Χαρακτηριστική είναι η ευλάβεια που δείχνει ο απλός πιστός λαός σε έναν ιερωμένο. Όταν δε ο ιερωμένος είναι και υψηλόβαθμος, δηλαδή Επίσκοπος - πόσο μάλλον και Πατριάρχης - η ευλάβεια και ο σεβασμός είναι ακόμη μεγαλύτερος. Σε αυτό σήμερα βοηθά, τόσο η μεγαλοπρεπής εμφάνιση, (άμφια, μακρύς λευκός πώγωνας) όσο και η μόρφωση (λόγια κείμενα, εντυπωσιακή χρήση του λόγου ).
Ο επιβαλλόμενος αυτός σεβασμός όμως, πολλές φορές μας οδηγεί σε αφορισμούς του τύπου: «μα είναι δυνατόν να σφάλλει ο πατριάρχης και εσύ ένας απλός ιερέας, μοναχός ή λαϊκός να έχεις δίκιο;». Είναι όμως το αξίωμα του Επισκόπου κριτήριο Ορθοδοξίας; Θα μπορούσαμε να πούμε ασφαλώς, ότι όποιος είναι Επίσκοπος είναι και ορθόδοξος;
Η εκκλησιαστική ιστορία μας δείχνει πως «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά». Τα εξωτερικά στοιχεία μόνο, δεν αποτελούν κριτήριο ορθοδοξίας.
Ενδεικτικά και προς απόδειξη των παραπάνω παραθέτω αρχικά μία στατιστική έρευνα, που αφορά τους πατριαρχεύσαντες στο θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, από το έτος 306 μ.Χ. (Μητροφάνης ο Α΄) έως 806 μ.Χ. (Ταράσιος). Στη διάρκεια αυτών των πεντακοσίων χρόνων υπήρξαν 53 πατριάρχες, εκ των οποίων ορθόδοξοι ήταν οι 37 (ποσοστό 69%) και αιρετικοί οι 16 (ποσοστό 31%). Δηλαδή, σχεδόν το ένα τρίτο των πατριαρχών που ανέβηκαν στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, εκείνα τα χρόνια, υπήρξαν αιρετικοί. Παρομοίως και σε άλλες χρονικές περιόδους.(1),(2)
Όποιος έχει διαβάσει εκκλησιαστική ιστορία γνωρίζει για τις αντιδράσεις των ορθοδόξων κατά τα έτη που οι αιρετικοί πατριάρχες προσπάθησαν να αλλοιώσουν την ορθόδοξη διδασκαλία. Αγαπητοί αδελφοί, ως λαός του Θεού, πρέπει να επαγρυπνούμε. Να καταγγέλλουμε τα αλλότρια διδάγματα και να φυλάμε τις Θερμοπύλες της Ορθοδοξίας. Το «πείθεσθε τοις ηγουμένοις» δεν ισχύει για τα θέματα πίστεως. Όταν δηλαδή ο Επίσκοπος δεν ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας, δεν οφείλουμε σε αυτόν καμία υπακοή και πρέπει να αποτειχιζόμαστε αμέσως από αυτόν . Θέλει δε πολύ προσοχή, γιατί οι λυκοποιμένες δεν έλειψαν και ούτε θα λείψουν από την Εκκλησία. Τα "ουαί" του Κυρίου, που ακούσαμε χθες δεν ειπώθηκαν μόνο για τους τότε Φαρισαίους, αλλά και για τους τοιούτους όλων των εποχών.
Κλείνοντας, και προς προβληματισμό, παραθέτω από το βιβλίο «Πατριαρχικά»(3) , που περιλαμβάνει τις εμπιστευτικές επιστολές των Ενετών διπλωματών της Κωνσταντινούπολης προς την Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας, έγγραφο-αποκάλυψη του 1671, όπου περιγράφεται συνωμοσία του Βατικανού εναντίον της Ορθοδοξίας, μέσα από την - ευτυχώς ανεπιτυχή - δράση οκτώ ορθοδόξων, κατά το σχήμα, επισκόπων, για υποταγή της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Λατινική…
Αν μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι φαινομενικά ορθόδοξοι επίσκοποι προδίδουν την Ορθοδοξία, τότε ας θυμηθούμε τον Ιούδα, πως από μαθητής του Χριστού, έγινε προδότης, και ας ευχηθούμε μετάνοια στους ακολουθούντες τους αιώνιους Ιούδες, για να μην απωλέσουν την ψυχή τους μαζί με αυτούς.
ΠΗΓΕΣ:
1. Κατάλογος ιστορικός των πρώτων επισκόπων και των εφεξής πατριαρχών της εν Κωνσταντινουπόλει Αγίας και Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, Ζαχαρίου Μαθά επισκόπου Θήρας, Αθήνα 1884
2. Κατάλογος Οικουμενικών Πατριαρχών της Κωνσταντινουπόλεως http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82_%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%81%CF%87%CF%8E%CE%BD_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CF%82
3. Πατριαρχικά, ήτοι ανέκδοτοι πληροφορίαι σχετικαί προς τους πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως από του 1556-1702, Κωνσταντίνου Μέρτζιου, Αθήνα 1951 http://academyofathens.ekt.gr/praktika/index.jsp?id=49&p=1&lang=el
Tο ελληνικό κείμενο από ποια πηγή είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Καλή Ανάσταση!
Είναι από την πηγή 3 "Πατριαρχικά" σελ.79-84.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση αδελφέ μου, με υγεία και κάθε καλό!