Πρόσωπο φερόμενο ως "Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος", ματθαιϊκών φρονημάτων και νοοτροπίας, ο οποίος μάλιστα εορτάζει την "ανάρρησή" στον "αρχιεπισκοπικό θρόνο" την ημέρα μνήμης εκείνου του Αγίου που ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΡΟΝΟ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΑΡΙΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, έχυσε για άλλη μια φορά το διασπαστικό του δηλητήριο σε πρόσφατη δημόσια συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το γνωστό θέμα της Κάρτας του Πολίτη.
Πρέπει να ειπωθεί πως ουδόλως δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν οι επικρίσεις προσώπων που διέσυραν τον Ιερό μας Αγώνα με τις διασπαστικές τους ενέργειες (όχι πως όλοι οι άλλοι ήταν άγιοι βέβαια - ευθύνη έχουν και αρκετοί εκ των ημετέρων) και πως αν κάποιοι δικαιούνται να κρίνουν την Ηγεσία της Συνόδου μας, αυτοί είναι μόνο τα Παιδιά (ποιμενόμενοι) της. Γιατί τότε το κίνητρο είναι η αγάπη προς τους Πατέρες (Ποιμένες) μας και η κριτική έχει στόχο το κοινό καλό της Οικογένειας (Εκκλησίας), ενώ στην πρώτη, αιτία είναι ο φθόνος, κίνητρο ο ανταγωνισμός και σκοπός η επικράτηση.
Ας μας απαντήσουν οι στυλοβάτες του Αναιτίου Σχίσματος του 1995, ποια κατεγνωσμένη, υπό Πατέρων και Συνόδων, αίρεση κήρυξε η Ηγεσία της Συνόδου, ώστε να προβούν σε διακοπή κοινωνίας με το (για γέλια και για κλάματα), από 17ης Ιουλίου 1995, Έγγραφο Αποτειχίσεως. Ας απαντήσουν χωρίς μακροσκελείς ιστορικές (παρ)ερμηνείες, χωρίς να προσπαθήσουν να τραβήξουν από τα μαλλιά την περί δικαιοσύνης ερμηνεία του ΛΑ΄ Αποστολικού Κανόνος και χωρίς την, εκ των υστέρων προσληφθείσα, φαιδρότητα περί "Σωματειακής Αιρέσεως" (τώρα μάλιστα εφηύραν και την "Νεονομοθρησκευτικοκοινοτική Αίρεση").
Ας μας εκθέσουν επίσης και την Εκκλησιολογική τους Ταυτότητα με μια φράση: Έχουν σκοπό να αγωνισθούν ανιδιοτελώς (είτε από υψηλή θέση, είτε από την πιο χαμηλή) για την αναγκαία Σύγκληση Συνόδου των απανταχού Ορθοδόξων για την καταδίκη του Οικουμενισμού και των αμετανοήτων φορέων της, ή επαναπαύονται στην ιδέα, πως αυτοί αποτελούν την Εκκλησία του Χριστού και όλοι οι άλλοι είναι ήδη εκτός, "προδότες", "σχισματικοί", "αιρετικοί", "όργανα των Εβραίων και της Μασονίας".
Η Σύνοδός μας, που ηγείται στην προσπάθεια Σύγκλησης της Μεγάλης Αντιαιρετικής Συνόδου (κατά την διδασκαλία του Αγίου Πατρός Χρυσοστόμου Καβουρίδου) θα δείξει επιείκεια στους ταπεινούς που θα προσέλθουν. Οι υπόλοιποι ας έχουν το κρίμα της διάσπασης στο λαιμό τους, εν ημέρα Κρίσεως (μαζί με όσους αφιλάδελφους εκ των ημετέρων ευθύνονται πραγματικά για τα τότε και τα μετέπειτα γεγονότα).
Πρέπει να ειπωθεί πως ουδόλως δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν οι επικρίσεις προσώπων που διέσυραν τον Ιερό μας Αγώνα με τις διασπαστικές τους ενέργειες (όχι πως όλοι οι άλλοι ήταν άγιοι βέβαια - ευθύνη έχουν και αρκετοί εκ των ημετέρων) και πως αν κάποιοι δικαιούνται να κρίνουν την Ηγεσία της Συνόδου μας, αυτοί είναι μόνο τα Παιδιά (ποιμενόμενοι) της. Γιατί τότε το κίνητρο είναι η αγάπη προς τους Πατέρες (Ποιμένες) μας και η κριτική έχει στόχο το κοινό καλό της Οικογένειας (Εκκλησίας), ενώ στην πρώτη, αιτία είναι ο φθόνος, κίνητρο ο ανταγωνισμός και σκοπός η επικράτηση.
Ας μας απαντήσουν οι στυλοβάτες του Αναιτίου Σχίσματος του 1995, ποια κατεγνωσμένη, υπό Πατέρων και Συνόδων, αίρεση κήρυξε η Ηγεσία της Συνόδου, ώστε να προβούν σε διακοπή κοινωνίας με το (για γέλια και για κλάματα), από 17ης Ιουλίου 1995, Έγγραφο Αποτειχίσεως. Ας απαντήσουν χωρίς μακροσκελείς ιστορικές (παρ)ερμηνείες, χωρίς να προσπαθήσουν να τραβήξουν από τα μαλλιά την περί δικαιοσύνης ερμηνεία του ΛΑ΄ Αποστολικού Κανόνος και χωρίς την, εκ των υστέρων προσληφθείσα, φαιδρότητα περί "Σωματειακής Αιρέσεως" (τώρα μάλιστα εφηύραν και την "Νεονομοθρησκευτικοκοινοτική Αίρεση").
Ας μας εκθέσουν επίσης και την Εκκλησιολογική τους Ταυτότητα με μια φράση: Έχουν σκοπό να αγωνισθούν ανιδιοτελώς (είτε από υψηλή θέση, είτε από την πιο χαμηλή) για την αναγκαία Σύγκληση Συνόδου των απανταχού Ορθοδόξων για την καταδίκη του Οικουμενισμού και των αμετανοήτων φορέων της, ή επαναπαύονται στην ιδέα, πως αυτοί αποτελούν την Εκκλησία του Χριστού και όλοι οι άλλοι είναι ήδη εκτός, "προδότες", "σχισματικοί", "αιρετικοί", "όργανα των Εβραίων και της Μασονίας".
Η Σύνοδός μας, που ηγείται στην προσπάθεια Σύγκλησης της Μεγάλης Αντιαιρετικής Συνόδου (κατά την διδασκαλία του Αγίου Πατρός Χρυσοστόμου Καβουρίδου) θα δείξει επιείκεια στους ταπεινούς που θα προσέλθουν. Οι υπόλοιποι ας έχουν το κρίμα της διάσπασης στο λαιμό τους, εν ημέρα Κρίσεως (μαζί με όσους αφιλάδελφους εκ των ημετέρων ευθύνονται πραγματικά για τα τότε και τα μετέπειτα γεγονότα).
Την μεγαλη επιτυχια της διαμαρτυριας φθονισε ο παγκακιστος !! ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ εκμεταλευομενος το Βημα επι της εξεδρας ενας ιερομενος υπο τον τιτλον "Αρχιεπισκοπος των παλαιοημερολογιτων Μακαριος" επεχειρησε να την σημαδεψη με ΜΙΣΑΔΕΛΦΑ ΛΟΓΙΑ προφανως φωτογραφιζοντας τον Μακαριωτατον Αχιεπισκοπον του Πατριου Εορτολογιου κ. Καλλινικον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο επισημαινω με πονο, γιατι η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΥΨΗΛΗ ΑΥΤΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ πρεπει να απευθυνεται αυστηρως προς την αντιπερα οχθη ΟΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΝΤΑΧΘΗ Ο ΚΟΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ.
ΟΣΟΙ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ....
Τίς ἦν οὗτος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, παρουσιάστε εσείς την κανονικότητα σας από που απορέει και που εδραζεται και μετά μιλήστε για ενότητα και ειρηνικό πνευμα... Είστε ενα ιδιωτικό σωματείο και εχετε την ονομασια, ''εκκλησία γοχ ελλάδος''... έλεος... Πού είναι η εκκλησιαστική σας συνείδηση, στο σωματείο ή την εκκλησία; Δεν είστε χριστιανοί κύριοι, είστε ακόλουθοι. Αρνείστε τον διάλογο. Όταν η συνοδος του Μακαρίου έστελνε επιστολές για ενότητα η συνοδος του Χρυσοστομου σιωπούσε... ΌΛΟΙ ΟΙ ΓΟΧ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΆΝΤΙΑ ΤΩΝ ΓΟΧ. Εσεις γιατι υποστηρίζετε μία ομάδα από τις πολλές;;;;; ετσι βοηθατε να ερθει η ενοτητα; Αφού όλες εχουν βαλει το χερι τους να γινει ο αγωνας κομάτια. ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΗΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΝ. ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΗΛΟΚΑΘΑΙΡΕΘΕΙ. ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΤΕ. ονομα δεν βάζω γιατι ετσι κι αλλιώς οσα σχολια δεν σας βολευουν τα θάβετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΎβρεις, κρίσεις, κατακρίσεις. Διαβάστε τους λόγους για τους οποίους αποκήρυξαν την Σύνοδο στις 17-7-1995 και μετά τα λέμε.
ΔιαγραφήΗ Σύνοδος που έχει δικαίωμα να πάνε οι άλλες σε αυτήν είναι η αρχική. Σε αυτήν πρέπει να επανέλθουν όσοι αποκήρυξαν αναιτίως (εκκλησιαστικά) τον Πρώτο το 1995 και έκαναν νέα Σύνοδο.
Μάλλον δεν ξερετε ελληνικα κυριε, που σας βρισαμε και λετε ότι λεμε υβρεις; Αλλού διαβαζετε και μπερδευτηκατε. Το να σας λεμε οτι δεν είστε χριστιανοι δεν ειναι υβρις, ειναι γεγονος... Δεν εχετε καμια σχέση με την εκκλησία του Χριστού. Ανήκετε σε ενα σωματειο με το ονομα ''εκκλησια γοχ ελλαδος''. Δικαίωμα σας να λέτε ό,τι θελετε. Αλλά για όσα σας γράφουμε δεν απαντατε αλλά αλλάζετε θέμα και λετε για το σχίσμα του 95. Σχίσμα έκανε και ο τότε Θεσσαλονίκης Χρυσόστομος Κιούσης που ήταν μόνος του μαζί με τον Κυκλάδων Γαβριήλ και τον Διαυλείας Ακάκιο χωρισμένοι από τον νόμιμο Αρχιεπίσκοπο τους Αυξέντιο και όχι για λόγους πίστεως βέβαια, αλλά για λόγους προσλήψεως αναξίων ιερέων από το νέο ημερολόγιο, αυτό όμως δεν είναι λόγος πίστεως. Και οι τρείς έμεναν μέσα σε γυναικεία μοναστήρια. Αυτοί οι τρείς έμειναν δεκαετίες χωριστά από την σύνοδο του Αυξεντίου και έκαναν σχίσματα, όχι σχίσμα... Ο Φυλής Κυπριανός και ο Αχαίας Καλλίνικος έκαναν σχίσμα με τις χειροτονίες που έλαβαν κρυφά στην μονή αγίου Κυπριανού του '79. Κρυφές χειροτονίες με βάση τον 13ο κανόνα της Αντιόχειας είναι σαν να μην έγιναν. Άυτούς τους ''επισκόπους'' τους έχετε τώρα στη σύνοδο-σωματείο, Αρχιεπίσκοπο και τους άλλους βοηθούς τιτουλάριους. Για ποια κανονικότητα και αρχική συνοδο μιλάτε; Καθαιρέσατε τον Αυξέντιο κάνατε το δικό σας συνοδικό σχήμα και μετά θάνατον αναιραίσατε την καθαίρεση του Αυξέντιου. Ομολογήσατε λοιπόν πως αδίκως τον καθαιρέσατε και ήταν παράνομο το συνοδικό σχήμα που προέκηψε μετά την εν ζωή καθαίρεση του. Είστε λοιπόν ακόλουθοι ή όχι; Κάνετε μυστήρια με νεοημερολογίτες και λέτε τους νεοημερολογίτες σχισματικούς και οικουμενιστές. Εσείς που κοινωνάτε μαζί τους τί είστε λοιπόν; Στο άρθρο του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου κ. Δαυίδ δεν απαντάτε. Εκεί αναλύει με σοβαρότητα την πονηρή ένωση όπως την ονομάζει ο συγγραφέας που κάνατε με τους ενιστάμενους. Αλλά απάντηση καμία. Τα ίδια κάνουν και οι νεοηεμρολογίτες, όταν δεν έχουν απάντηση σιωπόυν. Καλή σας μετάνοια.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Τα περί Σωματείου είναι αστεία πράγματα. Ακόμη και ο Γέροντας Αυγουστίνος που σας παρείχε όλα τα επιχειρήματα περί "σωματειακής αιρέσεως" είναι πλέον με την Σύνοδο μας, αναιρώντας με την στάση του αυτή τα τότε γραφόμενά του.
Διαγραφή2. Μας λέτε πως αλλάζουμε θέμα και λέμε για το σχίσμα του 1995. Μα αυτό ακριβώς είναι το θέμα μας, το δικό σας σχίσμα. Γιατί να μιλήσουμε για τον Χρυσόστομο Κιούση, τον Ακάκιο, τον Καλλίνικο ή τον Κυπριανό; Μήπως υπάρχουν ΣΗΜΕΡΑ τα δικά τους σχίσματα (αν θεωρηθούν ως τέτοια); Όχι βεβαίως. Υφίσταται όμως το δικό σας και γι' αυτό μιλάμε. Να μας απαντήσετε αν τολμάτε λοιπόν για τους λόγους τους οποίους αναφέρετε στο Έγγραφο Αποκηρύξεως της 17-7-1995. Είναι σοβαροί λόγοι; Καλύπτεστε από τους Ιερούς Κανόνες και την πράξη της Εκκλησίας; Αντί να απαντήσετε όμως προτιμάτε να λέτε "ναι, και οι άλλοι κάνανε σχίσματα". Παιδιάστικα πράγματα δηλαδή.
3. Την (δίκαιη) καθαίρεση του Αυξεντίου δεν την κάναμε "εμείς", αλλά η Σύνοδος στην οποία ανήκατε και εσείς. Μήπως δεν γνωρίζετε ότι και ο Ευθύμιος και ο Φθιώτιδος Καλλίνικος και όλοι τότε οι Αρχιερείς, πλην Βαλλιανάτου και Βρακά, υπέγραψαν την καθαίρεση του, ασχέτως αν σήμερα οι υμέτεροι προσποιούνται τους διαδόχους του Αυξεντίου (αλλά δεν τολμούν να κοινωνήσουν με τους πραγματικούς διαδόχους αυτού λόγω του ότι είναι τόσο διαβεβλημένοι, που ακόμη και οι δικοί σας φρίττουν).
4. Στο άρθρο του κ. Δαυίδ δόθηκε απάντηση εδώ: http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2014/09/blog-post_8.html στην οποία δεν υπήρξε ανταπάντηση.
Ευχαριστώ για την ευχή περί μετανοίας. Είθε να έχουμε μετάνοια. Είθε να μετανοήσουμε όλοι μας για τα προσωπικά μας πάθη και εκείνοι που έσχισαν την Εκκλησία και παρέμειναν αμετανόητοι για το σχίσμα τους.
Αγαπητέ συγγραφέα, ειρήνη ημίν και υμίν. Διαβάζω συχνά τις δημοσιεύσεις σας (τις δικές σου και του ιστότοπου "Εν τούτω Νίκα", εξ΄ού και ο πληθυντικός)και διαπιστώνω μια αδυναμία. Η αδυναμία έγκειται στο γεγονός ότι ζητάτε να απαντηθούν ή και να σχολιαστούν γεγονότα για τα οποία έχουν δοθεί απαντήσεις πολλάκις. Ξέρω, μάλλον αναγνωρίζω, ότι έχετε αναλάβει ένα δύσκολο έργο. Θέλω να πιστεύω ότι όλοι μας επιθυμούμε το ίδιο, δηλαδή να εκπληρωθεί η ευχή του Κυρίου μας «ἵνα πάντες ἓν ὦσιν». Οι απαντήσεις τις οποίες ζητάτε (εσείς και όχι η σύνοδός σας) σας έχουν δοθεί και μάλιστα όσο πιο επίσημα γίνεται. Δίδονται ακόμα και στον πιο μικρό φίλο του Χριστού. Θα επανέλθω σε αυτές τις απαντήσεις αν χρειαστεί. Θα ήθελα όμως να κοινοποιήσω στην αγάπη σας μια απάντηση από το Άγιο Όρος, που ενδεχομένως να μη γνωρίζετε. Αν και γράφτηκε το 2009-2010, είναι πάντοτε επίκαιρη. Όσο για το Γέροντα Αυγουστίνο, άλλες πληροφορίες έχω εγώ, ότι ποτέ δεν έφυγε και όλα αυτά που λέγονται είναι μια παρεξήγηση που προέρχεται, δυστυχώς, από την πάθηση που τον ταλαιπωρεί.Και έτσι όμως να ήταν όπως τα λέτε, και να άλλαξε γνώμη και στάση ο Γέροντας, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά που έγραψε είναι λάθος. Τέλος, όσον αναφορά την απάντηση στο άρθρο του θεοφιλεστάτου κ. Δαυίδ, θα με βρείτε αρκετά προβληματισμένο, διότι απάντηση επί της ουσίας εγώ δε βλέπω. Όπως και να 'χει, πιστεύω ότι όλοι θα ωφεληθούμε από την ιστορική αναδρομή και, όσο ακόμα ζουν οι συμμετέχοντες στα γεγονότα, ας μας πουν γιατί ακόμα υπάρχει αυτός ο χωρισμός. Όποιος έχει αντίρρηση ή διαφωνεί με την ιστορική αναδρομή, ας μας πει εκείνος τι ξέρει(φυσικά με στοιχεία και ντοκουμέντα), ώστε να γνωρίσουμε όλοι την αλήθεια. Ευτυχώς, το διαδίκτυο μάς δίνει τη δυνατότητα της άμεσης επικοινωνίας σήμερα. Κάποτε, η ενημέρωση μέσω του περιοδικού τύπου, ήταν δύσκολη. Πολλά θαβόντουσαν ή αποκρύπτονταν, όπως, λόγου χάρη, οι πέντε 5 επιστολές που έστειλε η Σύνοδος του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου προς τη σύνοδο του κ. Κιούση για ένωση. Πέντε, αδερφοί μου, ούτε μία ούτε δύο, πέντε. Να με συγχωρέσετε, διότι η επιστολή είναι λίγο μεγάλη και ίσως λίγο κουράσει. Μας αποζημιώνει όμως από τα ντοκουμέντα τα οποία μας χαρίζει. Και κάτι ακόμα που ίσως βοηθήσει τον αναγνώστη να καταλάβει γιατί είναι τόσο μεγάλη αυτή η επιστολή. Η ιστορία έχει ως εξής: ο Γέροντας Γαβριήλ αλληλογραφεί με τον Π.Ευθύμιο Μπαρδάκα. Ο δεύτερος κοινοποιεί την αλληλογραφία στο περιοδικό το οποίο έχει, αλλά την τελευταία απάντηση του Γέροντα Γαβριήλ δεν τη δημοσιοποιεί. Έτσι, αναγκάζεται ο Γέροντας, με προσωπικό του κόστος, να την εκδώσει, προς αποφυγή παρεξηγήσεων και σκανδαλισμού του ποιμνίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΩΝΗ ΕΞ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή«Οὐ γὰρ νικῆσαι ζητοῦμεν,
ἀλλὰ προσλαβεῖν ἀδελφούς,
ὧν τῷ χωρισμῷ σπαρασσόμεθα»
(῞Αγ. Γρηγόριος Θεολόγος
Ρ.G. 36, 440 Β)
«Καλὸν ὁ ζῆλος τῆς εὐσεβείας,
ἀλλ᾿ ἀγάπῃ συγκεκραμένος»
(῞Αγ. ᾿Ιωάννης Δαμασκηνός
Ρ.G. 94, 1436 Β)
ΕΚΔΟΣΙΣ ΖΗΛΩΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓ. ΟΡΟΥΣ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2010
ΠΡΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Μὲ τὸν ἀγαπητὸν ἐν Χριστῷ ἀδελφὸν καὶ παιδικὸν φίλον καὶ συμπατριώτην μου π. Εὐθύμιον Μπαρδάκαν, καὶ παλαιότερα εἴχαμε ἐπιστολιμαίους φιλικοὺς διαξιφισμούς. ᾿Εσχάτως ἐπανήλθαμε πάλιν, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ μίαν μεταξύ μας τηλεφωνικὴν ἐπικοινωνίαν.
᾿Επειδὴ ἡ ἐν λόγῳ ἐπικοινωνία ἄφησε πολλὰ ἀναπάντητα ἐρωτήματα, ἀπεφάσισα καὶ τοῦ ἔγραψα τὴν πρώτη ἐπιστολή (17/30 ᾿Ιουνίου 2009), τὴν ὁποίαν ἐδημοσίευσε στὸ περιοδικό του «᾿Εκκλησιαστικὴ Παράδοσις» (ἀρ. φύλλου 168/ ᾿Ιούλιος-Αὔγουστος 2009, σελ. 42 ἑξ.). Στὴν ἐπιστολή μου αὐτὴ ἀπάντησε διὰ τοῦ περιοδικοῦ του «᾿Εκκλησιαστικὴ Παράδοσις» (ἀρ. φύλλου 169/Σεπτέμβριος-᾿Οκτώβριος 2009, σελ. 52 ἑξ.).
᾿Επειδή, ὅμως, τὰ τελευταῖα γραφόμενά του ἦταν καὶ ἄστοχα καὶ ἀνακριβῆ, ἀλλὰ καὶ σὲ κάποιον βαθμὸ παραπλανητικά, ἐθεώρησα καλόν, ὅπως ἐπανέλθω πάλιν, γράφοντας μία ἀρκετὰ μεγάλη ἐπιστολή, ἐξιστορῶν τὰ γεγονότα ἐξ ἀρχῆς, ἔτσι ὥστε νὰ μπορεῖ κάθε ἀναγνώστης νὰ καταλήξῃ, πλέον, μόνος του εἰς τὰ σωστὰ συμπεράσματα. Πρὸς ἐπίτευξιν αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ, εἰς τὸ παρὸν φυλλάδιο δημοσιεύω τὴν πρώτη ἐπιστολή μου, ὡσαύτως τὴν ἀπάντηση τοῦ π. Εὐθυμίου, ὁμοῦ καὶ τὴν δευτέραν πρὸς αὐτὸν δική μου μακροσκελῆ ἐπιστολή, τὴν ὁποίαν τελικὰ ὁ π. Εὐθύμιος ἀρνήθηκε νὰ δημοσιεύσῃ, καὶ ἡ ὁποία, τουλάχιστον μέχρι ἐκτυπώσεως τοῦ παρόντος (᾿Ιούλιος 2010), ἔχει παραμείνει ἄνευ τινὸς ἀπαντήσεως. ᾿Επειδὴ ὅμως ἔπρεπε εἰδικὰ ἡ τελευταία αὐτὴ σημαντικὴ ἐπιστολὴ (κατ᾿ οὐσίαν μία μικρὴ πραγματεία) νὰ δημοσιευθῇ, διότι διὰ τοῦτο ἐγράφη, ἀπεφασίσαμε τὴν ἔκδοση τελικῶς τοῦ παρόντος. ῾Η ὅλη προσπάθεια ἕναν κύριον σκοπὸν ἔχει τὴν κατὰ Θεὸν θεραπεία τῶν —δυστυχῶς— πολλῶν χωρισμῶν καὶ σχισμάτων μεταξὺ τῶν διαφόρων ᾿Επισκόπων τῶν Γ.Ο.Χ. τῆς ῾Ελλάδος, καθὼς καὶ τὴν συνεπακόλουθον ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἀγάπῃ ΕΝΩΣΗ ὅλων τῶν ᾿Ορθοδόξων Δυνάμεων, τῶν πραγματικῶν ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν, τῶν μαχομένων κατὰ τῆς λαίλαπος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
῾Ο πονήσας Γ.Ι.Κ.
Η Α´ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατουνάκια ῾Αγίου ῎Ορους
Τρίτη 17/30 ᾿Ιουνίου 2009
῾Αγίων Μαρτύρων ᾿Ισαύρου,
Μανουήλ, Σαβὲλ καὶ λοιπῶν.
᾿Αγαπητὲ ἀδελφὲ π. Εὐθύμιε, εὐλογεῖτε.
Μετὰ τὴν ἄχαρη τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία μας, σοῦ γράφω τὴν παροῦσα ἐπιστολή. Σοῦ τηλεφώνησα, ἀδελφέ, νὰ ἀνταλλάξουμε ἀπόψεις γιὰ τὸ δημοσίευμα τοῦ «Πειραιῶς» Σεραφεὶμ στὸν «᾿Ορθόδοξο Τύπο», ἀλλὰ ὅταν σοῦ ἀνέφερα ὅτι μᾶς χτυπᾷ κάπως δικαίως γιὰ τὴν πολυδιάσπαση τῶν Γ.Ο.Χ. καὶ ὅτι πρέπει νὰ ἐνεργήσουμε γιὰ ἕνωση, ἐσὺ μοῦ ἔκανες τὸ μεγάλο καὶ στομφῶδες ἐρώτημα· «Μὲ ποιοὺς νὰ ἑνωθοῦμε; Μὲ τὸν Μακάριο;». Κατόπιν «ἄναψες» καὶ μοῦ ἐπιτέθηκες ἀπρόσμενα, ἀποκαλώντας με «κολλημένο» καὶ ὅτι «ζημιώνω τὴν ψυχή μου βοηθώντας τὴν Σύνοδο τοῦ Μακαρίου» κ.λ.π. ὅμοια!!
᾿Αγαπητέ, ὅπως πρόλαβα καὶ σοῦ εἶπα, ἐγὼ ἐχθροὺς δὲν κάνω· θὰ εἴμαστε πάντα φίλοι, ἄσχετα ἂν κάπου διαφωνοῦμε. ᾿Αλλὰ πρέπει καὶ νὰ σοῦ ἀπαντήσω γιὰ τὶς κατηγορίες σου.
῞Οσα σοῦ ἔγραψα πρὸ ὀλίγων ἐτῶν, σήμερα ἐπαληθεύονται! ῞Οταν τότε μιλοῦσες γιὰ καταλλαγὴ καὶ ἕνωση τῶν Γ.Ο.Χ. (σήμερα, βεβαίως, δὲν μιλᾶς!), ὑποκριτικὰ ἐπεδίωκες τὴν ὑποταγὴ πάντων στοὺς ἀμετανοήτους πραξικοπηματίες τοῦ 1979. Αὐτὸ σήμερα πλέον ἀπροκάλυπτα διακηρύσσεις στὸ διαπασών!
᾿Απὸ τὴν πλευρά μου σοῦ ὑπενθυμίζω ὅτι ἡ ταπεινότης μου ἔξω δὲν βγαίνω. Προτιμῶ νὰ κάθομαι ἐδῶ, στὰ ἁγιασμένα βράχια· οὔτε συλλείτουργα κάνω καὶ κολακεῖες, οὔτε ποζαρίσματα στὰ φλὰς καὶ στὶς κάμερες!... ῎Ετσι μπορῶ νὰ μένω πιὸ ἀνεπηρέαστος καὶ ἐλεύθερος στὶς κρίσεις μου, καὶ οἱ τοποθετήσεις μου στὰ ᾿Εκκλησιαστικὰ εἶναι πιὸ ἀντικειμενικές, τουλάχιστον, ἀπὸ τὶς δικές σου.
῞Εναν ἀκόμη ᾿Αρχιεπίσκοπο μιᾶς παρατάξεως ἐπιπλέον, π.χ. τὸν κ. Μακάριο, τὸν ἔφτιαξε καὶ τὸν ἐπέβαλλε ἡ ἀδιαλλαξία, ὁ αὐταρχισμὸς καὶ ἡ ἀλαζονεία τοῦ «᾿Αρχιεπισκόπου σας» Χρυσοστόμου Κιούση καὶ τῶν μετ᾿ αὐτοῦ ὄντων, μαζὶ μὲ σένα ποὺ μονίμως τοὺς στηρίζεις δημοσίως, τοὺς ἀκολουθεῖς, καὶ δουλικὰ τοὺς «λιβανίζεις» καὶ συλλειτουργεῖς ἀδιάφορα μαζί τους!
Τὸν ᾿Ιούλιον τοῦ 1995 αὐθόρμητα ἐγράφη ἐκείνη ἡ ῾Αγιορείτικη ἑνωτικὴ ἐπιστολή, τὴν ὁποίαν ὑπέγραψαν τόσοι Γέροντες καὶ ῾Ιερομόναχοι, ὅλοι σχεδὸν οἱ Ζηλωτὲς Πατέρες (καὶ τὴν ὁποίαν ἐσύ, ὁ «ἑνωτικὸς» οὐδέποτε δημοσίευσες!!...), γράφοντας χαρακτηριστικὰ ὅτι· «ὅποια ὁμὰς (᾿Αρχιερέων) δὲν τείνει καλοπροαίρετον χεῖραν ἑνώσεως πρὸς τὴν ἑτέραν, αὕτη θὰ ἐπωμισθῇ ἐν τέλει τὴν εὐθύνην διὰ τὴν στερέωσιν τοῦ χωρισμοῦ, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς ῾Ιστορίας».
Τιμώντας, λοιπόν, μέχρι καὶ σήμερα τὴν ὑπογραφή μου, π. Εὐθύμιε, στηρίζω καὶ βοηθῶ, ὅπως μπορῶ ἐξ ἀποστάσεως, ἠθικῶς, γνωμοδοτικῶς καὶ προσευχητικῶς τοὺς ᾿Αρχιερεῖς ὄχι τοῦ κ. Χρυσοστόμου Κιούση ποὺ μισοῦν καὶ πολεμοῦν τὴν ἕνωσιν, ἀλλὰ ἐκείνους ποὺ ἀπὸ τὸ 1995 ἕως καὶ τὸ 2004 εἶχαν ὡς Πρόεδρον τὸν Σεβασμιώτατον Φθιώτιδος κ. Καλλίνικον, καὶ μόνον τὸ 2004 (κατόπιν ἀπαιτήσεως τοῦ ποιμνίου των, καὶ ἀφοῦ οἱ ἄλλοι εἶχαν καθιερώσει τὶς βλάσφημες ἀναχειροτονίες) ἀπεφάσισαν καὶ ἀνέδειξαν ᾿Αρχιεπίσκοπον τὸν κ. Μακάριον. Ναί, αὐτοὺς ὑποστηρίζω, ὄχι ἄκριτα καὶ γιὰ προσωπικὰ συμφέροντα, ἀλλὰ διότι αὐτοὶ ΑΚΟΥΣΑΝ μὲ συνέπεια τὴν ἀγωνιώδη φωνὴν τῆς ὡς ἄνω ἑνωτικῆς μας ἐπιστολῆς, καὶ ἀπέστειλλαν ὄχι μίαν, ἀλλὰ τέσσερεις (4!) καὶ πέντε (5!) ἐπιστολὲς πρὸς ἕνωσιν πρὸ τοῦ 2004 (δηλαδή, προτοῦ ψηφίσουν ᾿Αρχιεπίσκοπον)· ΑΛΛΑ οἱ δικοί σου «πρίγκιπες» (δική σου ἔκφραση), Χρυσόστομος Κιούσης καὶ λοιποί, πέταξαν καὶ τὶς πέντε «στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων», ὅπως ἔγραψαν! Μνημειώδης καταφρόνηση!...
Μοῦ εἶχες πεῖ μάλιστα, ὅτι δὲν ἀνταποκρίθηκαν οἱ «πρίγκιπές» σου, ἀλλὰ ὁμοίως καὶ ἐσὺ δὲν ἔλαβες ὑπ᾿ ὄψιν σου τὶς διαλλακτικὲς ἐπιστολὲς τῆς ἄλλης πλευρᾶς, διότι ὑπέγραψε ὁ Σεβασμιώτατος κ. Καλλίνικος ὡς «Πρόεδρος τῆς Συνόδου»!
Τί λέγεις, ἀδελφέ μου; Πῶς ἤθελες νὰ ὑπογράψῃ; ῾Ως Μοναχός; Διότι κατὰ —Κιουσικήν— ἀκρίβειαν ἔτσι ἔπρεπε νὰ ὑπογράψῃ, ἀφοῦ τὸν εἶχαν δῆθεν «καθαιρέσει» καὶ τὸν κατέταξαν «εἰς τὰς τάξεις τῶν Μοναχῶν», τόσον αὐτόν, ὅσον καὶ τοὺς ἄλλους τότε ᾿Αρχιερεῖς!
Τὸν τελευταῖο καιρό, ἡ Σύνοδος ποὺ ἀκολουθεῖς, καὶ μὲ δική σου συμβολή, ἄρχισε διάλογο διὰ ἕνωσιν μὲ τὴν «Σύνοδο τῶν ᾿Ενισταμένων» τοῦ Κυπριανοῦ, τὸν ὁποῖον ὅμως οἱ ἴδιοι εἶχαν καθαιρέσει δύο φορὲς διὰ τὸ ἴδιο παράπτωμα, ἤτοι διὰ σχίσμα καὶ ᾿Εκκλησιολογικὴ ἀπόκλιση ἀπὸ τὰ πιστεύω τῶν Γ.Ο.Χ. (ἐκτὸς ἀπὸ τὴν πρώτη —1979— τὸν καθαίρεσαν καὶ δεύτερη φορὰ —1986— γιὰ σιγουριά, μήπως καὶ δὲν ἔπιασε ἡ πρώτη!).
ΑπάντησηΔιαγραφή῎Αρχισαν, λοιπόν, διάλογον μὲ αὐτούς, ἀφοῦ πρῶτα ἀκύρωσαν τὶς ἐναντίον τους καθαιρέσεις αὐτές, δίχως οἱ ἴδιοι οἱ Κυπριανίτες νὰ τὸ ζητήσουν, ἀλλὰ καὶ δίχως ποτὲ νὰ τὶς ἔχουν κἂν ὑπολογίσει καθόλου!
Τί ἔχεις νὰ πεῖς γι᾿ αὐτό, ἀδελφέ μου; Πρόεδρος καὶ Σύνοδος οἱ πρῶτοι, ζητοῦντες οἱ ἴδιοι τὴν συνδιαλλαγή, καὶ μὲ ἐπιστολές! ῾Η ἀπάντησις· Χλευασμός, ἄρνησις, πόλωσις!
Πρόεδρος καὶ «Σύνοδος» καὶ οἱ Κυπριανίτες, καθῃρημένοι ὄντες ἀπὸ παλαιότερα ἀκόμη! ῞Οταν ὅμως παρασκηνιακὰ κάποιοι τρίτοι ἐμήνυσαν στοὺς δικούς σου νὰ συζητήσουν περὶ ἑνώσεως, τότε ἔτρεξαν τάχιστα νὰ ἀνταποκριθοῦν καὶ νὰ κάνουν τὸ πᾶν γιὰ νὰ ἑνωθοῦν, καὶ πραγματοποίησαν πολλὲς συναντήσεις!
Τί ἔχεις νὰ πεῖς, Πάτερ; Γιατὶ τόση μισαδελφία ἀπὸ τοὺς Κιουσικοὺς εἰδικὰ καὶ μόνον κατὰ τῶν Μακαριακῶν; Μήπως ἐπειδὴ ἐλέγχουν φιλαλήθως καὶ ἀποτελεσματικὰ τὰ κακῶς κείμενα, καὶ ἔτσι ἀπεκάλυψαν στὸν κόσμον τὰ λάθη τους, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀδειάζουν οἱ ᾿Εκκλησίες τους, ἀφοῦ ὁ κόσμος θέλει σωστοὺς ποιμένες, καὶ ὄχι τέτοιους;
Κατὰ τῶν μισαδέλφων ὅμως γράφει ὁ ᾿Απόστολος ῞Αγιος ᾿Ιωάννης ὁ Θεολόγος· «῾Ο μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, μένει ἐν τῷ θανάτῳ. Πᾶς ὁ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ... οὐκ ἔχει ζωὴν αἰώνιον ἐν ἑαυτῷ μένουσαν.» (Α´ ᾿Ιωάν γ´, 15).
Συμπέρασμα τῶν ἀνωτέρω·
Κατηγορεῖ γενικῶς ὅλους τοὺς Γ.Ο.Χ. ὁ Νεοημερολογίτης ᾿Επίσκοπος «Πειραιῶς» κ. Σεραφεὶμ γιὰ πολυδιάσπαση, καὶ ὄντως αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια. ᾿Αλλὰ τὴν πολυδιάσπαση ἐξ ἀρχῆς (ἀπὸ τοῦ 1973 καὶ ἑξῆς) πρῶτος δημιούργησε καὶ ἐδίδαξε ὁ «᾿Αρχιεπίσκοπός σας» Χρυσόστομος Κιούσης! Καὶ κατ᾿ ἀληθῆ ἀρίθμηση, στὰ χρόνια τὰ δικά του· ῾Η «Σύνοδος» τοῦ Κυπριανοῦ, τὰ δύο Συνοδικὰ ὑπολλείματα τῶν Αὐξεντιακῶν, ἡ Σύνοδος τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου κ. Μακαρίου· σύνολον 4 Σύνοδοι-«παρατάξεις»· εἶναι καρποὶ ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον τῆς ὑπεροψίας, μισαδελφίας καὶ ἀλαζονείας τῆς Συνόδου τοῦ κ. Χρυσοστόμου Κιούση, καὶ εἰδικότερα τῆς ἀκαταλληλότητος καὶ ἀνεπαρκείας αὐτοῦ τοῦ προσώπου γιὰ θέσεις ἡγετικές, καὶ μάλιστα γιὰ τὴν πολυεύθυνον θέσιν τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου, στὴν ὁποία παραχωρήσει Θεοῦ, γιὰ τὶς πολλές μας ἁμαρτίες, εὑρέθη!
῾Ωσαύτως, ὅμως, εἶναι συγχρόνως καρποὶ καὶ τῆς δικῆς σου, ἄνευ διακρίσεως, μονίμου καὶ δημοσίας ὑποστηρίξεως πρὸς αὐτούς, τόσο διὰ τῆς συμμετοχῆς σου στὴν μισάδελφη αὐτὴν Σύνοδο, ὅσο καὶ διὰ τῆς διαρκοῦς δουλικῆς προβολῆς αὐτῆς εἰς τὸ περιοδικό σου μὲ ποικίλα ἄρθρα καὶ διαφόρους τρόπους !
Μετὰ ἀδελφικῶν ἀσπασμῶν καὶ τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης,
ὁ πάντοτε φίλος σου,
Γαβριὴλ ῾Ιερομόναχος Κατουνακιώτης
Συνοδεία.
Υ.Γ. ῾Ο διάλογος εἶναι πάντα ὠφέλιμος, ὁπότε ἂν θέλεις, δημοσιεύεις στὸ περιοδικό σου τὴν ἐπιστολή μου, καὶ ἀπαντᾷς ὅπως νομίζεις. ῍Αν ὅμως δὲν τὴν δημοσιεύσεις, παρακαλῶ δεοντολογικῶς, μὴ δημοσιεύσεις καὶ τίποτα ὡς ἀπάντησιν εἰς τὸ περιοδικό σου.
Εὐχαριστῶ.
Φιλικά, ὁ ἴδιος.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟΥ π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ (ΜΠΑΡΔΑΚΑ)
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ
(Περιοδικὸ «᾿Εκκλησιαστικὴ Παράδοσις»,
τεῦχος Σεπτέμβριος-᾿Οκτώβριος 2009, σελ. 52 ἑξ.)
῾Ιερομόναχον Γαβριὴλ
᾿Ασκητὴν Κατουνακιώτην,
῞Αγιον ῎Ορος
᾿Αδελφέ μου σὲ ἀγαπῶ καὶ σὲ σέβομαι, γιατὶ ἐπέλεξες ἀπὸ μικρὸ παιδὶ τὸν δύσκολο τρόπο νὰ ὑπηρετήσῃς τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου ὡς ἀσκητὴς πάνω στὶς ἀετοφωλιές, στὰ ἁγιασμένα καὶ μυροβόλα βράχια τοῦ ῎Αθω! ῾Η ἐπιλογή σου εἶναι τέλεια καὶ ἡ ἀποστολή σου ξεχωριστὴ καὶ ΥΨΗΛΗ. Νὰ προσεύχεσαι μέρα καὶ νύχτα γιὰ ὅλο τὸν κόσμο καὶ ἰδιαιτέρως γιὰ τὴν ἐπὶ τῆς γῆς στρατευομένη ᾿Εκκλησία τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, τῆς ὁποίας τὸν χιτῶνα ξέσχισαν καὶ συνεχίζουν μὲ πολὺ πάθος καὶ ματαιοδοξία νὰ σχίζουν, σημερινοὶ γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι ὑποκριταί, παριστάνοντας τὸν σωτήρα ΑΥΤΗΣ!!
῾Ο χῶρος στὸν ὁποῖον ἐπέλεξες νὰ ζήσῃς καὶ νὰ ἐπιτελέσῃς τὴν πραγμάτωση τῆς ὑψηλῆς ᾿Αποστολῆς τοῦ ἀσκητοῦ μοναχοῦ, τοῦ τόσο παρεξηγημένου ἀλλὰ καὶ σκληρὰ διωκομένου στὶς ἡμέρες μας, ΔΕΝ εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχει σχέση μὲ προσωπολατρεῖες, φατριασμοὺς καὶ ἄλλες ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ, διότι τότε χάνει κάθε ἴχνος πνευματικότητος καὶ δυνατότητος ἐπικοινωνίας μὲ τὸν ΟΥΡΑΝΟ!
᾿Επίσης εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸ χῶρο αὐτὸ τῶν ἀδιάκοπων πνευματικῶν ἀγώνων, τῆς προσευχῆς καὶ τῆς νηστείας, κάθε εἴδους ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ, διότι δι᾿ αὐτῆς ἀνατρέπεται ἡ ἔννοια τῆς ἀδελφικῆς ἀγάπης ἐν Χριστῷ καὶ ἡ ἀπαραίτητη θέληση γιὰ ἑνότητα, ἐνῶ ἀντιθέτως «εἰσβάλλει» ὁ κόσμος καὶ ἡ κοσμικότητα, ποὺ μὲ τὴ σειρά της ὁδηγεῖ σὲ ἄδικες σκέψεις, ὅταν μάλιστα ἡ πληροφόρηση εἶναι ἐλλιπὴς καὶ ἐμφανίζεται ἡ μεροληπτικότητα καὶ ἡ ὑποκειμενικότητα.
῾Ο Χριστὸς εἶναι ἡ κεφαλή, ἡ ᾿Εκκλησία τὸ σῶμα Του καὶ ὅλοι οἱ πιστοὶ εἴμαστε μέλη τοῦ ἰδίου σώματος καὶ τρεφόμεθα καὶ ζοῦμε μὲ τὴ χάρη τοῦ Χριστοῦ, ὅταν ζοῦμε ἑνωμένοι μεταξύ μας. ῍Αν κάποιο μέλος αὐτονομηθῇ καὶ παύσῃ νὰ ἐργάζεται ἑνωμένο μὲ τὸ σῶμα, τότε κλονίζεται ἡ ἰσορροπία ὅλου τοῦ σώματος. Αὐτὸ ποὺ γράφεις, ὅτι μ᾿ ἀγαπᾶς καὶ ὅτι μὲ χαιρετᾶς «μετὰ ἀδελφικῶν ἀσπασμῶν καὶ τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης», δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι εἰλικρινὲς καὶ ἀληθές, διότι ἡ ἀπόλυτη ἔνταξή σου σὲ ἕνα «ΝΕΟ» ἐκκλησιαστικὸ σχῆμα τὸ ὁποῖο ἀπεκόπη ἀπὸ τὸ σύνολο, καὶ ἡ προσήλωσή σου σὲ ἕναν ἀκόμα «᾿Αρχιεπίσκοπο» ὁ ὁποῖος προέκυψε ἀπὸ τὸ «πουθενά», ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα (ἀσχέτως ἂν τὸ συνειδητοποιῇς ἢ ὄχι) τὴν διακοπὴ τῆς μυστηριακῆς ἐπικοινωνίας μὲ τὸν κανονικὸ ᾿Αρχιεπίσκοπό σου, ὁ ὁποῖος (σημείωσέ το αὐτὸ ἰδιαιτέρως) ΔΕΝ ἀμφισβητήθηκε μὲ κανονικὴ πράξη ἀπὸ κανένα ἁρμόδιο ᾿Εκκλησιαστικὸ ῎Οργανο!
Μὲ τὴν ἀποκοπή σου αὐτή, ἔθεσες τὸν ἑαυτό σου ἐκτὸς τῆς κανονικῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία περιβάλλει τὸν κανονικὸ ᾿Αρχιεπίσκοπό σου, καὶ κατὰ συνέπεια διέκοψες καὶ κάθε μυστηριακὴ ἐπικοινωνία καὶ μαζί μου, ἀφοῦ ἡ διασπαστική σου κίνηση μὲ βρίσκει ἐντελῶς ἀντίθετο. Καὶ εἶμαι κάθετα ἀντίθετος, διότι ὅπως πολλάκις καὶ ἐγγράφως ἔχω δηλώσει, πιστεύω πὼς ἐὰν κάποιος ἔχει ὁποιαδήποτε ἔνσταση ἢ διαφωνία μὲ ὁποιοδήποτε μέλος τῆς ῾Ιεραρχίας, ἔχει ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ νὰ παρουσιάζεται εὐθαρσῶς ἐνώπιον τῶν ἁρμοδίων ὀργάνων τῆς ᾿Εκκλησίας καὶ νὰ καταθέτῃ τὶς ἀπόψεις του, ἀναμένοντας τὶς ἀποφάσεις.
ΜΟΝΟ ἡ συνείδηση ὅτι ὡς μέλος τῆς ᾿Εκκλησίας εἴμαστε λειτουργικὰ ἑνωμένοι ΣΤΟ ΕΝΑ ΣΩΜΑ, ἐνισχύει καὶ ζωογονεῖ τὸ πνεῦμα ἀδελφοσύνης καὶ ἀγάπης τῆς ᾿Εκκλησιαστικῆς κοινωνίας. ῾Η κοινὴ πίστη καὶ λατρεία, ὁ κοινὸς τρόπος διοικήσεως καὶ ὁ κοινὸς τρόπος ζωῆς (᾿Ορθόδοξο Χριστιανικὸ ἦθος) εἶναι τὰ θεμέλια τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἑνότητος τῆς ᾿Εκκλησίας. ῞Οπου δὲν σώζεται ἕνα ἀπὸ τὰ στοιχεῖα αὐτά, σχηματίζεται νόθο σῶμα, ποὺ ὡς αἵρεση ἢ σχίσμα, ἀπὸ μόνο του κόβεται ἀπὸ τὴν ᾿Εκκλησία. Στὴν κατηγορία αὐτὴ ἀνήκουν ὅσοι γιὰ «πολλοὺς λόγους», τὸ ἔτος 1995 χωρὶς κανένα οὐσιαστικὸ λόγο ἀπεκήρυξαν τηλεγραφικῶς(!!) τὸν ᾿Αρχιεπίσκοπον τῶν Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν κ. Χρυσόστομο (τὸν ὁποῖον οἱ ἴδιοι ἐξέλεξαν τὸ ἔτος 1986) ὡς καὶ τὴν περὶ Αὐτὸν ῾Ιερὰ Σύνοδο, τῆς ὁποίας ἦσαν συνοδικὰ μέλη.
Μιὰ χαρακτηριστικὴ πράξη τῆς ᾿Εκκλησίας μας ἴσως σὲ βοηθήσῃ νὰ καταλάβῃς. Στὴν ῾Αγία Πρόθεση, πάνω στὸν ῞Αγιο Δίσκο, ὁ ἱερεὺς κόβει ἀπὸ τὸ πρόσφορο τὴ μερίδα τοῦ Χριστοῦ, τὴν τοποθετεῖ στὸ κέντρο, καὶ γύρω ἀπὸ αὐτὴ βάζει τὴ μερίδα τῆς Θεοτόκου, τῶν λοιπῶν ῾Αγίων καὶ ὅλων τῶν πιστῶν, ζώντων καὶ τεθνεώτων. ῎Ετσι, γύρω ἀπὸ τὸ Χριστὸ πραγματοποιεῖται ἡ μυστικὴ σύναξη καὶ ἑνότητα ὅλης τῆς ᾿Εκκλησίας.
ΑπάντησηΔιαγραφή῾Ο διχασμός, ἡ ἀποκοπὴ καὶ ὁ φατριασμὸς μέσα σ᾿ ἕνα σύνολο ποὺ δὲν εἶναι δὰ καὶ τόσο μεγάλο ὥστε νὰ τοῦ περισσεύουν ψυχές, ἀποτελεῖ ὄχι μόνο τεράστιο σφᾶλμα, ἀλλὰ καὶ ἀσυγχώρητη ἁμαρτία. Πολὺ περισσότερο ὅταν δὲν ὑπάρχουν δογματικὲς διαφορές.
῎Ημουν καὶ θὰ εἶμαι ὑπὲρ τῆς ἑνότητος τῶν μελῶν τῆς ᾿Εκκλησίας, ποὺ ἀπεκόπησαν ἀπὸ τὴν ῾Ιερὰ Σύνοδο. Οἱ Σεβασμιώτατοι ᾿Επίσκοποι τῶν ᾿Ενισταμένων εἶναι ξεχωριστοί, διότι ἐπιτελοῦν ἀξιοθαύμαστο ἀγώνα κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ ζήτησαν, πρὸς τιμήν των, διάλογο «ὡς διάκονοι τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἑνότητος».
Στὸ περιοδικό μας οἱ λέξεις «μοναχός», ἢ «ἐκτὸς ᾿Εκκλησίας», ἢ «ψωμὶ καὶ κρασὶ» δὲν ἔχουν καταχωριθεῖ σὲ καμμία σελίδα, σὲ κανένα τεῦχος. ᾿Εξ ἀρχῆς διαφωνήσαμε μὲ τὶς καθαιρέσεις ᾿Επισκόπων καὶ ῾Ιερέων (ποὺ ὠχριοῦμε νὰ καταγράψουμε τὸν ἀριθμό), ἐκ τῶν ὁποίων τὸ ἠθικὸ καὶ κοινωνικὸ κόστος βαρύνει ὄχι μόνο τοὺς δράστες, ἀλλὰ καὶ τὸν ᾿Αρχιεπίσκοπο καὶ ὅλους ἡμᾶς, ποὺ ἐκ τῶν πραγμάτων τὰ δύο τρίτα τοῦ ποιμνίου μετακινεῖται καὶ ἐξυπηρετεῖται ἑκατέρωθεν, καὶ εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ ἐξυπηρετήσωμε αὐτὸ πνευματικὰ καὶ μυστηριακά...!!
Σύνελθε. ᾿Εσὺ τὰ γράφεις αὐτὰ γιὰ τὸ πρόσωπό μου, περὶ «μονίμου καὶ δημοσίας ὑποστηρίξεως καὶ δουλικῆς προβολῆς τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου κ. Χρυσοστόμου Κιούση καὶ τῶν λοιπῶν ᾿Επισκόπων μὲ ποικίλα ἄρθρα καὶ διαφόρους τρόπους.»;
Η ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΙΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή῞Αγιον ῎Ορος,
29 Μαρτίου 2010 (Π.Ο.Η.)
Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ
Πρὸς
τὸν πανοσιολογιώτατον ᾿Αρχιμανδρίτην
π. Εὐθύμιον Μπαρδάκαν,
ἐκδότην τοῦ Περιοδικοῦ «᾿Εκκλησιαστικὴ Παράδοσις»·
ἐν ᾿Αθήναις.
᾿Αγαπητὲ ἀδελφὲ π. Εὐθύμιε, Χριστὸς ᾿Ανέστη!
Σοῦ ἔγραψα μία ἁπλὴ ἐπιστολὴ μὲ ἀγάπη. Εὐχαριστῶ ποὺ τὴν δημοσίευσες στὸ ἔγκριτο περιοδικό σου «᾿Εκκλησιαστικὴ Παράδοσις», κρατώντας ἔτσι ψηλὰ τὸ ἦθος τοῦ δημοσιογραφικοῦ σου κύρους. Εὐχαριστῶ δὲ καὶ διὰ τὴν ἀπάντηση (φ. 168, Σεπτ.- ᾿Οκτ. 2009, σελ. 53-54). Δὲν εἶχα σκοπὸ νὰ δώσω συνέχεια, ἐὰν δὲν ἔγραφες κάτι ἄστοχο.
Σοῦ ἔγραψα μία καλοπροαίρετη ἐπιστολὴ μὲ κύριο θέμα τὴν ἕνωση τῶν ᾿Ορθοδόξων δυνάμεων, τῶν ἀκολουθούντων τὸ παλαιὸν ἑορτολόγιον. Σὲ ἐγκάλεσα καὶ σὲ κατέκρινα μεταξὺ τῶν ἄλλων, διότι λέγεις καὶ γράφεις ὑπὲρ τῆς ἑνώσεως, ἀλλὰ μὲ τὰ ἔργα σου τὴν ἀποφεύγεις, τὴν ἐξουδενώνεις, κ.λ.π.
Καὶ τοῦτο μεταφράζεται πρακτικά, στὸ ὅτι ἀκολουθεῖς πιστὰ καὶ ἀδιαμαρτύρητα τὴν μισάδελφο Σύνοδο τοῦ ἀντικανονικοῦ «᾿Αρχιεπισκόπου» σου Χρυσοστόμου Κιούση. Περὶ διαλόγου ὅμως ποὺ ἐζήτησε ἡ Σύνοδος τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Μακαρίου μὲ 4-5 ἐπιστολὲς κ.λ.π., γιὰ ὅλα αὐτὰ δὲν μοῦ ἀπάντησες ΤΙΠΟΤΑ. ῎Εκανες αὐτὸ ποὺ κάνουν οἱ Χιλιαστές, ὅταν κάποιοι ᾿Ορθόδοξοι μὲ πατερικὲς μαρτυρίες τοὺς ἀποστομώνουν, δηλ. ἀλλάζουν θέμα. ῍Αν ἔχεις τὸ θάρρος, ἀδελφέ, καὶ ἂν εἶσαι ἀληθινὸς Ρουμελιώτης, παραδέξου τὰ λάθη σου καὶ τὰ λάθη τῆς Συνόδου ποὺ ἀκολουθεῖς, καὶ μὴν ἀλλάζεις θέμα.
᾿Αλλὰ ἔρχομαι στὸ θέμα γιὰ τὸ ὁποῖο ἀποφάσισα νὰ δώσω συνέχεια. Στὴν Ρούμελη λένε· «αὐτὸς ἔβαλε φῶλο, γιὰ νὰ μαζέψει αὐγά». Τὸ ἄστοχο ἐκ μέρους σου καὶ ἀνακριβές· Μοῦ γράφεις ὅτι εἶμαι ἐνταγμένος σὲ ἕνα «“ΝΕΟ” ἐκκλησιαστικὸ Σχῆμα» καὶ ὅτι «ἔθεσα τὸν ἑαυτό μου ἐκτὸς τῆς κανονικῆς ῾Ι. Συνόδου». ᾿Αγαπητέ μου ἀδελφέ, ἐσὺ ἔγραψες τὶς προτάσεις αὐτές, ἢ κάποιος ἄλλος; Δὲν γνωρίζεις ὅτι ἡ ἐμὴ εὐτέλεια, ὡς ῾Αγιορείτης, δὲν ἀνήκω σὲ καμία Σύνοδο τῶν Γ.Ο.Χ. τοῦ ῾Ελλαδικοῦ χώρου; Γιὰ ποιὰ ἔνταξή μου μιλᾶς; Γιὰ ποιὸ «ΝΕΟ» σχῆμα;
Πάντως σὲ διαβεβαιῶ, ἂν ἤμουν ἐκτὸς ῾Αγίου ῎Ορους καὶ κατ᾿ ἀνάγκην ἐνταγμένος σὲ κάποιο Συνοδικὸ Σχῆμα, δὲν θὰ σταματοῦσα νὰ γράφω διὰ τὶς ἀντικανονικὲς ἐνέργειες ὅλων γενικῶς τῶν ᾿Αρχιερέων τῶν Γ.Ο.Χ. . ῍Αν τώρα κάπου-κάπου γράφω κάτι ἢ ἐνδιαφέρομαι, εἶναι διότι μὲ ἀναγκάζουν οἱ ἀπεγνωσμένες φωνὲς τῶν ἁπλοϊκῶν ἀνθρώπων ποὺ φτάνουν ἕως ἐδῶ, γιὰ τὰ κόμματα καὶ κόμματα καὶ καμώματα τῶν Δεσποτάδων... μὲ ἀρχηγὸ τόν... «᾿Αρχιεπίσκοπό» σου Χρυσόστομο Κιούση.
Καὶ ἔρχομαι σὲ ἐκεῖνο τὸ «καραμπινάτο». Γράφεις ὅτι «τὸ 1995 χωρὶς κανένα οὐσιαστικὸ λόγο, ἀπεκήρυξαν τηλεγραφικῶς τὸν κανονικὸ ᾿Αρχιεπίσκοπο τῶν Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν κ. Χρυσόστομον (τὸν ὁποῖον οἱ ἴδιοι ἐξέλεξαν τὸ ἔτος 1986)».
᾿Αγαπητέ ἀδελφέ, π. Εὐθύμιε, μιλᾶς γιὰ κανονικὸ ᾿Αρχιεπίσκοπο; ᾿Απὸ ποῦ κανονικός, ἀδελφέ; Τὰ λέγεις ἐσύ, ὁ παλαιός, αὐτά;
῍Ας τὰ πάρουμε, ὅμως, ὑπομονετικὰ καὶ μὲ τὴν σειρά τους. Πρῶτος ᾿Αρχιεπίσκοπος τῶν Γ.Ο.Χ. ὁ ᾿Ακάκιος Παππᾶς, χειροτονηθεὶς ἀπὸ τοὺς Ρώσσους τῆς Διασπορᾶς. Δεύτερος, κανονικῶς ψηφισθεὶς τὸ 1962, ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος Αὐξέντιος (στὸν ὁποῖο ἐσὺ προσωπικῶς χρωστᾶς πολλά· σὲ ἀνέδειξε Διάκονο, Παπᾶ κ.λ.π., παρὰ τὶς διαμαρτυρίες καὶ τὸν ἄδικο κατατρεγμὸ τοῦ Γέροντός σου...).
Τὸ 1971 ἔγιναν χειροτονίες 4-5 ἐπισκόπων (χάριν συντομίας δὲν ἀναφέρω τὰ ὀνόματα), ἐξ αὐτῶν δὲ τῶν χειροτονηθέντων εἶναι ἐν τῇ ζωῇ ὁ Σεβ. Φθιώτιδος Καλλίνικος καὶ ὁ νῦν «᾿Αρχιεπίσκοπος» Χρυσόστομος Κιούσης.
῾Ο τελευταῖος αὐτός, μετὰ ἀπὸ δύο χρόνια τῆς χειροτονίας του, τὸ 1973 «σήκωσε μπαϊράκι» πρωτοφανὲς διὰ τὰ τότε «παλαιοημερολογιτικὰ» δεδομένα, ἔκανε ἀνταρσία, ἀποστασιοποιήθηκε ἀπὸ τὸν ᾿Αρχιεπίσκοπό του, τὸν πατέρα του ποὺ τὸν ἐχειροτόνησε, ἔκανε δικό του κόμμα, δικό του θυσιαστήριο, δικούς του παπάδες, κυρίως στὴν Βόρεια ῾Ελλάδα.
Λύσσαξαν, βλέπεις, οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις, διότι ἡ εὐγένεια, ἡ ἀρετή, ἡ μόρφωση καὶ ὁ διακριτικὸς ζῆλος τοῦ —πρώην ἀξιωματικοῦ τοῦ Ναυτικοῦ Στρατοῦ— μακαριστοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου κυροῦ Αὐξεντίου, ὅλ᾿ αὐτὰ σήκωσαν ψηλὰ τὸ γόητρο τοῦ «παλαιοημερολογιτικοῦ» κόσμου, μάλιστα δὲ καὶ ἐπὶ δικτατορικῆς κυβερνήσεως Γ. Παπαδοπούλου. Πάμπολλα τὰ ἐπιτεύγματα, τὰ ἐπὶ ᾿Αρχιεπισκοπίας τοῦ μακαριστοῦ κυροῦ Αὐξεντίου! Σὲ σημεῖον ποὺ ὁ Γ. Παπαδόπουλος ἐμήνυσε στὸν τότε νεοημερολογίτη ᾿Αρχιεπίσκοπο ῾Ιερώνυμο, ποὺ ζητοῦσε νὰ οἰκειοποιηθεῖ τὰ «παλαιοημερολογίτικα» μοναστήρια τοῦ Λεκανοπεδίου τῆς ᾿Αττικῆς· «Κάθισε φρόνιμα, διότι θὰ ἐπαναφέρω τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο στὴν ῾Ελλάδα, καὶ θὰ βάλω ᾿Αρχιεπίσκοπο τὸν Αὐξέντιο»!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ἀναφέρω ἐδῶ, καὶ τὴν ἐπικύρωση τῶν ὑπερορίων χειροτονιῶν τῶν ᾿Επισκόπων μας, μὲ τὴν ἱστορικὴ Συνοδικὴ ἀπόφαση τοῦ ῾Αγίου Μητροπολίτου Φιλαρέτου καὶ τῆς περὶ αὐτὸν Συνόδου τῶν Ρώσσων τῆς Διασπορᾶς. Καὶ τοῦτο, χάρις εἰς τὴν σοβαρὴν προσωπικότητα καὶ τὸ ἦθος τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Αὐξεντίου. Διὰ ταῦτα καὶ πολλὰ ἄλλα ἐπιτεύγματα τοῦ μακαριστοῦ κυροῦ Αὐξεντίου, οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις δὲν σταμάτησαν τὸν πόλεμο ἐναντίον τῆς ᾿Εκκλησίας. Καὶ μετὰ τὴν ἀνταρσία τοῦ τότε Θεσ/κης (νῦν «᾿Αρχιεπισκόπου») Χρυσοστόμου Κιούση, ἦλθε καὶ τὸ 1979, καὶ ἔγινε ἡ ἀκόμη μεγαλύτερη ἀνταρσία.
᾿Εκμεταλλεύθηκαν τότε τὰ πάθη κάποιων ἐπιδόξων ἀρχομανῶν, ἤτοι τοῦ νῦν «Μητροπολίτου ᾿Αχαΐας» Καλλινίκου Σαραντοπούλου καὶ τοῦ... Πενταπόλεως Καλλιοπίου (ὁ τελευταῖος ἀεὶ ταραχοποιὸ στοιχεῖο), ὤθησαν δὲ τὸν ἁπλὸ καὶ καλοκάγαθο Κορινθίας Κάλλιστο (πρώην Ματθαιϊκό) καὶ τὸν Μεγαρίδος ᾿Αντώνιο (μακαρίτες καὶ οἱ δύο), καὶ ἔκαναν ΤΗΝ ἀνταρσία, ΤΟ πραξικόπημα· χειροτόνησαν ξαφνικά, ΑΝΕΥ τῆς εὐλογίας τοῦ κανονικοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Αὐξεντίου καὶ τῆς περὶ αὐτὸν Συνόδου, ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ ἐντὸς ὀλίγων ἡμερῶν, ὁκτὼ (8) νέους ᾿Επισκόπους!! Αὐτὸ τὸ ἀνουσιουργὸ ἐγχείρημα τὸ ὠνόμασαν «Σωτήριο Παρανομία»!! Καὶ ἐν ταυτῷ ἐκάλεσαν τὸν ᾿Αρχιεπίσκοπον δι᾿ ἑνὸς ἁπλοῦ τηλεφωνήματος (δυνάμει τελεσιγράφου), λέγοντες· «Μακαριώτατε κ. Αὐξέντιε, ἔχουμε χειροτονήσει ὀκτὼ (8) ᾿Αρχιερεῖς, εἴμαστε ἐν συνόλῳ δέκα (10) ᾿Επίσκοποι, εἴμαστε πολυπληθέστεροι. Παραιτηθεῖτε ἐντὸς 24ώρου. ῎Αν, παρ᾿ ἐλπίδα, ἀρνηθεῖτε, ἡ καθαίρεσή σας εἶναι ἕτοιμη»!
῾Η πανοσιολογιότητά σου, πάτερ Εὐθύμιε, θὰ μοῦ πεῖ· «Τί τὰ ἀναφέρεις, ἀδελφέ, αὐτὰ ὅλα; Αὐτὰ εἶναι παρελθόν». Καὶ βέβαια ἀδελφέ μου τὰ ἀναφέρω, γιὰ νὰ βροῦμε καὶ νὰ καταλήξουμε ἀντικειμενικὰ στὸ ἀληθινὸ συμπέρασμα περὶ τῆς κανονικότητος τοῦ «᾿Αρχιεπισκόπου» σου, Χρυσοστόμου Κιούση. ᾿Αγαπητέ, ὅπως λέγουν· «ἡ ἱστορία δὲν παραγράφεται, οὔτε καὶ ξαναγράφεται»... ῾Απλῶς ἐξιστορεῖται, νὰ τὰ θυμοῦνται οἱ παλαιοὶ καὶ νὰ τὰ μαθαίνουν οἱ νεώτεροι, νὰ διδάσκονται δὲ ἀμφότεροι, ὥστε νὰ μὴν ἐπαναλαμβάνουν τὰ ἴδια λάθη. Καὶ συνεχίζω· Τότε ὁ κανονικὸς ᾿Αρχιεπίσκοπος, μακαριστὸς κυρὸς Αὐξέντιος, δὲν ἐνέδωσε στὸ ἀπειλητικὸ τελεσίγραφο. Καὶ οἱ ἀθεόφοβοι «καθαίρεσαν»(!) ὅλους τοὺς κανονικοὺς ᾿Αρχιερεῖς καὶ τὸν ᾿Αρχιεπίσκοπο Αὐξέντιο! Αὐτά, βέβαια, εἶναι φαιδρὲς ἀστειότητες καὶ δὲν ἔχουν σχέση μὲ κανονικοὺς ᾿Αρχιερεῖς τῆς τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας. Νύκτα καὶ ἐν σκότει χειροτονηθέντες, ἐσκοτισμένοι ὑπάρχοντες τὸν νοῦν καὶ τυφλωμένοι, ὑπέπεσαν οἱ ἴδιοι στὰ ἁρμόδια καὶ φοβερὰ κανονικὰ ἐπιτίμια καὶ τοὺς ἀφορισμοὺς τῶν ῾Ι. Κανόνων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων.
Τότε, στὴν κρίσιμη αὐτὴ χρονικὴ περίοδο (εὐκαιρίας, γάρ, δοθείσης), ὁ ἐν πολυετῇ ἀνταρσίᾳ καὶ ἀποστασίᾳ Θεσσαλονίκης Χρυσόστομος, προσεταιρισθεὶς καὶ τὸν νῦν ᾿Αττικῆς ᾿Ακάκιον, ἔκαναν μίαν ἐπιπλέον στομφώδη ἀποκήρυξη τῆς Κανονικῆς Συνόδου τοῦ μακαριστοῦ κυροῦ Αὐξεντίου (ἡ ὁποία ἀποκήρυξη ἕως σήμερον δὲν ἔχει ἀνακαλεσθεῖ!).῾Ο δὲ κανονικὸς ᾿Αρχιεπίσκοπος Αὐξέντιος μὲ τοὺς περὶ αὐτὸν ᾿Αρχιερεῖς, ἐχειροτόνησαν ἄλλους —κανονικούς— ᾿Αρχιερεῖς καὶ ἐπανέφεραν —ὅσον τὸ δυνατόν— τὴν εἰρήνη στὴν ᾿Εκκλησία.
Καὶ ἔτσι φθάνουμε, ἀγαπητὲ π. Εὐθύμιε, νὰ ἐξιστορήσουμε καὶ περὶ τὰ τῆς «κανονικότητος» τῆς ἐκλογῆς τοῦ νῦν «᾿Αρχιεπισκόπου» Χρυσοστόμου Κιούση· α) Πότε ἐπέστρεψε στὴν Κανονικὴ Σύνοδο (ποὺ προφανῶς τὸν χειροτόνησε); β) Πῶς, δῆθεν, ἐπέστρεψε; γ) Μὲ ποιὲς ὑποσχέσεις καὶ μὲ ποιὲς συναλλαγὲς ἀπεφασίσθη, ἢ ἔγινε ἡ ψηφοφορία περὶ τῆς ἐπιστροφῆς του; δ) Αὐτοὶ ποὺ τὸν ψήφισαν ἦταν κανονικοὶ ἢ μή; Καὶ τὸ κυριώτερον, ἀδελφέ· ε) Ζητητέον, ἂν ἀπεβίωσε ἢ ὄχι, ὁ κανονικὸς ᾿Αρχιεπίσκοπος, ὥστε κατόπιν νὰ ψηφισθεῖ μὲ κανονικὴ διαδικασία ὁ νέος, καὶ τότε κατὰ τὰ εἰωθότα ὁ Τοποτηρητής, δηλ. ὁ ἀρχαιότερος τῶν ἐπισκόπων, νὰ τοῦ παραδώσει τὴν ποιμαντικὴ ράβδο, ὅπως ὁρίζουν οἱ ῾Ι. Κανόνες τῆς ᾿Εκκλησίας μας, διὰ νὰ κατασταθεῖ κατὰ πάντα νόμιμος καὶ κανονικὸς διάδοχος τοῦ πρὸ αὐτοῦ ᾿Αρχιεπισκοπεύσαντος, διαφυλαττομένης οὕτω κατὰ πάντα τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας ταῦτα θὰ πεῖς· «῎Ε! ῎Ε! Ποῦ τὸ πᾶς; Τί ψάχνεις;» Γιὰ τὴν Κανονικότητα, ἀδελφέ, δὲν ἔγραψες ὑπεραμυνόμενος; Περὶ αὐτῆς γράφω.
᾿Εκ προοιμίου, ὅμως, ζητῶ συγγνώμην καὶ κατανόησιν ἀπὸ τὸν «᾿Αρχιεπίσκοπο» Χρυσόστομο καὶ τοὺς λοιποὺς ᾿Αρχιερεῖς. Δὲν γράφω ταῦτα ἀπὸ ἐμπάθεια ἐναντίον τῶν προσώπων τους, ἁπλῶς... ἐρευνώντας περὶ Κανονικότητος, περὶ ἧς ὁ λόγος.
Συνοψίζω, λοιπόν. Πρώτη ἀνταρσία τοῦ Θεσσαλονίκης Χρυσοστόμου Κιούση (ἀπὸ τὸ 1973). Δεύτερη ἀνταρσία, μὲ πραξικοπηματικὲς παράνομες χειροτονίες, τοῦ Καλλινίκου «᾿Αχαΐας» καὶ τοῦ Καλλιοπίου (1979 - πρωτεργάτες γάρ). ῎Εγινε δὲ καὶ ἡ τρίτη ἀνταρσία τὸ 1983-1986. Αὐτὴ ἦταν ἡ τελευταία καὶ τελειωτική. Τὴν χρονικὴ αὐτὴν περίοδο, οἱ πρωτεργάτες τοῦ «πραξικοπήματος τοῦ 1979», οἱ «σκληροπυρηνικοί», ὁ Καλλιόπιος, ὁ «᾿Αχαΐας» Καλλίνικος Σαραντόπουλος καὶ ὁ Ματθαῖος Λαγγῆς (οἱ δὲ ὑπόλοιποι εἶχαν διασκορπιστεῖ), λύκοι ὄντες —συγγνώμη διὰ τὴν Εὐαγγελικὴ ἔκφραση— ἐφόρεσαν προβάτου ἔνδυμα, δημιούργησαν ἢ καὶ ἐκμεταλλεύτηκαν κάποιες μικροπαρεξηγήσεις ποὺ ἐγίνοντο μεταξὺ τῶν ᾿Αρχιερέων τῆς Κανονικῆς ῾Ι. Συνόδου τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Αὐξεντίου, καὶ κατάφεραν μὲ πολὺ παρασκήνιο, μαεστρία καὶ δολοπλοκίες νὰ «τρυπώσουν» μέσα στὴν Κανονικὴ Σύνοδο, προβατόσχημοι ὑπάρχοντες! Παραμονὲς Θεοφανείων, λοιπόν, «ἐκηρύχθη» ἡ ποθητὴ ΕΝΩΣΗ(;) τῆς πλειονότητος τῶν ᾿Ορθοδόξων ᾿Αρχιερέων, ὑπὸ τὸν Κανονικὸ ᾿Αρχιεπίσκοπο Αὐξέντιο. Νά, ὅμως, ποὺ ἡ ἕνωση αὐτὴ ἦταν ἕνας «στημένος» ΔΟΥΡΕΙΟΣ ἵππος! Τὰ ἐπακολουθήσαντα γεγονότα ὡμίλησαν μόνα τους.
Κανονικοὶ καὶ πραξικοπηματίες ᾿Αρχιερεῖς, οἱ πρῶτοι ἐν ἀγνοίᾳ («πιάστηκαν στὸν ὕπνο»1), οἱ δεύτεροι ἐν γνώσει, κατηγόρησαν τὸν κανονικὸ ᾿Αρχιεπίσκοπο Αὐξέντιο γιὰ μία παράνομη χειροτονία κάποιου Δωρόθεου Τσάκου, γιὰ τὴν ὁποία δῆθεν(;) ἔδωσε ἐντολὴ ὁ προρρηθεὶς ᾿Αρχιεπίσκοπος νὰ τελεσθεῖ (ὅπερ ἐθεωρήθηκε Η ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ!). ῎Ετσι «στήθηκε» ἐσπευσμένα δικαστήριο, μὲ πρωτάκουστες «τηλεφωνικὲς ἀνακρίσεις» ὑπὸ τοῦ ᾿Ανακριτοῦ Καλλιοπίου (ἔ, ποῖος ἄλλος θὰ ἦταν ὁ ἀνακριτής;!), καὶ οὔτε ποὺ καταλάβαμε πῶς καθαίρεσαν τὸν Νόμιμο καὶ Κανονικὸ ᾿Αρχιεπίσκοπο Αὐξέντιο. Τότε ἔγινε τὸ παράξενο· ἡ χαρὰ τῆς προηγηθείσης καὶ διατυμπανισθείσης ἑνώσεως ἐπεσκίασε τὸ ἔγκλημα τῆς καθαιρέσεως τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Αὐξεντίου! Καλοστημένο —βλέπεις— τὸ παιχνίδι!... Τότε, κανονικοὶ καὶ πραξικοπηματίες (κατὰ Συνοδικὴν πλειοψηφίαν) ἐκάλεσαν τὸν ἐν ἀνταρσίᾳ ἀπεσχισμένον Θεσ/νίκης Χρυσόστομον Κιούσην (ὁ ὁποῖος βέβαια ἕως τότε —δηλ. ἀπὸ τοῦ 1973, ἕως καὶ τοῦ 1986— οὔτε μία ἡμέρα δὲν εἶχε ἐνταχθεῖ στὴ/σὲ Σύνοδο, ὥστε νὰ πεῖ κάποιος, ὅτι ἐπέστρεψε ἢ ἑνώθηκε μὲ τὸ παράξενο Συνοδικὸ αὐτὸ μόρφωμα)!
Λοιπόν, ἀδελφέ π. Εὐθύμιε, ξαναλέγω· τὸν ἐκάλεσαν καὶ τοῦ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑΝ τὸν ᾿Αρχιεπισκοπικὸν Θρόνον. Διότι ΜΟΝΟΝ ἔτσι θὰ ἐρχόταν (εἶχε ἀποκτήσει καὶ δυναμικὴ παρουσία κατὰ τοὺς μακροὺς χρόνους τῆς ἀνταρσίας του, ἀποσπώντας εὐρὺ ποίμνιο ὀπίσω του). Περὶ ποίας, λοιπόν, νόμιμης ἐκλογῆς μιλᾶς ἀδελφέ, κατὰ τὸ 1986; Καὶ ἀπὸ ποία νόμιμη Σύνοδο ἐκλέχθη;
1) Πάντως, μεγάλην εὐθύνην ἔχουν ποὺ συνέπραξαν στὴν καθαίρεση τοῦ Πατρός τους —γνήσια τέκνα αὐτοῦ τέως ὑπάρχοντες— ἀλλὰ καὶ στὴν ἀντικανονικὴ ἐκλογὴ τοῦ μοιχεπιβάτου Χρυσοστόμου· καὶ οἱ ὁποῖοι εἶναι· ὁ Σεβ. Φθιώτιδος Καλλίνικος, ὁ Σεβ. Θεσσαλονίκης Εὐθύμιος, ὁ Σεβ. Χίου Στέφανος, ὁ Σεβ. Εὐρίπου καὶ Εὐβοίας ᾿Ιουστῖνος, ὁ Σεβ. ᾿Αχαρνῶν ᾿Αθανάσιος, ὁ Σεβ. Μεγαρίδος ᾿Αντώνιος. ᾿Αλλὰ τὸ μεγάλο λάθος τους αὐτό, πληρώνουν μὲ τὴν δικαιοκρισίαν τοῦ Θεοῦ, μέχρι καὶ σήμερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΡΑΝΟΜΟΙ, ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ καὶ Σιμωνιακῶς (δηλ. μὲ ὑποσχέσεις καὶ τάματα!) ἐψήφισαν τὸν ΠΑΡΑΝΟΜΟΝ. Καὶ τὸ κωμικοτραγικὸν στὴν «στημένη» αὐτὴ θεατρινίστικη ψηφοφορία εἶναι, ὅτι ἐφήφισαν δύο πρόσωπα ὡς κανονικοὶ Μητροπολίτες Θεσσαλονίκης· καὶ ὁ Εὐθύμιος καὶ ὁ Χρυσόστομος Κιούσης. Φοβήθηκε ὁ δεύτερος, μήπως καὶ οἱ ὑποσχέσεις δὲν ἀληθεύσουν καὶ χάσει τὸν τίτλο τοῦ «Θεσσαλονίκης» (...τόση... ἐμπιστοσύνη ὑπῆρχε μεταξύ τους!)! Μία τέτοια διαδικασία ψηφοφορίας εἶναι κατηγορηματικὰ ΑΚΥΡΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ, σύμφωνα πάντα μὲ τοὺς ᾿Εκκλησιαστικοὺς νόμους τῶν ῾Αγίων Πατέρων.
Προχωροῦμε τώρα καὶ στὴν δεύτερη παρανομία, αὐτὴν τοῦ «Μοιχεπιβάτου» (ἐκκλησιαστικὴ ἔκφραση), ἡ ὁποία εἶναι καὶ καταλυτική. Πῶς ἐτόλμησε ὁ «κανονικὸς ᾿Αρχιεπίσκοπός σου» Χρυσόστομος Κιούσης, τὸν ὁποῖον μνημονεύεις καὶ μετὰ τοῦ ὁποίου ἔχεις ἐκκλησιαστικὴ ἐπικοινωνία, νὰ ἀναρριχηθεῖ καὶ νὰ ἁρπάξει τὸν θρόνο τοῦ Νομίμου καὶ Κανονικοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου, τοῦ ἔτι τότε ἐν ζωῇ ὄντος κ. Αὐξεντίου; Πῶς ἐδέχθη νὰ γίνει μοιχεπιβατικῶς ᾿Αρχιεπίσκοπος καὶ πατραλοίας (ἤτοι, φονεύοντας πνευματικῶς τὸν πατέρα του!); Αὐτὴ ἡ παρανομία-ἁμαρτία, ἀγαπητέ, βαρύνει αὐτὸν τὸν ἴδιον, αὐτοὺς ποὺ τὸν ἐψήφισαν, καθὼς καὶ ἐσένα, ποὺ ἀδιαμαρτύρητα ἐδέχθης καὶ δέχεσαι αὐτὴν τὴν ᾿Αντικανονικὴ πράξη, ὡς Κανονική. ᾿Αδελφέ, σύνελθε, θὰ κολάσεις τὴν ψυχή σου ἐπιπλέον, στηρίζοντας τὴν παρανομίαν ἕως καὶ σήμερον ἀκόμη μὲ τὰ γραφόμενά σου στὸ περιοδικό.
῞Οσο... νόμιμος καὶ κανονικὸς εἶναι ὁ δῆθεν ψηφισθεὶς «Καθηγούμενος τῆς ῾Ι. Μονῆς ᾿Εσφιγμένου», ὁ Κατσουλιέρης Χρυσόστομος, ἄλλο τόσο εἶναι νόμιμος καὶ κανονικὸς ὁ «᾿Αρχιεπίσκοπός» σου Χρυσόστομος Κιούσης. ῎Ετσι ἔχει ἡ ἱστορικὴ ἀλήθεια, ἀγαπητὲ φίλε μου π. Εὐθύμιε, τὴν ὁποίαν βέβαια πολὺ καλὰ γνωρίζεις, ἀλλὰ ἀπὸ σκοπιμότητες δὲν τὴν ὁμολογεῖς.
Νὰ ψάξουμε ὅμως —ἂν θέλεις, καὶ μαζί— ἀκολουθώντας τὴν ἱστορία τοῦ παρελθόντος μεταξὺ τῶν Κανονικῶν, τῶν ᾿Αντικανονικῶν καὶ τῶν Παρανόμων, ὥστε νὰ ἀναδειχθεῖ ποιὸς εἶναι ὄντως ὁ πιὸ ἄμεμπτος ᾿Αρχιεπίσκοπος.
Δέον, ὅμως, νὰ διευκρινήσουμε κάτι διὰ τὴν τηλεγραφικὴν ἀποκήρυξη —στὴν ὁποία πολλάκις ἀναφέρεσαι— ἤτοι περὶ τῆς νέας διασπάσεως τῆς Συνόδου τὸ 1995, ὥστε νὰ μὴν ὑπολείπονται σκιὲς στὴν ἱστορικὴ ἀναφορά. ᾿Απὸ τὸ 1986 ἕως τὸ 1995, στὸ παρασκήνιο διαδραματιζόταν ἐν τῷ κρυπτῷ ἕνας ὕπουλος πόλεμος ὑπὸ τῶν μὲν ἕξι (6) πραξικοπηματικῶς χειροτονηθέντων (ὑπὸ Καλλίστου καὶ ᾿Αντωνίου τὸ 1979), κατὰ τῶν ἕξι (6) κανονικῶς χειροτονηθέντων (δηλαδὴ ὑπὸ τῆς Κανονικῆς ῾Ι. Συνόδου τοῦ μακαριστοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Αὐξεντίου) ᾿Αρχιερέων. ῞Ωστε λοιπόν, καὶ οἱ μὲν καὶ οἱ δέ, ὑπὸ τὸν παρανόμως νεοεκλεγέντα μοιχεπιβάτην «᾿Αρχιεπίσκοπον» Χρυσόστομον, συναποτελοῦσαν τὸ τότε Συνοδικὸν μόρφωμα ἐκεῖνο, ἀπὸ τοῦ 1986 ἕως καὶ τοῦ 1995.
Αὐτό, ὅμως, τὸ Συνοδικὸ μόρφωμα δὲν εἶχε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἐξαιτίας τῶν προαναφερθέντων «κατορθωμάτων». ῎Ετσι, κατὰ τὰ 9-10 ἔτη τῆς συμβιώσεώς των εἶχαν ἐπιδοθεῖ σὲ ἕναν κρυφὸν ἀγώνα, πῶς θὰ γινόταν οἱ μὲν νὰ ἐξοστρακίσουν τοὺς δέ! Καὶ πραγματικά, ὅπως τὸ ἄκουσα ἀπὸ τὸν ἴδιον τὸν «᾿Αρχιεπίσκοπο» Χρυσόστομο Κιούση σὲ μία συνάντηση Πατέρων λίγες ἡμέρες μετὰ τὴν διάσπαση (15η ᾿Ιουλίου 1995 — στὴν ἐξιστόρηση τῆς ὁποίας θὰ ἐπανέλθω)· «῏Ηταν ἕνα “ἀνομοιογενὲς Συνοδικὸ Σχῆμα”»! Εὔστοχη ἔκφραση, ποὺ ἀντικατόπτριζε τὴν ἐσωτερικὴ πραγματικότητα.῾Ο κατατρεγμὸς τῶν πραξικοπηματιῶν κατὰ τῶν κανονικῶν «Αὐξεντιανῶν» δὲν ἄργησε νὰ ἔλθει στὴν ἐπιφάνεια. ῾Η προσπάθειά τους νὰ ἐπικρατήσουν τὸ 1979 ὡς κανονικοὶ ἐπίσκοποι στὴν ᾿Εκκλησία ἀπέτυχε τότε· τελεσφόρησε δὲ δίκην Δουρείου ἵππου ἐκ τῶν ἔνδον, τὸ 1995 τελικῶς! Πῶς τελεσφόρησε;
῎Εθυσαν, ἀπώλεσαν τοὺς πάντας μὲ καθαιρέσεις, ἀφορισμούς, κατάρες καὶ ἀναθεματισμούς, ἀφοῦ πρῶτον προσεταιρίσθηκαν αὐτὴν τὴν φορὰ καὶ χρησιμοποίησαν καὶ τὸν μέγα φατριαστὴ Χρυσόστομον Κιούσην, τὸν καὶ νομιμοφανῆ φορέα τοῦ στομφώδους τίτλου τοῦ «᾿Αρχιεπισκόπου».
ΑπάντησηΔιαγραφή῎Εστησαν ἀνεπαρκεῖς κατηγόρους, ἔθεσαν «᾿Ανακριτοερευνητές» (ὅπως τὸν ἀνεπανάληπτον «᾿Αχαΐας» Καλλίνικον Σαραντόπουλον κ.λ.π.), καὶ ἀφοῦ πρότερον ὑπέκλεψαν —ἔστω καὶ διὰ βραχὺ χρονικὸ διάστημα— μετὰ πονηρίας καὶ μὲ διάφορα «ἀλισβερίσια» τὴν πλειοψηφία τῶν Συνοδικῶν ᾿Αρχιερέων, κατασκεύασαν «Δικαστήριον» κατὰ τοῦ Θεσ/νίκης Εὐθυμίου, δυναμικοῦ Συνοδικοῦ μέλους, ἀλλὰ καὶ παλαιοῦ ἀντιζήλου τοῦ ἄλλοτε «Θεσ/νίκης» Χρυσοστόμου Κιούση (ἑνὸς προκειμένου ποιμνίου καὶ δύο ὄντων τῶν ποιμένων, φερόντων τὸν αὐτὸν τίτλον τοῦ «Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης»! Εὔδηλος ἡ αἰτία τῆς ἀντιζηλίας).
᾿Εδῶ, θυμήθηκα αὐτὸ ποὺ γράφεις στὴν ἐπιστολή σου· «῎Εχω δηλώσει πολλάκις, ἐὰν κάποιος ἔχει ὁποιαδήποτε ἔνσταση ἢ διαφωνία... ἔχει ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ νὰ παρουσιάζεται εὐθαρσῶς ἐνώπιον τῶν ἁρμοδίων ὀργάνων τῆς ᾿Εκκλησίας καὶ νὰ καταθέτει τὶς ἀπόψεις του, ἀναμένοντας τὶς ἀποφάσεις». Κατ᾿ ἐπανάληψιν, λοιπόν, ἔδιδε τὸ παρὸν «ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ» —ὅπως γράφεις— «στὰ ἁρμόδια ὄργανα» ὁ προαναφερθεὶς Μητροπολίτης Εὐθύμιος, κατὰ τὴν ὁριζομένην ἑκάστοτε δικάσιμον ἡμέραν, ἐνώπιον τοῦ —δῆθεν— Συνοδικοῦ δικαστηρίου, αἰτῶν νομοτύπως καὶ τὸν φάκελλον τῆς δικογραφίας του πρὸς ἑτοιμασίαν τῆς ἀπολογίας του. Καὶ ἐπειδὴ δὲν ἀποκαλοῦσε τὸν κ. Εἰσηγητὴ μὲ τὸν τίτλον αὐτόν, προσφωνῶν αὐτὸν μόνον ὡς Σεβασμιώτατον ῞Αγιον Οἰνόης Ματθαῖον (ἀφοῦ προηγουμένως εἶχε ζητήσει τὴν ἐξαίρεσή του, γιὰ κανονικοὺς λόγους), δὲν τοῦ ἐδίδετο ἡ δικογραφία, καὶ ἀποχωροῦσε κενός!! ᾿Εκ νέου τοῦ ὅριζαν ἄλλην δικάσιμον ἡμέραν, ἐπαρουσιάζετο, πάλι ζητοῦσε τὸν φάκελλο, πάλι συναντοῦσε ἄρνηση, ἀποχωροῦσε πάλι, παρατεινομένης αὐτῆς τῆς καταστάσεως μισάδελφα καὶ προκλητικά, ἕως τὸν ᾿Ιούλιον τοῦ 1995!! Τὸ ἄκρον ἄωτον τῆς γελοιοποιήσεως κάθε δικαστικῆς ἀξιοπρεπείας καὶ ῾Ιεροκανονικῆς ἐθιμοτυπίας!!
Τὸν ᾿Ιούλιον τοῦ 1995 διαφώνησαν καὶ σὲ ἄλλα —διοικητικὰ κυρίως— θέματα, μὲ κυριώτερα δύο· α) τὴν πλήρωση τῆς χηρευσάσης Μητροπόλεως Πειραιῶς (καθότι ἑκάστη ὁμάδα ἐπεδίωκε νὰ χειροτονήσει ἰδικόν της ἐπίσκοπο), καὶ β) ἐνῶ εἶχε ἀποφασισθεῖ καὶ συνταχθεῖ ἐγκύκλιος κατὰ τῶν ἠλεκτρονικῶν καρτῶν, οἱ πραξικοπηματίες μετὰ τοῦ «᾿Αρχιεπισκόπου» Χρυσοστόμου δὲν ἤθελαν νὰ δημοσιευτεῖ 2.
2) Τότε πολλοὶ (μεταξὺ τῶν ὁποίων πρῶτος ἐσὺ στὸ περιοδικό σου) εἶχαν εἰρωνευτεῖ τοὺς Αὐξεντιακοὺς ᾿Αρχιερεῖς, ὅτι στὴν προσπάθειά τους νὰ δικαιολογήσουν τὸ «σχίσμα» τους, ἔφθασαν εἰς μέγα ψεῦδος, δηλαδὴ μέχρι τοῦ σημείου νὰ κατηγορήσουν τοὺς περὶ Χρυσόστομον Κιούσην οὐσιαστικὰ ὡς ὀπαδοὺς τοῦ 666, ἀφοῦ δῆθεν(;) δὲν θέλησαν νὰ δημοσιεύσουν ᾿Εγκύκλιο κατὰ τῶν ἠλεκτρονικῶν καρτῶν! ᾿Ιδοὺ ὅμως ποὺ 14 χρόνια μετά, ἐπιβεβαιώθηκε ὅτι ὄντως, αὐτὴ ἦταν ἡ πραγματικὴ ἀλήθεια! Πῶς; Μὲ τὶς ἀπανωτὲς Συνοδικὲς ἀποφάσεις τῆς Σωματειοσυνόδου σας ὑπὲρ τῶν ἠλεκτρονικῶν διαβατηρίων, Α.Μ.Κ.Α. καὶ ὅλων τῶν συναφῶν! ᾿Αλλὰ ὅλοι ἐσεῖς ποὺ τὸ 1995 εἰρωνευόσασταν τὴν ἀλήθεια, σήμερα ποὺ τὰ πράγματα πλέον ἀποδείχθηκαν ἀναντίρρητα, τηρεῖτε... σιγὴν ἰχθύος! Κατὰ τὸν λαὸν καὶ οἱ Ποιμένες, καὶ κατὰ τοὺς Ποιμένες κι ὁ λαός! Τὶ ἄλλο νὰ πεῖ κανείς;
Εἰς ἀμφότερα τὰ θέματα εἶχαν τὴν συνοδικὴ πλειοψηφία οἱ κανονικοὶ Αὐξεντιανοὶ ᾿Αρχιερεῖς, ἀλλὰ ἡ μειοψηφία ἀντιδροῦσε. Καὶ ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος αὐθαιρέτως διέκοψε τὴν τελευταία συνεδρία διὰ τοῦ· «Δι᾿ εὐχῶν τῶν ῾Αγίων...».
Αὐτὰ τὰ ἀνέγνωσα ὁ ἴδιος, στὸ αὐτούσιο πρακτικὸ τῆς τελευταίας Συνεδρίας.
Θὰ μοῦ πεῖς· «Τί γράφεις ταῦτα π. Γαβριήλ; Τί ἀσχολεῖσαι; Κοίτα νὰ κάνεις καμμιὰ προσευχὴ ἐκεῖ στὰ βράχια ὅπου εἶσαι». Σοῦ ἀπαντῶ· Πέρασαν, π. Εὐθύμιε, 15 χρόνια ἀπὸ τότε ἕως τώρα· καὶ προσευχὲς πολλὲς ἔκαμα· καὶ ἂν δὲν προκαλοῦσες πάλι μὲ τὰ ἄστοχα καὶ ἀνακριβὴ γραφόμενά σου... ἄλλα τόσα χρόνια θὰ περνοῦσαν. Δὲν πειράζει ὅμως... ῎Ισως νὰ ἦταν ἐκ Θεοῦ, ὥστε νὰ τὰ θυμηθοῦμε κι ἐμεῖς, καὶ νὰ τὰ μάθουν καὶ οἱ νεώτεροι.
Κατόπιν, ἐστάλη ἐπιστολὴ διαμαρτυρίας τῶν πλειοψηφούντων ᾿Αρχιερέων πρὸς τὸν ᾿Αρχιεπίσκοπον, ἀλλ᾿ οὗτος «ἐσφύριζεν ἀδιάφορα»... - ἐπροφασίσθη ὅτι δὲν τὴν ἔλαβε. ῞Οταν μόλις ὀλίγες ἡμέρες ἀργότερα, ἀπεστάλη ἀντίθετη ἐπιστολὴ-καταγγελία παρὰ τοῦ Καλλιοπίου... ῎Ε, αὐτὴν τὴν ἔλαβε ἀμέσως ὑπ᾿ ὄψιν! Καὶ πάραυτα ἐκάλεσε ἀνερυθριάστως εἰς νέαν συνεδρίασιν ὅλους τοὺς ᾿Αρχιερεῖς τῆς Συνόδου, μὲ θέμα τὴν πρόσφατη καταγγελία τοῦ Καλλιοπίου· τί εἰρωνεία! Προφανὴς ἡ κορύφωσις τῆς διαμάχης. ᾿Εξαντληθέντων τῶν ὁρίων τῆς ὑπομονῆς καὶ ἔχοντες οἱ κανονικοὶ Αὐξεντιακοὶ ᾿Αρχιερεῖς τὴν συνοδικὴν πλειοψηφίαν, ἔθεσαν εἰς ἀκοινωνησίαν τέσσερα (4) πρόσωπα (αὐτὴ εἶναι ἡ λεγομένη «ἀποκήρυξις»)· τὸν ᾿Αρχ/σκοπον Χρυσόστομον Κιούσην καὶ τοὺς τρεῖς φατριαστὰς «σκληροπυρηνικούς»· Καλλιόπιον Γιαννακουλόπουλον, Καλλίνικον Σαραντόπουλον καὶ Ματθαῖον Λαγγήν, γνωστοποιοῦντες αὐτὴν δι᾿ ἐγγράφου μὲ ἡμερομηνίαν 4/17-7-1995. Οἱ δὲ ἀνέκαθεν πραξικοπηματίες ἀπήντησαν μὲ αὐτόματες «καθαιρέσεις» ἐντὸς ἕξι (6) ἡμερῶν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοῦ ἀκούστηκε, ποῦ ξαναγράφτηκε σὲ ὁλόκληρη τὴν ᾿Εκκλησιαστικὴ ῾Ιστορία, μία Σύνοδος ποὺ ἀποτελεῖτο ἀπὸ 14 ἐπισκόπους, μετὰ ἀπὸ μία διαφωνία, μέσα σὲ ἕξι (6) ἡμέρες, ἕξι (6) ἐπίσκοποι νὰ καθαιρέσουν ἄλλους ἕξι (6) ἐπισκόπους; (Οἱ ἕτεροι δύο ἐπίσκοποι, ὁ Μεγαρίδος ᾿Αντώνιος καὶ ὁ ᾿Αχαρνῶν ᾿Αθανάσιος, ἂν καὶ συντεταγμένοι μὲ τὴν πλειοψηφίαν τῶν δικαίως διαφωνούντων ᾿Αρχιερέων, δὲν «καθαιρέθησαν»). Οἱ ἀναγνώστες ἂς βγάλουν τὰ δικά τους συμπεράσματα. Καὶ αὐτὴ ἡ παρανομία νὰ γίνει ἀποδεκτὴ ἀπὸ τὸν κατώτερο κλῆρο; ...Καὶ ἀπὸ ἐσένα τὸν ἴδιο, π. Εὐθύμιε; Τὴν στιγμὴ ποὺ οἱ ἴδιοι ὁμολογοῦν ὅτι ἀποφάσισαν «κατὰ παρέκκλισιν τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων»!... Καὶ ὅτι —δῆθεν— «ἡ τοιαύτη παρέκκλισις —ἐκ τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων— εἶναι συγχωρητέα...»!! (Βλ. περιοδ. «᾿Εκκλησία Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος», ἀρ. φυλ. 1)
῎Αξιοι δακρύων πάντως εἶναι εἰδικὰ οἱ πραξικοπηματίες καὶ πρωτεργάτες τοῦ σχίσματος τοῦ 1979, δηλαδὴ οἱ ἀποθανόντες Πενταπόλεως Καλλιόπιος καὶ Οἰνόης Ματθαῖος, ὡς καὶ ὁ ἔτι ζῶν «᾿Αχαΐας» Καλλίνικος Σαραντόπουλος, μαζὶ καὶ ὁ «᾿Αρχιεπίσκοπος» Χρυσόστομος Κιούσης καὶ γενικὰ οἱ σὺν αὐτοῖς, οἱ ὁποῖοι μὲ πολλὴ εὐκολία χρησιμοποίησαν τὰ πλέον φοβερὰ ἐπιτίμια τῶν καθαιρέσεων, καθὼς καὶ τῶν ἀφορισμῶν καὶ τῶν ἀναθεμάτων(!!), ὄχι δίκαια καὶ πρὸς συμμόρφωση τῶν ἁμαρτησάντων, ἀλλὰ σπασμωδικὰ καὶ πρὸς ἐξόντωση καὶ ἀφανισμόν μέν ἐκείνων, πρὸς ἐπικράτηση δὲ ἰδικήν των! Μὲ ἄλλα λόγια, πρὸς ἱκανοποίησιν τῆς ἀλαζονείας καὶ τοῦ ἐγωϊσμοῦ των!
᾿Επιτίμια ποὺ ἐκτοξεύονται ἀπὸ ἐμπαθῆ διάθεση δὲν ἔχουν ἰσχύ, δὲν τὰ ἐγκρίνει ὁ Θεός. ᾿Απόδειξη αὐτοῦ εἶναι καὶ τὸ ἑξῆς γεγονός· ᾿Αδίκως ἀφώρισε καὶ καθαίρεσε τὸ 1995 ὁ Πενταπόλεως Καλλιόπιος καὶ τὸν π. ᾿Ιγνάτιο (ἀπὸ Δράμα), διότι ἔφυγε καὶ πῆγε μὲ τὴν ἄλλη Σύνοδο. Μετὰ τρία χρόνια (1998) κατὰ τὰ ξημερώματα τῆς ἑορτῆς τοῦ ῾Αγίου Εὐθυμίου (20 ᾿Ιανουαρίου), ὁ π. ᾿Ιγνάτιος εἶδε στὸν ὕπνο του τὸν Καλλιόπιο, νὰ πέφτει στὰ πόδια του καὶ τρομαγμένον νὰ ζητᾷ συγγνώμη, διότι βασανίζεται ἀπὸ τοὺς δαίμονες! Ζήτησε μάλιστα ἐπίμονα νὰ τοῦ διαβάσει τὴν συγχωρητικὴ ῾Ιερατικὴ εὐχή. Ξύπνησε τρομαγμένος ὁ π. ᾿Ιγνάτιος. Αὐτὸ ἔγινε καὶ γιὰ δεύτερη φορὰ τὸ ἴδιο βράδυ, τὸ δὲ πρωῒ μαθεύτηκε ὅτι ὁ Καλλιόπιος ἐκοιμήθη. Αὐτὸ εἶναι πραγματικὸ γεγονός, δημοσιευόμενο τώρα πρώτη φορά, πρὸς γνώση καὶ συμμόρφωση.
Τὸ βαρύτατο ἐπιτίμιο τῆς καθαιρέσεως ἐκ τῆς ῾Ιερωσύνης, καὶ γενικῶς ὅλα τὰ βαριὰ ἐπιτίμια, τὰ χρησιμοποίησαν οἱ ῞Αγιοι Πατέρες τῶν Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων, ἀφοῦ προηγουμένως εἶχαν ἐξαντλήσει πᾶν μέσον πρὸς ἐπιστροφὴν τῶν παρεκτραπέντων, ἤτοι τοὺς κάλεσαν, τοὺς παρεκάλεσαν πάλιν καὶ πολλάκις, καὶ μόνον τότε, μὲ λύπη καὶ δάκρυα ἐπέβαλαν τὰ ὅποια ἐπιτίμια, κατὰ τὸν ᾿Αποστολικὸν λόγον· «ἔλεγξον, ἐπιτίμησον, παρακάλεσον».῾Η διαδικασία αὐτὴ μὲ σαφήνεια ὁρίζεται στοὺς ῾Ιεροὺς Κανόνες, ὡς καὶ τὸ ὅτι διὰ νὰ καθαιρεθεῖ ἕνας ἐπίσκοπος, χρειάζεται Σύνοδος δώδεκα (12) ἐπισκόπων σὺν ἕναν ᾿Αρχιεπίσκοπο, ἤτοι δεκατρεῖς!
Οἱ δῆθεν «καθαιρεμένοι» τοῦ 1995 θὰ μποροῦσαν καὶ αὐτοὶ βέβαια ν᾿ ἀπαντήσουν μὲ παράνομα ἐπιτίμια καὶ καθαιρέσεις, ἀλλὰ στάθηκαν στὸ ὕψος τῶν εὐθυνῶν τους ὡς πραγματικοὶ ποιμένες, σεβάστηκαν τοὺς ῾Ιεροὺς Κανόνες καὶ συγκράτησαν ἑαυτούς, πιστεύοντες ἀκράδαντα ὅτι ὁ Κύριος καὶ ἡ ῾Ιστορία θὰ τοὺς δικαιώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαὶ δυστυχῶς, αὐτὴν τὴν κακότητα καὶ τὴν ἐμπαθῆ διάθεσή τους, οἱ πραξικοπηματίες τοῦ 1979 τὴν πέρασαν καὶ στοὺς τέσσερις νεωτέρους ἐπισκόπους, καὶ τὸ κακὸ συνεχίζεται...
Θὰ ἰσχυριστεῖς δικαιολογούμενος ὅτι· «οἱ ἄλλοι τὸ 1995 ἔκαναν ΠΡΩΤΟΙ τὴν ἐπιστολὴν ἀκοινωνησίας («ἀποκήρυξιν» 3).
3) ῾Η ἐν λόγῳ ἐπιστολὴ ἀκοινωνησίας εἶναι ἡ ἑξῆς·
«Πρὸς ᾿Αρχιεπίσκοπον τῆς Καλλιοπιακῆς Παρατάξεως Χρυσόστομον Κιούσην.
῾Ιερὰν Μονὴν Παναχράντου, Μέγαρα ᾿Αττικῆς.
4η/17η ᾿Ιουλίου 1995
Κατόπιν τῶν ἀλεπαλλήλων παρασυνοδικῶν σας δραστηριοτήτων, ἀρνήσεώς σας νὰ συμμετάσχει εἰς ἐκδίκασιν τῆς ὑποθέσεως τοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρίου Εὐθυμίου εἰδήμων κανονολόγος καθηγητὴς διορθοδόξου κύρους, πρὸς ἀποφυγὴν ὑπερβάσεων τοῦ ἐγχειρήματος κατασπηλώσεως τιμίων ῾Ιεραρχῶν καὶ προωθήσεως τακτικῆς ἐκτοπισμοῦ ἀγωνιστῶν ῾Ιεραρχῶν, δίκην μακαριστοῦ ἐπισκόπου Καλλίστου· καὶ ὑφαρπαγῆς τῆς καθ᾿ ὅλου ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως ὑπὸ πραξικοπηματιῶν τριῶν ᾿Αρχιερέων, τῶν καὶ στενῶν συνεργατῶν καὶ συμβούλων σας (Καλλιοπίου, Καλλινίκου, Ματθαίου)... ἤχθημεν εἰς τὴν ἀπόφασιν —συνωδᾶ τῶν θείων καὶ ἱερῶν Κανόνων, τῶν καταφόρως παραβιασθέντων ὑφ᾿ ὑμῶν καὶ τῶν δολίως κινουμένων συνεργατῶν σας— νὰ διακόψωμεν οἱανδήποτε κοινωνίαν μεθ᾿ ὑμῶν τε καὶ αὐτῶν, μὴ ἀναγνωρίζοντες ὑμῖν τὸ δικαίωμα τοῦ προεδρεύειν τοῦ λοιποῦ τῆς ῾Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου, τῆς ἑδρευούσης εἰς τὴν Κάνιγγος 32.
Οἱ συναποφασίζοντες καὶ συνυπογράφοντες συνοδικοὶ ᾿Αρχιερεῖς...
(ἕπονται οἱ ὑπογραφὲς τῶν ἕξι ἐπισκόπων)»
Σοῦ ἀπαντῶ· ῎Επρεπε ἐσὺ τότε, μὲ τὸ δημοσιογραφικό σου ταλέντο καὶ μὲ τὸ περιοδικό σου νὰ ξεσηκώσεις κλῆρο καὶ λαό, ποτὲ νὰ μὴν παραδεχθεῖ τέτοιου εἴδους παρανομίες· οὔτε τῶν μὲν τὴν ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ ΑΚΟΙΝΩΝΗΣΙΑΣ, οὔτε τῶν δὲ τὰς ψευδο-ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΙΣ. Εἴχατε δὲ καὶ ἡμῶν τῶν ῾Αγιορειτῶν τὸ παράδειγμα καὶ τὴν προτροπή, στὴν μνημειώδη τότε (Αὔγουστος τοῦ 1995) προαναφερθεῖσα ἐπιστολή μας ποὺ ἔγραφε ἐπίσης καὶ τὰ ἑξῆς·
«... Οὐδεμία διαφορὰ ὑπάρχει εἰς Θέματα Πίστεως, ἀλλὰ τὸ πᾶν ἐστι διοικητική τις διχόνοια καὶ διαφωνία, ἡ ὁποία, ταπεινῶς φρονοῦμεν ὅτι, ἠδύνατο νὰ ἐπιλυθῇ διὰ εἰλικρινοῦς συνεργασίας καὶ ἀνοχῆς, δίχως νὰ χρειασθῇ νὰ διαδραματισθοῦν αἱ σημεριναὶ ἀνεπίτρεπται ἀλληλομαχίαι. Εἶναι δὲ εὐδιάκριτον, ὅτι ἀμφότερα τὰ μέρη ἐξίσου εὐθύνονται διὰ τὴν δημιουργηθεῖσαν διάστασιν. ῾Ως ἐκ τούτου, δὲν ὑποστηρίζομεν οὐδεμίαν ἐκ τῶν δύο ὁμάδων, καὶ παραμένομεν οὐδέτεροι.
᾿Ενωτιζόμενοι ἐν τούτοις τὴν φωνὴν τῆς Κυριακῆς προσευχῆς “ἵνα πάντες ἓν ὦσι” (᾿Ιωάν. ιζ´, 21) καὶ εἰλικρινῶς πονοῦντες διὰ τὴν ῾Αγίαν ᾿Εκκλησίαν καὶ τὴν ἑνότητα αὐτῆς, δεόμεθα ὑμῖν ἐκτενῶς διὰ τὴν ἐπανένωσιν τῶν κακῶς διϊσταμένων. ῞Οσον δὲ τὸ δυνατὸν ἀμερολήπτως καὶ ἀκριβοδικαίως σκεπτόμενοι, ταπεινῶς προτείνομεν καὶ καταθέτομεν ὑμῖν πρὸς ἐπίλυσιν τῆς διαστάσεως τὰ κατωτέρω·
Ι. Νὰ ἀκυρωθοῦν πᾶσαι αἱ ἀποφάσεις αἱ μετὰ τὸν χωρισμὸν ἀμφοτέρων τῶν μερῶν, ὡς σαφῶς βεβιασμέναι καὶ ἐν συγχύσει καὶ ταραχῇ ληφθεῖσαι. ᾿Ιδιαιτέρως μάλιστα καὶ κατὰ κύριον λόγον νὰ ἀκυρωθοῦν, ἡ ἐκ τῆς μιᾶς μὲν ὁμάδος ἀποκήρυξις τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου καὶ τῶν περὶ αὐτόν, ὡς καὶ ἡ ἐκλογὴ καὶ ἐνθρόνισις τοῦ Θεοφιλεστάτου κ.κ. Βικεντίου εἰς τὴν ῾Ι. Μητρόπολιν Πειραιῶς, ἐκ δὲ τῆς ἑτέρας ὁμάδος, αἱ ἐπιβληθεῖσαι ἀντικανονικαὶ καθαιρέσεις καὶ ποιναί.
ΙΙ. ᾿Ολίγας ἡμέρας ἀργότερον τῆς καὶ ἐκ τῶν δύο μερῶν κοινοποιήσεως τῆς ἀκυρωτικῆς ἀποφάσεως τῶν ἀνωτέρω πράξεων, ὁ Μακαριώτατος, ὡς νὰ μὴν εἶχε συμβῇ οὐδεὶς χωρισμός, νὰ καλέσῃ εἰς κοινὴν συνεδρίασιν πάντας τοὺς ἁγίους Συνοδικούς. Κατὰ τὴν σύναξιν ταύτην, μετὰ τὴν ὑποβολὴν τῆς κοινῆς κεκανομισμένης συγχωρητικῆς μετανοίας πρὸς ἀλληλοσυγχώρησιν, ἡ ῾Ι. Σύνοδος νὰ προχωρήσῃ κανονικῶς εἰς τὴν ἐπίλυσιν τῶν ἐκκρεμώντων καὶ ἀπασχολούντων αὐτῇ θεμάτων...
᾿Εν κατακλείδι σημειοῦμεν ὅτι, κατὰ τὴν παροῦσαν περίοδον ὁποία ὁμὰς δὲν τείνει καλοπροαίρετον χεῖραν ἑνώσεως πρὸς τὴν ἑτέραν, αὕτη θὰ ἐπωμισθῇ ἐν τέλει τὴν εὐθύνην διὰ τὴν στερέωσιν τοῦ χωρισμοῦ, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς ῾Ιστορίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακαριώτατε, ῞Αγιοι ᾿Αρχιερεῖς, διαβεβαιοῦμεν ὑμᾶς, ὅτι τὰ ἀνωτέρω ἐκφράζουν τὴν ἐναγώνιον φωνὴν πλείστων ἐν Χριστῷ ἀδελφῶν, τόσον ἐν ῾Αγίῳ ῎Ορει, ὅσον καὶ ἐν τῷ ὑπολοίπῳ κόσμῳ, καὶ ταῦτα ταπεινῶς καταθέτοντες, διατελοῦμεν ἐν ἐκτενεῖ προσευχῇ πρὸς τὸν μέγαν ᾿Αρχιερέα Κύριον ἡμῶν ᾿Ιησοῦν Χριστόν, ἵνα καταπέμψῃ ὑμῖν πνεῦμα ἀγάπης, σοφίας καὶ ἑνότητος, ὥστε νὰ μὴ γίνουν οἱ ᾿Ορθόδοξοι χλεύη καὶ εὔκολος βορὰ εἰς τοὺς ὑπεναντίους, ἀλλὰ συσπειρωθοῦν ἐναντίον τῶν λυσσαλέων ἐχθρῶν αὐτῶν, Οἰκουμενισμὸν καὶ ᾿Αντίχριστον.
Μετὰ τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ καὶ αὖθις ὑποκλινόμενοι, ἀσπαζόμεθα τὰς ἁγίας ὑμῶν δεξιάς, οἱ ὑπογεγραμμένοι Ζηλωταὶ ῾Ιερομόναχοι καὶ Γέροντες τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους» 4.
4) Βλ. Ζηλωτῶν Πατέρων τῆς ἐρήμου τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους — «Φωνὴ ἐξ ῾Αγίου ῎Ορους» (ἔκδ. 1996), σελ. 7-8.
᾿Αλλὰ ἡ Πανοσιολογιότης σου, ἀντὶ νὰ ἐνεργήσεις καὶ σὺ μὲ τὸν τρόπο αὐτό, πιέζοντας τοὺς διαφωνήσαντας ᾿Αρχιερεῖς νὰ ὁμονοήσουν καὶ νὰ τὰ ξαναβροῦν —ἐσύ, ὁ θέλων νὰ ἀποκαλεῖσαι ΕΝΩΤΙΚΟΣ!— ἔκκλινες μὲ τὸ μέρος τῶν θυτῶν δειλὰ καὶ διστακτικὰ στὴν ἀρχή, χρησιμοποιώντας διατυπώσεις τοῦ τύπου· «Ναὶ μέν, ἀλλά... Πρέπει νὰ γίνει τοῦτο... Μὰ καὶ οἱ ἄλλοι ἐκεῖνο...». ῎Ετσι, μετὰ ἀπὸ 15 ὁλόκληρα χρόνια ἡ παρανομία παγιώθηκε καὶ διαπέρασε ἀκόμα καὶ τὴν δική σου συνείδηση, καταλήγοντας νὰ γίνεις —χωρὶς νὰ τὸ καταλάβεις— ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ... τῶν θυτῶν, τῶν μεγαλυτέρων παρανόμων! Καὶ νὰ παρασυρθεῖς μέχρι σημείου νὰ μοῦ ἐπισείεις μελοδραματικά, τονίζων ὅτι· «Μὲ τὴν ἀποκοπήν σου αὐτή, ἔθεσες τὸν ἑαυτόν σου ἐκτὸς τῆς Κανονικῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία περιβάλλει τὸν Κανονικὸ ᾿Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο...»! Τέτοια Κανονικότητα, νὰ... μοῦ λείπει!...
῍Ας ἐπανέλθουμε ὅμως στὰ θλιβερὰ γεγονότα τοῦ 1995, καὶ συγκεκριμένα εἰς ἐκείνη τὴν συνάντηση τῶν Πατέρων ποὺ προανέφερα, ἀμέσως μετὰ τὸν χωρισμό, ἐντὸς τοῦ ᾿Ιουλίου τοῦ 1995. Κάποιος Μεγάλος Γέροντας μὲ κάλεσε κι ἐμένα προσωπικῶς, ἀγνοοῦντος μου περὶ τίνος ἐπρόκειτο. ῎Εξαφνα εὑρέθηκα ἀπρόσμενα μεταξὺ ἐξεχόντων ᾿Εκκλησιαστικῶν προσώπων καὶ Πατέρων, καὶ συνάντησα γιὰ πρώτη φορὰ καὶ τὸν ἐκεῖ παρευρισκόμενον ᾿Αρχιεπίσκοπον Χρυσόστομον Κιούσην. Παρεπιπτόντως ἔτυχε συμπαρὼν καὶ ὁ μακαριστὸς ῾Ηγούμενος τῆς ῾Ι. Μονῆς ᾿Εσφιγμένου, Γέροντας Εὐθύμιος. ᾿Εν συνόλῳ παρευρίσκοντο 15-20 Πατέρες περίπου. Τὸν λόγον ἀγορεύσεως εἶχεν ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος. ᾿Εδιηγεῖτο ἱστορίες ἀπὸ τὰ χρόνια τοῦ μακαριστοῦ πρώην Φλωρίνης κ.λ.π., καὶ φθάνοντας τὴν ἐξιστόρηση ἕως τὴν περίοδο τοῦ 1973, πονηρὰ δρασκέλισε κατευθείαν στὸ 1986.
Μὲ πολὺ σεβασμὸ καὶ εὐγένεια ζήτησα τὸν λόγο, καὶ τοῦ ἀπηύθηνα τὴν ἐρώτηση· «᾿Εσεῖς, Μακαριώτατε, ποῦ εἴσασταν ἀπὸ τὸ 1973 ἕως τὸ 1986; » ᾿Εκεῖ ἄλλαξε τὴν συζήτηση!! ῾Υπέβαλα ἀργότερα καὶ δεύτερη ἐρώτηση, σχετικὰ μὲ τὴν τελευταία, μοιραία Συνοδικὴ συνεδρίαστη τοῦ 1995· « Διατί, Μακαριώτατε, διακόψατε τὴν κρίσιμη ἐκείνη Συνεδρίαση, λέγοντας τὸ “Δι᾿ εὐχῶν...” καὶ ἀποχωρήσατε; Καθὼς καθαρὰ φαίνεται καὶ στὰ πρακτικὰ αὐτῆς; » Δικαιολόγησε ἑαυτόν· «῎Ε! αὐτὸ τὸ παιδί... (ἀναφερόταν εἰς τὸν τότε Γραμματέα π. Γερόντιο Λουδάρο), ...ὅταν τοῦ ἔλεγα νὰ πάει νὰ μάθει γράμματα, δὲν μὲ ἄκουγε»! (Λὲς καὶ τὸ πταίσιμον γιὰ τὴν αὐθαίρετη καὶ ἀπότομη διακοπὴ τῆς Συνεδριάσεως βάρυνε τὸν Γραμματέα...!).
Σὲ τρίτη μου παρατήρηση-ἐρώτηση πρὸς αὐτόν· « Δὲν εἴχατε ἐκ τῶν Κανόνων, Μακαριώτατε, τὸ δικαίωμα, χωρὶς γραπτὴ κλήτευση, χωρὶς ἀπολογία, ἐντὸς ἕξι (6) ἡμερῶν, ἐσεῖς οἱ ἕξι (6) τὸν ἀριθμόν —ὀλίγώτεροι τῶν 12 ἐπισκόπων ποὺ ὁρίζουν οἱ ῾Ι. Κανόνες— νὰ καθαιρέσετε τοὺς ἕξι (6) Συνεπισκόπους σας!» Τί μοῦ ἀπάντησε; «῾Υπῆρξε ἀνταρσία καὶ ἔπρεπε ἡ καταστολὴ νὰ εἶναι ἄμεση, ὅπως θὰ ἔκανε κάποια δικτατορικὴ Κυβέρνηση»! Τότε ἐπισήμανε ἀγανακτισμένος ὁ μακαριστὸς ῾Ηγούμενος τῆς ᾿Εσφιγμένου Εὐθύμιος· «Μακαριώτατε, κοτόπουλα ἤτανε, καὶ τόσο εὔκολα τοὺς κόψατε τὰ κεφάλια;!!! »
Προϊόντος τοῦ λόγου, ὁ «᾿Αρχιεπίσκοπος» κατηγόρησε τοὺς Παΐσιον ᾿Αμερικῆς καὶ Βικέντιον διὰ ἔκπτωσιν ἀπὸ τὴν ᾿Ορθοδοξίαν, ἐξαιτίας ᾿Εκκλησιαστικῆς ἐπικοινωνίας τους μετὰ τοῦ Πατριαρχείου ῾Ιεροσολύμων. Τότε διακριτικὰ παρενέβηκα, ὑπενθυμίζοντάς του ὅτι· «Μακαριώτατε, μὴν τοὺς κατηγορεῖτε, διότι καὶ σεῖς πήγατε ὁ ἴδιος καὶ συλλειτουργήσατε μὲ κληρικοὺς τοῦ Πατριαρχείου ῾Ιεροσολύμων. Μαζί σας μάλιστα ἦταν καὶ ὁ παπα-Λογγῖνος»· (τοῦτο εἶχε γίνει πρὸ τοῦ 1973, ὅταν ἀκόμη ἦτο κι ὁ ἴδιος ἁπλὸς ῾Ιερομόναχος). ᾿Εκεῖ σταμάτησε γιὰ λίγο, ἔδειξε ἔπειτα τὴν παλάμη του καὶ εἶπε· «Ναί, ἀλλὰ εἶχε ἡ ἐνέργειά μας αὐτὴ καὶ τὴν θετικὴ πλευρά»! — «Ποιά, Μακαριώτατε;», τὸν ἐρωτῶ. — «᾿Επικυρώθηκε ἡ χειροτονία μας, ποὺ μᾶς κατηγοροῦν ὅτι δὲν ἔχουμε κανονικὴ χειροτονία». — «῞Ωστε Μακαριώτατε -τοῦ λέγω- ἀμφισβητούσατε διὰ τὴν χειροτονίαν σας, ἂν εἶναι κανονική; Δηλαδή, πρέπει κι ἐμεῖς ὅλοι οἱ παπᾶδες νὰ πᾶμε στὰ ῾Ιεροσόλυμα καὶ νὰ συλλειτουργήσουμε μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές, γιὰ νὰ ἐπικυρώσουμε τὴν χειροτονία μας;;». ᾿Εκεῖ σταμάτησε γιὰ λίγο, καὶ ἐπανῆλθε· — «῎Ε, ναί, κάναμε ἕνα λάθος! ῾Η Σύνοδος ὅμως μᾶς ἔβαλε κανόνα.» — «Θὰ σᾶς πῶ καὶ γι᾿ αὐτό, Μακαριώτατε, ὅτι ὁ π. Λογγῖνος ἔκανε τὴν ἀργία, ποὺ ὡς κανόνα σᾶς ἔθεσε ἡ Σύνοδος. ᾿Εσεῖς, ὅμως, δὲν τὴν κάνατε». ᾿Εκεῖ «κατάπιε τὴν γλῶσσα του»! Εἶχε ἔλθει, βλέπεις, γιὰ νὰ πάρει ψήφους καὶ νὰ βρεῖ συμπαραστάτες-στηρίγματα στὶς καινούριες του παρανομίες! ᾿Απὸ κάποιους ὄντως βρῆκε· ἀπὸ ἐμένα, ὅμως, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἄλλους πατέρες, δὲν βρῆκε ὡς καὶ τώρα, ἀλλ᾿ οὔτε καὶ θὰ βρεῖ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤὸν εἶδα τὸν ἄνθρωπο. Μόνο ὑπεκφυγές, ἰδιοτέλεια, ἐπιπολαιότητα!... ᾿Απὸ τότε μέχρι καὶ σήμερα παρακολουθῶ ὅλα τὰ γεγονότα, διότι θέλω καὶ προσπαθῶ νὰ εἶμαι ὑπεύθυνο πρόσωπο, νὰ ξέρω πῶς θὰ πορευθῶ, ἀλλὰ καὶ τὶ θὰ συμβουλεύω ὑπεύθυνα ὅσους ζητοῦν τὴν συμβουλή μου.
Καὶ πάλι θὰ ἐπανέλθω στὸ ἕτερον θέμα μας, ἤτοι αὐτὸ ποὺ μοῦ γράφεις· ὅσοι ἔχουν ἐνστάσεις καὶ παράπονα, «...νὰ ἀπευθύνονται στὰ ἁρμόδια ἐκκλησιαστικὰ ὄργανα... καὶ νὰ ἀναμένουν τὶς ἀποφάσεις».
«ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ» - «ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ». ῎Οντως λέξεις-φράσεις ποὺ ἐμπνέουν σεβασμὸ εἰς πάντα τὰ πιστὰ καὶ θεοφοβούμενα μέλη τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, θυμίζοντας ὄντως ῾Ιερὲς καὶ ῞Αγιες Συνόδους ῾Αγίων Πατέρων!
᾿Αναλογιζόμεθα, λοιπόν, π. Εὐθύμιε· θεωροῦνται ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ 5-6 παράνομοι πραξικοπηματίες; Μὲ ἐπικεφαλῆς ἕναν ᾿Αντικανονικὸ ᾿Αρχιεπίσκοπο νὰ ἐπιβάλουν ψευδο-καθαιρέσεις εἰς ἄλλους 6 Συνεπισκόπους των, ἄνευ τριῶν κλητεύσεων κατὰ τοὺς ῾Ι. Κανόνες, χωρὶς μάρτυρες, χωρὶς τόπον, χρόνον, δυνατότητα ἀπολογίας; Καὶ ἂν τόσον εὐκόλως, ἀφειδῶς, ταχέως, ἀδίκως καὶ ἀντικανονικῶς κατεδίκασαν τοὺς ἀνωτέρω, τί ἄραγε ἦταν ἀναμενόμενο νὰ συμβεῖ ἐναντίον τοῦ κατωτέρου κλήρου καὶ λαοῦ, ποὺ δὲν τοὺς ἀκολούθησε;
Συνακολούθησαν, λοιπόν, καθαιρέσεις πλήθους ᾿Αρχιμανδριτῶν καὶ ῾Ιερέων, καὶ μάλιστα τῶν ἐχόντων χαρίσματα ἢ καὶ προοπτικὴν διὰ ᾿Αρχιερωσύνην· τοῦ —τότε— ᾿Αρχιμανδρίτου Μακαρίου Καβακίδη, τοῦ Γεροντίου Λουδάρου, τοῦ Χριστοφόρου ᾿Αγγελοπούλου, τοῦ ᾿Αμβροσίου Νικηφορίδη, τοῦ Χρυσοστόμου Βάρκα, τοῦ ᾿Ανθίμου Καραμήτρου κ.λ.π. ᾿Αργότερα καθαίρεσαν καὶ πολλοὺς ἄλλους· π. Περίανδρο (῾Ιερέα ἔγγαμο), ῾Ιερομ. Φιλάρετο... Ποῦ νὰ τοὺς θυμηθῶ ὅλους; Θυμᾶμαι ὅμως τὶς δύο πρόσφατες περιπτώσεις τοῦ ῾Ιερομονάχου ᾿Ιωακεὶμ Εὐαγγελάτου ἀπὸ Πάτρα, νέου θύματος τῆς δικαστικῆς αὐθαιρεσίας, ὡς καὶ τοῦ ἐγγάμου ἱερέως Εὐστρατίου Τσιαμπαζλῆ. Εἰδικώτερα περὶ τοῦ τελευταίου, ἐπειδὴ μοῦ ἔστειλαν κάποιοι γνωστοί μου (πνευματικοπαίδια του) μερικὰ ἔγγραφα, γνωρίζω ἀπὸ πρῶτο χέρι ἀρκετά.
῾Η Σύνοδος αὐτὴ ποὺ ἀκολουθεῖς, ἀγαπητὲ ἀδελφέ, μαζὶ μὲ τὶς δικαστικὲς αὐθαιρεσίες, δὲν κρατάει καὶ ᾿Ορθόδοξη γραμμή. ῾Ο παπα-Εὐστράτιος ἦταν ἐφημέριος στὸν Πειραιᾶ στὴν ῾Αγία Μαρίνα, ὑπὸ τὴν δικαιοδοσία τοῦ κ. Γεροντίου Λουδάρου (ἔχει τὴν ἱστορία του καὶ αὐτός... Πῶς ἀπὸ καθαιρεμένος ᾿Αρχιμανδρίτης, ἔγινε Μητροπολίτης ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἰδίους ποὺ τὸν καθαίρεσαν, καὶ μάλιστα... «Πειραιῶς»!).
῾Ο Δεσπότης αὐτὸς ἐξυπηρετεῖ μυστηριακῶς πάντας, ἀκόμη καὶ Νεοημερολογίτες, ἀφοῦ πρῶτο του μέλημα εἶναι νὰ γεμίζουν οἱ ᾿Εκκλησίες μὲ «πιστοὺς» γενικῶς. Περὶ Πατρίου καὶ Νέου ῾Ημερολογίου, περὶ ᾿Ορθοδοξίας καὶ Οἰκουμενισμοῦ... αὐτὰ εἶναι περασμένων ἐποχῶν!... Αὐτὴ τὴ γραμμὴ ὁ π. Εὐστράτιος δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ ἀκολουθήσει. ῾Ο Γερόντιος προσπαθοῦσε, λοιπόν, ἀπὸ καιρὸ νὰ βρεῖ κάποια αἰτία γιὰ νὰ τὸν ἐξαποστείλει· ἔτσι τοῦ ἔστησε παγίδα, ὅτι δῆθεν ἐπιτελοῦσε θεῖες Λειτουργίες στὸ ἐξωτερικὸ ἄνευ τῆς εὐλογίας του (ἐνῶ στὴν πραγματικότητα εἶχε εὐλογία ἀπὸ τὸν πνευματικό του, τὸν Σεβ. ᾿Ακάκιον). Διὰ εἰσηγήσεως τοῦ Γεροντίου, λοιπόν, τὸν καλοῦν στὴν Σύνοδο (μάλιστα διὰ μηνύματος στό... κινητὸ τηλέφωνο!... Θαυμαστὴ νομοτυπία!), καὶ τὸν καταδικάζουν μὲ ἐπιτίμιο 2 μηνῶν ἀργία καὶ ἀπαγόρευση νὰ ἐξομολογεῖ. ῎Εκανε ἔγγραφο ἔφεση, καὶ ἐπειδὴ «ἐτόλμησε» μὲ τὸ ἔγγραφο αὐτὸ κἂν νὰ ἀμφισβητήσει τὴν «ἀπόφαση» τοῦ δικαστηρίου, τοῦ ἐπισυνάπτουν καὶ τὴν κατηγορία τῆς ῾Ιεροσυλίας! Περὶ τῆς ὁποίας, ἔχει ὡς ἑξῆς ἡ καθαρὰ ἀλήθεια·
ΑπάντησηΔιαγραφή῾Απλά, τοῦ ἐδώρησαν προσωπικῶς ἕξι οἰκογένειες κάποια ῾Ιερὰ Σκεύη, τὰ ὁποῖα οἱ ἴδιες τοῦ τὰ ἀγόρασαν. Οἱ «Δικασταί» ὅμως, ἐπενόησαν εὔκολη καὶ εὔλογη κατηγορία, καὶ τὸν κατηγόρησαν καὶ κατεδίκασαν «ἐρήμην» (ὡς πάντα), ὅτι τάχα «ἐσύλησε» τὰ ἱερὰ αὐτὰ σκεύη ἀπὸ τὸν ῾Ι. Ναὸν ὅπου ἐφημέρευε!! Τὸ ὅτι ὑπάρχουν ἔγγραφα τῶν ἕξι αὐτῶν οἰκογενειῶν ποὺ ἐπιβεβαιώνουν τὴν δωρεά των προσωπικὰ στὸν ἱερέα, καὶ ὄχι σὲ κάποιον Ναό, αὐτὰ εἶναι «ψιλὰ γράμματα» διὰ τοὺς ΑΔΙΚΟΥΣ-ΚΑΤΑΚΡΙΤΟΥΣ ΚΡΙΤΕΣ, αὐτοὺς ποὺ σὺ ἐλαφρᾷ τῇ συνειδήσει ἀποκαλεῖς «ἁρμόδια ᾿Εκκλησιαστικὰ ὄργανα»! Καὶ ἔτσι στὸν πτωχὸ Ζηλωτὴ παπαδᾶκο ἐπισυνάπτουν καὶ 6μηνη ᾿Αργία, τὸν διαπομπεύουν δὲ καὶ συκοφαντικῶς στὸ διαδίκτυο ὡς ῾Ιερόσυλο, κοινῶς κλέφτη κατὰ τῆς ᾿Εκκλησίας! Τώρα μάλιστα ἐσχάτως, ἐπειδὴ ἔφυγε ἀπὸ κοντά τους καὶ ἔστειλε ἔγγραφον ᾿Αποτειχίσεως, τὸν καθαίρεσαν κιόλας (βλ. «Φωνὴ ᾿Ορθοδοξίας», φ. 960)! Μὲ τὴν στερεότυπον κατηγορίαν ποὺ ἐπικολλοῦν-προσάπτουν εἰς πάντας ὅσους ποὺ τολμήσουν νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν τυραννικὴ καταδυναστεία τους, ἤτοι· «ἐπὶ καταφρονήσει τῆς προϊσταμένης ᾿Εκκλησιαστικῆς ᾿Αρχῆς... ἐπὶ ᾿Αποσχίσει... τὸ Συνοδικὸν Δικαστήριον... ἐδίκασεν ἐρήμην (σ.σ. πρόσεξε σ᾿ ὅλες τους τὶς ἀποφάσεις αὐτὸ τὸ παντοτινὸ “ἐρήμην”, δηλαδὴ χωρὶς νὰ παρίσταται ὁ κατηγορούμενος καὶ χωρὶς νὰ ἀπολογηθεῖ!)... ἔκρινεν ἔνοχον καὶ ἐπέβαλλεν εἰς αὐτὸν τὸ ἐπιτίμιον τῆς καθαιρέσεως ἀπὸ τὴν ῾Ιερωσύνην... καὶ ἐπιστροφῆς εἰς τὰς τάξεις τῶν λαϊκῶν»!!
Αὐτοὺς ὡς «ἁρμόδια ᾿Εκκλησιαστικὰ ὄργανα» προβάλλεις, καὶ γι᾿ αὐτοὺς καυχᾶσαι π. Εὐθύμιε; Τὴν Πανοσιολογιότητά σου δὲν δύνανται νὰ ἐπιτιμήσουν, ἁπλὰ καὶ μόνον διότι διὰ τοῦ περιοδικοῦ σου διαθέτεις δημόσιον λόγον, καὶ γι᾿ αὐτὸ σὲ φοβοῦνται. ῞Ολοι ὅμως αὐτοὶ οἱ ἀδίκως ψευδο-καθαιρεθέντες, ἀδύναμοι καὶ ἀνυπεράσπιστοι ῾Ιερωμένοι, πῶς καὶ ποῦ θὰ ἐκφράσουν τὴν διαμαρτυρίαν των; Πῶς θὰ ἀκουστοῦν στὸ εὐρὺ κοινό; Πῶς καὶ ἀπὸ ποιοὺς θὰ βροῦν τὸ δίκιο τους;;; ᾿Εσὺ τέτοιες φωνὲς διαμαρτυρίας δὲν τολμᾷς νὰ δημοσιεύσεις (διότι συμπλέεις μὲ τοὺς ἀδίκους κριτὲς καὶ δικαστές - καὶ γὰρ προϊστάμενοί σου ὑπάρχουν!). Διὰ τοῦτο καὶ ἡ εὐθύνη σου ἀπέναντι εἰς τὸν δικαιοκρίτην Θεὸν εἶναι μεγαλύτερη!
Μάλιστα φαίνεται ὅτι, σὲ στιγμὲς συνειδησιακῆς σου ἀφυπνίσεως ἀντιλαμβάνεσαι αὐτὲς τὶς βαρύτατες εὐθύνες σου, ἀφοῦ σὲ κάποιο σημεῖο στὴν πρὸς ἐμὲ ἀπάντησή σου γράφεις· «ἐξ ἀρχῆς διαφωνήσαμε μὲ τὶς καθαιρέσεις ᾿Επισκόπων καὶ ῾Ιερέων (ποὺ ὠχριοῦμε νὰ καταγράψουμε τὸν ἀριθμό), ἐκ τῶν ὁποίων τὸ ἠθικὸ καὶ κοινωνικὸ κόστος βαρύνει ὄχι μόνο τοὺς δράστες... (σημ. δική μου· δράστες, βεβαίως, ἐννοεῖς κατὰ μείζονα λόγον τοὺς ἀντικανονικῶς «καθαιρεθέντας»), ἀλλὰ καὶ τὸν ᾿Αρχιεπίσκοπο (ἤτοι τὸν κ. Χρυσόστομον Κιούση) καὶ ὅλους ἡμᾶς, ποὺ ἐκ τῶν πραγμάτων τὰ δύο τρίτα τοῦ ποιμνίου μετακινεῖται καὶ ἐξυπηρετεῖται ἑκατέρωθεν, καὶ εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ ἐξυπηρετήσουμε αὐτὸ πνευματικὰ καὶ μυστηριακά...!!».
᾿Εδῶ, ἀδελφέ, ὁμολογεῖς τὴν ἀλήθεια, κάνοντας τὴν ἐπαινετὴ αὐτοκριτική σου. ῞Ομως ἀντιφάσκεις· Οἱ παρὰ τοὺς ῾Ιεροὺς Κανόνες καθαιρέσαντες (καὶ τῶν ὁποίων δημοσίως ἀποδοκιμάζεις τὰ ἐπιτίμια, ἤτοι διαφωνεῖς μὲ τὶς καθαιρέσεις ποὺ ἐπέβαλαν - συμφώνως πάντα πρὸς τὰ γραφόμενά σου), πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ θεωροῦνται ἀπὸ σὲ τὸν ἴδιο ταυτοχρόνως καὶ ὡς «Κανονικὴ ῾Ιερὰ Σύνοδος, ἡ ὁποία περιβάλλει τὸν Κανονικὸ ᾿Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο», ὡς ὀλίγον ἀνωτέρω ἐτόνισες στὴν ἴδια ἀπάντησή σου; Πῶς οἱ παρὰ Κανόνες ἐνεργοῦντες, ἤτοι ἀντικανονικῶς ἐνεργοῦντες, οἱ αὐτοὶ καὶ Κανονικοί (=σύμφωνοι καὶ ἐφαρμοσταὶ τῶν ῾Ι. Κανόνων);!
ΑπάντησηΔιαγραφή᾿Αδελφέ, σὲ δύο βάρκες δὲν πατοῦμε. Σύνελθε!
῾Ο Κύριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἶπε· «῞Οστις θέλει, ὀπίσω μου ἐλθειν...». ᾿Εμφορούμενοι ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ πνεύματος διαποιμάνσεως καὶ οἱ μακαριστοὶ ἡγέτες τῶν Γ.Ο.Χ., ἀπὸ τὸν πρώην Φλωρίνης κυρὸν Χρυσόστομον ἕως καὶ τὸν κυρὸν Αὐξέντιον, ἀνεδείχθησαν γνήσιοι Εὐαγγελικοὶ ποιμένες, προσπαθοῦντες πάντα νὰ ἀποφεύγουν τὴν ἐπιβολὴ προχείρων, ἐγωϊστικῶν καὶ παραλόγων ἐπιτιμίων. ᾿Ενῶ οἱ ἀφαρπάσαντες τὴν διοίκησιν τῆς ᾿Εκκλησίας ἀπὸ τὸ 1979-1995 καὶ καθεξῆς, ἀντεισήγαγαν ἀντικανονικόν-ἀντορθόδοξον-ἱεροεξεταστικὸν ἦθος· ἐφάρμοσαν «βιομηχανία καθαιρέσεων», καὶ πολίτευμα ἐξαναγκασμοῦ καὶ ἐκβιασμοῦ στὸ πλήρωμα τῆς ᾿Εκκλησίας... Καὶ ὅποιος μὴ πειθαναγκαζόμενος ὑπὸ τοῦ τυραννικοῦ ζυγοῦ τους, δὲν θέλει —εὐλογώτατα— πλέον νὰ ἔλθει ὀπίσω τους, καθαιρεῖται, ἀφορίζεται κ.τ.ὅ.!
Νὰ τὶ ἔγραφε σὲ μία ἰδιόχειρόν του ἐπιστολὴ ὁ ποιμὴν ὁ καλός, μακαριστὸς ᾿Αρχιεπίσκοπος Αὐξέντιος, πρὸς τὸν τότε (1979) ἐν ἀνταρσίᾳ εὑρισκόμενον Χρυσόστομον Κιούση· «Σεβασμιώτατοι ῞Αγιοι ἀδελφοὶ ᾿Ακάκιε καὶ Χρυσόστομε, φιλαδελφίᾳ κινούμενος ἀπευθύνω ὑμῖν τὴν προσωπικήν μου ταύτην πρὸς ὑμᾶς ἐπιστολήν, εἰς ἀπάντησιν τῆς γενομένης ὑφ᾿ ὑμῶν ἀποκηρύξεως...
Δὲν νομίζω ὅτι κατὰ βάθος πιστεύετε, ὅτι εὐσταθοῦν τὰ ὅσα ἐν αὐτῇ ἀναφέρετε... Τὸ κάλλιστον δι᾿ ὑμᾶς θὰ ἦτο νὰ προσέλθητε εἰς τὴν ῾Ιερὰν ἡμῶν Σύνοδον καὶ νὰ τακτοποιηθεῖτε ὑπ᾿ αὐτῆς, ἵνα ἐντεῦθεν ἡνωμένοι συνεχίσωμεν τὸν ῾Ιερὸν ἀγῶνα οὐχὶ δι᾿ ἀλληλοεξόντωσιν, ἀλλὰ διὰ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ...
Αἱ ἀποκηρύξεις καὶ τὰ πραξικοπήματα δὲν εἶναι λύσεις, ἀγαπητοί μου. Μᾶλλον ἐμπλέκουν τὰ πράγματα καὶ σκανδαλίζουν εἰς τὸ ἔπακρον τὸ Χριστεπώνυμον πλήρωμα...
῍Ας ἀφήσωμεν κατὰ μέρος τὰ πάθη, τοὺς ἐγωϊσμοὺς καὶ τὰ πείσματα, τὰ ὁποῖα μᾶς φθείρουν ψυχικῶς καὶ κολάζουν αἰωνίως. ῍Ας ἀρθῶμεν εἰς τὸ ὕψος τῶν περιστάσεων καὶ ἂς λάβωμεν μίαν ἀνδρικὴν καὶ γενναίαν ἀπόφασιν νὰ καταπατήσωμεν τὸν διάβολον, τὸν δημιουργὸν τῶν Σχισμάτων καὶ διαιρέσεων. Αὐτὴ θὰ εἶναι ἡ μεγαλυτέρα νίκη, ἡ ὁποία θὰ καταπλήξῃ τοὺς πάντας καὶ θὰ χαροποιήσῃ οὐρανὸν καὶ γῆν.
᾿Εμπρὸς λοιπόν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἔλθετε νὰ ἑνωθεῖτε μὲ τὴν ῾Ιερὰν Σύνοδον ἀνακαλοῦντες ἀποκηρύξεις κ.τ.τ.. Αὐτὸ θὰ εἶναι ἡ μεγαλυτέρα σας τιμὴ καὶ δόξα.
᾿Εν ἀναμονῇ προσελεύσεώς σας, διατελῶ μὲ ἀδελφικὴν ἀγάπην, ὁ ᾿Αθηνῶν Αὐξέντιος».
Μήπως κάτι παρόμοιο ἔκανε ὁ νῦν «᾿Αρχιεπίσκοπός» σου Χρυσόστομος Κιούσης, ἔστω καὶ μία φορὰ στὴν ταραχοποιὸ ζωή του, π. Εὐθύμιε; Πότε κάλεσε τὰ πρόβατά του, τοὺς ἔστω ἀποσκιρτήσαντας τῆς ποίμνης του — ὄχι ἕναν, ἀλλὰ πολλοὺς ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς του, τὰ πρόβατά του, αὐτοὺς ποὺ γιὰ κάποιους λόγους διεφώνησαν, ἔγραψαν ἐπιστολές, ἐζήτησαν συνάντηση; ᾿Αλλά... ᾿Αλλὰ δυστυχῶς ἀπεδείχθη ὅτι δὲν εἶναι ποιμήν, ἀλλὰ λύκος μὲ ἔνδυμα προβάτου (ἐκ τοῦ Εὐαγγελίου οἱ χαρακτηρισμοί, καὶ ὄχι δικοί μου).῾Υπάρχουν ὅμως καὶ ἐξαιρέσεις, γιὰ κάποιους ποὺ ἐτόλμησαν νὰ φύγουν ἀπὸ κοντά τους. Δηλαδὴ κάποιους, λίγους, ἐλαχίστους, δὲν τοὺς καθαίρεσαν, γιατὶ... τοὺς φοβοῦνται, γιὰ... διάφορους λόγους! Στὴν ᾿Αθήνα, κάπου ἐκεῖ στὸ Μπογιάτι, ὑπάρχει ἡ ῾Ι. Μονὴ ῾Αγ. Σκέπης. Στὸ μοναστήρι αὐτὸ ῾Ηγούμενος ἦταν καὶ εἶναι ἀκόμη σήμερον ὁ ᾿Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Θεοδοσίου. Αὐτὸς εἶναι ὁ Πνευματικὸς Πατέρας-Γέροντας τῶν δύο νῦν ᾿Επισκόπων, τοῦ «᾿Αττικῆς» Χρυσοστόμου Μανιώτη καὶ τοῦ «Χριστιανουπόλεως» Γρηγορίου (τῶν καὶ ἐξαδέλφων μεταξύ τους, ῾Εβραϊκῆς καταγωγῆς).
῾Ο π. Καλλίνικος αὐτοὺς τοὺς νεαρούς, τοὺς διαπαιδαγώγησε πνευματικὰ ἀπὸ μικρὴ ἡλικία καὶ τοὺς προώθησε στοὺς ῾Ιερατικοὺς Βαθμούς, μάλιστα παρ᾿ ἡλικίαν. Εἴχαμε συναντηθεῖ πολλὲς φορὲς στὴν ῾Ι. Μονὴν ᾿Εσφιγμένου στὰ χρόνια τοῦ μακαριστοῦ ῾Ηγουμένου Εὐθυμίου (Διάκος ἀκόμη ὁ ἕνας, ῾Ιερομόναχος ὁ ἕτερος), καὶ εἴχαμε συλλειτουργήσει ἐκεῖ. ῾Η ῾Ι. Μονὴ ῾Αγ. Σκέπης στὸ Μπογιάτι ἦταν ἡ φωλιά, ὅπου γεννήθηκαν πνευματικὰ οἱ δύο σημερινοὶ προαναφερθέντες ᾿Επίσκοποι
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζί τους κάποια στιγμὴ ἐγκαταβίωσε καὶ ὁ νῦν «Μαραθῶνος» Φώτιος, φεύγοντας ἐν ἀνταρσίᾳ ἀπὸ τὸν Γέροντά του, τὸν «Δωδεκανήσου» Καλλίνικο. ᾿Εκεῖ ἔγιναν καὶ οἱ χειροτονίες τους εἰς ἐπισκόπους... Πραγματικὸ «ὁρμητήριο» ἡ ἀναφερθεῖσα ἐν ᾿Αθήναις Μονή, λοιπόν! Τί ἔγινε, ὅμως; Οἱ δύο ὑποτακτικοὶ ἐπίσκοποι ἐπαναστάτησαν κατὰ τοῦ Γέροντός τους... ᾿Επακολούθησε ἄγριος καυγὰς καὶ ὁ Γέροντάς τους Καλλίνικος νύχτα τοὺς ἐδίωξε, μαζὶ καὶ τὸν Φώτιο. ῎Ετσι, σὲ λίγο διάστημα, ἀγανακτισμένος αὐτὸς ὁ ᾿Αρχιμανδρίτης μετὰ τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς του ἐνετάχθη στὴν μαρτυρικὴ ῾Ι. Σύνοδο τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Αὐτοὶ δὲ καὶ ἡ Σύνοδός σας, ΔΕΝ ΕΤΟΛΜΗΣΑΝ νὰ τὸν καθαιρέσουν! ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ; ῍Ας τὸ τολμήσουν, ἂν μποροῦν! ῎Ισως κάτι νὰ ξέρει... Καὶ τὸν φοβοῦνται!...
᾿Αφοῦ θυμήθηκα τοὺς 3 νεαροὺς ἐπισκόπους, ἂς ὁλοκληρώσω καὶ γιὰ τὸν τέταρτο στὸν ὁποῖο εἶχα προαναφερθεῖ, τὸν Γερόντιο Λουδάρο, πῶς ἔφθασε τόσο νεαρὸς στὴν νευραλγικὴ θέση τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς. ῾Ο προκάτοχός του, ὁ καὶ πνευματικός του πατέρας, μακαριστὸς Πειραιῶς Γερόντιος Μαργιόλης, εἶχε ἐγγράψει πολλὰ πρόσωπα ἀπὸ τὸν Πειραιᾶ ὡς μέλη τοῦ —κυριάρχου εἰς τὸν χῶρον μας— Σωματείου «Γενικὸν (πρ. «Φιλόπτωχον) Ταμεῖον τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ.». Διὰ τῶν ψήφων αὐτῶν τῶν μελῶν, ὁ νεώτερος Γερόντιος (Λουδάρος) ἀπὸ τότε (μέχρι καὶ σήμερον) εἶχε τὸν ἔλεγχο τοῦ «Γενικοῦ Ταμείου». Τὸ Σωματεῖο αὐτὸ ἱδρύθηκε ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ μακαριστοῦ πρώην Φλωρίνης, εἶχε τὸν ἴδιον ὡς Πρόεδρο, πέρασε δὲ κατὰ διαδοχὴ καὶ στοὺς συνεχιστές του, ἤτοι ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Ακάκιον Παππᾶ καὶ ᾿Αρχιεπίσκοπον Αὐξέντιον. Οἱ πραξικοπηματίες τοῦ 1979, μαζὶ καὶ ὁ ἀρχιφατριαστὴς ἀπὸ τὸ 1973 Θεσ/κης Χρυσόστομος Κιούσης δὲν ὑπῆρξαν ποτὲ ἐγγεγραμμένοι ὡς μέλη, λόγῳ ἀκριβῶς τῆς κακῆς διαγωγῆς τους αὐτῆς. ῎Ετσι οἱ καιροσκόποι πραξικοπηματίες ἔταξαν στὸν Γερόντιο νὰ ἄρουν τὴν καθαίρεσή του καὶ νὰ τὸν κάνουν Μητροπολίτη (μάλιστα τόσο νεαρό) —ὁ σκοπός, βλέπεις, ἁγιάζει τὰ μέσα— μὲ τὴν προϋπόθεση νὰ ἐγγραφοῦν —ἐπιτέλους!— ὡς μέλη τοῦ Σωματείου καὶ αὐτοί, οὕτως ὥστε νὰ κερδίσουν τὴν πλειοψηφία στὶς Σωματειακὲς ἐκλογές, καὶ νὰ περάσει ἡ διοίκησις τοῦ Σωματείου τοῦ «Γενικοῦ Ταμείου» —μὲ τὰ ὅποια φυσικὰ οἰκονομικὰ ὠφέλη— εἰς τὰς χείρας αὐτῶν! ΕΤΣΙ καὶ ΕΓΙΝΕ ἡ χειροτονία του, μὲ Σιμωνιακοῦ τύπου «ἀλισβερίσια». «Πούλησε» τοὺς ἄλλους καὶ ἀνέβηκε αὐτός!
Τοῦτο γίνεται καταφανὲς ἀπὸ τὸ ὅτι καὶ τὸ περιοδικὸ «Φωνὴ τῆς ᾿Ορθοδοξίας», ὡς κτῆμα τοῦ Σωματείου τοῦ «Γενικοῦ Ταμείου», μέχρι καὶ τὸ 1996-1997 ἦταν στὰ χέρια τῶν νομίμων διαδόχων τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Αὐξεντίου. Τότε, ἀφοῦ ἄνοιξε τὴν πόρτα στοὺς παρανόμους ὁ κ. Γεροντιάκος, εἰσπήδησαν αὐτοὶ ὡς λύκοι, ἀποβαλλόντες τὸ ἔνδυμα τοῦ προβάτου, ἅρπαξαν τὴν διοίκηση τοῦ Σωματείου καὶ κατεσπάραξαν τοὺς τοῦ Αὐξεντίου, ἤτοι τοὺς διέγραψαν ἀπὸ μέλη τοῦ Σωματείου τοῦ «Γενικοῦ Ταμείου»! Ποιούς; Αὐτοὺς ποὺ ἔβαλαν-ἔγραψαν σ᾿ αὐτὸ καὶ προσωπικές των περιουσίες καὶ κληρονομιές! ῞Ενας ἀπὸ τοὺς πολλοὺς ἦταν καὶ ὁ Σεβ. Φθιώτιδος Καλλίνικος - αὐτὸ τὸ γνωρίζω ἀπὸ πρῶτο χέρι.
Αὐτὸς εἶναι ὁ Γερόντιος Λουδάρος, ὁ «καριερίστας», ἀλλὰ καὶ ἀμετανόητος βλάσφημος, καθότι ἀμετανόητα ἀπεκάλεσε τὸν Κύριον ἡμῶν ᾿Ιησοῦν Χριστὸν «μεγάλον Διπλωμάτην» σὲ κάποια (καταγεγραμμένη) συζήτηση μὲ εὐαρίθμους ἐν Χριστῷ ἀδελφοὺς στὸ γραφεῖο του, τὴν ὁποία καὶ κατέχω καὶ ἄκουσα!!
Δὲν πρέπει νὰ κλείσω τὴν παροῦσα ἐπιστολή, π. Εὐθύμιε, ἂν εἰς τὸν κατάλογο τῶν παρανομιῶν τῶν ἀπαρτιζόντων τὴν Σύνοδο ποὺ ἀκολουθεῖς (ὧν καὶ τὰ ὀνόματα εἰς τὴν Θ. Λειτουργίαν μνημονεύεις!), δὲν προσθέσω καὶ τὴν φοβερὰν βλασφημίαν κατὰ τοῦ ῾Αγ. Πνεύματος, στὴν ὁποίαν ἔχουν περιπέσει, δηλ. τὶς ΑΝΑΧΕΙΡΟΤΟΝΙΕΣ ᾿Ορθοδόξων!
Τοιοῦτον ὀλίσθημα συνέβη εἰς αὐτούς, λόγῳ τοῦ σκοτισμοῦ τοῦ νοός των ἐκ τῆς ἐμπαθείας, ἔχθρας καὶ μίσους κατὰ τῶν Συνεπισκόπων των, ἀλλὰ καὶ ἐκ τοῦ ἐγωϊσμοῦ των, πιστευσάντων ὅτι εἶναι οἱ μοναδικοὶ ᾿Ορθόδοξοι, καὶ ὡς τοιοῦτοι δικαιοῦνται-δύνανται, ὅποτε καὶ ὅπως θέλουν, νὰ ἐκσφενδονίζουν ὅλους τοὺς ἄλλους στὰ τάρταρα τῆς κολάσεως, ἢ στὶς Πύλες τοῦ Οὐρανοῦ, καὶ μάλιστα μὲ περισσὴ εὐκολία, σὰν νεοφανὴς «῾Ιερὰ ᾿Εξέταση»!!
ΑπάντησηΔιαγραφή῎Ετσι, ἡ μία παρανομία γεννᾷ καὶ ἄλλες. ῾Ενὸς κακοῦ γὰρ δοθέντος, μύρια ἕπονται. ᾿Απὸ τὶς παράνομες καὶ ἀντικανονικὲς —δῆθεν— «καθαιρέσεις», ἤτοι οἱ ἕξι (6) ἐπίσκοποι νὰ καθαιρέσουν τοὺς ἄλλους ἕξι (6) σὲ ἕξι (6) ἡμέρες (ἐπαναλαμβάνω πολλάκις αὐτὴν τὴν ἀληθινὰ παράνομη ἱστορία, ἀφ᾿ ἑνὸς διὰ νὰ ἐμπεδωθεῖ στὴν μνήμη μου, ἀφ᾿ ἑτέρου καὶ σ᾿ ἐσένα καὶ σ᾿ ὅλον τὸν κόσμο, καθότι φαντάζει ἀπίστευτη, καὶ ὅμως εἶναι ἀληθινή!...), ἔφθασαν ἔπειτα σὲ μείζονα παρανομία. Καὶ οἱ «δράστες» αὐτῆς τῆς τραγικῆς ἱστορίας εἶναι πάλιν ὁ «᾿Αρχιεπίσκοπος» Χρυσόστομος Κιούσης καὶ οἱ σὺν αὐτῷ. Καθότι τὴν πρώτη παρανομία ἐπακολουθοῦν καὶ οἱ ἐπιπτώσεις, ἤτοι ἡ βλασφημία κατὰ τοῦ ΑΓ. ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ἀφοῦ τὸ ἀνοσιούργημα τῶν «καθαιρέσεων» ἔχει ἐπακόλουθες —κατ᾿ αὐτούς— συνέπειες, ἤτοι τὶς ΑΝΑΧΕΙΡΟΤΟΝΙΕΣ, καὶ γενικῶς τὴν βλασφημωτάτη ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ, δηλ. τῶν ἐπιτελεσθέντων ὑπὸ τῶν δῆθεν «καθαιρεμένων»!.
Οὐδέποτε στὴν ᾿Εκκλησιαστικὴ ῾Ιστορία δὲν ἔχουμε ἐπανάληψη ὑπό τινος ᾿Ορθοδόξου Συνόδου Μυστηρίων —καὶ δὴ χειροτονιῶν— ᾿Ορθοδόξως τελεσθέντων, ἀκόμη μάλιστα καὶ εἰς τὶς περιπτώσεις ὅπου ἐτελέσθησαν ὑπὸ νομοκανονικῶς καθαιρεθέντων! ᾿Ενῶ ἐπιπλέον συναντοῦμε συχνάκις καὶ τὴν οἰκονομικὴν ἀποδοχὴν χειροτονιῶν καὶ μυστηρίων τελεσθέντων ὑπὸ αἱρετικῶν, ἅμα τῇ ἐπιστροφῇ αὐτῶν εἰς τὴν ᾿Ορθοδοξίαν. Προέβησαν, λοιπόν, οἱ ἀνιστόρητοι καὶ ἀθεολόγητοι ᾿Αρχιερεῖς σου εἰς τὸ νὰ κατακρίνουν τὴν ἐγκυρότητα τῶν Μυστηρίων τῶν «καθαιρεθέντων». Καὶ τὸ παράδοξον διὰ τὰ 80 χρόνια τοῦ ῾Ιεροῦ ἀγῶνος τῶν Γ.Ο.Χ.· Τοὺς ἐκ τῆς ΑΙΡΕΣΕΩΣ (ἤτοι ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΥ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ) ἐπιστρέφοντας κληρικοὺς εἰς τὴν ᾿Ορθοδοξίαν, ἀποδέχονται μὲ ἁπλὴ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ (=συγχωρητικὴ εὐχή)· τοὺς δὲ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ τῆς ᾿Ορθοδοξωτάτης ᾿Εκκλησίας τοῦ Πατρίου ῾Εορτολογίου ΑΝΑΧΕΙΡΟΤΟΝΟΥΝ, καὶ ἐπαναλαμβάνουν τὰ Μυστήριά τους!
Οἱ ἀναχειροτονίες ἔγιναν γνωστὲς μὲ τὴν ὑπὸ τῶν ἰδίων δημοσίευση τὸ 2003 συγκεκριμένων φωτογραφιῶν στὴν «Φωνὴ τῆς ᾿Ορθοδοξίας». Καὶ συγκεκριμένα· Στὸ τεῦχος 921 (Μάρτ.-᾿Απρ. ᾿03, σελ. 12) δημοσίευσαν τὴν ἀναχειροτονία τοῦ ὑποτακτικοῦ σου ᾿Αθ. Τζενῆ (προχειροτονηθέντος ὑπὸ τοῦ Θεσ/νίκης Εὐθυμίου τὴν 25-11-2002 εἰς πρεσβύτερον). Στὸ ἑπόμενο τεῦχος 922 (Μάϊος-᾿Ιούν. ᾿03, σελ. 11-12), τοῦ ἐν Αὐστραλίᾳ ῾Ιερέως Παναγιώτη Νικολακάκη (προχειροτοθέντος ὑπὸ τοῦ ἰδίου ᾿Αρχιερέως κ. Εὐθυμίου τὴν 10-2-2001 εἰς διάκονον καὶ τὴν 11-2-2001 εἰς πρεσβύτερον). Καὶ στὸ τεῦχος ὑπ᾿ ἀρ. 925 (Νοέμβρ.-Δεκ. ᾿03, σελ. 10), τοῦ ἐν Κορυδαλλῷ ῾Ιερέως ᾿Ιακώβου Λάμπρου (προχειροτονηθέντος ὑπὸ τοῦ Φθιώτιδος Καλλινίκου τὴν 19-6-1995 εἰς διάκονον καὶ τὴν 5-7-1995 εἰς πρεσβύτερον). ῎Επειτα σταμάτησαν νὰ δημοσιεύουν σχετικὲς εἰδήσεις περὶ ἀναχειροτονιῶν καὶ ἐπαναλήψεων Μυστηρίων, ὄχι διότι τὶς σταμάτησαν, ἀλλὰ διότι τοὺς φόβισε ἡ ἀρξαμένη δημοσία κατακραυγὴ καὶ ὁ γενικὸς σκανδαλισμὸς Κλήρου καὶ πιστοῦ Λαοῦ!
Πρέπει μάλιστα εἰδικώτερα νὰ ἀναφέρω περὶ τοῦ ὑποτακτικοῦ σου ῾Ιερομονάχου ᾿Αθανασίου Τζενῆ ὅτι, ὡς χειροτονηθέντα πρότερον ῾Ιερέα ὑπὸ τοῦ Σεβ. Θεσ/νίκης κ. Εὐθυμίου, τὸν ξανα-χειροτόνησαν —κατὰ τὸ ἥμισυ;!— οἱ δικοί σου Συνοδικοὶ ᾿Αρχιερεῖς, ἀλλὰ γιὰ νὰ μὴν ἀντιδράσεις ἐσύ, τοῦ ἐδιάβασαν μόνο τὶς δύο κυριώτερες εὐχὲς τῆς χειροτονίας (ὅπου γίνεται ἡ ἐπίκλησις τῆς Θείας Χάριτος καὶ τοῦ Παναγίου Πνεύματος, καὶ διὰ τῶν ὁποίων οὐσιαστικῶς ἐπικυρώνεται τὸ Μυστήριον), ἡ δὲ Πανοσιολογιότης σου σιωπηλὰ τὰ ἀποδέχθηκες, καθὼς ὁ ἴδιος μοῦ εἶχες πεῖ.
Βεβαίως, π. Εὐθύμιε, βλάσφημη Σύνοδον ἀκολουθεῖς ἀδιαμαρτύρητα! ᾿Επαναλαμβάνουν τὰ Μυστήρια τῶν «καθαιρεμένων», τὸ ὁποῖον εἶναι βέβαιον, παρόλον ποὺ σὲ κάποιους ἀπὸ σκοπιμότητα τὸ ἀποσιωποῦν.
῎Αλλωστε μοῦ τὸ ἐδήλωσε ἀπερίφραστα καὶ ὁ ᾿Αρχιγραμματεὺς τῆς Συνόδου κ. Φώτιος, ὅταν τὸν ἐρώτησα· «᾿Αναχειροτονεῖτε τοὺς χειροτονηθέντας ἀπὸ κατ᾿ ἐσᾶς καθαιρεμένους;» «῎Οχι πάτερ, δὲν τοῦς ΑΝΑ-χειροτονοῦμε, ἀλλὰ τοὺς χειροτονοῦμε ἐξ ἀρχῆς»! Σαφὴς στὴν ἔκφρασή του, μὴ δεχόμενος τὴν ἔννοια ΑΝΑ-ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ, διότι αὐτὴ προϋποθέτει προηγηθεῖσα κανονικὴ χειροτονία ὑπό τινων! Καὶ μοῦ ξεκαθάρισε ὅτι ὑπάρχει καὶ Συνοδικὴ ἀπόφασίς των (μυστικὴ βέβαια, καὶ μηδέποτε δημοσιευθεῖσα, διὰ εὐνοήτους λόγους!...), ὅτι ὅσους ἔρχονται σ᾿ αὐτοὺς ἀπὸ ἄλλες Συνόδους Γ.Ο.Χ., «τοὺς χειροτονοῦν ἐξ ἀρχῆς»!!
ΑπάντησηΔιαγραφή῍Αν ὅλα αὐτὰ δὲν ἀληθεύουν, παρακαλῶ καὶ προκαλῶ τὸν «᾿Αρχιεπίσκοπόν» σου καὶ ἅπαντες τοὺς σὺν αὐτῷ νὰ μὲ διαψεύσουν, ἀλλὰ μὲ συγκεκριμένα ἐπιχειρήματα καὶ στοιχεῖα.
Καὶ ἕνας ἀμερόληπτος παρατηρητής, ἀναγιγνώσκων ὅλα αὐτὰ ποὺ ἐν συντομίᾳ προσπαθῶ νὰ ἀναπτύξω, καὶ συμψηφίζοντας ὅτι πονηρὲς ἡμέρες διανύουμε, δὲν ἔχει παρὰ νὰ ὑποψιασθεῖ ὅτι, βεβαίως κάποιοι ἐγκάθετοι ἄνθρωποι τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων ἔχουν εἰσβάλει εἰς τὰς τάξεις τῶν Γ.Ο.Χ.
῾Ως γνωστὸν (καὶ βέβαιον), οὕτως ἐνήργησαν οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις ἤδη ἀπὸ τὸ 1920-24. Χρησιμοποίησαν δηλαδὴ κάποιους Κληρικοὺς τοῦ καιροῦ ἐκείνου (ἤτοι Μελέτιον Μεταξάκη, Χρυσόστομον Παπαδόπουλο, Προύσσης Δωρόθεον κ.ἄ.) καὶ ἄνοιξε ἡ κερκόπορτα τῆς ῾Ιερᾶς Μάνδρας, ἤτοι τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, καὶ εἰσῆλθε τὸ φρόνημα (δόγμα) τοῦ Οἰκουμενισμοῦ-Συγκριτισμοῦ, τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ καὶ τῆς σχετικοποιήσεως τῶν πάντων.
Οἱ πατέρες μας κράτησαν τὴν ᾿Ορθοδοξίαν, ἄντεξαν στοὺς διωγμούς, καὶ μάλιστα στοὺς δύο σκληρότερους, τὸν 1ον τοῦ 1932 καὶ τὸν 2ον τοῦ 1951 (κατὰ τὸν ὁποῖον μάλιστα τὸ πατρικό μου σπίτι εἶχε μεταβληθεῖ σὲ μυστικὴ ᾿Εκκλησία καὶ ἱερατικὸ καταφύγιο, καθὼς γνωρίζεις...).
Οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις ἔτσι ἀντελήφθησαν ὅτι ὅσο γενικεύονταν οἱ διωγμοί, τόσον οἱ ᾿Ορθόδοξοι ἀγωνισταὶ συσπειρώνονταν, μάχονταν ἑνωμένοι καὶ ἐπληθύνοντο. ᾿Εφάρμοσαν λοιπὸν στὴν συνέχεια τὸ παλαιὸν δόγμα· «διαίρει καὶ βασίλευε», διασπώντας ἐκ τῶν ἔνδον τοὺς Γ.Ο.Χ. σὲ παρατάξεις. Στὰ χρόνια μας πλέον δὲν ἁρκοῦνται στὸν κατακερματισμὸ καὶ τὴν ἀποδυνάμωσή τους, ἀλλὰ βιάζονται γιὰ τὸν ὁλοκληρωτικὸν ἀφανισμὸν αὐτῶν!
῎Ανθρωποι σκοτεινοὶ εἰσῆλθον, ὡς συμβουλάτορες καὶ δῆθεν ζηλωτές, ἐντὸς τῆς ἐπικρατεστέρας ῾Ι. Συνόδου τῶν Γ.Ο.Χ. καὶ ἀφοῦ τὴν διαίρεσαν (ὅπως συνοπτικὰ προανάφερα), ἐνήργησαν παρασκηνιακῶς, ὥστε οἱ μὲν δυναμικοὶ καὶ ἀγωνισταὶ-ἰδεολόγοι ᾿Αρχιερεῖς νὰ τεθοῦν στὸ περιθώριο, νὰ ἐπικρατήσουν δὲ οἱ ἐπίδοξοι, κούφιοι στὸν νοῦ, καιροσκόποι καὶ ἀρχομανεῖς, ἄρα καὶ εὐκόλως ποδηγετούμενοι.
Μόλις ἐπέτυχαν τὴν ἐκτόπιση τῶν ἀνεπιθυμήτων γιὰ τὰ σχέδιά των, προέβησαν καὶ εἰς τὴν ὑλοποίησιν αὐτῶν, ὑπὸ τὸ ἔνδυμα καὶ πρόσχημα τῆς εὐήχου (μονοπλεύρου βεβαίως) «κρατικῆς ἀναγνώρισης»!5
5) ᾿Εκ προοιμίου ὀφείλω νὰ τονίσω ἐδῶ —καὶ κάθε πιστὸς ὀφείλει νὰ ἐνημερωθεῖ ἐπ᾿ αὐτοῦ— ὅτι· σύμφωνα μὲ τὸν ἐπιφανῆ Νομικὸ (καὶ πιστὸ μέλος τῆς ᾿Εκκλησίας μας) κ. Θεόδωρο Θεοδωρόπουλο, «ἡ νομικὴ θέσις τῶν Γ.Ο.Χ. ἐν τῷ πλαισίῳ τῆς Κρατούσης ἐν ῾Ελλάδι ᾿Εκκλησίας ἐννόμου τάξεως, εἶναι ἀπολύτως σαφὴς καὶ ἀνεγνωρισμένη, καὶ ΟΥΔΕΜΙΑΣ ΕΧΕΙ ΧΡΕΙΑΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ “ΡΥΘΜΙΣΕΩΣ” ῍Η “ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ”»! Καί· «εἰς τὸ βάθος τοῦ “σεναρίου” νομοθετικῆς “ἀναγνωρίσεως τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ.”, κρύπτονται οἱ μισοῦντες τὴν ῾Ελλάδα ἄρχοντες καὶ πράκτορες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»!! Αὐτὰ ἔγραφε σὲ εἰδικὴ γνωμοδότησή του ἤδη πρὸ 20 ἐτῶν ὁ διακεκριμένος Δικηγόρος, κατόπιν σχετικῆς αἰτήσεως τοῦ ἰδίου τοῦ Σωματειακοῦ Πενταπόλεως Καλλιοπίου (βλ. «ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ», τόμ. ι´, σελ. 133-139)! Εἶναι δὲ σ᾿ ὅλους γνωστόν, ὅτι οὐδεὶς γνωρίζει νομικῶς καλύτερα τὰ «ἡμέτερα», ἀπ᾿ ὅ,τι ὁ κ. Θεοδωρόπουλος...
῾Η πρώτη τοιαύτη κρατικὴ ἀναγνώριση συνέβη τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1995 (ἀμέσως μετὰ τὸ χωρισμό), ἀφοῦ ἐδέχθησαν νὰ ὑποβιβάσουν τὴν ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκκλησία εἰς θρησκευτικὸν ΣΩΜΑΤΕΙΟΝ μὲ τίτλον· «᾿Εκκλησία Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος», καὶ μὲ ἀναγκαστικὸ ἐπακόλουθο (ἐκ τῆς περὶ σωματείων κοσμικῆς νομοθεσίας) τὸ Καταστατικὸ τοῦ Σωματείου! ᾿Αλλὰ ἕκαστο Σωματεῖο διοικεῖται μὲ τοὺς κρατικοὺς νόμους, αὐτοὺς τοῦ Καταστατικοῦ του χάρτη καὶ τοῦ ᾿Αστικοῦ Κώδικος· ἡ δὲ ᾿Εκκλησία διοικεῖται μὲ τὸ ῾Ιερὸν Εὐαγγέλιον καὶ τοὺς νόμους-κανόνας τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Αὐτὸς ὁ ὑποβιβασμὸς τῆς ᾿Εκκλησίας συνιστᾷ βλασφημία καὶ Αἵρεση προτεσταντικοῦ τύπου. Αὐτὸ εἶναι ἀνεπίτρεπτο, οὔτε καὶ κατ᾿ ὄνομα δὲν πρέπει νὰ τὸ δεχθεῖ κανείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαὶ πρέπει ὡς ἐν παρενθέσει νὰ σημειώσω ἐπίσης, ὅτι τὸ θέμα τῆς Σωματειοποιήσεως τῆς ᾿Εκκλησίας ἔχει κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη ἀπασχολήσει ἐπανειλημμένα καὶ τοὺς Νεοημερολογίτες, λόγῳ τῆς συνεχοῦς ἀναμοχλεύσεως τῶν σχέσεων ᾿Εκκλησίας καὶ Πολιτείας. Οἱ δὲ Νεοημερολογίτες πάντοτε κατηγορηματικὰ ἀρνοῦνται —ὡς ὄντως βλάσφημον— τὴν μετατροπὴν τῆς ᾿Εκκλησίας των εἰς Σωματεῖον ἢ ἑτέρου τύπου Νομικὸν Πρόσωπον ᾿Ιδιωτικοῦ Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.)! ᾿Εκ τῶν πολλῶν σχετικῶν δηλώσεών των, καταχωρῶ ἐνδεικτικὰ μόνο τὴν πρόσφατη τοῦ Δημητριάδος ᾿Ιγνατίου·
«῾Η νομικὴ σχέση τῆς ᾿Εκκλησίας πρὸς τὴν ἑκάστοτε πολιτεία θὰ πρέπει νὰ μὴν ἀδικεῖ, ὑποτιμᾷ ἢ παραγνωρίζει τὴν ἴδια (ὅπως αὐτὸ συνέβαινε κατὰ τὴν γνώμη μου στὴν περίπτωση ὑπαγωγῆς τῆς ᾿Εκκλησίας στὰ Νομικὰ Πρόσωπα ᾿Ιδιωτικοῦ Δικαίου)... ῾Υποστηρίζουμε, λοιπόν, ὅτι πολὺ δύσκολα θὰ ἀποδεχόταν κανεὶς τὴν μεταβολὴ τῆς ᾿Εκκλησίας σ᾿ ἕνα ἁπλὸ ἰδιωτικὸ Σωματεῖο, καθὼς τοῦτο δὲν θὰ ταίριαζε στὸν κοινωνικὸ χαρακτῆρα, ἀλλὰ καὶ στὴν ἱστορία της.» (βλ. ἐφημ. «᾿Ορθ. Τύπος», φ. 1822, 5 Μαρτίου 2010. σελ. 7). Καὶ ὁ νοῶν νοεῖτω!...
Δεύτερη κρατικὴ ἀναγνώριση προσπάθησαν νὰ ἐπιτύχουν (μὲ κρυφὲς διασυνδέσεις) λίγο ἀργότερα, οὕτως ὥστε νὰ ἐγκρίνονται ὡς ἔγκυρα ἀπὸ τὶς κρατικὲς ὑπηρεσίες τὰ ῾Ι. Μυστήρια Γάμων καὶ Βαπτίσεων ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΩΝ τῶν ᾿Επισκόπων καὶ τῶν ὑπ᾿ αὐτῶν ῾Ιερέων, τῶν ὁποίων λεπτομερῆ ὀνομαστικὸν κατάλογον ἔχουν ἀποστείλει στὸ ῾Υπουργεῖο ᾿Εθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων, τὸ ἐνημερώνουν δὲ τακτικῶς γιὰ τὶς ὅποιες ἀλλαγὲς (ἤτοι ποῖοι ᾿Αρχιερεῖς, ἢ ῾Ιερεῖς, ἢ ῾Ιερομόναχοι χειροτονήθηκαν ἢ καθαιρέθηκαν, πότε καὶ διὰ ποίαν κατηγορίαν καθαιρέθηκαν κ.τ.ὅ.). Μὲ τὸν τρόπον αὐτόν, προσπαθοῦν νὰ ἀναγνωρισθοῦν σταδιακὰ ἀπὸ τὸ κράτος, ὡς οἱ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος!!! 6
6) Βέβαια, ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ θρησκευτικὴ ἐλευθερία γιὰ ὅλους, ὅπως καὶ γιὰ τοὺς «Παλαιοημερολογίτες» —γενικὰ καὶ χωρὶς ἐξαίρεση— εἶναι παντελῶς θεσπισμένη καὶ ἐφαρμοσμένη πλέον σήμερα, δὲν ἦταν δυνατὸν τὰ κατὰ τόπους Ληξιαρχεῖα καὶ τὸ ῾Υπουργεῖο νὰ κάνει ὑπακοὴ στὶς παράλογες ἀπαιτήσεις τῶν ᾿Επισκόπων σου. ῎Ετσι σὲ πολλὲς περιπτώσεις τὶς ὁποῖες γνωρίζουμε (καὶ ἔχουν δημοσιευτεῖ καὶ στὰ περιοδικὰ τοῦ χώρου μας), πάντοτε, κατόπιν διαμαρτυρίας καὶ αἰτήσεως τῶν πληττομένων, καὶ μὲ τὴν νομικὴ βοήθεια τοῦ κ. Θεοδωρόπουλου, παντοῦ καὶ πάντοτε στὰ κατὰ τόπους Ληξιαρχεῖα στὸ τέλος καταχωρήθηκαν κανονικὰ ὅλα τὰ ῾Ιερὰ Μυστήρια, ἀφοῦ τὸ ἀντίθετο θὰ εἶναι ἁπλά... παράνομο καὶ ἀντισυνταγματικό! ᾿Αλλὰ αὐτὲς τὶς ἁπλὲς ἀλήθειες καὶ πραγματικότητες, οἱ ᾿Επίσκοποί σου ἀδυνατοῦν ν᾿ ἀντιληφθοῦν, προφανῶς ἐσκοτισμένοι ἀπὸ τὴν ὑπέρμετρη φιλοδοξία καὶ ἀλαζονεία τους!...
Τοῦτο διεφάνη (δημοσίως) μάλιστα πολὺ πρώϊμα, καὶ ἀπὸ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ «᾿Αρχιεπισκόπου» σας Χρυσοστόμου Κιούση στὸν τότε Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας κ. Στεφανόπουλον (5 ᾿Ιουνίου 1998), ἐκ τοῦ ὁποίου καὶ γραπτῶς ἐξαίτησε ἀναγνώριση ΜΟΝΟ τῶν «Σωματειακῶν» ῾Ιερωμένων Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος, καὶ διωγμὸν πάντων τῶν ἄλλων ᾿Αρχιερέων, ῾Ιερέων καὶ ῾Ιερομονάχων ὅλων τῶν ἄλλων «παρατάξεων» τῶν Γ.Ο.Χ.!! (βλ. περιοδ. «᾿Εκκλησία Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος», φ. 21, ὅλο τὸ περιοδικὸ, καὶ εἰδικώτερα σελ. 15).
Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ τρίτος διωγμός, ὁ καὶ πιὸ ἀποτελεσματικός, ἀπὸ τὰ σκοτεινὰ κέντρα, ἀρξάμενος τὸν ᾿Ιούλιον τοῦ 1995 καὶ ἐξελισσόμενος εἰς τὰς ἡμέρας μας, κατὰ τῶν ὑγειῶν δυνάμεων τῆς ᾿Ορθοδοξίας. Μὲ τὴν οὐσιώδη διαφορὰ ὅτι οἱ δύο προαναφερθέντες διωγμοὶ (1932 καὶ 1951) ἦσαν ἄμεσοι, ἀπὸ τὸ κράτος καὶ τὴν ἀστυνομία, μὲ τὴν συνεργασία τῆς ἐκκλησίας τοῦ Νέου ῾Ημερολογίου. Αὐτὸς ὅμως ὁ σημερινὸς τρίτος εἶναι πολὺ πιὸ ὕπουλος! Διότι πρωτοπόροι, πρωτεργάτες καὶ «δράστες», εἶναι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι οἱ Κληρικοί, οἱ ᾿Αρχιερεῖς καὶ ἡ Σωματειοσύνοδος τοῦ Πατρίου ῾Εορτολογίου (!!) τοῦ κ. Χρυσοστόμου Κιούση!! Τὸ δὲ κράτος ἐμφανίζεται ὡς νὰ ἀκολουθεῖ ἢ νὰ συμπορεύεται, ἐκπληρώνοντας ἁπλὰ τὶς δικές τους ἐπιθυμίες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπῆκαν μέσα στὴ Μάνδρα οἱ λύκοι, καὶ κατασπάραξαν τὰ πρόβατα! Οἱ παλαιοημερολογίτες διώκουν τοὺς παλαιοημερολογίτες! Οἱ (δῆθεν) ᾿Ορθόδοξοι τοὺς ᾿Ορθοδόξους! ῎Ετσι ἔχουμε καὶ τόσες καθαιρέσεις, τόσους πνευματικοὺς «ἀποκεφαλισμούς», καὶ μάλιστα μὲ τόση εὐκολία καὶ μὲ παράνομες —φαιδρές— διαδικασίες. Δὲν φοβοῦνται μήπως καὶ ὀλιγοστεύσουν οἱ ῾Ιερεῖς. ῎Εχουν οἱ Οἰκουμενιστές-Νεοημερολογίτες νὰ τοὺς δώσουν, ὅσους θέλουν! ῎Αλλωστε ἡ διαδικασία προσελεύσεως στὶς τάξεις τῶν Γ.Ο.Χ. δι᾿ αὐτοὺς εἶναι πολὺ ἁπλή· μία χειροθεσία (=συγχωρητικὴ εὐχή)... Καὶ ἀπὸ οἰκουμενιστὴς ἱερέας, γίνεται εὐκολώτατα Ζηλωτὴς Παλαιοημερολογίτης!
Δι᾿ ὅλα αὐτὰ ἐσὺ π. Εὐθύμιε, τὶ κάνεις; Πῶς τὰ ἀνέχεσαι; Οἱ μακαριστοὶ κατὰ σάρκα πατέρες μας, ὁ γερο-Λεωνίδας καὶ ὁ γερο-Δημήτρης ἦταν μπροστάρηδες στοὺς διωγμούς. Πῶς θὰ βλέπουν ἄραγε ἀπὸ ἐκεῖ ψηλὰ σήμερα, παλαιοημερολογίτας ποιμένας συμμαχήσαντας μὲ τὸ κράτος, νὰ διώκουν ἄλλους παλαιοημερολογίτας;
῞Οτι ὄντως ὑπάρχει ἀμοιβαία συνεργασία καὶ ἀλληλοϋποστήριξη Σωματειοσυνοδικῶν ᾿Αρχιερέων καὶ Κυβερνώντων τοῦ κράτους, αὐτὸ γίνεται φανερὸν καὶ μὲ τὴν πρόσφατη ἐπαίσχυντη Συνοδικὴ ᾿Απόφασή τους ὑπὲρ τοῦ Α.Μ.Κ.Α.(!), δημοσιευθεῖσαν στὴν «Φωνὴ τῆς ᾿Ορθοδοξίας» (ἀρ. φυλ. 960).
Δὲν θὰ σχολιάσω πολλά, παρὰ θὰ σταθῶ σὲ μία χαρακτηριστικὴ παράγραφο ποὺ γράφουν οἱ «μοναδικοὶ Γ.Ο.Χ.». Μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρουν, λοιπόν, τὰ ἑξῆς· «...3. ῾Ο Α.Μ.Κ.Α. εἶναι ἀναγκαῖος διὰ τὴν ἐργασίαν, ἀσφάλισιν καὶ ᾿Ιατροφαρμακευτικὴν περίθαλψιν. ᾿Ασφαλῶς εἶναι δεδομένη ἡ ὑποχρέωσις τοῦ Κράτους νὰ πατάξει τὴν ἀνασφάλιστον ἐργασίαν... Διευκολύνει τὴν ἐπαλήθευσιν τῆς καταβολῆς τῶν νομίμων ἀσφαλιστικῶν εἰσφορῶν... Πατάσσεται, λοιπόν, ἡ μάστιξ τῆς Εἰσφοροδιαφυγῆς, ἡ ὁποία εἶναι κλοπὴ κατὰ τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου, καὶ διευκολύνεται ἡ ἁρμονικὴ καταβολὴ τῶν Συντάξεων... Εἰς τὴν ἀντίρρησιν ὅτι ἔχομεν ἤδη ἀριθμοὺς ταυτότητος καὶ φορολογικοῦ μητρώου, ὁπότε εἰς τί ἐχρειάζετο εἷς νέος ἀριθμός, ὑπάρχει ἀπάντησις, ὅτι οἱ ἄλλοι ἀριθμοὶ ἀντιστοιχοῦν εἰς ἐντελῶς διαφορετικοὺς καταλόγους. Εἰς τοὺς καταλόγους τῶν ἀσφαλισμένων ὑπάρχουν ἤδη πάρα πολλοὶ ἀλλοδαποὶ ἐργαζόμενοι, οἱ ὁποῖοι δὲν διαθέτουν ἀριθμὸν ταυτότητος... ῾Η ἀλλαγὴ ἐργασίας κάποιου εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἐγγραφήν του καὶ εἰς ἕτερον ἀσφαλιστικὸν φορέα μὲ διαφορετικὸν ἀριθμόν. Τοῦτο ἐντείνει τὸ πρόβλημα τῆς διαδοχικῆς ἀσφαλίσεως καὶ μάλιστα τώρα, ὅταν τὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα συγχωνεύονται καὶ ἀναδιοργανοῦνται. ᾿Ορθῶς, λοιπόν, (ἀπὸ τοὺς κυβερνήτας τοῦ κράτους) ἀντικαθίστανται οἱ διαφορετικοὶ ἀσφαλιστικοὶ ἀριθμοὶ ἑνὸς ἀσφαλισμένου ἀπὸ ἕναν (ἀριθμὸ τοῦ Α.Μ.Κ.Α.)»! (βλ. «Φωνὴ τῆς ᾿Ορθοδοξίας», ἀρ. φυλ. 960, σελ. 10-12).
Προσοχή· Αὐτὰ τὰ ὡραῖα καὶ θαυμαστὰ δὲν τὰ λέγει κάποιος κυβερνητικὸς ἐκπρόσωπος. Τὰ λέγει ἡ ῾Ι. Σύνοδος τοῦ «᾿Αρχιεπισκόπου» σου Χρυσοστόμου Κιούση! Θαυμᾶστε ᾿Αρχιερεῖς!! ᾿Εν πολλοῖς, οἱ ἄθρησκοι κυβερνῶντες καὶ γενικά, οἱ ἑτοιμάζοντες τὴν παγκόσμια κυβέρνηση τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, αἰχμαλωτίζοντας παγκοσμίως τοὺς πολίτες διὰ τοῦ Α.Μ.Κ.Α. καὶ ἄλλων παρομοίων ἐφευρημάτων, δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ βροῦν καλύτερους ὑποστηρικτὲς καὶ ἐκθειαστές.
Σοῦ ἐκφράζω ἁπλά, π. Εὐθύμιε, τὰ συλλυπητήριά μου γι᾿ αὐτούς, γιὰ τὴν πανοσιολογιότητά σου, καθὼς ἐπίσης καὶ γιὰ ὅλους ὅσους ἀδιαμαρτύρητα καὶ ἐλαφρᾷ συνειδήσει τοὺς ἀκολουθοῦν.
Κάτι θὰ περιμένουν, πάντως, ὡς ἀντάλλαγμα, γι᾿ αὐτήν τους τὴν ἐκδούλευση καὶ ὑποστήριξη πρὸς τοὺς κυβερνώντας, ἀπὸ τὸ κράτος. Τί ἄλλο παρὰ τὴν προαναφερθεῖσα κρατικὴ ἀναγνώριση, τὴν ὁποίαν καὶ τόσα χρόνια ἐπιδιώκουν; Ζητώντας ὅμως αὐτοὶ μία τέτοια ἀντίθεον ἀναγνώριση, μήπως ἔχουν πλέον παύσει νὰ ἀναγνωρίζονται ἀπὸ τὸν ῞Αγιον Τριαδικὸν Θεόν, ἐκπεσόντες ἀπὸ τὴν Θείαν Χάριν Του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος, ἀποφαίνονται· «...῾Ως ἐκ τούτου ἡ ῾Ι. Σύνοδος ἀπεφάνθη ὅτι, ὁ ᾿Αριθμὸς Μητρώου Κοινωνικῆς ᾿Ασφαλίσεως (Α.Μ.Κ.Α.) δὲν ἀποτελεῖ θέμα πίστεως. Δὲν εἶναι ἐκκλησιαστικόν, ἀλλὰ κρατικὸν ζήτημα».
Τί σύμπτωσις;! Τὰ ἴδια ἀκριβῶς ἔχει ἀποφανθεῖ καὶ ἡ Σύνοδος τῶν Νεοημερολογιτῶν τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ῾Ιερωνύμου. Τέλεια συμπόρευση! ᾿Απάντηση δὲ καὶ πρὸς τὰς δύο Συνόδους δίδει (ὄχι Ζηλωτικὴ ἢ «Γ.Ο.Χ.» γραφίδα, ἀλλὰ) ἡ διακριτικώτατη ἔγγραφη «Διαμαρτυρία διὰ τὸν Α.Μ.Κ.Α.» τοῦ Γέροντος Κυρίλλου ῾Ιερομονάχου, τοῦ ῾Ιεροῦ Κελλίου ῾Αγ. Νικολάου Μπουραζέρι, μετὰ καὶ ἑτέρων πέντε (5) Γερόντων τῶν Κελλίων πέριξ τῶν Καρυῶν ῾Αγίου ῎Ορους καὶ τῶν Συνοδειῶν αὐτῶν (βλ. περιοδ. «Παρακαταθήκη», ἀρ. φ. 67, σελ. 4-6), φωτισμένο κείμενο τὸ ὁποῖον ὅλοι μας πρέπει νὰ μελετήσουμε προσεκτικά.
Τελειώνοντας τὴν μακροσκελῆ ταύτην ἐπιστολή μου, ἀνέγνωσα στὸ πρόσφατο περιοδικὸ τῆς «Φωνῆς τῆς ᾿Ορθοδοξίας», ὅτι καθαίρεσαν καὶ τὸν εὐλαβέστατον καὶ ὁμολογητὴν ῾Ιερομόναχον π. Σωφρόνιον Στάγκον ἐκ Θεσσαλονίκης. Διατί; Διότι εἶχε τὴν τόλμη καὶ θέληση νὰ ἀποκηρύξει τὴν Σύνοδο τοῦ κ. Χρυσοστόμου Κιούση, μὴ ἀποδεχόμενος τὴν ἀπόφασή τους ὑπὲρ τοῦ Α.Μ.Κ.Α.. ῎Ω, τῆς συμφορᾶς καὶ καταπτώσεώς τους!!! ᾿Αντὶ νὰ ἀναθεωρήσουν τὴν ἁμαρτωλὴ ἀπόφασή τους, καταδικάζουν, ἐπιτιμοῦν διὰ καθαιρέσεως, καὶ διώκουν ὁμολογητὲς ῾Ιερομονάχους. ᾿Αλλὰ καὶ ὁ ἀναμενόμενος ᾿Αντίχριστος, διωγμὸ θὰ κάνει διὰ νὰ σφραγίσει τοὺς πλέον ἀντιδρῶντας πιστοὺς Χριστιανούς. ῾Ο ἔχων νοῦν ἂς ἀναλογισθεῖ καὶ κρίνει, ποίου αὐθέντου (=ἀφεντικοῦ) δοῦλοι κατεστάθησαν οἱ ὡς ἄνω Συνοδικοὶ ᾿Επίσκοποι, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν «᾿Αρχιεπίσκοπο» Χρυσόστομον Κιούσην.
Γράφω ταῦτα, ἐπειδὴ εἶναι χρέος τῶν πιστῶν νὰ καταγγέλουν τὶς ἀντικανονικὲς πράξεις, καὶ νὰ μὴν ἀνέχονται καινοτομίαν ὁποιαδήποτε καὶ ἀπὸ ὁποιονδήποτε εἰς τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ εἰς τοὺς νόμους τῆς ᾿Εκκλησίας Του. Τὴν δὲ κατάκριση τῶν προσωπικῶν τους ἁμαρτημάτων τὴν ἀποφεύγω, ὅπως βλέπεις, μὲ ὅλη μου τὴν δύναμη, μήπως καὶ ἑλκύσω τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου διὰ τὰ δικά μου ἁμαρτήματα.
῞Εως ἐδῶ, λοιπόν. Τελειώνοντας πρέπει νὰ ξεκαθαρίσουμε, καὶ —ἂν θέλεις— νὰ συμφωνήσουμε κι οἱ δύο μας π. Εὐθύμιε, ποῖος —τελικά— εἶναι σήμερα ὁ Κανονικὸς ᾿Αρχιεπίσκοπος τῶν Γ.Ο.Χ.. Συμπερασματικῶς ἂς ἐπαναλάβουμε·
῞Οσον ἀφορᾷ τὸν ἴδιον τὸν μακαριστὸ ᾿Αρχιεπίσκοπο κ. Αὐξέντιο. ῞Οταν τὸ 1986 οἱ ἕξι (6) Κανονικοὶ Αὐξεντιακοὶ ᾿Αρχιερεῖς μαζὶ —δυστυχῶς— μὲ τοὺς ἄλλους ἕξι (6) πραξικοπηματίες τὸν «καθαίρεσαν», αὐτὴν τὴν καθαίρεση δικαίως δὲν τὴν ἀποδέχτηκε ποτὲ ὁ κ. Αὐξέντιος· μαζί του ἐπίσης στάθηκαν τρεῖς ᾿Αρχιερεῖς, ὁ Κεφαλληνίας Μάξιμος, ὁ Λαρίσσης ᾿Αθανάσιος καὶ ὁ Αἰολίας Γερμανός (ὁ τελευταῖος τελικὰ ἀπεσύρθη ἰδιοτεύων). ῞Οταν τὸν Νοέμβριον τοῦ 1994 ἐκοιμήθη ὁ κανονικὸς ᾿Αρχιεπίσκοπος Αὐξέντιος, στὴν θέση του οἱ περὶ αὐτὸν ᾿Αρχιερεῖς ἐξέλεξαν ὡς ᾿Αρχιεπίσκοπον τὸν Κεφαλληνίας Μάξιμον. Αὐτὸς διαφωνήσας μὲ τὸν Λαρίσσης ᾿Αθανάσιον, προέβη σὲ χειροτονίες ᾿Αρχιερέων μαζὶ μὲ κάποιον νεοημερολογίτη ἐπίσκοπο Δημήτριον Μπίφη, μὲ ἄγνωστη τὴν προέλευση τῆς ᾿Αρχιερατικῆς του χειροτονίας. ῎Ετσι, ἀπὸ τὴν πλευρὰ ἐκείνη, χάθηκε ἄδοξα ἡ Κανονικὴ διαδοχὴ ᾿Αρχιεπισκόπου τῶν Γ.Ο.Χ.
᾿Ερχόμεθα στὰ «δικά μας». ῎Εχουμε δύο ᾿Αρχιεπισκόπους, ἐμφανιζομένους ὡς διαδόχους τοῦ μακαριστοῦ πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου (ἀπὸ Αὐξέντιον οὐχ ὑπάρχει...), τὸν Χρυσόστομο Κιούση καὶ τὸν ᾿Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Καὶ θέτω τὸ ἐρώτημα στὴν πανοσιολογιότητά σου καὶ στοὺς ἀναγνῶστες, τοὺς ἁπλοὺς πιστοὺς Γ.Ο.Χ.
Μετὰ τὰ ὅσα προαναφέραμε, ποῖος ἄραγε νὰ εἶναι ἢ πρέπει νὰ ἀναγνωρισθεῖ ὡς Κανονικός; ῾Ο πρῶτος, ὁ ὁποῖος ἔτι ζῶντος τοῦ νομίμου ᾿Αρχιεπισκόπου Αὐξεντίου, ἀπὸ πραξικοπηματίες ᾿Αρχιερεῖς καὶ μὲ ἐλλειμματικὴ σὲ κανονικότητα διαδικασία δέχθηκε νὰ ψηφισθεῖ ὡς ᾿Αρχιεπίσκοπος; ῍Η ὁ δεύτερος, ἤτοι ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ὁ ὁποῖος μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Αὐξεντίου, προαχθεὶς ἀπὸ κατὰ διαδοχὴν Αὐξεντιακοὺς κανονικοὺς ἐπισκόπους, καὶ μὲ κανονικὲς διαδικασίες, δέχθηκε καὶ ἐψηφίσθη ὡς ᾿Αρχιεπίσκοπος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκινώντας νὰ γράψω πρὸς τὴν πανοσιολογιότητά σου, π. Εὐθύμιε, μία ἀπαντητικὴ ἁπλὴ ἐπιστολή, λόγῳ τῶν πολλῶν γεγονότων, παλαιῶν καὶ σημερινῶν, δὲν ἤθελα κατ᾿ οὐδένα τρόπον νὰ γράψω πράγματα συσκιασμένα, ἀσαφῆ ἢ καὶ μεμονωμένα, διότι ἡ ἀναφορὰ μεμονωμένων γεγονότων θὰ ἔδιδε λανθασμένη καὶ πλαστὴ εἰκόνα στὸ ἀναγνωστικὸ κοινό, πρᾶγμα ἀνέντιμο καὶ πονηρό. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ ἡ παροῦσα μου ἐπιστολὴ ἐξέφυγε ἀπὸ τὰ ὅρια μιᾶς ἁπλῆς ἐπιστολῆς, κατέληξε δὲ νὰ διαμορφωθεῖ σὲ μία μικρὴ πραγματεία.
᾿Αδελφὲ σύνελθε, καὶ ἀποτίναξε ἀπὸ πάνω σου τὸ «βαρὺ ἠθικοκοινωνικὸ κόστος» ποὺ σὲ βαρύνει. ᾿Ανάλαβε, μὲ εὐθύτητα καὶ σαφήνεια στὰ γραφόμενά σου, ἕναν πραγματικό, γνήσιο καὶ ὄχι —ὡς μέχρι τώρα ἔπραξες— πλασματικὸ καὶ ἐπαμφοτερίζοντα ἀγῶνα, καὶ συσπείρωσε τὸν κατώτερο Κλῆρο καὶ τὸν λαὸ σὲ ἕνα ἀνένδοτο Κίνημα ἑνώσεως τῶν ᾿Ορθοδόξων. ῎Ελεγξε/-ατε τοὺς ἐν ζωῇ ἔτι ὑπάρχοντας πρωταιτίους καὶ πρωτεργάτας τοῦ σχίσματος τοῦ 1995, ἔτσι ὥστε νὰ ἐντραποῦν καὶ ἀναγκασθοῦν νὰ ἑνώσουν τὴν ᾿Εκκλησία καὶ ν᾿ ἀπαλείψουν τὸ ἁμάρτημα τοῦ σχίσματος, ὅσον ἀκόμη εὑρίσκονται εἰς αὐτὴν τὴν ζωή. Σὲ τέτοιο πνευματικὸ ἀγῶνα, σίγουρα συμπαραστάτες θὰ ἔχεις ὅλους τοὺς Ζηλωτὲς Πατέρες· ἀλλὰ καὶ ὅλος ὁ πιστὸς παλαιοημερολογιτικὸς κόσμος, ὁ τόσο ταλαιπωρημένος ἀπὸ τὶς διαιρέσεις καὶ διακαῶς ποθῶν τὴν ἕνωσιν, θὰ συμπαραταχθεῖ μαζί σου.
῾Ως ἐπίλογον, λοιπόν, πάντων τῶν προαναφερθέντων, ποθῶν διακαῶς τὴν ΕΝΩΣΗ ὅλων τῶν ᾿Ορθοδόξων Δυνάμεων τοῦ ῾Ιεροῦ ᾿Αγῶνος (ἄλλωστε αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ μοναδικὸ κίνητρο τοῦ πολλοῦ κόπου τῆς συγγραφῆς ταύτης), θέλω νὰ προτείνω στὴν ἀγάπη σου ταπεινὰ καὶ φιλάδελφα τὰ ἑξῆς·
Θυμήθηκα ἐκείνη τὴν Συντονιστικὴ ᾿Επιτροπὴ ῾Ενώσεως τοῦ 1976, τῆς ὁποίας πρόεδρος ἦταν ὁ μακαριστὸς ῾Ομολογητὴς καὶ λόγιος, ὁ Μοναχὸς Μάρκος Χανιώτης, μέλος δὲ ταύτης ἦταν ἡ Πανοσιολογιότης σου, καὶ πολλοὶ ἄλλοι εὐλαβεῖς λαϊκοί, ὡς καὶ ὁ μέχρι καὶ σήμερον πρόεδρος τοῦ Ε.Λ.ΚΙ.Σ., ἀδελφὸς Γεώργιος Μαρκουλάτος, μετὰ τοῦ συνεργάτου του —ἤδη μακαριστοῦ ἀδελφοῦ— ᾿Ανδρέα Λύρα. Αὐτὴν τὴν ἐπιτροπὴ νὰ ἀνασυγκροτήσετε, μὲ τὴν ἐπωνυμία· «Συντονιστικὴ ᾿Επιτροπὴ ῾Ενώσεως τῶν Γ.Ο.Χ. “ΜΑΡΚΟΣ ΧΑΝΙΩΤΗΣ”». Νὰ συνάξεις ἀπὸ τὸν κατώτερο Κλῆρο —ΟΧΙ ΜΟΝΟ ἀπὸ τὴν Σωματειοσύνοδο— ἁπλοὺς ῾Ιερεῖς, ὡς καὶ εὐλαβεῖς λαϊκούς, καὶ νὰ ἡγηθεῖς ἑνὸς Τιμίου ᾿Αγῶνος ΕΝΩΣΕΩΣ ὅλων τῶν ὑγειῶν ᾿Ορθοδόξων Δυνάμεων, ἀνεξαρτήτως παρατάξεων. Αὐτὴ ἡ ἐπιτροπὴ μὲ διάφορες διαλέξεις νὰ ξεσηκώσει τὸν ᾿Ορθόδοξο πιστὸ λαό, ποὺ πράγματι, διακαῶς ποθεῖ τὴν ἕνωση τῶν ᾿Ορθοδόξων. ῎Εχει πλέον συχαθεῖ τὶς παρατάξεις, τὰ κόμματα κ.τ.ὅ..
῎Ετσι, σὲ πολὺ σύντομο διάστημα οἱ δέκα ἢ εἴκοσι Δεσποτάδες ὅλων τῶν Παρατάξεων θὰ ταρακουνηθοῦν, καὶ ἐξ ἀνάγκης θὰ θελήσουν νὰ καθίσουν σ᾿ ἕνα τραπέζι, νὰ συζητήσουν τὰ διάφορα θέματα ποὺ τοὺς χωρίζουν, μὲ τὴν παρουσία καὶ τῆς Συντονιστικῆς ᾿Επιτροπῆς. ῾Ο ξεσηκωμὸς του Πιστοῦ Λαοῦ ἔχει τεράστια δύναμη. Θὰ δώσετε τὸ σύνθημα, κανεὶς πιστὸς Γ.Ο.Χ. νὰ μὴν ἐκκλησιάζεται ὅπου λειτουργοῦν οἱ ὁποιοιδήποτε ᾿Αρχιερεῖς —καὶ εἰδικὰ ὅσοι μένουν ἀνθενωτικοί— κανεὶς νὰ μὴν τοὺς βάζει μετάνοια, ἕως νὰ συναινέσουν καὶ νὰ ὁριστεῖ τόπος καὶ χρόνος συναντήσεως. Οἱ πιστοὶ ἕως τότε νὰ ἐκκλησιάζονται σὲ ἐκκλησίες ποὺ λειτουργοῦν ἁπλοὶ ῾Ιερεῖς. Μὲ τὸν τρόπον αὐτόν, ἂν κάποιοι «καρριερίστες» θέλουν νὰ παραμείνουν ἄκαμπτοι καὶ ἀγέρωχοι, ἁπλὰ... θὰ μείνουν μὲ τὶς μπαστοῦνες στὰ ἄδεια τους χέρια, καὶ τίποτε περισσότερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔὲν πάει ἄλλο, ἀγαπητέ! ῾Ο Οἰκουμενισμός ἔχει σαρώσει τὰ πάντα, ἡ ἀποστασία ἀπὸ τὴν παραδοθεῖσα ᾿Ορθόδοξη Πίστη τῶν Πατέρων μας κορυφώνεται! Καλπάζουν οἱ ᾿Αντίχριστες καὶ ἀντεθνικὲς δυνάμεις· σαρκολατρεία, μαγεία, σατανολατρεία, ἀρχαιολατρεία-εἰδωλολατρεία... Οἱ ᾿Ανατολικὲς θρησκεῖες ὀργιάζουν, τὸ ᾿Ισλὰμ ἀπειλεῖ! Κι ΕΣΥ-ΕΣΕΙΣ-ΕΜΕΙΣ καθόμαστε, καὶ ὁ ἕνας βγάζει τὰ μάτια τοῦ ἄλλου; Τὶ θὰ ποῦμε στοὺς νεωτέρους, ἀδελφέ; Πῶς θὰ τοὺς ἑλκύσουμε; Πῶς θὰ τοὺς πείσουμε;
Οἱ παλαιοημερολογιτικὲς οἰκογένειες ὀλιγοστεύουν, καὶ τὰ παιδιά τους ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὴν ᾿Εκκλησία, λόγῳ κυρίως τῶν σκανδάλων τῶν Κληρικῶν, τῶν παρατάξεων καὶ τῶν κομμάτων!
Θὰ περιμένω ἀπάντησή σου μὲ σαφήνεια, καὶ μὲ Ρουμελιώτικη παλληκαριά καὶ ἀνταπόκριση. ᾿Επίσης, ζητῶ συγγνώμη γιὰ τὴν μακρυγορία μου, μάλιστα σὲ θέματα ὄχι τόσο σχετικὰ σὰν ἄμεση ἀπάντηση στὴν ἐπιστολή σου. Τέλος, θέλω νὰ εἴμαστε πάντα φίλοι καὶ παρακαλῶ τὴν Πανοσιολογιότητά σου, νὰ δημοσιεύσεις ὁλόκληρη τὴν ἐπιστολή μου αὐτή, ἔστω καὶ σὲ συνέχειες, στὸ περιοδικό σου. Πρέπον καὶ ἠθικὸν γιὰ ἕναν ᾿Εκκλησιαστικὸ Δημοσιογράφο ἑνὸς ἐγκρίτου καὶ σοβαροῦ περιοδικοῦ σὰν τὴν «᾿Εκκλησιαστικὴ Παράδοση» εἶναι νὰ σέβεται καὶ νὰ προβάλλει καὶ τὸν ἀντίλογο, νὰ ὑπηρετεῖ δὲ πάντα τὴν ᾿Αλήθεια καὶ μόνον Αὐτήν, παίρνοντας δύναμη ἀπὸ αὐτὴν ταύτην τὴν Αὐτοαλήθεια, ποὺ εἶναι ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστός.
Μὲ ἀδελφικοὺς ἀσπασμοὺς καὶ τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης,
ὁ φίλος σου
Γαβριὴλ ῾Ιερομόναχος Κατουνακιώτης
μετὰ τῆς Συνοδείας.