Τεθολωμένα καὶ δηλητηριώδη ὕδατα (Περὶ ψυχολογίας) Μέρος ΙB΄

Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

(Στὰ ἀκόλουθα ἀπομαγνητοφωνημένα κείμενα οἱ λέξεις μὲ ἔντονα – bold – γράμματα, εἰπώθηκαν μὲ μεγαλυτέρα ἔντασι φωνῆς ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο π. Ἀθανάσιο)

Ἐρώτησις: Σὲ περίπτωσι ποὺ κάποιος νέος ἄνθρωπος στὴν προσπάθειά του νὰ ἀποκτήσῃ τὴν αὐτογνωσία δὲν βρίσκει τὴν ἀνάλογη βοήθεια ἀπὸ τὸ οἰκογενειακό του περιβάλλον ἢ ἀπὸ τὸν πνευματικό του πατέρα, μπορεῖ νὰ καταφεύγῃ σὲ κάποιον εἰδικὸ ψυχολόγο, ἢ εἶναι προτιμώτερο νὰ προχωρῇ μέσα στὴν ἄγνοια, ποὺ τὶς περισσότερες φορὲς εἶναι καταστροφική; Ἐσεῖς τί θὰ εἴχατε νὰ προτείνετε;

Ἀπάντησις (π. Ἀθανασίου Μ.): Γιὰ ὄνομα τοῦ Θεοῦ! Χάλασε ὁ κόσμος; Ἐὰν τὸ σπίτι μου δὲν μπορεῖ νὰ μὲ βοηθήσῃ, ἡ μάνα μου, ὁ πατέρας μου - πῆτε εἶναι ἀγράμματοι, πῆτε ὅτι εἶναι ἀρνητικοὶ ἀπέναντι στὴν Πίστι, πῆτε ὅ,τι θέλετε - ὁ πνευματικὸς δὲν μπορεῖ νὰ σὲ βοηθήσῃ; Καὶ ἐὰν κρίνῃς ὅτι δὲν σὲ βοηθάει ὁ πνευματικὸς, δὲν μπορεῖς νὰ ἀλλάξῃς πνευματικόν; (Δὲν μπορεῖς) νὰ πᾶς σὲ ’κεῖνον ποὺ θὰ σὲ βοηθήσῃ; Θα καταφύγωμε εἰς τὸν ψυχολόγο; Νὰ φυλάξῃ ὁ Θεός! Νὰ φυλάξῃ ὁ Θεός! Ἀλλὰ στὴν ἐποχή μας, εἰλικρινά, οἱ ἄνθρωποι προτιμοῦν τὸν ψυχολόγο ἀπὸ τὸν πνευματικό. Ἐὰν ἐγνώριζαν τί σημαίνει πνευματικὸς καὶ τί σημαίνει ψυχολόγος, τὰ πράγματα θὰ ἦσαν πολὺ διαφορετικά […] Τὸ αἴσθημα τῆς ἐνοχῆς. Ξέρετε, ἔχει μεταφυσικὴ διάστασι τὸ αἴσθημα τῆς ἐνοχῆς. Ὁ ψυχολόγος τί θὰ σοῦ κάνει; Θὰ στὸ συγχωρήσῃ; Ὅποιος ἄνθρωπος μοῦ πεῖ ἐμένα «σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες», σοῦ συγχωρήθηκαν; Ποῦ τὸ ξέρω; Μόνο ὁ Θεὸς συγχωρεῖ ἁμαρτίες. Καὶ αὐτὸ γίνεται μόνο διὰ τοῦ πνευματικοῦ, ὡς μυστήριον. Συνεπῶς, ὁ ψυχολόγος φοβερὰ ὑστερεῖ· σοῦ βγάζει στὴν ἐπιφάνεια τῆς συνειδήσεως ἀπὸ τὸ ὑποσυνείδητο τὴν ἐνοχή, ἀλλὰ δὲν εἶναι σὲ θέσι νὰ σοῦ διαλύσῃ. Καὶ ὅταν λέμε νὰ διαλύσῃ - ἐννοεῖται μεταφυσικά, πνευματικά – νὰ μὴν ἔχῃς ἐνοχή, ὅτι συγχωρέθηκες. Καὶ τί λένε (οἱ ψυχολόγοι), ξέρετε; Ρίχτο στὴ διασκέδασι καὶ εἰς τὰ ταξίδια. Ὡραία ἀπάντησις!!! Λοιπόν… Ὄχι, μυριάκις ὄχι, στὸν ψυχολόγο· θὰ πάμε εἰς τὸν πνευματικό.

(http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/apories_kathxhtikou/apories_kathxhtikou_0854.mp3) 

«… Καὶ νὰ τὸ ξέρετε· πολλὴ προσοχή!! Ἂν ποτὲ χρειασθῇ νὰ πάῃ κανεὶς σὲ ἕναν ψυχίατρο ἢ σὲ ἕναν ψυχολόγο, πάρα πολλὴ προσοχή, διότι μπορεῖ νὰ τοῦ πῇ πράγματα τὰ ὁποῖα νὰ εἶναι ἐξωφρενικά. Καὶ ποτὲ μὴ παίρνετε συμπεράσματα ψυχολόγων καὶ ψυχιάτρων, ποὺ μπορεῖ αὐτὰ τὰ συμπεράσματά τους νὰ εἶναι ἀντίθετα, ἀντίθετα, ἀπὸ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα λέγει ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ Εὐαγγέλιον. Πάρα πολλὴ μεγάλη προσοχή…»

(http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/apories_kathxhtikou/apories_kathxhtikou_0675.mp3)

 Εὐχαριστοῦμε τὸν ἀδελφὸ Ζ. Β. γιὰ τὴν εὕρεσι τῶν ὡς ἄνω ὁμιλιῶν. 

Ἰωσήφ Μουνιόθ-Κορτέζ  (νεομάρτυρος ἐκ Χιλῆς, + 1997)

   «Στὴν ἐποχή μας πολὺς κόσμος ἀπευθύνεται, δυστυχῶς, στοὺς ψυχολόγους καὶ τοὺς ψυχιάτρους, γιὰ νὰ λύσουν τὰ προβλήματά τους καὶ τὶς πνευματικὲς δυσκολίες τους. Ὅταν ἡ θαυματουργὴ εἰκόνα[1] ἔρχεται σὲ ἑνα χῶρο, ἀκόμη καὶ οἱ πιὸ δύσπιστοι, ποὺ δὲν πιστεύουν στὴν πνευματική τους θεραπεία, αἰσθάνονται τὴν ἀνάγκη νὰ μετανοήσουν καὶ ἀρχίζουν νὰ καταλαβαίνουν πὼς μποροῦν νὰ θεραπευθουν ἀπὸ τὶς νόσους τους, γιατὶ οἱ πνευματικες-ψυχολογικὲς ἀσθένειες εἶναι οἱ πιὸ ἐπικίνδυνες. Πολλοὶ γιατροὶ εἶναι ὄντως εἰδικοὶ στὶς σωματικὲς ἀσθένειες, ἀλλὰ ὑπάρχουν πολὺ λίγοι ἰατροί, ποὺ εἶναι ἱκανοὶ νὰ θεραπεύσουν τὴν ψυχή (σ.σ. καὶ αὐτὸ πάλι συμβαίνει τῇ ἐπεμβάσει τοῦ Θεοῦ, καὶ μάλιστα ὅταν οἱ ἰατροὶ εἶναι πνευματικοὶ ἄνθρωποι) […] Ἀλλά, ὅταν ἡ ψυχὴ εἶναι ἐκείνη ποὺ ἀσθενεῖ, ποιὸς τότε θὰ θεραπεύσῃ τὸ σῶμα; […] Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας δαπανῶνται πολλὰ χρήματα γιὰ τὴν ψυχικὴ ὑγεία. Ὅμως, ὄχι μόνον οἱ ψυχίατροι καὶ οἱ ψυχολόγοι δὲν θεραπεύουν τὰ ψυχικὰ πάθη, ἀλλὰ κατευθύνουν τοὺς «ἀσθενεῖς» τους σὲ πάθη, ποὺ εἶναι πολὺ τρομακτικά (σ.σ.: π.χ. πορνεία, κενοδοξία, ὑπερηφάνεια κ.α.). Λίγοι ἄνθρωποι ἀναζητοῦν τὴν ἀληθῆ ἴασί τους (σ.σ. ποὺ προσφέρεται ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τοὺς πιστούς Του δούλους)»[2].

Κωνσταντίνου Γανωτῆ

   (Στὶς δοκιμασίες τοῦ γάμου – σ.σ. ὅπως καὶ σὲ κάθε δοκιμασία) ἀπάντησι καὶ σωτηρία δίνει ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ.

   Ὁ κόσμος ἀκούει δύσκολα ἕναν τέτοιο λόγο, γιατὶ ἔχει διαφημιστεῖ ὑπερβολικὰ ὁ ρόλος τῆς ψυχολογίας. Ἡ ψυχολογία κάνει τὶς διαπιστώσεις της μὲ βάση τὶς διάφορες σχολές της καὶ ἐπινοεῖ τρὺκ γιὰ τὴν πρακτικὴ ἀντιμετώπιση τῶν συμπτωμάτων. Ἀγνοεῖ καὶ ἀπωθεῖ τὰ βαθύτερα αἴτια τῶν ψυχικῶν νοσημάτων, τὴν παραβίαση δηλ. τῆς ἀνθρώπινης φύσης, σωματικῆς καὶ ψυχικῆς, ἐπισημοποιεῖ τὶς ἐνοχὲς καὶ παρουσιάζει τὸν ἄνθρωπο ἕρμαιο τῶν ἐνστίκτων καὶ τῶν τραυματικῶν ἐμπειριῶν τοῦ παρελθόντος […] Ἐκεῖνο ποὺ κυριαρχεῖ στὴν ψυχολογία εἶναι ἡ ἀπρόσωπη μοῖρα. Καὶ οἱ ἄνθρωποι παραδίνονται σ’ αὐτὴ τὴν ἀπρόσωπη μοῖρα μὲ τὴ δυνατότητα μόνο κάποιων ἐλαφρύνσεων προσωρινῶν.

Συνεχίζεται…

Καλὴ Ἀνάστασι!

Ἡ συνέχεια μετὰ τὸ Πάσχα.

Εὔχεσθε καὶ εἰρηνεύετε!

---

[1] Ὁ νεομάρτυς Ἰωσὴφ εἶχε στὴν κατοχή του μία μυροβλύζουσα καὶ θαυματουργὴ ἱερὰ εἰκόνα τῆς Παναγίας Πορταϊτίσσης, τὴν ὁποία ἐξέθετε εἰς προσκύνησιν σὲ διάφορα μέρη τῆς γῆς πρὸς ἁγιασμὸν καὶ ἐνίσχυσιν τῶν πιστῶν.  

[2] “La sainte icon myrrhoblyte de la Mere de Dieu Portaitissa” - «Ἡ μυροβλύζουσα ἁγία εἰκόνα τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ (Παναγίας) Πορταϊτίσσης», βιβλίο ἐκδοθὲν τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1997, μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Βρυξελλῶν καὶ Δυτικῆς Εὐρώπης Σεραφείμ τῆς Ῥωσσικῆς Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς.

   Εὐχαριστοῦμε τὸν Κ. Κ. γιὰ τὴν εὕρεσι καὶ μετάφρασι τοῦ χωρίου τούτου.