ΤΙ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ

Οι εκλογές πλησιάζουν και η ψευδαίσθηση ότι ο "κυρίαρχος λαός" κυβερνά ετούτον εδώ τον τόπο μεγαλώνει και πλησιάζει το πραγματικό συναίσθημα, και είμαι σχεδόν σίγουρος πως την ημέρα των εκλογών οι περισσότεροι από μας θα το πιστεύουν αληθινά και ακράδαντα.
Η στιγμή εκείνη που ρίχνεις τον φάκελο με το ψηφοδέλτιο στο μαγικό κουτί είναι μια ελευθεριακή αναλαμπή στο έρεβος της οκταετίας: για τέσσερα χρόνια την περίμενες, για να επαναλάβεις για άλλα τέσσερα χρόνια την ίδια υλιστική μιζέρια, τον ίδιο φαύλο κύκλο, τις ίδιες αμαρτίες.
"Μη πεποίθατε επ' άρχοντας" φωνάζει ο Ψαλμωδός, αλλά εμείς αποθέτουμε τις ελπίδες μας στον Βαγγέλη, τον Αντώνη, την Παύλαινα, τον Μήτσο και τον Κίτσο και σε άλλους γνωστούς-αγνώστους "φωστήρες" της λαοκρατίας, που παρελαύνουν ασταμάτητα από τις βιτρίνες των τηλεοπτικών οίκων ανοχής, που έχουμε ανοίξει στα σπίτια μας.
Επειδή όμως "ουδέν κακόν αμιγές καλού", μπορώ να πω ότι ο ασταμάτητος αυτός βομβαρδισμός προπαγανδιστικών συνθημάτων, που ευαγγελίζονται οι μεσσίες-σαλτιμπάγκοι του όχλου, γέμισε το μυαλό μου με προτροπές για δράση, την οποία δράση μπορούμε να επιλέξουμε όλοι μας να στρέψουμε για να γίνουμε αρεστοί στον Χριστό και όχι σε κάθε ψευδοσωτήρα του κόσμου τούτου. Και ο Χριστός μας ζητάει να επιθυμούμε πρώτα την Βασιλεία του και όλα τα άλλα θα μας τα προσθέσει σε αυτό.
"Αυτοδύναμη Ελλάδα", φωνάζουν οι μεν, κι εγώ σκέφτομαι πόσο ειρωνικό είναι να μιλάνε για αυτοδυναμία οι νεοκοτσαμπάσηδες της ευρ(ωπ)αϊκής αυτοκρατορίας. Έτσι και η ψυχή μας, ενώ είναι σκλάβα της αμαρτίας, εμείς διαλαλούμε το πόσο ελεύθεροι και αυτοδύναμοι είμαστε χωρίς Θεό μέσα της.
"Η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει", διαλαλούν οι φαινομενικώς απέναντι, αλλά υπό της ιδίας χειρός της παλαιάς Σιών ταϊζόμενοι. Βεβαίως και μπορεί να τα καταφέρει, όχι βέβαια εξαιτίας των, αλλά όταν ο καθένας από εμάς γίνει φως, τότε θα λάμψει η χώρα αυτή ξανά. Όταν σταματήσω να κλέβω, να αδικώ, να βλασφημώ, να πορνεύω, να κατακρίνω, όταν αρχίσω να μετανοώ, να αγαπώ, να εξομολογούμαι, να κοινωνώ, θα έχω αλλάξει το μόνο κομμάτι της Ελλάδας που μπορώ πραγματικά να αλλάξω: τον εαυτό μου! Για σκεφτείτε να το κάναμε όλοι μας...
"Προχωράμε χωρίς αυτούς", βοούν οι τρίτοι. Έτσι πρέπει. Να αφήσουμε την πλατειά και κατηφορική οδό των ηδονών και της ακολασίας και αγνοώντας τις σειρήνες της Νέας Εποχής, να κινήσουμε αντίθετα, στο στενό ανηφορικό δρομάκι να βαδίσουμε τις εντολές του Θεού και να προχωρήσουμε χωρίς τους υπεναντίους, τους αιώνιους εχθρούς του ανθρωπίνου γένους.
"Αντεπίθεση λαέ", πετάγονται κάποιοι άλλοι και σκέφτομαι τα διδάγματα της ιστορίας και πόσο δικαιώνω τον Ψαλμωδό πάλι. Αυτοί που θέλουν να γίνουν τσάροι στη θέση των τσάρων θα ελευθερώσουν ημάς εκ των παθών; Μπορείς να πολεμήσει τον πατέρα του ψεύδους με ψέμματα και τους υπηρέτες του άρχοντος του κόσμου τούτου με άλλους υπηρέτες του;
"Έξω οι ξένοι", φωνάζουν και οι υπόλοιποι, και πρέπει να το φωνάζουμε κι εμείς βλέποντας μέσα στην καρδιά μας τα αλλόφυλα πάθη που την αμαυρώνουν και να πάρουμε την απόφαση να τα διώξουμε μακριά από εδώ. Να καθαρίσει ο τόπος της καρδιάς μας από την βλασφήμια, την κατάκριση, τον εγωϊσμό, την υποκρισία, την φιλαργυρία, την ασπλαγχνία, την φιληδονία και τους άλλους πραγματικούς λαθρομετανάστες της ψυχής μας.
Μα για σκεφτείτε για μια στιγμή, πριν με ειρωνευτείτε. Υποθέστε ότι την 6η Μαΐου συμβεί μια τεράστια αλλαγή κι έρθει μια νέα κυβέρνηση η οποία θα δώσει πραγματικά λύσεις στα υλιστικά προβλήματα, ήτοι δουλειά, ασφάλεια, δικαιοσύνη, οικονομική ανάκαμψη, άρτο και θεάματα και ξαφνικά η κοινωνία μας να γίνει τέλεια χωρίς προβλήματα, εγκληματικότητα, λαθρομετανάστες, κλέφτες πολιτικούς, καταχραστές, νταβατζήδες, εμπόρους ναρκωτικών και όλοι να έχουν πολλά χρήματα, καταθέσεις, ακίνητα και υλικά αγαθά, τότε λέω σκεφτείτε πόσα χρόνια το πολύ θα καταφέρετε να ζήσετε για να τα χαρείτε;
Να λοιπόν τι θα ψηφίσω: Αυτόν που μου εγγυάται αιώνια ζωή.
Θα ψηφίσω αυτό που επιλέγω κάθε μέρα. Μετάνοια-Ανάσταση ψυχής. Κυβερνήτη τον Χριστό στην καρδιά μας και όλα  είναι ωραία. Αυτή η κυβέρνηση του Χριστού που κάνει τον πιστό φτωχό να γελάει, ενώ ο άπιστος πλούσιος υποφέρει από το άγχος, που κάνει τον πιστό αμόρφωτο να θεολογεί, ενώ ο άπιστος σοφός του κόσμου τούτου αυτοκτονεί, που κάνει τον πιστό άρρωστο να δοξολογεί, ενώ ο άπιστος υγιή καταρρέει, τον πιστό ετοιμοθάνατο να λαχταρά να φύγει, ενώ ο άπιστος νέο τρέμει τα γηρατιά.
Έτσι στις εκλογές ας σταυρώσουμε την παλιά μας φύση και το μόνο σύμβολο που πρέπει να σηκώσουμε στις καρδιές μας, όταν οι υπόλοιποι ανεμίζουν τα λάβαρα του ψεύδους, να είναι ο Σταυρός του Κυρίου μας, το αληθινό σύμβολο της νίκης.