος
    (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 31, 260).

    ια) Ίνα η Σύνοδος κριθή ώς όντως ορθόδοξος, είναι αναγκαίον αί αποφάσεις της να γίνουν αποδεκταί υπό της καθ΄ όλου Εκκλησίας. Δηλαδή υπό πάντων των ορθοδόξων ιεραρχών, των λοιπών κληρικών, των μοναχών και των λαικών. Διότι, ώς ελέχθη κλασσικώς υπό του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, <>
    (Πηδάλιον, σ. 118).

    Ο κάθε καλοπροαίρετος ερεηνητής ας μελετήσει το αν τηρήθηκαν τούτοι οι αναγκαίοι όροι (ειδικά την εποχή εκείνη) δια να έχει μια Σύνοδος το κύρος Ορθοδόξου Συνόδου! Αν δεν τηρούνται, τότε αυτή δεν είναι Ορθόδοξη Σύνοδος αλλά ΑΝΤΙΣΥΝΟΔΟΣ, όπως αρκετές φορές είδαμε παρόμοιες (Αντισυνόδους) εις την εκκλησιαστική ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. κ. Ιωάννη

    Δεν θα διαφωνήσω σε όσα γράφετε εκτός του ότι ονομάζετε τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο Μασόνο. Ας θυμηθούμε ότι την εποχή του Παπαδόπουλου καταδικάσθηκε η Μασονία επίσημα από την Ελληνική Εκκλησία άρα πως γίνεται να ήταν Μασόνος επίσης να αναφέρουμε την χαρακτηριστική περίπτωση κατά την οποία ο Παναγιώτης Τρεμπέλας ο γνωστός θεολόγος του αναφέρει ότι τον αποκαλούν Μασόνο και αυτός απαντάει ως εξής: Θεός φυλάξει!!
    Από τα παραπάνω προκύπτει ότι δεν θα μπορούσε να ήταν Μασόνος.

    Σχετικά με την Σύνοδο εγώ γνωρίζω ότι μόνο οι Οικουμενικές σύνοδοι είναι αλάνθαστοι βάση αυτών προκύπτει ότι μια σύνοδος αν και είναι Ορθόδοξη μπορεί να κάνει λάθη (παράδειγμα οι 2 σύνοδοι σχετικά με την εικόνα της Αγίας Τριάδας η πρώτη το 1553-1554 και η δεύτερη το 1666-1667 οι οποίες είχαν διαφορετικές αποφάσεις σχετικά με την προσκύνηση της εν λόγω εικόνας) ρωτάω λοιπόν δεν θα μπορούσε λοιπόν να είχε γίνει λάθος εφόσον δεν είναι όλες οι σύνοδοι πλην των Οικουμενικών αλάνθαστες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δυστηχώς τα scripta manent κ.Μακρή συχνά είναι παραπέτασμα καπνού και στοιχεία που έγιναν,απλώς για αρχειοθέτηση.Προσθέτω απλά την κατάθεση του μακαριστού γέροντος π.Φιλοθέου Ζερβάκου για την τεκτονική ιδιότητα του Χ.Παπαδοπούλου...΄΄Τούτο το έπαθεν (ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος), διότι ηκολούθησε, ως μή ώφειλε, τον νεωτεριστήν, καινοτόμον , μασσώνον (πατριάρχην Μελέτιον) Μεταξάκην, δια τον οποίον -όταν του υπενθύμισα ότι εάν δεν καταργήση το παρανόμως εισαχθέν νέον Παπικόν Ημερολόγιον- θα έλθη ημέρα και θα κτυπήση την κεφάλην του.
    Όταν ήλθεν η ημέρα και εκτύπησε την κεφαλήν , έλεγε μετά στεναγμών και δακρύων:
    «Να μη το΄σωνα,να μη το΄σωνα.Αυτός ο διεστραμμένος ο Μεταξάκης με πήρε στο λαιμό του!».

    ΑπάντησηΔιαγραφή