"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Μεταμοσχεύσεις : Τα αντιαιρετικά, τα εγκόλπια και τα αιρετικά

ΣΗΜΕΙΩΣΗ "ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ": Παραθέτουμε ενδιαφέρον άρθρο από το ιστολόγιο του κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη (εδώ). (Δείτε επίσης και στο ιστολόγιο ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ εδώ και εδώ)

Με τίτλο "Εγκεφαλικός θάνατος, η θέση του Πατριάρχη" θρησκευτικό, ή μάλλον εκκλησιαστικό, ιστολόγιο (1) επιχειρούσε να αναδείξει την αντίθεση του οικουμενικού Βαρθολομαίου προς τις μεταμοσχεύσεις. Προς τούτο μας παρουσίασε ακόμη και τις θέσεις του μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιεροθέου Βλάχου (2).


Όσον αφορά στον οικουμενικό Βαρθολομαίο είναι γνωστή η διγλωσσία, ή καλύτερα πολυγλωσσία, την οποία χρησιμοποιεί όταν απευθύνεται στους Σιωνιστές, στους Μουσουλμάνους και στις λοιπές "αναδενδράδες" που βλάστησαν μετά το παπικό Σχίσμα. Μιλεί και λέει αυτά που περιμένουν να ακούσουν οι ακροατές του. Την τόλμη της Ορθόδοξης ομολογίας δεν την έχει σκεπτόμενος ίσως τις παρενέργειες - εθνικό συμφέρον - που αυτή θα συνεπαγόταν. Παρά ταύτα και παρά τις κατά περίσταση μεταμορφώσεις του, τα πράγματα εξελίσσονται όπως τα ζούμε και τα βλέπουμε. Βρισκόμαστε υπό κατοχή και με επαχθές χρέος. Ούτε σε εκατό χρόνια δεν πρόκειται να το εξοφλήσουμε. Μόνιμη θα είναι η υποδούλωση.


Τι ακριβώς πρεσβεύει "κατά την καρδίαν" περί των μεταμοσχεύσεων ο οικουμενικός ουδείς γνωρίζει. Πάντως μας έχει δώσει ένα μικρό δείγμα, όταν επισκεπτόμενος την Καλαμάτα και εγκαινιάζων το Νεφρολογικό Κέντρο "Μεσόγειος", είπε επί λέξει τα ακόλουθα :


"Επί τη ευκαιρία, παρενθετικώς, θα ηθέλαμε να κάμωμεν θερμοτάτην έκκλησιν υπέρ της δωρεάς οργάνων. Θα επαναλάβωμεν το σύνθημα το οποίον είδομεν επικολλημένον εις πολλά αυτοκίνητα εις την Αυστραλίαν, κατά παλαιοτέραν επίσκεψιν ημών εις την χώραν εκείνην: «Μη παίρνετε τα νεφρά σας μαζί σας στον ουρανό. Κάποιοι τα χρειάζονται στην γη!». (3)

Οπότε το θρησκευτικό (εκκλησιαστικό) αντιαιρετικό ιστολόγιο έσπευσε να ανασκευάσει αυτά που είχε δηλώσει. Και τι μας γράφει; Ότι ο οικουμενικός αναφερόταν μόνο στις μεταμοσχεύσεις νεφρών. Το "θερμοτάτην έκκλησιν υπέρ της δωρεάς οργάνων" αφορούσε μόνο στους νεφρούς!


Τούτο θυμίζει τους λεγόμενους μεταπατερικούς θεολόγους. Οι οποίοι θέλοντας και αυτοί να ανασκευάσουν τις αιρετικότατες διδαχές τους, μας πληροφόρησαν ότι "η μεταπατερική θεολογία σημαίνει μετά-των-πατέρων". Δηλαδή, μαζί με τους πατέρες, οι οποίοι όμως, συμπληρώνουμε, ουδόλως συμφωνούν μαζί τους. Τόσο στρεψόδικοι είναι.


Με αυτή τη συστροφή των λέξεων και των εννοημάτων επικαλούνται, όπως είπαμε, και έναν νεοησυχαστή επίσκοπο, του οποίου το δίγλωσσο και το δίψυχο αποφεύγουν να μας παρουσιάσουν. Ας έλθουμε λοιπόν και στον επίσκοπο Ιερόθεο Βλάχο.


Ήταν κι αυτός μέλος της Επιτροπής Βιοηθικής την οποία συγκρότησε ο μακαριστός Χριστόδουλος, όπου και ο γράφων εκλήθη άπαξ να καταθέσει τις επιστημονικές αντιρρήσεις του επί του "εγκεφαλικού θανάτου". Έκτοτε, και πλην μιας ακόμη ραδιοφωνικής προσκλήσεως στο Ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον π. Κων. Στρατηγόπουλο, θεωρήθηκε ότι "Κύριος απέλιπεν αυτόν". Ωστόσο, εξακολουθούμε να γράφουμε καταγγέλοντας την θρησκευτική - γιατί όχι και εκκλησιαστική - ορθότητα και την "τρομοκρατία της ενημέρωσης" (π. Στρατηγόπουλος) στο ζήτημα των μεταμοσχεύσεων.


Η Επιτροπή Βιοηθικής της Ιεράς Συνόδου μετά το τέλος των εργασιών της εξέδωσε ένα βιβλίο, όπου βλέπουμε τι μεταξύ άλλλων πρεσβεύει, καταθέτει και προτείνει, ο επίσκοπος Ναυπάκτου Ιερόθεος. Διαβάστε προσεκτικά :


"Σεβόμαστε την επιθυμία των ασθενών εκείνων, που με τη λήψη μοσχευμάτων επιθυμούν να παρατείνουν τον χρόνο της βιολογικής τους ζωής, με την προϋπόθεση ότι θα συντελέση στην πνευματική τους ολοκλήρωση και την επίτευξη του σκοπού της υπάρξεως."
(Βλέπε : Εκκλησία και Μεταμοσχεύσεις, σελ. 365-366
Σειρά Ποιμαντική Βιβλιοθήκη
Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος
Ειδική Συνοδική Επιτροπή επί της Βιοηθικής
).

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο νεοησυχαστής επίσκοπος Ναυπάκτου Ιερόθεος Βλάχος, στην εισηγητική του έκθεση που συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο "Εκκλησία και Μεταμοσχεύσεις", μόνο δύο παραπομπές σε εκκλησιαστικούς πατέρες καταθέτει : Στον αγ. Γρηγόριο Νύσσης έργο 5 και στον αγ. Συμεών νέο θεολόγο.

Χρειάζεται μήπως να συμπληρώσουμε κάτι; Μάλλον, θα λέγαμε, ότι ήταν εντελώς απρόσεκτος στη διατύπωση που μόλις πιο πάνω διαβάσατε. Διότι κυριολεκτικά ακυρώνει όλα όσα - νηπτικά και ησυχαστικά - εισηγείται θέτοντας εκτός μάχης τον αγ. Γρηγόριο Παλαμά. Παράλληλα, δημιουργεί και δυο στρατόπεδα μεταμοσχευμένων : Εκείνους οι οποίοι θα δοξάζουν το θεό επειδή έδωσε την εντολή στους γιατρούς να αποτελειώσουν έναν ετοιμοθάνατο, και εκείνους οι οποίοι θα δοξάζουν τον άνθρωπο και τη θανατηφόρο ζωή που δίνει δια της γνώσεως ή με την επιστήμη. Μετά, οι οπαδοί αυτών των δυο ομάδων θα αρχίσουν να σφάζονται μεταξύ τους, είναι επόμενο. Αλλά ας μη γράφω περισσότερα.


Παραπομπές
(1) http://www.egolpion.com/patriarxis_metamosxefseis.el.aspx
(2) http://kyprianoscy.blogspot.com/2011/08/blog-post_3099.html
(3) http://kyprianoscy.blogspot.com/2010/02/blog-post_03.html

Παράρτημα
Τα κατωτέρω τα λέει ο οικουμενικός (και το ιστολόγιο) όταν απευθύνεται προς ημάς. Όχι όμως όταν το ακροατήριο δεν έχει τη δική του γλώσσα. Τότε αλλάζουν τα πράγματα και το "μαθητεύσατε πάντα τα έθνη" σημαίνει να μαθητεύει ο οικουμενικός "εις τα έθνη".

«Η καρδία είναι το κέντρον της ψυχής και της υπάρξεως, διο και ο καρδιακός θάνατος είναι ο όντως θάνατος και όχι ο εγκεφαλικός. Η καρδία είναι η φωλεά της προσωπικότητος με όλον το θετικόν φορτίον των σπερμάτων της αρχαίας σκωρίας των παθών. Δια τούτο και οι Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας επιμένουν πολύ εις την ανάγκην της καθάρσεως της καρδίας, και μάλιστα προσδιορίζουν τον τρόπον δια της αδιαλείπτου προσευχής: "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλόν", δια της πνευματικής εγρηγόρσεως, ανυστάκτου προσοχής και νηπτικής ασκήσεως, δια της χαλιναγωγήσεως της φαντασίας με την φύλαξιν των αισθήσεων, δια του κατά Θεόν πένθους και των δακρύων, δια της εξαγορεύσεως των λογισμών και εξομολογήσεως των αμαρτημάτων. Τότε η Χάρις του Θεού καθαρίζει, θεραπεύει, ειρηνεύει και αγιάζει την καρδίαν, και την καθιστά άξιον κατοικητήριον του Θεού. Εις την Παλαιάν Διαθήκην ο Θεός ζητεί από τον πιστόν: "Υιε, δος μοι σήν καρδίαν". Απαιτεί δηλαδή το όλον πρόσωπον, την όλην προσωπικότητα (σ.σ. θα ήταν καλύτερο αν μας έγραφε τον όλο άνθρωπον) και ζωήν. Η ένωσις της καρδίας με τον Θεόν είναι το ύψιστον των εφετών, το οποίον όμως δύναται να επιτευχθή μόνον εάν ο Θεός «διανοίξη» την καρδίαν μας, όπως της Αγίας Λυδίας. Δεν είναι αποτέλεσμα μόνον της ιδικής μας επιθυμίας».

3 σχόλια:

  1. Παρακαλώ!
    Παρακολουθώ το αξιόλογο ιστολόγιό σας και ωφελούμαι. Να είστε καλά με υγεία και καλό υπόλοιπο Μεγάλης Τεσσαρακοστής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το σχόλιο αυτό κατατέθηκε στο ιστολόγιο ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ, στο οποίο έχετε παραπομπή. Το αφήνω κι εδώ διότι μπορεί να δυσκολευτούν οι αναγνώστες σας διαβάζοντας αυτά που έγραψα και αυτά που γράφει η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ. Η οποία στο παρελθόν μου συνέστησε να ασχολούμαι με τις μεταμοσχεύσεις και να αφήσω σε άλλους τα θεολογικά. Τους άκουσα, αλλά πουθενά δεν είδα να αναδημοσιεύουν, καθώς εσείς, άρθρα μου. Είμαι, βλέπετε, σχισματοαιρετικός, πλανεμένος ή ακόμη και αιρετικός. Κατ΄ αυτούς το ποτήρι με το νερό της αληθείας - όχι της κοσμικής αλήθειας - πρέπει να δίνεται "με δόσεις και με διάκριση". Τέλος πάντων, ας είναι.

    Το σχόλιο ήταν αυτό :

    Θέλοντας να σας βοηθήσω στην καλύτερη κατανόηση των πραγμάτων, εσάς και των αναγνωστών σας, θα παρατηρούσα ότι :

    Έτσι όπως παρουσιάζετε τη διαφωνία σας στο πρώτο μέρος της

    (: Μα αυτο, το κειμενο που αφορα το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ της καρδιας ... όλα αφορουν τις μεταμοσχευσεις των ΣΑΡΚΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ και κολησαν σε μια παρεισακτη κουβεντα που αφορα το μερος της ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ καρδιας)

    προκαλείται στον αναγνώστη σύγχυση. Επειδή δημιουργείται σαφής διαχωρισμός και διαστολή μεταξύ πνευματικής (καρδίας) και σαρκίνης καρδιάς.

    Τα πνευματικά ζητήματα και σε ό,τι αυτά αφορούν, δεν είναι δυνατόν να διαχωρίζονται ριζικά από τα υλικά. Υπάρχει άμεση συνάφεια, συσχετισμός, και απαιτείται διάκριση. Όταν λοιπόν αναφερόμαστε στην καρδία, αναφερόμαστε και στη σαρκίνη (όχι σαρκική) καρδιά. Η πνευματική κάθαρση είναι όντως πνευματική, διότι δεν νομίζω ότι χρειάζεται χειρουργική επέμβαση για να την καθαρίσουμε. Αφορά σε αυτή τούτη την καρδιά, αφού εξ αυτής ζούμε.

    Η κάθαρση - σε παρένθεση ας γράψουμε και "χειρουργική" - γίνεται όντως καθώς περιγράφεται στο απόσπασμα που παραθέσατε του π. Ιεροθέου Βλάχου και είναι άλλο θέμα, σοβαρότατο οπωσδήποτε, η διγλωσσία (και) αυτού.

    Ας έχουμε λοιπόν υπόψη ότι η πνευματική κάθαρση της καρδίας, επιφέρει αληθώς και ουσιαστικώς την κάθαρση και αυτής της σαρκίνης καρδιάς, αν θέλουμε να είμαστε σύμφρονοι του αποστολικού λόγου "και καθώς εφορέσαμεν την εικόνα του χοϊκού, φορέσομεν την εικόνα του επουρανίου".

    ΑπάντησηΔιαγραφή