666 ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ

Σχόλιο του διαχειριστού του ιστολογίου "Κρυφό Σχολειό": Εδώ και σαράντα χρόνια ακούω για το χάραγμα 666 μία ότι είναι το ΕΚΑΜ, μία ότι είναι το BARCODE, μία ότι είναι το διαβατήριο, το ΑΦΜ, το ΑΜΚΑ, το κινητό τηλέφωνο, το εμβόλιο και τώρα η νέα ταυτότητα. Το τραγελαφικό μάλιστα είναι πως αυτοί που επέμεναν πως το χάραγμα είναι π.χ. το εμβόλιο, με την ίδια ξεδιαντροπιά - χωρίς να καταλαβαίνουν πόσο εξευτελίζονται αυτοαναιρούμενοι - επιμένουν τώρα ότι τελικά είναι η νέα ταυτότητα, η παραλαβή της οποίας δήθεν ...ξεβαπτίζει τον Χριστιανό. Όπως είχα δηλώσει και στο παρελθόν, στο ζήτημα αυτό δεν έχω εντρυφήσει διότι δεν μου προκάλεσε ποτέ κάποια ανάπαυση στην ψυχή μου. Ανακάλυψα όμως μία τοποθέτηση ενός σπουδαίου Ρώσου θεολόγου - ίσως του σημαντικότερου εν ζωή - του Καθηγητού της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας κ. Αλεξίου Οσίποφ, η οποία μπορώ να πω ότι με αναπαύει και με εκφράζει απόλυτα, σε αντίθεση με άλλες τοποθετήσεις. Μεταφράζω λοιπόν από το κεφάλαιο "666 και ΑΦΜ" του βιβλίου του "Путь разума в поисках истины" ("Ο δρόμος της λογικής στην αναζήτηση της αλήθειας") τα κάτωθι, προσθέτοντας και κάποια συμπληρωματικά σχόλια:

"Οι άνθρωποι τείνουν ιδιαίτερα να δίνουν αναμφισβήτητη θρησκευτική σημασία σε σημεία, σύμβολα, αντικείμενα, υπερφυσικά φαινόμενα και άλλα εξωτερικά πράγματα. Και αυτός θα είναι ένας από τους λόγους της τρομερής καταστροφής που προβλέπει με απόλυτη σιγουριά ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνοφ... Ο κύριος λόγος της απομάκρυνσης των Χριστιανών: «Όποιος δεν έχει αποδεχτεί την Βασιλεία του Θεού μέσα του, δεν θα αναγνωρίσει τον Αντίχριστο, σίγουρα θα γίνει, κατά τρόπο ακατανόητο, οπαδός του» (Άγ. Ιγνάτιος Μπριαντσανίνοφ, Έργα, τ. 4, Πετρούπολη 1905, σ. 267). «Καὶ διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει» ( Β' Θεσ. β' 11).

Με τον όρο μη αποδοχή της Βασιλείας του Θεού μέσα στον εαυτό μας εννοείται ο πνευματικός εκφυλισμός των Χριστιανών: η πλήρης εμβάπτιση του νου τους (σφραγίδα στο μέτωπο) και όλων των έργων τους (σφραγίδα στα δεξιά ως σύμβολο της ανθρώπινης δραστηριότητας) στη φροντίδα μόνο για αυτή τη ζωή, μόνο για το τι θα φάμε, τι θα πιούμε και τι θα φορέσουμε και πλήρης εγκατάλειψη των σκέψεων για την Βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη της (Ματθ. ϛ΄ 31-33). Αυτός ο απόλυτος υλισμός είναι το «όνομα» του Αντιχρίστου ως του μεγαλύτερου ιδεολόγου του. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Αποκάλυψη του Ιωάννου του Θεολόγου προσδιορίζεται με τον αριθμό 666. Αυτός ο αριθμός είναι, στην ουσία, το βιβλικό σύμβολο του Μαμωνά [1] - το βασίλειο της γήινης αφθονίας, δόξας και δύναμης. Αυτό προκύπτει από ένα ιστορικό γεγονός που χρονολογείται από την εποχή του Σολομώντα, κατά το οποίο το εβραϊκό κράτος έφτασε στο απόγειο της ακμής του. Μόνο ο χρυσός που ερχόταν στον Σολομώντα κάθε χρόνο, είχε βάρος 666 τάλαντα (Γ' Βασ. ι' 14 [2]· Β' Παραλ. θ΄ 13 [3]), δηλαδή 32 τόνοι και 707,26 κιλά! 

Το να μη δέχεται κανείς τη Βασιλεία του Θεού μέσα του σημαίνει να δέχεται αυτόν που δίνει άρτο και θεάματα. Οι περισσότεροι επιφανειακοί πιστοί αναζητούν έναν τέτοιο βασιλιά και σωτήρα. Το περιστατικό του Ευαγγελίου με τους πέντε χιλιάδες ανθρώπους που τράφηκαν με τους πέντε άρτους το δείχνει καλά αυτό: «Οἱ οὖν ἄνθρωποι, ἰδόντες ὃ ἐποίησε σημεῖον ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγον ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης ὁ ἐρχόμενος εἰς τὸν κόσμον. Ἰησοῦς οὖν γνοὺς ὅτι μέλλουσιν ἔρχεσθαι καὶ ἁρπάζειν αὐτὸν ἵνα ποιήσωσιν αὐτὸν βασιλέα, ἀνεχώρησε πάλιν εἰς τὸ ὄρος αὐτὸς μόνος» (Ιω. ϛ΄ 14-15).

Η σύγχρονη επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος έχει δώσει σε αυτό το θέμα νέες και σοβαρές ωθήσεις, οι οποίες συνδέονται με τις δυνατότητες πλήρους ελέγχου του κάθε ανθρώπου και, σε πολύ μεγάλο βαθμό, ελέγχου της συμπεριφοράς του. Έτσι, σύμφωνα με μια σειρά ειδικών που σχετίζονται με την τεχνολογία των υπολογιστών, υπάρχουν επί του παρόντος πραγματικές δυνατότητες για μαζική διαχείριση ανθρώπων. Υποστηρίζουν ότι η δυνατότητα εισαγωγής ολοκληρωμένων συστημάτων ελέγχου υπολογιστών στον πλανήτη μας είναι προ των πυλών και θα εφαρμοστεί σχεδόν κάπου την περίοδο 2010–2020.

Από αυτή την άποψη, το ζήτημα των «τριών εξαριών» είναι επίσης σαφές (κυριολεκτικά ο αριθμός 666 στα εβραϊκά αντιστοιχεί στην φράση "המלך לישראל", δηλαδή "Βασιλεύς του Ισραήλ"[4]). Το ψυχολογικό του χαρακτηριστικό έγκειται στη συγκεκριμένη ορατότητα αυτού του συμβόλου και εξ ου και στην εντυπωσιακή σημασία του για την άπειρη συνείδηση. Η αυξημένη εστίαση σε αυτό το αποκαλυπτικό σημάδι διεγείρεται επίσης από το γεγονός ότι, αν και από την άποψη της τεχνολογίας και της γενικής μαθηματικής βάσης της τεχνολογίας υπολογιστών, δεν είναι υποχρεωτικό στα συστήματα υπολογισμού, ωστόσο, η παρουσία του σε αυτά, όπως πολλοί πιστεύουν, έχει γίνει πανταχού παρούσα.

Είναι προφανές ότι όσοι εισάγουν αυτό το σημάδι πιστεύουν στη μαγική του δύναμη και προσπαθούν να εμφυσήσουν την πίστη τους σε αυτό το είδωλο σε όλους, και κυρίως στους Χριστιανούς. Όμως η αντίδραση του Αποστόλου Παύλου σε οποιαδήποτε παγανιστική πίστη ήταν απολύτως σαφής: «οὐδὲν εἴδωλον ἐν κόσμῳ» (Α' Κορ. η΄ 4). Δηλαδή, όλα τα παγανιστικά μυστικιστικά σημάδια (αριθμοί, λέξεις, εικόνες, ξόρκια, μαγικές πράξεις, μαγεία κ.λπ. κ.λπ.) από μόνα τους, χωρίς πίστη στη σημασία τους, δεν έχουν δύναμη και εξουσία σε έναν Χριστιανό που έχει πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό και είναι σφραγισμένος με τα Άγια Του Μυστήρια. Επιπλέον, ο Απόστολος Παύλος ενώ προειδοποιεί αυστηρά: «οὐ δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν καὶ ποτήριον δαιμονίων· οὐ δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν καὶ τραπέζης δαιμονίων. Ἢ παραζηλοῦμεν τὸν Κύριον; Μὴ ἰσχυρότεροι αὐτοῦ ἐσμεν;» (Α΄ Κορ. ι΄ 21-22), γράφει αμέσως για τη στάση απέναντι σε πράγματα που θυσιάζονται άμεσα στα είδωλα: «Πᾶν τὸ ἐν μακέλλῳ πωλούμενον ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν·τοῦ γὰρ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς. εἰ δέ τις καλεῖ ὑμᾶς τῶν ἀπίστων καὶ θέλετε πορεύεσθαι, πᾶν τὸ παρατιθέμενον ὑμῖν ἐσθίετε μηδὲν ἀνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν» (Α΄ Κορ. ι΄ 25-27). Όπως βλέπουμε, ο Απόστολος δεν φοβόταν τα κρέατα που είχαν θυσιαστεί στα είδωλα, τα ξόρκια, τα «ψηφία» κ.λπ., αλλά την ειδωλολατρία. Τώρα όλα είναι αντίστροφα και δεν έχει τέλος η έρευνα για να δούμε αν κάπου κρύβονται τα εξάρια...

Αλλά το ερώτημα είναι: αφού αυτός ο αριθμός ως αριθμός του ονόματος του Αντίχριστου αναφέρεται στις Γραφές, τότε η αδιαφορία για τη χρήση του δεν θα μπορούσε να είναι ο λόγος για την ανεπαίσθητη αποδοχή του ίδιου του θηρίου; Για να κατανοήσουμε αυτό το ερώτημα, θα πρέπει να δούμε τι εννοούν οι Άγιοι Πατέρες με αυτό το ανεπαίσθητο. Περιεκτική απάντηση δίνει ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνοφ: «Οι λάτρεις της ειρήνης, που κατά την διάρκεια της επίγειας ζωής του Θεανθρώπου, απέρριψαν και σκότωσαν τον Χριστό ολοκληρώνοντας τις θηριωδίες τους (Ματθ. κγ΄ 32), στα έσχατα χρόνια του κόσμου θα καταλήξουν να αποδεχτούν τον Αντίχριστο αποδίδοντάς του θεϊκή τιμή (Ιω. ε΄ 43). Η λατρεία της ειρήνης είναι τρομερή! Μπαίνει σε ένα άτομο με δυσδιάκριτο τρόπο και σταδιακά, και, αφού μπει, γίνεται ο σκληρός και απεριόριστος κυβερνήτης του. Όπως οι άνθρωποι σταδιακά προετοιμάστηκαν και απέκτησαν πνευματική διάθεση ικανή για θεοκτονία, έτσι σταδιακά προετοιμάζονται, αποκτούν διάθεση και χαρακτήρα ικανό να δεχτεί τον Αντίχριστο (Β' Θεσ. β΄ 7-12)» (Έργα, τ. 5, Πετρούπολη 1905, σ. 308).

Αποδεικνύεται ότι ζώντας όχι σύμφωνα με τις εντολές του Ευαγγελίου, αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία του κόσμου (Κολ. β΄ 8), η αφομοίωση του πνεύματος και των ιδεών μιας ιδεολογίας που αποσκοπεί αποκλειστικά στην οικοδόμηση του παραδείσου στη γη, οδηγεί ανεπαίσθητα και φυσικά τον λάτρη της ειρήνης στην αποδοχή του κοσμοκράτορα. Και η σύγχρονη θεολογία, όπως και οι δραστηριότητες των χριστιανικών εκκλησιών (πρώτα από όλα, κοινωνικές και πολιτιστικές σε όλη τους την ποικιλομορφία - μέχρι στιγμής κυρίως στη Δύση), περισσότερο από ποτέ στην ιστορία, εμπλέκεται σε αυτήν την ιδεολογία, την τεκμηριώνει και στην εφαρμογή της βλέπει την κύρια αποστολή της Εκκλησίας στον κόσμο [5]. Αυτή η αυξανόμενη τάση, που επηρεάζει όχι μόνο τους λαϊκούς και τον έγγαμο κλήρο, αλλά και τον μοναχισμό σε ολοένα μεγαλύτερη κλίμακα, δείχνει ότι αυτή την στιγμή δεν υπάρχει εκκλησιασμός του κόσμου αλλά εκκοσμίκευση των εκκλησιών.

Γεννιέται λοιπόν ένα σοβαρό ερώτημα: σε τι θα μετατραπεί η ίδια η τοπική Εκκλησία και ο κόσμος γύρω της, αν ο κλήρος και ο μοναχισμός της ακολουθήσουν μια μοιραία πορεία στην «αποστολή» τους; Άλλωστε η Εκκλησία είναι το προζύμι για τη «δοκιμασία» του ανθρώπινου κόσμου. Σε αυτό το μονοπάτι, οι Χριστιανοί και οι Εκκλησίες, θα αποδεχθούν σταδιακά και ανεπαίσθητα εντελώς ειδωλολατρικούς, αντιχριστιανικούς κανόνες και αξίες ζωής και στη συνέχεια θα αποδεχθούν τον ίδιο τον Αντίχριστο ως τον μεγαλύτερο διαφωτιστή και ευεργέτη της ανθρωπότητας, ως πραγματικό σωτήρα. 

Η ιδέα όμως της δυνατότητας ανεπαίσθητης αποκήρυξης του Χριστού ως αποτέλεσμα εξωτερικής εξαπάτησης (για παράδειγμα, τρία εξάρια κρυπτογραφημένα σε γραμμωτό κώδικα) έρχεται σε αποφασιστική αντίθεση με μια από τις πιο σημαντικές διατάξεις της Ορθόδοξης Πίστης: την άνευ όρων εξάρτηση της αιώνιας μοίρας ενός προσώπου από την συνειδητή ελεύθερη επιλογή του Χριστού ή του Αντίχριστου με τη ζωή του («Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται», Μαρκ. ιϛ΄ 16). Ο ίδιος ο Θεός, όλοι οι Άγιοι Πατέρες βεβαιώνουν, δεν μπορεί να μας σώσει χωρίς την θέλησή μας. Επιπλέον, κανείς και τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει έναν άνθρωπο χωρίς την συνειδητή απόρριψη του Χριστού και την συνειδητή αποδοχή ενός άλλου ως σωτήρα του κόσμου. Αλλά αυτή η απόρριψη ή η αποδοχή καθορίζεται άμεσα από την φύση της στάσης του Χριστιανού στις εντολές του Ευαγγελίου (και όχι στις ανθρώπινες εφευρέσεις).

Επομένως, η αποδοχή αυτού του σημαδιού μόνο ως ένδειξη πίστης στον Αντίχριστο καθίσταται καταστροφική για έναν Χριστιανό. Όσο δεν υπάρχει τέτοια πίστη, αυτή η μορφή, όπως και κάθε άλλο εξωτερικό, δεν μπορεί να τον καταστρέψει, γιατί από μόνη της δεν έχει θρησκευτική σημασία. Ο Απόστολος Παύλος έγραψε με απόλυτη πεποίθηση στους ειδωλολάτρες: «Εἰ οὖν ἀπεθάνετε σὺν τῷ Χριστῷ ἀπὸ τῶν στοιχείων τοῦ κόσμου, τί ὡς ζῶντες ἐν κόσμῳ δογματίζεσθε,μὴ ἅψῃ μηδὲ γεύσῃ μηδὲ θίγῃς -ἅ ἐστι πάντα εἰς φθορὰν τῇ ἀποχρήσει- κατὰ τὰ ἐντάλματα καὶ διδασκαλίας τῶν ἀνθρώπων;» (Κολ. β΄ 20-23). «Οἶδα καὶ πέπεισμαι ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ ὅτι οὐδὲν κοινὸν δι᾿ αὐτοῦ· εἰ μὴ τῷ λογιζομένῳ τι κοινὸν εἶναι, ἐκείνῳ κοινόν» (Ρωμ. ιδ΄ 14).

Ίσως ο Αντίχριστος να κάνει αυτόν τον αριθμό την «σφραγίδα» του (σε αντίθεση με τον Σταυρό του Χριστού), ένα σημάδι αναγνώρισης του ως σωτήρα της ανθρωπότητας. Τότε, με αυτή την ιδιότητα, η αποδοχή του θα σήμαινε πραγματικά αποστασία από τον Κύριο Ιησού Χριστό. Αλλά έξω από αυτό το νόημα, ο φόβος των εξαριών είναι σημάδι χριστιανικής δεισιδαιμονίας και, χωρίς αμφιβολία, η πηγή της χαιρεκακίας των κηρύκων αυτής της πίστης, που όπως κάποιο γνωστό ζώο αφήνουν τα ίχνη τους παντού.

Η σύγχρονη ανάπτυξη των αποκαλυπτικών διαθέσεων και προσδοκιών συνδέεται με την προφανή υποβάθμιση της ηθικής κατάστασης του ανθρώπου και ιδιαίτερα των δομών εξουσίας και την ταχέως αναπτυσσόμενη τάση προς μια αυξανόμενη συγκέντρωση πολιτικής, πληροφοριακής, επιστημονικής, τεχνικής, οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος σε ένα πολύ στενό κύκλο παγκόσμιων «υπερανθρώπων», απαλλαγμένων από ηθικά και άλλα ανώτερα ανθρώπινα συναισθήματα και κίνητρα. Από εδώ, αναδύεται ξεκάθαρα η ιδέα της δημιουργίας ενός ενιαίου παγκόσμιου κράτους, με επικεφαλής ακριβώς αυτή την χούφτα «θεών» με τις δυνατότητες απεριόριστης ισχύος «υπολογιστή», που θα οδηγήσει στην εγκαθίδρυση της καθολικής δουλείας τόσο του κάθε ατόμου, όσο και όλων των λαών της γης. Όλα αυτά συνάδουν πλήρως με τις αποκαλυπτικές προβλέψεις για ένα ολοκληρωτικό καθεστώς εξουσίας υπό έναν μοναδικό παγκόσμιο ηγέτη, όλης της ανθρωπότητας".

ΣΧΟΛΙΑ

[1]"Οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ" (Ματθ. ϛ΄ 24).

[2] "Καὶ ἦν ὁ σταθμὸς τοῦ χρυσίου τοῦ ἐληλυθότος τῷ Σαλωμὼν ἐν ἐνιαυτῷ ἑνὶ ἑξακόσια καὶ ἐξηκονταὲξ τάλαντα χρυσίου".

[3] "Καὶ ἦν ὁ σταθμὸς τοῦ χρυσίου τοῦ ἐνεχθέντος τῷ Σαλωμὼν ἐν ἐνιαυτῷ ἑνὶ ἑξακόσια ἑξηκονταὲξ τάλαντα χρυσίου".

[4] Αυτό δεν είναι αυθαίρετη άποψη, αλλά πιστοποιείται και από την Γεματρία: https://www.gimatria.co.il/?word=%D7%94%D7%9E%D7%9C%D7%9A%20%D7%9C%D7%99%D7%A9%D7%A8%D7%90%D7%9C Επίσης έτερος Ρώσος κληρικός γράφει τα εξής: "το 666 είναι η αριθμητική αξία της φράσης «Βασιλεύς του Ισραήλ». Ο Απόστολος Ιωάννης δεν αποκρυπτογράφησε άμεσα αυτόν τον αριθμό, για να μην αποκρούσουν οι Εβραίοι το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Οι Χριστιανοί δεν χρειάζεται να μαντέψουν μόνοι τους αν ο Αντίχριστος ήρθε ή όχι, αν βάζει τα σημάδια του ή όχι ακόμα. Δεν χρειάζεται να αναζητήσετε τον Αντίχριστο: θα παρουσιαστεί στον κόσμο. Θα δεχτεί αυτό που αρνήθηκε ο Χριστός - επίγεια δημόσια εξουσία. Επομένως, χρειάζεται μόνο να παρακολουθείτε τηλεόραση από καιρό σε καιρό. Εκεί θα δείξουν ζωντανά την αποκατάσταση του ναού του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ και την άνοδο στο θρόνο ενός νέου βασιλιά που θα απαιτήσει όχι απλώς πίστη, αλλά και θρησκευτική λατρεία προς αυτόν" (https://web.archive.org/web/20080527035516/http://gazeta.aif.ru/online/aif/1200/20_01). Σημειωτέον πως τον ίδιο τον Κύριό μας Ιησού Χριστό ως "Βασιλέα του Ισραήλ" τον χαρακτήριζαν κατά την επιθυμία τους οι Εβραίοι τόσο όταν τον επευφημούσαν με εθνικιστικό ενθουσιασμό ("εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ", Ιω. ιβ΄ 13), όσο και όταν τον σταύρωναν ειρωνευόμενοι το πρόσωπό του ("εἰ βασιλεὺς Ἰσραήλ ἐστι, καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ καὶ πιστεύσομεν ἐπ᾿ αὐτῷ", Ματθ. κζ΄ 42· "ὁ Χριστὸς ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ", Μαρκ. ιε΄ 32)... 

[5] Ένα χαρακτηριστικό κείμενο που εμφορείται από την αντιχριστιανική αυτήν ιδεολογία είναι και αυτό που εξέδωσε η Ψευδοσύνοδος του Κολυμβαρίου με τίτλο "Ἡ ἀποστολὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον": https://www.oac.gr/articlefiles/SYNODOS/H%20A%CE%A0%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9B%CE%97%20%CE%A4%CE%97%CE%A3%20%CE%9F%CE%A1%CE%98%CE%9F%CE%94%CE%9F%CE%9E%CE%9F%CE%A5%20%CE%95%CE%9A%CE%9A%CE%9B%CE%97%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%A3.pdf