"Κρείττων γὰρ ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης Θεοῦ· καὶ διὰ τοῦτο τὸν πραῢν μαχητὴν ὁπλίζει τὸ Πνεῦμα, ὡς καλῶς πολεμεῖν δυνάμενον" Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Τετάρτη 25 Απριλίου 2018

Τεθολωμένα καὶ δηλητηριώδη ὕδατα (Περὶ ψυχολογίας) Μέρος ΙΓ΄


Σάββα ἱερομονάχου, Ἁγιορείτου
νῦν ἱεροκήρυκος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας
(ἀπομαγνητοφωνημένο ἀποσπάσμα ὁμιλίας)

   «… Προσέξτε· ἡ θεραπευτικὴ ἀγωγὴ εἶναι μία. Δὲν ὑπάρχουν πολλὲς θεραπεῖες γιὰ τὸν νοῦ. Μία εἶναι. Καὶ αὐτὴ εἶναι τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Ἐνῶ, βλέπετε, οἱ λεγόμενες ψυχοθεραπεῖες, ποὺ κυκλοφοροῦν στὸν κόσμο, ἀπὸ τοὺς «λεγόμενους» (ὅπως ἔλεγε ὁ πατὴρ Πορφύριος) ψυχιάτρους καὶ ψυχοθεραπευτές, τοὐλάχιστον στὴν Ἑλλάδα εἶναι 120· διαφορετικὲς ψυχοθεραπεῖες… κυκλοφοροῦν σήμερα στὴν Ἑλλάδα. Ἀπὸ αὐτὸ καὶ μόνο καταλαβαίνει κανεὶς ὅτι δὲν ὑπάρχει θεραπεία μέσα ἐκεῖ σὲ αὐτὰ τὰ «καταστήματα». Γιατὶ ἐὰν ὑπῆρχε δὲν θὰ ἦταν ἀνάγκη νὰ ὑπάρχουν 120 μέθοδοι· μία θὰ ὑπῆρχε καὶ θὰ ἦταν ἀρκετή. Ὅπου βλέπει κανεὶς πολλὰ φάρμακα καὶ πολλὲς μεθόδους γιὰ τὸ ἴδιο νόσημα σημαίνει ὅτι δὲν ἔχουμε θεραπεία οὐσιαστικά. Καὶ ἀκριβῶς εἶναι, θὰ ἔλεγα, ἀπόλυτα δικαιολογημένο τὸ ὅτι δὲν ξέρουν αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι (σ.σ. οἱ ψυχολόγοι, ψυχίατροι) νὰ θεραπεύσουν τὴν ψυχὴ, γιατὶ δὲν ξέρουν τί εἶναι ἡ ψυχή· μόνον ἡ Ἐκκλησία ξέρει, μόνον οἱ ἅγιοι Πατέρες ξέρουν τί εἶναι ἡ ψυχὴ - ὅσο τοὺς ἔχει δοθεῖ (σ.σ. ἀπὸ τὸν Θεό) καὶ αὐτοὺς νὰ ξέρουν. Καὶ δὲν ξέρουν καὶ οὔτε μιλάνε γιὰ κάθαρσι τοῦ νοῦ, ὅλοι αὐτοί. Ἂν μελετήσῃ κανεὶς αὐτὲς τὶς ψυχοθεραπεῖες ποὺ κυκλοφοροῦν… ὁ ὅρος εἶναι λάθος, εἶναι μιὰ γελοιοποίησι τοῦ ὅρου - ὅπως καὶ ὁ ὅρος ψυχιατρικὴ καὶ ψυχολογία – γιατὶ ὅλοι αὐτοὶ δὲν ξέρουν τί εἶναι ἡ ψυχή· πῶς θεραπεύεις κάτι ποὺ δὲν ξέρεις; Καὶ ὅλα τὰ λεξικὰ αὐτὰ τὰ ψυχολογικὰ πουθενὰ δὲν γράφουν γιὰ τὸ τί εἶναι ἡ ψυχή, δὲν δίνουν ὁρισμὸ τῆς ψυχῆς, δίνουν κάτι πολὺ περιφερειακό. Οὐσιαστικὰ ἀναφέρονται στὴν συμπεριφορά. Καὶ ὅλες αὐτὲς οἱ μέθοδοι, οἱ λεγόμενες ψυχοθεραπευτικές, οὐσιαστικὰ εἶναι μέθοδοι συμπεριφορᾶς· δὲν εἶναι μέθοδοι θεραπείας τῆς ψυχῆς. Κανεὶς δὲν ἀγγίζει τὴν ψυχὴ. Μόνον ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ θεραπεύσῃ τὴν ψυχή, νὰ θεραπεύσῃ τὴν νοερὰ ἐνέργεια, τὸ νοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ ἔχει μία μέθοδο, καὶ συγκεκριμένη· καὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλη. Εἶναι ἡ μέθοδος τῆς κάθαρσης, τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς θέωσης. Αὐτή, λοιπόν, ἡ θεραπευτικὴ ἀγωγή, ἡ μία καὶ μοναδική, εἶναι αὐτὴ ποὺ ὑπάρχει στὴν Ἐκκλησία. Καὶ αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ καταλάβουμε· ὅτι ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς εἶναι ἔργο μόνο τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἀπαράδεκτο, ἂς ποῦμε, νὰ ἔρχεται κάποιος νὰ ἐξομολογηθῇ (τώρα τὸ λέω γιὰ μᾶς, τοὺς πνευματικούς) καὶ νὰ τὸν στέλνουμε καὶ γιὰ ψυχολογικὴ θεραπεία. Προσέξτε· ἂν ἔχῃ ἀνάγκη νὰ πάρῃ φάρμακα  γιατὶ πάσχουν τὰ νεύρα του θὰ τὸν στείλουμε, ναί, ἀλλὰ ὄχι γιὰ τὴν ψυχή του. Γιατὶ κανεὶς δὲν θεραπεύει τὴν ψυχή. Μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος μὲ τὶς ἁμαρτίες ποὺ ἔκανε νὰ ἔβλαψε καὶ τὸ νευρικὸ σύστημα. Γιατὶ ἡ ψυχή, θὰ λέγαμε, ἐπηρεάζει καὶ τὸ νευρικὸ σύστημα. Καὶ ἐὰν κανεὶς κάνῃ μεγάλα λάθη, μεγάλες ἁμαρτίες στὴν ψυχή, ἐπηρεάζει καὶ τὸ σῶμα, καὶ τὸ νευρικὸ σύστημα. Καὶ ἐκεῖ χρειάζεται νὰ πάρῃς φάρμακα· ἐκεῖ εἶναι ὁ ρόλος τοῦ ψυχιάτρου, ἀλλὰ δὲν κάνεις ψυχιατρικὴ ἐκείνη τὴν ὥρα. Ἐκείνη τὴν ὥρα κάνεις νευρολογία, κάνεις θεραπεία τῶν νεύρων. Δὲν ἐπιτρέπεται νὰ λὲς ὅτι εἶσαι ψυχίατρος· νὰ πῇς ὅτι εἶσαι νευρολόγος, νευροθεραπευτής, ὅτι θεραπεύεις τοὺς νευροδιαβιβαστές[1]. Ἀλλοιῶς ὁ ὅρος (σ.σ. ψυχ-ιατρική) εἶναι παραπλανητικός…»[2].   


Ὀρθόδοξος Τύπος (φύλλον 2189, 24-11-2017)
Οἱ ψυχαναλύσεις τοῦ κ. Φραγκίσκου

   Ὁ «ἀλάθητος» εἶχε καί μία ἄλλη γυναικεία σχέση, μέ μία ἑβραία ψυχαναλύτρια! Δεῖτε τήν εἴδηση: «Ὁ πάπας ΄΄ὁμολογεῖ΄΄ ἐπίσης ὅτι ΄΄συμβουλεύθηκε μία ἑβραία ψυχαναλύτρια΄΄ ὅταν ἦταν 42 ἐτῶν ΄΄σέ μία περίοδο τῆς ζωῆς του πού τό εἶχε ἀνάγκη΄΄. Τήν ἐπισκεπτόταν μία φορά τήν ἑβδομάδα ἐπί ἕξι μῆνες ΄΄γιά νά ἀποσαφηνίσει μερικά πράγματα΄΄. Ἦταν ΄΄ἕνας πολύ καλός ἄνθρωπος πού μέ βοήθησε πολύ΄΄ πρόσθεσε» (Ἰστ. Tribune.gr)!
   Δέν μποροῦμε νά ξέρουμε τά ψυχολογικά προβλήματα τοῦ κ. Φραγκίσκου, τά ὁποῖα τόν ὁδήγησαν σέ «θεραπεία» ψυχανάλυσης ἀπό μία ἀλλόθρησκη «ψυχοθεραπεύτρια». Γνωρίζουμε ὅμως πῶς ἡ ψυχανάλυση εἶναι μία πρακτική τῆς ἀθεϊστικῆς Ψυχιατρικῆς, ἡ ὁποία δέν δέχεται τήν ὕπαρξη τῆς ψυχῆς καί θεωρεῖ τά ψυχολογικά προβλήματα ὡς παθολογικά φαινόμενα τοῦ ὑλικοῦ στοιχείου τοῦ ἀνθρώπου! Ἔχει κατηγορηθεῖ ἐπίσης ἡ πρακτική τῆς ψυχανάλυσης γιά καταστροφικές συνέπειες γιά τόν ψυχικά ἀσθενῆ καί ἐπίσης γιά ἀποκρυφιστικές προεκτάσεις. Γιά ὅλα αὐτά δέν ἄκουσε τίποτα ὁ «ἀλάθητος» καί «διδάσκαλος» τῆς «παπικῆς ἐκκλησίας»;
   Γιά ποιό λόγο ἀναφέρει αὐτή τήν λεπτομέρεια ἀπό τή ζωή του, μήπως γιά νά διαφημίσει τήν ψυχανάλυση; Μήπως γιά νά πείσει τά ἑκατομμύρια τῶν ὀπαδῶν του σέ ὅλο τόν κόσμο, πού ἔχουν ψυχολογικά καί ψυχιατρικά προβλήματα, νά καταφεύγουν στήν διφορούμενη πρακτική τῆς ψυχανάλυσης; Νά ρίξει τόν κόσμον στήν ἀθεϊστική ψυχιατρική; Ἀφήνουμε τούς ἀναγνῶστες μας νά μαντέψουν τίς προθέσεις του, ἐμεῖς βγάλαμε τά συμπεράσματα μας.
Συνεχίζεται…




[1] Σ.σ. Ἤ, ἐν πάσῃ περιπτώσει, ὅτι γίνεται προσπάθεια νὰ θεραπευθοῦν μὲ τὰ ὑπάρχοντα μέσα.
[2] Ὁ πατὴρ Σάββας χρησιμοποιεῖ ἐδῶ καὶ θέσεις-ἐπιχειρήματα τοῦ πατρὸς Κωνσταντίνου Στρατηγοπούλου ἀπὸ παλαιοτέρα ὁμιλία του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου