Ε. Έλα, τέκνο μου, που σε ήθελα.
Λ. Την ευχή σας, Δέσποτα.
Ε. Την ευχή του Κυρίου. Ξέρεις ήθελα να σου προτείνω να γίνεις ιερέας.
Λ. Δέσποτα, δυστυχώς δεν μπορώ.
Ε. Ποιο είναι το κώλυμά σου, παιδί μου;
Λ. Είμαι Παλαιοημερολογίτης από την γέννησή μου...
Ε. Και αυτό είναι εμπόδιο; Αυτό είναι τιμή!
Λ. Κι όμως είναι εμπόδιο, Δέσποτα. Βλέπετε, αν είχα γεννηθεί στον χώρο των "σχισματοαιρετικών" του νέου ημερολογίου, το πιθανότερο δεν θα με είχαν βουτήξει στην Βάπτισή μου τελείως μέσα στην κολυμβήθρα, δηλαδή θα με είχαν βάλει μέχρι τη μέση στο νερό και μετά θα έριχναν με το χέρι τους στο κεφάλι μου, πράγμα το οποίο κάποιοι δικοί μας, θεωρούν ότι δεν είναι αληθινό Βάπτισμα... Αν όμως είχα βαπτισθεί με το νέο, θα ήταν δυνατόν αφού να ζήσω μία ζωή κοσμική μέσα στην πορνεία, την κλοπή, την γαστριμαργία, τα ναρκωτικά, το heavy metal, τον χουλιγκανισμό, τον τζόγο και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, να ερχόμουν έπειτα σε κάποιον "φωτισμένο" υπερζηλωτή κληρικό, οποίος αφού ζητούσε φωτογραφίες από την Βάπτισή μου θα μου έριχνε έναν Αναβαπτισμό (ως "εκ σχισματοαιρετικών" προερχόμενο και με την πρόφαση ότι "δεν τηρήθηκε ο τύπος"), και ως εκ θαύματος (ή μάλλον "διά μαγείας") θα με παρέδιδε ενώπιόν σας "καθαρό" και "αμόλυντο", έτοιμο να υπηρετήσω το Άγιο Θυσιαστήριο. Δυστυχώς όμως είχα την ατυχία να γεννηθώ και να βαπτιστώ με το παλαιό ημερολόγιο. Επομένως, όσο και να με τιμάει η πρότασή σας και όσο και να πονάω την Εκκλησία, δεν μπορώ να χειροτονηθώ, διότι έχω πέσει σε κωλύματα στερητικά της Ιερωσύνης, χωρίς ελπίδα εξαφανίσεώς τους διά μαγείας (ή μάλλον "ως εκ θαύματος")...
Ε. Τέκνο μου, με προβληματίζεις πολύ με αυτό που μου λες. Μήπως πρέπει να γίνει μια "Οικονομία" και να σε κάνω ιερέα...
Λ. Όχι, Δέσποτα μου, να μη γίνει καμία Παρανομία και μας κάψει ο Θεός! Μόνο σας ζητώ μία χάρη.
Ε. Ακούω.
Λ. Τους "κληρικούς" αυτούς αν δεν μπορείτε να τους καθαιρέσετε (αν και δεν έχουν αληθινή Ιερωσύνη, αφού "ο Θεός πάντας ου χειροτονεί"- ασχέτως του ότι και διά τούτων ενεργεί "διά το σωθήναι τον λαόν"), τουλάχιστον μη χειροτονείτε άλλους τέτοιους. Λυπηθείτε μας!
Τον έχω ζήσει τον παραπάνω διάλογο αδελφέ Νικόλαε και μάλιστα ενώπιον και άλλων λαϊκών (και η σύζηγός μου ήταν μπροστά στον διάλογο αυτό) στο καφενείο του Ιερού Ναού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ: Εσένα πότε θα σε χειροτονήσουμε ;
Λ: Υπάρχουν κωλύματα ιερωσύνης (προγαμιαίες σχέσεις). Το Ιερό Πηδάλιον το απαγορεύει.
Ε: Ε ! Αν ακολουθούσαμε κατά γράμμα το Πηδάλιο...
Λ: Μετά από 3000 χρόνια μετάνοιας ίσως.
Ε: Μα εγώ δεν θα ζώ τότε να σε χειροτονήσω.
Και κάπου εκεί με μερικούς αστεϊσμούς από μέρους μου απλά έκλεισε συζήτηση...
Μακάρι να μην υπήρχαν κωλύματα και να είχα την δυνατότητα να υπηρετήσω τον Κύριο Ιησού Χριστό. Αλλά καλύτερα λαϊκός με ελπίδα Σωτηρίας παρά κληρικός με παρανομίες.
Ναι, αδελφέ κατάλαβα σε ποιον αναφέρεσαι, γιατί την ατάκα "εσένα πότε θα σε χειροτονήσουμε" την λέει σε όλους (και σε μένα).
ΔιαγραφήΚατά τα άλλα κατηγορούμε τους Νεοημερολογίτες/Οικουμενιστές επειδή παραβαίνουν το Πηδάλιον!