"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Περί των μεταμοσχεύσεων

Σε συνέντευξη που έδωσε στις αρχές του τρέχοντος έτους ο Πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (Αναστάσιος Χατζής) δήλωσε ότι σύμφωνα με το νόμο, όσοι δεν έχουν κάνει υπεύθυνη δήλωση άρνησης δωρεάς οργάνων θα είναι δυνάμει δότες, αν και εφόσον δεν εκδηλωθεί η αντίθεση δηλαδή, έστω και ενός συγγενούς πρώτου βαθμού του εγκεφαλικά "νεκρού", την στιγμή που θα προκύψει το ζήτημα.
Στην περίπτωση αυτή δεν θα γίνεται δωρεά οργάνων, αλλά όμως θα σταματά και η μηχανική υποστήριξη.
Δηλαδή, και στις δύο περιπτώσεις έχουμε φόνο!
Περί του πολύ σοβαρού θέματος αυτού δεν υπάρχει ενημέρωση, αλλά και ξεκάθαρη θέση από την επίσημη Εκκλησία. Μόνο η Εκκλησιαστική Κοινότητα των Ενισταμένων έχει λάβει θέση, την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Μεγάλο και πολυετή αγώνα για το θέμα αυτό έχει δώσει και δίνει ο ιατρός κ. Κυπριανός Χριστοδουλίδης, στου οποίου το ιστολόγιο μπορείτε να βρείτε πολλά στοιχεία.
Παρακάτω παραθέτουμε και μια επιστολή που μας εστάλη από αναγνώστη του ιστολογίου μας:
 
Πρς ναζήτησι καταλληλοτέρας ντιδράσεως
 στὸν δόλιο φονικ νόμο περ μεταμοσχεύσεων.
 
   δελφο Χριστιανο κα λοιπο νησυχοντες, θ θελα νὰ καταθέσω μία σκέψι γιὰ τ μεζον θέμα τς δωρες ργάνων.
   λοι γνωρίζετε, θ πρεπε νὰ γνωρίζετε, γιὰ τν νόμο 3984/11 περ μεταμοσχεύσεων. π τν ούνιο το 2013 θ εμαστε λοι ατομάτως δότες. χουμε, μως, τ δικαίωμα νὰ ρνηθομε, ποστέλλοντας πεύθυνη δήλωσι ρνήσεως στὸν θνικ ργανισμ Μεταμοσχεύσεων. ναζητστε λεπτομέρειες σ ρθόδοξα blogs κα λλο. Τ «Κρυφ Σχολειό» φιλοξενε κα σχετικ νημερωτικ ρθρο γιὰ τς μεταμοσχεύσεις στὴν νότητα πίκαιρα.
   λοι, σφαλς, ο χριστιανο συμφωνομε τι φόνος κα ατοκτονία εναι θανάσιμα, συγχώρητα μαρτήματα. σοι πέγραψαν χρι τοδε τι πιθυμον νὰ εναι δωρητς ταν θεωρηθον «γκεφαλικ νεκροί» (π 3 νθρώπους-ατρούς), οσιαστικς ποδέχονται νὰ ατοκτονήσουν (μὲ τν βοήθεια, βεβαίως, λλων), κα δεν νδιαφέρονται ποὺ δηγον λλους νθρώπους στὴν τέλεσι (νομίμου πιά, κατ τν «Καίσαρα») φόνου. Τ διο, μως, σχύει κα γιὰ μς ποὺ δὲν ντιδρομε, φο π τν ούνιο θ εμαστε πλέον λοι δότες. Τ ρώτημα ποὺ μ πασχολε κα σς τ καταθέτω, χωρς π’ οδεν νὰ θέλω νὰ σς ποτρέψω νὰ κάνετε δήλωσι ρνήσεως ( καθένας ς τ τακτοποιήσῃ μ τν πνευματικό του κα τν συνείδησί του), εναι τ κατ πόσον καλυπτόμεθα πνευματικς μ τν «δήλωσι ρνήσεως».
   Στὸν ς νω νόμο, στὸ ρθρο 9, παράγραφο 8, διαβάζουμε: «Ἐὰν πρόκειται νὰ πραγματοποιηθεῖ μεταμόσχευση (σ.σ. δηλαδ ἐὰν δεν χει κάνει δήλωσι ρνήσεως βαρέως σθενής), συνεχίζεται τεχνητ ποστήριξι το θανόντος προσώπου». ρωτ τος νομομαθες, τος δικηγόρους, τος ξυπνους ατος πο γνωρίζουν π πονηρις κουτοπονηριές, πλς τος λογικούς: Ἐὰν χει κάνῃ δήλωσι ρνήσεως, τεχνητ ποστήριξι σταματᾷ; Δηλαδ φονεύεται κα δὲν το δίδεται εκαιρία, πως μέχρι σήμερα - ἐὰν θελήσ Θεός, διὰ τῆς συνεργείας τν εσυνειδήτων ατρν κα τῆς ποστηρίξεως τν μηχανημάτων, ποὺ φευρέθηκαν κριβς γιὰ τν παράτασι τς ζως, πειθόμενοι στὸν ὄρκο τοῦ Ἱπποκράτους - νὰ νανήψῃ τ πόμενα 24ωρα τος πομένους μνες χρόνια, πως συμβαίνει, στω κα σ λίγους συνανθρώπους μας; Σκεφθῆτε, παραλλήλως, καὶ τὰ μεγάλα ποσοστά λανθασμένης ἢ βεβιασμένης διαγνώσεως «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου». Στὸν νόμο δὲν δηλώνεται ναργῶς ὅτι θὰ σταματήσῃ ἡ τεχνητὴ ὑποστήριξι, λλ ποδηλώνεται. Κα ο πεύθυνοι τ δήλωσαν δι τηλεοράσως. πως επε νας προσφιλής μου δελφός, μόνον τ ποσιωπητικ λείπουν π τν ς νω φράσι το νόμου.
   Λοιπόν… νόμος μς λέγει τι ετε μ τ ργανα μας ετε χωρς ατ θ μᾶς φονεύσουν ταχέως. Ἐὰν δηλώσουμε πλς ρνησι δωρες ργάνων, θ εναι, κατ τν γνώμη μου (κα δω θέλω τν συμβολ κα τν σκέψι σας κα τν προσοχή σας), σν νὰ δηλώνουμε τι δὲν μ νδιαφέρει ποὺ μ φονεύετε καὶ ποὺ φονεύετε τόσον κόσμο, μ νδιαφέρει μόνον νὰ μ μᾶς πάρετε τ ργανα.
   Μήπως θ πρέπ νὰ κάνουμε νέργειες νὰ ξουδετερωθῇ, νὰ φονευθ ατς φονικς νόμος, πο ψηφίστηκε στὰ πλαίσια το προγράμματος γενοκτονίας μας; Πο εναι ο πίσκοποι, ἱερεῖς, μοναχοί, ο εσεβες νομικοί, βουλευτς κα λλοι ποὺ θ σκαρφισθον γιοπρεπς τν καταλληλότερη ντίδρασι σ ατν τν πονηρώτατο κα φονικώτατο νόμο; 
 
Υ.Γ.   ς μ σχολιάσουμε οτε τι πιχειρεται λλο να φακέλλωμα τν ντιδρώντων στὰ δόλια σχέδια τν γνωστν-γνώστων ποὺ ερίσκονται πίσω λλ κα πάνω π τς ποιες κυβερνήσεις, οτε τ πανηγύρια τν νεοεποχιτν ταν τελικς θ ξαγγείλουν τι εναι μόνον λίγες χιλιάδες ο ρνούμενοι νὰ γίνουν δότες, κα τι κόσμος φαίνεται νὰ κατανο τν σπουδαιότητα τν μεταμοσχεύσεων. Οτε τι κάποιοι θ σκεφθον τι φο θ φονευθον πο θ φονευθοῦν, γιατ νὰ μ δωρήσουν τ ργανά τους (γιὰ νὰ «σωθοῦν» κάποιοι κυρίως μεγαλόσχημοι, πο εναι πρτοι στὶς λίστες πρὸς μεταμόσχεσι πο θ βρεθοῦν ξαφνικά πρώτοι);       
 

2 σχόλια:

  1. Στο ερώτημα του ιστολογίου :

    "Στὸν ὡς ἄνω νόμο, στὸ ἄρθρο 9, παράγραφο 8, διαβάζουμε: «Ἐὰν πρόκειται νὰ πραγματοποιηθεῖ ἡ μεταμόσχευση (σ.σ. δηλαδὴ ἐὰν δεν ἔχει κάνει δήλωσι ἀρνήσεως ὁ βαρέως ἀσθενής), συνεχίζεται ἡ τεχνητὴ ὑποστήριξι τοῦ θανόντος προσώπου». Ἐρωτῶ τοὺς νομομαθεῖς, τοὺς δικηγόρους, τοὺς ἔξυπνους ἢ αὐτοὺς ποὺ γνωρίζουν ἀπὸ πονηριὲς ἢ κουτοπονηριές, ἢ ἁπλῶς τοὺς λογικούς: Ἐὰν ἔχει κάνῃ δήλωσι ἀρνήσεως, ἡ τεχνητὴ ὑποστήριξι σταματᾷ;",

    πρέπει νομίζω να δοθεί ιατρική απάντηση και αυτή είναι η ακόλουθη.

    Ο ασθενής που τοποθετείται στα μηχανήματα για να κρατηθεί στη ζωή είναι ασθενής και ως ασθενής αντιμετωπίζεται. Όταν όμως έχει βαρύτατη κρανιοεγκεφαλική κάκωση (έκχυση της εγκεφαλικής ουσίας ή τραυματισμό δια πυροβόλου όπλου) η εφαρμογή αυτών των θεραπευτικών μέσων δεν έχει κανένα νόημα. Εκτός, μόνο, τη διατήρησή του για να του αφαιρεθούν τα όργανα. Να αποκαταστήσουμε την εγκεφαλική ουσία είναι ιατρικώς ανέφικτο.

    Ποιο το πρακτέο; Όπως υπάρχουν περιπτώσεις, όπου ελάχιστα θεραπευτικά μέσα διαθέτουμε, και άρα αφήνουμε τον ασθενή να αποβιώσει, το ίδιο ισχύει και εδώ. Παράδειγμα, έστω ασθενής που έχει υποστεί εγχειρήσεις και χημειοθεραπεία. Στο τέλος δεν μπορούμε τίποτα πλέον να του προσφέρουμε και τον αφήνουμε να πεθάνει χωρίς άλλες ταλαιπωρίες. Δεν σημαίνει αυτό ότι τον βοηθάμε να αυτοκτονήσει ή ότι κάνουμε ευθανασία.

    Στις περιπτώσεις τώρα όπου δεν είναι τόσο εμφανής η εγκεφαλική βλάβη και έμμεσα (με διαγνωστικά τεστ) πιστοποιούμε βλάβη στο εγκεφαλικό στέλεχος (σημ. και όχι διάγνωση εγκεφαλικού θανάτου) η θεραπεία με τα τεχνικά και με άλλα μέσα είναι η μόνη ενδεδειγμένη με την προσδοκία να επέλθει βελτίωση ή ενδεχομένως και ίαση του ασθενούς.

    Αυτό μπορεί να διαρκέσει άλλοτε άλλο χρόνο, κάτι όμως που δεν παρέχεται στους τραυματίες, ή άλλους ασθενείς, όταν οι έμμεσες εξετάσεις (τεστ) δείχνουν βλάβη στο εγκεφαλικό στέλεχος. Μόλις η βλάβη αυτή διαγνωσθεί (παρένθεση, η διάγνωση πρέπει να τεθεί όσο το δυνατόν συντομότερα) τότε το οικείο περιβάλλον πληροφορείται ότι ο ασθενής είναι κλινικά ή εγκεφαλικά νεκρός και τίθεται το ζήτημα της αφαίρεσης των οργάνων. Να σημειώσω και πάλι, ότι τα όργανα πρέπει να αφαιρεθούν εντός 2, 3, ή 4 ωρών από την εγκατάσταση της βλάβης. Όσο παρέρχεται ο χρόνος τα όργανα χαλάνε.

    Τι μας λέει αυτό; Ότι ο ασθενής με βλάβη στο εγκεφαλικό στέλεχος παύει να αντιμετωπίζεται ως ασθενής και θεωρείται πτώμα, ενώ δεν είναι.

    Σε κάθε περίπτωση, όπου έχουμε να κάνουμε με ασθενή και με επισφαλή διάγνωση, όπως είναι αυτή της βλάβης στο εγκεφαλικό στέλεχος, παρέχεται πίστωση χρόνου. Αφενός, για να δούμε αν είναι αποτελεσματική η θεραπεία που εφαρμόζουμε και αφετέρου, για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση που κάνουμε. Με τη διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου τίποτα από αυτά δεν γίνεται. Διότι απλά, πρέπει τα όργανα να αφαιρεθούν γρήγορα.

    Τι κάνουμε λοιπόν όταν, μετά πάροδο ικανού χρόνου, η διάγνωση της βλάβης του εγκεφαλικού στελέχους επιβεβαιώνεται και ο ασθενής δεν ανανίπτει;

    Εδώ η απάντηση είναι : Ότι ακριβώς κάνουμε στις περιπτώσεις, όπου έχουμε εξαντλήσει όλα τα θεραπευτικά μέσα. Θα πούμε στο οικείο περιβάλλον του ασθενούς ότι κάναμε ότι μπορούσαμε και άλλο τίποτα δεν μπορούμε να προσφέρουμε. Αν οι συγγενείς συμφωνούν ότι πρέπει να διακόψουμε τη μηχανική υποστήριξη αυτό θα κάνουμε. Αν διαφωνούν όχι, γνωρίζοντας όμως ότι ο ασθενής ζει με τα μηχανήματα, όπως άλλοι έζησαν μετά από πολλές επεμβάσεις και χημειοθεραπεία, αλλά στο τέλος δεν τα κατάφεραν.

    Ισχύει λοιπόν και εδώ το ίδιο. Ούτε οι γιατροί θα φέρουν ευθύνη, ούτε οι συγγενείς, αν συμφωνήσουν, ότι τίποτα άλλο δεν μπορεί να γίνει και η θεραπεία ενδείκνυται να σταματήσει. Αυτό με τίποτα δεν σημαίνει "υποβοηθούμενη αυτοκτονία".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διόρθωση ημαρτημένου :

    Να σημειώσω και πάλι, ότι τα όργανα πρέπει να αφαιρεθούν μέσα σε 2, 3, ή 4 εικοσιτετράωρα από την εγκατάσταση της βλάβης.

    Ευχαριστώ
    κχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή