Στὸ ἀξιόλογο ἱστολόγιο "ΑΚΤΙΝΕΣ" διαβάσαμε πρὸ λίγων ἡμερῶν τὸ παρακάτω ἄρθρο τοῦ ἀξιότιμου κ. Λυκούργου Νάνη:
Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΜΟΥ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟ ΠΣΕ
"Εφ όσον η πρεσβυγενής Ορθόδοξος Ανατολική Εκκλησία πιστεύει, κατά το Σύμβολον των Οικουμενικών Συνόδων Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως, ότι αυτή είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, αφού εστάθη ακλόνητος εις την ιστορικήν Της πορείαν μεταβιβάζουσα διά μέσου των αιώνων μέχρι σήμερον διά της ιερωσύνης, διά των επισκόπων Της, την ύπαρξίν Της, τους θείους χαρακτήρας Της, ως ώρισαν οι θείοι απόστολοι, ο μέγας των εθνών απόστολος Παύλος και η αδιάκοπος χορεία των αγίων Πατέρων, ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΣΧΕΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ (έτσι ονομαζόταν τότε το ΠΣΕ), το οποίον αναζητεί να εύρη την μίαν, αγίαν Εκκλησίαν. Εάν μετείχεν εις αυτό ως οργανικόν μέλος, θα εβεβαίωνεν, ότι ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ, ότι αυτή είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία συμφώνως προς την γνησιότητα της Ορθοδόξου χριστιανικής πίστεως και την ακεραιότητα της δογματικής μας παραδόσεως".
(Μητροπολίτου Σάμου Ειρηναίου, "Η Ορθόδοξος Ελληνική Εκκλησία και το Οικουμενικόν Συμβούλιον των Εκκλησιών", Αθήναι 1952, σελ. 10-11).
Προσθέτουμε σήμερα καὶ τὰ παρακάτω λόγια τοῦ ἰδίου Ἱερἀρχου, κατὰ τῆν διάρκεια τῆς ΚΒας Ἱεραρχίας (Φεβρουάριος 1952), μὲ θέμα συζητήσεως "Περὶ συμμετοχῆς Ἱεραρχῶν εἰς τὸ Π.Σ.Ε." ἀπὸ τὸ περισπούδαστο βιβλίο "Ἐκκλησίας Ἑλλάδος Ἱστορία" τοῦ π. Θεοκλήτου Στράγκα (Δ' τόμος, σελ. 2688-2689):
"Ἐκεῖ εἰς τὰ Συνέδρια τὸ ζήτημα φθάνει μέχρι τοῦ δογματικοῦ πεδίου καὶ μέχρι τῆς πίστεως. Τὸ θέμα ὅπερ ἕθιξεν ὁ Ἅγιος Κσσανδρείας εἶναι τεραστίας σημασίας διὰ τὴν τιμὴν καὶ τὸ γόητρον τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας. Καλούμεθα νὰ συμμετάσχωμεν, αδελφοί, εἰς τὸ Συμβούλιον αὐτὸ τῶν Ἐκκλησιῶν, καθ' ὅν χρόνον ὁ ὀργανισμὸς αὐτὸς ἔχει ἕνα καταστατικὸν μὲ βἀσιν δογματικήν, εἰς τὴν ὁποἰαν ὀφείλουν νὰ συμφωνήσουν ὅλα τὰ μέλη τοῦ Συμβουλίου καὶ νὰ δεχθοῦν τὸ Καταστατικὸν διὰ νὰ ληφθῇ ὑπ' ὄψιν ἡ ψῆφος των, διὰ νὰ δικαιολογηθῇ ἡ συμμετοχή των εἰς τὰς ἐπιτροπὰς ποὺ σχηματίζονται πρὸς ἐκτέλεσιν τῶν ἀποφάσεων τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦ Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν. Ἀλλ' ἡ κοινὴ δι' ὅλα τὰ μέλη δογματικὴ βάσις, ἡ πίστις εἰς τὸν Χριστὸν ὡς Θεὸν καὶ Σωτῆρα ἔχει σχηματισθῆ κατ' ἀφαίρεσιν. Ἀποσπᾶται ὁ Υἱὸς ἀπὸ τὸν Θεὸν Πατέρα καὶ ἀπὸ τὸν Θεὸν Ἅγιον Πνεῦμα καὶ ἐκ τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀφαιρεῖται μόνον ὁ Υἱὸς, ὁ Χριστὸς καὶ Θεὸς καὶ Σωτήρ, καὶ ὁφείλομεν νὰ προσχωρήσωμεν εἰς αὐτὴν τὴν δογματικὴν φρᾶσιν, κατ' ἀφαίρεσιν ἀπὸ τῆς Ἁγίας Τριάδος σχηματισθεῖσαν. Τοῦτο δὲ ἔγινε διὰ νὰ ἠδύναντο νὰ παρεδρεύσουν εἰς τὸ Συμβούλιον καὶ χριστιανοί ἀντιτριαδικοὶ, ὡς εἶναι οἱ κουάκεροι, Μενωνῖται, χριστιανοὶ τοῦ Στρατοῦ τῆς Σωτηρίας καἰ ἄλλοι. Ἀλλ' ὁ ὅρος αὐτὸς τῆς προσχωρήσεώς μας δὲν δύναται νὰ γίνῃ δεκτὸς, διότι προδίδει τὴν πίστην μας, τὰ δόγματά μας, ποὺ εἶναι διατυπωμένα εἰς τὸ Σύμβολον τῆς πίστεώς μας καὶ εἰς τοὺς δογματικοὺς ὅρους τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων".
Καὶ ἡ ἀπάντησις τοῦ Ἀθηνῶν Σπυρίδωνος (ὁ γνωστὸς διώκτης τῶν Παλαιοημερολογιτῶν):
"Τὸ ἀνακινηθὲν δὲν εἶναι θέμα πρὸς συζήτησιν ἐν τῇ Ἱεραρχίᾳ καὶ τοιοῦτο ζήτημα δὲν ὑπἀρχει κἄν..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου