Πριν κάποιο καιρό δημοσιεύσαμε την πολύ σημαντική ομιλία του ιερομονάχου π.Ευγενίου, εδώ.
Σήμερα δημοσιεύουμε τις απαντήσεις του π.Ευγενίου σε 2 σχόλια αναγνωστών.
***
Κατ’ αρχάς ευχαριστώ τους αγαπητούς εν Χριστώ αδελφούς που μου δίδουν την ευκαιρία να διευκρινίσω κάποια θέματα. Είναι ευνόητο ότι μια ομιλία έστω δύωρη δεν μπορεί να καλύψει όλη την έκταση μίας τόσο ευρείας θεματικής.
Όσο αναφορά εις τον σχολιαστή "Orthodoxia Ortho" :
«χρειαζόμαστε την πιο δικαία κρίση και αυτή είναι σε θέση να μας την δώσει η Εκκλησία».
Η Εκκλησία αποφαίνεται αλανθάστως σε Οικουμενικές Συνόδους είναι αξίωμα απαράβατο τούτο. Δια τούτο η ομιλία κατέφυγε σ’ αυτές.
Αυτές λοιπόν μας διδάσκουν ότι ο μολυσμός εκ του ακατακρίτου αιρετικού δεν νοείται ως αυτόματη καθαίρεση αλλ΄ως κοινωνία στην αίρεση, κατάκριση, σχίσμα του.
Αυτές λοιπόν μας διδάσκουν ότι ο μολυσμός εκ του ακατακρίτου αιρετικού δεν νοείται ως αυτόματη καθαίρεση αλλ΄ως κοινωνία στην αίρεση, κατάκριση, σχίσμα του.
Μ’ άλλα λόγια το «κοινωνών ακοινωνήτω…» των Πατέρων ισχύει όχι γιατί δεν είναι ιερεύς ο εν λόγω ή διατί δεν τελεί Μυστήρια αλλά διότι απεδέχθη την αίρεση.
Παρακαλώ να παρακολουθήσετε με μεγαλύτερη προσοχή την ομιλία και θα γίνει σαφέστατο αυτό και ακόμη περισσότερο στο βιβλίο.
Πρέπει να εξετάζει ο πιστός το φρόνημα του δι’ ου προσέρχεται να μεταλάβει, το έγκυρο Μυστήριο δεν συνεπάγεται και αγιασμό απροϋπόθετα δια τους εν γνώσει κοινωνούντας.
Επαναλαμβάνω τα της ομιλίας, του Μ.Βασιλείου όπως τα καταγράφει ο όσιος Μελέτιος ο Γαλησιώτης:
«Ο δε σεπτός Βασίλειος Ώνπερ φησί, τον λόγον
ου στέργω, και το φρόνημα παντάπασι κακίζω
τούτων εικός εκφεύγειν με και την συγκοινωνίαν
Και ταύτα προεκθέμενος, ευθέως επιφέρει
Άλλως σωθήναι τον πιστόν και λύτρωσιν πταισμάτων» κ.ο.κ.
Τα επόμενα θα τα βρείτε στην ομιλία.
Και εκ των πρακτικών της Ε’ που το απεδέχθη η ίδια (βλέπε σχετικώς εις την ομιλία):
«διότι τότε μόνο ελπίζει έκαστος ότι θα λάβη άφεσιν αμαρτιών, αν αξιωθή της κοινωνίας των αγίων μυστηρίων από ιερείς οι οποίοι λατρεύουν τον Θεό ορθοδόξως»
(ίδε και αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού).
Ταύτα προς το παρόν.
Όσον αφορά τον αδελφό Σταύρο Τ.:
«Από το πρώτο βίντεο που παρακολούθησα καταλαβαίνω ότι η μελέτη του Ιερομονάχου στηρίζεται στην λανθασμένη βάση ότι ο Οικουμενισμός είναι μη κεκριμένη αίρεση».
Όχι δεν «στηρίζεται στην λανθασμένη βάση ότι ο Οικουμενισμός είναι μη κεκριμένη αίρεση», βεβαίως και θεωρώ ότι έχουν καταδικασθεί στο παρελθόν και μάλιστα από οικουμενικές συνόδους οι επί μέρους αιρέσεις που πρεσβεύει. Ως επί παραδείγματι μονοφυσιτισμός, filioque, κτιστή χάρη κ.ο.κ.
«Δηλαδή σύμφωνα με το σκεπτικό του, αν είναι μία η κατεγνωσμένη αίρεση, τότε δεν χρειάζεται κρίση, αλλά αν είναι 2, 3, 10 ατόφιες, τότε πρέπει να κριθούνε;»
Το σκεπτικό μου είναι ν΄ανατρέξω εις όλες τις οικουμενικές συνόδους και να δω πως εξέλαβαν τους αιρεσιάρχας των, μετανοημένους και μη, είτε επρέσβευαν «μία κατεγνωσμένη αίρεση» είτε«2,3,10 ατόφιες» δια τούτο κατέφυγα στα Πρακτικά των Γ΄, Δ΄, Ε’, Στ΄, Ζ΄, Η΄ και Θ΄ Οικουμενικών (στο υπό έκδοση βιβλίο).
Επειδή με βασάνιζε χρόνια αυτή η δίψα να μάθω που βρίσκεται η αλήθεια ακριβώς ένεκα της πολυφωνίας και της συγχύσεως που επικρατεί.
Από το μοναστήρι που εισήρθα πριν πολλά χρόνια αλλά και μετά ταύτα έψαχνα συνεχώς όχι μόνο στις Συνόδους αλλά και στους Πατέρες και αυτά συμπεριέλαβα στο βιβλίο μου. Δια τούτο
και περιέχει πάρα πολλές παραθέσεις όπως και η ομιλία μου.
και περιέχει πάρα πολλές παραθέσεις όπως και η ομιλία μου.
Το θέμα της Ζ΄Οικουμενικής θα μου επιτρέψεις να το θίξω εις το βιβλίο διότι είναι μεγάλο θέμα και θα χαρώ πολύ να του ασκήσεις κριτική.
Στο 3-4 λεπτό αναφέρω ότι : «ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης εις την υποσημείωση του ΚΗ’ Αποστολικού λέγει το Άκυρον να σημαίνει το «αργή μένειν» δεν αφορά δηλαδή το υπαρκτόν που είπε ανωτέρω αλλά το αποτέλεσμα. Στην πράξη πότε εκλαμβάνεται με την πρώτη έννοια και πότε με την δευτέρα».
Συνεπώς στο σημείο αυτό δεν ισχυρίζομαι ότι εις τους αιρετικούς το άκυρον δεν σημαίνει το ανυπόστατον αλλ’ ο άγιος Νικόδημος λέγει ότι το άκυρο σημαίνει το «αργή μένειν» και εγώ επιλέγω την πρώτη έννοια ως προς το άκυρο που είπε ανωτέρω (θέση Μ.Βασιλείου και οσίου Θεοδώρου Στουδίτου) να σημαίνει το ανυπόστατο. Παρακαλώ ξαναδές το στην ομιλία προφανώς δεν τον πρόσεξες καλά.
Συνεπώς στο σημείο αυτό δεν ισχυρίζομαι ότι εις τους αιρετικούς το άκυρον δεν σημαίνει το ανυπόστατον αλλ’ ο άγιος Νικόδημος λέγει ότι το άκυρο σημαίνει το «αργή μένειν» και εγώ επιλέγω την πρώτη έννοια ως προς το άκυρο που είπε ανωτέρω (θέση Μ.Βασιλείου και οσίου Θεοδώρου Στουδίτου) να σημαίνει το ανυπόστατο. Παρακαλώ ξαναδές το στην ομιλία προφανώς δεν τον πρόσεξες καλά.
Τον ΚΗ’ Αποστολικό Κανόνα δεν τον επικαλέσθηκα δια να τεκμηριώσω κάτι εις αυτή την συνάφεια, γιατί ούτε καν ξεκίνησα την διαπραγμάτευση του θέματος μου που κυρίως βασίζεται στα πρακτικά των Οικουμενικών αλλά απλώς δίδω στην ομιλία κάποιες διευκρινήσεις του περί ποία η έννοια του ακύρου, προστρέχοντας στον όσιο Νικόδημο που εκεί στην υποσημείωση αυτού του κανόνος το λέγει. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω άλλη λέξη(λέξεις) όπως επί παραδείγματι αυτόματη απώλεια της ιερωσύνης. Συνεπώς ο εκφωνήσας την ομιλία ταύτη σε βεβαιώνει πως δεν το αντελήφθης σωστά. Παρακαλώ και πάλι, μη δεις όλη την ομιλία εάν δεν το επιθυμείς, δες μόνο αυτό το σημείο.
Το θέμα της Ζ’ και της προς «Ρουφινιανόν» επιστολής που πολύ σωστά λέγεις ότι ανεγνώσθη τρεις φορές, θα τα δούμε στο βιβλίο όπως ήδη έχω πει καθώς και το περί των ομάδων θέμα.
Θεωρείς ως μη κεκριμένη αίρεση τον μονοφυσιτισμό αλλ΄ο άγιος Φλαβιανός διαφωνεί μαζί σου. Εκ της επιστολής που απέστειλε στον άγιο πάπα Λέοντα μετά την καθαίρεση του Ευτυχούς εις την ενδημούσα σύνοδο του 448 στην Κων/Πολη του γράφει:
«Τοιούτος ημίν τανύν αναπέφανται Ευτυχής ο πάλαι πρεσβύτερος, και αρχιμανδρίτης … την πάλαι του δυσσεβούς Ουαλεντίνου και Απολλιναρίου κακοδοξίαν ανανεούμενος» MANSI V 1232. ΣΠ. Μ. Πρακτ. Β’ τόμος σελ 4
Η αίρεση του Απολλιναρίου καταδικάστηκε υπό της Β’ Οικουμενικής και από τους αγίους Πατέρες Μ.Αθανασίου, Μ.Βασιλείου κ.α. Η αίρεση του Ουαλεντίνου, εκ της ερμηνείας του οσίου Νικοδήμου Αγιορείτου εις τον 95ο Κανόνα της Στ΄όπου λέγει «ότι και οι Μανιχαίοι και Ουαλεντινιανοί και Μαρκιονισταί προσερχόμενοι εις την ορθοδοξίαν πρέπει να βαπτίζονται» άρα πρόκειται περί καταδικασμένης αιρέσεως.
Συνεπώς ο Μονοφυσιτισμός ήταν ανανέωση των ήδη καταδικασμένων αιρέσεων Απολλιναρισμού και των Ουαλεντινιανών, «αποτελούσε συνισταμένη κακοδοξιών», παρά ταύτα η Δ’ τον Διόσκορο τον εξέλαβε ως έχοντα Ιερωσύνη μέχρι και της καθαιρέσεως του.
Επιπρόσθετα δεν αποτελεί ο Διόσκορος ένα μοναδικό πρόσωπο που καταδικάσθηκε στην Δ’ διότι μη λησμονούμε ότι συνοδικά κατοχυρώθηκε η αίρεση, εξετάσθηκαν και άλλοι 5 έξαρχοι όπως διασώζονται εις τα πρακτικά, οι οποίοι μετανόησαν. Στην ληστρική εκτός των πέντε Ιουβεναλίου Ιεροσολύμων, Θαλασσίου Καισαρείας, Ευσεβίου Αγκύρας, Ευσταθίου Βυρυττού και Βασιλείου Σελευκείας συμμετείχαν και άλλοι 121 επίσκοποι. Το σύνολο μαζί με τον Διόσκορο 127. Εάν ληφθούν υπ’ όψιν όπως τα εξιστορεί ο Βλ.Φειδάς «… συνοδευόταν από πλήθος φανατικών μοναχών και χειροδύναμων ναυτών…» (Εκκλησιαστική Ιστορία Α΄Τόμος σελ 636), όπως αντιλαμβανόμαστε δεν ήταν μόνον ο Διόσκορος. Απόδειξη, και εντός της ομιλίας αναφέρθη αυτό, ότι αρχιμανδρίται μετά την καθαίρεση του Διόσκουρου με επιστολή τους τον ονομάζουν αγιώτατο αρχιεπίσκοπο. Περιέχονται και άλλα στα πρακτικά. Αλλά και η ιστορία αποδεικνύει το τι έγινε με τον διάδοχό του στο θρόνο ιερό Προτέριο.
«Αυτά είναι λοιπόν τα επιχειρήματά σας…»
Έχεις δίκηο αγαπητέ το συζήτησα με τον Παιδαγωγό και του ζήτησα να μην το ξαναεπαναλάβει. Ζητώ συγγνώμη που άργησα, δεν έχω ιδιαίτερη επαφή με τον κόσμο και άργησαν να ‘ρθουν στα χέρια μου τα σχόλια σου (εκτυπωμένα, δεν έχω σύνδεση με διαδίκτυο και ούτε το επιθυμώ)
Κάπου γράφεις «Μακάρι να βοηθήσει και εμένα κάποιος, με τα επιχειρήματά του …».
Αυτό προσπαθεί να κάνει αυτή η απάντηση, η ομιλία και πιο τεκμηριωμένα το βιβλίο. Σ΄ευχαριστώ που είδες έστω και το πρώτο μέρος και πολύ περισσότερο για τα σχόλια σου. Εύχου και υπέρ εμού.
Ιερομόναχος Ευγένιος.
ΥΓ.
Ολόκληρα τα σχόλια των 2 σχολιαστών καθώς και τα 3 βίντεο με την σημαντική ομιλία, μπορείτε να τα δείτε εδώ:
http://opaidagogos.blogspot.com/2018/07/blog-post_7.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου