ΠΡΙΝ ἀπὸ 60 ἀκριβῶς ἔτη, στὶς 28.7.1955 π.ἡμ., ὁ σεπτὸς Ἡγέτης τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ Ἅγιος Πρόεδρος Αὐτῆς Σεβ. Μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος (Καβουρίδης), προεξῆρχε στὴν Ἑορτὴ καὶ Πανήγυρι τῆς λαοφιλοῦς Θαυματουργοῦ Ὁσίας Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου, στὴν πρώτη ἱστορικὴ Αὐτῆς Ἱερὰ Μονὴ στὴν Λυκόβρυσι Ἀττικῆς.
Ἡ πλινθόκτιστη ἀκόμη τότε Ἱερὰ Γυναικεία Μονὴ τῆς Λυκοβρύσεως ἀριθμοῦσε ἤδη 25 ἔτη ζωῆς. Ἡ δραστήρια καὶ χαρισματικὴ Ἡγουμένη Αὐτῆς Γερόντισσα Μελετία Μοναχὴ εἶχε ἐπιδείξει σπουδαῖο ὁμολογιακό, ἐκκλησιαστικό, μοναστικό, ἀλλὰ καὶ ἐθνικὸ καὶ φιλανθρωπικὸ ἔργο. Ἐφημέριος τῆς Μονῆς ἦταν ὁ τότε Ἀρχιμανδρίτης καὶ ἀργότερα ἀναδειχθεὶς Μητροπολίτης Κυκλάδων καὶ Νήσων τῆς Ἐκκλησίας μας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος Γαβριὴλ (Καλαμισάκης).
Ἡ Μονὴ εἶχε ἀρχίσει νὰ γίνεται γνωστὴ ὄχι μόνον ἀνὰ τὸ Πανελλήνιον, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ στὸ ἐξωτερικό, μὲ τὰ ἐξαίσια Θαύματα τῆς Ὁσίας Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου, ἡ Ὁποία μὲ τὴν ἀγαπητικὴ μητρικὴ φροντίδα της γιὰ τοὺς ποικίλως πάσχοντας, κατέστη ἰδιαίτερα προσφιλὴς στοὺς πιστούς.
Βέβαια, τὰ μεγαλύτερα Θαύματά της ἄρχισαν νὰ συμβαίνουν μία περίπου δεκαετία ἀργότερα, ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ ’60, ἀλλὰ ἤδη εἶχε καθιερωθῆ ὡς γνωστὴ Θαυματουργὴ Ἁγία καὶ ἡ Μονή της, παρὰ τὴν τότε πτωχικὴ καὶ ταπεινὴ ἐμφάνισί της, εἶχε καταστῆ πόλος ἕλξεως γιὰ ἀπειράριθμους προσκυνητές. Περιττὸν ἐπίσης νὰ τονίσουμε, ὅτι τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἡ Λυκόβρυσις ἀποτελοῦσε «ἔρημο», μὲ βλάστησι καὶ νερά, ἀπομακρυσμένη ἀπὸ τὶς κατοικημένες περιοχές!
Ἡ Πανήγυρις στὴν Λυκόβρυσι τὸ 1955 ἔμελε νὰ εἶναι ἡ τελευταία τῆς ἐπιγείου ζωῆς τοῦ μαρτυρικοῦ Πανιερωτάτου Ἀρχιεπισκόμου μας Χρυσοστόμου, ἐφ’ ὅσον μόλις μετὰ 40νθήμερον περίπου μετέστη πρὸς Κύριον. Γι’ αὐτὸ καὶ εἰς ἔνδειξιν τιμῆς καὶ εὐλαβείας ὄχι μόνον γιὰ τὴν πανθαύμαστη Ὁσία Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸν σεπτὸ καὶ ἡρωϊκὸ ἅγιο Πρόεδρό μας, ὁ ὁποῖος ἐκλέϊσε τὸν ἱερὸ Ἀγῶνα μας καὶ ἐσφράγισε Αὐτὸν μὲ τρόπο μοναδικό, ἐπὶ τῇ Ἐπετείῳ μάλιστα τῆς 60ετίας ἀπὸ τῆς μακαρίας Κοιμήσεώς του, ἀναδημοσιεύουμε τὸ σχετικὸ κείμενο τοῦ ἐπισήμου περιοδικοῦ μας «Ἡ Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» (ἀριθ. 215/30.8.1955, σελ. 5), ὑπογραφόμενο ἀπὸ κάποιον Β. Σταθόπουλο, περὶ τῆς Πανηγύρεως ἐκείνης:
Η ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ
ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥΕΝ ΤΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΛΥΚΟΒΡΥΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥΕΝ ΤΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΛΥΚΟΒΡΥΣΕΩΣ
ΤΗΝ 28ην π.ἡμ. Ἰουλίου ἐ.ἔ. ἐγένετο ἐπὶ τῇ μνήμῃ τῆς Ὁσίας ἡμῶν Μητρὸς Εἰρήνης τῆς Χρυσοβαλάντου σεμνή, ἀλλὰ καὶ μεγαλοπρεπὴς Ἑορτή. Πλῆθος πιστῶν προσῆλθεν ἀπὸ ὅλα τὰ σημεῖα τῆς Ἀττικῆς διὰ νὰ τιμήσῃ τὴν Θαυματουργὸν Ἁγίαν. Ἡ σεπτὴ καὶ ὁσιωτάτη Ἡγουμένη Γερόντισσα Μελετία προσχαρὴς ὑπεδέχετο τοὺς προσκυνητάς. Κατὰ τὴν 9ην μ.μ. ἤρχισεν ὁ Μέγας καὶ κατανυκτικὸς Ἑσπερινός, καθ’ ὅν ἐχοροστάτησεν ὁ Πανιερώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ.κ. Χρυσόστομος, καθὼς καὶ κατὰ τὴν ἐπακολουθήσασαν Ἀγρυπνίαν.
Τὴν δὲ Θείαν Λειτουργίαν ἐτέλεσεν οὗτος μετὰ πλειάδος Ἱερέων, πρώτου τῇ τάξει ὄντος τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου κ. Γραβριὴλ Καλαμισάκη. Τὸν πανηγυρικὸν τῆς ἡμέρας ἐξεφώνησεν ἐν μέσῳ τοῦ συγκεντρωμένου πολυπληθεστάτου –ὑπὲρ τοὺς χιλίους- σεμνοῦ Ἐκκλησιάσματος ὁ Πανιερώτατος, ὅστις διὰ τῆς ἐγνωσμένης ἀνὰ τὸ Πανελλήνιον εὐφραδείας του, ρητορικῶν σχημάτων, καὶ βαθέως στοχασμοῦ, ὕμνησε τὸν θαυματουργὸν βίον τῆς ἑορταζομένης Ὁσίας, ἐξάρας ἅμα καὶ τὸν Μοναχικὸν Βίον καὶ τὰ δι’ αὐτοῦ θεῖα χαρίσματα, ἐξομοιούμενον μὲ τὴν ἰσάγγελον Πολιτείαν, χάριν τοῦ ὁποίου Βασίλισσαι καὶ Αὐτοκράτορες ἐγκατέλιπον τὰ Βασιλικιὰ Σκῆπτρα καὶ τὰς πορφύρας καὶ βύσσους, ἵνα περιβληθῶσι τὸ ταπεινὸν ράσον, τὸ ὁποῖον θὰ τοὺς ἔφερεν διὰ τῆς σεμνῆς πολιτείας εἰς τὴν αἰώνιον Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν.
Μετὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν, ἐγένετο ἡ περιφορὰ τῆς θαυματουργοῦ Εἰκόνος τῆς Ἁγίας Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου, ἡ ὁποία κεκαλυμμένη πάντοθεν χρυσίῳ, κατάφορτος ἐκ τῶν πολυτίμων ἀφιερωμάτων, ἐβαστάζετο ὑπὸ τῶν εὐλαβεστάτων Ἱερέων, οἱ ὁποῖοι, ἐπευλογοῦντος καὶ τοῦ Πανιερωτάτου, περιέφερον ταύτην πέριξ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, κειμένης εἰς τὴν μαγευτικὴν θέσιν τῆς Λυκοβρύσεως τῆς περιβαλλομένης ὑπὸ ὀργιαστικῆς βλαστήσεως καὶ τῶν δροσερῶν ἀρδευτικῶν ὑδάτων. Ἔλαβε χώραν καὶ δευτέρα Λειτουργία ἐν τῷ Παρεκκλησίῳ τῶν Ἁγίων Θεοδώρων ὑπὸ τεσσάρων Ἱερέων, προεξάρχοντος τοῦ αἰδεσιμολογιωτάτου ἀρχιμανδρίτου κ. Γαβριὴλ Σταματελάτου.
Τὸν Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπον, τὸ Ἱερατεῖον καὶ τοὺς λοιποὺς ἐντιμοτάτους προσκυνητὰς ἐδεξιοῦτο ἡ Ὁσιωτάτη Ἡγουμένη Γερόντισσα Μελετία, πρὸς τοὺς ὁποίους προσέφερε τὰ πατροπαράδοτα καὶ τῇ ἡμέρᾳ ἁρμόδια γλυκίσματα καὶ ἀναψυκτικά.
Περὶ δὲ τὴν μεσημβρίαν παρετέθη τράπεζα κατὰ τὰ εἰωθότα τῶν Ἱερῶν Μοναστηρίων, διανεμηθέντος τοῦ γεύματος εἰς τὸ πλεῖστον τῶν προσκυνητῶν.
Οὕτω δύοντος τοῦ ἡλίου ἔληξε καὶ ἡ ὡραία αὕτη καὶ σεμνὴ Πανήγυρις καὶ οἱ πιστοὶ καὶ εὐλαβεῖς προσκυνηταὶ τῆς Ἁγίας ἐπανακάμπτοντες εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν, ηὐχαρίστουν τὴν Ὁσιωτάτην Καθηγουμένην Μελετίαν Μοναχὴν διὰ τὴν παρασχεθεῖσαν αὐτοῖς ἐν μέσῳ ἀπαστραπτούσης καθαριότητος Ἀβραμιαίαν φιλοξενίαν, λαμβάνοντες παρ’ αὐτῆς τὰς θεοπειθεῖς αὐτῆς εὐχὰς καὶ εὐλογίας, ἐν ταὐτῷ δὲ ὕμνουν καὶ ἐδοξολόγουν τὸν Θεὸν τὸν δόντα τοιαύτην χάριν καὶ ἐξουσίαν εἰς τοὺς Ἁγίους Αὐτοῦ, καὶ δὴ εἰς τὴν τιμωμένην καὶ ἑορτάζουσαν Ὁσίαν καὶ Θαυματουργὸν Εἰρήνην τὴν Χρυσοβαλάντου.
Βασ. Μ. Σταθόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου